Axilleas1982

Στο Αλεξάνδρας ήμασταν από τους πρώτους που έκαναν δήλωση με το νέο σύστημα που υποτίθεται κάνεις τα πάντα από το νοσοκομείο. (20/02/2020) Η ηλεκτρονική αίτηση έγινε μέσα σε 5-10 λεπτάκια, ζήτησαν μόνο τις ταυτότητες μας. Ωστόσο δεν δίνουν κάποιο χαρτί. Πάλι πρέπει να πας στο ληξιαρχείο για να πάρεις (ή σε κάποιο ΚΕΠ) την ληξιαρχική πράξη γέννησης. Το ΑΜΚΑ του μωρού ήρθε μετά από κανά 2ώρο σε μήνυμα στο κινητό. Έγινε από εκεί και η δήλωση για το επίδομα γέννας (δεν ξέρω πόσο άμεση θα είναι η πληρωμή, δεν έχει γίνει μέχρι τώρα) Το πρόβλημα είναι η ασφάλιση του παιδιού. Δηλώσαμε από το νοσοκομείο ποιος από τους 2 γονείς θέλει να το ασφαλίσει, φαινόταν η ασφάλεια του και θεωρητικά θα γινόταν άμεσα. Την επόμενη που πήγαμε όμως στο Ωνάσειο για εξέταση ήταν ακόμα ανασφάλιστο με αποτέλεσμα να πληρώσουμε, και χθες 24/2 που πήγαμε στην παιδίατρο ήταν ακόμα ανασφάλιστο. Αν το ήξερα είχα μαζέψει τα χαρτιά θα πήγαινα την ίδια μέρα στο ΙΚΑ να το είχα ασφαλίσει. Περιμένω τώρα να δω σε πόσες μέρες θα ασφαλιστεί "αυτόματα"

Το πρώτο παιδάκι μου γεννήθηκε πριν 4 χρόνια στην Κρήτη στο Πε.Πα.Γ.Ν.Η και τώρα το δεύτερο στο Αλεξάνδρα οπότε θα προσπαθήσω να πω τις εντυπώσεις μου και να κάνω μερικές συγκρίσεις. Κατ' αρχήν πήγαμε στον κύριο Δρακάκη στην 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, ο οποίος δέχτηκε να αναλάβει την σύζυγο μου, έδειξε τρομερό ενδιαφέρον απ' όταν πήγαμε και μέχρι και που φύγαμε απ' το νοσοκομειο. Εξετάσεις, παρακολούθηση, επίσης παρ' όλο που ήταν πολυάσχολος πάντα είτε σήκωνε το τηλέφωνο, είτε έπαιρνε μετά από λίγο ο ίδιος. Έμεινα εξαιρετικά ευχαριστημένος από το σύνολο του προσωπικού, από τις παιδιάτρους που παρακολουθούσαν τα παιδάκια , από τις νοσηλεύτριες, από τους γιατρούς, όλοι πάντα ευγενικοί, χαμογελαστοί, να βοηθήσουν όσο μπορούν. Επίσης μ' άρεσε που προωθούσαν τον θηλασμό και βοηθούσαν τις μητέρες στο να το επιτύχουν. Στην Κρήτη δυστυχώς τότε δεν υπήρχε η ίδια αντιμετώπιση, ενδεικτικά η παιδίατρος είχε καταφέρει να μας αγχώσει για την δυσπλασία στα ισχία χωρίς να μας εξηγήσει το παραμικρό και εγώ να ψάχνω στο ίντερνετ τι είναι αυτό, για τον θηλασμό δεν υπήρχε καμία ειδική μέριμνα ή βοήθεια και όταν ήταν να φύγουμε η παιδίατρος μας έγραψε μια φόρμουλα γάλακτος λέγοντας μας: "κοιτάξτε να μας το ξαναφέρετε αφυδατωμένο" (εννοώντας αν το θηλάζουμε μόνο). Να πω ότι ειδικά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που παρακολουθούν τα παιδάκια στις αίθουσες νεογνών (απλής παρακολούθησης, αυξημένης φροντίδας, κλπ) πραγματικά δουλεύουν κάτω από δύσκολες συνθήκες, με παππούδες, γιαγιάδες να θέλουν να μπουν μέσα, με συγγενείς να κάθονται στην αίθουσα που είναι μόνο για τις μητέρες και όμως είναι πάντα χαμογελαστές. Να τους ζητήσω και ένα συγγνώμη αν τις πίεσαμε να μας δώσουν γρήγορα το μωράκι στο εξιτήριο γιατί βιαζόμασταν να το πάμε στο Ωνάσειο. Το κτίριο αυτό καθ' αυτό είναι παλιό, τα μηχανήματα υπερήχων δεν είναι σίγουρα τα καλύτερα, πάντως στις αίθουσες που είναι οι μητέρες που γέννησαν τα πάντα είναι πεντακάθαρα, παιρνούν συνεχώς γιατροί η νοσηλευτές να παρακολουθούν τις μητέρες. Γενικότερα έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος από το προσωπικό,το ενδιαφέρον που έδειξαν και την συμπεριφορά τους.

Το παρακολουθούμε κανονικά και με τον μαιευτήρα που είχαμε επιλέξει και με παιδοκαρδιολόγο, ενώ έχουμε επισκεφτεί και το ωνάσειο. Το ζήτημα είναι ότι με τα μέχρι τώρα δεδομένα θα γεννούσαμε κανονικά εκεί που ήμασταν και τελευταία στιγμή ουσιαστικά μάθαμε ότι θα ήταν καλύτερα να είμαστε στην Αθήνα για οτιδήποτε χρειαστεί, κάτι που στον τελευταίο μήνα δεν είναι και ότι πιο εύκολο να οργανώσεις.

Γεια σας, το μωράκι μας έχει κάποιο πρόβλημα στην καρδιά του και πιθανόν να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε κάποιο παιδοκαρδιολογικό κέντρο μόλις γεννηθεί. Το ζήτημα είναι ότι είμαστε από επαρχία και μπήκαμε πλέον στον τελευταίο μήνα και ως τώρα μας έλεγαν ότι δεν θα χρειαστεί να πάμε κάπου αλλού, οπότε τώρα είμαστε λίγο ξεκρέμαστοι. Απ' ότι είδα υπάρχει το Ωνάσειο, το Ιασώ, η Μητέρα και η Αγία Σοφία. Σε ποιο μπορούμε να περιμένουμε ότι θα είναι καλύτερα; Ακόμα που θα προτείνατε να γεννήσουμε στην Αθήνα και με ποιο γιατρό να έρθουμε σε επικοινωνία σχετικά άμεσα;

Το μπουκάλι ήταν σχήμα λόγου, εδώ και μήνες το έχουμε εγκαταλείψει. Αλλά το γάλα πάντως με ανησυχεί λίγο αλλά και η παιδίατρος λέει ότι με το γιαούρτι και το τυράκι καλύπτεται.

Δεν υπάρχει περίπτωση οι μαίες ή ο γυναικολόγος που εφημερεύει να σε αφήσει να διατρέξεις οποιονδήποτε κίνδυνο. Φρόντισε μόνο να κρατάς τις εξετάσεις σου και να τους ενημερώσεις αν έχεις οποιοδήποτε ιατρικό θέμα. Έχω πολλούς γνωστούς που γέννησαν έτσι και δεν έχουν κανένα παράπονο. Η γυναίκα μου γέννησε σε δημόσιο κατόπιν απόφασης μας αλλά ο γιατρός που την παρακολουθούσε (πηγαίναμε σε απογευματινό ιατρείο) μας έκανε εισαγωγή ανεξάρτητα που δεν εφημέρευε και ήταν και αυτός εκεί αλλά κατά τ' άλλα οι μαίες είχαν αναλάβει την όλη διαδικασία μέχρι το τέλος σχεδόν. Να πω ότι θέλαμε φυσιολογικό τοκετό και ήταν και ένας λόγος που είχαμε επιλέξει τον συγκεκριμένο γιατρό, δεν ξέρω σε ποιόν μπορεί να πέσεις. Είχα πιάσει κουβέντα λοιπόν με μια γιατρό που εφημέρευε που μου έλεγε για κάποιες γυναίκες που τις αποκαλούσε πεφταστέρια ή κάπως έτσι, ήταν συνήθως ξένες και ερχόταν την μέρα του τοκετού χωρίς να τις έχει ξαναδεί κανένας γιατρός, χωρίς να έχουν κάνει καμία εξέταση κλπ. και εννοείται ότι οι γιατροί έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν και γι' αυτές. Νομίζω ότι το θέμα με το να σε ξεγεννάει ο γιατρός που σε έβλεπε και υποτίθεται ξέρει καλύτερα την περίπτωση σου είναι τεχνητά κατασκευασμένο για να εξασφαλίζει τα "φακελάκια" των γιατρών, όπως τεχνητά κατασκευασμένη είναι και η ανάγκη για τις περισσότερες καισαρικές που σκοπό έχει να εξασφαλίζει τον "προγραμματισμό" των γυναικολόγων.

Να κάνω ένα update. η μικρούλα μας 3 μήνες μετά δυστυχώς συνεχίζει να έχει προβλήματα με το φαγητό της αλλά σίγουρα παρουσιάζει βελτίωση ευτυχώς ως προς την όρεξη και την ποσότητα των γευμάτων. Το κακό είναι ότι αποφασίσαμε να της κόψουμε τον θηλασμό επειδή η μαμά έχει κουραστεί αλλά περιμένουμε και δεύτερο παιδάκι. Με τον πρωινό θηλασμό και τον μεσημεριανό το αποδέχτηκε σχετικά εύκολα. Το να κόψουμε όμως το βραδινό ήταν ψυχοφθόρο. η μικρούλα πολλές φορές δεν έτρωγε επίτηδες το βράδυ και ήθελε μόνο γάλα. Για 2-3 μέρες μας έκανε μια άτυπη απεργία πείνας όπου έτρωγε ελάχιστα όλη την μέρα και ζητούσε επίμονα θηλασμό. Ευτυχώς επανήλθε σιγά σιγά η όρεξη αλλά δεν θέλει να δοκιμάσει καθόλου γάλα στο μπουκάλι. Ευτυχώς τρώει αρκετό γιαούρτι και τυρί αν και έχω την αγωνία αν την φτάνει από άποψη ασβεστίου.

Είχε πρόβλημα ναι, έπεφτε καμπύλες και είχε φτάσει σε 2 μήνες από τον 10 έως τον 12 να είχε πάρει όλα κι όλα 150 γραμμάρια, φυσικό βέβαια αφού δεν ήθελε να τρώει στερεές τροφές, ούτε γάλα από το μπουκάλι, ακόμα και τώρα θηλάζει άλλωστε. Οι εξετάσεις δεν έδειξαν κάτι, και πράγματι όταν της άνοιξε η όρεξη άρχισε να παίρνει βάρος κανονικά. Οπότε ένα άγχος το έχουμε μην ξαναπάθουμε τα ίδια. Γενικά πάντως δεν νομίζω να είναι τραυματική εμπειρία το φαγητό γι' αυτήν, κάθεται στο καρεκλάκι, περιεργάζεται τις τροφές που τις βάζουμε μπροστά, μπορεί να μπουκωθεί με ντομάτα και αγγούρι αν τα δει απλώς δεν θέλει να την ταϊζουμε και σίγουρα οι ποσότητα που τρώει έχει μειωθεί αρκετά. Επίσης της αρέσει να προσπαθεί να πιάσει το φαγητό με το πηρούνι μόνη της αλλά μετά το βγάζει με τα χεράκια της, επ' ουδενί να το πλησιάσει στο στόμα της.

Γεια σας, το παιδάκι μας 14 μηνών πάντα είχε τα θέματα του με το φαγητό και τις ποσότητες που έτρωγε. Όμως εδώ και 2 μήνες έτρωγε πλέον κανονικές ποσότητες και άρχιζε να παίρνει βάρος κανονικά. Από μικρή ηλικία είχε μια προτίμηση στις στερεές τροφές και όχι στην κρέμα. Εδώ και 2 εβδομάδες όμως αρνείται πεισματικά να την ταϊσουμε με πηρούνι ή κουτάλι. Θέλει να της τα βάζουμε μπροστά της και να τα βάζει μόνη στο στόμα της. Αναπροσαρμόσαμε λίγο το φαγητό τη ώστε να μπορεί να το πιάνει με το χεράκι της αλλά το κακό είναι ότι έτσι έχει μειώσει πολύ την ποσότητα του φαγητού που τρώει αφού σταματάει νωρίτερα αρχίζει να πετάει το φαγητό με τα χεράκια της ενώ αν δει ότι πάμε να την ταϊσουμε με πηρούνι κλαίει απαρηγόρητα. Με αυτά και αυτά έχει αρχίσει ξανά να ξυπνάει μες στην νύχτα και να θέλει γάλα αφού δεν την φτάνει το φαγητό που τρώει. Πως να συμπεριφερθούμε άραγε;

Ισχύει, ήταν και ένας απ' τους λόγους που τελικά δεν χρησιμοποίησα ούτε αυτές που πήρα, οι διαρροές. Καμιά φορά που μας τελείωναν οι πάνες έβαζα 2-3 πάνες μέχρι να αγοράσουμε ξανά άλλες και ξανά διαρροές. απαράδεκτη ποιότητα.

Τις παράγγειλα τελικά και έφτασαν και μέσα σε μια εργάσιμη μέρα. Χωρίς να τις έχω δοκιμάσει ακόμα στο μωράκι η πρώτη εντύπωση δεν είναι και η καλύτερη. Η σύζυγος με το που τις άγγιξε παρατήρησε ότι μοιάζουν με σερβιέτα, εννοώντας την υφή, από άποψη απαλότητας δεν είναι και ότι καλύτερο. Και το δεύτερο αρνητικό είναι ότι πουθενά δεν αναφέρει χώρα παραγωγής, το όνομα παραπέμπει σε ελληνικό προϊόν αλλά πολύ φοβάμαι ότι παράγονται κάπου στο εξωτερικό, όχι κάτι απαραίτητα κακό, αλλά πρέπει να ξέρουμε την χώρα προέλευσης.

Σαν νέος γονέας δοκιμάζουμε προς το παρόν διάφορες πάνες, έχω πάρει συσκευασίες των Pampers που με κάτι κουπόνια ήταν ιδιαίτερα οικονομικές, έχω δοκιμάσει Libero και babylino. Τα Pampers μου φαίνονται καλύτερα αλλά ένας φίλος μου μου είπε ότι παραγγέλνει μέσω ίντερνετ τις πάνες Agnotis και ότι είναι πολύ ικανοποιημένος. Κάποιος που να τις έχει δοκιμάσει και να έχει άποψη;

πρώτη μου ανάρτηση, και λέω να ξεκινήσω και με την (πρώτη) εμπειρία της γέννησης της κορούλας μου στο ΠΑΓΝΗ. Στην διαδικασία της γέννας οι μαίες και ο γιατρός ήταν πολύ υποστηρικτικοί και δεν έχω κανένα παράπονο. Όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την 3ήμερη διαμονή στην μαιευτική κλινική του νοσοκομείου. Δεν έχω άλλη εμπειρία αλλά νομίζω ότι το μωρό δεν το παρακολουθούσαν όπως θα όφειλαν. 1. Κατ' αρχήν στις 3 μέρες που μείναμε ο παιδίατρος το είδε μόνο την πρώτη μέρα και άλλη μια φορά όταν ήταν να φύγουμε, επισκέψεις στο θάλαμο από παιδίατρο δεν γινόταν και την τελευταία μέρα επειδή είχε χάσει λίγο παραπάνω από το κανονικό βάρος ελαφρά την καρδία μας είπε να του δίνουμε γάλα σκόνη για να μην αφυδατωθεί και μας έγραψε και μια προτεινόμενη μάρκα. Το ίδιο ξέρω έχει πει και σε άλλους, Επιμείναμε με μητρικό και μόνο γάλα και όλα είναι μια χαρά. 2. Δεν μπορώ να πω ότι το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν ιδιαίτερο πρόθυμο να δείξει στην μαμά πως να θηλάζει σωστά, πως να αντιμετωπίσει το πετρωμένο στήθος ή άλλες απορίες που είχε με την αιτιολογία πως δεν είχαν αρκετό χρόνο. 3. Δεν είχαν κουβέρτες αλλά δεν το έλεγαν, με αποτέλεσμα να πάνε την μητέρα στον θάλαμο ώρα που είχε ακόμα ζέστη και το βράδυ όταν είχε αρχίσει να κρυώνει και ζητήσαμε κουβέρτα να μας πουν ότι έπρεπε να φέρουμε εμείς. Το καταλαβαίνω ότι έχουν πρόβλημα αλλά πρέπει να ενημερώνουν νωρίτερα. 4. Το επισκεπτήριο είναι θέμα, ξέρουν να βγάζουν όλους έξω κατά τις επισκέψεις των ιατρών αλλά στο θέμα του επισκεπτηρίου αφήνουν τους πάντες πλην των παιδιών να μπαίνουν πολλές φορές ακόμα και μετά τις 20:00 το βράδυ. Τα δωμάτια είναι δίκλινα ακόμα και αν δεν έρχονται δικοί σου δεν μπορείς να το απαγορέψεις στους διπλανούς. Όμως για μια μαμά που θέλει να φροντίσει το βρέφος, να το θηλάσει και να ηρεμήσει το περιβάλλον δεν είναι το καλύτερο για να ηρεμήσει και να ασχοληθεί με το μωρό. Ελπίζω να μην έβγαλα πολύ αρνητισμό αλλά περιμένα κάπως διαφορετικά τα πράγματα στην μαιευτική κλινική.