Προβλημα με την πεθερα

[Romaina]

Καλησπερα σε ολες στο φορουμ. Ηρθα και παλι να μοιραστω το προβλημα μου μαζι σας, ν ακουσω τη γνωμη και τις εμπειριες σας...

Οπως ηδη θα καταλαβατε το προβλημα μου εντελως ξαφνικα εγινε η πεθερα μου. Και λεω εντελως ξαφνικα διοτι πριν τη γεννηση του γιου μου οι σχεσεις μας ηταν θα λεγε κανεις οι ιδανικες... 

Ξαφνικα απο τη 2η κιολας μερα που γεννησα, ειχε την απαιτηση να κραταει το 2 ημερων βρεφος αγκαλια. Και σα να μην εφτανε αυτο κουβαλησε κι ολο της το σοι στο μαιευτηριο κι αρχισαν ΟΛΟΙ μαζι να το παιρνουν αγκαλια λες και το μωρο ηταν καμια κουκλα. Εννοειται κανεις δεν ειχε βαλει αντισηπτικο κι οταν ειπα αφηστε το παιδι κατω γυρισε με ΤΗΝ περιφρονηση και μου ειπε "δεν παθαινει τιποτα το παιδι". Οσο για το αιτημα να βαλουν αντισηπτικο η απαντηση ηταν "γιατι βρωμικοι ειμαστε?" και προσβληθηκαν κ απο πανω. 

Στο δε σπιτι της εχει ενα σκυλο (κυνηγοσκυλο μεγαλο οχι κανενα τσιουαουα) το οποιο και δεν κανει μπανιο ποτε διοτι βαριεται. Το θεμα ειναι οτι το σκυλι μενει ΜΕΣΑ στο σπιτι το οποιο ειναι μονιμως ακαταστατο και μες τη βρωμα διοτι οπως λεει δουλευει και δεν προλαβαινει. Οταν λοιπον μου ζητησε να της παω μια μερα τον μικρο (40 ημερων ακριβως) εκανα την καρδια μου πετρα και πηγα προσπαθωντας να μην ακουμπησω τιποτα. Με το που μπηκα ηρθε το σκυλι κατα πανω στο καροτσι κι εσπευσα να το διωξω. Και με "μαλωσε" η πεθερα μου λεγοντας "τι το διωχνεις το σκυλι? Ασε να μυρισει το μωρο να δει τι ειναι!" Και το κορυφαιο ερχεται στο τελος οπου (ευτυχως) αλλαξε μπλουζα για να παρει το μωρο αγκαλια και μολις τον πηρε τον ακουμπησε στον ωμο της και ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ :ΧΑΧΑ ΚΟΙΤΑ! ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΩ...!! ΧΑΧΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΩ!!!

Εννοειται επαθα εγκεφαλικο και χωρις να πω τιποτα τον πηρα κι εφυγα. Και αλλες 2 φορες παλι που της τον ειχα δωσει αγκαλια ενω τον κραταγε πηγα να τον χαιδεψω στο κεφαλακι και μου χτυπουσε τα χερια επανειλημμενως φωναζοντας μου "ασε το παιδι κατω, μην το πειραζεις!" Οποτε τον βλεπει (πλεον ειμαστε 4 μηνων) συμπεριφερεται σαν να μην υπαρχω, του λεει ατακες τυπου "δε σε ντυνουν καλα οι γονεις σου βρε? Αυτη η μανα σου δε σε φροντιζει?"θελει να τον παιρνει αγκαλια χωρις ποτε να με ρωταει αλλα εγω εκτος που δεν της εχω καμια εμπιστοσυνη μετα απ αυτα δεν θελω  να τον μαθει κιολας συνεχεια αγκαλια. 

Σας παρακαλω πειτε μου τι θα κανατε στη θεση μου γιατι εχω μεγαλο προβλημα στο πως να θεσω ορια... ο αντρας μου συμφωνει στα παντα μαζι μου και την κραζει συνεχεια αλλα δεν τον υπολογιζει καθολου. Απ το ενα μπαινουν κι απ τ αλλο βγαινουν... Συγνωμη για την εκταση αλλα ποστευω η περιγραφη χρειαζοταν...

Επεξεργάστηκαν 9 Ιουνίου,2017 by Romaina

[ΧρύσαΜ]

πρίν από 35 λεπτά , Romaina είπε:

Καλησπερα σε ολες στο φορουμ. Ηρθα και παλι να μοιραστω το προβλημα μου μαζι σας, ν ακουσω τη γνωμη και τις εμπειριες σας...

Οπως ηδη θα καταλαβατε το προβλημα μου εντελως ξαφνικα εγινε η πεθερα μου. Και λεω εντελως ξαφνικα διοτι πριν τη γεννηση του γιου μου οι σχεσεις μας ηταν θα λεγε κανεις οι ιδανικες... 

Ξαφνικα απο τη 2η κιολας μερα που γεννησα, ειχε την απαιτηση να κραταει το 2 ημερων βρεφος αγκαλια. Και σα να μην εφτανε αυτο κουβαλησε κι ολο της το σοι στο μαιευτηριο κι αρχισαν ΟΛΟΙ μαζι να το παιρνουν αγκαλια λες και το μωρο ηταν καμια κουκλα. Εννοειται κανεις δεν ειχε βαλει αντισηπτικο κι οταν ειπα αφηστε το παιδι κατω γυρισε με ΤΗΝ περιφρονηση και μου ειπε "δεν παθαινει τιποτα το παιδι". Οσο για το αιτημα να βαλουν αντισηπτικο η απαντηση ηταν "γιατι βρωμικοι ειμαστε?" και προσβληθηκαν κ απο πανω. 

Στο δε σπιτι της εχει ενα σκυλο (κυνηγοσκυλο μεγαλο οχι κανενα τσιουαουα) το οποιο και δεν κανει μπανιο ποτε διοτι βαριεται. Το θεμα ειναι οτι το σκυλι μενει ΜΕΣΑ στο σπιτι το οποιο ειναι μονιμως ακαταστατο και μες τη βρωμα διοτι οπως λεει δουλευει και δεν προλαβαινει. Οταν λοιπον μου ζητησε να της παω μια μερα τον μικρο (40 ημερων ακριβως) εκανα την καρδια μου πετρα και πηγα προσπαθωντας να μην ακουμπησω τιποτα. Με το που μπηκα ηρθε το σκυλι κατα πανω στο καροτσι κι εσπευσα να το διωξω. Και με "μαλωσε" η πεθερα μου λεγοντας "τι το διωχνεις το σκυλι? Ασε να μυρισει το μωρο να δει τι ειναι!" Και το κορυφαιο ερχεται στο τελος οπου (ευτυχως) αλλαξε μπλουζα για να παρει το μωρο αγκαλια και μολις τον πηρε τον ακουμπησε στον ωμο της και ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ :ΧΑΧΑ ΚΟΙΤΑ! ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΩ...!! ΧΑΧΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΩ!!!

Εννοειται επαθα εγκεφαλικο και χωρις να πω τιποτα τον πηρα κι εφυγα. Και αλλες 2 φορες παλι που της τον ειχα δωσει αγκαλια ενω τον κραταγε πηγα να τον χαιδεψω στο κεφαλακι και μου χτυπουσε τα χερια επανειλημμενως φωναζοντας μου "ασε το παιδι κατω, μην το πειραζεις!" Οποτε τον βλεπει (πλεον ειμαστε 4 μηνων) συμπεριφερεται σαν να μην υπαρχω, του λεει ατακες τυπου "δε σε ντυνουν καλα οι γονεις σου βρε? Αυτη η μανα σου δε σε φροντιζει?"θελει να τον παιρνει αγκαλια χωρις ποτε να με ρωταει αλλα εγω εκτος που δεν της εχω καμια εμπιστοσυνη μετα απ αυτα δεν θελω  να τον μαθει κιολας συνεχεια αγκαλια. 

Σας παρακαλω πειτε μου τι θα κανατε στη θεση μου γιατι εχω μεγαλο προβλημα στο πως να θεσω ορια... ο αντρας μου συμφωνει στα παντα μαζι μου και την κραζει συνεχεια αλλα δεν τον υπολογιζει καθολου. Απ το ενα μπαινουν κι απ τ αλλο βγαινουν... Συγνωμη για την εκταση αλλα ποστευω η περιγραφη χρειαζοταν...

Ειλικρινά εγώ θα πατούσα πόδι... Θέλει δε θέλει το παιδί δεν είναι δικό της. Και κατά τη γνώμη μου, πάρα πολύ κακώς που κάθεσαι τόσο αμετοχη!!! Είσαι η μάνα του παιδιού, θα γίνεται ό,τι θες εσύ και ας στραβώσουν όλοι!!!

[harini]

ε οχι  το λες  μια ευγενικα το λες  δυο ευγενικα  η τριτη θα ειναι  η καλη  αυτη που θα την κανει να το καταλαβει  οτι εσυ εισαι η μαμα του και εσυ βαζεις  τους κανονες   εκεινη το μεγαλωσε  το παιδι της   σε κατι τετοια  χαιρομαι  τα κοριτσια  που μιλανε  

[Romaina]

Η αληθεια ειναι πως καθε φορα θελω να της τα πω να τελειωνω αλλα δεν βρισκω τη δυναμη γιατι εχει την ταση να φωναζει και να μπηγει τα κλαματα αμα δεν της αρεσει κατι...κι εγω δεν μπορω ετσι.  Ειμαι της πολιτισμενης συζητησης. Κι απ την αλλη αν παρεξηγηθει ειναι ικανη να ξεκινησει ολοκληρο πολεμο και τοτε να δω τι θα κανω...

[harini]

βαλε και τον καλο σου  να πει  αυτα  που θελεις    που ειναι γιος  της κ δεν θα παρεξηγηθει    με μετρο βεβαια    εσυ  οτι το κανεις  καθαρα για το μωρο  κ την ασφαλεια του

 

[Romaina]

πρίν από 5 λεπτά , ΜΑΓΝΗΣΑΛΗ ΕΙΡΗΝΗ είπε:

βαλε και τον καλο σου  να πει  αυτα  που θελεις    που ειναι γιος  της κ δεν θα παρεξηγηθει    με μετρο βεβαια    εσυ  οτι το κανεις  καθαρα για το μωρο  κ την ασφαλεια του

 

Το θεμα ειναι οτι δεν χαμπαριαζει. Της τα χει πει και 2 και 3 φορες. Συνεχιζει τα δικα της. Το χειροτερο μου ειναι οτι αν με δει να τον κραταω ερχεται και μου τον παιρνει απ τα χερια. Και μια φορα που αρνηθηκα να τον δωσω δε μου μιλαγε για 1 βδομαδα. Και τι να κανω? Να τη γραψω τελειως?? Να μην της ξαναμιλησω κ εγω? Μου χει βγαλει και τ ονομα οτι και καλα ειμαι σκυλα και με δουλευουν ολοι στο σοι της.

[harini]

προσπαθησε  το λιγο ακομα   οτι  δεν θελω αγκαλιες  το μαθαινω    να  καθετε κατω  πχ  κοιτα και εγω δεν εχω παιδακι  ακομα   δυστυχως  αρα ειμαι εξω απο τον χορο  σιγουρα  αλλα εχω πολλες  γνωστες μου  που τις εβαλαν  στις θεσεις τους .  Εσυ εισαι  η μαμα του  σιγουρα  θα το παρει και αγκαλια και  θα το κακομαθει  ειναι ο ρολος  της γιαγιας και του παππου   αλλα τα ορια  ειναι δικα σου  εμενα η αδελφη μου μεχρι κ στους γονεις μας εβαλε ορια  φαντασου  σε αλλους  

 

[sofiat.]

Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν μπινελικι!Στο λεω από πείρα!Αυτό που θ κανεις ειναι ν πάρεις την έγκριση από τον άντρα σου γ ν πας ν της μιλήσεις όπως θες εσύ!Ας σου κρατήσει ο άντρας το παιδι για 2 λεπτά ακριβώς!Θ έχεις ύφος αποφασιστικό τόνο σταθερό κ σοβαρό κ θ της πεις ότι κουμάντο στο παιδι σου κ στον εαυτό σου κανεις εσύ κ κανένας άλλος!Κ ότι αν δεν σε υπακουσει όσον αφορά το παιδι τοτε παιδι δεν ξαναχει!!!!Σηκωνεσε φευγεις κ δεν αφηνεις χωρο γ καμθα κουβεντα γτ το εχασες το παιχνιδι!Κ ετσι κερδίζεις τον αγώνα χωρίς αίματα!!!Εμπιστέψου με!Ξερω τι σου λεω!

[ΑΡΓΚ]

Να δώσω μία απάντηση που ξέρω ότι καταρχήν θα δυσαρεστήσει μάλλον, απλά σκέψου το λίγο: Η πεθερά μάλλον και πριν να κάνεις μωρό και σκύλο είχε, και δεν κυκλοφορούσε με μία μπουκάλα αντισηπτικό. Δεν άλλαξε εντελώς ξαφνικά η γυναίκα, άλλαξες εσύ  Επειδή είναι πρώτο μωρό, έχεις φυσιολογικά την αγωνία της πρώτης μάνας, και επίσης πιθανώς και κάποια πράγματα να μην ταίριαζαν ανάμεσα σε εσένα και την πεθερά, απλά μέχρι τώρα δε σε ένοιαζαν γιατί δεν επηρέαζαν τη ζωή σου. Να δώσω το απλό παράδειγμα:

Μερικοί άνθρωποι έχουν σκύλο, μερικοί όχι. Για κάποιον που ζει με σκυλί, το να μυρίσει το σκυλί το μωρό, και να του γλύψει και τα πατουσάκια κλπ, είναι όχι απλά φυσιολογικό, αλλά και απαραίτητο, για να γνωρίσει το σκυλί το νέο μέλος της οικογένειας. Είναι κάτι που θα έκανε η ίδια η πεθερά αν είχε μωρό, και κάθε άνθρωπος με σκυλί.  Αλλά για κάποιον που δε ζει με το σκυλί στο σπίτι, είναι ας πούμε από περίεργο ως αηδιαστικό, δεν έχουν όλοι σκύλο. Οπότε στο συγκεκριμένο παράδειγμα, απλά τώρα ανακαλύψατε ότι έχετε μία μεγάλη διαφορά χαρακτήρα με την πεθερά: ο ένας αγαπά τους σκύλους, ο άλλος τους συχαίνεται. Πάντα είχατε αυτή τη διαφορά, απλά δεν σας επηρέαζε. Δεν υπάρχει κακή πρόθεση από καμί απλευρά νομίζω, αλλά πρέπει μάλλον να κάνει μία κουβέντα ο άντρας σου του τύπου "μαμά, η γυναίκα μου σιχαίνεται τα σκυλιά, τα ανέχεται για χάρη σου γιατί σε αγαπάει πολύ κλπ κλπ, αλλά τώρα με το μωρό έχει ψιλο-φρικάρει, σε παρακαλώ να έρχεσαι καλύτερα εσύ σπίτι για επίσκεψη;"

 

Κάποια άλλα που λες, όπως αυτό με τα χέρια και την αγκαλιά, είναι η αγωνία της νέας μάνας. Εσύ βλέπεις σαν επικίνδυνο κάτι που δεν είναι, η πεθερά, ίσως και αυτή έχει ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια πώς νιώθει μία νέα μαμά. Το δε "δε θέλω να μάθει το παιδί στην αγκαλιά ", ειλικρινά σου μιλάω, δεν υπάρχει ούτε λογικός λόγος για να το πεις (δηλαδή αν δεν πάρεις αγκαλιά το μωρό πότε θα το πάρεις, και μόνο καλό του κάνει), και αν το πεις σε γιαγιά/φίλη/θεία, ακούγεται δυστυχώς σαν πολύ κακή δικαιολογία, κανείς ποτέ δεν θα το πιστέψει ότι το εννοείς.  

 

Πάντως περιγράφεις ως δραματικά και τρομερά, περιστατικά που είναι αθώα. Σίγουρα είναι η αγωνία της νέας μαμάς και οι ορμόνες, είναι και ότι μπορεί όντως να έχετε άλλη αντίληψη για το χιούμορ ή για την ανατροφή των παιδιών (θα το δεις και με φίλες σου αργότερα, μία μαμά αφήνει π.χ. το παιδί να μπουσουλά στο χώμα, άλλη αποστειρώνει ό,τι ακουμπήσει), αλλά προσπάθησε να το δεις λίγο πιο αποστασιωποιημένα, γιατί αν η πεθερά δείχνει λίγη "αναισθησία", εσύ αντιδρά υπερβολικά, αυτή μπαίνει σε φάση άμυνας ή νιώθει ότι κατηγορείται αλλά δεν καταλαβαίνει γιατί, και χαλά η σχέση από το τίποτα. Δες λίγο και την πλευρά της γιαγιάς, που όπως λες ως τώρα είχε καλή σχέση μαζί σου. Αν δεν είναι επίσημα "τρελή", βίαιη, ναρκομανής ή δεν ξέρω τι άλλο, και απλά θέλει με τον τρόπο της να δείξει την αγάπη της στο εγγονάκι, είναι πολύ μικρά όλα όσα αναφέρεις για να χαλάσετε τη σχέση της, να της τα "ψάλλετε" ή να την απομονώσετε,

[Romaina]

4 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Να δώσω μία απάντηση που ξέρω ότι καταρχήν θα δυσαρεστήσει μάλλον, απλά σκέψου το λίγο: Η πεθερά μάλλον και πριν να κάνεις μωρό και σκύλο είχε, και δεν κυκλοφορούσε με μία μπουκάλα αντισηπτικό. Δεν άλλαξε εντελώς ξαφνικά η γυναίκα, άλλαξες εσύ  Επειδή είναι πρώτο μωρό, έχεις φυσιολογικά την αγωνία της πρώτης μάνας, και επίσης πιθανώς και κάποια πράγματα να μην ταίριαζαν ανάμεσα σε εσένα και την πεθερά, απλά μέχρι τώρα δε σε ένοιαζαν γιατί δεν επηρέαζαν τη ζωή σου. Να δώσω το απλό παράδειγμα:

Μερικοί άνθρωποι έχουν σκύλο, μερικοί όχι. Για κάποιον που ζει με σκυλί, το να μυρίσει το σκυλί το μωρό, και να του γλύψει και τα πατουσάκια κλπ, είναι όχι απλά φυσιολογικό, αλλά και απαραίτητο, για να γνωρίσει το σκυλί το νέο μέλος της οικογένειας. Είναι κάτι που θα έκανε η ίδια η πεθερά αν είχε μωρό, και κάθε άνθρωπος με σκυλί.  Αλλά για κάποιον που δε ζει με το σκυλί στο σπίτι, είναι ας πούμε από περίεργο ως αηδιαστικό, δεν έχουν όλοι σκύλο. Οπότε στο συγκεκριμένο παράδειγμα, απλά τώρα ανακαλύψατε ότι έχετε μία μεγάλη διαφορά χαρακτήρα με την πεθερά: ο ένας αγαπά τους σκύλους, ο άλλος τους συχαίνεται. Πάντα είχατε αυτή τη διαφορά, απλά δεν σας επηρέαζε. Δεν υπάρχει κακή πρόθεση από καμί απλευρά νομίζω, αλλά πρέπει μάλλον να κάνει μία κουβέντα ο άντρας σου του τύπου "μαμά, η γυναίκα μου σιχαίνεται τα σκυλιά, τα ανέχεται για χάρη σου γιατί σε αγαπάει πολύ κλπ κλπ, αλλά τώρα με το μωρό έχει ψιλο-φρικάρει, σε παρακαλώ να έρχεσαι καλύτερα εσύ σπίτι για επίσκεψη;"

 

Κάποια άλλα που λες, όπως αυτό με τα χέρια και την αγκαλιά, είναι η αγωνία της νέας μάνας. Εσύ βλέπεις σαν επικίνδυνο κάτι που δεν είναι, η πεθερά, ίσως και αυτή έχει ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια πώς νιώθει μία νέα μαμά. Το δε "δε θέλω να μάθει το παιδί στην αγκαλιά ", ειλικρινά σου μιλάω, δεν υπάρχει ούτε λογικός λόγος για να το πεις (δηλαδή αν δεν πάρεις αγκαλιά το μωρό πότε θα το πάρεις, και μόνο καλό του κάνει), και αν το πεις σε γιαγιά/φίλη/θεία, ακούγεται δυστυχώς σαν πολύ κακή δικαιολογία, κανείς ποτέ δεν θα το πιστέψει ότι το εννοείς.  

 

Πάντως περιγράφεις ως δραματικά και τρομερά, περιστατικά που είναι αθώα. Σίγουρα είναι η αγωνία της νέας μαμάς και οι ορμόνες, είναι και ότι μπορεί όντως να έχετε άλλη αντίληψη για το χιούμορ ή για την ανατροφή των παιδιών (θα το δεις και με φίλες σου αργότερα, μία μαμά αφήνει π.χ. το παιδί να μπουσουλά στο χώμα, άλλη αποστειρώνει ό,τι ακουμπήσει), αλλά προσπάθησε να το δεις λίγο πιο αποστασιωποιημένα, γιατί αν η πεθερά δείχνει λίγη "αναισθησία", εσύ αντιδρά υπερβολικά, αυτή μπαίνει σε φάση άμυνας ή νιώθει ότι κατηγορείται αλλά δεν καταλαβαίνει γιατί, και χαλά η σχέση από το τίποτα. Δες λίγο και την πλευρά της γιαγιάς, που όπως λες ως τώρα είχε καλή σχέση μαζί σου. Αν δεν είναι επίσημα "τρελή", βίαιη, ναρκομανής ή δεν ξέρω τι άλλο, και απλά θέλει με τον τρόπο της να δείξει την αγάπη της στο εγγονάκι, είναι πολύ μικρά όλα όσα αναφέρεις για να χαλάσετε τη σχέση της, να της τα "ψάλλετε" ή να την απομονώσετε,

Σιγουρα οι ακραιες καταστασεις δεν βοηθουν καμια σχεση να εξελιχθει και να ισορροπησει. Ομως εχεις παρεξηγησει κατι. Δεν σιχαινομαι καθολου τα σκυλια. Ποσο μαλλον τα λετρευω! Κι εγω εχω σκυλι στο πατρικο μου αλλα ειναι παντοτε φροντισμενο ενω δεν μενει μεσα στο σπιτι. Ουτε εχω αντιρρηση  να ερθει το παιδι σε επαφη με ζωα, ισα ισα, μολις αρχισει να ψιλοπερπαταει θα το επιδιωξω γιατι το θεωρω πολυ σημαντικο για τον ψυχισμο ενος μικρου παιδιου να μαθει να ζει με ζωακια. Απλα το συγκεκριμενο σκυλι εκτος που ειναι πραγματικα μεσα στη βρωμα γιατι αληθεια σου λεω εχει χρονια να πλυθει, ειναι και επιθετικο εξ αιτιας του μονιμου εγκλεισμου του στο σπιτι (με εξαιρεση 8-10 φορες το χρονο που παει για κυνηγι). Απλα θεωρω οτι η συγκεκριμενη χρονικη φαση με ενα μωρο 40 ημερων μονο και αυτο το σκυλι απο πανω, ηταν καπως ατυχης και απο μονη της ως μανα και γιαγια θα πρεπε  να την εχει αποφυγει γνωριζοντας την υγιεινη του σκυλιου. 

Οσο για την κινηση με τα χερια τη θεωρω ακρως επικινδυνη με ενα νεογεννητο που ανα πασα στιγμη μπορει να βηξει η να φτερνιστει (πραγματα που συμβαινουν καθε 5 λεπτα λογω των υγρων που εχουν μεινει στα πνευμονια) η να κανει καποια αντανακλαστικη κινηση και να βρεθει στο πατωμα, η απλως να της φυγει απο τον ωμο ειτε προς τα μπρος ειτε προς τα πισω. 

Ως χιουμορ εκλαμβανω κατι πραγματικα αστειο για ολες τις πλευρες κι οχι κατι που εχει εστω και τον παραμικρο βαθμο επικινδυνοτητας απεναντι σε ενα νεογεννητο βρεφος. Απλα θεωρω οτι ως γυναικα μανα και γιαγια, θα επρεπε να φερθει με περισσοτερη στοργη στις πρωτες αγκαλιες της με το εγγονι της κι οχι με ανευθυνοτητα και υπεροψια. Φυσικα ολα αυτα ειναι η δικη μου γνωμη. Αλλα γενικα δεν ημουν ποτε απο τη μερα που γεννησα υπερπροστατευτικη, ουτε εγω ειμαι με το αντισηπτικο στο χερι μεσα στο σπιτι μου και εξω τηρω τους τυπικους κανονες υγιεινης. Το σκηνικο με τα αντισηπτικα εγινε σε μαιευτηριο οπου ακομη και εγω βασει κανονισμου επρεπε να αποστειρωνω τα χερια μου προτου αγγιξω το μωρο. Απλα το βρισκω λογικο οταν θελω  να ερθω σε επαφη με ενα νεογεννητο να σιγουρευτω τουλαχιστον οτι εχω καθαρα χερια.

 Επισης δε θεωρω οτι μπορει ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ να με αποτρεψει απο το να αγγιξω το παιδι μου οποια στιγμη και οποτε θελω εγω ποσο μαλλον ενα συγγενικο μου προσωπο. 

Οντως ισως με το περας του χρονου να εχει ξεχασει η ιδια πως ειναι να εισαι νεα μαμα και ποση φροντιδα χρειαζεται ενα νεογεννητο. Και δεν θα ηθελα με τιποτα να την απομονωσω (αυτο θα ηταν ευκολο) απλα να της υπενθυμισω πως αισθανοταν εκεινη οταν ηταν στη θεση μου.

Επεξεργάστηκαν 10 Ιουνίου,2017 by Romaina

[sofiat.]

Εγώ Romaina συμφωνώ μαζί σου γιατί τα έχω ζήσει ως ένα βαθμό!Ομως θ συμφωνήσω σε κάτι πολυ σημαντικό με την ΑΡΓΚ στο θέμα της αγκαλιάς!Εγώ τον δικό μου τον εθχα όλη την ώρα αγκαλιά γτ είχε και ΓΟΠ κ εκεί ν δεις κανάλι....!!!!Μετά ομως πέντε μηνών που αρχιζε η εξερεύνηση ήθελε αγκαλιά για ν τον πηγαίνω βόλτα σε όλο το σπιτι και κοίταγε παντού με κάθε λεπτομέρεια!Ήρθε ομως η στιγμή που περπάτησε κ τωρα μου κλείνει κ την πόρτα γ ν κάτσει μονος του!Η αγκαλιά στο μωρο δίνει σιγουριά ασφάλεια και το σημαντικότερο την αγάπη της μαμάς του!Οποτε λοιπόν ν το παίρνεις αγκαλιά κ άσε τι σου λένε όπως εμένα που με είχαν μουρλάνει!Το παιδι μου μεγάλωσε με ασφάλεια κ αγάπη λογω της αγκαλιάς γτ ξέρει ότι θ ειμαι πάντα διπλα του!!!Αγκαλιασε το παιδι σου όσο ειναι νωρίς γτ μετα θα το κυνηγάς γ μια αγκαλιά!!!

[giota81]

Ανεπιτρεπτο κ απαραδεκτο κατα την αποψη μου!! Πρεπει να θεσεις καποιους κανονες,εσυ! κ οχι καποιος μεσολαβητης(συζυγος).

Το βρεφος μπορει να  παρουσιασει οποιαδηποτε αλλεργια αφου δεν τηρουνται οι κανονες υγειας προς το μωρο..

Πανε μια μερα στον/στην παιδιατρο σου με την πεθερα σου, να της τα εξηγησει ο ειδικος..

Δεν ξερεις ποσοι κινδυνοι υπαρχουν..

 

Σοκαριστικο! Με το που βγηκε το νεογνο , να το παιρνουν ΟΛΟΙ κ μαλιστα χωρις αντισηπτικο!!!!!!

Κουραγιο κοριτσι ... 

 

[Romaina]

πρίν από 6 λεπτά , giota81 είπε:

Ανεπιτρεπτο κ απαραδεκτο κατα την αποψη μου!! Πρεπει να θεσεις καποιους κανονες,εσυ! κ οχι καποιος μεσολαβητης(συζυγος).

Το βρεφος μπορει να  παρουσιασει οποιαδηποτε αλλεργια αφου δεν τηρουνται οι κανονες υγειας προς το μωρο..

Πανε μια μερα στον/στην παιδιατρο σου με την πεθερα σου, να της τα εξηγησει ο ειδικος..

Δεν ξερεις ποσοι κινδυνοι υπαρχουν..

 

Σοκαριστικο! Με το που βγηκε το νεογνο , να το παιρνουν ΟΛΟΙ κ μαλιστα χωρις αντισηπτικο!!!!!!

Κουραγιο κοριτσι ... 

 

Η ειρωνεια ειναι οτι τον γιο της (και συζυγο μου πλεον) σαν βρεφος, τον ειδε ο "ηλιος" οπως και ολοι οι συγγενεις της, 3 μηνων παρακαλω. Πιο πριν δεν τον εβλεπε ανθρωπος, τον ειχε μονιμως μεσα στο σπιτι κι οποιος ερχοταν επισκεψη ειχε σαν δικαιολογια οτι κοιμαται, κι ετσι τους εδιωχνε. Το δικο μου το παιδι ειχε την απαιτηση να το βλεπει καθημερινα απο 1 ημερας, να το παιρνει συνεχεια αγκαλια χωρις να πλυθει (γιατι το παιζει υπερανω και νομιζει οτι με το να της πω να πλυνει εστω τα χερια υπονοω οτι ειναι βρωμιαρα) και να της το πηγαινω στο δικο της σπιτι (γιατι βαριεται να ερθει στο δικο μου). 

 

Μια μερα μου ηρθε απροσκλητη στο σπιτι μου, χωρις καν να με ρωτησει σε τι κατασταση ειμαι, χωρις να παρει ενα τηλεφωνο και ηθελε αγκαλιτσες και ζουζουνιες με το μωρο που τοτε ηταν 20 ημερων μονο... εγω με ραμματα με το βυζι εξω, αξυριστη, αχτενιστη, αυπνη... Της ειπε ο αντρας μου (δυστυχως νευριασμενος απο την πρωτοβουλια της να ερθει χωρις να ειδοποιεισει) να φυγει γιατι χρειαζομουν κι εγω και το μωρο υπνο και ξεκουραση. Αποτελεσμα? Να βριζει τον αντρα μου και να φωναζει κανονικοτατα και μπροστα στο νεογεννητο οτι δε θα μας παρει και την αδεια για να δει το εγγονι της!

 

 

Οταν της ζηταω να πλυνει τα χερια της και να μην τον ακουμπαει επανω στα ρουχα της που ειναι μες την τριχα ειμαι "υπερβολικη", "προσβλητικη" και "υπερπροστατευτικη". Οταν δεν αφηνε ουτε την μανα της που λεει ο λογος να ακουμπησει το μωρο της ηταν ενταξει.

Συγνωμη που εξισταμαι και μονοπολω τη συζητηση αλλα δεν εχω και σε ποιον να τα πω. Τη μανα μου την εχω πρηξει την καυμενη...

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, Romaina είπε:

Σιγουρα οι ακραιες καταστασεις δεν βοηθουν καμια σχεση να εξελιχθει και να ισορροπησει. Ομως εχεις παρεξηγησει κατι. Δεν σιχαινομαι καθολου τα σκυλια. Ποσο μαλλον τα λετρευω! Κι εγω εχω σκυλι στο πατρικο μου αλλα ειναι παντοτε φροντισμενο ενω δεν μενει μεσα στο σπιτι. Ουτε εχω αντιρρηση  να ερθει το παιδι σε επαφη με ζωα, ισα ισα, μολις αρχισει να ψιλοπερπαταει θα το επιδιωξω γιατι το θεωρω πολυ σημαντικο για τον ψυχισμο ενος μικρου παιδιου να μαθει να ζει με ζωακια. Απλα το συγκεκριμενο σκυλι εκτος που ειναι πραγματικα μεσα στη βρωμα γιατι αληθεια σου λεω εχει χρονια να πλυθει, ειναι και επιθετικο εξ αιτιας του μονιμου εγκλεισμου του στο σπιτι (με εξαιρεση 8-10 φορες το χρονο που παει για κυνηγι). Απλα θεωρω οτι η συγκεκριμενη χρονικη φαση με ενα μωρο 40 ημερων μονο και αυτο το σκυλι απο πανω, ηταν καπως ατυχης και απο μονη της ως μανα και γιαγια θα πρεπε  να την εχει αποφυγει γνωριζοντας την υγιεινη του σκυλιου. 

Οσο για την κινηση με τα χερια τη θεωρω ακρως επικινδυνη με ενα νεογεννητο που ανα πασα στιγμη μπορει να βηξει η να φτερνιστει (πραγματα που συμβαινουν καθε 5 λεπτα λογω των υγρων που εχουν μεινει στα πνευμονια) η να κανει καποια αντανακλαστικη κινηση και να βρεθει στο πατωμα, η απλως να της φυγει απο τον ωμο ειτε προς τα μπρος ειτε προς τα πισω. 

Ως χιουμορ εκλαμβανω κατι πραγματικα αστειο για ολες τις πλευρες κι οχι κατι που εχει εστω και τον παραμικρο βαθμο επικινδυνοτητας απεναντι σε ενα νεογεννητο βρεφος. Απλα θεωρω οτι ως γυναικα μανα και γιαγια, θα επρεπε να φερθει με περισσοτερη στοργη στις πρωτες αγκαλιες της με το εγγονι της κι οχι με ανευθυνοτητα και υπεροψια. Φυσικα ολα αυτα ειναι η δικη μου γνωμη. Αλλα γενικα δεν ημουν ποτε απο τη μερα που γεννησα υπερπροστατευτικη, ουτε εγω ειμαι με το αντισηπτικο στο χερι μεσα στο σπιτι μου και εξω τηρω τους τυπικους κανονες υγιεινης. Το σκηνικο με τα αντισηπτικα εγινε σε μαιευτηριο οπου ακομη και εγω βασει κανονισμου επρεπε να αποστειρωνω τα χερια μου προτου αγγιξω το μωρο. Απλα το βρισκω λογικο οταν θελω  να ερθω σε επαφη με ενα νεογεννητο να σιγουρευτω τουλαχιστον οτι εχω καθαρα χερια.

 Επισης δε θεωρω οτι μπορει ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ να με αποτρεψει απο το να αγγιξω το παιδι μου οποια στιγμη και οποτε θελω εγω ποσο μαλλον ενα συγγενικο μου προσωπο. 

Οντως ισως με το περας του χρονου να εχει ξεχασει η ιδια πως ειναι να εισαι νεα μαμα και ποση φροντιδα χρειαζεται ενα νεογεννητο. Και δεν θα ηθελα με τιποτα να την απομονωσω (αυτο θα ηταν ευκολο) απλα να της υπενθυμισω πως αισθανοταν εκεινη οταν ηταν στη θεση μου.

 

1) Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις. Εγώ π.χ. δεν έχω σκύλο μέσα στο σπίτι μόνιμα. Για κάποιους φίλους μου, αυτό είναι ακατανόητο, εκείνοι κοιμούνται με το σκυλί. Δεν είναι η μία άποψη η "σωστή", και όσο είμαστε απλά φίλοι, δεν πειράζει. Αν όμως π.χ. συγκατοικούσαμε, θα μαλλιοτραβιόμασταν. Με την πεθερά, στο θέμα του σκύλου, αυτό πού η μία λέει "αγαπάω τα ζώα", είναι προφανώς πολύ διαφορετικό από αυτό που εννοεί η άλλη. Επειδή εμπλέκεται μωρό, το πράγμα περιπλέκεται. Οπότε πρέπει να εξηγήσει ο άντρας σου ότι εσύ δεν αγαπάς τα ζώα όπως εκείνη και φοβάσαι, για μικρόβια, επίθεση ή δεν ξέρω τι άλλο. Δεν έχει η πεθερά λάθος, ούτε εσύ, αλλά είστε διαφορετικοί άνθρωποι. Στο σπίτι της, πρέπει να σεβαστείς ως επισκέπτρια τους κανόνες, δηλαδή ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειάς της. Για το μωρό σου, που προφανώς και μπορείς να σιχαίνεσαι κλπ, πρέπει να βρει ο άντρας σου λύση που να είναι κοινά αποδεκτή: ο σκύλος σε άλλο δωμάτιο, συναντήσεις μόνο στο σπίτι σας;

2) Τα υπόλοιπα που λες, θα βρουν κατανόηση στο φόρουμ, αλλά μόνο στο φόρουμ. Εχεις ψυχολογία νέας μαμάς. Σεβαστό, κατανοητό, ανθρώπινο. Αλλά αν πεις αυτές τις ιστορίες σε μανάδες με μεγάλα παιδιά, πολλά παιδιά κλπ υπάρχει μάλλον η αστεία πλευρά, όχι θέμα καβγά. Επειδή ΟΛΕΣ οι μαμάδες όμως έχουμε αγωνία για το πρώτο μας μωρό και είμαστε υπερπροστατευτικές άθελά μας, κάτι που προφανώς η πεθερά δε θυμάται, καλό θα ήταν να το ρίξει π.χ. λίγο ο άντρας σου στο αστείο αντί να την κράξει, στα πλαίσια του "βρε μαμά θυμάσαι τώρα πώς είναι οι νέοι γονείς, όλοι τρελαινόμαστε λίγο, μην κάνεις αστεία με το παιδί να μην στεναχωριέται η μαμά του και τρομάζει"

[Mary1976]

Τα έχω περάσει και εγώ και σε καταλαβαίνω. Εμένα με έλεγε τρελή γιατί δεν ήθελα να περνάει το δρόμο με κόκκινο με το καρότσι!!! Εκ των υστέρων όμως είδα ότι δεν είχα λόγο που στεναχωριόμουν. Από ότι κατάλαβα οι περισσότερες γιαγιάδες κάτι παθαίνουν με τα εγγόνια τους, ιδίως αν είναι πρώτα. Ξεμωραίνονται και νομίζουν ότι είναι δικά τους μωρά!!! Ξεπερνούν τα όρια και βλέπουν ανταγωνιστικά τη μάνα (ιδίως αν είναι η νύφη). Τελικά όμως θα δεις που μεγαλώνοντας το μωρό θα μπουν σιγά – σιγά και φυσικά τα όρια και θα μαζευτεί και αυτή. Θα καταλάβει ότι εσύ είσαι η μάνα, θα της το δείξει το ίδιο το μωρό.  Είναι πολύ θετικό που ο άντρας σου σε υποστηρίζει και της βάζει γκάζια. Οπότε μην ανησυχείς καθόλου. Θέσε όμως μερικούς απλούς και απαράβατους κανόνες για την ασφάλεια και υγεία του παιδιού αποκλειστικά.  3-4 βασικά πράγματα όπως πχ φροντίζουμε να είμαστε καθαροί για να πάρουμε αγκαλιά το μωρό, φροντίζουμε να μην κινδυνεύει να πέσει να χτυπήσει, δεν του δίνουμε να φάει τίποτα χωρίς να ρωτήσουμε, δεν το αφήνουμε ποτέ χωρίς επίβλεψη με το σκύλο κτλ. Βάλε τον άντρα σου να της τα πει και εσύ να τα υπενθυμίζεις κάθε φορά που θα χρειαστεί.

Επίσης συμφωνώ με την ΑΡΓΚ στο θέμα της αγκαλιάς. Να το παίρνεις αγκαλιά όσο θέλει, δεν κακομαθαίνει, το αντίθετο.

[Deena]

On ‎10‎/‎6‎/‎2017 at 8:17 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

1) Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις. Εγώ π.χ. δεν έχω σκύλο μέσα στο σπίτι μόνιμα. Για κάποιους φίλους μου, αυτό είναι ακατανόητο, εκείνοι κοιμούνται με το σκυλί. Δεν είναι η μία άποψη η "σωστή", και όσο είμαστε απλά φίλοι, δεν πειράζει. Αν όμως π.χ. συγκατοικούσαμε, θα μαλλιοτραβιόμασταν. Με την πεθερά, στο θέμα του σκύλου, αυτό πού η μία λέει "αγαπάω τα ζώα", είναι προφανώς πολύ διαφορετικό από αυτό που εννοεί η άλλη. Επειδή εμπλέκεται μωρό, το πράγμα περιπλέκεται. Οπότε πρέπει να εξηγήσει ο άντρας σου ότι εσύ δεν αγαπάς τα ζώα όπως εκείνη και φοβάσαι, για μικρόβια, επίθεση ή δεν ξέρω τι άλλο. Δεν έχει η πεθερά λάθος, ούτε εσύ, αλλά είστε διαφορετικοί άνθρωποι. Στο σπίτι της, πρέπει να σεβαστείς ως επισκέπτρια τους κανόνες, δηλαδή ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειάς της. Για το μωρό σου, που προφανώς και μπορείς να σιχαίνεσαι κλπ, πρέπει να βρει ο άντρας σου λύση που να είναι κοινά αποδεκτή: ο σκύλος σε άλλο δωμάτιο, συναντήσεις μόνο στο σπίτι σας;

2) Τα υπόλοιπα που λες, θα βρουν κατανόηση στο φόρουμ, αλλά μόνο στο φόρουμ. Εχεις ψυχολογία νέας μαμάς. Σεβαστό, κατανοητό, ανθρώπινο. Αλλά αν πεις αυτές τις ιστορίες σε μανάδες με μεγάλα παιδιά, πολλά παιδιά κλπ υπάρχει μάλλον η αστεία πλευρά, όχι θέμα καβγά. Επειδή ΟΛΕΣ οι μαμάδες όμως έχουμε αγωνία για το πρώτο μας μωρό και είμαστε υπερπροστατευτικές άθελά μας, κάτι που προφανώς η πεθερά δε θυμάται, καλό θα ήταν να το ρίξει π.χ. λίγο ο άντρας σου στο αστείο αντί να την κράξει, στα πλαίσια του "βρε μαμά θυμάσαι τώρα πώς είναι οι νέοι γονείς, όλοι τρελαινόμαστε λίγο, μην κάνεις αστεία με το παιδί να μην στεναχωριέται η μαμά του και τρομάζει"

 

πρίν από 56 λεπτά , Mary1976 είπε:

Τα έχω περάσει και εγώ και σε καταλαβαίνω. Εμένα με έλεγε τρελή γιατί δεν ήθελα να περνάει το δρόμο με κόκκινο με το καρότσι!!! Εκ των υστέρων όμως είδα ότι δεν είχα λόγο που στεναχωριόμουν. Από ότι κατάλαβα οι περισσότερες γιαγιάδες κάτι παθαίνουν με τα εγγόνια τους, ιδίως αν είναι πρώτα. Ξεμωραίνονται και νομίζουν ότι είναι δικά τους μωρά!!! Ξεπερνούν τα όρια και βλέπουν ανταγωνιστικά τη μάνα (ιδίως αν είναι η νύφη). Τελικά όμως θα δεις που μεγαλώνοντας το μωρό θα μπουν σιγά – σιγά και φυσικά τα όρια και θα μαζευτεί και αυτή. Θα καταλάβει ότι εσύ είσαι η μάνα, θα της το δείξει το ίδιο το μωρό.  Είναι πολύ θετικό που ο άντρας σου σε υποστηρίζει και της βάζει γκάζια. Οπότε μην ανησυχείς καθόλου. Θέσε όμως μερικούς απλούς και απαράβατους κανόνες για την ασφάλεια και υγεία του παιδιού αποκλειστικά.  3-4 βασικά πράγματα όπως πχ φροντίζουμε να είμαστε καθαροί για να πάρουμε αγκαλιά το μωρό, φροντίζουμε να μην κινδυνεύει να πέσει να χτυπήσει, δεν του δίνουμε να φάει τίποτα χωρίς να ρωτήσουμε, δεν το αφήνουμε ποτέ χωρίς επίβλεψη με το σκύλο κτλ. Βάλε τον άντρα σου να της τα πει και εσύ να τα υπενθυμίζεις κάθε φορά που θα χρειαστεί.

Επίσης συμφωνώ με την ΑΡΓΚ στο θέμα της αγκαλιάς. Να το παίρνεις αγκαλιά όσο θέλει, δεν κακομαθαίνει, το αντίθετο.

 

Έτσι ακριβώς όπως σου τα λένε τα κορίτσια είναι τα πράγματα. Όσο οι "ενοχλήσεις" περιορίζονται στο ότι θέλει να παίρνει το μωρό αγκαλιά συνέχεια και άλλα συναφή, δεν έχεις πρόβλημα. Στην πορεία όλα αυτά θα ξεφουσκώσουν, αυτό το αίσθημα "ανταγωνισμού" θα φύγει και από την μεριά σου και από την μεριά της, και όταν περάσετε στην απέναντι όχθη, θα βγεις κερδισμένη μόνο αν έχεις δείξει αυτοσυγκράτηση και ανοχή, όπως θα αντιμετώπιζες δήλαδή ένα μικρό παιδί που περνάει μια φάση και κάνεις υπομονή μέχρι να τελειώσει.

 

Αν η συμπεριφορά της δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα, αν δηλαδή ήταν κακοπροαίρετη, έσπερνε διχόνοια ανάμεσα σε σένα και τον άντρα σου, παρενέβαινε στην καθημερινότητά σας κ.λπ., εκεί θα κάναμε άλλη συζήτηση.

 

Να σου ζήσει!

 

 

[zaxaroulini]

Αχ βρε κορίτσια, εγώ στενοχωριέμαι πολύ με τέτοιες καταστάσεις. Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που έγραψε η φίλη ΑΡΓΚ. Και επίσης να πω σε όλα τα κορίτσια ότι και τους γονείς μας και τα πεθερικά μας τα τιμούμε, δεν τους κακολογούμε! Είναι πολύ λυπηρό, τους γονείς μας και τα πεθερικά μας που κόπιασαν να μας μεγαλώσουν, που στερήθηκαν για να έχουμε εμείς, να καθόμαστε και να παραπονιόμαστε και να βλέπουμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Κοπέλα μου αν σε πειράζουν πράγματα από την πεθερά σου γιατί δεν της μιλάς με αγάπη? Γιατί να την κουτσομπολεύουμε την γυναίκα στο ιντερνετ? Και αυτή μωρέ λαχτάρα το έχει το ζουζουνάκι!

Σου εύχομαι ολόψυχα να σου ζήσει το μωράκι σου και να είσαστε ευτυχισμένοι!!

[Violetaand]

Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να έχεις ένα αντισηπτικό δίπλα στην κούνια του μωρού και όταν θα είναι και η πεθερά σου μπροστά,πρώτα να βάλεις απ το αντισηπτικό και ύστερα να πιάσεις το μωρο για να δει ότι δεν της το λες επειδη τη θεωρείς βρωμιάρα ή δεν ξερω και τι άλλο (γιατί αυτή τώρα έτσι τ χει πάρει και το κάνει από αντίδραση ) και το κάνεις και εσύ ή ίδια που είσαι και η μανα του μωρού... Οπότε λογικά σιγά σιγά θα αρχίσει να το κάνει και αυτή... πέτα και καμιά σπόντα του τύπου "για το καλό του μωρου που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα το δικό του ανοσοποιητικο σύστημα" . κατά τα άλλα αν δεν θελεις να πηγαινεις σπίτι της γιατί όπως λες το σκυλι δεν το πλένει και φοβάσαι μην παρουσιάσει κάποια αλλεργία  (που δε νομιζω μη σου πω θα φτιάξει και καλύτερο ανοσοποιητικο ) τότε πολύ απλά μην πηγαίνεις πες της ότι ξυπνας τα βράδια για το μωρο και τη μέρα είσαι εξαντλημενη οπότε πες της ότι δε βγαίνεις απ το σπίτι επειδή νιώθεις εξαντλημενη ,κουρασμένη .. Καλό θα ήταν δηλαδή να μην την πληγώσεις γιατι ένας άνθρωπος στην ηλικία της πεθεράς σου φέρεται σα μωρο παιδί.. Οπότε εσύ θα βγεις η κακιά . Αλλά του λες και άλλα κανει. Ίσως επειδή νιώθει μοναξια?  Επειδή φοβάται ότι τώρα που ηρθε το μωρο θα την παραμελησετε  τελείως ? Αν απ την άλλη εσύ αρχίσεις και της δίνεις το μωρο οποτε έρχεται σπίτι σου να το κρατησει ίσως αλλάξει συμπεριφορά (γιατί όπως σ είπα μπορεί να το κάνει από αντίδραση.  Σε καμία περίπτωση δε τ κάνει από κακία ή απλά έχει ξετρελαθει με τον ερχομό του μωρού ειδικά αν ειναι το πρώτο εγγονακι) και εσύ μην αγχώνεσαι γιατί μόνο κακό  κάνεις στον εαυτό σου με το άγχος. Χαλαρωσε.. παρτο τελείως διαφορετικά το θέμα και ίσως αλλάξει και αυτή βλέποντας σε έτσι πιο χαλαρή.. Υπάρχουν άλλα παιδάκια που μεγαλωσαν σε πολύ χειρότερες συνθήκες και πάλι μια χαρά είναι ούτε άρρωστοι ούτε τίποτα.. Οπότε όσο λιγότερο υπερπροστατευτικη είσαι τόσο καλύτερο ανοσοποιητικο θα φτιάξει. Και στη λάσπη θα παίξει ,και θα λερωθει και θα χτυπήσει παιδί είναι... Έτσι μεγαλώνουν...γερό δυνατο και υγιες να ναι όλα τα άλλα λύνονται.  Μιλά της όμορφα και θα δεις που θα φτιάξει η σχέση σας και θα χαλαρώσεις και εσύ όσο περνάει ο καιρός.. Μην σ απασχολούν τέτοια μικροπροβληματα κοίτα να περνάτε όμορφα  με το μωρακι σου Και τον σύντροφό σου.. Και όλα καλά θα πάνε.   

 

https://www.e-mama.gr/paixnidia-sti-laspi-gia-pio-igii-paidia/ ρίξε και μια ματιά εδώ.. 

Επεξεργάστηκαν 12 Ιουνίου,2017 by Violetaand

[Violetaand]

Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να έχεις ένα αντισηπτικό δίπλα στην κούνια του μωρού και όταν θα είναι και η πεθερά σου μπροστά,πρώτα να βάλεις απ το αντισηπτικό και ύστερα να πιάσεις το μωρο για να δει ότι δεν της το λες επειδη τη θεωρείς βρωμιάρα ή δεν ξερω και τι άλλο (γιατί αυτή τώρα έτσι τ χει πάρει και το κάνει από αντίδραση ) και το κάνεις και εσύ ή ίδια που είσαι και η μανα του μωρού... Οπότε λογικά σιγά σιγά θα αρχίσει να το κάνει και αυτή... πέτα και καμιά σπόντα του τύπου "για το καλό του μωρου που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα το δικό του ανοσοποιητικο σύστημα" . κατά τα άλλα αν δεν θελεις να πηγαινεις σπίτι της γιατί όπως λες το σκυλι δεν το πλένει και φοβάσαι μην παρουσιάσει κάποια αλλεργία  (που δε νομιζω μη σου πω θα φτιάξει και καλύτερο ανοσοποιητικο ) τότε πολύ απλά μην πηγαίνεις πες της ότι ξυπνας τα βράδια για το μωρο και τη μέρα είσαι εξαντλημενη οπότε πες της ότι δε βγαίνεις απ το σπίτι επειδή νιώθεις εξαντλημενη ,κουρασμένη .. Καλό θα ήταν δηλαδή να μην την πληγώσεις γιατι ένας άνθρωπος στην ηλικία της πεθεράς σου φέρεται σα μωρο παιδί.. Οπότε εσύ θα βγεις η κακιά . Αλλά του λες και άλλα κανει. Ίσως επειδή νιώθει μοναξια?  Επειδή φοβάται ότι τώρα που ηρθε το μωρο θα την παραμελησετε  τελείως ? Αν απ την άλλη εσύ αρχίσεις και της δίνεις το μωρο οποτε έρχεται σπίτι σου να το κρατησει ίσως αλλάξει συμπεριφορά (γιατί όπως σ είπα μπορεί να το κάνει από αντίδραση.  Σε καμία περίπτωση δε τ κάνει από κακία ή απλά έχει ξετρελαθει με τον ερχομό του μωρού ειδικά αν ειναι το πρώτο εγγονακι) και εσύ μην αγχώνεσαι γιατί μόνο κακό  κάνεις στον εαυτό σου με το άγχος. Χαλαρωσε.. παρτο τελείως διαφορετικά το θέμα και ίσως αλλάξει και αυτή βλέποντας σε έτσι πιο χαλαρή.. Υπάρχουν άλλα παιδάκια που μεγαλωσαν σε πολύ χειρότερες συνθήκες και πάλι μια χαρά είναι ούτε άρρωστοι ούτε τίποτα.. Οπότε όσο λιγότερο υπερπροστατευτικη είσαι τόσο καλύτερο ανοσοποιητικο θα φτιάξει. Και στη λάσπη θα παίξει ,και θα λερωθει και θα χτυπήσει παιδί είναι... Έτσι μεγαλώνουν...γερό δυνατο και υγιες να ναι όλα τα άλλα λύνονται.  Μιλά της όμορφα και θα δεις που θα φτιάξει η σχέση σας και θα χαλαρώσεις και εσύ όσο περνάει ο καιρός.. Μην σ απασχολούν τέτοια μικροπροβληματα κοίτα να περνάτε όμορφα  με το μωρακι σου Και τον σύντροφό σου.. Και όλα καλά θα πάνε.   

[Macgyver]

Πρώτα από όλα Romaine, σε θέματα καθαριότητας όταν μιλάμε για τόσο μικρά μωρά, δεν είσαι υπερβολική. Κάτω των τριών μηνών, ό,τι και να κολλήσει ένα μωρό συνεπάγεται ένα τριήμερο στο νοσοκομείο και πολλές επώδυνες εξετάσεις. 

Ήσουν πολύ πολύ τυχερή που δεν αρπάξατε κάτι όταν στο μαιευτήριο επέτρεψες σε τόσο κόσμο να πάρει ένα λεχούδι στην αγκαλιά. 

Δεν σημαίνει ότι "ντε και καλά" θα κολλήσεις κάτι, όμως είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. 

Εσύ είσαι η μάνα του παιδιού και είναι χρέος σου να το προστατέψεις. 

Τι πάει να πει "λαχταράει η γιαγιά το μωρό" ; 

Ποιος είναι πάνω από την αρχή της μάνας όταν μιλάμε για βρέφη βρε κορίτσια; Μου θυμίζετε κάτι περιπτώσεις πχ μωρών που πάθανε οξύ αλλεργικό σοκ επειδή η γιαγιά ήθελε να τους δώσει μέλι πριν το χρόνο, ή μωρών που πάθανε ουρολοίμωξη από στρεπτόκοκκο επειδή η γιαγιά δεν έκοβε τα νύχια της κοντά ή δεν τα έπλενε πριν και μετά την αλλαγή πάνας επειδή δεν το καταλάβαινε. 

Ρώτα τον παιδίατρό σου να μάθεις και να έχεις κι εσύ επιχειρήματα να λες όχι μόνο στη γιαγιά αλλά ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί πολλές μαμάδες την πάτησαν στα δεύτερα μωρά επειδή νόμιζαν ότι τελικά δεν είναι τόσο ευάλωτα. 

Από εκεί και έπειτα: όρια από νωρίς. 

Όπως μιλάς στη μάνα σου, μίλα και στην πεθερά σου. 

Αν παρεξηγείται, τότε πρόβλημά της. 

Mary1976 ξέρω μωρό που έμεινε τετραπληγικό επειδή η γιαγιά το κράτησε αγκαλιά για να πάνε βόλτα με αυτοκίνητο και τον παππού. Και έχω δει με τα μάτια μου τρίκυκλο καροτσάκι να ντελαπάρει όταν η γιαγιά το πέρασε παράνομα με κόκκινο και λόγω βιασύνης έκανε λάθος ελιγμό. 

ΑΡΓΚ ξέρω μωρό με βλάβη στα νεφρά από ουρολοίμωξη λόγω έλλειψης υγιεινής. 

Επίσης ξέρω μωρό που κόλλησε ασαράντιστο τραγχειοβρογχίτιδα από γιαγιά που ήταν άρρωστη και το επισκέφθηκε και επέμενε να το κρατήσει αγκαλιά: του έμεινε άσθμα. 

Σας φαίνονται υπερβολικά ή παράλογα; Και σε κάποιους άλλους, αλλά την πάτησαν και χιλιομετάνιωσαν. 

Σε θέματα υγιεινής, αν θέλει αγκαλιές και ζουζουνιάσματα να είσαι κάθετη. Αλλιώς περίμενε να μεγαλώσετε λιγάκι πρώτα. 

Όσον αφορά το σκύλο, έχεις κάθε δικαίωμα να απαιτείς να είναι καθαρός, εμβολιασμένος, αποπαρασιτωμένος.

Αυτά από μένα και συγνώμη αν σε "μπαρούτιασα" αλλά αν δεν με πιστεύεις, ξαναλέω, ρώτα τον παιδίατρό σου. 

 

 

[iouliana]

Καλησπέρα!!

 

Μacyver είναι ένα 7 ημερο το ελαχιστο  με προληπτικη ενδοφλεβια αντιβιωση. μεχρι να βγει και η πιο χρονοβορα εξεταση που είναι η καλλιεργεια αιματος. Δυστυχως τα μαθαμε από πρωτο χερι και καταλαβα το ποσο σοβαρο εινα να νοσησει ένα νεογνο μεχρι 60 ημερων.

 

Τεσπα για την υγιεινη συμφωνω απλα πες το ομορφα και να εχεις ένα μεγαλο αντισηπτικο κοντα στο μωρο. Λεγε κατι του τυπου.....ολοι τα χερακια πρωτα κτλ, εγω αυτό εκανα. Δε συμφωνω για τις αγκαλιες (αν και εγω το ιδιο ενιωθα και στα δυο μου μωρα, κυριως στο πρωτο), μας βγαινει μια απιστευτη κτητικοτητα κα είναι μαλλον φυσιολογικη ως θηλαστικα που ειμαστε αλλα ενταξει στο δευτερο το καταπολεμησα και το εκμεταλλευομουν για να κανω μπανακι ανετα κτλ  και οι γιαγιάδες να χαρουν το μωρακι.

[Violetaand]

5 ώρες πρίν, Violetaand είπε:

Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να έχεις ένα μεγαλο αντισηπτικό(σαν αυτά που εχουν στα νοσοκομεια)δίπλα στην κούνια του μωρού και όταν θα είναι και η πεθερά σου μπροστά,πρώτα να βάλεις απ το αντισηπτικό και ύστερα να πιάσεις το μωρο για να δει ότι δεν της το λες επειδη τη θεωρείς βρωμιάρα ή δεν ξερω και τι άλλο (γιατί αυτή τώρα έτσι τ χει πάρει και το κάνει από αντίδραση ) και το κάνεις και εσύ ή ίδια που είσαι και η μανα του μωρού... Οπότε λογικά σιγά σιγά θα αρχίσει να το κάνει και αυτή... πέτα και καμιά σπόντα του τύπου "για το καλό του μωρου που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα το δικό του ανοσοποιητικο σύστημα" . κατά τα άλλα αν δεν θελεις να πηγαινεις σπίτι της γιατί όπως λες το σκυλι δεν το πλένει και φοβάσαι μην παρουσιάσει κάποια αλλεργία  (που δε νομιζω μη σου πω θα φτιάξει και καλύτερο ανοσοποιητικο. Και εφοσον θηλαζεις το μωρο σου παιρνει αντισώματα από σενα  ) τότε πολύ απλά μην πηγαίνεις πες της ότι ξυπνας τα βράδια για το μωρο και τη μέρα είσαι εξαντλημενη οπότε πες της ότι δε βγαίνεις απ το σπίτι επειδή νιώθεις εξαντλημενη ,κουρασμένη .. Καλό θα ήταν δηλαδή να μην την πληγώσεις γιατι ένας άνθρωπος στην ηλικία της πεθεράς σου φέρεται σα μωρο παιδί.. Οπότε εσύ θα βγεις η κακιά . Αλλά του λες και άλλα κανει. Ίσως επειδή νιώθει μοναξια?  Επειδή φοβάται ότι τώρα που ηρθε το μωρο θα την παραμελησετε  τελείως ? Αν απ την άλλη εσύ αρχίσεις και της δίνεις το μωρο οποτε έρχεται σπίτι σου να το κρατησει ίσως αλλάξει συμπεριφορά (γιατί όπως σ είπα μπορεί να το κάνει από αντίδραση.  Σε καμία περίπτωση δε τ κάνει από κακία ή απλά έχει ξετρελαθει με τον ερχομό του μωρού ειδικά αν ειναι το πρώτο εγγονακι) και εσύ μην αγχώνεσαι γιατί μόνο κακό  κάνεις στον εαυτό σου με το άγχος. Χαλαρωσε.. παρτο τελείως διαφορετικά το θέμα και ίσως αλλάξει και αυτή βλέποντας σε έτσι πιο χαλαρή.. Υπάρχουν άλλα παιδάκια που μεγαλωσαν σε πολύ χειρότερες συνθήκες και πάλι μια χαρά είναι ούτε άρρωστοι ούτε τίποτα.. Οπότε όσο λιγότερο υπερπροστατευτικη είσαι τόσο καλύτερο ανοσοποιητικο θα φτιάξει. Και στη λάσπη θα παίξει ,και θα λερωθει και θα χτυπήσει παιδί είναι... Έτσι μεγαλώνουν...γερό δυνατο και υγιες να ναι όλα τα άλλα λύνονται.  Μιλά της όμορφα και θα δεις που θα φτιάξει η σχέση σας και θα χαλαρώσεις και εσύ όσο περνάει ο καιρός.. Μην σ απασχολούν τέτοια μικροπροβληματα κοίτα να περνάτε όμορφα  με το μωρακι σου Και τον σύντροφό σου.. Και όλα καλά θα πάνε.   

 

[ΑΡΓΚ]

Κορίτσια, διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις. Αν υπάρχουν δύο γονείς που συμφωνούν, το μισό πρόβλημα έχει λυθεί. Το θέμα είναι τι γίνεται με την ευρύτερη οικογένεια, τον κοινωνικό περίγυρο κλπ κλπ. Καλώς ή κακώς, συνηθως υπάρχει μία μέση λύση, και υπάρχουν και τα άκρα. Η μαμά με το αντισηπτικό δίπλα στην κούνια, θα αντιμετωπιστεί με καλοπροαίρετη κριτική ή και με σαρκασμό από κάποιους συγγενείς και φίλους. Το άλλο άκρο, η μαμά που π.χ. μαζεύει την πιπίλα του βρέφους από το πάτωμα και του τη δίνει, ή αφήνει το σκύλο να του γλύψει το πρόσωπο, και αυτή θα ακούσει πολύ αρνητικά σχόλια από κάποιους. 

Αν έχεις ακραίες απόψεις, προς το ένα ή το άλλο άκρο η συμβίωση με άλλους έχει εμπόδια. Ευτυχώς εδώ δε μιλάμε για συγγενείς που μένουν μαζί. Οπότε ούτε η γιαγιά θα αναγκαστεί να πλύνει το σκύλο με μπεταντιν, ούτε η νύφη πρέπει να ανέχεται την τρίχα του σκύλου στο μαξιλάρι της. Λίγη ανοχή και από τις δύο πλευρές και λίγο τακτ χρειάζεται, δεν είναι λόγος για πολεμική σύρραξη. Πιθανόν είναι κάτι που δεν καταλαβαίνει κανείς όταν έχει συγγενείς που είναι κοντά του, γιατί οι άνθρωποι γενικά έχουμε την τάση να βλέπουμε τα αρνητικά. Δε θα δούμε το ότι υπάρχει μία γιαγιά να φωνάξουμε αν χτύπα ξύλο βρεθούμε σε ανάγκη  (π.χ. μια ξαφνική νοσηλεία) αλλά θα κολλήσουμε στο α ή β χαζό σχόλιο.

Επειδή πραγματικά δεν έχουν όλοι οι άνθωρποι συγγενείς, και δεν είναι και όλοι οι συγγενείς καλοπροαίρετοι, θα συμβούλευα πραγματικά πριν φτάσει κανείς στα άκρα, να βάζει τα πράγματα σε μία σωστή κλίμακα: δεδομένου π.χ. ότι υπάρχουν πεθερές που μισούν τις νύφες, ή που οι ίδιες ως μάνες κακοποιούσαν το παιδί τους, πόσο κακή είναι η πεθερά που λέει χαζά αστεία; Η πριν κανείς "κράξει" την πεθερά και την ξεκόψει, ας αναλογιστεί, τι θα γίνει αν μεθάυριο π.χ. πάθει μία πνευμονία και χρειάζεται την πεθερά απεγνωσμένα για να βοηθήσει;

Και τέλος και πολύ βασικό: όταν υπάρχει νέο μωρό στο σπίτι, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται περίεργα, έιναι αγχωμένοι, τα πάντα γυρνάνε γύρω από το νεογέννητο. Ο μπαμπάς π.χ. μπορεί να συγχωρήσει ή και να αγνοήσει το ότι η γυναίκα του δε θέλει ούτε να πλησιάσει η μάνα του το μωρό. Επειδή όμως και ο μπαμπάς είναι γιος, αν η σχέση με τη μαμά του χαλάσει, όταν ηρεμήσει η φάση με το μωράκι και επανέλθει η ρουτίνα, θα αρχίσουν τα προβλήματα στο ζευγάρι, και εκεί μπορεί ξαφνικά να βγει πικρία μηνών μαζεμένη απότμοα.

 

[xarouli]

Ειμαι κι εγω νέα μαμα κι εχω παρομοιο ζητημα, οχι μονο με πεθερα, δε θα επεκταθω. Κοιτα, η αδερφη μου, οταν το συζητησα μαζι της (που εχει μεγαλωσει ήδη 3 παιδια) μου ειπε: τι???θα θυμωσουν αν τους απαγορεψεις κατι? τι ειναι πιο δυσκολο για σενα, να θυμωσουν ή να παθει κατι το παιδι? Ε, λοιπον, εχει δικιο, και ουτε φιλια δεχτηκα στον μπεμπη, ουτε ακραια πραγματα και η δικη μου συμβουλη πλεον αυτη ειναι. Και αλλες μαμαδες που γεννησαμε μαζι και τα ειχαν τα παιδια με φιλια και αλλες βλακειες απο γιαγιαδες, φιλες κτλ ειχαν απο 2 μηνων τα παιδακια τους στο νοσοκομειο. Γιατι να ταλαιπωρηθει ενα παιδι ετσι? Και γιατι να αρρωστησει σε τετοια ευαισθητη ηλικια, επιβαρυνοντας γενικα την υγεια του? Μονο και μονο για να "χαρει" ενας ενηλικας. Τι ειναι το παιδι, τσιρκο? Για να μην ακουστω ακραια, εχω δωσει το παιδι σε ατομο που μολις εχει καπνισει χωρις πανα και χωρις να εχει αλλαξει μπλουζα...και γενικα στην αγκαλια σχεδον σε ολη την ευρυτερη οικογενεια, αλλα οχι τα χερια του δε θα τα φιλησει κανεις γιατι τα βαζει συνεχεια στο στομα και κινδυνευει και ειναι σκετη αηδια. Και το συζητουσα μαζι τους 30 λεπτα για να το καταλαβουν...(φαντασου), οτι κοιτα, θα φωναξω το γειτονα, θα σου φιλησει το χερι και μετα θα σε βαλω να το γλειψεις, σου αρεσει? Ετσι κανω, λοιπον, ή τους βαζω στην ιδια θεση ή παραθετω 500 ερευνες και επιστημονικα δεδομενα. Και δεν τσατιζομαι πχ με καποιον αντρα ή με ενα παιδι γιατι δεν ξερουν, οκ, ουτε εγω ηξερα, αλλα με οσες ειναι μαναδες και γιαγιαδες, βγαινω απο τα ρουχα μου! Να σου πω το αλλο: δεν επιτρεπω να το εχει καποιος αγκαλια και να μιλαει στο κινητο, ειναι σαν βαζεις το μωρο να μιλαει. Η δικια μου το εκανε 3 φορες....και την εκραζαν ολοι- ο αντρας της, ο γιος της, η κορη της, (ευτυχως) πριν προλαβω εγω και μαλλον ακομη δεν το εχει συνειδητοποιησει...υπομονη

Η αληθεια ειναι οτι τα παιδια χρειαζονται και τις γιαγιαδες, και οτι γενικα υπαρχει πολυ χαμηλο επιπεδο συνολικα στην κοινωνια μας για πολλα θεματα - απειρα. Οποτε εγω εχω αποφασισει να τα αναλυω στους αλλους σε βαθμο κακουργηματος κι ο,τι γινει, εωσοτου θα εχω υπομονη βεβαια!

Αυτα κι ελπιζω να βοηθησα!

[PREGNANCYMATERNITY]

On 9/6/2017 at 9:58 ΜΜ, Romaina είπε:

 

 

Ειλικρινά , μετά από τέτοια αντιμετώπιση και χωρίς καμία υπερβολή, αν ο άντρας σου δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη μητέρα του , έχεις υποχρέωση να προστατεύσεις εσύ το μωρό σου και να περιορίσεις στο 1/3 τις επαφές με την πεθερά σου. Δεν θα με ένοιαζε καθόλου αν παρεξηγούσε .Αντιθέτως θα είχα εγώ το πρόβλημα μαζί της εφόσον δε σέβεται το βρεφάκι και τη μητέρα του. Έτσι, ίσως καταλάβει....