Αναζήτηση στο φόρουμ
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για tags 'κλάμα'.
Found 5 results
-
Η κορούλα μας είναι 8,5 μηνών και εδώ και λίγες μέρες ξυπνάει ανά μια ώρα (ή ανά μισή ώρα ή ανά 1,5 ώρα) κλαίγοντας γοερά, με τα μάτια κλειστά. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει είναι να την πάρουμε αγκαλιά (το στήθος της στο στήθος μας και όχι αγκαλιά ανάσκελα, γιατί τότε κλαίει πιο πολύ) και να μείνουμε έτσι περίπου 15 λεπτά. Αν πάμε να την βάλουμε στην κούνια της νωρίτερα, χτυπάει τα πόδια της στο στρώμα και κλαίει γοερά ξανά. Αν την αφήσουμε έστω και 2 λεπτά, ανοίγει τα μάτια της (κλαίγοντας συνέχεια φυσικά) και μετά ξυπνάει οπότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξανακοιμηθεί. Σε γενικές γραμμές, βιώνει ένα πισωγύρισμα. Αυτά τα έκανε μέχρι τον 3ο περίπου μήνα. Δόντια δεν είναι. Πιπίλα δεν είναι (την έχει στο στόμα της πολλές φορές, ή και αν δεν την έχει και πάμε να της τη βάλουμε είτε δεν την ικανοποιεί είτε την αποστρέφεται). Γάλα δεν είναι (γιατί μπορεί να έχει φάει μόλις μισή ή μια ώρα πριν). Τι είναι???? Κάνω μια σκέψη για άγχος αποχωρισμού... Ο λόγος που το σκέφτομαι αυτό είναι γιατί και κατά τη διάρκεια της ημέρας αναζητά συνέχεια την αγκαλιά μας που ούτως ή άλλως από νεογέννητο τη ζητάει, αλλά τώρα είναι σχεδόν ακραία η κατάσταση... Μπορεί να είμαστε δίπλα της και να παίζουμε μαζί της, να την χαϊδεύουμε και να την ακουμπάμε και να μας ακουμπάει, αλλά κάθε 30 δευτερόλεπτα να στρέφει όλο της το σωματάκι πάνω μας και να απλώνει τα χεράκια της για αγκαλιά. Μας αγκαλιάζει, την αγκαλιάζουμε και μετά συνεχίζει να παίζει (να παίζουμε όλοι μαζί). Αν δεν ανταποκριθούμε στο κάλεσμά της για αγκάλιασμα, αρχίζει να γκρινιάζει έντονα (αν το αφήσουμε ίσως και να καταλήξει σε κλάμα, δεν ξέρω). Ακόμα και όταν της κάνουμε μπανάκι, γυρνάει μια μια φορά προς το μέρος μας και απλώνει τα χεράκια της για αγκάλιασμα... Βοηθήστε μας βρε παιδιά... Τι είναι?.....
-
Κλάμα στο μπάνιο & στο λούσιμο
DALIA δημοσίευσε ένα θέμα στην ενότητα: Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών): Ανάπτυξη, Ψυχολογία, Συμπεριφορά
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΕΜΕΝΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 2,5 ΕΤΩΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ, ΑΦΟΥ ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΝΕ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΒΡΑΧΟΥΝ.ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΕΓΩ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΥΤΕ ΣΕ ΣΑΜΠΟΥΝΑ ΚΤΛ.ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΑΤΕ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ. -
Να 'μάστε πάλι εδώ πάνω που είπα οτι έχω δει τα χειρότερα στον ύπνο με την μεγάλη μου κόρη, τελικά πότε μη λες ποτέ. Στο θέμα μας, η κόρη μου σχεδόν 4 μηνών από κοιμόταν έως τώρα στο στήθος, ξυπνάγε ανά μια με δύο ώρες, θηλαζε και κοιμόταν ξανά. Τώρα έχει λίγες μέρες που ξυπνάει μέσα στην νύχτα με γοεαρα κλάματα και δεν θέλει τίποτα. Δεν θέλει να πιάσει το στήθος, της το βάζω στο στόμα και πάλι τίποτα απλά είναι "σε σοκ" και κλαίει. Προσπάθησα να την χαϊδέψω λίγο μήπως και κοιμηθει αλλά τίποτα είναι αργά έχει ήδη ξυπνήσει και κλαίει. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη χειρότερο μιας και κοιμόμαστε όλοι μαζί οπότε με το που αρχίσει η μικρή να κλαίει είναι όλη η οικογένεια στο πόδι και ξυπνάει και η μεγάλη μου κόρη που καταλήγει να μένει ξύπνια για 2-3 ώρες. Εννοείται ότι αλλάξαμε δωμάτιο με την μικρή, αλλά είναι τόσο έντονο το κλάμα της που και πάλι ξυπνάνε και οι άλλοι. Οπότε χθες καταλήξαμε μέσα στην νύχτα, μια φορά τα μεσάνυχτα και μια στις 3 να την βγάλω έξω μέσα στην παγωνιά με το μάρσιπο. Δεν είναι λύση αυτή όμως. Κατά τα άλλα εχω δοκιμάσει θεραπεία για παλινδρομηση, μήπως φταίει αυτό, αλλαγή πάνας, μέχρι και ντεπον μήπως βγάζει προωρα δοντάκια. Τίποτα, με το που την ξαπλώνω για να ξαπλώσω δίπλα της και να θηλασουμε αρχιζει να κλαίει πολύ δυνατά. Τι γίνεται βρε παιδιά; υπάρχει κάτι άλλο που δεν το έχω δοκιμασει; έχω καταλήξει να λέω τι καλά που ημασταν που ξυπνάγε ανά 1 μια ώρα θηλαζε και κοιμόταν ξανά.
-
Πρόβλημα κατά το θηλασμό νεογέννητου
Χριστίνα_Γεω δημοσίευσε ένα θέμα στην ενότητα: Αποκλειστικός θηλασμός: 0-6 μήνες
Καλησπέρα σας, είμαι νέα μαμά, η κόρη μου είμαι 24 ημερών και εδώ και μία εβδομάδα συμβαίνει το εξής: Όταν προσπαθεί να θηλάσει, δυσανασχετεί και αφίνει το στήθος κλαίγοντας. Αυτό συμβαίνει κυρίως κατά τις 8 το απόγευμα, αλλά σήμερα έγινε και κατά το πρώτο γέυμα το πρωί. Προσπαθώ να θηλάζω αποκλειστικά αν και η παιδίατρος μου συνέστησε συμπλήρωμα όταν δε χορταίνει. Το συμπλήρωμα δεν το θέλει, παρά μόνο αν είναι πάρα πολύ πεινασμένη, και πίνει το πολύ 30ml κάποιες μέρες. Μία φορά δοκίμασα το θήλαστρο ώστε να της δώσω μητρικό αν δεν τη φτάνει το δικό μου, αλλά ούτε αυτό έφαγε όταν γκρίνιαζε. Τρώει περίπου ανα 2 ώρες και κοιμάται 1 ώρα περίπου ενδιάμεσα. Σκέφτομαι ότι δεν τη φτάνει το γάλα μου, επειδή όταν νοιώθω ότι έχω πιο πολύ γάλα αυτή δεν κλαίει και τρώει κανονικά. Γεννήθηκε 3740, και μετά που έχασε λίγο βάρος -3500- σήμερα (24 ημέρες) είναι 4200, δηλαδή έχει πάρει βάρος. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι αλλάζουν οι κενώσεις της όταν κλαίει και δεν τρώει καλά, από 6-7 σε 2-3 την ημέρα. Σήμερα μου συνέστησε η παιδίατρος να της δίνω χαμομήλι ανά δύο γεύματα, για να αρχίσει να τρώει πιο αραιά και με περισσότερη όρεξη, αλλά δεν το έχω εφαρμόσει ακόμα. Πιστεύω πως πρέπει κάπως να αυξηθεί το γάλα μου αλλά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω (τρώω σούπες, πίνω υγρά κτλ). Έχει αντιμετωπίσει κάποιος το ίδιο πρόβλημα? Είναι όντως πρόβλημα ή θα ¨στρώσει" όταν περάσει λίγος καιρός? Ευχαριστώ πολύ -
Αποχωρισμος χωρις κλαμα δεν γινεται??
vouraikos δημοσίευσε ένα θέμα στην ενότητα: Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών): Ανάπτυξη, Ψυχολογία, Συμπεριφορά
Και να μαστε παλι....σημερα ξεκινησε η βδομαδα προσαρμογης στο σχολειο. Πηγαμε το πρωι ολα μια χαρα, ειχαμε ετοιμασει απο βραδυ τα πραγματα μας, φτασαμε , ενθουσιασμενος ο Νικολας, μπαινει κατευθειαν μεσα στην ταξη του και αρχιζουν το χορο και τα τραγουδια. Φευγω και περιμενω σε καφε κοντα στο σχολειο (οπως με συμβουλεψε και η δασκαλα ) για να ειμαι κοντα. Αφου δεν υπαρχει περιπτωση να μην με ζητησει κλαιγοντας την πρωτη μερα. Εχουν περασει 40 λεπτα (στην μια ωρα ετσι και αλλιως θα τον επερνα,-για να μην ζοριστει την πρωτη φορα-) και δεν με εχουν παρει. " Ωραια , καλα ξεκιναμε " σκεφτομαι. Στα 45 λεπτα , χτυπαει το τηλ. "Ελα, σιγα σιγα αρχιζει να ενοχλειται που δεν εισαι εδω". Μεχρι να παω (μιλαμε για 5 λεπτα) , βρησκω εναν Νικολα, να κλαιει με μαυρο δακρυ, να εχει ηδη βγει στο προαυλιο με την δασκαλα,( η οποια τον απασχολουσε με πολυ ομορφο τροπο-ετυχε και την ακουσα πως του μιλουσε, πριν με δουν-) και απογοητευμενο. Φυγαμε με τα πολλα, μου ειπε οτι δεν θελει να παει ξανα χωρις εμενα και του ειπα (παντα σε συνεννοηση με την δασκαλα) οτι αυριο θα κατσω λιγο παραπανω μαζι του. Δεν δειχνει να το δεχετε. Με οσους γονεις εχω μιλησει, ολοι μου λενε, οτι δεν υπαρχει περιπτωση να αποφυγω την σκηνη, ο Νικολας να κλαιει και εγω να το χαιρεταω και να φευγω. Τωρα πειτε με υπερβολικη αλλα εγω αυτο δεν νομιζω οτι μπορω να το κανω, μου κοβεται η ανασα και μονο στην σκεψη. Και καθαρα απο ενστικο μου φαινεται και λαθος , για την ψυχολογια του παιδιου. Εχω αδικο?? δεν υπαρχει αλλος τροπος?? Αυτος ο τροπος δεν θα τραυματισει την εμπιστοσυνη του?? Συγνωμη για το κατεβατο, αλλα νιωθω τετοια αναστατωση με ολο αυτο.....μου φαινεται εγω θα κλαιω πιο πολυ απο τον ΝΙκο!
-
-
- 1 απάντηση
- 107 εμφανίσεις
-
- 9 απαντήσεις
- 2.128 εμφανίσεις
-
- 46 απαντήσεις
- 17.369 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 63 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 76 εμφανίσεις
-
- 5 απαντήσεις
- 1.301 εμφανίσεις
-
Εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά χωρίς κανένα γονιμοποιημένο ωάριο
Από vardjagas, in Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή
- 3 απαντήσεις
- 1.004 εμφανίσεις
-
- 7 απαντήσεις
- 2.267 εμφανίσεις
-
- 9 απαντήσεις
- 3.434 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 55 εμφανίσεις
-
