13ων μηνών δεν παίζει με παιχνίδια και κάνει μόνο διαολιές!

[ElinaGer]

Καλησπέρα σας!

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που με απασχολεί εδώ και καιρό, αν και μάλλον δεν είναι τίποτα.

Η κόρη μας είναι 13μιση μηνών, σωτσός δεινόσαυρος. Πολύ ψηλή, βαριά και γερή κατασκευή. Πολύ έξυπνη και παμπόνηρη. Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να είναι υπερκινητική, να γυρνάει όλη μέρα γύρω-γύρω στο σπίτι και να θέλει ν'ασχολείται με ό,τι βάλει ο νους σας.

Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι, ενώ έχει δείξει κατά καιρούς ότι μπορεί να συνδυάσει, δεν της κάνει τίποτα εντύπωση. Μια φορά είχε πάρει έναν κύλινδρο από τρυποπαίχνιδο στους 7 μήνες και πάλευε να τον βάλει στην πρίζα. Τώρα της έχουμε πάρει μεγαλύτερο και ίσα ίσα έβαλε ένα τετράγωνο κι ένα αστέρι στη θέση τους και μετά το σήκωσε και το πέταξε πέρα με απάθεια.

Έχει τραπεζάκι με τουβλάκια εδώ κι ένα δίμηνο και μόλις αυτές τις μέρες άρχισε λίγο να συνδυάζει κάποια που έχουν αυτοκόλλητα με συναρμολογούμενα ζωάκια (πχ, τρία πορτοκαλί φτιάχνουν τη μορφή ενός κούνελου κλπ). Με την πυραμίδα με τους κρίκους παίξαμε αντίστροφα. Εμείς της βάζαμε τους κρίκους στη θέση τους λέγοντας και το κάθε χρώμα κι εκείνη έπιανε τη βάση και την αναποδογύριζε. με το κρυφτό, το ίδιο. ανοίγαμε τα ζωάκια κι αυτή τα έκλεινε, ενώ ήξερε πώς ανοίγει το καθένα.

Νιώθει να φάει μόνη της και με το μακρύ της κουτάλι αντί για το στραβό, αλλά θέλει σόου για να φάει και μάλιστα τις δύο πρώτες κουταλιές τις τρώει με τον ζόρι και μετά που θα «τσακωθούμε» αρχίζει και τρώει κανονικά.

 

Παρόλα αυτά, σκαρφαλώνει σε μπαούλα, κρεβάτια, παλεύει ν'ανεβεί στο κλουβί τού κούνελου, από 7 μηνών κάνει κούνια με όσο μεγαλύτερη αιώρηση, κάνει αλογάκι εξίσου δυνατά και παλεύει να κάνει και όρθια, παιρνει αγκαλιά τα ζωάκια της και τα κάνει «μα» και χάδια όταν λέμε «καλό» (το ίδιο με τον αληθινό), λέει μπλε και το δείχνει, της δείχνουμε χρώματα και όταν την ρωτήσουμε «ποιο είναι το τάδε χρώμα;» μας το δείχνει, ανοίγει πόρτες (πχ, πιάνει το προστατευτικό τού δωματίου της και το σέρνει να το κλείσει ή να το ανοίξει), μας φωνάζει «κακά» για να ανοίξουμε την πόρτα της και αμέσως χώνεται και μας κλείνει μέσα και φεύγει, χορεύει, έχει αγαπημένα τραγούδια, ξέρει βασικές εντολές (φεύγουμε, μη, θα κάνεις μαμ;, πόσο μ'αγαπάς;, κάνε μα, πού είναι το σκυλάκι;, δώσε μου αυτό που κρατάς) και παίζει πάρα πολύ μ'ένα πιανάκι για μεγαλύτερα παιδιά που έχουμε πάρει με κανονικά πλήκτρα, και κάποιες μελωδίες (γενικώς είναι πολύ φιλόμουση). Της αρέσει να τη βάζουμε να κάθεται στην κοιλιά μας και να κάνουμε κοιλιακούς με τραγούδι (σαν το αλογάκι, δηλαδή), να παίζουμε κυνηγητό και οτιδήποτε κινητικό. Ξέχασα ν'αναφέρω ότι κλαίει ψεύτικα!

 

Έχει ζήσει κανείς σας τίποτα παρόμοιο; Θεωρείτε πως θα παίξει κάποια στιγμή με τα παιχνίδια της; Μ'αρέσει που είναι πολύ δραστήρια, κι ας μην την προλαβαίνουμε, αλλά δεν πρέπει κάποτε να παίξει με τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες; Μην πάει 2 χρονών και δεν νιώθει να συνδυάσει χρώματα μεταξύ τους και σχήματα στην τρύπα τους.

 

Επίσης, αν κάποιοι γονείς έχουν παρόμοιο χαρακτήρα παιδιού, μπορείτε να μας δώσετε μερικές συμβουλές σχετικά με τα παιχνίδια που απασχόλησαν το παιδάκι σας; Έχω βαρεθεί να παίρνουμε παιχνίδια και να μην τα παίζει! Ένας λόγος που θέλουμε δεύτερο παιδί είναι κι αυτός!

 

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

[kine]

:lol:

 

Το κοριτσάκι σας είναι μια χαρά τερατάκι με τα όλα του! Να το χαίρεστε!

 

Δε νομίζω ότι πρέπει να ανησυχείς επειδή δεν παίζει με τα παιχνίδια που της παίρνεις. Απλώς δεν την ενδιαφέρουν! Και γιατί θα έπρεπε άλλωστε; Εχει τόσα ενδιαφέροντα μέσα στο σπίτι της, έχει χίλιους δυο τόπους να ανακαλύψει και πόσα πράγματα να φέρει τούμπα!

 

Δεν έχουν όλα τα παιδιά τα ίδια ενδιαφέροντα. Κάποια είναι πολύ πιο ήπιοι χαρακτήρες από άλλα.

 

Η κόρη μου είναι μόλις 8 μηνών και δεν ασχολείται παρά ελάχιστες στιγμές με παιχνίδια. Δεν τα κοιτά καθόλου.

 

Αντιθέτως, παίζει πάρα πολύ με τα χέρια μας, με τα ρούχα μας, με αντικείμενα από το σπίτι, κατεβάζει βιβλία, αντικείμενα κι ότι δεν θέλουμε να πιάνει ή να βάζει στο στόμα της . Της αρέσει να την πετάμε ψηλά, να την κάνεις κουτρουβάλες, να την στριφογυρίζεις και ότι άλλο μοιάζει too much για βρεφάκι. Κι όμως αυτά της αρέσουν. Κι όχι τώρα, αλλά από τον πρώτο της μήνα!!

 

Δε φαντάζεσαι τι κούραση και ταλαιπωρία είναι να παίζεις μαζί της. Και ασταμάτητη!

 

Δεν προσπαθώ όμως να την βάλω να παίξει με κάτι που δεν θέλει. Δεν βλέπω ποια η σκοπιμότητα κι όλας. Οι επικοινωνιακές της δεξιότητες είναι πολύ καλές και το συγκρίνω με μωράκια στην ηλικία της.

 

Να τη χαίρεστε και να μη προσπαθείς να τη βάλεις σε καλούπια. Είναι κρίμα. Κάθε παιδί είναι όμορφο να παίζει με όσα το ευχαριστούν. Τόσο απλό.

Ολες της οι δεξιότητες αναπτύσσονται από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον της κι όχι με άψυχα παιχνίδια. Δεν υπάρχει καλύτερη ενασχόληση από το παιχνίδι με τους οικείους! Και απ' όσα λες το παιδί είναι ικανότατο και μια χαρά πολυπράγμων. Ποιο το πρόβλημα λοιπόν;

 

ΥΓ. Η κόρη μου δεν είναι καθόλου ανεπτυγμένη σωματικά. 7 κιλά και 69 εκατοστά τον 8ο μήνα. Η υπερδραστηριότητα που αναφέρεις, δεν έχει να κάνει με την ανάπτυξη, θέλω να πω .

[Niki81]

Πραγματικα θεωρεις ότι υπαρχουν παιδακια 13 μηνων που κάθονται και παιζουν με τα παιχνίδια τους?

[poulxeria]

Περίπου έτσι θα περιέγραφα την κόρη μου στους 13 μήνες και τελικά τότε το μόνο που την ικανοποιούσε ήταν είτε οι βόλτες είτε οι επισκέψεις σε σπίτια, ανεξαρτήτως ύπαρξης άλλων παιδιών στο χώρο. Κοινώς αυτό που επιθυμούσε ήταν οι εναλλαγές παραστάσεων και προσώπων. Εμείς ακόμα να βρούμε αγαπημένο παιχνίδι, πού και πού της αρέσει να μουντζουρώνει ένα χαρτί ή να ξεφυλλίσει τα βιβλία της αλλά μέχρι εκεί, τα παιχνίδια τα βαριέται, γι'αυτό και πάψαμε να αγοράζουμε, μόνο ό,τι της φέρουν. Δε βλέπω όμως κάτι κακό σε αυτό. Υποθέτω κάααααποια στιγμή θα ασχοληθεί και με παιχνίδια.

[Endelweiss]

Σαν να περιγραφεις το γιο μου:D:D....καο ειναι απολυτα φυσιολογικο.Μην ανησυχεις.Εμενα ειναι 2.5 ετων τωρα κ ξεεκινησε το τελευταιο διαστημα να παιζει με παιχνιδια.Οι αταξιες συνεχιζουν φυσικα.Παιδια ειναι τι να κανουμε;;;;

[AthinaP]

Κλασική εικόνα ακούγεται για ένα ζωηρούλι παιδάκι. Θα πρότεινα και εγώ το έξω, αν το μπορείτε. Εξαρτάται και αν δουλεύεις ή όχι. Εμείς από την ηλικία που είστε, που το σπίτι είχε εξαντληθεί όσον αφορά νέα ερεθίσματα, εξερεύνηση κτλ, βγαίναμε κάθε μέρα μέχρι αργά το απόγευμα. Κουβεντούλα, σπικάζ, μαθαίνουν καινούργιες λεξούλες έτσι. Μη νομίζεις, ο χειμώνας όταν δεν κάνει πολύ κρύο ή βροχή, είναι ιδανική εποχή για τσάρκες. Το πρωί που ήταν τα παιδιά πιο ξεκούραστα, ασχολούνταν λίγο με τα παιχνιδάκια τους. Κυρίως λέγκο για μωρά και αυτοκινητάκια ο μικρός μας που μας είχε βγει πιο ζουζουνι. Και τους διάβαζα λίγα παιδικά βιβλία που βγαίνουν για μωρά.

 

Βέβαια μετά αυτά τα παιδιά θα δυσκολευτούν να μπουν σιγά σιγά στη λογική του παιδικού, υπάρχουν όμως και παιδικοί που είναι λιγότερο περιοριστικοί όσον αφορά το πόσο κλείνουν τα παιδιά σε ένα χώρο για πολλές ώρες. Έτσι και αλλιώς τα παιδιά μεγαλώνοντας απασχολούνται αλλιώς.

 

Στην ηλικία που είστε, επίσης στα δικά μου τους άρεσε να παίζουν με το νερό, αλλά αυτή ήταν μια συνήθεια που δυσκολευτήκαμε λίγο να διακόψουμε. Μπορούσαν να ανεβαίνουν σε ένα σκαμνάκι να παίζουν με τα παιχνιδάκια τους στο νιπτήρα.

[santoulini]

Elina και μεις 13 μηνων ήμαστε.....όλα όσα κάνει τα βρίσκω φυσιολογικά .....πιστεύω πως ήμαστε λίγο πιο τυχερες που τα παιδάκια μας τα έχουμε μέσα στο σπίτι (εννοώ τώρα που αρχίσανε να εξερευνουν)φαντάσου να ταν καλοκαίρι.....βασικά ούτε ο πρώτος μου 3χρονων σε αυτήν την ηλικία έπεζε με τα παιχνίδια που του αγόραζα με ούτε τώρα κ ο δεύτερος....αγαπημένα παιχνίδια που ασχολούνται κ παιζουν κ επεζε ο μεγάλος κ τώρα ο μικρός είναι η κατσαρόλες...τα κουταλιά....η οδοντοβουρτσες.....τα κλειδιά...(έχουμε μέσα στο σπίτι ένα αυτοκινητακι)φαντάσου παίζει με της ώρες βγάλε βάλε τα κλειδιά....με τα τηλεκοντρόλ....υπάρχουν παιδιά που παίζουν με τα παιχνίδια της ηλικίας τους (είναι όμως σπανια)αυτή η ηλικία τρελαίνεται με το κυνηγητό (πάντα με προσοχη)επίσης έχω αγοράσει έναν κουμπαρα της elc... γουρουνακι...και έχει κερματα πλαστικά τα οποία δεν μπορεί να καταπιεί....επίσης και με αυτά παίζει πολύ....φούσκωσε μπαλόνια πολλά...μπαλόνια!Τους αρέσει να βάζουν το ένα ποτηράκι μέσα στο άλλο....να κλείνουν βαζακια....και πάντα αναγκάστηκα πρέπει να ήμαστε μπροστά...γιατί είναι μικρά! Εγώ στη να θέση σου σηκώνα τα μισά παιχνίδια...και θα τα έβγαζα του χρόνου τον χειμώνα .να δεις ο πρώτος μου ...όταν του τα έβγαλα μετα από κάτι μήνες...ασχολήθηκε μέρες με αυτά...στα 2,5 με 3 θα τα εκτιμήσει.....τώρα είναι κρίμα...γιατί δεν είναι σαν και τους γιους μου ...από τα παιδιά που θα παίξει και θα ασχοληθεί....αφού σκέφτομαι τώρα πόσα παιχνίδια είχε σπάσει ο πρώτος..σε αυτήν την ηλικία που θα μπορούσε τώρα να ασχοληθεί μαζί τους...

[santoulini]

Ναι έχουν και ένα κόλλημα με το νερό...... βασικά κ πιο παιδάκι δεν έχει....φανασου όταν πλενω πιάτα...τους βάζω ..δύο σκαμνακια...και τους δύο αναλόγως το ύψος τους και σκουπιζούνε τα ταπερακια..και ο μικρος να δεις χαρές........εξίσου και άλλο κόλλημα το πιγκαλ"φαντάσου αναγκαστικαμε και πείραμα ένα καινούργιο για να παίζει......βάλε βγάλε και αυτό....🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄ειναι λίγο κουραστηκει αυτή η ηλικία...θέλει ΥΠΟΜΟΝΉ

[iouliana]

Καλησπέρα!1

 

κι όμως ετσι κανουν όλα τα παιδακια αυτης της ηλικιας! νομιζω ότι είναι η πιο δυσκολη ηλικια ( από 1 ετους μεχρι 2,5)

 

 

και συμφωνω με την κοπελα που ειπε να κρυψεις παιχνιδακια και να τα ξαναβγαλεις αργοτερα πριν τα χαλασει