Πως ειναι η ζωη με 2 παιδια?

[Mytwinsroses]

Mytwinroses κοριτσαρα μου για ακόμα μια φορά με ισοπέδωσες,είσαι απίστευτη αγωνίστρια,να σε έχει ο Θεός γερή για να είσαι δίπλα στις κούκλες σου...

Κούκλα μου σευχαριστώ πάρα πολύ! Νά'σαι καλά, να σου ζήσουν να τα χαίρεσαι! !!!

[γιαννα!]

Κοριτσαρες αληθεια...δεν ξερω πως εγινε αυτο...και τα δυο παιδια μου συχρονιστηκαν και κοιμουνται νωρις...απο 2 μηνων και τα δυο.....και ας ειναι το πρωτο πολυυυυυυ ζωρικο παιδι....οταν λεω πολυ ζορικο θα δειτε παρομοια θεματα μου αλλου....

 

7:30 ξεκιναμε μπανιο.8 τρωνε και τα δυο και μετα νανι...δηλαδη 8 και κατι τα βαζω για υπνο....κοιμουνται μονα τους...απλα τα βαζω στο κρεβατι φιλακι πιπιλα και νανι..αυτο ηταν!!! Ε καμια φορα μπορει να μην κοιμηθουν αμεσως γιαυτο λεω 9......αλλα 9 εχουν κοιμηθει...και το πρωι κατα της 8,30-9 ξυπναει ο μπεμπης(5 μηνων) και αργοτερα ο μεγαλος....μπορει ν παει και 9:30 για να σηκωθει....

[hara86]

.... 8 και κατι τα βαζω για υπνο....κοιμουνται μονα τους...απλα τα βαζω στο κρεβατι φιλακι πιπιλα και νανι..αυτο ηταν!!! Ε καμια φορα μπορει να μην κοιμηθουν αμεσως γιαυτο λεω 9......αλλα 9 εχουν κοιμηθει...και το πρωι κατα της 8,30-9 ξυπναει ο μπεμπης(5 μηνων) και αργοτερα ο μεγαλος....μπορει ν παει και 9:30 για να σηκωθει....

Ε αυτό πάει πολύ...!!!

Αποχωρώ και πάω να κλάψω με την ησυχία μου.

[MarianS]

Εγω κορίτσια, το βλεπω πολύ δυσκολο το 2ο παιδί και θαυμαζω πραγματικά τις κοπέλες που το αποφασίζουν. Για να κανω 2ο πρέπει να περάσω από τη διαδικασια της εξωσωματικής, να κανω προληπτική περιδεση, αμνιοπαρακεντηση λογω ηλικιας, ίσως να μεινω στο κρεβατι, όπως έγινε με την πρωτη εγκυμοσυνη. Τα βλεπω βουνό και δεν νομιζω ότι μπορω να βρω το κουραγιο. Αλλα μου αρεσει που διαβαζω κοπέλες με 2ο παιδακι που τα καταφερνουν και είναι πολύ ευτυχισμένες.

[Scratée]

Ε αυτό πάει πολύ...!!!

Αποχωρώ και πάω να κλάψω με την ησυχία μου.

 

 

.Εγώ δε λέω τίποτα. Δείτε μόνο την ώρα που γράφω!!! :cool:

[Zorro]

9.00 με 8.00 - θαύμα το θεωρώ! Μα ούτε για κακά ο μικρός; τσίσα ο μεγάλος; πραγματικά, Γιάννα, είσαι ΠΟΛΥ τυχερη!

[γιαννα!]

Παρολο που ο μεγαλος μου zorro 17 μηνων εκοψε την πανα το βραδυ του φοραω μπεμπιλινο.καποια πρωινα το εχει βρεξει καποια οχι....

Ο μικρος δεν ξυπναει να κανει κακα την νυτα...μα καλα εκεινη την ωρα θα του ερθουν?? Αφου κοιμαται!! Τα κανει πριν η αλλιως το πρωι!!

 

Εφοσων κοιμουνται κατα τις 8:30 μετα εχω χρονο να κανω οτι θελω με τον αντρα μου...να ξαπλωσουμε να ηρεμισουμε ν παιξουμε να δουμε τηλεοραση μεχρι τις 12-1 την νυχτα. Ε μετα κοιμομαστε!!

[BabyCute]

Εγω κορίτσια, το βλεπω πολύ δυσκολο το 2ο παιδί και θαυμαζω πραγματικά τις κοπέλες που το αποφασίζουν. Για να κανω 2ο πρέπει να περάσω από τη διαδικασια της εξωσωματικής, να κανω προληπτική περιδεση, αμνιοπαρακεντηση λογω ηλικιας, ίσως να μεινω στο κρεβατι, όπως έγινε με την πρωτη εγκυμοσυνη. Τα βλεπω βουνό και δεν νομιζω ότι μπορω να βρω το κουραγιο. Αλλα μου αρεσει που διαβαζω κοπέλες με 2ο παιδακι που τα καταφερνουν και είναι πολύ ευτυχισμένες.

 

Θα εκπλαγεις μερικές φορές πως την δευτερη φορά ειναι διαφορετικα τα πραγματα και στη σύλληψη και στην εγκυμοσυνη .. Αν σκεφτείς πως η ολη διαδικασία θα πάρει μερικούς μηνες, μπροστά σε τόσα χρόνια δεν ειναι τιποτα

 

 

 

Γιαννα φιλεναδα καλα τα λες ολα αλλα με θηλασμο και δυο παιδια οι ωρες ύπνου που γράφεις ειναι αδιανόητες (για το μεγαλο ίσως ειναι μονο πραγματικότητα )!!

Οριστε και τα κακά του θηλασμου

[KonstantinaDimitris]

Όταν γέννησα την μικρή μου, ο γιος μου ήταν επίσης μωρό (1.5 χρόνων). Δεν θα πω ότι ειναι ευκολα κ ειδικά για μένα που δεν είχα βοήθεια σε τίποτα. Έχασα τον εαυτό μου κ τώρα σιγα σιγά που πάνε παιδικό αρχίζω κ συνέρχομαι. Ο γιος μου τώρα είναι 3.5 κ η κόρη μου 2. Εμένα εδώ κ 1 χρόνο κοιμούνται στις 19.30 το απόγευμα κ ξυπνάνε το πρωί στις 7. Ειμαι κ γω πολύ τυχερή με τον ύπνο, αν κ το χω δουλέψει πολύ για να το καταφέρω. Καλή δύναμη κ υγεία.

[AthinaP]

Eξαρτάται απ τα παιδιά, κοπέλα μου! Απ τη διαφορά ηλικίας, το φύλο, ακόμα και τον χαρακτήρα τους....τίποτα δεν είναι δεδομένο σ΄αυτή τη ζωή. Πάνω από όλα η υγεία, θα το πω κι εγώ, κι όλα τα άλλα, γίνονται. Κι αν για κάποιο διάστημα είσαι λίγο πιο ατημέλητη να μη σε πάρει από κάτω....δεν έγινε και κάτι !!!

Όλα θα πάνε μια χαρά, θα δεις....

 

Ναι, αυτό... Τα δικά μου δεν συντονίζονταν στον ύπνο τη μέρα, γιατί ήθελαν αποκλειστικό χρόνο με τη μαμά και τους τον έδινα... Τη νύχτα ευτυχώς κοιμόντουσαν, αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα. Αν καταφέρει κάποιος να κοιμούνται ταυτόχρονα τα μικρά και τη νύχτα και κάποιες ώρες τη μέρα, ή τουλάχιστον τη νύχτα περισσότερες συνεχόμενες ώρες από τη μαμά, δεν θα καταλάβει και πολύ ζόρι. Υπάρχουν όμως πολλά σενάρια, ανάλογα στο παιδί και στους γονείς.

[oresmy]

Και μεις το σκεφτόμασταν πολύ πριν αποφασίσουμε για 2ο παιδάκι... Η αλήθεια είναι ότι και με το 1ο στην αρχή διαλυθήκαμε, τσακωμοί, τρέξιμο, άγχος αλλά τελικά βρήκαμε όλοι τους ρυθμούς μας και τα πράγματα τώρα είναι μια χαρά. Με πολύ τρέξιμο βέβαια μιας και δουλεύουμε και οι δυο. Τον μικρό να τον τρέχουμε σε λογοθεραπείες, κολυμβητήρια κλπ... δεν έχουμε κανένα απόγευμα ελεύθερο αλλά κοιμάται κατά τις 9 και ξυπνάει στις 7 για τον παιδικό, τα σ/κ ξυπνάει κατά τις 10. Και όχι εγώ δεν πέτυχα λαχείο! Πάλεψα πολύ με το θέμα του ύπνου, πάρα πολύ όμως! Παρόλο που περάσαμε δύσκολα θέλαμε 2ο παιδάκι. Δεν ήθελα να στερήσω ένα αδερφάκι στο παιδάκι μου και να είναι μια ζωή μόνο του. Προσωπικά έχω μια αδερφή και δεν ξέρω πως είναι όταν δεν έχεις αδέρφια και γι' αυτό θα ήθελα και το παιδάκι μου να έχει.... αυτός και μόνο ο λόγος ήταν μέγα κίνητρο για μας για να πάρουμε την απόφαση αυτή. Δεν ξέρω πως θα είναι η ζωή μας με το 2ο, πιθανόν να διαλυθούμε πάλι για ένα διάστημα αλλά ξέρετε τι σκέφτομαι.... ότι μπορεί να μας έρθουν και καλά τα πράγματα! Ας μην σκεφτόμαστε όλο αρνητικά! Τα παιδιά είναι ευτυχία, όσο και να σου βγάζουν το λάδι όσο είναι μικρά μετά σου σκάνε ένα χαμόγελο και ένα φιλάκι και παίρνεις απίστευτη δύναμη.

[santoulini]

Ειμαι μαμα ενος περιπου δίχρονο υ αγοριου, του μικρου Αγγέλου . Περιμένουμε το πολυ σε κανα μηνα και την μικρουλα μας , κορουλα...! Θηλαζω αποκλειστικά κ δεν σταματησα ουτε τωρα που ειμαι εγκυος,γιατι δεν μπορεσα να αποθηλασω..κατι που μου προκαλει νευρα, κουράσει κτλ.ο μικρος δεν ξεκολαει απο πανω

μου, και οπως αναφέρθηκα και στον τιτλο..τον μεγαλωνω χωρίς καμια βοηθεια. μονο του συζύγου, οταν έρχεται απο την δουλεια ! Λοιπον μανουλες , πως τα καταφερνετε με δυο μικρα παιδια, γιατι αρχισα να

να αν χάνομαι πολυ για το πως θα τα καταφερνω ολα!?!

[Sofia@@@]

Θεωρω ότι είναι που είναι δυσκολα τα πραγματα με δυο παιδιά, αν θηλαζεις ακομα το πρωτο είναι ακομα πιο δυσκολα γιατί όπως λες είναι γαντζωμενο πανω σου. Βεβαια σκέφτομαι οτι και να θελεις να αποθηλάσεις, όταν γεννησεις με το καλό, ίσως το μεγαλο βλέποντας το μικρό να θέλει και αυτό να θηλαζει ακομα από ζηλιτσα.

Στη φαση που είσαι το μόνο που΄θα σε βοηθούσε είναι να έχεις καποια βοήθεια ή από συγγενικό σου άτομο ή πληρωμενο να σου κανει τουλάχιστον καποιες δουλίτσες. Αλλιως αστα όλα χωρις να αγχωνεσαι (με λιγη ίσως σκονη) και ασχολεισου μονο με τα μωρα σου και το θηλασμο. Ετσι κι αλλιως ο πρωτος χρόνος είναι δυσκολος, θελει κλεισουρα και πολύ μα πολύ λαντζα αλλα τουλάχιστον έχει άλλες χαρες.

Δεν θα σε συμβουλευα να στειλεις το μεγαλο παιδικό γιατι θα σου κουβαλάει τις ιωσεις.

[Niki81]

Ειμαι μαμα ενος περιπου δίχρονο υ αγοριου, του μικρου Αγγέλου . Περιμένουμε το πολυ σε κανα μηνα και την μικρουλα μας , κορουλα...! Θηλαζω αποκλειστικά κ δεν σταματησα ουτε τωρα που ειμαι εγκυος,γιατι δεν μπορεσα να αποθηλασω..κατι που μου προκαλει νευρα, κουράσει κτλ.ο μικρος δεν ξεκολαει απο πανω

μου, και οπως αναφέρθηκα και στον τιτλο..τον μεγαλωνω χωρίς καμια βοηθεια. μονο του συζύγου, οταν έρχεται απο την δουλεια ! Λοιπον μανουλες , πως τα καταφερνετε με δυο μικρα παιδια, γιατι αρχισα να

να αν χάνομαι πολυ για το πως θα τα καταφερνω ολα!?!

 

Εγω όταν γεννησα τον δευτερο ο πρωτος ηταν 20 μηνων.Απο τη στιγμη που εμεινα εγκυος ειχα αποφασισει ότι το πρωτο θα αποθηλασει πριν ερθει το δευτερο.Τελικα κι ενώ ειχα απογοητευτεί καταφερε και αποθηλασε και μαλιστα πολύ ηρεμα και ομορφα μια εβδομαδα πριν γεννησω.Οι πρωτοι 2 μηνες θα είναι πολύ δυσκολα...τουλάχιστον για εμας ηταν .Βοηθεια ουτε κι εγω εχω.Πηρα μια γυναικα η οποια ερχοταν μια φορα την εβδομαδα και μου εκανε γενικη και μου σιδερωνε και όλα τα ρουχα της εβδομάδας...οποτε από δουλειες τα βολευα.Και φαγητο εφτιαχνα ανετα κάθε πρωι.Το πρόβλημα ηταν οι νυχτες και γενικα η ωρα του υπνου.Θυμαμαι για να τους κοιμισω το μεσημερι που ημουνα μονη μου θηλαζα τον έναν και συγχρωνως με το ποδι κουναγα και τον αλλον στο καροτσι.Και τις νυχτες ξυπαγαν μαζι..ο μεγαλος ζηλευε...χτυπιοταν σταπατωματα.Τι στα λεω τωρα...Περα από τον υπνο όμως τα υπολοιπα πηγαιναν καλα.

 

Παρτο αποφαση..παρε μια γυναικα να σε βοηθαει στο σπιτι αν μπορέσεις...αν δε μπορεις απλα σταματα να αγχωνεσαι γι ατο σπιτι γι ακαποιο καιρο...και όλα καλα θα πανε.Καθε αρχη και δυσκολη αλλα θα δεις συντομα θα βρειτε τους ρυθμους σας.Υπομονη και ηρεμια.

[Sofia@@@]

Εγω όταν γεννησα τον δευτερο ο πρωτος ηταν 20 μηνων.Απο τη στιγμη που εμεινα εγκυος ειχα αποφασισει ότι το πρωτο θα αποθηλασει πριν ερθει το δευτερο.Τελικα κι ενώ ειχα απογοητευτεί καταφερε και αποθηλασε και μαλιστα πολύ ηρεμα και ομορφα μια εβδομαδα πριν γεννησω.Οι πρωτοι 2 μηνες θα είναι πολύ δυσκολα...τουλάχιστον για εμας ηταν .Βοηθεια ουτε κι εγω εχω.Πηρα μια γυναικα η οποια ερχοταν μια φορα την εβδομαδα και μου εκανε γενικη και μου σιδερωνε και όλα τα ρουχα της εβδομάδας...οποτε από δουλειες τα βολευα.Και φαγητο εφτιαχνα ανετα κάθε πρωι.Το πρόβλημα ηταν οι νυχτες και γενικα η ωρα του υπνου.Θυμαμαι για να τους κοιμισω το μεσημερι που ημουνα μονη μου θηλαζα τον έναν και συγχρωνως με το ποδι κουναγα και τον αλλον στο καροτσι.Και τις νυχτες ξυπαγαν μαζι..ο μεγαλος ζηλευε...χτυπιοταν σταπατωματα.Τι στα λεω τωρα...Περα από τον υπνο όμως τα υπολοιπα πηγαιναν καλα.

 

Παρτο αποφαση..παρε μια γυναικα να σε βοηθαει στο σπιτι αν μπορέσεις...αν δε μπορεις απλα σταματα να αγχωνεσαι γι ατο σπιτι γι ακαποιο καιρο...και όλα καλα θα πανε.Καθε αρχη και δυσκολη αλλα θα δεις συντομα θα βρειτε τους ρυθμους σας.Υπομονη και ηρεμια.

 

Niki, έτσι όπως τα λες είναι. Πες μου ποτε έγιναν λιγα πιο ευκολα τα πραγματα με τα δυο σου παιδακια και με τον υπνο και με όλα τα άλλα;

[Niki81]

Το θεμα του υπνου μας ταλαιπωρησε πολύ εμας...βασικα αυτή ηταν και η μεγαλυτερη δυσκολια.Οταν ο μικρος ηταν 50 ημερων,ο μεγαλος μου εμφανισε καποιο σοβαρο πρόβλημα υγειας και χρειαστηκε να νοσηλευετει για καποιες μερες.Οταν γυρισαμε με καποιο περιεργο τροπο ειχε ηρεμησει αρκετα.Υποθετω καταλαβε ότι από το να είναι στο νοσοκομειο είναι καλυτερα σπιτι με το μωρο και αλλαξε.Επισης λογω του προβλήματος αναγκαστικα πηραμε και τα δυο παιδια στο δωματιο μας για καποιους μηνες οποτε κοιμοταν παντα ειτε μαζι μας ητε με το μπαμπα μας και σταματησε να ξυπναει.Τωρα να δεν ειχε γινει το σκηνικο με το νοσοκομειο δεν ξερω ποσο θα ειχε τραβηξει η αντιδραση του.

 

Εμενα παντως με βοηθησε να τα εχω μαζι σε ολα...μαζι στο φαγητο,μαζι στο μπανιο,μαζι σε ολα.Αν περιμενα ποτε θα ερθει πχ ο αντρας μου να μου κρατησει τον έναν για να κανω μπανιο τον αλλον...χειροτερα θα πελαγωνα.Και ουτε κλειστηκαμε μπορω να πω.Ο ενας στο μαρσιππο ο άλλος από το χερακι και μετα τους πρωτους τρεις μηνες πηγαίναμε παντου οι τρεις μας,και βολτες και ψωνια και κουνιες και ολα.

[annoulen]

καλημέρα κ από εμένα, μητέρα 2 αγοριών με 18 μήνες διαφορά.

 

Η ζωή με δυο παιδιά δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση με το όταν είσαι με το ένα. Οι δουλειές δεν διπλασιάζονται αλλά πολλαπλασιάζονται, κ ο "ελεύθερος" χρόνος δεν μειώνεται στο μισό αλλά στο 100% (σημειώνω επίσης ότι η ευτυχία που νιώθεις δεν είναι η διπλή αλλά η εκατονταπλή.....)

Μεγάλες ανάσες είχαμε:

1) όταν ο μικρός κοιμήθηκε 5-6 ώρες ενωμένες το βράδυ (περίπου όταν χρόνισε.....) κ παράλληλες με τον μεγάλο και

2) όταν ο μεγαλύτερος έβγαλε τις πάνες (3 ετών)

3) όταν άρχισαν να παίζουν "αρμονικά" μεταξύ τους (περίπου στα 2 ο μικρός κ ο μεγάλος στα 3,5)

 

Εάν μπορείς, ναι, να πάρεις γυναίκα για τα "χοντρά" 2 φορές τον μήνα ας πούμε, ώστε να σου μένει χρόνος να ασχολείσαι όχι τόσο με εσένα αλλά με τα παιδιά κ δεν μιλάω για το τάϊσμα - λούσιμο - να τα βάλεις για ύπνο αλλά να παίξεις μαζί τους...... Εγώ δυστυχώς είναι λίγες οι φορές που μπορώ να παίξω με τα παιδιά μου, τις καθημερινές καθόλου, μόνο τα ΣΚ που δεν πάω στη δουλειά.

[Niki81]

καλημέρα κ από εμένα, μητέρα 2 αγοριών με 18 μήνες διαφορά.

 

Η ζωή με δυο παιδιά δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση με το όταν είσαι με το ένα. Οι δουλειές δεν διπλασιάζονται αλλά πολλαπλασιάζονται, κ ο "ελεύθερος" χρόνος δεν μειώνεται στο μισό αλλά στο 100% (σημειώνω επίσης ότι η ευτυχία που νιώθεις δεν είναι η διπλή αλλά η εκατονταπλή.....)

Μεγάλες ανάσες είχαμε:

1) όταν ο μικρός κοιμήθηκε 5-6 ώρες ενωμένες το βράδυ (περίπου όταν χρόνισε.....) κ παράλληλες με τον μεγάλο και

2) όταν ο μεγαλύτερος έβγαλε τις πάνες (3 ετών)

3) όταν άρχισαν να παίζουν "αρμονικά" μεταξύ τους (περίπου στα 2 ο μικρός κ ο μεγάλος στα 3,5)

 

Εάν μπορείς, ναι, να πάρεις γυναίκα για τα "χοντρά" 2 φορές τον μήνα ας πούμε, ώστε να σου μένει χρόνος να ασχολείσαι όχι τόσο με εσένα αλλά με τα παιδιά κ δεν μιλάω για το τάϊσμα - λούσιμο - να τα βάλεις για ύπνο αλλά να παίξεις μαζί τους...... Εγώ δυστυχώς είναι λίγες οι φορές που μπορώ να παίξω με τα παιδιά μου, τις καθημερινές καθόλου, μόνο τα ΣΚ που δεν πάω στη δουλειά.

 

Για μενα παντως δεν ηταν ετσι...εννοω ότι περα από τον πρωτο καιρο δεν θεωρω ότι ηταν τοσο δυσκολο.Κατα τη διαρκεια της εγκυμοσύνης τα περιμενα πολύ πιο χαλια...βασικα περιμενα δυο παιδια αρα διπλη κουραση αλλα για εμας τουλάχιστον δεν ηταν διπλη κουραση.Ναι μεν καμια σχεση με το ένα αλλα όχι ότι ηταν και τοσο τραγικα τα πραγματα.

 

Τωρα αυτό εξαρτάται κι από την κάθε μαμα.Εγω δυστυχως είμαι ενας ανθρωπος που εχω το κακο ελάττωμα να τα κανω ολα μονη μου και να κανω και πολλα οποτε ισως επαιξε κι αυτό το ρολο του.

 

Μην απελπίζεσαι παντως...μια χαρα θα τα καταφερεις.Εγω μη σου πω τωρα που ο ενας είναι 3 κι ο άλλος κοντευει τα 5 μετανιώνω που δεν εχω ηδη κανει κι άλλο ένα...θα ειχε ξεπεταχτεί τωρα κι αυτό...χεχεχε.

[BabyCute]

καλημέρα κ από εμένα, μητέρα 2 αγοριών με 18 μήνες διαφορά.

 

Η ζωή με δυο παιδιά δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση με το όταν είσαι με το ένα. Οι δουλειές δεν διπλασιάζονται αλλά πολλαπλασιάζονται, κ ο "ελεύθερος" χρόνος δεν μειώνεται στο μισό αλλά στο 100% (σημειώνω επίσης ότι η ευτυχία που νιώθεις δεν είναι η διπλή αλλά η εκατονταπλή.....)

Μεγάλες ανάσες είχαμε:

1) όταν ο μικρός κοιμήθηκε 5-6 ώρες ενωμένες το βράδυ (περίπου όταν χρόνισε.....) κ παράλληλες με τον μεγάλο και

2) όταν ο μεγαλύτερος έβγαλε τις πάνες (3 ετών)

3) όταν άρχισαν να παίζουν "αρμονικά" μεταξύ τους (περίπου στα 2 ο μικρός κ ο μεγάλος στα 3,5)

 

Εάν μπορείς, ναι, να πάρεις γυναίκα για τα "χοντρά" 2 φορές τον μήνα ας πούμε, ώστε να σου μένει χρόνος να ασχολείσαι όχι τόσο με εσένα αλλά με τα παιδιά κ δεν μιλάω για το τάϊσμα - λούσιμο - να τα βάλεις για ύπνο αλλά να παίξεις μαζί τους...... Εγώ δυστυχώς είναι λίγες οι φορές που μπορώ να παίξω με τα παιδιά μου, τις καθημερινές καθόλου, μόνο τα ΣΚ που δεν πάω στη δουλειά.

 

Και για μας έτσι, για να μην πω και χειρότερα

Το όλο θέμα εξαρτάται απο το καθε παιδι, τις ιδιαιτερότητες του, τις ανάγκες του, μέχρι και τις αρρώστιες του!

Και εγω δεν εχω βοήθεια απο κανενα απολύτως περα του οτι πανε σταθμό οταν δουλεύω (σαν το σκυλί!), που σιγουρα το κανει χειρότερα!

Και ναι συμφωνω οι αμοιβές που παιρνεις πιςω ειναι απίστευτες, αξίζει και παρα αξίζει αλλα η αληθεια να λέγεται απο οταν έκανα το δεύτερο νοιωθω (και νομίζω φαίνομαι μερικες φορές) τουλαχιςτον 50!!!

 

Good luck!

[annoulen]

Και για μας έτσι, για να μην πω και χειρότερα

Το όλο θέμα εξαρτάται απο το καθε παιδι, τις ιδιαιτερότητες του, τις ανάγκες του, μέχρι και τις αρρώστιες του!

 

συμφωνώ - εμένα ας πούμε το πρώτο παιδί μου ούτε που το κατάλαβα - καλόφαγο, δεν γκρίνιαζε, κοιμόταν αρκετά από πολύ βρεφάκι, βολικότατο κλπ, ενώ το 2ο ήταν εντελώς το αντίθετο - ίσως για αυτό μου φάνηκε η διαφορά (ενώ εάν είχα "προπονηθεί" στο πρώτο να μην καταλάβαινα την διαφορά) -

 

ίσως κ επειδή στο πρώτο είχα "καθήσει" εκτός δουλειάς 11 μήνες ενώ στο δεύτερο μόνο 4 μήνες......

 

είναι πολλοί οι παράγοντες.....

[Niki81]

συμφωνώ - εμένα ας πούμε το πρώτο παιδί μου ούτε που το κατάλαβα - καλόφαγο, δεν γκρίνιαζε, κοιμόταν αρκετά από πολύ βρεφάκι, βολικότατο κλπ, ενώ το 2ο ήταν εντελώς το αντίθετο - ίσως για αυτό μου φάνηκε η διαφορά (ενώ εάν είχα "προπονηθεί" στο πρώτο να μην καταλάβαινα την διαφορά) -

 

ίσως κ επειδή στο πρώτο είχα "καθήσει" εκτός δουλειάς 11 μήνες ενώ στο δεύτερο μόνο 4 μήνες......

 

είναι πολλοί οι παράγοντες.....

 

Αυτό οντως είναι θεμα...το βλεπω και σε φιλες μου πολύ.Εμενα ο πρωτος ηταν πολύ δυσκολο μωρο...κοιμοταν ελαχιστα...ξυπναγε απειρες φορες και επρεπε να τον ξανακοιμισω άλλες τοσες.....δεν καθησε ποτε σε ριλάξ,καροτσι,παρκο κλπ.

 

Οποτε περιμεναμε και κατι αντιστοιχο από το δευτερο.Οταν ηρθε ο μικρος και ηταν ένα καλοβολο μωρακι...μας φανηκε παιχνιδακι σε σχεση με το τι είχαμε συνηθισει.

[Alexia1985]

Αυτό οντως είναι θεμα...το βλεπω και σε φιλες μου πολύ.Εμενα ο πρωτος ηταν πολύ δυσκολο μωρο...κοιμοταν ελαχιστα...ξυπναγε απειρες φορες και επρεπε να τον ξανακοιμισω άλλες τοσες.....δεν καθησε ποτε σε ριλάξ,καροτσι,παρκο κλπ.

 

Οποτε περιμεναμε και κατι αντιστοιχο από το δευτερο.Οταν ηρθε ο μικρος και ηταν ένα καλοβολο μωρακι...μας φανηκε παιχνιδακι σε σχεση με το τι είχαμε συνηθισει.

Παρομοίως!!!Αλλα και πάλι η κούραση ειναι πολυ μεγαλύτερη ειδικα αν δεν εχεις καθολου βοήθεια ....και φαντασου δεν δουλεύω κι ολας!!Θαυμαζω τις μανούλες που έχουν δυο παιδάκια,ειδικα μικρα και δουλεύουν!Μπραβο σας!!

[miriki]

Αυτό οντως είναι θεμα...το βλεπω και σε φιλες μου πολύ.Εμενα ο πρωτος ηταν πολύ δυσκολο μωρο...κοιμοταν ελαχιστα...ξυπναγε απειρες φορες και επρεπε να τον ξανακοιμισω άλλες τοσες.....δεν καθησε ποτε σε ριλάξ,καροτσι,παρκο κλπ.

 

Οποτε περιμεναμε και κατι αντιστοιχο από το δευτερο.Οταν ηρθε ο μικρος και ηταν ένα καλοβολο μωρακι...μας φανηκε παιχνιδακι σε σχεση με το τι είχαμε συνηθισει.

 

Το πόσο κουράγιο μου δίνεις δεν περιγράφεταιαιαιαιαιαιαι! Αν κοιμηθώ πριν την τετραετία θα κάνω πάρτυ (πρωινό το βράδυ θα κοιμάμαι είπαμε...)

[Niki81]

Το πόσο κουράγιο μου δίνεις δεν περιγράφεταιαιαιαιαιαιαι! Αν κοιμηθώ πριν την τετραετία θα κάνω πάρτυ (πρωινό το βράδυ θα κοιμάμαι είπαμε...)

 

 

χαχαχα...μωρε ευχομαι να κοιμηθείς στις 40 μερες.Καλα μη φανταστείς και ο μικρος μου πηγε σχεδόν 3 ετων για να κοιμηθεί σερι ολη νυχτα αλλα ο πρωτος μου ηταν άλλο πραγμα.Γενικως σαν οικογενεια εχουμε ένα θεμα με τον υπνο...όχι εγω δλδ...εγω μια χαρα υπναρου είμαι αν με αφησεις.τα αρσενικα του σπιτιου εχουν τσακωθεί με τον υπνο.

[BabyCute]

Παρομοίως!!!Αλλα και πάλι η κούραση ειναι πολυ μεγαλύτερη ειδικα αν δεν εχεις καθολου βοήθεια ....και φαντασου δεν δουλεύω κι ολας!!Θαυμαζω τις μανούλες που έχουν δυο παιδάκια,ειδικα μικρα και δουλεύουν!Μπραβο σας!!

 

Φιλεναδα μην μας θαυμαζεις πολυ γιατι οταν δουλεύεις και εχεις και μικρα παιδια και μαγειρέυεις και καθε μέρα και δεν εχεις και βοήθεια...κανεις πολλαααααααα λάθη!!