Αναζήτηση στο φόρουμ

Η μικρή μας η μπουμπού κάνει ένα συριγμό όταν αναπνέει, συνήθως όταν πίνει το γάλα της είναι πιο εντόνο, υπάρχουν βέβαια και στιγμές που είναι τελείως ήρεμη και δεν ακούγεται τίποτα, κυρίως όταν κοιμάται βαθειά. Ο νεογνολογος της κλινικής που γεννήθηκε είπε ότι πιθανόν να προέρχεται απο οίδημα στο λάρυγγα που προκλήθηκε κατα τη διασωλήνηση (η μικρή γεννήθε οριακά πρόωρα και χρειάστηκε να μπει για λίγες μέρες στη θερμοκοιτίδα με παροχή οξυγόνου) και ότι θα περάσει με τον καιρό ... όσο το παιδί τρώει και παίρνει βάρος δεν ανησυχούμε ήταν τα λογια του. Η παιδίατρος μας όμως που την είδε χθες μου είπε οτι κατα τη γνώμη της αυτο που ακούει ειναι λαρυγγομαλακια, όχι κάτι σοβαρό, συνήθως περνάει απο μόνο του, απλά θέλει τακτική παρακολούθηση. Αν ο συριγμός προερχόταν μόνο απο το οίδημα της διασωλήνωσης θα έπρεπε λέει να έχει ήδη περάσει. Επίσης μας πρότεινε το εμβόλιο synagis για να προστατευτεί καλύτερα η μικρή και κυρίως απο την μεγάλη της αδερφή που έχει ιστορικο βροχιολίτιδας. Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα λίγο, με την έννοια ότι δεν μου είπε τίποτα απο όλα αυτά ο νεογνολόγος της κλινικής. Φυσικά και θα τον ρωτήσω απο βδομάδα που θα ξαναπάω τη μικρή και για το εμβόλιο και για τη διάγνωση της λαρυγγομαλακιας. Προσωπικά πρώτη φορά ακούω τον όρο. Υπάρχουν γονείς που έχουν εμπειρία απο την πάθηση αυτή; Όποιος έχει παρόμοιες εμπειρείες θα με βοηθούσε πολυ αν τις μοιραζόταν μαζί μας. Ψάχνοντας στο internet βρήκα αυτά για όποιον τον ενδιαφέρουν ... Τι είναι η λαρυγγομαλακία; Η λαρυγγομαλακία είναι η συχνότερη εκ γενετής ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει κυρίως θορυβώδη αναπνοή (συριγμό) αλλά κάποτε και δύσπνοια στα νεογνά. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το τοίχωμα από τον οποίο αποτελείται ο λάρυγγας, δηλαδή ο χόνδρος και ο βλεννογόνος (το εσωτερικό κάλυμμα του χόνδρου) είναι μαλακά και χαλαρά σε βαθμό που κατά την διάρκεια της εισπνοής συμπίπτουν και αποφράσσουν την αναπνευστική οδό του λάρυγγα και προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα. Το κυριότερο σύμπτωμα της λαρυγγομαλακίας είναι η θορυβώδης αναπνοή, κάτι σαν σφύριγμα κατά την διάρκεια της εισπνοής. Αυτό συνήθως παρουσιάζεται μερικές μέρες μέχρι εβδομάδες μετά την γέννα και είναι κάτι που μπορεί να προκαλέσει από ανησυχία μέχρι και πανικό στους γονείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία αλλά βεβαίως είναι ορθό να πάρετε την γνώμη του παιδιάτρου σας. Ο παιδίατρος σας το πιο πιθανό είναι να σας καθησυχάσει και σπανιότατα μπορεί να σας παραπέμψει σε παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο ή παιδοπνευμονιολόγο. Συνήθως, τα συμπτώματα υποχωρούν πριν την ηλικία των δυο χρονών Η διάγνωση της λαρυγγομαλακίας γίνεται με την βοήθεια του ιατρικού ιστορικού και της κλινικής εξέτασης από τον γιατρό σας. Συγκεκριμένα, όπως προαναφέρθηκε, στις περισσότερες περιπτώσεις το συχνότερο και συνήθως μοναδικό σύμπτωμα είναι η θορυβώδης αναπνοή. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία εξέταση (αίματος, ακτινολογική κτλ) που να μπορεί να θέσει τη διάγνωση με βεβαιότητα. Άρα ο γιατρός στηρίζεται ουσιαστικά στο ιστορικό που παίρνει από τους γονείς και από την εξέταση του παιδιού. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται μόνο περιοδική παρακολούθηση από τον γιατρό και θεραπεία με αντιόξινα φάρμακα. Ο λόγος για την αντιόξινη θεραπεία είναι η συχνή παλινδρόμηση γαστρικών υγρών (Τα οποία είναι όξινα) από το στομάχι προς τον οισοφάγο (και πολλές φορές προς το λάρυγγα) που παρατηρείται στα βρέφη και μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της λαρυγγομαλακίας. Χειρουργική επέμβαση τίθεται αναγκαία μόνο εάν παρουσιαστούν συμπτώματα πέραν της θορυβώδης αναπνοής, όπως επεισόδια μελανιάσματος (κυάνωση) και στασιμότητα βάρους του βρέφους. Η χειρουργική επέμβαση ονομάζεται επιγλοττοπλαστική και επιτελείται από ειδικό παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο. εδιτ αδμιν δείτε και εδώ https://ehealth.metamorfossi.gr/tracheiomalakia-bronchomalakia Τραχειομαλάκια - Βρογχομαλάκια Ανήκει στις συγγενείς διαμαρτίες του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Χαρακτηρίζεται από αυξημένη ενδοτικότητα του τοιχώματος της τραχείας ή των βρόγχων λόγω δυσπλασίας, υποπλασίας ή απουσίας υποκείμενων χόνδρινων δακτυλίων. Φυσιολογικά, κατά τη διάρκεια της αναπνοής η διάμετρος στην εξωθωρακική μοίρα της τραχείας καθορίζεται από την ατμοσφαιρική και ενδοαυλιακή πίεση, ενώ στους ενδοθωρακικούς αεραγωγούς από την ενδοθωρακική και ενδοαυλική πίεση. Η σύμπτωση της εξωθωρακικής τραχείας κατά την εισπνοή και των ενδοθωρακικών αεραγωγών κατά την εκπνοή ή το κλάμα δεν είναι πλήρης, γιατί τα τοιχώματα των αεραγωγών είναι σχετικά δύσκαμπτα. Αν όμως υπάρχει αυξημένη ενδοτικότητα των αεραγωγών (τραχειομαλακία ή βρογχομαλακία) τα τοιχώματά τους μπορεί να συμπέσουν και να αποφραχθούν κατά το ευένδοτο τμήμα τους στην εισπνοή ή την εκπνοή ,ανάλογα με τη θέση που εντοπίζεται η βλάβη. Η τραχειοβρογχομαλακία συχνότερα συνυπάρχει με άλλες συγγενείς ανωμαλίες (π.χ. τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο, αγγειακός δακτύλιος) ή παθήσεις (π.χ. βρογχοπνευμονική δυσπλασία). Κλινική Εικόνα Η νόσος προβάλλει κλινικά τους πρώτους μήνες της ζωής με α) αναπνευστική δυσχέρεια και συρίττουσα αναπνοή, ιδιαίτερα στη διάρκεια των γευμάτων και του κλάματος, β) υποτροπιάζοντα επεισόδια άπνοιας ,ωχρότητας, κυάνωσης ή «απειλούμενου θανάτου», γ) εκπνευστικό σιγμό ,που εξελικτικά επιδεινώνεται και δ) συχνές λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Σε μερικές περιπτώσεις οι εκδηλώσεις είναι αρχικά ήπιες ,αλλά στη συνέχεια επιδεινώνονται. Διάγνωση Επιτυγχάνεται με πλάγια ακτινοσκόπηση του τραχήλου και του θώρακα και κατάποση σκιαγραφικού υλικού, που δείχνει ελάττωση της διαμέτρου της τραχείας κατά την εισπνοή ή την εκπνοή. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται ενδοσκοπικά με εύκαμπτο βρογχοσκόπιο. Οι ασθενείς με τραχειομαλακία ,που συνυπάρχει με τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο, παρουσιάζουν συχνά Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή και στένωση του οισοφάγου. Το τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο μπορεί να υποτροπιάσει μετά τη χειρουργική διόρθωση. Χρειάζεται προσεκτικός έλεγχος για να διευκρινιστεί αν με την τραχειομαλακία συνυπάρχουν άλλες ανωμαλίες. Θεραπεία Αν οι εκδηλώσεις είναι ήπιες ακολουθείται συντηρητική αντιμετώπιση αναμένοντας την πλήρη υποχώρησή τους με την πρόοδο της ηλικίας. Σημειώνεται ότι με την εισπνοή β2 διεγερτών μπορεί να επιδεινωθούν τα συμπτώματα από την απόφραξη των αεραγωγών, επειδή ελαττώνεται περισσότερο ο τόνος τους. Σε ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα (υποτροπιάζουσες πνευμονίες ,επεισόδια απειλητικά για τη ζωή) απαιτείται επεμβατική αντιμετώπιση. Η αορτοπηξία έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε περισσότερο από τα 2/3 των ασθενών και πρέπει να εφαρμόζεται από τους πρώτους μήνες της ζωής. Αν συνυπάρχει σοβαρή Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, διορθώνεται χειρουργικά σε δεύτερο χρόνο. Σε ασθενείς που έχει αποτύχει ή δεν μπορεί να εκτελεστεί αορτοπηξία, εκτελείται συνήθως τραχειοτομία και εξασφαλίζεται η βατότητα του αεραγωγού κατά την εκπνοή ,είτε εφαρμόζοντας συνεχή θετική πίεση (CPAP) είτε χρησιμοποιώντας επιμήκεις σωλήνες τραχειοτομίας. Η ενδοτικότητα του τοιχώματος της τραχείας αναμένεται να βελτιωθεί με την πρόοδο της ηλικίας. Σε ασθενείς με βρογχομαλακία μπορεί να γίνει εκτομή του προσβεβλημένου τμήματος του βρόγχου και τελικο - τελική αναστόμωση. Αν αυτό δεν είναι δυνατό μπορεί να χρειαστεί πνευμονεκτομή. Πρόγνωση Η τραχειομαλάκια , σε όσους επιβιώνουν συνήθως υποχωρεί τον 1Ο -2Ο χρόνο ζωής. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να επιμένει για χρόνια. Χρυσή Δ. Σπάρταλη Παιδίατρος ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Παιδιατρική - Ν. Ματσανιώτης Θ. Καρπάθιος και συνεργάτες.