Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

προβλημα με παππού


HOPE77

Recommended Posts

Κοριτσια μην κρινετε τοσο πολυ την hope ειπε η κοπελα οτι κ τιμωρησε το μικρο κ του εξηγησε. Τα μικρα παιδια περνανε διαφορες φασεις ετσι ειναι κ η φαση της επιθετικοτητας. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο αλλα παιδια καταλαβαινουν αμεσως οτι δεν ειναι σωστο κ δεν το ξανακανουν κ αλλα χρειαζονται πιο πολυ χρονο για να το κοψουν το συνηθειο. Μην λεμε θεωριες καθε παιδι θελει τον χρονο του δεν σημαινει οτι επειδη χτυπησε τον παππου του θα γινει βιαιο παιδι. Το τιμωρησε κ η μαμα του κ ξερει κ η ιδια οτι δεν θα δικαιολογησει αλλη τετοια συμπεριφορα. Το ειπε η κοπελα αλλα θεματα ειχε με τον παππου κ γιαυτο φαινετε μπερδεμενη στο τι επραξε.

 

Δεν νομίζω ότι εδώ έκρινε κανείς την κοπέλα, ίσα ίσα που άνοιξε ένα ενδιαφέρον θέμα που μπορεί να βοηθήσει και άλλες μαμάδες. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι η συμπεριφορά του παππού δεν ήταν σωστή, πόσο μάλλον όταν το παιδί το βλέπει μία στο τόσο, αν δεν κάνω λάθος αυτό πίκρανε και την Hope... ότι το βλέπει μία στο τόσο και για λιγο, θα μπορούσε να μην αντιδράσει έτσι ο παππούς. Νομίζω ότι σε αυτό όλες συμφωνούμε! Από εκεί και πέρα υπήρξαν ωραία ποστ που αναρτήθηκαν σε ότι αφορά την οριοθέτηση των παιδιών που είναι χρήσιμα για όλες τις μαμάδες.

Ζήτω η παιδική χαρά!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 115
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

αααα και επειδή το ερώτημα ήταν πως να το χειριστεί εγώ προσωπικά όπως είπαν και άλλα κορίτσια προτείναμε να εστιάσει στο παιδί γιατί με τον παππού δεν νομίζω ότι μπορούν να γίνουν και πολλά... από εκεί και πέρα εγώ δεν είμαι υπέρ της άποψης να ξεκόψει με τον παππού, αν πηγαίνει το παιδί εκεί και δεν αισθάνεται άνετα η ίδια να είναι παρούσα.

Ζήτω η παιδική χαρά!!!

Link to comment
Share on other sites

αααα και επειδή το ερώτημα ήταν πως να το χειριστεί εγώ προσωπικά όπως είπαν και άλλα κορίτσια προτείναμε να εστιάσει στο παιδί γιατί με τον παππού δεν νομίζω ότι μπορούν να γίνουν και πολλά... από εκεί και πέρα εγώ δεν είμαι υπέρ της άποψης να ξεκόψει με τον παππού, αν πηγαίνει το παιδί εκεί και δεν αισθάνεται άνετα η ίδια να είναι παρούσα.

 

Το ξεκοψει ειναι βαρια κουβεντα απλα μπορει να φροντισει οι επισκεψεις να ειναι συχνες αλλα πολυ συντομες ωστε να μην προλαβαινουν να εξηκοιωθουν κ πολυ μεταξυ τους.

Link to comment
Share on other sites

Δεν δικαιολογησε το παιδι της νομιζω το ειπε απλα απο οτι καταλαβα κ ειπε εχει ενα θεμα με τον πατερα της κ ειναι προκατειλημενη. Δεν δικαιολογησε την συμπεριφορα απλα δεν ηξερε πως να αντιδρασει σε σχεση με τον πατερα της επειδη τον βλεπει προκατειλημενα . Πιστευω οτι αν αυτος που επεπλητε το παιδι ηταν ο συζηγος της ή καποιος αλλος που τον βλεπει πιο θετικα δεν θα ειχε δωσει καμια σημασια στο περιστατικο. Απλα επειδη τον πατερα της τον βλεπει καπως δεν ηξερε πως να αντιδρασει κ θυμωσε παραπανω με τον πατερα της παρα με τον γιο της γιαυτο το λογο. Σιγουρα γιαυτο κ ειπε οτι απλα το παιδι εκανε ζωηραδες γιατι ισως θεωρει τον πατερα της υπερβολικο ειμαι σιγουρη οτι οταν τα κανει μπροστα της κ ορια του βαζει κ δεν το δικαιολογει το μικρο.

 

Με εχεις καταλάβει πληρως.Εχω τονισει πως δεν δικαιολογω τον μικρο απλά θα περιμενα αλλλη συμπεριφορα απο ενηλικο και δη παππου απεναντι σε ενα παιδι.Αυτο νομιζω θα καναμε ολοι ασχετα απο την συμπεριφορα του παιδιου.Δεν μπορεις να το χειριστεις;Φυγε.Δεν ειπα να καθεται να τον χτυπαει ή να τον βριζει αμεριμνος αλλα αφου βλεπεις πως το παιδι παρεκτράπη(για οποιονδηποτε λογο)το κανεις θα παρεκτραπεις κ εσύ;Εχει λογικη αυτο;Δηλ οπως ειπε μια φιλη αν του ριχνε μπουνια ,θα του δινε κ ο ιδιος;Εσεις -εγώ δηλ τι θα κανατε αν ενα παιδι που επαιζε με τα δικα σας στο σπιτι χωρις τη μαμα του έκανε κατι κακο;Θα το μαλωνατε σιγουρα,θα το απομακρυνατε ίσως τηλ τη μαμα του αλλα ως εκει.

Το θεμα με το παιδι ειναι άλλο άσχετο με τη συμπεριφορα του παππού.Το παιδι φέρθηκε έτσι για τον χ ή ψ λογο.Ενας ενηλικας πρεπει ναξερει να συγκρατειται κ στα δικα του παιδια κ πολυ περισσοτερο οταν δεν ειναι δικα του.Όσο το σκεφτομαι τόσο θυμωνω με τον παππού αν κ προσπαθω να τον δικαιολογησω.

Τωρα για τις φιλες που μ λενε να δω το θέμα με τη συμπεριφορα του παιδιου,τονισα οτι με έχει απασχολησει.Το παιδι καποιες φορες τωρα τελευταια λεει κ ασχημες κουβεντες(δεν ειπα οτι το παιδι βρίζει γενικά)κ γενικα θελει να γινεται το δικο του .Εχω μιλησει με τη νηπιαγωγο του,τη ρώτησα μήπως να δω καποιον ειδικο κ μου ειπε να μην ειμαι υπερβολικη μαλλον ειναι φάση.Βέβαια εγω αν συνεχιστει σκεφτομαι να κανω μια κουβέντα.Αλλά το ξαναλεω αυτο ειναι αλλο απο τη συμπεριφορα του παππου.

Link to comment
Share on other sites

Το ξεκοψει ειναι βαρια κουβεντα απλα μπορει να φροντισει οι επισκεψεις να ειναι συχνες αλλα πολυ συντομες ωστε να μην προλαβαινουν να εξηκοιωθουν κ πολυ μεταξυ τους.

 

Αυτο σκέφτομαι να κανω ,να πηγαινω μονο για καφέ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δλδ περιμένουμε από έναν παππού -αλήθεια πόσο είναι- να χειριστεί το παιδι σαν επαγγελματίας παιδαγωγός ή σαν ψαγμένος γονιος..Μήπως εθελοτυφλούμε?

Διαφωνώ κάθετα με το τράβηγμα του αυτιού, δεν έχω απλώσει χέρι ποτέ έτσι, από την άλλη αυτό ήταν κοινή πρακτική παλιά, μην πω και σήμερα..Και η θεματοθέτρια πέφτει από τα σύννεφα?

Να το παω ανάποδα. Η μαμά μου ετών 81 με σώας τας φρένας αλλα αγύριστο κεφαλι, λέει άλλα, κάνει άλλα, ψέμματα..Θέμα χαρακτήρα που τον ξέρω καλά.

Υπάρχει περίπτωση να αφήσω τα παιδιά μου σπίτι της και να μη φάνε γλυκά? όχι. δεν θα ήταν ουτοπικό να το περιμενω?

Ένα ζωηρό παιδί βγάζει εμάς τις ίδιες εκτός εαυτού, πόσο μαλλον έναν ηλικιωμένο. Δεν δικαιολογώ, δεν εκλήσσομαι όμως.

Link to comment
Share on other sites

Eπιμενω οτι εστιαζεται λαθος αλλα οκ.. Οταν αυριο μεθαυριο ενα παιδι χωρις οριοθετηση χτυπησει το παιδι σας στο σχολειο, μην παραπονεθειτε ή μαλλον να ειστε ετοιμες να αντιμετωπισετε και την μανα τουπαιδιου που αν τολμησετε να πειτε οτιδηποτε ή να ακολουθεισετε αυτα πουπρεπει, θα σας στολισει αναλογα. Κοριτσια αληθεια, κοιταξτε τα προβληματα που δημιουργουνται με την μη οριοθετηση .

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ 100 % με το θέμα της οριοθέτησης έχοντας μια τετράχρονη που μου έχει βγάλει το λάδι στο θέμα αυτό. Απλά τοποθετήθηκα στο αν μας εκπλήσσει η αντίδραση ενός ηλικιωμένου, εγώ τη βρίσκω αναμενόμενη.

Link to comment
Share on other sites

Δλδ περιμένουμε από έναν παππού -αλήθεια πόσο είναι- να χειριστεί το παιδι σαν επαγγελματίας παιδαγωγός ή σαν ψαγμένος γονιος..Μήπως εθελοτυφλούμε?

Διαφωνώ κάθετα με το τράβηγμα του αυτιού, δεν έχω απλώσει χέρι ποτέ έτσι, από την άλλη αυτό ήταν κοινή πρακτική παλιά, μην πω και σήμερα..Και η θεματοθέτρια πέφτει από τα σύννεφα?

Να το παω ανάποδα. Η μαμά μου ετών 81 με σώας τας φρένας αλλα αγύριστο κεφαλι, λέει άλλα, κάνει άλλα, ψέμματα..Θέμα χαρακτήρα που τον ξέρω καλά.

Υπάρχει περίπτωση να αφήσω τα παιδιά μου σπίτι της και να μη φάνε γλυκά? όχι. δεν θα ήταν ουτοπικό να το περιμενω?

Ένα ζωηρό παιδί βγάζει εμάς τις ίδιες εκτός εαυτού, πόσο μαλλον έναν ηλικιωμένο. Δεν δικαιολογώ, δεν εκλήσσομαι όμως.

 

Για να ειμαι ειλικρινης περιμενα απο εναν παππου που βλεπει το εγγονι του μια φορα καθε τρεις μηνες για ενα 2μερο,που το παιδι το εχουμε τον περισσοτερο χρονο εξω γιατι ειναι ζωηρο κ στο σπιτι συνυπαρχουν λιγο,κ παντα μαζι με τη γιαγια που φερει κ την ευθυνη του βασικα που οταν ειναι μακρυα του τηλεφωνει καθε μερα γιατι ταχα του λειπει, απο αυτον τον παππου περιμενα λοιπον να φανει εγκρατης ,να συγκρατησει τα νευρα του και να θυμηθει πως οταν εγω τους ελεγα πως ειναι ζωηρος κ με κουραζει γιατι τον εχω μονη μ όλη μερα ελεγε στη μαμα μ"πώς κανει ετσι ενα παιδι είναι;"Αυτο περιμενα να πω την αληθεια.Κατι παραπανω δε θα ζητουσα γιατι ξερω την κατασταση.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, όλα αυτά που λέμε εμείς και τα έχουμε ψωμοτύρι ως σύγχρονες μαμάδες, δεν ήταν ούτε ψίθυρος την εποχή που μεγάλωσε ο πατέρας σου. Τότε έτρωγαν της μουρλής το ξύλο στο σχολείο με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων.

Για εκείνον αυτή η ιστορία δεν έχει την αξία που έχει για σένα, δεν έχει διανοηθεί πράγματα σαν τα λινκ που έβαλε η vtgian. Άρα δεν θα πειστεί και ποτέ ότι έκανε κάτι τόσο κακό.

Ο μπαμπάς σου είναι αυτός που είναι, αυτός που ήταν πάντα, για όσα χρόνια του μένουν ακόμη. Βρες τον τρόπο να συνυπάρξετε αρμονικά και οι τρεις σας, οικογένεια είστε.

 

Εννοείται ότι δεν τους ξαναφήνεις μόνους, θα είσαι πάντα παρούσα.

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσια διάβασα με πολύ προσοχή τα γραφόμενά σας. Θέλω να παραθέσω κι εγώ την άποψή μου από την εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός κι ελπίζω να μην βγω εκτός θέματος. Εργάζομαι κάποια χρόνια σε σπίτια και ποτέ δεν αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα με παιδάκι, εκτός από φέτος που έχω ένα μεγάλο κοριτσάκι στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Είναι ένα παιδάκι με πολλά προβλήματα συμπεριφοράς. Όμως το κυριότερο κατ' εμέ πρόβλημα είναι η μη οριοθέτηση συμπεριφοράς από τους γονείς ή μάλλον η λάθος οριοθέτηση συμπεριφοράς. Για να καταλάβετε τι εννοώ γίνομαι σχεδόν καθημερινά αποδέκτης επιθετικής συμπεριφοράς, όπως το να επιχειρεί να σηκώσει χέρι πάνω μου, να χτυπάει την κοιλιά μου τάχα γελώντας ως παιχνίδι (σημ. είμαι έγκυος), να απαιτεί να της κάνω εξυπηρετήσεις σαν να είναι η βασίλισσα κι εγώ η δούλα, να βρίζει εμένα και άλλους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Αυτήν τη συμπεριφορά την έχει προς όλους τους ανθρώπους (γονείς, παππούδες, φίλες). Δεν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου δηλαδή, μάλιστα -κατά την ίδια- με αγαπάει πολύ και όταν έχει τις καλές της μου λέει ότι στεναχωριέται που κάποια στιγμή θα φύγω και φοβάται ότι δεν θα βρει καλύτερη παρέα. Εγώ όλο αυτό το αντιμετωπίζω με μεγάλη υπομονή (γαϊδουρινή θα έλεγα) και ψυχραιμία και εφαρμόζω όλες τις σωστές εκπαιδευτικές μεθόδους. Μάλιστα έχω συμβουλευτεί και ψυχολόγο. Πάντα προσπαθώ να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα και γυρνάω με κλάματα στο σπίτι. Έχω υψώσει την φωνή μόνο λίγες φορές, συνήθως της πιάνω τα χέρια και της επαναλαμβάνω αυστηρά ότι αυτό που κάνει δεν επιτρέπεται να το κάνει! Έχω χρησιμοποιήσει επιβράβευση, απομάκρυνση κτλ αλλά φαίνεται πως όλα αυτά δεν είναι ικανά να αλλάξουν μια παγωμένη πλέον συμπεριφορά... Που έχω καταλήξει από την εμπειρία μου; Ότι βάλτε όρια όσο είναι μικρά τα παιδιά γιατί αργότερα θα υπάρχουν μεγάλα προβλήματα που δεν θα λύνονται ούτε με τις συμβουλές των ψυχολόγων! Φυσικά και είναι άκρως απαγορευτικό να χτυπήσεις ένα παιδί (τι συζητάμε εν έτη 2017 :mad: ) αλλά το πρόβλημα από κάπου, κάπως ξεκίνησε και άρχισε να "θρέφεται"... Και το πρόβλημα δεν το έχουν τα παιδιά, πιστέψτε με. Το πρόβλημα το έχουν οι γονείς.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης να πω πως άλλο είναι ένα παιδί να είναι "ζωηρό" και άλλο είναι ένα παιδί να είναι "επιθετικό". Έχει τεράστια διαφορά. Ελπίζω να μην σας κούρασα..

Link to comment
Share on other sites

Επίσης να πω πως άλλο είναι ένα παιδί να είναι "ζωηρό" και άλλο είναι ένα παιδί να είναι "επιθετικό". Έχει τεράστια διαφορά. Ελπίζω να μην σας κούρασα..

 

Εχεις απολυτο δικιο. Γενικα τα παιδια δεν ειναι μηχανες για να εχουμε οδηγιες πως θα τα διαπαιδαγωγησουμε. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο κ επειδη ξερω ανθρωπους απτο επαγγελμα σου γνωριζω κ παιδια με προβλημα συμπεριφορας οπως επισης γνωριζω κ παιδια που με τους γονεις τους ειναι αγγελουδια γιατι ξερουν οτι θα εχουν σηνεπειες μ μολις μεινουν με καποιον αλλο καταστρεφουν οτι βρουν. Γενικα ειναι πολυπλοκο ενας γονιος να μεγαλωσει ενα παιδι κ δεν χρειαζονται υπερβολες.

Link to comment
Share on other sites

Εχεις απολυτο δικιο. Γενικα τα παιδια δεν ειναι μηχανες για να εχουμε οδηγιες πως θα τα διαπαιδαγωγησουμε. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο κ επειδη ξερω ανθρωπους απτο επαγγελμα σου γνωριζω κ παιδια με προβλημα συμπεριφορας οπως επισης γνωριζω κ παιδια που με τους γονεις τους ειναι αγγελουδια γιατι ξερουν οτι θα εχουν σηνεπειες μ μολις μεινουν με καποιον αλλο καταστρεφουν οτι βρουν. Γενικα ειναι πολυπλοκο ενας γονιος να μεγαλωσει ενα παιδι κ δεν χρειαζονται υπερβολες.

 

Οι περισσότερες μανούλες με το ένστικτο πορεύονται. Αλλά αν κάποια στιγμή νιώθουμε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια μας δεν είναι κακό να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό, όσο είναι νωρίς. Γιατί μετά τη χάσαμε τη μπάλα... Πολύ δύσκολα ένα επιθετικό παιδί σε μεγάλη ηλικία μπορείς να το οριοθετήσεις. Θα σου αντιμιλήσει, θα σε χτυπήσει, θα σε ειρωνευτεί, θα φωνάξει σαν κακομαθημένο για να γίνει το δικό του, ακόμα και θα σου πει ότι εσύ φταις για την άσχημη συμπεριφορά του ("εσύ είσαι χοντρή, εγώ σου φταίω που λέω την αλήθεια;;;;") χωρίς να το ενδιαφέρει αν θα κάτσει "στην καρέκλα της σκέψης" ή αν θα απομονωθεί ή θα μπει τιμωρία ή αν θα στερηθεί κάτι. Στα μεγάλα παιδιά δεν πιάνουν αυτά. Ούτε την παρατήρηση της δασκάλας φοβούνται στο σχολείο. Μάθετε τα παιδιά να σέβονται όπως και οι ενήλικοι σέβονται ο ένας τον άλλον. Οι κανόνες ισχύουν για όλους.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με όσα λετε περι οριων αλλά το δικο μ παιδι δεν πιστέυω οτι ανηκει στην κατηγορια των παιδιων που δεν εχουν όρια.Ειναι ζωηρός(οι φιλοι που τους το λεω μου λενε οτι ειναι φυσιολογικο αγορι)κ η δασκαλα του μ λεει ζωηρουλης χωρις ομως υπερβολες.Υπάρχουν κ στιγμες που υπερβαινει τα όρια ,δεν ειναι όμως ετσι συνεχεια(καθημερινα κοιμαται το βραδυ μολις το λεμε,οταν ηρθε μια φορα η γιαγια του εκανε να κοιμηθει 2ωρες ,πηδουσε στο κρεββατι,ηθελε παραμυθι).

Παντως απο αυτα που ειπαμε αποφάσισα αλλη φορα οτι θα πηγαινουμε αυθημερον στους παππούδες επίσκεψη χωρις πολλα πολλά.Δεν μπορω να αγχώνομαι κ γι΄αυτο.Η πλακα ξερετε ποια ειναι κ ειμαι σχεδον σιγουρη,πώς αν του το πω θα παρεξηγηθει κ θα μ πει δεν εκανα κ τιποτα γιατι το πηρες έτσι κλπ.Το εχω δει το εργάκι.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Συμφωνω με όσα λετε περι οριων αλλά το δικο μ παιδι δεν πιστέυω οτι ανηκει στην κατηγορια των παιδιων που δεν εχουν όρια.Ειναι ζωηρός(οι φιλοι που τους το λεω μου λενε οτι ειναι φυσιολογικο αγορι)κ η δασκαλα του μ λεει ζωηρουλης χωρις ομως υπερβολες.Υπάρχουν κ στιγμες που υπερβαινει τα όρια ,δεν ειναι όμως ετσι συνεχεια(καθημερινα κοιμαται το βραδυ μολις το λεμε,οταν ηρθε μια φορα η γιαγια του εκανε να κοιμηθει 2ωρες ,πηδουσε στο κρεββατι,ηθελε παραμυθι).

Παντως απο αυτα που ειπαμε αποφάσισα αλλη φορα οτι θα πηγαινουμε αυθημερον στους παππούδες επίσκεψη χωρις πολλα πολλά.Δεν μπορω να αγχώνομαι κ γι΄αυτο.Η πλακα ξερετε ποια ειναι κ ειμαι σχεδον σιγουρη,πώς αν του το πω θα παρεξηγηθει κ θα μ πει δεν εκανα κ τιποτα γιατι το πηρες έτσι κλπ.Το εχω δει το εργάκι.

 

Δεν υπαρχει λογος να του το πεις.Δε θα σε καταλαβει...απλα θα στεναχωρηθεί και θα τσακωθείτε.Κανε αυτό που αποφασισες χωρις να κατσει ςνα δωσεις εξηγήσεις του τυπου...δε θα ξαναερθουμε γιατι του τραβηξες το αυτι.Εξηγησε του ότι δε σου αρεσε αυτό που εγινε και ότι δε θελεις να ξαναγινει και ως εκει.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με όσα λετε περι οριων αλλά το δικο μ παιδι δεν πιστέυω οτι ανηκει στην κατηγορια των παιδιων που δεν εχουν όρια.Ειναι ζωηρός(οι φιλοι που τους το λεω μου λενε οτι ειναι φυσιολογικο αγορι)κ η δασκαλα του μ λεει ζωηρουλης χωρις ομως υπερβολες.Υπάρχουν κ στιγμες που υπερβαινει τα όρια ,δεν ειναι όμως ετσι συνεχεια(καθημερινα κοιμαται το βραδυ μολις το λεμε,οταν ηρθε μια φορα η γιαγια του εκανε να κοιμηθει 2ωρες ,πηδουσε στο κρεββατι,ηθελε παραμυθι).

Παντως απο αυτα που ειπαμε αποφάσισα αλλη φορα οτι θα πηγαινουμε αυθημερον στους παππούδες επίσκεψη χωρις πολλα πολλά.Δεν μπορω να αγχώνομαι κ γι΄αυτο.Η πλακα ξερετε ποια ειναι κ ειμαι σχεδον σιγουρη,πώς αν του το πω θα παρεξηγηθει κ θα μ πει δεν εκανα κ τιποτα γιατι το πηρες έτσι κλπ.Το εχω δει το εργάκι.

 

 

δεν υπαρχει λογος να κανεις κουβεντα με τον μπαμπα σου...θα πηγαινεις στους γονεις σου οποτε το αισθανεσαι και δεν θα αφηνεις μονο του το παιδι εκει,οσο καθεστε,θα εισαι και εσυ εκει...

 

διαφωνω με την κινηση του μπαμπα σου να ακουμπησει τον μικρο σου...διαφωνω ομως και με την αποψη σου, οτι επειδη οι γονεις σου βλεπουν τον μικρο μια στο τοσο,ειναι υποχρεωμενοι να ανεχονται την οποια συμπεριφορα του παιδιου σου...επσης, ειναι αλλο πραγμα το ζωηρο παιδι και αλλο πραγμα το παιδι χωρις οριοθετηση...εγω οπως τα περιγραφεις,αντιλαμβανομαι ενα παιδακι χωρις ορια...ενα ζωηρο παιδι δεν σε βγαζει τοσο ευκολα εκτος οριων οπως ενα νηπιο χωρις οριοθετηση...εσυ ομως που εισαι η μαμα του,ξερεις το παιδι σου καλυτερα...η λυση για μενα θα ηταν, να ειμαι παντα μαζι με το παιδι μου οπου πηγαινω...και εφοσον αναφερεσαι σε ενα παιδι ζωηρο,ενας λογος παραπανω...

εχω εναν μικρο πριγγηπα στην αγκαλια μου...

Link to comment
Share on other sites

Επειδή το συμβάν αυτό είχε γίνει το καλοκαίρι αν κατάλαβα καλά, τώρα είναι εντελώς ετεροχρονισμένο να συζητήσεις οτιδήποτε... Ό,τι είχες να πεις έπρεπε να το είχες πει τότε. Από εδώ και πέρα απλώς να είσαι από κοντά να προλαμβάνεις τυχόν εντάσεις.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή το συμβάν αυτό είχε γίνει το καλοκαίρι αν κατάλαβα καλά, τώρα είναι εντελώς ετεροχρονισμένο να συζητήσεις οτιδήποτε... Ό,τι είχες να πεις έπρεπε να το είχες πει τότε. Από εδώ και πέρα απλώς να είσαι από κοντά να προλαμβάνεις τυχόν εντάσεις.

 

Oxi το καλοκαιρι ειχε γινει ένα αντιστοιχο,πιο ελαφρυ γιάυτο ειχε μιλησει πολύ στον μικρο,του ειχα εξηγησει κπλ.και μου υποσχεθηκε να ειναι φρονιμος κ ναακουει τους παππούδες του.

Όσο γιατο τι μας βγαζει εκτος οριων που ανέφερε μια φιλη κ συνεπαιρανε απο εκει οτι ο μικρος ειναι εκτος οριων γιαυτο νευριασε ο παππους του,πιστεψτε με οτι τα ορια του καθενος ειναι πολυ διαφορετικα ειδικα οταν αυτος ειναι εν γενει νευρικος κ οξυθυμος τυπος.Το λαθος μ ίσως εξαρχης ηταν οτι πιστεψε οτι επειδη του εχει αδυναμια θα εκανε περισσοτερη υπομονη μαζι του.

Αν ηταν ο δικος μ ενα παιδακι χωρς ορια γενικα ουτε που θα διανοουμουν να τον παω εκει ,ουτε ο παππους θα μας ηθελε εξάρχης.

Link to comment
Share on other sites

 

χτυπάει την κοιλιά μου τάχα γελώντας ως παιχνίδι (σημ. είμαι έγκυος),

 

λέει ότι στεναχωριέται που κάποια στιγμή θα φύγω και φοβάται ότι δεν θα βρει καλύτερη παρέα.

 

Καλημέρα Moonflower, δεν θέλω να καταχραστώ το θέμα, όμως αυτό που έγραψες με διακίνησε πολύ. Έχεις σκεφτεί ότι αυτές οι δύο συμπεριφορές σχετίζονται;

 

Το παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να καταλαβαίνει πως όταν γεννήσεις θα φύγεις. Θαυμάζω το κουράγιο και το ενδιαφέρον σου, όμως πιστεύω ότι πέρα από την οριοθέτηση που πολύ σωστά κάνεις, χρειάζεται να απευθυνθείς και στο συναίσθημα που το παιδί βγάζει από κάτω. Δοκίμασε την ενσυναίσθηση, θα την βοηθήσεις και την ίδια να το διαχειριστεί και τον εαυτό σου να αισθάνεσαι καλύτερα στην επαφή σου μαζί της.

 

Βοήθησέ την επίσης να έχει έναν έλεγχο πάνω στον χρόνο της επικείμενης αποχώρησής σου (αν πρόκειται να φύγεις από τη δουλειά).

xhHtp2.pngkSQIp3.png
Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια που λένε ότι μάλλον είσαι λίγο υπερβολική με την αντίδραση του παππού, συμφωνώ ότι δεν έπρεπε, αλλά εαν το κάνανε και οι παπουδογιαγάδες οι δικοί μου απλώς δεν θα με εξέπληττε:-D Όπως είπες και εσύ εμείς είμαστε αρμόδιοι για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας μην περιμένεις ο παππούς 60 + το λιγότερο χρονών να έχει την σωστή αντιμετώπιση του παιδιού σου ούτε να έχει διαβάσει κορίτσια όλα τα link που έχετε αναρτήσει.

 

Απο εκεί και πέρα, δουλειά με τα παιδιά μας (όπως βλέπεις βάζω και εμένα μέσα) επισκέψεις σε παππουδογιαγιάδες μόνο παρουσία μας και όλα θα πάνε καλά:lol:

LAAFp2.png

 

JRM4p2.png

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με όσα λετε περι οριων αλλά το δικο μ παιδι δεν πιστέυω οτι ανηκει στην κατηγορια των παιδιων που δεν εχουν όρια.Ειναι ζωηρός(οι φιλοι που τους το λεω μου λενε οτι ειναι φυσιολογικο αγορι)κ η δασκαλα του μ λεει ζωηρουλης χωρις ομως υπερβολες.Υπάρχουν κ στιγμες που υπερβαινει τα όρια ,δεν ειναι όμως ετσι συνεχεια(καθημερινα κοιμαται το βραδυ μολις το λεμε,οταν ηρθε μια φορα η γιαγια του εκανε να κοιμηθει 2ωρες ,πηδουσε στο κρεββατι,ηθελε παραμυθι).

Παντως απο αυτα που ειπαμε αποφάσισα αλλη φορα οτι θα πηγαινουμε αυθημερον στους παππούδες επίσκεψη χωρις πολλα πολλά.Δεν μπορω να αγχώνομαι κ γι΄αυτο.Η πλακα ξερετε ποια ειναι κ ειμαι σχεδον σιγουρη,πώς αν του το πω θα παρεξηγηθει κ θα μ πει δεν εκανα κ τιποτα γιατι το πηρες έτσι κλπ.Το εχω δει το εργάκι.

 

Ε καλα τα περισσοτερα παιδακια ξεσαλωνουν όταν ερχονται οι γιαγιάδες-παππουδες

bGTMp3.png6mSOp3.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα Moonflower, δεν θέλω να καταχραστώ το θέμα, όμως αυτό που έγραψες με διακίνησε πολύ. Έχεις σκεφτεί ότι αυτές οι δύο συμπεριφορές σχετίζονται;

 

Το παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να καταλαβαίνει πως όταν γεννήσεις θα φύγεις. Θαυμάζω το κουράγιο και το ενδιαφέρον σου, όμως πιστεύω ότι πέρα από την οριοθέτηση που πολύ σωστά κάνεις, χρειάζεται να απευθυνθείς και στο συναίσθημα που το παιδί βγάζει από κάτω. Δοκίμασε την ενσυναίσθηση, θα την βοηθήσεις και την ίδια να το διαχειριστεί και τον εαυτό σου να αισθάνεσαι καλύτερα στην επαφή σου μαζί της.

 

Βοήθησέ την επίσης να έχει έναν έλεγχο πάνω στον χρόνο της επικείμενης αποχώρησής σου (αν πρόκειται να φύγεις από τη δουλειά).

 

Καλησπέρα! Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό που λες αλλά δεν βγάζει νόημα, διότι εργαζόμουν εκεί και πριν μείνω έγκυος και είχε πάλι την ίδια συμπεριφορά. Δεν εστίαζε στην κοιλιά βεβαίως, αλλά την λεκτική και σωματική επιθετικότητα την έβγαζε. Και όχι μόνο προς εμένα αλλά προς όλους. Κάθε φορά συζητάμε ώρες το τι είναι αυτό που την κάνει να θυμώνει, το αν νομίζει ότι είναι ωραίο να συμπεριφέρεται έτσι στους άλλους κτλ. Το αποτέλεσμα είναι να κοροϊδεύει ή να απαντάει με αυθάδεια και τρομερή αγένεια. Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί δεν έμαθε ποτέ πως ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να μιλάμε με τόση αγένεια σε μεγαλύτερους ούτε να τους χτυπάμε όποτε δεν μας κάνουν το χατήρι. Καταλαβαίνω ότι σαν γονείς με τα παιδιά μας είμαστε πάντα συγχωρητικοί αλλά πρέπει να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο. Μια άσχημη συμπεριφορά που γίνεται καθημερινότητα δεν είναι απλά μια κακιά στιγμή! Αν ένα τέτοιο παιδάκι πχ πετάξει ένα κινητό (ή οποιοδήποτε αντικείμενο) στο κεφαλάκι ενός μικρότερου παιδιού και το τραυματίσει σοβαρά τι θα λέμε μετά; Κακιά στιγμή;;

Link to comment
Share on other sites

Οι γονείς που επιτρέπουν τέτοιες συμπεριφορές και αναθρέφουν τα παιδιά τους χωρίς όρια, χωρίς σεβασμό στους άλλους, χωρίς "επιτρέπεται" και "δεν επιτρέπεται" εγκληματούν κατά των παιδιών τους.

Πρώτον, τα παιδιά αυτά, όντας τελικά το αφεντικό στο σπίτι, στο βάθος αισθάνονται τρομερή ανασφάλεια γιατί είναι, επί της ουσίας απροστάτευτα, αφού δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να αναλάβει το ρόλο του αρχηγού.

Δεύτερον, μεγαλώνουν έχοντας μη ρεαλιστικές προσδοκίες από τη ζωή τους και από την κοινωνία. Δεν πρόκειται να βρουν παρακάτω αυτή την ανοχή. Ούτε από τους συμμαθητές, ούτε από τους μελλοντικούς συντρόφους, ούτε από τους εργοδότες. Το αποτέλεσμα θα είναι να λαμβάνουν τη μία ματαίωση μετά την άλλη, τις οποίες δε θα ξέρουν να διαχειριστούν, γιατί κανείς δεν τους έμαθε να αντέχουν το "όχι, μπορεί να το θέλεις αλλά δε γίνεται".

Τις συνέπειες θα τις υποστούν τα ίδια τα παιδιά. Και οι γονείς θα στέκονται δίπλα απογοητευμένοι και θα λένε: μα τη μεγάλωσα στα πούπουλα, γιατί έγινε έτσι?

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites

Σε όλη αυτή την συζήτηση καλό είναι να μην ξεχνάμε και την ικανότητα προσαρμοστικότητας που έχουν οι άνθρωποι, τόσο τα παιδια, όσο και οι ενήλικες. Στην περίπτωση της HOPE77 ας πούμε, είναι μεν λίγο ζωηρούλης, αλλά όπως λες, στο σχολείο είναι μια χαρά το παιδί και δεν παρεκτρέπεται (το να πετάει αντικείμενα ΕΙΝΑΙ παρεκτροπη).

 

Και στην περίπτωση της Moonflower που αναφερθηκε, είναι ένα παιδί που χτυπά, κοροιδεύει και δεν σέβεται κανέναν και τίποτα, αλλά αν είχε την ίδια συμπεριφορά σε όλα τα επίπεδα στο σχολείο, δεν θα είχε φίλες, διότι θα την φοβόντουσαν και θα την απέφευγαν ενστικτωδώς. Αρα κάπως αλλιώς το διαχειρίζεται εκεί το θέμα.

 

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως ο ενήλικας (ή και ο συνομίληκος για παιδάκια σχολείου) που ξέρει τί είναι σωστό και τι όχι, τι είναι ανεκτό και τι όχι, μπορεί να οριοθετεί το περιβάλλον του αναλόγως. Ως εκ τούτου, μπορεί να λες σε ένα παιδί "οχι, μη, δεν είναι σωστό, δεν επιτρέπεται κτλ" αλλά στην πράξη, όλα γίνονται ανεχτά και το παιδί βλέπει ότι ακόμη κι ο λόγος, δεν έχει ουδεμίας αξία, αφού είτε του γίνει σύσταση, είτε όχι, μπορεί να επαναλαμβάνει τις συμπεριφορές του.

 

Στο σχολικό περιβάλλον αυτό γίνεται πιο ξεκάθαρο, όπου τα παιδιά είναι υπακουα ή μη υπακουα, "καλά" ή "κακά" στην τάξη, ανάλογα με τον δάσκαλο που έχουν. Ακόμη και στην εφηβεία, υπάρχουν καθηγητές που εμπνέουν τον σεβασμό και καθηγητές που δεν τα καταφέρουν.

 

Για να μη κουράζω άλλο, θέλω να πω απλά, πως τα παιδιά όταν αποθρασύνονται συστηματικά, το κάνουν γιατί η όποια οριοθέτηση τους ζητείται ή τους ασκείται, είναι επίπλαστη και δεν την αποδέχονται , αντιθέτως την περιπαίζουν. Κι έτσι δείχουν συχνά να ακούν μια παρατήρηση, αλλά να την παραβλέπουν με την πρώτη ευκαιρία. Η φίλη moonflower ας πούμε, γιατί ανέχεται οποιαδήποτε χειρονομία εις βάρος της και πόσο μάλλον τώρα που είναι και έγκυος; Δε θα έπρεπε να της δηλώσεις ευθέως, πως αν επαναληφθεί, δεν μπορείς να συνεχίσεις να συνεργάζεσαι μαζί της; Αυτό δεν θα έκανες με κάθε ενήλικα; Γιατι δεν το πράττεις λοιπόν; Γιατί δεν είναι αληθές πως "αυτό δεν επιτρέπεται". Στην πράξη, το επιτρέπεις.

 

Συγνώμη moonflower, που χρησιμοποίησα την αναφορά σου. Ως παράδειγμα την χρησιμοποιώ για να γίνω κατανοητή στα λεγόμενα μου. Δεν προτείνω συγκεκριμένες μεθόδους ή παρεμβάσεις στη δουλειά σου, επουδενι.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...