Επαγγελματικό ταξίδι και οικογένεια

[Αννα 35]

Καλημέρα σας. Έχουμε το εξής "πρόβλημα". Ο σύζυγός μου έχει κάποιες υποθέσεις και πελάτες στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να πραγματοποιεί ορισμένα ταξίδια διάρκειας 5 - 7 ημερών, λίγες φορές το χρόνο.
Όσο τα δίδυμα ήταν πολύ μικρά είχε ρυθμίσει τις υποθέσεις του έτσι, ώστε να μη χρειάζεται να ταξιδεύει, όταν μεγάλωσαν τον ακολουθούσαμε κι εμείς οικογενειακώς. Κατά την εγκυμοσύνη μου και πάλι κατάφερε να αποφύγει τα ταξίδια, πράγμα όμως που πλέον είναι αδύνατο.
Το πρόβλημα είναι, ότι ο σύζυγος δε θέλει να μεσολαβήσουν τόσες ημέρες που αναγκαστικά θα είναι μακριά μας και ιδιαίτερα μακριά από τα παιδιά. Εμένα πάλι μου φαίνεται πολύ δύσκολο να είμαι με δύο νήπια και ένα βρέφος 4 μηνών σχεδόν όλη μέρα μόνη μου σε ένα ξενοδοχείο, πόσο μάλλον να αξιοποιώ τη μέρα με τα τρία παιδιά για βόλτες. Η κοπέλα που μας εξυπηρετεί στη φύλαξη των παιδιών, όταν χρειαστεί να απουσιάσουμε δεν μπορεί να ακολουθήσει, καθώς έχει οικογένεια, πράγμα που είναι και απόλυτα δεκτό, εφόσον τα ταξίδια δεν υπήρξαν στην αρχική μας συμφωνία. Οι γονείς μου εργάζονται και ειδικά την περίοδο που είναι προγραμματισμένο το ταξίδι δεν μπορούν να λείψουν από την εργασία τους.
Δεν ξέρω μήπως τελικά δεν τολμώ να κάνω το ταξίδι αυτό, λόγω δικής μου προσωπικής ανασφάλειας. Σκέφτομαι και το σύζυγο, γιατί και για μένα μια περίοδος 5 - 7 ημερών μακριά από τα παιδιά θα ήταν "βασανιστική". Έχετε εμπειρία από ταξίδια με τρία παιδιά, όπου η μαμά την περισσότερη ώρα της ημέρας θα είναι μόνη της; Σημειωτέον, τα παιδιά είναι 4ων ετών τα δίδυμα και 4ων μηνών, όπως προείπα, η μπέμπα.

[Mary1976]

Δεν έχω ανάλογη εμπειρία αλλά προσωπικά δεν θα το έκανα. Τα μικρά σου δεν είναι σε ηλικία που μπορούν να κάνουν τουρισμό και να δουν αξιοθέατα κτλ. Πόσο να περπατήσεις με 2 νήπια και 1 μωρό στο καρότσι ή στο μάρσιπο! Την περισσότερη ώρα θα καταλήξετε κλεισμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ή σε κάποιο εμπορικό κέντρο με παιδότοπο.  

[erin0000]

Δεν θα έπρεπε να είναι "υποχρεωτική" η συμμετοχή σου στα ταξίδια, με το δικαιολογητικό ότι θα του λείψουν τα παιδιά. Άλλωστε τα παιδιά μεγαλώνουν και σε λίγο δεν θα μπορούν να λείπουν πχ από το σχολείο τους για να ακολουθούν τον μπαμπά. Θα κάνει την καρδιά του πέτρα και θα πάει να κάνει τη δουλειά του για μια εβδομάδα στο εξωτερικό εφόσον δεν μπορεί να το αποφύγει... Δεν χάθηκε ο κόσμος. Εδώ άλλοι τα αφήνουν για να τρέχουν στα reality επιβίωσης... Αστειεύομαι, καταλαβαίνω ότι θα του λείπουν τα παιδιά και σε εκείνα θα λείπει ο μπαμπάς τους, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε και αυτό εφόσον αλλάζουν οι καταστάσεις. Ίσως ήρθε η ώρα. Άλλωστε τα παιδιά δεν πηγαίνουν προνήπιο; θα τα βγάλετε από τη ρουτίνα τους για μια βδομάδα για να ακολουθούν τον μπαμπά; και τι θα γίνει στο επόμενο ταξίδι; πάλι το ίδιο; Δεν πρόκειται για ταξίδι αναψυχής αλλά για επαγγελματικό. Δεν θα έπρεπε να κουβαλάει και τα παιδιά μαζί. Εσύ μόνη σου με 3 παιδιά (εκ των οποίων το ένα μωρό), δεν θα καταφέρεις να κάνεις πολλά πράγματα, πέραν του να κινείσαι στους χώρους του ξενοδοχείου.

[vtgian]

Aντιμετώπισα το αντίθετο, έπρεπε να πάω εγώ ταξίδι 3-4 ημερών στο εξωτερικό και δε θα ήθελα να αφήσω τη μικρή Ελλάδα καθώς δεν είχαμε αποχωριστεί ποτέ. Έτσι αποφασίσαμε να έρθουν μαζί με τον σύζυγο. Ήταν τότε 2 ετών. Τελικά απέφυγα το ταξίδι καθώς θεώρησα ότι περισσότερο ταλαιπωρία θα ήταν για όλους και λόγω χώρας που δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο να προσφέρει, εκτός από mall. Σε μερικούς μήνες μάλλον θα προκύψει και άλλο ταξίδι, σε χώρα ενδιαφέρουσα που όμως φοβάμαι για το παιδί λόγω ασθενειών. Αν δεν μπορώ να το αποφύγω θα πάω μόνη μου, όσο σκληρό και αν είναι και για τις δυό μας. Είναι μέρος της δουλειάς μου (ευτυχώς όχι συχνό), θα μου λείψει τρομερά αλλά ξέρω ότι και μαζί μου να έρθει δε θα έχω τον κατάλληλο χρόνο να ασχοληθώ μαζί της, ενδεχομένως να την ταράξει περισσότερο το να μείνει με τον μπαμπά της σε ξένο χώρο από το να είναι σπίτι, στο περιβάλλον της με ανθρώπους που αγαπάει. 

 

Καταλαβαίνω απόλυτα τον άντρα σου, ούτε ο δικός μου θέλει να μας αφήνει. Ναι, οκ τώρα αύριο θα έχουν υποχρεώσεις και δεν θα μπορούν να ακολουθήσουν, σήμερα όμως δεν έχουν, γιατί να τα αποχωριστεί; Να σου είμαι ειλικρινής, σε άλλη χώρα με τρία μωρά χωρίς βοήθεια δε θα πήγαινα. Και από άποψη ασφάλειας και λόγω ταλαιπωρίας. Νομίζω ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά σε αυτή τη φάση.

[Mary1976]

Το έχω αντιμετωπίσει και εγώ με επαγγελματικό ταξίδι. Είναι σκληρό να πάρεις την απόφαση αλλά τελικά όταν φεύγεις μια χαρά είσαι! Εγώ έχω μείνει μακρυά του κάποιες φορές για λίγες μέρες αναγκαστικά αλλά ξέρω ότι δεν είναι με ξένους αλλά με τον πατέρα του που τον αγαπάει όσο και εγώ. Βέβαια την τελευταία φορά που ήμουν μακρυά από το παιδάκι μου για περίπου μία εβδομάδα, η αλήθεια είναι ότι άρχισα να έχω συμπτώματα κρίσης πανικού και κατάθλιψης, οπότε και το μια χαρά σχετικό είναι  !!! 

[marakiz]

Κι εγώ ως ταλαιπωρία το ακούω βρε κορίτσι μου. Σχεδόν όλη μέρα μόνη, στο εξωτερικό με δύο νήπια και ένα μωρό.. Κουράστηκα ήδη!  
Να μπορούσε η νταντά, να πω οκ. Ίσως αργότερα που τα δίδυμα να έχουν μεγαλώσει λίγο να είναι πιο εύκολο για σένα. Από την άλλη, είναι και στον άνθρωπο. Όμως είναι απόλυτα λογικό να νιώθεις ανασφάλεια να το κάνεις για διάφορους λόγους.

[Αννα 35]

Χαίρομαι που υπάρχει και άλλος κόσμος που συμφωνεί με τη δική μας αρχική εκτίμηση, ότι δηλαδή το ταξίδι με το συγκεκριμένο αριθμό και τις ηλικίες των παιδιών μόνο άγχος και κούραση θα προσφέρει.

Θέλησα ωστόσο να ακούσω και κάποια άλλη γνώμη μητέρας με θετική πείρα, αν υπήρχε τέτοια, ώστε να μην στερηθούν τα παιδιά τον μπαμπά και το αντίθετο άνευ λόγου.

Η αλήθεια είναι πως με τα δίδυμα από την ηλικία του ενός ενάμιση έτους ακολουθούσαμε τον μπαμπά μας στα ταξίδια του και περνούσαμε και πολύ όμορφα. Τώρα όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο θεωρώ να κυκλοφορώ μόνη μου με τα τρία παιδιά και στο ξενοδοχείο όσες δραστηριότητες κι αν έχει, όσο ωραίο και αν είναι το διαμέρισμα σίγουρα θα επέλθει η σχετική πλήξη που θα προκαλέσει και τις γνωστές αλυσιδωτές αντιδράσεις.

[ΑΡΓΚ]

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ασφαλώς και δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ένα γονιό σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Προϋποθέτει ο άλλος γονιός να μην εργάζεται ή να έχει πολύ ευέλικτη εργασία, κανένα παιδί να μην πηγαίνει σχολείο, τα ταξίδια να είναι σχετικά σπάνια και φυσικά τα εισοδήματα πολύ υψηλά. Οπότε αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι αν και είμαι σε επαγγελματικό κλάδο όπου τα ταξίδια είναι ο κανόνας, πολλές φορές και ένα και δύο το μήνα, και ανάλογα με τη θέση συχνά και 2 και 3 και 4 εβδομάδων, και παρόλο που όλοι οι εργαζόμενοι γονείς στεναχωριούνται, στα 20 χρόνια που εργάζομαι έχω ακούσει μόνο μία φορά για σύζυγο να συνόδευσε, όπου η εν λόγω σύζυγος ήταν ελέυθερη επαγγελματίας, το ταξίδι το κόλλησαν με το επόμενο ΣΚ για να γιορτάσουν την επέτειό τους, και τα παιδιά έμειναν με τη γιαγιά στο σπίτι. Αν και είναι πολύ γλυκό ότι ο άντρας σου σας θέλει όλους μαζί, είναι από ελαφρώς ως πολυ αξιοπερίεργο και δεν είναι λογικό να ταλαιπωρηθείτε έτσι. Ας μεγαλώσουν τα παιδια και πάτε όλοι μαζί στις διακοπές στο εξωτερικό να το ευχαριστηθεί όλη η οικογένεια.

[Αννα 35]

Μου κάνει τρομερή εντύπωση που εκπλήσσεσαι, καθώς σε ο,τι αφορά το δικό μας τουλάχιστον περιβάλλον είναι πολύ συνηθισμένο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα προσκαλείται και ολόκληρη η οικογένεια.

Μέχρι στιγμής εγώ πάντα συνόδευα το σύζυγο και πριν έρθουν στη ζωή μας τα παιδιά, όπου βέβαια παρευρισκόμουν και στις αναγκαίες κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά και αφότου τα δίδυμα είχαν μεγαλώσει λιγάκι και απολάμβανα στο έπακρο τα ταξίδια αυτά. Αν η μπέμπα ήταν μεγαλύτερη δε θα είχα ούτε και τώρα ενδοιασμό.

Και φυσικά ισχύει ότι η μαμά είτε δε δουλεύει, είτε έχει μια ευελιξία στο εργασιακό της περιβάλλον και ότι οι σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών είναι μικρές ή δεν υφίστανται.

Επεξεργάστηκαν 8 Νοεμβρίου,2017 by Αννα 35

[Mary1976]

Εμένα πάντως ο πατέρας μου έλειπε συχνά σε επαγγελματικά ταξίδια και μερικές φορές έπαιρνε και τη μητέρα μου μαζί. Κάποιες φορές όλα τα έξοδά της τα κάλυπτε η εταιρία του. Αλλά βέβαια τότε ήταν άλλες εποχές και οι εργοδότες ήταν πιο γαλαντόμοι! Εμάς όμως ποτέ δεν μας είχαν πάρει μαζί. Φαντάζομαι ήταν μια ευκαιρία για αυτούς να ανανεωθούν λίγο σα ζευγάρι. 

[ravT]

Μιας και καθόλου δεν απασχολεί τη θεματοθέτρια τι συνηθίζεται αλλά το αν υπάρχουν θετικές εμπειρίες από άλλους γονείς με παρόμοιες περιπτώσεις, δεν βλέπω τον λόγο να σχολιάζουμε άσχετα ζητήματα.

Εγώ θα χαιρόμουν που ο μπαμπάς μας θέλει κοντά του, θα του ευχόμουν καλό ταξίδι και θα έμενα στο σπίτι με τα παιδιά. Τα μεγάλα θα βαρεθούν, το μικρό έχει άλλες ανάγκες, ο καιρός από εδώ κι έπειτα τα είναι άσχημος οπότε θα εγκλωβιστείς στο ξενοδοχείο. Σκέψου τα παιδιά σου σε ένα δωμάτιο επί ώρες και θα βρεις μόνη σου την απάντηση. 

Στο τέλος των υποχρεώσεων του μπαμπά, κάθε μέρα, μπορείτε να συνομιλείτε με βιντεοκλήση. Θα μαθαίνει τα νέα σας, εσείς τα δικά του, θα βλέπεστε και θα περάσουν οι μέρες χωρίς ταλαιπωρία. 

 

[Αννα 35]

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβολή σου. Ουσιαστικά και εμένα αυτό με απασχόλησε, το πως θα διαχειριστούν τα παιδιά τις ώρες στο διαμέρισμα του ξενοδοχείου έως ότου απεγκλωβιστεί ο σύζυγος από τις υποχρεώσεις του και συγκλίνουν οι απόψεις μας, ότι θα προκαλέσουν αχρείαστο εκνευρισμό και πλήξη.

Να προσθέσω, πως γενικά οι πρακτικές άλλων οικογενειών δε με βρίσκουν αδιάφορη, σίγουρα έχει ενδιαφέρον να παρατεθούν, απλά υπήρξε συγκεκριμένο πρακτικό δίλημμα που επισκίασε μια θεωρητική προσέγγιση.

Προφανώς και όσες επιθυμούν να παραθέσουν τις οικογενειακές πρακτικές που ακολουθούν. Θα χαρώ ιδιαιτέρως να τις διαβάσω.

[ΑΡΓΚ]

Δεν ανέφερα πάντως το τι είναι συνηθισμένο για κανέναν άλλο λογο παρά για να μην έχει τύψεις η @Αννα 35 απέναντι στο σύζυγο  Θα μπορούσε να ειναι και μία ευκαιρία να προετοιμαστεί ο μπαμπάς για το κοντινό μέλλον, όπου τα παιδιά θα έχουν σχολείο και δεν θα μπορούν έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσουν πια.