ANNETA-THES

Εχω μπουκωμα εδω και 10μερες και δεν εχω καθολου οσφρηση και κατα συνεπεια και γευση. Δεν μυριζω τιποτα και εχω φοβηθει πολυ μηπως και δεν επανελθει. Εχει τυχει σε καμια σας κατι παρομοιο?

Leni7 μην πανικοβάλεσαι. Εχω ακούσει περιπτώσεις που έκαναν επέμβαση για ενδομητρίωση και μετά δεν τους έκοψε ο γιατρός την περίοδο γιατί είχανε χαμηλή ΑΜΗ. Η κάθε περίπωση είναι διαφορετική. Ρώτα τον γιατρό σου για ποιό λόγο δεν σου σταμάτησε την περίοδο. Από την στιγμή που έχουμε απορίες πρέπει να τους ρωτάμε ρε κορίτσια. Στο κάτω κάτω τόσα λεφτά τους δίνουμε

Ξερω και εγώ για αυτή την εξέταση την Ca125, μάλιστα την έκανα και βγήκε 11. Παρόλα αυτά νομίζω ότι ούτε και αυτή δεν είναι αξιόπιστη, έτσι μου είχε πει κάποιος γιατρός κάποτε. Δεν είμαι και σίγουρη όμως.... Leni7 δεν ρωτάς και τον δικό σου γιατρό?

Goldie θα περιμενω νεα σου οταν θα κανεις την λαπαροσκοπηση

Ξέρει καμιά σας εαν επηρεάζει η ενδομητρίωση στην εξωσωματική? Δεν εχει διαγνωστεί σε εμένα ενδομητρίωση αλλά είναι το μόνο που δεν έχω κάνει απο εξετάσεις. Οι γνώμες των γιατρών πάνω σε αυτό διίστανται. Η αιτία που έχουμε φτάσει στην εξωσωματική είναι ανεξήγητη υπογονιμότητα αλλά δυστυχώς χωρίς επιτυχία. Μήπως έχετε καμιά σας αντίστοιχη εμπειρία? Να μην πετυχαίνανε οι εξωσωματικές λόγω ενδομητρίωσης και μετά την επέβαση να πέτυχαν?

Palmoma στην Αθηνα ημουνα και εγω. Μαλλον ειμασταν μαζι γιατι οταν μπηκε το γκρουπακι του Παπανικοπουλου εγω ημουν ηδη μεσα στο δωματιο με την ρομπα και περιμεναμε τον Μαστρομηνα. Καλη επιτυχια χρυσα82 και σε εσενα , εχεις και 3 αρα πρεπει να εισαι χαλαρη.

Λες να βρεθηκαμε στο κεντρο? Εγω ειχα ραντεβου 11.30 αλλα με πηραν μεσα αργοτερα. Συμπτωματα δεν εχω τιποτα.Μονο πολυ λιγο το στηθος μου ειναι πρησμενο, αλλα πολυ λιγο. Εσυ απο συμπτωματα ?

ναι απο θεσσαλονικη ειμαι. Μακαρι ολα να πανε καλα για ολες μας. Ποσο του μηνος εκανες εμβρυομεταφορα ? Εγω στις 9/7

palmoma και εγω μαζι σου. 6η μερα απο την εμβρυομεταφορα.20/7 θα κανω χοριακη. Οποτε μαλλον δεν ειμασταν μαζι την ιδια μερα. Καλη επιτυχια να εχουμε, η παναγιτσα και η αγ.ειρηνη να μας βοηθησει να αποκτησουμε και εμεις τα μωρακια μας

Μηνύματα: 95 friendly ουδετερη μηδέν Προεπιλογή ακου λοιπον και μια αλλη αποψη. Αν κι εγω τα ιδια νιωθω!!! Ακριβως!!! Μονο που εχω και κατι παραπανω να σκεφτομαι, κατι για το οποιο ζηλευω αφανταστα... μεχρι τωρα ζηλευα φυσικα τις κουνιαδες, τις κουμπαρες και τις ασχετες που επιαναν παιδια στη τυχη και με πολλα γυναικολογικα προβληματα!!! Τωρα δυστυχως ειμαι στη πολυ δυσαρεστη θεση να σου πω οτι ζηλευω κι εσενα και οποια αλλη κοπελα εδω μεσα λεει οτι εχει στηριξη απο τον αντρουλη της γιατι πολυ απλα εγω αισθανομαι οτι δεν εχω. Απο τη πρωτη στιγμη εγω πιεσα για παιδι.... ματαιο.... για να κανει εξετασεις εγω ουρλιαξα και απειλησα... για τα ασχημα αποτελεσματα εγω στηριξα, εγω υποστηριξα την ανωριμοτητα του και υπεμεινα καθε φορα που μου ελεγε "εγω δε κανω εξωσωματικη και αηδιες κι αν ο Θεος δε μας δωσει δε πειραζει." Κι εγω ειμαι αυτη που προσπαθω να τον πεισω να κανει ενα παιδι και η απαντηση ειναι "δε πεθαινω κιολας!!" Εγω ειμαι αυτη που ανεχομαι τα ψυχολογικα του και εχω να κανω ερωτα απο περυσι και τελος εγω ειμαι αυτη που θα φουμαρει ενα σκασμο ορμονες για να μπορεσω να γινω μανα κι εκεινος πατερας!!! και το ευχαριστω? ακομη το περιμενω... και περιμενω και υπομενω... τι να κανω? να τα παρατησω? να μηδενισω το κοντερ της ζωης μου και να ξαναρχισω? Σιγουρα δε τα ονειρευομουν ετσι... Ενα μονο ξερω... Κανενα παιδι δεν ερχεται αν δε ξερει οτι θα το θελουν και θα το αγαπουν.. Και το δικο μου δε θα ερθει... και κλαιω....ολο κλαιω Friendly πραγματικά με συγκίνησες, αλλά δεν πρέπει να το βάλεις κάτω.Εσύ ξέρεις τον άνθρωπο σου , θα βρεις το κουμπί του και θα τον ''πείσεις'' με τον δικό σου τρόπο. Και τότε είμαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρεις. Και να θυμάσαι οι άντρες δεν είναι σαν και εμάς, θέλουν τον χρόνο τους για να μπουν σε μια διαδικασία εξωσωματικής.

lagudaki έχουμε κάνει παρά πολλές εξετάσεις. Πρόβλημα δεν μας έχουν βρει κανένα , εαν εξαιρέσεις μόνο την ηλικία μου που είναι 37 και στενεύουν τα περιθώρια. Εσείς έχετε κάνει εξετάσεις?

3,5 χρόνια προσπάθειες. Και μέσα σε αυτά, 2 σπερματεχύσεις,3 εξωσωματικές,αγωνία, θλίψη,αναμονή και μετά κλάμα. Αποτέλεσμα ΜΗΔΕΝ πάντα.Κάθε μήνα και σε κάθε αποτυχία να προσπαθείς να μαζέψεις τα κομμάτια σου για την επόμενη φορά,τον επόμενο μήνα. Και εκεί που πέφτεις, εκεί πάλι σηκώνεσαι και προχωράς. Και εκεί που γελάς εκεί πάλι κλαίς. Και όλες σου δίπλα σου, φίλες,συνάδερφοι,κουνιάδες,συνυφάδες,κουμπάρες,νύφες να μένουν έγκυες , να γεννάνε το πρώτο,το δεύτερο και κάποιες και το τρίτο παιδί τους και εσύ εκεί σαν θεατής να τΙς παρακολουθείς, σε μια μονιμότητα, σε μια σταθερή κατάσταση, χωρίς να γίνεται καμιά αλλαγή στη ζωή σου. Και φυσικά να χαίρεσαι για αυτές και να σκέφτεσαι όχι γιατί σε αυτές αλλά ποτέ θα συμβεί και σε εμένα. Και να προσεύχεσαι κάθε μέρα και να ελπίζεις. Να ελπίζεις ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσεις, ο εφιάλτης θα φύγει, το χαμόγελο θα ξανάρθει στα χείλη σου, τα σύννεφα θα φύγουν και ο ήλιος θα ανατείλει και για ΕΣΕΝΑ.

zounzoun μηπως να μου στειλεις και εμενα ενα pm?

maybe και εγω αυτον τον μηνα αν ολα πανε καλα θα κανω φυσικο κυκλο. Οποτε δεν ξερω να σου πω, το μονο που ξερω ειναι οτι πρεπει να ειμαστε προετοιμασμενες για ολα.Δηλαδή μπορεί το ωάριο μας να είναι κακή ποιότητας,μπορεί να μην γονιμοποιηθεί ή να γονιμοποιηθεί και να μην προχωρήσει. Αργυρώ μου λυπάμαι για το αποτέλεσμα.Ευχομαι σύντομα να ξαναγίνεις μανούλα

Καναρίνι σου έστειλα πμ