Αναζήτηση στο φόρουμ

Θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου και να ακουσω δικες σας περιπτωσεις που πηρατε καποιου τετοιου ειδους αγωγη κατά την εγκυμοσυνη σας. Το 2007 σε ηλικια 26,5 επαθα καταθλιψη και ιδεοληπτικη διαταρραχη και εκανα αγωγη με entact 20 mg.H καταθλιψη περασε γρηγορα και τελειως, όμως η ιδεοληπτικη διαταρραχη θεραπευτηκε σε ένα μονο βαθμο.Καθε αποπειρα να το μειωσω , κατεληγε αποτυχημενη. Αρχες του 2011 η αγωγη αλλαχθηκε σε seroxat 20-που είναι πιο εξειδικευμενο για ιδεοληψιες και ενιωσα αμεσως καλα! !11 μηνες μετα αρχισα σταδιακες μειωσεις –πολύ σταδιακες- 17,5 mg για 3 εβδομαδες , 15 mg για άλλες 3 εβδομαδες κτλ – καθως συντομα θα ξεκινουσαμε με τον αντρα μου προσπαθειες για μωρο.Εμεινα εγκυος το Μαιο 2012 οποτε και το εκοψα τελειως για 8,5 μηνες. Με στηριξη ψυχολογου σε ολη την εγκυμοσυνη δε πηρα καθολου χαπια κ ημουν σχετικα καλα. Κρατιομουν για το μωρο. Όλα καλα, μωρο υγιες! Ακουλοθησε εντονη ιδεοληπτικη διαταρραχη 4 μερες μετα τη γεννα και ξαναρχισα αγωγη seroxat 20 το οποιο λιγους μηνες μετα εγινε seroxat 30.Πριν λιγο καιρο εχασα την αδερφη μου 28 ετων σε τροχαιο και από τοτε πιστευω ότι δε μπορω να σταματησω ποτε ξανα αυτό το χαπι. Ηθελα να μου πειτε αν καποια πηρε αντικαταθλιπτικα στην εγκυμοσυνη της καθως σε πιθανη επομενη εγκυμοσυνη,δε πιστευω πως θα τα καταφερω χωρις αυτό.Τι φαρμακο πηρατε, τι ποσοτητα , πως πηγε η εγκυμοσυνη και πως είναι το μωρο και η αναπτυξη του. Ευχαριστω πολυ

Συγγραφέας: Julia Frank, MD, Associate Professor, Department of Psychiatry and Behavioral Sciences, George Washington University School of Medicine Μετάφραση: Γρηγόρης Μιχάλης, MSc Ψυχολόγος. Προσαρμογή στην Ελληνική και επιστημονική επιμέλεια: Πέτρος Σκαπινάκης, MPH,PhD, Λέκτορας Ψυχιατρικής Παν. Ιωαννίνων -------------------------------------------------------------------------------- ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή μιας γυναίκας είναι να αποκτήσει ένα μωρό. Τι θα μπορούσε να την κάνει περισσότερο ευτυχισμένη απ’ αυτό; Τότε γιατί ορισμένες γυναίκες αισθάνονται λύπη μετά από το γεγονός της γέννησης ενός παιδιού; Δεν ξέρουμε σίγουρα. Περίπου το 80% των γυναικών βιώνουν κάποια συναισθηματικά προβλήματα μετά την εγκυμοσύνη. Αισθάνονται αναστατωμένες, μόνες, φοβισμένες. Μπορεί να νιώθουν ανάμικτα συναισθήματα για το μωρό τους και αυτό τους δημιουργεί ένα αίσθημα ενοχής. Για τις περισσότερες γυναίκες, τα συμπτώματα αυτά είναι ήπιας μορφής και υποχωρούν από μόνα τους. Αλλά ένα μικρότερο ποσοστό που μπορεί να φτάνει το 5-10% των γυναικών αναπτύσσουν μια πιο σοβαρή μορφή συναισθηματικής διαταραχής που αποκαλείται κατάθλιψη μετά από τον τοκετό ή καμιά φορά και «επιλόχεια κατάθλιψη». Η συναισθηματική δυσφορία μετά τον τοκετό (γνωστή και ως τα blues της μητρότητας – maternity blues) είναι μια παροδική φάση με έντονα αρνητικά συναισθήματα που εμφανίζεται λίγο μετά τον τοκετό στις μισές περίπου γυναίκες που έχουν γεννήσει ένα μωρό. -Φτάνει στο αποκορύφωμα 3-5 ημέρες μετά τη γέννηση και διαρκεί από πολλές ημέρες μέχρι και 2 εβδομάδες. -Μπορεί η γυναίκα να κλαίει πιο εύκολα από ότι συνήθως, να παρουσιάζει προβλήματα ύπνου και να νιώθει εκνευρισμό και λύπη. -Επειδή η κατάσταση αυτή είναι πολύ συχνή και αναμενόμενη, δεν θεωρείται απαραιτήτως ως ασθένεια. -Σε μερικές μητέρες ωστόσο η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι προάγγελος κανονικής κατάθλιψης που έρχεται γι’αυτό και απαιτείται εγρήγορση Η κατάθλιψη μετά τον τοκετό είναι μια πιο σοβαρή κατάσταση και χαρακτηρίζεται από τα εξής: -Συναντάται σε περίπου 5-10% των γυναικών και σε διάστημα 6 μηνών από τη γέννηση ενός μωρού. -Παράγοντες κινδύνου θεωρούνται προηγούμενα επεισόδια μείζονος κατάθλιψης, ψυχοκοινωνικό στρες, ανεπαρκής κοινωνική υποστήριξη και προγενέστερο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν καταθλιπτική διάθεση, κλάματα, αδυναμία της γυναίκας να χαρεί με δραστηριότητες που άλλοτε της προκαλούσαν ευχαρίστηση, προβλήματα ύπνου, κόπωση, προβλήματα όρεξης, αυτοκτονικό ιδεασμό, σκέψεις ότι είναι ανεπαρκής σαν μητέρα και προβλήματα συγκέντρωσης. -Μπορεί η πάσχουσα να ανησυχεί για την υγεία του μωρού και την ευτυχία του. Ενδεχομένως να κάνει αρνητικές σκέψεις σχετικά με το μωρό και να φοβάται ότι μπορεί να του προκαλέσει βλάβη (αν και οι γυναίκες που κάνουν αυτές τις σκέψεις σπάνια τις υλοποιούν). -Εάν μείνει αθεράπευτη, η κατάθλιψη μετά τον τοκετό μπορεί να κάνει πολύ καιρό να περάσει, ενώ υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επανέλθει είτε εκτός της περιόδου αυτής είτε και μετά από νέα εγκυμοσύνη. -------------------------------------------------------------------------------- ΑΙΤΙΕΣ Δεν έχει εντοπιστεί κάποια συγκεκριμένη αιτία που να θεωρείται υπεύθυνη για την εμφάνιση επιλόχειας κατάθλιψης: Ορμονικές διαταραχές πιστεύεται ότι παίζουν κάποιο ρόλο -Τα επίπεδα ορμονών όπως τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη και η κορτιζόλη πέφτουν δραματικά 48 ώρες μετά τη γέννηση. -Γυναίκες που παρουσιάζουν επανειλημμένα συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης μετά από τοκετούς μπορεί να είναι πιο ευαίσθητες σ’ αυτές τις ορμονικές αλλαγές. Άλλοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου: -Ψυχική ασθένεια πριν την εγκυμοσύνη -Ψυχική ασθένεια στην οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης και της επιλόχειας κατάθλιψης -Επιλόχεια ψυχική διαταραχή μετά από προηγούμενη εγκυμοσύνη -Συγκρούσεις στο γάμο, απόλυση από τη δουλειά ή έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης από φίλους και οικογένεια -Διακοπή της εγκυμοσύνης (π.χ. αποβολή) Ο κίνδυνος για μείζονα κατάθλιψη μετά από μια αποβολή είναι υψηλός για γυναίκες που δεν έχουν παιδιά καθώς και για γυναίκες που η εγκυμοσύνης τους ήταν ανεπιθύμητη. Ο κίνδυνος για εμφάνιση κατάθλιψης μετά τον τοκετό είναι υψηλότερος μέσα στους πρώτους 6 μήνες μετά από μια αποβολή. Η γέννηση παιδιού είναι μια στιγμή μεγάλων αλλαγών για μια γυναίκα. Η ανάγκη προσαρμογής σ’ αυτές τις αλλαγές μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση κατάθλιψης. -Σημαντικές αλλαγές για μια γυναίκα Μπορεί να αισθάνεται κουρασμένη μετά από τη γέννηση του μωρού Ευαισθησία και πόνος στην περιοχή του περινέου μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Το διάστημα της σωματικής ανάρρωσης μετά από καισαρική τομή μπορεί να είναι μεγαλύτερο απ’ ότι μετά από φυσιολογικό τοκετό. Ορμονικές αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση. -Συναισθηματικές αλλαγές μετά τον τοκετό. Αίσθημα ότι έχασε την παλιά της ταυτότητα και ότι είναι εγκλωβισμένη στο σπίτι Αίσθημα ότι είναι καταβεβλημένη από τις ευθύνες του μητρικού ρόλου Αίσθημα άγχους από τις αλλαγές στο τρόπο ζωής Αίσθημα κούρασης εξαιτίας των συνεχών διακοπών του νυχτερινού ύπνου. Αίσθημα ότι είναι λιγότερο ελκυστική σωματικά και σεξουαλικά -Η ηλικία μιας μητέρας και ο αριθμός των παιδιών που είχε δεν σχετίζονται με την πιθανότητα να αναπτύξει επιλόχεια κατάθλιψη. -------------------------------------------------------------------------------- ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή σε διάστημα από 24 ώρες μέχρι 6 μήνες μετά τη γέννηση ενός παιδιού. Ο ειδικός βέβαια πριν καταλήξει να διαγνώσει κατάθλιψη θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο ύπαρξης άλλων διαταραχών που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα . Κακή διάθεση, συχνά κλάματα. Έλλειψη ικανοποίησης και ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που κάποτε πρόσφεραν ευχαρίστηση Προβλήματα στον ύπνο Μείωση βάρους Μείωση ενεργητικότητας (ατονία) Ανησυχία ή άγχος Αισθήματα αναξιότητας ή ενοχής Δυσκολία συγκέντρωσης ή λήψης αποφάσεων Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας Μειωμένο ενδιαφέρον για σεξ Αισθήματα απόρριψης Σωματικά συμπτώματα όπως συχνοί πονοκέφαλοι, πόνοι στο στήθος, ταχυπαλμία, μούδιασμα ή ζαλάδα. -------------------------------------------------------------------------------- ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΤΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ Τηλεφώνησε στο γιατρό: Όταν έχεις συναισθηματικές μεταπτώσεις ή αισθάνεσαι κατάθλιψη μετά τη γέννηση του μωρού Όταν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τις καθημερινές υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας για το μωρό που μόλις γεννήθηκε ή για τα υπόλοιπα παιδιά. Όταν έχεις έντονα συναισθήματα κατάθλιψης ή θυμού 1-2 μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού. Τηλεφώνησε αμέσως σε ένα γείτονα, φίλο, ή αγαπημένο πρόσωπο που βρίσκεται κοντά εάν έχεις οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: Αυτοκαταστροφικές σκέψεις Σκέψεις πρόκλησης βλάβης στο μωρό ή τα άλλα παιδιά σου. Σκέψεις ότι το μωρό σου είναι αμαρτωλό (κακό). Ακούς φωνές ή βλέπεις πράγματα που δεν υπάρχουν. -------------------------------------------------------------------------------- ΘΕΡΑΠΕΙΑ Αν και η αυτοβοήθεια δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ιατρική φροντίδα στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει μια γυναίκα για να βελτιώσει τη διάθεσή της και την ικανότητα να παραμένει λειτουργική στο σπίτι. Αυτοβοήθεια στο σπίτι Φρόντισε να έχεις δίπλα σου μέλη της οικογένειάς σου ή φίλους που σε υποστηρίζουν και ζήτησε τη βοήθειά τους στην φροντίδα του μωρού. Φρόντιζε τον εαυτό σου. Ξεκουράσου όσο περισσότερο μπορείς. Κοιμήσου όταν κοιμάται το μωρό. Προσπάθησε να μην περνάς πολύ καιρό μόνη σου. Αφιέρωσε κάποιο χρόνο με τον σύζυγο ή τον σύντροφό σου. Κάνε ένα μπάνιο και περιποιήσου τον εαυτό σου καθημερινά Βγες απ’ το σπίτι. Πήγαινε μια βόλτα, βρες ένα φίλο, κάνε κάτι που σε ευχαριστεί. Πάρε κάποιον για να φροντίζεις το μωρό εάν μπορείς. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, πάρε το μωρό μαζί σου. Μην έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Μην ανησυχείς τόσο πολύ για τις δουλειές του σπιτιού. Ζήτα από τους φίλους ή την οικογένεια να βοηθήσουν σ’ αυτές. Μίλησε με άλλες μητέρες. Μπορεί να μάθει η μια από την άλλη και οι εμπειρίες τους μπορεί να λειτουργήσουν καθησυχαστικά. Ιατρική Θεραπεία Το είδος της θεραπείας που θα εφαρμοστεί για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης μετά τον τοκετό εξαρτάται από τον μορφή και την σοβαρότητά της διαταραχής. Μπορεί να μην είναι πάντοτε αναγκαία η εφαρμογή κάποιας ειδική θεραπείας, επειδή η κατάσταση συχνά βελτιώνεται μόνη της. Εάν τα συμπτώματα δε μειωθούν μέσα σε 2 εβδομάδες, τηλεφώνησε στον γιατρό σου. Η σοβαρότητα της ασθένειας είναι που θα κατευθύνει τον ειδικό στην επιλογή της θεραπείας για την αντιμετώπιση της επιλόχειας κατάθλιψης. Πιο ήπιες μορφές μπορεί να θεραπευτούν με ψυχοθεραπεία. Πιο σοβαρές μορφές μπορεί να απαιτήσουν φαρμακευτική αγωγή. Κάποιες φορές ένας συνδυασμός των δύο μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματικός. Φάρμακα Αντικαταθλιπτικά φάρμακα όπως η φλουοξετίνη (Ladose), η παροξετίνη (Seroxat), η σερτραλίνη (Zoloft), η σιταλοπράμη (Seropram), η S-σιταλοπράμη (Cipralex) και η βενλαφαξίνη (Efexor) μπορεί να δοθούν για διάστημα ενός χρόνου (πιθανώς και για περισσότερο). Ορμονική Θεραπεία: η λήψη οιστρογόνων μπορεί να βοηθήσει κάποιες φορές σε συνδυασμό με αντικαταθλιπτικά, αν και οι μελέτες είναι αμφιλεγόμενες. Εάν θηλάζεις, το φάρμακο που παίρνεις μπορεί να διοχετευτεί (μέσω του γάλακτος) στο μωρό σου. Κάποια αντικαταθλιπτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια καθώς ο κίνδυνος για το μωρό είναι μικρός. Άλλες θεραπείες Συνήθως, ψυχοθεραπεία και φάρμακα χρησιμοποιούνται μαζί. Η ψυχοθεραπεία μόνη της μπορεί να είναι αποτελεσματική στις ήπιες περιπτώσεις. Η διαπροσωπική ψυχοθεραπεία είναι μια εναλλακτική προς τα φάρμακα θεραπεία, που μπορεί να είναι κατάλληλη για κάποιες γυναίκες. Η διαπροσωπική ψυχοθεραπεία βοηθάει στο θέμα της κοινωνικής προσαρμογής. Συνήθως περιλαμβάνει δώδεκα ωριαίες συνεδρίες με ένα θεραπευτή. Ο συγκεκριμένος τύπος ψυχοθεραπείας έχει φανεί ότι είναι αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης για κάποιες γυναίκες, αλλά είναι διαδεδομένος περισσότερο στην Αμερική. Άλλη θεραπεία που μπορεί να είναι αποτελεσματική είναι η γνωσιακή – συμπεριφορική ψυχοθεραπεία. Εάν τα συμπτώματά σου δεν μπορούν να ελεγχθούν με συμβουλευτική ή φαρμακοθεραπεία και περνούν απ’ το μυαλό σου σκέψεις ότι θα βλάψεις τον εαυτό σου ή το μωρό σου, ο γιατρός μπορεί να κρίνει απαραίτητο να εισαχθείς σε κάποιο νοσοκομείο.

Τί είναι ψυχική ασθένεια; Ποιός είναι ο ψυχικά ασθενής; Πως γίνεται η διάγνωση της ψυχικής ασθένειας; Ποια είναι η θεραπεία αυτής; Αντί για τα παραπάνω ερωτήματα, ο περισσότερος κόσμος που αισθάνεται περίεργα , οδηγείται στον ψυχίατρο, έχοντας την βεβαιότητα ότι ο ψυχίατρος έχει αυτές τις απαντήσεις και κατά συνέπεια, μπορεί να αναγνωρίσει τον ψυχικά ασθενή, να διαγνώσει την ψυχική πάθηση και στη συνέχεια να συνταγογραφήσει την θεραπευτική αγωγή. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν ισχύει και οι παραπάνω βεβαιότητες δεν είναι μονάχα προϊόν παραπληροφόρησης, αλλά οδηγούν σε πολύ σοβαρότερα προβλήματα το άτομο που τα υφίσταται. Το πιο σημαντικό κομμάτι κατά τη γνώμη μου, είναι να συνειδητοποιήσουν οι πελάτες/ασθενείς των ψυχιάτρων ότι ο ψυχίατρος δεν έχει εργαλείο διάγνωσης της ψυχικής νόσου. Το εργαλείο του ψυχιάτρου είναι ένας κατάλογος, μια λίστα ταξινόμησης, περιγραφική απεικόνιση συμπεριφορών. Το εργαλείο αυτό είναι το DSM το οποίο παρερμηνεύεται και εκλαμβάνεται, ως διαγνωστικό τέστ. Ο ασθενής περιγράφει τις ενοχλήσεις του στον ψυχίατρο κι αυτός εντάσσει αυτά τα δεδομένα στις αντίστοιχες κατηγορίες του συγκεκριμένου καταλόγου ασθενειών. Σκοπός του εγχειριδίου είναι να έχουν όλοι οι ψυχίατροι την ίδια ανταπόκριση στους ασθενείς τους, να λαμβάνουν την ίδια διάγνωση και την ίδια αγωγή, προκειμένου να ενισχυθεί η αξιοπιστία του κλάδου ως προς τις γνωματεύσεις. Το δυστύχημα είναι, πως η σύνταξη, η δημιουργία, η ανακάλυψη, η αρχειοθέτηση των ασθενειών του καταλόγου αυτού (και η προτεινόμενη αγωγή), δεν είναι προϊόν επιστημονικής ιατρικής έρευνας. Δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση της ύπαρξης των ασθενειών αυτών, από την κατάθλιψη, μέχρι την σχιζοφρένεια. Και ακόμη περισσότερο, δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για την σχέση φαρμάκου και θεραπείας. Τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται ως ψυχοφάρμακα, είναι ψυχοτρόπες ουσίες (όπως κάθε άλλη ναρκωτική, παραισθησιογόνα, κατασταλτική ή διεγερτική ουσία, νόμιμη ή παράνομη), που παράγονται από την φαρμακοβιομηχανία και έπειτα προτείνονται στην ψυχιατρική κοινότητα και εισάγονται στον κατάλογο DSM , χωρίς να έχει μεσολαβήσει επιστημονική έρευνα, συσχετισμού των ουσιών αυτών με τη θεραπεία της νόσου για την οποία χορηγείται. Τα παραπάνω δεν προσπαθούν να μειώσουν τη σημασία και τη σοβαρότητα της ψυχικής ασθένειας, αλλά την αντιμετώπιση της: την απλουστευμένη και επιπόλαιη άποψη πως η ψυχική νόσος είναι κατανοητή από την ιατρική επιστήμη και κάθε ψυχοφάρμακο είναι ικανό να γιατρέψει την ασθένεια, όπως η αντιβίωση γιατρεύει από τον ιό. Τα παρακάτω βίντεο είναι πολύ σύντομα και εξαιρετικά σαφή, για να αιτιολογηθεί η αμφισβήτηση τόσο των ψυχιατρικών διαγνώσεων, όσο και της "θεραπευτικής" αγωγής.

Κοριτσια καλησπερα! Θα ηθελα να μαθω αν καποια εζησε καταθλιψη στην εγκυμοσυνη, αν πηρε καποιο αντικαταθλιπτικό και σε τι ποσότητα και αν επηρεαστηκε το μωρακι της. Ειχα αγχωδη καταθλιπτικη διαταρραχη απο το 2006 και τωρα στον 5ο μηνα νιωθω παλι αφορητα. Ανησυχω μηπως πρεπει να ξεκινησω παλι αγωγη. Θα ηθελα τις εμπειριες σας εστω και με π.μ. Ευχαριστω!!!

Καλησπέρα φίλες μου και μελλοντικές μανούλες...Λοιπόν..Χρειάζομαι την βοήθεια σας , καθώς νομίζω πως έχω σποράκι μέσα μου!!!Είμαι 30 χρονών και πάντα σταθερό κυκλο.Ούτε μία μέρα καθυστέρησης.Με τον άντρα μου(βασικά αρραβωνιασμένοι αλλά άντρας μου είναι) κάναμε κατά διαστήματα και ελεύθερο..ΟΛΑ ΜΕΣΑ που λέμε....Υπήρξαν γόνιμες μέρες που δεν πιάσαμε παιδακι...Τώρα όμως μάλλον το πιάσαμε.....Υστερα από πολύ αγχος ξέχασα αν ήταν να αδιαθετήσω 19-20- η 21 του μηνός...Το θέμα δεν ειναι αυτο....Σας ετυχε να θέλετε τοσο πολύ ένα μωράκι και να σας πιάνει φοβία όταν είστε μόνη σας?Εχω σαφώς όλα τα συμπτωματα περιοδου-εγκυμοσυνης ευαισθησια κλαμα τρελους πόνους στην μεση χαμηλα ,στο στηθος και εχτες σκουπιζωντας την μύτη είχα λίγο /αίμα..Σε περιπτωση που ειμαι έγκυος και γιατι έχουν ξεκινησει από τώρα οι αυπνίες?Είναι φυσιολογικές?ΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ...Εχω ένα σκυλάκι που υπεραγαπάω και κοιμομαστε πάντα και οι 3..Πεντακαθαρο και εμβολιασμενο/...Ο γυναικολογος μου μου ειπε πως απο την στιγμη που ειναι ο σκυλος μου πεντακαθαρος να εξακολουθω να κανω το ίδιο..Ετσι και το μαθει η πεθερααα μου θα τρελαθει..Στα τετοια μου όμως.....Ερώτηση φιλης από δίπλα..Ειναι έγκυος 2 μηνών και πάσχει από κρίσεις πανικού ....Ο γιατρος της σύστησε zanax μόνο σε περίπτωση κρίσης..Καμια γνώμη?ΣΑΣ ΖΑΛΙΣΑ ΕΕΕ????:lol::lol::lol::lol: