Πως ειναι η ζωη με 2 παιδια?

[BabyCute]

Το πόσο κουράγιο μου δίνεις δεν περιγράφεταιαιαιαιαιαιαι! Αν κοιμηθώ πριν την τετραετία θα κάνω πάρτυ (πρωινό το βράδυ θα κοιμάμαι είπαμε...)

 

Βρε miriki εισαι εγκυος;; Με το καλο!!! Εσύ μην φοβάσαι, ο μικρος σου θα τρώει τελεια, θα κοιμάται ολη την νυχτα, δεν θα εχει καμμια αλλεργία και θα θηλάζει σαν επαγγελματίας.... Θα σου πλένει και τα πιάτα

 

Don't worry ολα θα πανε τελεια!

[Αγγελίνα_2]

Εγώ το έχω πει πολλές φορές κορίτσια, είναι στο παιδί. Αν το δεύτερο είναι όπως ο μικρός μου, που 20 ημερών κοιμόταν 21:00-11:00 (ναι ναι καλά διαβάσατε) και τον ξυπνούσα μόνο για το γάλα, χαρούμενο, γελαστό, ήσυχο, καθόταν όπου το έβαζες, ούτε κωλικούς ούτε δόντια καταλάβαμε, τίποτα, καλόφαγο με τις στερεές, δεν αρρώσταινε, τότε τι να πεις, ότι δυσκόλεψε η καθημερινότητά μου από το 2ο παιδί; Καναρίνι να είχα, πιο πολύ θα με απασχολούσε, ειδικά όπως ήμουν μαθημένη με τον μεγάλο και περίμενα μία από τα ίδια! Ευλογία Κυρίου μέσα στο σπίτι, το μωρό μου! Τέτοια παιδιά, 10 μεγαλώνω. Μου έχει μείνει καημός που δε μου ήρθε σε δίδυμο πακέτο (η πεθερά μου είχε δίδυμη αδελφή) και μάλιστα με μια μπέμπα μαζί...τώρα θα είχα 3 και κόρη.

[annoulen]

Φιλεναδα μην μας θαυμαζεις πολυ γιατι οταν δουλεύεις και εχεις και μικρα παιδια και μαγειρέυεις και καθε μέρα και δεν εχεις και βοήθεια...κανεις πολλαααααααα λάθη!!

 

εγώ πάλι ευχαριστώ την φίλη Alexia1985 για την αναγνώριση. Εννοείται ότι έχω κάνει κ εγώ πολλά λάθη (ακόμα κ σε φάρμακα ) αλλά όπως έχω ήδη δηλώσει κ σε άλλο θέμα του site, πιστεύω ότι :

σπίτι + 1 παιδί = κούραση (με ή χωρίς βοήθεια)

σπίτι + 2 παιδιά = πολύ κούραση (με ή χωρίς βοήθεια),

δουλειά + σπίτι + 2 παιδιά = ΠΑΡΑ πολύ κούραση (με ή χωρίς βοήθεια)

 

(η αναφορά στον σύζυγο επιμελώς αγνοείται όπως βλέπετε, χα χα χα)

[Deena]

Κάποιες πρακτικές συμβουλές για την "επιβίωση" με δυο παιδιά:

 

1) Μάρσιπος, μάρσιπος, μάρσιπος!!!!

Όχι απαραιτήτως sling, όχι απαραιτήτως για τον θηλασμό, όχι απαραιτήτως για να κοιμάται το μωρό εκεί, ό,τι βολεύεται η κάθε μια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην χρησιμέψει. Στο πρώτο μου παιδί δεν είχα αγοράσει καν, στο δεύτερο αγόρασα δύο και τους χρησιμοποίησα φουλ!!!

 

2) Εξωτερική βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού - μαγείρεμα (για τον πρώτο καιρό)

Ξέρω ότι είναι δύσκολοι καιροί και ότι σε κανέναν δεν περισσεύουν, αλλά προκειμένου να χάσεις το μυαλό σου καλύτερα να πιεστείς παραπάνω για 1-2 μήνες. Αλλιώς -όσες μπορούν - επιστρατεύουν τις γιαγιάδες. Αν οι γιαγιάδες δεν μπορούν να βοηθήσουν με το μωρό, ζητήστε 2 φαγητά από την κάθε μια την εβδομάδα. Μετά τους 2 πρώτους μήνες τα πράγμα χαλαρώνει και ο χρόνος επανέρχεται σιγά-σιγά!

 

3) Ημερήσιοι ύπνοι του μωρού στο δωμάτιό του

Η προσωπική μου σωτηρία, αυτό που με έσωσε από την τρέλλα!!! Όσες έχουν παραπάνω από 1 ένα παιδί ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να κοιμίσεις ένα μωρό στον ίδιο χώρο με το μεγαλύτερο αδερφάκι του. Αν καταφέρεις να κοιμίζεις το μωρό μέσα στην ημέρα στο δωμάτιό του, νιώθεις σαν να κάνεις διάλειμα τις ώρες που κοιμάται, ασχολείσαι περισσότερο με το μεγάλο παιδί, μπορείς να κάνεις και καμιά δουλίτσα!

 

4) Απενοχοποίηση!!!

Θα βάλετε και λίγο παραπάνω παιδικά στην τηλεόραση, θα δώσετε και ένα μπισκότο παραπάνω, θα κλάψει και λίγο το μωρό, θα φάτε και 3 μέρες στη σειρά μακαρόνια...λίγη σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο να μην τρελλαθείτε!!!

[Niki81]

Α επισης εγω τους πρωτους μηνες παρεγγελνα τα παντα και μου τα εφερναν στο σπιτι.Σουπερ μαρκετ,μαναβικη,κρεας.Εδινα μια παραγγελια κάθε εβδομαδα με ότι χρειαζομουν και μου τα εφερναν σπιτι.Πολυ βοηθητικο γιατι ετσι δεν χρειαζεται να εξαρτάσαι κι από κανεναν.

[annoulen]

Κάποιες πρακτικές συμβουλές για την "επιβίωση" με δυο παιδιά:

 

........

 

4) Απενοχοποίηση!!!

Θα βάλετε και λίγο παραπάνω παιδικά στην τηλεόραση, θα δώσετε και ένα μπισκότο παραπάνω, θα κλάψει και λίγο το μωρό, θα φάτε και 3 μέρες στη σειρά μακαρόνια...λίγη σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο να μην τρελλαθείτε!!!

 

Να προσθέσω ότι στο σπίτι μας η τηλεόραση άνοιξε (σε παιδικό κανάλι) με την έλευση του 2ου παιδιού.

Μέχρι τότε είχα ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ σε όλους να αφήνουν το παιδί (τον πρώτο) να βλέπει τηλεόραση - άλλαξα πορεία εντελώς γιατί μετά την γέννηση του 2ου, η τηλεόραση ήταν το πιο εύκολο και αποτελεσματικό εργαλείο για να είναι απασχολημένος ο μεγάλος (δυστυχώς) όσην ώρα τάϊζα/έλουζα/κοίμιζα το μωρό - ευτυχώς όμως, στην πορεία, δεν του έγινε συνήθειο κ δεν βλέπει πολλή ώρα.

 

Σημειώνω εδώ ότι (για εμένα τουλάχιστον) επιβάλλεται να δίνεις περισσότερη προσοχή στο μεγαλύτερο παιδί, για ψυχολογικούς λόγους.

 

κ τέλος, εμείς 3 μέρες μακαρόνια τρώμε ακόμα κ σήμερα

[Alexia1985]

Κάποιες πρακτικές συμβουλές για την "επιβίωση" με δυο παιδιά:

 

1) Μάρσιπος, μάρσιπος, μάρσιπος!!!!

Όχι απαραιτήτως sling, όχι απαραιτήτως για τον θηλασμό, όχι απαραιτήτως για να κοιμάται το μωρό εκεί, ό,τι βολεύεται η κάθε μια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην χρησιμέψει. Στο πρώτο μου παιδί δεν είχα αγοράσει καν, στο δεύτερο αγόρασα δύο και τους χρησιμοποίησα φουλ!!!

 

2) Εξωτερική βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού - μαγείρεμα (για τον πρώτο καιρό)

Ξέρω ότι είναι δύσκολοι καιροί και ότι σε κανέναν δεν περισσεύουν, αλλά προκειμένου να χάσεις το μυαλό σου καλύτερα να πιεστείς παραπάνω για 1-2 μήνες. Αλλιώς -όσες μπορούν - επιστρατεύουν τις γιαγιάδες. Αν οι γιαγιάδες δεν μπορούν να βοηθήσουν με το μωρό, ζητήστε 2 φαγητά από την κάθε μια την εβδομάδα. Μετά τους 2 πρώτους μήνες τα πράγμα χαλαρώνει και ο χρόνος επανέρχεται σιγά-σιγά!

 

3) Ημερήσιοι ύπνοι του μωρού στο δωμάτιό του

Η προσωπική μου σωτηρία, αυτό που με έσωσε από την τρέλλα!!! Όσες έχουν παραπάνω από 1 ένα παιδί ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να κοιμίσεις ένα μωρό στον ίδιο χώρο με το μεγαλύτερο αδερφάκι του. Αν καταφέρεις να κοιμίζεις το μωρό μέσα στην ημέρα στο δωμάτιό του, νιώθεις σαν να κάνεις διάλειμα τις ώρες που κοιμάται, ασχολείσαι περισσότερο με το μεγάλο παιδί, μπορείς να κάνεις και καμιά δουλίτσα!

 

4) Απενοχοποίηση!!!

Θα βάλετε και λίγο παραπάνω παιδικά στην τηλεόραση, θα δώσετε και ένα μπισκότο παραπάνω, θα κλάψει και λίγο το μωρό, θα φάτε και 3 μέρες στη σειρά μακαρόνια...λίγη σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο να μην τρελλαθείτε!!!

Σωστή!!!ειδικα το "4"!!!!ο μεγάλος μου ηταν που ηταν απαιτητικός τωρα έγινε αστα να πανε....(εχω κι αλλο θεμα οπως γνωρίζεις...) Ζητάει συνεχώς προσοχη και αν θελω π.χ. Να μαγειρεψω η τηλεοραση και το ταμπέτ ειναι η μονη λυση,αλλιώς παει στην κουνια του μικρού και τον ξυπνΕι! Ετσι κερδίζει την προσοχη μου,το φαγητο καίγεται και το μωρο δεν ήρεμει με τιποτα!!! Αχ αυτα τα δευτερα τι τραβάνε τα καημένα....

[Alexia1985]

εγώ πάλι ευχαριστώ την φίλη Alexia1985 για την αναγνώριση. Εννοείται ότι έχω κάνει κ εγώ πολλά λάθη (ακόμα κ σε φάρμακα ) αλλά όπως έχω ήδη δηλώσει κ σε άλλο θέμα του site, πιστεύω ότι :

σπίτι + 1 παιδί = κούραση (με ή χωρίς βοήθεια)

σπίτι + 2 παιδιά = πολύ κούραση (με ή χωρίς βοήθεια),

δουλειά + σπίτι + 2 παιδιά = ΠΑΡΑ πολύ κούραση (με ή χωρίς βοήθεια)

 

(η αναφορά στον σύζυγο επιμελώς αγνοείται όπως βλέπετε, χα χα χα)

Θα συμφωνήσω σε ολα εκτος απο την βοήθεια... Αν εχεις ενα φαγητο έστω δυο φορές την εβδομάδα η να κρατούσε κάποιος το μεγαλύτερο παιδι( που το δικό μου ειναι συνεχεια στο "σβέρκο" μου οτι και να κάνω)να κανεις καμια δουλειά με την ησυχία σου,η έστω μια γυναικα μια-δυο φορές τον μηνα για τα χοντρά η το σίδερο ειναι ΜΕΓΑΛΗ βοήθεια πιστευω..

[Deena]

...Αχ αυτα τα δευτερα τι τραβάνε τα καημένα....

 

Γρήγορο off topic που έχει πλάκα. Χτες είχα πάει την μικρή σε ένα playgroup για παιδάκια 10-16 μηνών. Έτσι όπως μπουσούλαγε λοιπόν, σκοντάφτει ένα μεγαλύτερο αγοράκι που περπατούσε και πέφτει πάνω της, με την κοιλιά του πάνω στην πλάτη της.

 

Ανέκφραστη η κυρία...ούτε κλάμα, ούτε τίποτα!!! Κάτι τέτοια της κάνει καθημερινά ο αδερφός της από όταν ήταν βρεφάκι, το έχει πάρει ως δεδομένο η κακομοίρα πώς όταν είσαι στο πάτωμα μπορεί να βρεθεί από πάνω σου κάποιο παιδάκι!!!:D:D

[annoulen]

Θα συμφωνήσω σε ολα εκτος απο την βοήθεια... Αν εχεις ενα φαγητο έστω δυο φορές την εβδομάδα η να κρατούσε κάποιος το μεγαλύτερο παιδι( που το δικό μου ειναι συνεχεια στο "σβέρκο" μου οτι και να κάνω)να κανεις καμια δουλειά με την ησυχία σου,η έστω μια γυναικα μια-δυο φορές τον μηνα για τα χοντρά η το σίδερο ειναι ΜΕΓΑΛΗ βοήθεια πιστευω..

 

εννοείται φίλη alexia1985 ότι είναι ΜΕΓΑΛΗ βοήθεια, ξαλαφρώνεις λίγο (κ ευτυχώς που υπάρχει), όμως είναι για λίγες ώρες κ λίγες ημέρες όπως ήδη αναφέρεις - εγώ θέλω να τονίσω την καθημερινότητα.

 

Πχ είναι άρρωστο το ένα παιδί, έχεις ξενυχτήσει όλο το βράδυ, μπορεί την άλλη μέρα να το κρατήσει η γιαγιά/baby sitter (η βοήθεια που λέμε), αλλά εσύ δεν θα πας κουτουλώντας στην δουλειά, με το αφεντικό σου να σε περιμένει? κ μετά γυρνώντας, αφού έχεις ασχοληθεί με ένα σωρό (ανούσια για εσένα στην παρούσα φάση) πράγματα/χαρτιά/τηλέφωνα, ας πούμε ότι το παιδάκι σου συνήλθε κ κοιμάται. Το 2ο παιδάκι (για να γυρίσουμε στο θέμα του τόπικ) δεν θέλει να ασχοληθείς μαζί του ? (εσύ συνεχίζεις να κουτουλάς ή να είσαι σε υπερένταση από την αϋπνία με το κεφάλι σου να καίει). Ή θα πεις στην γιαγιά/baby sitter (που ενδεχομένως να σου έχει φτιάξει κ ένα πιάτο φαγητό - η βοήθεια που λέγαμε) να παίξει εκείνη με το άλλο παιδάκι για να πας να κοιμηθείς ? Όχι βέβαια, το παιδάκι θέλει τη μαμά του που δεν την έχει δει όλη την ημέρα.

 

Περιέγραψα μία τυπική σκηνή εργαζόμενης με 2 παιδιά + βοήθεια.

[annoulen]

εννοείται φίλη alexia1985 ότι είναι ΜΕΓΑΛΗ βοήθεια, ξαλαφρώνεις λίγο (κ ευτυχώς που υπάρχει), όμως είναι για λίγες ώρες κ λίγες ημέρες όπως ήδη αναφέρεις - εγώ θέλω να τονίσω την καθημερινότητα.

 

Πχ είναι άρρωστο το ένα παιδί, έχεις ξενυχτήσει όλο το βράδυ, μπορεί την άλλη μέρα να το κρατήσει η γιαγιά/baby sitter (η βοήθεια που λέμε), αλλά εσύ δεν θα πας κουτουλώντας στην δουλειά, με το αφεντικό σου να σε περιμένει? κ μετά γυρνώντας, αφού έχεις ασχοληθεί με ένα σωρό (ανούσια για εσένα στην παρούσα φάση) πράγματα/χαρτιά/τηλέφωνα, ας πούμε ότι το παιδάκι σου συνήλθε κ κοιμάται. Το 2ο παιδάκι (για να γυρίσουμε στο θέμα του τόπικ) δεν θέλει να ασχοληθείς μαζί του ? (εσύ συνεχίζεις να κουτουλάς ή να είσαι σε υπερένταση από την αϋπνία με το κεφάλι σου να καίει). Ή θα πεις στην γιαγιά/baby sitter (που ενδεχομένως να σου έχει φτιάξει κ ένα πιάτο φαγητό - η βοήθεια που λέγαμε) να παίξει εκείνη με το άλλο παιδάκι για να πας να κοιμηθείς ? Όχι βέβαια, το παιδάκι θέλει τη μαμά του που δεν την έχει δει όλη την ημέρα.

 

Περιέγραψα μία τυπική σκηνή εργαζόμενης με 2 παιδιά + βοήθεια.

 

συμπληρώνω ότι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον ΘΕΟ που εγώ ΕΧΩ βοήθεια.

[MarianS]

ΤελικΆ έτσι όπως τα διαβαζω κορίτσια, ο καλυτερος συνδυασμος είναι όχι δουλειά με βοήθεια, αλλιως είναι μια τρελα.

[annoulen]

ΤελικΆ έτσι όπως τα διαβαζω κορίτσια, ο καλυτερος συνδυασμος είναι όχι δουλειά με βοήθεια, αλλιως είναι μια τρελα.

 

Και για εμένα αυτό θα ήταν το καλύτερο.

[santoulini]

Ευχαριστώ για της απάντησης σας κοριτσια..αργησα να μπω και μα της δω...μολις πριν κανα δεκαημερα γεννησα! ευτυχος ακομα δεν ειδα τα πολυ δυσκολα! Θηλαζω και τους δυο...αλλα ζηλευει πολυ ο μεγαλος και χτυπιέται. ....το μονο προβλημα μου ειναι τωρα πως να τον απασχολω...

[Mama_Anesti_]

On 20/8/2012 at 5:42 ΜΜ, mikio είπε:

My hands were busy throughout the day

I didn't have much time to play

The little games you asked me to.

I didn't have much time for you.

 

I'd wash your clothes, I'd sew and cook,

But when you'd bring your picture book

And ask me please to share your fun,

I'd say: "A little later, son."

 

I'd tuck you in all safe an night

And hear your prayers, turn out the light,

Then tiptoe softly to the door...

I wished I'd stayed a minute more.

 

For time is short, the years rush past...

A little boy grows up so fast.

No longer is he at your side,

His precious secrets to confide.

 

The picture books are put away,

There are no longer games to play,

No goodnight kiss, no prayers to hear...

That all belongs to yesteryear.

 

My hands, once busy, now are still.

The days are long and hard to fill.

I wish I could go back and do

The little things you asked me to.

 

εδώ είναι και το ποιηματάκι που σου έλεγα!

α!!! και το πιο σημαντικό που ξέχασα! εγώ σκέφτομαι ήδη για το 3ο, οπότε κάτι λέει κι αυτό ε?!

Πολυ όμορφο ποίημα! Συγκινήθηκα! Οι στιγμές περνάν τόσο γρήγορα τελικά... 

 

Και σεις, μικρά μας, μεγαλωνετε πόσο γρήγορα που οι μαμαδες δεν προλαβαινουμε να σας χορτασουμε...

 

αλλά σας καμαρωνουμε σε κάθε σας βήμα !

[Sentir...natureza]

5 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Πολυ όμορφο ποίημα! Συγκινήθηκα! Οι στιγμές περνάν τόσο γρήγορα τελικά... 

Πραγματικα υπεροχο...Ευχαριστουμε που το βρηκες και το ξαναεφερες στην επιφανεια