Συμβολικό παιχνίδι - φανταστικοί φίλοι

[Marilena]

Μέρες είχα να ανοίξω νέο θέμα...

Θα ήθελα να σας αναφέρω ότι εδώ και περίπου μια εβδομάδα η Αγγελιάννα (3 ετών και κάτι μέρες) στα παιχνίδια που παίζει, συνήθως μόνη της αλλά το έχει κάνει και σε κανα δυο που παίζουμε μαζί, κάνει πως είναι μαζί της και κάποιοι φίλοι της. Υπαρκτά πρόσωπα, τα παιδάκια που κάνει παρέα που όμως λόγω των αρρωστειών μας έχει να τα δέι καιρό...

Έχετε παρόμοιες εμπειρίες ?

Είναι κάτι που θα έπρεπε να με ανησυχεί ?

[Μαρια Στυλιανακη]

όχι είναι πάρα πολύ υγιές, και δείχνει την ανάγκη της για επικοινωνία και επεξεργασία των γεγονότων της ημέρας, και το πως έχει βρεί μια λύση για αυτό !

 

θα της αρέσει πολύ εάν βρεί ένα παιδάκι με το οποίο να μπορεί να μιλήσει και να είναι φίλος / φίλη της, και στην πραγματικότητα.

 

(να συζητήσεις μαζί της για το ότι της λείπουν οι φίλοι της και ότι θα τους ξαναδεί σύντομα. μπορεί να τους φτιάξει μια ζωγραφιά εν τω μεταξύ!!)

 

είναι πολύ καλό πάντως, λέγεται συμβολικό παιχνίδι και είναι ένα απο τα πάρα πάρα πολύ σημαντικά πράγματα που βοηθάει τα παιδιά

 

να διασκεδάσουν

να αυτοαπασχοληθούν

να υποδυθούν ρόλους και να κάνουν ενσυναίσθηση σε άλλους ρόλους δηλαδή

να εξασκήσουν την ομιλία

να εκφράσουν ανησυχίες μέσα απο φανταστικές συνομιλίες

να βρούν λύση στις ανησυχίες τους μέσα απο φανταστικές συνομιλίες

να εκτονώσουν ανώδυνα τέτοιες ανησυχίες (να μην τις κρατήσουν μέσα τους δηλαδή και να βγούν με άλλο τρόπο)

 

και άρα, τεράστιας σημασίας δραστηριότητα, η οποία ΠΟΤΕ δεν πρέπει να απαγορεύεται ή να κατηγορείται ή να θεωρείται σαν κάτι κακό.

 

ακόμα και αν είναι κάτι πιο σταθερό δηλαδή ένας φανταστικός φίλος ή ένα κουκλάκι με το οποίο μιλούν.

 

είναι για τα παιδιά ένα θαυματουργό φάρμακο για τα πάντα. ....!!

βοηθάει επίσης πολλά παιδιά στο να κοιμηθούν - κάνουν συζητήσεις το βράδυ.

 

μπορείς κάλλιστα να ρωτάς τι συζήτησε με τον "φίλο της" και πως τον λένε κτλ κτλ σαν να είναι πραγματικό πρόσωπο και να συμμετέχεις έτσι και εσύ σε αυτό το πολύ δημιουργικό τρόπο σκέψης των παιδιών.

επίσης μπορείς μέσα απο τέτοιες φανταστικές συζητήσεις να ψαρέψεις ΠΑΡΑ πολλά πράγματα.

μπορείς να ρωτήσεις εάν ο φίλος αυτός έχει και αυτός γιαγιά και παππού πχ. αν τους βλέπει.

και να σου μιλήσει για αυτόν (κάπως σαν να εκφράζει τις δικές της ανησυχίες ή προσδοκίες αναλόγως)

 

αλλά κάνε το αυτό συχνά - όχι μόνο για αυτό το θέμα αλλά για όλα.

με αυτό το τρόπο επίσης ξεκινάς μια καλή σχέση μαζί της, δηλαδή συνηθίζει στο να σου λέει διάφορα πράγματα έστω και αν είναι έμμεσα, και μαθαίνει το τι είναι μια συνομιλία και ότι είσαι εκεί για να ακούσεις όλες της τις σκέψεις -ακόμα και αν είναι υποτίθεται κάποιου άλλου - προέρχονται απο τη δική της φαντασία.

[Αικατερίνη]

Συμφωνώ κι εγώ με όσα γράφει η Μαρία Στυλιανάκη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς. Φαίνεται να είναι κοινωνική και της αρέσει η παρέα των φίλων της, που τώρα της λείπουν και έχει βρει εναν τρόπο να τους νιώθει κοντά της.

Η φαντασία των τρίχρονων παιδιών είναι συνήθως πολύ έντονη και ζωηρή, ώστε μπορεί να κάνει ότι είναι μαζί με φίλους όταν παίζει μόνο του, ακόμη και να αποδίδει ανθρώπινες ιδιότητες και συναισθήματα σε άψυχα αντικείμενα.

Οι φανταστικοί φίλοι δεν είναι σπάνιοι στα παιδιά αυτής της ηλικίας, μερικά μπορεί να έχουν ενα και νομαδικό, για μέγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι και 6-7 μήνες, άλλα να τους αλλάζουν καθημερινά, άλλα να μην έχουν φανταστικούς φίλους αλλά να προτιμούν φανταστικά ζώα...διάφορα. Αυτό δε σημαίνει ότι το παιδί νιώθει μοναξιά ούτε ότι κάτι δεν πάει καλά στην κοινωνική-συναισθηματική του ανάπτυξη. Αντίθετα, είναι ένας πολύ δημιουργικός τρόπος να πειραματίζεται το παιδί με διάφορους ρόλους και συμπεριφορές και, αν αξιοποιηθεί καλά από τους γονείς, μπορεί ακόμη και να αποτελέσει ένα πολύ καλό μέσο για την έκφραση και επεξεργασία συναισθημάτων.

[ΡΟΥΛΑ]

Εμένα η Κατερίνα όταν ήταν μικρή επαιζε στο δωμάτιο της και εκανε ότι ήταν δασκάλα και έβαζε τα παιδιά να παίζουν και να διαβάζουν το τι φωνή τους έβαζε κι αυτό γινοταν ώρες....

[ΜΑΡΥ.Τ]

Και ο Αναστάσης το κάνει αυτό αλλά με ζώα!

Πχ. Αυτός είναι το σκυλάκι και κυνηγά μια γάτα! Γενικός είναι πάντα κάτι άγριο! Ένα σκυλί, ένας λύκος, ένα λιοντάρι

Πολλές φορές μου λέει ότι είναι ο λύκος στο δωμάτιο του και πάμε μαζί και τον κλωτσάμε και λέμε ξούτ από δω λύκε!!!

[mata]

Λοιπόν πριν από μέρες είχα την ίδια απορία, επειδή ο γιος μου μιλάει και υποκρίνεται ότι του μιλάνε κάποια κουκλάκια στο δωματιο του. Γελάει απερίγραπτα και διασκεδαζει πραγματικά. Δεν ανησυχούσα απλά ηθελα να ξέρω αν αυτό τον εμποδίζει να ωριμασει λόγω του ότι είναι 5μιση χρονών. Μια καλή μου φίλη ψυχολόγος μου είπε όμως ότι δεν είναι καθόλου κακό αυτό αλλά είναι τρόπος έκφρασης και η ανάγκη για συντροφιά οπότε τώρα γελάω κι εγώ μαζί του (χωρίς οποιοδήποτε ίχνος άγχους)όταν τον ακούω να συνομιλει!

[aggeliki]

Και ο Αναστάσης το κάνει αυτό αλλά με ζώα!

Πχ. Αυτός είναι το σκυλάκι και κυνηγά μια γάτα! Γενικός είναι πάντα κάτι άγριο! Ένα σκυλί, ένας λύκος, ένα λιοντάρι

Πολλές φορές μου λέει ότι είναι ο λύκος στο δωμάτιο του και πάμε μαζί και τον κλωτσάμε και λέμε ξούτ από δω λύκε!!!

 

καλο ειναι να του μαθεις οτι ολα τα ζωακια ειναι καλα και να μην τα φοβαται

[Μαρια Στυλιανακη]

είναι η βιολογική ανάγκη που έχουν τα αγόρια να πολεμήσουν το κακό!

όλα τα αγόρια το κάνουν αυτό!...

 

βασικά, τα ζώα υπάρχουν κάποια άγρια

και κάποια ήμερα. καλύτερα απο το καλά/κακά ζώα να υπάρχει αυτή η διαφορά στις περιγραφές σας.

 

είναι σημαντικό όταν λέτε για σκύλους πχ, ότι αν δεν ξέρουμε κάποιο σκύλο ή κάποιο ζωάκι, τότε το προσεγγίζουμε πολύ προσεκτικά μιας και δεν ξέρουμε εάν είναι ήμερο ή άγριο.

[ΡΙΑ]

Και εμενα παιζουν τα παιδια μου με φανταστικους φιλους αλλα ποτε δεν ανυσηχησα. Γιατι πολυ απλα το εκανα και εγω και απο οτι φαινεται ειχα φυσιολογικη αναπτυξη. μαλλον...

 

Παρολ'αυτα, ολα αυτα που αναφερει η Μαρια Σ. ειναι πολυ σωστα.

[Sofia]

Κι η Μαρία παίζει φανταστικά με τους φίλους της..... Γι' αυτό δεν ανησυχώ.... Επίσης πολλές φορές παριστάνει ότι είναι εκείνη η δασκάλα του παιδικού... Μέχρι εδώ όλα καλά....

Στο σχολείο όμως, δεν παίζει πραγματικά με τα άλλα παιδάκια.

Συνήθως κάθεται μόνη της ή μαζί με την δασκάλα. Είναι σαν να σνομπάρει τα άλλα παιδάκια.... Κατά τα άλλα, συμμετέχει στις ομαδικές δραστηριότητες που τους βάζει η δασκάλα, αλλά στον ελέυθερο χρόνο κάθεται και παίζει μόνη της. Να σημειωθεί ότι το σχολείο της αρέσει, και ότι γενικά είναι παιδί που δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματά του εύκολα.

Επίσης έχω παρατηρήσει ότι της αρέσει να παίζει με παιδάκια τουλάχιστον χρόνια μεγαλύτερα από αυτήν....

Τί λέτε;; υποπτέυομαι ότι όλα οφείλονται επειδή είναι εμφανώς πιο προχωρημένη (για την ηλικία της) από τα άλλα συνομίληκά της.... Ίσως κι επειδή είναι μοναχοπαίδι και έχει συνηθίσει με μεγάλους;;;

Τί λέτε;;

[Αικατερίνη]

Sofia από ότι βλέπω η Μαρία δεν είναι μοναχοπαίδι...

 

Μεγάλωσε όμως ως μοναχοπαίδι μέχρι τώρα και γενικα πολλά μοναχοπαίδια μπορεί να έχουν μάθει να αρκούνται και να διασκεδάζουν όταν παίζουν μόνα τους.

 

Είναι καλό όμως να πηγαίνουν συχνά σε χώρους όπου μπορούν να παίζουν και με άλλα παιδιά, να μαθαίνουν ομαδικά παιχνίδια κ.α. Ενα από τα χειρότερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά είναι να τα μεγαλώσουμε με ενήλικες!!

 

Τι εννοείς "δεν παίζει πραγματικά με τα άλλα παιδιά"? Διαφωνεί και μαλώνει συχνά μαζί τους?

Μήπως ξεκίνησε φέτος τον Παιδικό και ακόμη προσαρμόζεται? Μήπως και η δασκάλα δεν ενισχύει αρκετά τη συμμετοχή όλων?

Με τα μεγαλύτερα παιδιά τι παίζουν συνήθως?

[Sofia]

Αικατερίνη,

όντως η Μαρία μεγάλωσε ως μοναχοπαίδι μέχρι τα 3 της. Αλλά ακόμη και τώρα, δεν μπορεί να απασχοληθεί με τον αδελφό της γιατί είναι πολύ μικρός (3 1/2 μηνών).

Μέχρι και πέρισυ, μεγάλωνε είτε με μας, είτε με την γιαγιά της όταν εμείς ήμασταν στη δουλειά. Προσπαθούσαμε όμως (και ως ένα σημείο τα καταφέρναμε) να την φέρνουμε συχνά σε επαφή με παιδάκια.

Όταν λέω ότι δεν παίζει με άλλα παιδάκια, εννοώ ότι πχ στον παιδικό (που είναι με συνομίληκά της παιδάκια) δεν τα πλησιάζει, αλλά απομονώνεται και παίζει μόνη της. Αυτό συμβαίνει μόνο στον ελεύθερο χρόνο. Στις ομαδικές δραστηριότητες συμμετέχει κανονικά.

Παιδικό πήγαινε και πέρισυ για κάποιο διάστημα. Φέτος την ξεκινήσαμε σε καινούριο παιδικό, όπου πηγαίνει σχεδόν 2 1/2 μήνες, και μάλιστα πηγαίνει ευχάριστα.

Η δασκάλα της, είναι πολύ καλή (είναι μάλιστα και νηπιαγωγός) και τους κάνει αρκετές ομαδικές δραστηριότητες και πολλές εργασίες.

Με τα μεγαλύτερα παιδιά, παίζει επί ίσοις όροις (δεν παριστάνει δηαλαδή το μωρό). Παίζει διάφορα παιχνίδια και συννενοείται μαζί τους άψογα.

 

Παράδειγμα: Χθες ήρθε στο σπίτι η γειτόνισα που έχει δύο κοριτσάκια, το ένα 2 χρονών και το άλλο 12.

Η δικιά μου έπαιζε με το μεγάλο!!! Το μικρό σχεδόν το αγνούσε...

[Αικατερίνη]

Η αλήθεια είναι ότι με ένα 2χρονο παιδάκι λογικό θα ήταν να βαρεθεί. Όμως με τόσο μεγαλύτερο κοριστάκι τι έπαιζαν τελικά?

 

Μπορείς να παρατηρήσεις λίγάκι τα παιχνίδα που κάνει με τα μεγαλύτερα παιδιά. Αν είναι όντως επι ίσοις όροις (δηλαδή δεν παριστάνει τη μικρότερη για να την προσέχουν ή να της κάνουν τα χατήρια) τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

 

Παρόλα αυτά νομίζω πως καλό θα ήταν να την παροτρύνετε γενικά να μιλάει για το πως περνάει στον Παιδικό. Ρώτα της για τις νέες φίλες της, δίνε της ευκαιρίες να μιλάει, μέσα από ζωγραφιές ή ιστορίες ή βιβλία με παιδάκια που πηγαίνουν σχολείο. Γενικά προσπάθησε να την βοηθάς να εκφράζεται, εφόσον είναι και αρκετά "κλειστή".

 

Επίσης, μπορείς να μιλήσεις και με τη δασκάλα της και να της ζητήσεις να την παροτρύνει κι εκείνη να ενσωματώνεται στις παρέες και με τα άλλα παιδιά.

Χωρίς να την πιέσετε, εννοείται. Απλά, να τη διευκολύνετε.

[Sofia]

Με το μεγαλύτερο κοριτσάκι, ζωγραφίζανε, μιλούσανε και τέτοια... μεγαλίστικα.

Την έχω παρατηρήσει όταν παίζει με μεγαλύτερα παιδιά, και παίζει επί ίσοις όροις 100%. Ούτε παριστάνει το μωρό για να την νταντεύουνε, ούτε την εκμεταλεύονται επειδή είναι μικρότερη. Συμπεριφέρεται άνετα.

Όσο για το πως περνάει στον παιδικό, την ρωτάω πως περνάει, και συζητάμε... χωρίς να την πιέζω όμως. Αν και όταν θέλει να μου πει... μου λέει. Μου λέει ότι έχει φίλες και μου λέει και τα ονόματά τους.... αλλά απ' 'οτι μου λέει η δασκάλα της συνήθως κάθεται μόνη της.

Χθες το βράδυ ας πούμε την ρωτάω: Ποιες είναι οι φίλες σου στο σχολείο; και μου αραδιάζει 5-6 ονόματα. Της λέω "Παίζεις εσύ με τα παιδάκια αυτά ή κάθεσαι μόνη σου; Και μου λέει "παίζω μαμά, δεν κάθομαι μόνη μου". όμως πιστεύω ότι απλά μου το λέει επειδή ξέρει ότι αυτό θέλω να ακούσω, και για να μην με σταναχωρήσει.

Η δασκάλα της, το έχω ξαναπεί, είναι ένας φανταστικός άνθρωπος. Και μάλιστα εκείνη έθεσε σε πρώτη φάση, το θέμα της απομόνωσης της Μαρίας. Αλλά μου είπε να μην στεναχωριέμαι και ότι σιγά σιγά θα την κάνει να συμμετέχει....

Συγγνώμη, αν κούρασα με το μεγάλο ποστ.... και ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια....

Θέλω να πιστεύω ότι απλά θέλει τον χρόνο της...

[Αικατερίνη]

Ίσως και όλα όσα ανέφερες παραπάνω παίζουν κι αυτά το ρόλο τους. Έχει συνηθίσει να μεγαλώνει μόνη της, έχει μάθει μέσα σε ενήλικες και φαίνεται να την ικανοποιεί το ατομικό παιχνίδι.

Ας πάρει το χρόνο της, να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, με το αδελφάκι και τον Παιδικό.

Η βοήθεια της δασκάλας θα είναι πολύτιμη.

Και πάνω από όλα χωρίς πίεση, στο κάτω κάτω δεν κάνει κανένα απολύτως λάθος.

[Sofia]

Αικατερίνη, και πάλι ευχαριστώ για τις χρήσιμες συμβουλές!

Όλα αυτά τα εφαρμόζουμε.... και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν την πιέζουμε...

Απλά.... ξέρεις... πηγαίνουμε να την πάρουμε από τον παιδικό και βλέπουμε όλα τα παιδάκια μαζί, να τρέχουν... να παίζουν... και τη δικιά μας μόνη της.... να διαβάζει ή να παίζει.... και ψιλοραγίζει η καρδιά μας!!!!

[gavrias]

Εγώ παιδιά παίζοντας αυτό το παιγνίδι με την κόρη μου πρίν 2 χρόνια κατάλαβα πόσο παραμελημένη ένοιωθε μετά τον ερχομό του μωρού.Μου περιέγραψε πως πάιζει σ'εναν άλλο πλανήτη σε ένα όμορο σπίτι με κήπο και ζωάκια. Της ζήτησα να μου περιγράψει τα ζωάκια και μου είπε πως όλα τα ζωάκια δεν είχανε αυτιά. Πανικοβλήθηκα. Πηγα στο νηπιαγωγείο και μίλησα με τη δασκάλα της και με τη βοήθεια και τη συνεργασία της καταφέραμε να το ξεπεράσουμε

[Sofia]

Πάντως εμάς τα νεότερα από το μέτωπο είναι αρκετά ενθαρυντικά!!!!

Η Μαρία έκανε φίλες... 2 συγκεκριμένα κοριτσάκια και παίζει μαζί τους....

Είμαι πολύ χαρούμενη!!!

[Sofia]

Πάντως εμάς τα νεότερα από το μέτωπο είναι αρκετά ενθαρυντικά!!!!

Η Μαρία έκανε φίλες... 2 συγκεκριμένα κοριτσάκια και παίζει μαζί τους....

Είμαι πολύ χαρούμενη!!!

[Afroditi D]

Μαριλένα κοίτα τι βρήκα :

 

http://www.in.gr/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=38464&lngChapterID=49811&lngItemID=60120

[Αικατερίνη]

Πάντως εμάς τα νεότερα από το μέτωπο είναι αρκετά ενθαρυντικά!!!!

Η Μαρία έκανε φίλες... 2 συγκεκριμένα κοριτσάκια και παίζει μαζί τους....

Είμαι πολύ χαρούμενη!!!

[Sofia]

Η αλήθεια είναι ότι πάμε από το καλό στο καλύτερο.....

Το παιδί μας έχει κοινωνικοποιηθεί αρκετά... φαίνεται ότι απλά ήθελε το χρόνο της....

Τώρα ξεκινήσαμε και μπαλέτο... εκείνη το ζήτησε.....

[manina]

να πώ απλώς πως ο γιός μου,μοναχοπαιδι μέχρι τα 5 του,είχε τον τελευταίο χρόνο "φιλες" και "φιλους",τα τέρατα της μυθολογίας... λατρεύει τη μυθολογία,όμως μου έκανε εντύπωση το οτι πχ μέσα στο αυτοκίνητο έρχονταν μαζί,όχι κάποιος θεός/ήρωας κλπ.,αλλά...η Σκύλλα,ηΜέδουσα,η Αελλώ...φιλαράκια κανο΄νικά λέμε,στυλ,τώρα μαμά θα μείνει στο δωμάτιο η Ευρυάλη κι εγώ θα παίξω με τη Σθενώ,ή,ο Τυφωέας θα κάνει παρέα στον τάδε...

[maria]

Ο γιος μου 3 ετών περίπου, τώρα τελευταία έχει αρχίσει να σκοτώνει "τέρατα"..μερικές φορές είναι λίγα, άλλες φορές είναι ατελείωτα...

 

το θετικό είναι ότι δεν φάινεται να τα φοβάται..απλά τα "βλέπει" να έρχονται και τα σκοτώνει. (ένα ένα)

 

άλλες φορές τον ρωτάω αν έχουν μένει άλλα, και μου λέει ναι (και σκοτώνω και εγώ μαζί του - τι να κάνω η αμοιρη μάνα?) , άλλες φορές όμως τον ρωτάω αν έχουν μεινει τέρατα, και μου λεει ότι τα σκότωσε όλα

 

ως "τερας" δεν μπορω να καταλαβω τι εννοει, δεν ζωγραφίζει κιολάς για να πάρω μια ιδέα, αλλά μου τα περιγράφει ως μεγάλα και κακά

 

και εγώ και ο μπαμπάς του, του έχουμε εξηγήσει ότι δεν υπάρχουν τέρατα, αλλά από ότι φαίνεται δεν του αρέσει αυτή η εκδοχή - προτιμάει να υπάρχουν για να τα σκοτώνει

 

έχει κανεις/καμοια από εσας παρόμοια εμπειρία?

 

εφόσον δεν φοβάται, να συνεχίσουμε να σκοτώνουμε τα τέρατα?

[mamyb]

στα εχει περηγραψει ποτε?