«Επίβλεψη» παιδιών σε πάρτυ!

[ΑΝΝΑ24]

Συμφωνώ απολύτως με το παραπάνω ποστ.

 

Επίσης, ήθελα να πω το εξής: σε εκείνο το περιβόητο πάρτυ με τον καναπέ, όπου ήμουν η μόνη μαμά, κατάφερα από ένα σημείο και μετά να γνωριστώ με την οικογένεια.

Όταν αργότερα μέσα στη χρονιά δημιουργήθηκαν κάποια προβλήματα στο σχολείο (που δεν τα είχα προβλέψει γιατί είμαστε άλλες τάξεις) η γνωριμία αυτή στάθηκε πολύ χρήσιμη στο να διαχειριστώ σωστά το θέμα. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό στην ηλικία του Δημοτικού να δημιουργούμε δεσμούς με τους άλλους γονείς, βοηθάει και για να διαχειριστούμε από κοινού τα κατά καιρούς θέματα, αλλά και για να ξέρουμε που πατάμε όταν οι ίδιες παρέες θα γίνουν έβηφοι.

Δεν θα αρνιόμουν ποτέ μια πρόσκληση που με περιλαμβάνει, το βλέπω σαν ευκαιρία να γνωρίσω μια οικογένεια που πιθανώς θα βρίσκεται για χρόνια στη ζωή του παιδιού μου.

[zaxaroulini]

45 minutes ago, erin0000 said:

Έχω και πρωτάκι έχω και μεγαλύτερο. Μιλάω γενικότερα για εμπειρίες από το νηπιαγωγείο έως σήμερα.

 

 

Θα ήταν μαζί με το πιάτο...

 

Καλέ πως το παίζουν τα δικά σας παιδιά το σκοτεινό δωμάτιο; Γιατί εμάς απλώς κρύβονται... Το μεγαλύτερο ατύχημα που έχει συμβεί είναι να τρακάρει ελαφρώς σε τοίχο...

 

Καλέ κορίτσια τι είναι αυτό το σκοτεινό δωμάτιο? Δεν το έχω πετύχει ακόμη σε πάρτυ δικά μας, είναι αυτό που σβήναμε τα φώτα και χορεύαμε μπλουζ??  

[Lenia16]

1 ώρα πρίν, kine είπε:

Αν με ρωτάς, κανείς δεν έχει δικαίωμα να αποφασίσει αν έπρεπε ή όχι να έρθει μια ζωή στον κόσμο. Αλλά αυτό είναι προσωπική μου αντίληψη. Ο σεβασμός στην ζωή, δεν μετριέται με ποσοτικοποίηση αγαθών ή παροχών. Βελτιώνουμε την ποιοτητα ζωής μας. Αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να αμφισβητούμε, την ζωή που δεν πληρεί τα στάνταρ διαβίωσης του μέσου δυτικοευρωπαίου, του 21ου αιωνα. 

Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που βέβαια δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το αρχικό ποστ, όμως, αυτη η προσέγγιση είναι ναι μεν 100% σωστή αλλά διατυπωμένη υπεραπλουστευμενα, σε μια συζήτηση ατόμων που κρίνουν με τα δεδομένα του μέσου δυτικοευρωπαιου. 

Ένα ζευγάρι τοξικομανών, έφερε τρία πλασματακια στον κόσμο. Ας θεωρήσουμε ότι δεν έγινε τυχαία κ τα θέλανε. Ισχυριζεσαι ότι αυτοι οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους; Όταν ότι χρήματα βγάζουν τα δίνουν για τη δόση τους, τα έχουν παρατημένα στη μοίρα τους, βλέπουν τους γονείς τους σε αυτή την κατάσταση, ποιος ξέρει το μέλλον τι τους επιφυλάσσει, εσύ ειλικρινά πιστεύεις ότι αυτό είναι σεβασμός στη ζωή; Δεν έχω το δικαίωμα να αμφισβητήσω αυτη την κατασταση; Το παράδειγμα είναι υπαρκτη περιπτωση.

[marakiz]

Πολύ ενδιαφέρον όσα αναπτύσσετε πάλι, έχω δουλειά και δεν μπορώ να συμμετέχω. Να πεταχτώ όμως να πω πως ως γονιός που το παιδί μου κατάστρεψε κάτι, εφόσον ήμουν μπροστά και δεν το εμπόδισα, προφανώς και θα προσφερόμουν για την αποζημίωση του έτσι? Ως οικοδέσποινα από την άλλη δεν θα τη δεχόμουνα αλλά δεν θα άφηνα και τέτοια ανεξέλεγκτη συμπεριφορά.

1 ώρα πρίν, kine είπε:

 

 

Αν με ρωτάς, κανείς δεν έχει δικαίωμα να αποφασίσει αν έπρεπε ή όχι να έρθει μια ζωή στον κόσμο. Αλλά αυτό είναι προσωπική μου αντίληψη. Ο σεβασμός στην ζωή, δεν μετριέται με ποσοτικοποίηση αγαθών ή παροχών. Βελτιώνουμε την ποιοτητα ζωής μας. Αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να αμφισβητούμε, την ζωή που δεν πληρεί τα στάνταρ διαβίωσης του μέσου δυτικοευρωπαίου, του 21ου αιωνα. 

 

 

Καλά, όχι και κανείς. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να θέλει ή να μη θέλει να γίνει γονιός, άρα να κρίνει μόνος του αν θα φέρει μια ζωή στον κόσμο σύμφωνα με τα δικά του στάνταρ. Μιλάμε για αγέννητη ζωή, όχι αν θα αμφισβητήσουμε μια ζωή που δεν τηρεί τα στάνταρ που λες όταν έχει πια γεννηθεί. 

Επεξεργάστηκαν 8 Νοεμβρίου,2017 by marakiz

[vtgian]

Εκτός από την περίπτωση της @ΑΝΝΑ24 με τον σπασμένο καναπέ, μάλλον σε παιδάκια παναγίες αναφέρεστε  

Γιατί εγώ αλλιώς τα θυμάμαι τα παιδικά μου πάρτυ, χοροπηδητά πάνω σε κρεβάτια, πάντα κάποιο ποτήρι με χυμό ή φαγητό θα έπεφτε στο χαλί, όλο και κάποιο μικροατύχημα θα συνέβαινε ή κάποιο μικρόπραγμα θα έσπαγε και μιλάμε για ήσυχα παιδιά, όχι θηρία (όπως συνομίληκοι μου δίδυμοι στο πάρτυ που έκαναν στο νέο, φρεσκοβαμμένο σπίτι τους και  έπαιξαν τουρτοπόλεμο!). Επίσης, το δικό μας σπίτι τουλάχιστον δεν ήταν ποτέ αποκλειστικά φιλικό προς παιδιά, ενοοώ ότι υπήρχαν εκτεθιμένα αντικείμενα ενηλίκων σε σημείο προσβασης και άρα εύκολα μπορεί να χαλούσαμε κάτι. Γι'αυτό και πάντα το παιδικό πάρτυ σήμαινε ανακατωσούρα για τις μαμάδες. Σαφώς και όταν πηγαίναμε σε άλλα σπίτια προσέχαμε να μην κάνουμε ζημιές αλλά η παιδική φαντασία και η έλλειψη κινδύνου σε μικρές ηλικίες δεν έχει όρια. Ωστόσο δεν χρειαζόμασταν ενήλικα συνέχεια πάνω από το κεφάλι μας (ώστε να απαιτούνται όλοι οι γονείς παρόντες).

Χοντρικά και νομίζω όλοι συμφωνούμε σε αυτό, στις μικρές ηλικίες (έως α ή β' δημοτικού) συνήθως παρεβρίσκονται και γονείς, κυρίως γιατί είναι άγνωστο το περιβάλλον (και οι γονείς μεταξύ τους και τα παιδιά ίσως δεν έχουν προλάβει να αναπτύξουν δεσμούς). Δεν αφήνει εύκολα δηλαδή ένας γονιός το παιδί του σε ένα σπίτι που πρώτη φορά βλέπει τον άλλο γονέα. Ούτε η μαμά θα νιώθει άνετα να μην ξέρει τι παιδί θα αντιμετωπίσει. Α μη τι άλλο, θα πρέπει να έχεις βρεθεί 2-3 φορές (ίσως σε άλλο πάρτυ, ή στη γειτονιά) να ξέρει ο ένας το παιδί του άλλου για να νιώσεις άνετα να το αφήσεις. Από τρίτη δημοτικού και μετά, συνήθως δε σε θέλει το παιδί μαζί, δε χρειάζεται καν τη βοήθειά σου. Οπότε νομίζω ότι η προσδοκία και απαίτηση να είναι παρόν ένας γονέας ενός παιδιού τέτοιας ηλικίας, που ήδη ξέρεις αλλά δεν είστε οι γονείς φίλοι, ίσως είναι υπερβολική (μιλάω πάντα για πάρτυ σε σπίτι, όχι σε παιδότοπο ή άλλο εξωτερικό χώρο).

[marakiz]

Βέβαια άλλο τα μικροατυχήματα που αναπόφευκτα συμβαίνουν κι άλλο να σπάσει ολόκληρος καναπές που ποιος ξέρει τι έχει στερηθεί μια οικογένεια για να τον αγοράσει. Απλά στο παράδειγμα που έθεσε η Άννα, νομίζω φταίνε  οι οικοδεσπότες περισσότερο. Οκ να είναι ασυνόδευτα τα παιδιά, οι γονείς του παιδιού όμως που κάνανε το πάρτι, πόση ώρα τα αφήσανε μόνα τους σε ένα δωμάτιο με τόσο έντονη δραστηριότητα? Ή το ότι ήταν η μια μαμά εκεί έφτανε ώστε να μην τα κοιτάνε καθόλου?

[vicky86]

Δ εχω λαικ

Συμφωνω απολυτα  με την vtgian

Αν ειναι καλεσμενοι κ γονεις στο παρτυ φυσικα θα εμενα

Απο την αλλη δ θα πηγαινε πιθανον ενα παιδι  σε παρτυ που δ ξερεις ουτε τους γονεις αλλα κ τα παιδια ειναι απλα συμμαθητες χωρις πολλα πολλα μεταξυ τους

Οτι ο καθενας ζει στον κοσμο του αυτο ειναι το μονο σιγουρο,καποιοι το να καλεσει το παιδι τους 3κολλητους δ το θεωρουνε παρτυ

Επισης δ μπορω να καταλαβω γτ θα πρεπει να υπαρχει λογος για να παει ενα παιδι μονο του στο σχολειο 8χρ.απλα μπορει,το σχολειο ειναι κοντα κ δ περναει την κατεχακη

Επεξεργάστηκαν 8 Νοεμβρίου,2017 by vicky86

[zaxaroulini]

Κορίτσια με αυτά που διαβάζω εμένα μου γεννήθηκε και μία άλλη απορία, όταν μιλάμε για πιο μεγάλα παιδιά π.χ. 10 ετών που λέτε και το πάρτυ δεν γίνει σε σπίτι αλλά έξω, π.χ. σε λουναπαρκ ή σε μεγαλο παιδότοπο (έχω δει για αυτό ρωτάω) και εκεί τα αφήνετε και φεύγετε? Θέλω να πω δηλαδή μήπως επειδή είναι σε σπίτι (άρα είναι και κάπου ασφαλή τα παιδιά) αλλάζει κάτι και τα αφήνετε και φεύγετε ενώ έξω μένετε εκεί?  

Το ρωτάω γιατί εγώ όσες φορές έχω δει πάρτυ σε διάφορα εμπορικά, λουναπαρκ, κλπ οι γονείς είναι εκεί, μιλάω για ηλικίες άνω των 6-7 που λέτε ότι τα αφήνετε.

 

vicky86 εγώ το θεωρώ ότι είναι επικίνδυνο το 8χρονο να διασχίζει μόνο του δρόμους, μην σου πω ότι η Κατεχάκη (επειδή έχει φανάρια είναι πιο ασφαλή) από το κάθε στενό που οδηγεί ο κάθε άσχετος, μηχανάκια που πάνε ανάποδα κλπ, γνώμη μου.

 

Πάντως και η κοπέλα που με βοηθάει σπίτι και έχει πιο μεγάλα παιδιά, μου έλεγε ότι όσο ήταν Δημοτικό τα πήγαινε αυτή σχολείο ή ο άντρας της, από την Α' Γυμνασίου τα άφηνε να πάνε μόνα τους

10 minutes ago, marakiz said:

Βέβαια άλλο τα μικροατυχήματα που αναπόφευκτα συμβαίνουν κι άλλο να σπάσει ολόκληρος καναπές που ποιος ξέρει τι έχει στερηθεί μια οικογένεια για να τον αγοράσει. Απλά στο παράδειγμα που έθεσε η Άννα, νομίζω φταίνε  οι οικοδεσπότες περισσότερο. Οκ να είναι ασυνόδευτα τα παιδιά, οι γονείς του παιδιού όμως που κάνανε το πάρτι, πόση ώρα τα αφήσανε μόνα τους σε ένα δωμάτιο με τόσο έντονη δραστηριότητα? Ή το ότι ήταν η μια μαμά εκεί έφτανε ώστε να μην τα κοιτάνε καθόλου?

 

Καλέ αργεί να γίνει το κακό? άμα είχαν ανέβει καμιά δεκαριά πάνω και χοροπηδούσαν πόσο να αντέξει και ο έρμος ο καναπές?

 

[erin0000]

πρίν από 51 λεπτά , zaxaroulini είπε:

 

Καλέ κορίτσια τι είναι αυτό το σκοτεινό δωμάτιο? Δεν το έχω πετύχει ακόμη σε πάρτυ δικά μας, είναι αυτό που σβήναμε τα φώτα και χορεύαμε μπλουζ??  

 

Όχι. Αυτό που λες ήταν στην εποχή μας...

 

Το σκοτεινό δωμάτιο που παίζουν τα δικά μου παιδιά είναι κάτι σαν τυφλόμυγα. Μόνο που αντί να κλείσουν τα μάτια εκείνου που ψάχνει τους υπόλοιπους, σβήνουν τα φώτα...

πρίν από 7 λεπτά , zaxaroulini είπε:

Κορίτσια με αυτά που διαβάζω εμένα μου γεννήθηκε και μία άλλη απορία, όταν μιλάμε για πιο μεγάλα παιδιά π.χ. 10 ετών που λέτε και το πάρτυ δεν γίνει σε σπίτι αλλά έξω, π.χ. σε λουναπαρκ ή σε μεγαλο παιδότοπο (έχω δει για αυτό ρωτάω) και εκεί τα αφήνετε και φεύγετε? Θέλω να πω δηλαδή μήπως επειδή είναι σε σπίτι (άρα είναι και κάπου ασφαλή τα παιδιά) αλλάζει κάτι και τα αφήνετε και φεύγετε ενώ έξω μένετε εκεί?  

Το ρωτάω γιατί εγώ όσες φορές έχω δει πάρτυ σε διάφορα εμπορικά, λουναπαρκ, κλπ οι γονείς είναι εκεί, μιλάω για ηλικίες άνω των 6-7 που λέτε ότι τα αφήνετε.

 

Εγώ δεν θα τα άφηνα. Έχει τύχει να μην αποδεχτώ πρόκληση γιατί τόνιζε ότι οι γονείς πρέπει να τα αφήσουμε και να φύγουμε...  Όταν τσιγγουνεύεσαι να κεράσεις έστω έναν καφέ τους γονείς, το ανοικτό πάρτυ σε μάρανε...

[vtgian]

πρίν από 2 λεπτά , vicky86 είπε:

Δ εχω λαικ

Συμφωνω απολυτα  με την vtgian

Αν ειναι καλεσμενοι κ γονεις στο παρτυ φυσικα θα εμενα

Απο την αλλη δ θα πηγαινε πιθανον ενα παιδι  σε παρτυ που δ ξερεις ουτε τους γονεις αλλα κ τα παιδια ειναι απλα συμμαθητες χωρις πολλα πολλα μεταξυ τους

Οτι ο καθενας ζει στον κοσμο του αυτο ειναι το μονο σιγουρο,καποιοι το να καλεσει το παιδι τους 3κολλητους δ το θεωρουνε παρτυ

Επισης δ μπορω να καταλαβω γτ θα πρεπει να υπαρχει λογος για να παει ενα παιδι μονο του στο σχολειο 8χρ.απλα μπορει,το σχολειο ειναι κοντα κ δ περναει την κατεχακη

 

Σήμερα το είδα και με αφορμή το θέμα το αναφέρω. Πηγαίνοντας για τη δουλειά περνάω μπροστά από το δημοτικό της γειτονιάς. Ούτε 100μ πριν το δημοτικό, ξεπαρκάρει μπροστά μου αυτοκίνητο με μαμα και παιδί, μόνο και μόνο για να σταματήσει μπροστά στο σχολείο με αλαρμ και να κατέβει η μαμά μαζί με το παιδί (περίπου στα 10), να το συνοδεύσει μέχρι την πόρτα, να χαιρετήσει άλλες μαμάδες και να φύγει. Μεγαλύτερη φασαρία ήταν αυτό, από το να πάει μόνο του το παιδί ή απλά να περπατήσουν μαζί, μιλάμε για γειτονιά χαμηλών τόνων, χωρίς μεγάλους αυτοκίνητόδρομους αλλά όχι ερημιά. Το παιδί δεν είχε κάτι (πχ να κούτσαινε ή να χρειαζόταν βοήθεια). Δεν ξέρω, μου φάνηκε πολύ αστείο και περίεργο ταυτόχρονα. 

 

@zaxaroulini εγώ το είπα από την αρχή, σε εξωτερικό χώρο (mall, παιδότοπο, λουνα παρκ και τετοια) μόνη δεν την άφηνα τη μεγάλη. Το θεωρώ τελείως διαφορετικό. 6-7 ετών την έχω αφησει σε κάποια σπίτια και μεχρι το τέλος του δημοτικού, όλα τα πάρτυ που πηγαίναμε σε σπίτια ήταν. Από γυμνάσιο και μετά που ήθελαν να πηγαίνουν σινεμά και φαγητό σε mall, είμασταν κοντά (όχι μαζί) και πίναμε κανά καφέ με άλλους γονείς. Από λύκειο απλά κανουμε τον σωφερ όταν προκειται για μακρυά ή γυρίζει πολύ αργά..

[vicky86]

Η αληθεια ειναι πριν μεινω θεσ/νικη κ αθηνα με το μηχανακι πηγαινα ως κ το περιπτερο,αλλα σε αυτην την περιπτωση αν ηθελα η ηθελε το παιδι συνοδεια θα πηγαιναμε με τα ποδια

Γενικα χωρις να εχω φτασει σε αυτο το σημειο κ γω νομιζω εδω που μενουμε στο γυμνασιο θα πουνε για παρτυ σε σινεμα,οποτε η θα εχει το νου η μαμα του εορταζων αν μιλαμε για 5παιδια η κ μεις καπου εκει κοντα για καφε

Επισης αν εχω ενα παιδι που στα 12δ μπορει να παει να παρει μονο το ποπ κορν κ το αναψυκτικο η για τον οποιοδηποτε λογο δ μπορει να κατσει να δει μια ταινια 2ωρεσ δ θα παει στη συγκεκριμενη προσκληση

Για παραδειγμα η μαμα μου συνοδευε τον αδερφο μου πιο πολυ στα παρτυ γτ ηταν ζωηρος κ τοτε σε σχεση με μενα τα κανανε πιο πολυ σε παιδοτοπο

[zaxaroulini]

10 minutes ago, vtgian said:

 

Σήμερα το είδα και με αφορμή το θέμα το αναφέρω. Πηγαίνοντας για τη δουλειά περνάω μπροστά από το δημοτικό της γειτονιάς. Ούτε 100μ πριν το δημοτικό, ξεπαρκάρει μπροστά μου αυτοκίνητο με μαμα και παιδί, μόνο και μόνο για να σταματήσει μπροστά στο σχολείο με αλαρμ και να κατέβει η μαμά μαζί με το παιδί (περίπου στα 10), να το συνοδεύσει μέχρι την πόρτα, να χαιρετήσει άλλες μαμάδες και να φύγει. Μεγαλύτερη φασαρία ήταν αυτό, από το να πάει μόνο του το παιδί ή απλά να περπατήσουν μαζί, μιλάμε για γειτονιά χαμηλών τόνων, χωρίς μεγάλους αυτοκίνητόδρομους αλλά όχι ερημιά. Το παιδί δεν είχε κάτι (πχ να κούτσαινε ή να χρειαζόταν βοήθεια). Δεν ξέρω, μου φάνηκε πολύ αστείο και περίεργο ταυτόχρονα. 

 

@zaxaroulini εγώ το είπα από την αρχή, σε εξωτερικό χώρο (mall, παιδότοπο, λουνα παρκ και τετοια) μόνη δεν την άφηνα τη μεγάλη. Το θεωρώ τελείως διαφορετικό. 6-7 ετών την έχω αφησει σε κάποια σπίτια και μεχρι το τέλος του δημοτικού, όλα τα πάρτυ που πηγαίναμε σε σπίτια ήταν. Από γυμνάσιο και μετά που ήθελαν να πηγαίνουν σινεμά και φαγητό σε mall, είμασταν κοντά (όχι μαζί) και πίναμε κανά καφέ με άλλους γονείς. Από λύκειο απλά κανουμε τον σωφερ όταν προκειται για μακρυά ή γυρίζει πολύ αργά..

 

Κοίτα η συγκεκριμένη μαμά μπορεί να πήγαινε για δουλειά μετά, οπότε το πήγε και το παιδί σχολείο, βέβαια άμα στο καπάκι γύρισε και ξαναπάρκαρε ναι είναι πολύ αστείο!

Σε ότι αφορά την συνοδεία για το έξω, επειδή συμφωνούμε στις απόψεις μας, θα με ενδιέφερε και η τοποθέτηση επί του θέματος αυτών που λένε ότι τα παιδιά είναι από μόνα τους ανεξάρτητα και ώριμα άρα λογικά και έξω θα τα αφήνουν και θα φεύγουν, σωστά? 

5 minutes ago, vicky86 said:

Η αληθεια ειναι πριν μεινω θεσ/νικη κ αθηνα με το μηχανακι πηγαινα ως κ το περιπτερο,αλλα σε αυτην την περιπτωση αν ηθελα η ηθελε το παιδι συνοδεια θα πηγαιναμε με τα ποδια

Γενικα χωρις να εχω φτασει σε αυτο το σημειο κ γω νομιζω εδω που μενουμε στο γυμνασιο θα πουνε για παρτυ σε σινεμα,οποτε η θα εχει το νου η μαμα του εορταζων αν μιλαμε για 5παιδια η κ μεις καπου εκει κοντα για καφε

 

Εμένα αυτό είναι η καλύτερή μου πάντως, να μεγαλώσουν τα παιδιά να πάνε σινεμά πχ σε ένα εμπορικό και εμείς να πίνουμε καφεδάκι εκεί κοντά! και να υπερθεματίσω και σε αυτό που είπε μία κοπέλα ότι είναι ωραίο να γνωρίζεται κάποιος με τους γονείς γιατί με αυτούς θα συναναστραφεί π..χ σε όλο το Δημοτικό, εμείς πάντως πολλές φορές κανονίζουμε μαμάδες να πάμε βόλτα τα παιδιά κάπου ή παιδική χαρά, ή παιδότοπο ή σπίτι και μαζευόμαστε και κάνουμε κους κους...

[vicky86]

πρίν από 23 λεπτά , zaxaroulini είπε:

 

Κοίτα η συγκεκριμένη μαμά μπορεί να πήγαινε για δουλειά μετά, οπότε το πήγε και το παιδί σχολείο, βέβαια άμα στο καπάκι γύρισε και ξαναπάρκαρε ναι είναι πολύ αστείο!

Σε ότι αφορά την συνοδεία για το έξω, επειδή συμφωνούμε στις απόψεις μας, θα με ενδιέφερε και η τοποθέτηση επί του θέματος αυτών που λένε ότι τα παιδιά είναι από μόνα τους ανεξάρτητα και ώριμα άρα λογικά και έξω θα τα αφήνουν και θα φεύγουν, σωστά? 

 

Εμένα αυτό είναι η καλύτερή μου πάντως, να μεγαλώσουν τα παιδιά να πάνε σινεμά πχ σε ένα εμπορικό και εμείς να πίνουμε καφεδάκι εκεί κοντά! και να υπερθεματίσω και σε αυτό που είπε μία κοπέλα ότι είναι ωραίο να γνωρίζεται κάποιος με τους γονείς γιατί με αυτούς θα συναναστραφεί π..χ σε όλο το Δημοτικό, εμείς πάντως πολλές φορές κανονίζουμε μαμάδες να πάμε βόλτα τα παιδιά κάπου ή παιδική χαρά, ή παιδότοπο ή σπίτι και μαζευόμαστε και κάνουμε κους κους...

Δ συμφωνουμε απολυτα

Για μενα λοιπον ειναι προυποθεση το να ξερω τους γονεις των παιδιων που θα πηγαινουν τα παιδια μου ασυνοδευτα σε παρτυ

Τα καλα της επαρχιας του να ξερεις ποιος μενει διπλα σου απο την αλλη δ βαζεις κ το χερι σου στη φωτια για καποιον

Βεβαια εδω δ υπαρχει καν ιδιωτικο για να μιλησουμε για καλο ιδιωτικο καποιων χιλιαδων ευρω

Απο την αλλη αν απλα το παιδι μου στο γυμνασιο μου πει οτι θα παει ενα σινεμα ενα σαββατο δ ειναι απαραιτητο οτι θα κατσω εκει για καφε.μπορει απλα να το παω κ να γυρισω να το παρω

[vtgian]

πρίν από 38 λεπτά , zaxaroulini είπε:

 

Κοίτα η συγκεκριμένη μαμά μπορεί να πήγαινε για δουλειά μετά, οπότε το πήγε και το παιδί σχολείο, βέβαια άμα στο καπάκι γύρισε και ξαναπάρκαρε ναι είναι πολύ αστείο!

Σε ότι αφορά την συνοδεία για το έξω, επειδή συμφωνούμε στις απόψεις μας, θα με ενδιέφερε και η τοποθέτηση επί του θέματος αυτών που λένε ότι τα παιδιά είναι από μόνα τους ανεξάρτητα και ώριμα άρα λογικά και έξω θα τα αφήνουν και θα φεύγουν, σωστά? 

 

Ναι μωρέ το σκέφτηκα αλλά και πάλι. Σε αυτή την περίπτωση, για τόσο μικρή απόσταση, πραγματικά ούτε 100 μέτρα και με καλό καιρό, ε λίγο περπάτημα κακό δεν κάνει. Και σας τρόπο ζωής και μήνυμα προς το παιδί να το δεις. 

[erin0000]

πρίν από 9 λεπτά , vtgian είπε:

 

Ναι μωρέ το σκέφτηκα αλλά και πάλι. Σε αυτή την περίπτωση, για τόσο μικρή απόσταση, πραγματικά ούτε 100 μέτρα και με καλό καιρό, ε λίγο περπάτημα κακό δεν κάνει. Και σας τρόπο ζωής και μήνυμα προς το παιδί να το δεις. 

Ξέρεις κάτι; εμείς το πρωί πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο τα παιδιά στο σχολείο, γιατί μετά φεύγουμε κατευθείαν για τις δουλειές μας. Στις καθημερινές βόλτες όμως μπορούμε να περπατήσουμε χιλιόμετρα. Οπότε μην κρίνεις από μια εικόνα λίγων δευτερολέπτων.

 

[vtgian]

Δεν κρίνω, άλλωστε δεν θα μπορούσα αφού δεν ξέρω τίποτα παρά μία εικόνα. Πολύ πιθανό να είχε κάποιον λόγο που δεν μπορώ να φανταστώ. Μου φάνηκε κάπως, για απόσταση μιας γωνίας πραγματικά, μια όμορφή μέρα, να κλείσει τον δρόμο, να κατεβάσει το παιδί και να συνεχίσει. Καθε μέρα βλέπω να σταματάνε αυτοκίνητα μπροστά από το σχολείο με ανθρώπους που πάνε στις δουλειές τους, λογικότατο είναι. Και εμείς το κάναμε με την μεγάλη, αλλά για το σχολείο της ήθελες μεταφορικό μέσο. Απλά γνωρίζοντας τη γειτονιά και το σχολείο (στο οποίο θα πάει και η μικρή μου σε λίγα χρόνια) είναι πολύ πιο βολικό και ήρεμο να περπατήσεις με το παιδί. Η απόσταση ήταν τόσο μικρή που δεν θα υπήρχε καθυστέρηση αν απλά πηγαίναν μαζί και γυρνούσε να πάρει το αυτοκίνητο. Ίσως απλά με εκνευρίζει το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι πραγματικά χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο λες και δεν έχουν πια πόδια.

 

[marakiz]

Εμένα πάλι με εκνευρίζει όταν κλείνουν το δρόμο. 

[Έσπερος]

Κι εμένα μ' εκνευρίζει όταν είναι ουρά τα αυτοκίνητα που σταματάνε στο σχολείο κ το καθένα αφήνει το παιδί μπροστά στην πόρτα λες κ δεν μπορεί να περπατήσει 5-10 μέτρα. Και ναι, μιλάω για παιδιά Γυμνασίου. Επίσης μ' εκνευρίζει ο γονιός που κατεβάζει το παιδί του από την αριστερή πόρτα στη μέση του δρόμου αλλά κατά τ' άλλα του κουβαλάει την τσάντα γιατί είναι βαριά. Γιατί άλλο πράγμα η μέριμνα για την ασφάλεια κ η φροντίδα κ άλλο ο ευνουχισμός.

[Αννα 35]

Ορμώμενη από τη δική σου ανάρτηση Έσπερος, να καταθέσω πως κι εγώ εξοργίζομαι όταν βλέπω σε αυτοκίνητα μωρα στην αγκαλιά κάποιου ενήλικα, νήπια όρθια στο πίσω κάθισμα ή ανάμεσα στα καθίσματα οδηγού και συνοδηγού ή ακόμα και μπροστά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της Παρασκευής. Μας το επέτρεψαν οι συνθήκες και αποφασίσαμε αντί να έρθουν τα παιδιά με το σχολικό να τα παραλάβουμε οι ίδιοι. Παρκαρισμένο έξω από το σχολείο πολυτελέστατο SUV εντός του οποίου βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού ένας παππούς. Έρχεται ο μπαμπάς με δύο παιδάκια, το ένα το γνωρίζω καθότι είναι στο τμήμα των παιδιών, ηλικίας 4ων ετών και άλλο ένα 5 ετών υπολογίζω. Ανοίγει την πίσω πόρτα, όπου βλέπω δυο παιδικά καθίσματα, το ένα κατειλημμένο από έναν χαρτοφύλακα και στο δεύτερο κατέληξαν οι τσάντες των παιδιών.

Τα δε παιδιά, το ένα στην αγκαλιά του συνοδηγού παππού και το άλλο στην αγκαλιά του οδηγού μπαμπά.

Αν αυτό δεν είναι εγκληματικό τουλάχιστον, τότε τι είναι;

[Αναιδα]

Εγκληματικο.    Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ανευθυνοτητα.  Απορω πραγματικα με το μυαλο αυτων των γονιων. Αυτη τη συνηθεια την εφαρμοζουν κυριως αντρες.  

Μητερα δεν εχω δει. 

[Αννα 35]

Δυστυχώς, έχω δει και μητέρες καθισμένες στο πίσω κάθισμα να κρατούν στην αγκαλιά τους το μωρο. Κι επειδή έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία, λόγω περιστατικού στο ευρύτερο περιβάλλον μου, σχετικά με την οδική ασφάλεια παιδιών, παρατηρώ πολύ προσεκτικά και βλέπω περισσότερα από αυτά που αντιλαμβανόμουν πριν το εν λόγο περιστατικό.

[ΑΝΝΑ24]

Μπαμπάς περιμένει στο αυτοκίνητο να σχολάσει το ολοήμερο. Καπνίζει με τα παράθυρα κλειστά. Στο πίσω κάθισμα ένα νήπιο.

Κάθε φορά είμαι στο τσακ να του χτυπήσω το παράθυρο, αλλά σκέφτομαι αυτά που θα μου απαντήσει και δεν έχω την ενέργεια για τσάμπα καυγάδες.

28 minutes ago, ΛΕΜΟΝΙΑ2 said:

Εγκληματικο.    Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ανευθυνοτητα.  Απορω πραγματικα με το μυαλο αυτων των γονιων. Αυτη τη συνηθεια την εφαρμοζουν κυριως αντρες.  

Μητερα δεν εχω δει. 

 

Έχω δει, δυστυχώς. Από τον παιδικό ακόμα, να έρχεται γκαζωμένη η άλλη γιατί άργησε και να βλέπεις το 4χρονο στη θέση του συνοδηγού.

Έχουμε τρομερό έλλειμμα παιδείας στον τομέα της οδικής ασφάλειας.

[poulxeria]

10 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Κατά την ταπεινή μου άποψη, παιδιά που να μην χαλάσουν κάτι ή να μη χτυπήσουν, γενικά στη ζωή, δεν πάιζει, και αν παίζει κάτι κάνει πολύ περίεργο ο γονιός (π.χ. έχει τυλίξει παιδί και έπιπλα με σελοφάν ή κυκλοφορεί πίσω από το παιδί κυριολεκτικά). Αλλά είναι απείρως πιθανότερο το παιδί να κάνει ράματα, να ματώσει η μύτη του, να μελανιάσει το γονατό του και να σπάσει το χέρι του στο σχολείο παρά σε ένα πάρτυ σε σπίτι. 

Από εκεί και πέρα, προφανώς δε θα κάνεις πάρτυ με όλα τα εύθραυστα μπιμπελό, κρύσταλλα και αναμμένα κεριά αφημένα στο σαλόνι και αφού πρωτα έχεις εξοπλίσει τους μικρούς επισκέπτες με ξύλινα σπαθιά και μπάλες του μπάσκετ.

 

 

Δε μιλάμε για "γενικά στη ζωή", μιλάμε για σπίτια στα οποία εχουν προσκληθεί τα παιδιά μας, στα οποία σπίτια καλό είναι να έχουν μια χ συμπεριφορά, πρώτα και κύρια για να μη βλαστημήσουν οι οικοδεσπότες την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισαν να κάνουν το πάρτυ. Τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να συμπεριφερθούν ως ταλιμπάν σε άλλους χώρους ξερετε, οι οποίοι προορίζονται κιόλας γι'αυτό το σκοπό και εκεί συμφωνώ ότι είναι καλό να τα περιορίζουμε όσο λιγότερο γίνεται. Σε ξένο σπίτι και για να περάσουν όλοι καλά, όχι μόνο τα παιδιά κοινώς, αλλά και οι όσοι ενήλικες και κυρίως οι οικοδεσπότες που μπήκαν στον κόπο, πρέπει κατά τη γνώμη μου να μπαίνει κάποιο όριο στη διασκέδαση. Αλλιώς η διασκέδαση είναι σε βάρος κάποιου άλλου. 8-9 χρονών που συζητάμε νομιζω ότι τα πιτσιρίκια είναι απολύτως ικανά να αντιληφθούν το concept, με την απαραίτητη καθοδήγηση από τους γονείς τους.

 

[erin0000]

17 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κι εμένα μ' εκνευρίζει όταν είναι ουρά τα αυτοκίνητα που σταματάνε στο σχολείο κ το καθένα αφήνει το παιδί μπροστά στην πόρτα λες κ δεν μπορεί να περπατήσει 5-10 μέτρα. Και ναι, μιλάω για παιδιά Γυμνασίου. Επίσης μ' εκνευρίζει ο γονιός που κατεβάζει το παιδί του από την αριστερή πόρτα στη μέση του δρόμου αλλά κατά τ' άλλα του κουβαλάει την τσάντα γιατί είναι βαριά. Γιατί άλλο πράγμα η μέριμνα για την ασφάλεια κ η φροντίδα κ άλλο ο ευνουχισμός.

 

Να προσθέσω και εγώ ότι με εκνευρίζει ότι παρκάρουν ακριβώς έξω από την πόρτα και κλείνουν το δρόμο. Αν και καταλαβαίνω ότι μερικές φορές αν δεν το επιτρέπει και η περιοχή ή αν είναι πολύ κεντρικό σημείο είναι πολύ δύσκολο να προσεγγίσεις το σχολείο. Ή σε άλλες περιπτώσεις να ξέρεις ότι η πόρτα θα κλείσει στις 8:15 ακριβώς δεν σε παίρνει να ψάχνεις και για παρκάρισμα. Αυτές είναι οι εξαιρέσεις όμως. Ο κανόνας είναι ότι πολλοί απλά αδιαφορούν και παρατάνε το αυτοκίνητο όπου να΄ναι.

 

Με εκνευρίζει επίσης να βλέπω πηγαδάκια μαμάδων ή μπαμπάδων, ακριβώς έξω από την είσοδο (λες και δεν μπορούν να πάνε λίγο παραπέρα).

 

Με εκνευρίζει επίσης να βλέπω ότι οι δάσκαλοι και οι δασκάλες, έχουν καβατζώσει όλη την περιοχή γύρω από το σχολείο για τα αυτοκίνητά τους.

 

Αλλά το θέμα με τις τσάντες είναι διαφορετικό. Δεν είναι ευνουχισμός να του κουβαλάς την τσάντα. Είναι ανάγκη σε ορισμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, σήμερα η τσάντα του παιδιού μου ήταν τόσο βαριά που δεν μπορούσα ούτε εγώ να την κουβαλήσω. Ακόμα και η τσάντα του φροντιστηρίου αγγλικών είναι πολύ βαριά ακόμη και για εμένα. Εκεί δεν θα αφήσω το παιδί να υφίσταται τέτοια καταπόνηση προκειμένου να μην το "ευνουχίσω". Δεν θα το αφήσω να τα βγάλει πέρα μόνο του. Εδώ εγώ δυσκολεύομαι. Και ξέρω και ότι εντός του σχολείου θα συνεχίσει να κουβαλάει αυτή την τσάντα, να προσπαθεί να την ανεβάσει-κατεβάσει στις σκάλες κτλ.

 

[Έσπερος]

πρίν από 11 λεπτά , erin0000 είπε:

Αλλά το θέμα με τις τσάντες είναι διαφορετικό. Δεν είναι ευνουχισμός να του κουβαλάς την τσάντα. Είναι ανάγκη σε ορισμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, σήμερα η τσάντα του παιδιού μου ήταν τόσο βαριά που δεν μπορούσα ούτε εγώ να την κουβαλήσω. Ακόμα και η τσάντα του φροντιστηρίου αγγλικών είναι πολύ βαριά ακόμη και για εμένα. Εκεί δεν θα αφήσω το παιδί να υφίσταται τέτοια καταπόνηση προκειμένου να μην το "ευνουχίσω". Δεν θα το αφήσω να τα βγάλει πέρα μόνο του. Εδώ εγώ δυσκολεύομαι. Και ξέρω και ότι εντός του σχολείου θα συνεχίσει να κουβαλάει αυτή την τσάντα, να προσπαθεί να την ανεβάσει-κατεβάσει στις σκάλες κτλ.

 

Δεν θεωρώ ευνουχισμό το να κρατάς την τσάντα του παιδιού (ανάλογα με την ηλικία), εκπαιδευτικός είμαι και ξέρω καλά πόσο πολλά είναι τα βιβλία και τις παράλογες απαιτήσεις πολλών συναδέλφων, ειδικά στο δημοτικό, με τα άπειρα διαφορετικά τετράδια. Αυτό που σχολιάζω είναι η αντίφαση, από τη μία να κάνεις κάτι επικίνδυνο, όπως το να κατεβάζεις το παιδί από το αυτοκίνητο στη μεριά του δρόμου και όχι του πεζοδρομίου σε ώρα αιχμής, πράγμα που κανονικά και οι ενήλικες αποφεύγουμε, και από την άλλη να προστατεύεις το παιδί για κάτι πολύ πιο ανώδυνο. Γι' αυτό και τολμώ να κάνω μια γενίκευση, ότι η νοοτροπία πολλών Ελλήνων γονέων δεν είναι να προστατεύσουν το παιδί τους από κάτι επικίνδυνο, αλλά να το αντιμετωπίζουν διαρκώς σαν έναν μικρό και ανίκανο οργανισμό που θα θέλει πάντα τη βοήθεια τους -και άρα θα είναι υπό τον έλεγχό τους.