Καλησπέρα σε όλες τις wannabe μαμάδες!
Τη φράση του τίτλου τη διάβασα σε κάποιο τόπικ και μου άρεσε πολύ γιατί νομίζω ότι χτυπάει πραγματικά τη… δικτατορία των τεστ εγκυμοσύνης, που τελικά αναρωτιέμαι μήπως καμιά φορά κάνουν περσσότερο κακό παρά καλό…Θα μπορούσαμε να την κάνουμε και σύνθημα!
Αν και καινούρια στο φόρουμ, διαβάζω εδώ και πάρα πολύ καιρό ιστορίες και πολλές από εσάς νιώθω να σας ξέρω σαν φίλες μου. Έχω ζήσει μέσα από τις περιγραφές σας τις αγωνίες σας, τις αμφιβολίες, τα καρδιοχτύπια, τον πόνο που πολλά κορίτσια περνάτε και συμμετέχω νοερά κι εγώ στις στιγμές σας…Απογοητεύομαι όταν κάποια απογοητεύεται, χαίρομαι με τη χαρά σας...Η λύπη μου όμως είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν βλέπω περιγραφές (οι οποίες συνεπαίρνουν κυριολεκτικά!)συναισθημάτων σας και εσωτερικό πόλεμο με τον ίδιο σας τον εαυτό στο δίλλημα ¨να κάνω τεστ ή είναι πολύ νωρίς?¨
Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπουμε ποστ με καταληκτική ερώτηση ¨λέτε να είμαι έγκυος?¨, αφού πρώτα έχει αναλυθεί με κάθε λεπτομέρεια και ο πιο άσχετος πολλές φορές σωματικός πόνος, ο οποίος ερμηνέυεται ως σύμπτωμα εγκυμοσύνης, εξ αιτίας βέβαια της τεράστιας επιθυμίας για κάτι τέτοιο…
Είμαι κι εγώ μια wannabe μαμά, έχω κι εγώ τη δική μου μεγάλη επιθυμία να κρατήσω στην αγκαλιά μου το δικό μου μωρουδάκι, αλλά βρε κορίτσια, πραγματικά μου σκίζεται η καρδιά κάθε φορά που διαβάζω την απογοητευμένη ανάρτηση «Αρνητικό…» κάποιας κοπέλας που έχει βιαστεί να κάνει αυτό το ρημαδοτεστ πριν καν να έχει έστω μια μέρα καθυστέρηση, επειδή έχει πιστέψει ότι είναι έγκυος βασιζόμενη απλώς σε κάποιους πόνους που είχε, ή επειδή της έχει ανοίξει λιγάκι η όρεξη και έφαγε κανένα γλυκάκι παραπάνω, ή επειδή διάβασε ότι έχει «συμπτώματα» που είχε άλλη κοπέλα που «τελικά ήταν έγκυος», ή επειδή ακόμη –ναι, το έχω διαβάσει και αυτό- της φάνηκε ότι η έκφραση του προσώπου της διαφοροποιήθηκε, αγρίεψε(!)… Δε λέω ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις όταν όμως υπάρχει εγκυμοσύνη, το ανάποδο δεν ισχύει απαραίτητα! Δηλαδή, ας μη φτάνουμε να θεωρούμε δεδομένες εγκυμοσύνες επειδή απλώς έχουμε συμπτώματα που πολλές φορές είναι και φανταστικά (αν μη τι άλλο, έχουμε διαβάσει κατά κόρον για φανταστικά συμπτώματα!)
Σκεφτείτε μόνο τι κάνουμε στους εαυτούς μας με όλο αυτό το κυνήγι συμπτωμάτων…Η καθημερινότητα γίνεται μαρτύριο…Σας ξαναλέω, μη με παρεξηγείτε, δεν θέλω ούτε υποδείξεις να κάνω, ούτε να παραστήσω τη σοφή γριά κουκουβάγια, μιας και ούτε σοφή είμαι ούτε- ευτυχώς-γρια!!! Σας παρακαλώ μέσα από την καρδιά μου να χαλαρώσετε και να χαρείτε τη ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις και με όλη σας τη δύναμη…Ας μην επικεντρωνόμαστε στο θέμα ¨μωρό¨ και χάνουμε όλα τα άλλα…Η ζωή περνά από δίπλα μας και εμείς δεν της δίνουμε σημασία γιατί ζούμε μέσα στο μικρόκοσμο του σφοδρού πόθου μας και είναι άδικο αυτό για κάθε μια από εμάς…Νομίζω ότι και το φόρουμ χάνει την αξία του έτσι…
Ναι, είναι πολύ ωραίο το ότι βρίσκουμε εδώ μέσα άλλους ανθρώπους που περνούν κι αυτοί τις ίδιες αγωνίες με εμάς και πράγματι μπορούμε να λύσουμε πολλές απορίες μας, αλλά έχω προσέξει ότι σε τόπικς του τύπου ¨συμπτώματα εγκυμοσύνης¨ μπορεί να ξεκινήσει η κουβέντα από κάτι πολύ απλό για να καταλήξει μετά από μερικές αναρτήσεις να γίνει μια χιονοστιβάδα από υποθετικές εγκυμοσύνες οι οποίες δε βασίζονται παρά μόνο σε «περίεργα συμπτώματα», που…κάθε φορά μας συμβαίνουν «για πρώτη φορά», και παρατηρήσεις του τύπου «μα εγώ ποτέ άλλοτε δεν…».Δε χρειάζεται κοριτσάκια μου να το περνάμε όλο αυτό…Μόνο κακό μας κάνει…Ας επικεντρωθούμε στους συντρόφους μας, στα συναισθήματα και όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους μπήκαν στη ζωή μας, ας ευχόμαστε να είμαστε κάθε μέρα δυνατές για να προσφέρουμε ευτυχισμένη και γαλήνια καθημερινότητα στους αγαπημένους μας και ας αφήσουμε τη φύση να κάνει όμορφα και ήρεμα τη δουλειά της, όπως αυτή ξέρει καλύτερα.
Αυτά από εμένα, ελπίζω ότι δε φάνηκα σαν την κακιά δασκάλα που κουνάει το δάχτυλο, γιατί πραγματικά δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος...Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, σύντομα όλες να ζήσουμε το θαύμα της μητρότητας…Το 2012 να γεμίσει από εγκυούλες!!!:D:D
Φιλιά κορίτσια και χίλια συγγνώμη αν κούρασε το μήνυμά μου!