Η σημασία, το νόημα και οι βασικές αρχές της πειθαρχίας

[Στέλλα]

Οι παιδοψυχολόγοι, υποστηρίζουν ότι λίγο πριν το τέλος του πρώτου χρόνου, είναι η κατάλληλη περίοδος για να βάλετε τα πρώτα θεμέλια της πειθαρχίας, ώστε το παιδί να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την έννοια του "όχι" και του "απαγορεύεται". Τα παιδιά, για να υπακούσουν σε κάτι πρέπει να τα καθοδηγήσεις σωστά. Με φωνές και με τη βία, δεν θα υπάρξει σωστό και διαρκή αποτέλεσμα.

Τα παιδιά σ΄αυτή τη ηλικία, δεν ξέρουν ακόμη το σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό, και φυσικά δεν ξέρουν το επικίνδυνο και το ασφαλές.

Το μωρό δεν μπορεί να συγκρατήσει τις πράξεις και τις παρορμήσεις του, γιατί...αυτό είναι το φυσιολογικό! Θέλει να τα εξερευνήσει όλα, να τα μάθει όλα, να τα πιάσει όλα, και δεν ξέρει πότε δεν πρέπει να κάνει κάτι. Εσείς, λοιπόν, με την αγάπη και την υπομονή σας, θα του μάθετε να υπακούει θέτοντας κάποια όρια που θα πρέπει να είναι σταθερά και αμετάβλητα. Γιατί, άν αφήσετε το μωρό μια φορά να κάνει μια αταξία, δεν θα καταλάβει το νόημα του "όχι" και του "μη" την επόμενη φορά, και θα την ξανακάνει.

Είναι πολύ σημαντική η συμπεριφορά σας απέναντι στο παιδί, την ώρα της αταξίας και του πόσο του δίνετε να καταλάβει "γιατί" δεν πρέπει να κάνει κάτι. Μιλήστε του αυστηρά, μην χάνετε την ψυχραιμία σας, απομακρύνετέ το σε άλλο δωμάτιο και εξηγήστε του

δώστε του παραδείγματα γιατί "δεν πρέπει" να κάνει αυτό που έκανε...

 

Βασικές αρχές της πειθαρχίας :

 

*Να είστε σταθεροί στα "όχι" και "μη" που λέτε στο παιδί σας.

 

*Μην το φωνάζετε και το προσβάλετε μπροστά σε άλλους.

 

*Μην χρησιμοποιείτε βία για να του δώσετε να καταλάβει το λάθος του.

 

*Τα πολλά "όχι" δεν ωφελούν.Βάλτε προτεραιότητες στις απαγορεύσεις σας.

 

*Όταν το παιδί υπακούει στις εντολές σας, επιβραβεύστε το και ανταμοίψτε το-μην καταφεύγετε πάντοτε σε υλικά αγαθά, γιατί έτσι θα φτάσετε στο άλλο άκρο και για να σας υπακούει θα θέλει ανταλλάγματα.Ένα μπράβο που κρύβει ικανοποίηση και θαυμασμο είναι αρκετό.

 

*Πάντοτε να δίνετε εξηγήσεις για την απαγόρευση την οποία θέτετε.

[yasemi]

η κορη μου τωρα τελευταια εχει αποφασισει οτι θελει να διεκδικησει την ανεξαρτησια της και να δοκιμασει τα ορια μου....κανει πραγματα που δεν επιτρεπονται (πχ σκαρφαλωνει στο ποδηλατο η στο τραπεζι)και μου φωναζει ΜΑΜΑ ΜΗ με ενα χαμογελο ειρωνικο....εχω αρχισει να την βαζει σαν ενα ειδος τιμωριας (μη γελατε ) σε ενα συγκεκριμμενο σημειο του σπιτιου που δεν εχει παιχνιδια η κατι να κανει αφου την εχω προειδοποιησει πρωτα δυο φορες να σταματησει οτι κακο κανει......οταν ηρεμει και καταλαβαινει οτι δεν ειναι παιχνιδι(γιατι στην αρχη αρχιζει καιο γελαει και λεει διαφορα για να με ριξει και να μεκανει να γελασω) τοτε μου λεει συγνωμη ,δνουμε αγκαλιτσα φιλακι και τελειωνει το θεμα..δεν ξανακανει προς το παρον την ιιδια ζημια...

 

 

 

εκει που δε ξερω τι να κανω ειναι οταν αρχιζει να φωναζειγια να τραβηξει την προσοχη η οταν δεν της δινουμε κατι να ουρλιαξει κανα δυο φορες,,,, αν θελει κατι της το δινω για να μη μαθει ετσι αλλα δε ξερω γενικως πως να την κανω να μην τσιριζει ...ξερω ειναι φαση αλλα δε πρεπει να κοπει τωρα που ειναι αρχη????ειναι πρωτο παιδι πρωτο εγγονι πρωτο δισεγγονο εχει προσοχη και αγαπη απο ολους και ειδικα απο μενα που ολη μερα ειμαστε μαζι ...αλλα πρεπει να της δωσω να καταλαβει καπως οτι οταν μιλαω με τον πατερα της πχ για κατι δε μπορει για να τραβηξει την προσοχη να φωναζει....οταν το κανει ή της λεμε με ηρεμο τροπο να σταματησει να φωναζει και τοτε θα συζητησουμετι θελει η δε θα της δωσουμε σημασια....δε ξερω τι να κανω γιατι φοβαμαι οτι σε λιγο θα γινει σαν ενα ανηψακι μου που αν δε του δωσεις αυτο που θελει την ωρα που θελει γκρεμιζει το συμπαν.....

 

 

 

εσεις τι κανετε???

[yasemi]

αν θελει κατι της το δινω για να μη μαθει ετσι διορθωση αν θελει κατι και φωναζει δε της το δινω μεχρι να ηρεμησει και να συζητησουμε αν πρεπει να το παρει η οχι και να κανουμε κατι εναλλακτικο....

[alcyon]

Μια χαρά τα πας! Κι εγώ το ίδιο σύστημα ακολουθώ και πιάνει. Θέλει συνέπεια από μέρους σου και τα υπόλοιπα είναι θέμα του ίδιου του παιδιού για το πότε ακριβώς θα καταλάβει πως ότι και να κάνει είναι "χαμένος κόπος". Γενικά τέτοιου τύπου ανεπιθύμητες συμπεριφορές τις "σκοτώνει η αδιαφορία". Δηλαδή, είτε φωνάζει είτε όχι... να είναι σαν να κάθεται και να παιζει ήσυχα (δηλαδή καμία ανταπόκριση από μέρους σου). Όταν επέλθει ηρεμία... εε τότε κουβεντούλα και .... να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους.

Προσωπικά είμαι ευχαριστημένη από τα αποτελέσματα.

Καλή συνέχεια

[mimika]

Ακριβως τα ιδια τραβαω τωρα πια με τον δικο μου που ειναι σχεδον 16 μηνων.....

Καταλαβαινει τα παντα αλλα πολλες φορες φωναζει και οταν θελει να τραβηξει την προσοχη μου κανει ενα καρο ζημιες και αταξιες.....

Ωρες ωρες με πιανει απελπισια γιατι δεν με ακουει καθολου...

Αλλες φορες παλι ειναι υποδειγμα παιδιου....

 

Ξερω οτι μεγαλωνει και πολλες φορες αποτομα και αναπτυξιακα και στην συμπεριφορα του.

 

Και ερωτω:

Πως αντιμετωπιζεται ενα νινι που θελει να τρεχει οοοοολη την ωρα γυρω γυρω και πολλες φορες δεν ακουει κανεναν και τιποτα???????