Δεν θέλει να ντύνεται μόνος του

[Rosalita]

Να ρωτήσω κάτι πιο έμπειρες μανούλες. Ο μικρός μου είναι 2,5 ετών και αρνείται πεισματικά να συμμετάσχει στο θέμα ντύσιμο. Μέχρι πρότινως τον έιχα βέβαια κακομαθημένο και στη βιασύνη πάνω του τα είχα όλα έτοιμα!Τώρα τελευταία είχαμε μια συζήτηση στο παιδικό με εργοθεραπεύτρια και είπε ότι πρέπει μετά τα 2 περίπου τα παιδιά να μπορούν σίγουρα να γδυθούν και να προσπαθούν να ντυθούν. Εμείς με τα παπούτσια που έιναι το πιο απλό δεν θέλει καθόλου. Όσο τον αφήνω κυκλοφορεί με αυτά στο σπίτι, του το λέω με το καλό, του τάζω πράγματα για να τα βγάλει όταν μπαίνουμε στο σπίτι...μάλλον το κάνω με λάθος τρόπο! Γι'αυτό θέλω τη συμβουλή σας!Στα ρούχα η συμετοχή του είναι να σηκώνει το χεράκι του να βάλει το μανίκι, το πόδι για το παντελόνι και όταν κατουρίεται να κατεβάζει τη φόρμα και το βρακάκι του και να τα ανεβάζει μετά.

[alvadi]

Και μένα ο γιός μου είναι 26 μηνών και τον ντύνω εγώ. Το μόνο που κάνει μόνος του είναι να βγάζει τα παπούτσια του!

[Μαρια Στυλιανακη]

απο τη στιγμή που μέχρι τώρα είχες αυτή τη στάση δεν γίνεται να απαιτήσεις ξαφνικά να πράξει διαφορετικά.

και επίσης δεν θα είναι καλό κατευθείαν σε όλα τα θέματα να περιμένεις να πράξει διαφορετικά.

 

σιγά σιγά ...

 

γράψε μας ακριβώς τη συζήτηση που κάνεις, μια ενδεικτική, τι σου λέει κτλ.

αλλά αν τον πίεσες ξαφνικά να τα κάνει αυτά είναι πολύ πιθανό να αντιδρά λόγω αυτής της απότομης αλλαγής.

 

υπάρχει και ένα κόλπο για μπουφάν και ζακέτες πολύ καλό.

το βάζεις στο πάτωμα ανάποδα (να κοιτάει η λαιμόκοψη προς τα πόδια του παιδιού και το παιδί βάζει τα χέρια του στα μανίκια, μετά απλώς το σηκώνει πίσω απο το κεφάλι του και τσούπ έχει μπεί.

 

για τα παπούτσια, βάλε αυτοκόλλητα ή σημάδια με μαρκαδόρο (ή με τη βοήθειά σου βάλτε τα μαζί για να αναγνωρίζει πιο παπούτσι πάει που.

εύκολα παπούτσια να έχετε (χρατς χρατς) και εύκολα παντελόνια κτλ.

 

δεν σημαίνει ότι όλα θα πρέπει να μπορούν να τα κάνουν μόνα τους, αλλά το θέμα είναι περισσότερο το να το θέλουν και να το προσπαθούν.

 

περιμένουμε περιγραφές στιγμών που σε δυσκολεύουν για να σε βοηθήσουμε

[Marilena]

Κι εγω την ντυνω και την γδυνω την Αγγελιαννα... οταν ομως της πω να ντυθει ή να γδυθει μόνη της, κανει τούμπες !!!

Στανταρ μπορει να το κανει μονη της, τα περισσοτερα δηλαδη... ειναι κακο δηλαδη να τα ντυνουμε ?

[manoula]

Η ψυχολόγος του σταθμού μας είπε ότι δεν πρέπει, για λόγους χρόνου και ευκολίας, να τους τα κάνουμε όλα εμείς αλλά αντίθετα να ενθαρρύνουμε τις δικές τους προσπάθειες και να τα βοηθάμε όταν το ζητήσουν (ντύσιμο, φαγητό κλπ).

[Marilena]

Ενταξει σιγουρα πρεπει να τα κανουν μονα τους σιγα σιγα, όχι ομως απο την μια μερα στην αλλη και θεωρω χωρις πιεση... με κολπάκια και παιχνίδια έχεις δοκιμάσει ?

[Αντιγόνη]

Ενταξει σιγουρα πρεπει να τα κανουν μονα τους σιγα σιγα, όχι ομως απο την μια μερα στην αλλη και θεωρω χωρις πιεση... με κολπάκια και παιχνίδια έχεις δοκιμάσει ?

Συμφωνώ. Κάθε πράγμα στον καιρό του. Το κάθε παιδάκι έχει άλλους ρυθμούς.

[ΣΟΦΙΑ]

εμενα ο Δημήτρης ήταν γενικα αυτονομος ... πολυ νωρις πεταξε πάνες, χρησιμοποιουσε κουταλι πηρουνι... διαφορα.. αλλα τον έντυνα εγω ....δεν του χα ζητησει κατι διαφορετικο.. πλέον απο μόνος του το πρωί πολλές φορές ντύνεται σχεδον ολομόναχος.. αλλα και παλι δεν του το ζήτησα το κάναμε σαν παιχνίδι σαν κατάκτηση.... το θέλησε μονος του...

[Rosalita]

Ο Γιάννης το μόνο που κάνει είναι να βγάζει το μπουφάν. Η συζήτηση είναι όταν μπαίνουμε στο σπίτι.

 

- ''Γιάννη, έλα κάτσε στο καρεκλάκι σου να βγάλεις τα παπούτσια''

- καμία ανταπόκριση

- "Γιάννη, έλα κάτσε εδώ να τα βγάλεις.

- συνεχίζει να γυρίζει στο σπίτι ανέμελος και λέει π.χ.''Θέλω ψωμί''

- Έλα και μόλις τα βγάλεις θα σου δώσω ψωμί, αλλά μη πατάς τα χαλιά με τα παπούτσια!

-''Όχι" και συνεχίζει ό,τι κάνει γράφοντας με κανονικά.

Τελικά το βάζω στο καρεκλάκι και του λέω

-Έλα να βγάλουμε τα παπούτσια

Προσπαθεί χωρίς να ξεκουμπώσει τα σκράτς ίσα ίσα ένα δευτερόλεπτο. Δεν βγαίνουν και τα παρατάει. Μετά πλέον τα βγάζω εγώ. Του βάζω και το χεράκι του στη φτέρνα για να προσπαθήσουμε μαζί αλλά αυτός το νου του τον έχει στα παιχνίδια του!!

[aglaia]

Τώρα τελευταία είχαμε μια συζήτηση στο παιδικό με εργοθεραπεύτρια και είπε ότι πρέπει μετά τα 2 περίπου τα παιδιά να μπορούν σίγουρα να γδυθούν και να προσπαθούν να ντυθούν.

 

Αυτό το "πρέπει" που δε λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού και προσπαθεί να ενοχοποιήσει το γονέα είναι μάλλον αντιεπαγγελματικό για την εργοθεραπεύτρια....

 

Αν αφήσουμε στο παιδί το περιθώρειο θα το κάνει σίγουρα όταν θα είναι έτοιμο.

 

Το γδύσιμο και το ντύσιμο απαιτούν συγκεκριμένη ωριμότητα στις κινήσεις και μπορεί ο μέσος όρος των παιδιών να την αποκτά περίπου στα 2 όμως υπάρχουν πολλά παιδιά που το κάνουν αργότερα ή νωρίτερα.

 

Ο κάθε μέσος όρος είναι μία ένδειξη, συνήθως οι μέσοι όροι έχουν μια μεγάλη τυπική απόκλιση. Δηλαδή ένα παιδί συνήθως μαθαίνει να γδύνεται πχ μεταξύ 20 και 36 μηνών με μέσο όρο τους 24 μήνες, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα παιδιά θα πρέπει να το κάνουν υποχρεωτικά στους 24 μήνες. Ακόμη και στους 36 να μη το κάνουν μπορεί να μην είναι σημαντικό. Αν το παιδί δεν είναι ικανό να κάνει αυτό και κάποια άλλα τότε μπορεί το θέμα να χρειάζεται διερεύνηση.

[ΡΟΥΛΑ]

Πάντως εγώ που δεν πίεσα την Κατερίνα να μάθει να ντύνεται και να ξεντύνεται μόνης μέχρι να θελησει μόνη της δεν είδα να έχει κάτι τώρα σαν έφηβη. Τα παιδιά όταν νιώθουν έτοιμα να κάνουν κάποια πράγματα τα κάνουν δεν χρειάζεται να τα πιέσουμε για τίποτα, σε τελευταία ανάλυση για σκεφτείτε μέχρι πότε θα είναι παιδιά!!!!!!!

[Marilena]

Συμφωνω με τη Ρουλα και οπως λεω παντα... παν μετρον αριστον !!!

[Polina]

Οταν πώ στον Ιωακείμ να ξεντυθεί για να κάνει μπάνιο, μια χαρά τα βγάζει όλα. Οταν όμως γυρνάμε σπίτι απο το σταθμό, θέλει να τον ξεντύσω εγώ. Μονο κάποιες φορές όταν είναι στα κέφια του, τον πιάνει πείσμα και θέλει να βάλει μόνος του τα ρούχα του (μπλούζες, κάλτσες, παπούτσια έχει καταφέρει να τα βάλει), αλλά το κάνει κυρίως για παιχνίδι.

[maria]

και εγώ τον ντύνω και τον ξεντύνω..

 

το μόνο που κάνει ειναι να βγάζει τα παπούτσια του και να με βοηθάει με τα μανίκια..

 

επίσης κατά καιρούς προσπαθεί να βάλει τα παπούτσια του μόνος σου (σε άσχετες φάσεις) χωρίς να μπορεί να τα καταφέρει και έτσι φοράει τα δικά μας παπούτσια..

[Αντιγόνη]

και εγώ τον ντύνω και τον ξεντύνω..

 

το μόνο που κάνει ειναι να βγάζει τα παπούτσια του και να με βοηθάει με τα μανίκια..

 

επίσης κατά καιρούς προσπαθεί να βάλει τα παπούτσια του μόνος σου (σε άσχετες φάσεις) χωρίς να μπορεί να τα καταφέρει και έτσι φοράει τα δικά μας παπούτσια..

 

Ακριβώς έτσι και μεις..

[motherof2]

Συμφωνώ με την Aglaia και τη Roula. Μου τη δίνει αφάνταστα το πρέπει όσον αφορά παιδιά και μάλιστα όταν είναι τόσο μικρά. Μια ζωή θα μας κυνηγούν τα πρέπει στη ζωή μας ως ενήλικες, γιατί από τόσο μικρά να τα βάζουμε σε τέτοιο λούκι. Εξάλλου ο καθένας μας δεν είναι και μια ανεξάρτητη προσωπικότητα με τους δικούς του ρυθμούς??? Γιατί τόσο άγχος???

Εγώ για παράδειγμα είχα τρομερό άγχος με τις πάνες, αλλά μια μαμά 4 παιδιών μου είπε το εξής σοφό "Μην αγχώνεσαι και μην πιστεύεις ότι επειδή μιλάει καλά θα μπορεί και να βγάλει την πάνα. Θέλει το δικό του χρόνο. Μην κάνεις συγκρίσεις με άλλα παιδιά και μην περιμένεις από αυτόν, αυτό που ΕΣΥ νομίζεις ότι μπορεί να κάνει"

 

 

Χαλαραααααα! Έχουμε πολλά πολλά χρόνια να αγχωθούμε με τα τέκνα μας και για πραγματικά σοβαρά πράγματα!!(η εφηβεία σας λέει κάτι????)