Πόνος μέσης από παγίδευση του ισχιακού νεύρου στον απιοειδή

[Μαρια Στυλιανακη]

Συγχαρητήρια και ευχαριστώ - πόνος μέσης σχεδόν τέλος!

:shock:?!::!:

(piriformis nerve decompression ισχιακού νεύρου)

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε με λεπτομέρεια πως οδηγήθηκα στο ξαφνικά (μέσα σε μία μέρα…) το να μην έχω πια πόνο στη μέση, μετά από χρόνια ενοχλήσεων (πάνω από 4-5 αλλά και πάνω από 10 έτη μικρών ενοχλήσεων…) & τα αντίστοιχα ευχαριστήρια στα άτομα που βοήθησαν σε αυτό.

Ο πόνος που είχα χρόνια οφειλόταν σε παγίδευση του ισχυακού νεύρου σε έναν μύ που ενώνει ιερό οστό με μηρό και συνηθίζεται σε άτομα που κάνουν τζόγκινγκ ή πατινέρ (ce moi) ή σε άλλες καταστάσεις.

Το νεύρο μου το “ξεπαγίδευσαν” εκεί όπου έκανα φυσιοθεραπεία, και τελείωσαν όλα (τουλάχιστον τα δύσκολα) αναπάντεχα.

Απελευθερώθηκε, και … τέλος ο πόνος που είχα χρόοοονια τώρα! Απίστευτο και όμως αληθινό!

Η περίπτωσή μου μπορεί/μάλλον, να ήταν σπάνια αλλά μπορεί και όχι, δεν το ξέρω.

 

Πιστεύω οτι μπορεί έστω και ένας να βοηθηθεί, οπότε θα είναι έτσι και αλλιώς πολύ καλό.

Εξηγώ λοιπόν σε μεγάλο κείμενο μήπως από την περιγραφή καταλάβει κάποιος ότι έχει κάτι παρόμοιο:

[εάν δεν έχετε πόνο στη μέση, μη διαβασετε το κατεβατό, το εγραψα για όσους ψαχνουν τρόπο και αναρωτιούνται πως να βοηθηθούν]

 

είμαι πλέον σχεδόν άπονη κ μπορώ να κάνω δουλειές σπιτιού, ή οτιδήποτε άλλο, πχ να κυνηγάω τη μικρή μου (3.5 τώρα) χωρίς πόνο - και θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για αυτό το πολύ απλό πράγμα .

Μεγάλη ευγνωμοσύνη, τώρα αρκετές εβδομάδες μετά .

Πρέπει να πω ότι ακόμα με συνοδεύει ό φόβος ότι θα πονέσω σκύβοντας, και έρχεται μετά έκπληξη “κοίτα να δείς που δεν πονάω"

(σημερα μετά από σχεδόν 1 μήνα μου φυγε κ ο φόβος!)

Η ιστορία μου είναι η εξής -μικρή λόρδωση από παιδί, πόνος μέσης απο μικρή στην ορθοστασία.

Χειρουργείο γονατου (πλαστική χιαστού) πριν είκοσι χρόνια όπου υπήρξε μονόπλευρη επιβάρυνση της αριστερής πλευράς του σώματος (περπάταγα παντου με πατερίτσες ως φοιτήτρια χωρίς αυτοκίνητο, +έμενα 5ο οροφο χωρίς ασανσέρ)

αργότερα αθλητισμός έντονος με πατίνια (βλέπε “ώθηση” , free-day ) με πολλά χιλιόμετρα ανά φορά (20-30, με μαξιμουμ τα 40, ραφήνα!).

Πόνος στη μέση μετά από κάθε φορά στα πατίνια freeday, αλλά όχι τόσο που να το κάνω μεγάλο θέμα, καθώς απο μικρή ήμουν συνηθισμένη στον ελαφρύ ή συνεχόμνο πόνο της ορθοστασίας, στη μέση.

Θεωρούσα ότι ήταν απλώς πιάσιμο! αμδε...

Απλώς έκανα όλες τις πιθανές διατάσεις και το ξέχναγα μεχρι την επόμενη έξοδο.

Μετά από την αγυμνασιά της εγκυμοσύνης (1-2 χρόνια καθώς υπήρξε κ παλλινδρομη πριν) μετά από μάρσιππους κ θηλασμούς επαναγαλακτισμους κρεβάτι 3μήνες αγκαλιά με το θήλαστρο διπλής άντλησης (αντίστοιχα αγκαλιές κουβάλημα κλπ), σε συνδυασμό με τα 20+ κιλά που είχαν προστεθεί (…) Το γλυκό έδεσε.

Οι πόνοι καθημερινοί ολημερίς, 2 χρόνια μετά τη γέννα ακόμα.

Οι εργασίες πολλαπλές λόγω ηλικίας παιδιού (τα ξέρετε σκύψε μάζεψε σκούπισε ξανα μανα) και προσπαθειών απώλειας κιλών (διάφορα είδη γυμναστικής).

Μαγνήτική έδειξε οίδημα στους σπόνδυλους (υποψια κατάγματος) και κήλη, χωρίς ευτυχως μουδιάσματα αλλά μόνιμο σχεδόν πόνο και μετά από δουλειές απλές, μεγάλη όξυνση του πόνου, συνέχεια.

Δεν είχα κανένα όμως περιορισμό στην κινητικότητα. Απλώς συνεχή... πονο.

Ειδικά στο ξύπνημα, όπου οι μυς ήταν σαν να με είχαν βαρέσει το βράδυ.

 

Ένα χρόνο μετά, τα κιλά έφυγαν αλλά ο πόνος παρέμεινε. Φυσική κατάσταση επανήλθε, αλλά ,… πόνος μόνιμος σύντροφος, ενώ το πρωι δε μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι χωρίς διατάσεις πολλών λεπτών

Τι διατάσεις, τι planks…

Τόσο που όταν πήγα στον/στην ορθοπεδικό μου ζητώντας κάποια λύση προτεινε χάπι βαρύ ( lyrica ), (λέγοντάς μου απλώς ότι έχω νευρόπονο κ ότι δεν διορθώνεται το πρόβλημά μου με κάποιο άλλο τρόπο, και μου προτεινε νευροθεραπεία )- κάτι που δεν έκανα γιατί ήθελα να το ψάξω περισσότερο. Ευτυχώς.

Είχα συμβουλευτεί υπόψιν3 τοπ ορθοπεδικούς (πανεπιστημιακούς, ειδικούς χειρούργους), όλοι μου είπαν κανε λιγη φυσιοθεραπεια, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για σένα κάτι άλλο, δεν διορθώνεται με καποιο τρόπο.

 

Πέρασε πάλι κάποιο τετράμηνο, με καθημερινές ασκήσεις fitness/stability ball [ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ το συστήνω!] και planks, (ασκήσεις από το utube) που βελτίωσαν ΠΟΛΥ τα πράγματα , σταθεροποιησαν τη μεση και μπορούσα να σηκώνομαι πιο εύκολα από το κρεβάτι με διατάσεις μόνο 5 λεπτά.

Πάλι όμως, πόνος μετά από κάθε δουλειά ή εργασία, κλπ κλπ κλπ, σε σημείο που μετά από 2 ώρες εργασίας ή γυμναστικής, χρειαζόμουν μία ώρα ξάπλας, διατάσεων κλπ. πάντα με πόνο. Υπόκωφος που δεν το παιρνεις χαμπάρι απλώς σε κρατά σε μια ένταση διαρκώς. Να κάτσω σε καρέκλα σκληρή, ήταν α-δύ-να-το. Χρησιμοποιούσα μόνο το stability ball ως sitting ball (υπαρχουν τετοια, δεν είναι τα απλά είναι πολύ πιο σκληρά).

Μια φορά που έκατσα σε ξύλινη καρέκλα, θυμάμαι, πρίν από ένα δίμηνο μόλις, έμεινα εκτός όλο το υπόλοιπο απόγευμα από τον πόνο.

 

Να πω ότι και οι ορθοπεδικοι μου είχαν προτείνει φυσιοθεραπεία σε κέντρα που είχαν ασφαλιση, όπου όμως πήγα και 3 που πηγα μου ανέφεραν ότι τα χρήματα που τους δίνει το δημόσιο δεν τους φτάνουν κ ζητούσαν παραπάνω χρήματα ή μου πρότειναν άλλη θεραπεία αντί της φυσιοθεραπείας (άλλο θέμα ολόκληρο αυτό)…

Δεν πήγα τότε λοιπόν γιατί αποθαρρύνθηκα.

Αφού όμως έκανα λοιπόν τα πάντα όσα πέρναγαν από το χέρι μου, τελικά κάποιους μήνες μετά, ένα έτος μετα και με δεύτερη μαγνητική που πάλι έδειξε τα ίδια,

επελεξα να πάω για φυσιοθεραπεία ως τελευταία λύση σε φυσίατρο που μου σύστησε ο άντρας μου.

 

Μετά από 4 συνεδρίες φυσιοθεραπείας, συνέβη κάτι που δεν το φανταζόμουν - κάτι έλειπε - ξαφνικά έλειπε ο πόνος σε κάθε κίνηση.

Εδώ και μία εβδομάδα αναρωτιέμαι που πήγε! (σοβαρά! - update τώρα έχουν περάσει 8 εβδομάδες...)

Ένα decompression οπως το ονόμασε ο φυσίατρος κ.Σπύρου, έκανε αυτό το κοσμογονικό γεγονός....

Κάτι τόσο απλό όμως κανένας ορθοπεδικός που είδα (3 έγκριτους, ο ένας πανεπιστημιακός, σε διάστημα 2 ετών) δε μου είχε προτείνει ή ας πούμε αναδείξει ως πιθανότητα.

Ούτε κάν με είχαν εξετάσει μήπως υπάρχει κάποιο θέμα στα ισχία/ισχιακό νεύρο.

Οι αλλαγές που είδα είναι ήταν συνταρακτικές για μένα...κανένα πρόβλημα σε καμία εργασία. σκύψιμο, δηλαδή πχ απλως το γέμισμα του πλυντηρίου πιάτων, καθημερινή εργασία για μια μαμά, δεν πόναγα πια.

-βαθύτερη διαφραγματική αναπνοή, (σαν να έφυγε κάποιος εσωτερικός περιορισμός)

-δεν έχω πια πόνο στο φτάρνισμα ή στο βήξιμο (και αυτό περίεργο!)

-λεκάνη παίρνει πιο εύκολα σωστή θέση κ ίσως με αυτό το τρόπο δεν ενοχλούν οι δουλειές σπιτιού ή οι κινήσεις

-βρήκα ποιές ασκήσεις συγκεκριμένες ανακουφίζουν και γυμνάζουν τους συγκεκριμέους προβληματικούς μύς

-βρήκα ότι ο τρόπος που κοιμομουν δεν βοηθάει το πρόβλημά μου, οπότε άλλαξα και κάτι εκεί - υπνος σε σταση plie !.

-βρήκα ότι πρέπει να κοιτάξω το αριστερό μου ισχίο το οποίο μάλλον 20 χρόνια πρίν με την επιβάρυνση που δεχτηκε απο το χειρουργείο του δεξιού ποδιού, τα ψιλοτίναξε και πρέπει για να μην ξαναφτάσω στα ίδια σημεία, να ελέγξω και το ισχίο με κάποιο απεικονιστικό μέσο, (κατι που επισης κανένας ορθοπεδικός δεν εξέτασε να δει)

[ή τέλος πάντων κάποιο θέμα στα ισχία έχει προκαλέσει το πρόβλημά μου]

όπως και να έχει πρέπει να στηρίξω και να κάνω διατάσεις στους μύς που σχετίζονται με το ισχίο και την λεκάνη.

Γενικά διατάσεις προσαγωγούς και ισχια προς κάθε κατεύθυνση. αλλά με μάξιμουμ διαρκεια 10-20 δευτερόλεπτα για να μην επιβαρύνεται το ισχίο

Εγώ έκανα διατάσεις στη μέση, για πολλά λεπτά… λανθασμένα στο σημείο και στην διάρκεια!

 

Έμαθα ότι ο πόνος που είχα ξεκίνουσε από άλλο σημείο τελικά, ότι η κήλη και τα θέματα της μέσης δεν ήταν τέτοια που να δικαιολογούν αυτό το πόνο.

 

Για το ενδιαφέρον της περίπτωσης , κ για όποιον πιστεύει οτι μπορεί να έχει παρόμοια θέματα σημειώνω για τα πρακτικά ότι ο μυς που τα είχε τινάξει ολίγον τι, και επηρέαζε και το ισχιακό νεύρο, ονομάζεται piriformis απιοειδής και όσοι τρέχουν/τζογγκινγ, ή κάνουν πατίνια ή πατινάζ τον επιβαρύνουν και πρέπει να κάνουν ασκήσεις διατάσεων ειδικα για αυτό.

αν γκουγκλάρετε θα βρείτε τα πάντα.

 

Για όσους γουστάρουν τα ιατρικά, να βίντεο που δειχνει το ισχιακό νευρο που περνάει σε ενα ποσοστό ανθρώπων μέσα από αυτό το μύ

 

Βιντεο λινκ εδω.

 

Το σύνδρομο αυτό ή τέλος πάντων το ισχιακό νεύρο όταν παγιδεύεται σε εκείνο το σημείο, είναι πολύ ύπουλο.

Η ανακούφιση που νιώθει κάποιος όταν φεύγει ένας πόνος τόσων ετών, είναι τεράστια και απερίγραπτη. Τις πρώτες ημέρες όταν κατάλαβα ότι κάτι κακό έλειπε, μου ερχόταν να κλάψω/ έκλαιγα από συγκίνιση.

Έχω ακόμα δρόμο για να φτιάξουν σωστα οι σταθεροποιητικοί μυς, αλλά συνεχίζω με τις σωστές υποδείξεις της φυσιοθεραπεύτριας.

Ένα πιθανό σενάριο για τα προβλήματά μου είναι οι μαλακές αρθρώσεις που αν αφεθούν προκαλούν χαλαρότητα και υπερλειτουργεία κάποιων μυών, ίσως των λανθασμένων μυών αντί των σωστών. Αντιστοιχα είχα θεμα με αστραγάλους που γύρναγαν συνέχεια, λύθηκε 100% με barefoot shoes που φοράω 10 χρόνια τώρα. (θα κανω μολις μπορέσω καποιο post για αυτό).

 

Ίσως και κάποιος άλλος έχει τέτοιο θέμα κ το σώμα του έχει εξίσου τέτοια πιασίματα τα οποία όμως σε βαθος χρονου μπορούν να προκαλέσουν πολύ πόνο που όμως λύνεται.

θα ήθελα λοιπόν, για όλους τους παραπάνω λόγους

θερμά να ευχαριστήσω τον κ. Σπύρο Σπύρου (Φυσίατρος) που αξιολόγησε την μαγνητική τομογραφία μου στην οθόνη (δειχνοντάς μου και παράλληλα στην οθόνη τι σήμαινε η διάγνωση, κάτι που κανένας ορθοπεδικός δεν έκανε), που κατάλαβε ότι ο πόνος μου δεν ήταν αντίστοιχος της μαγνητικής, και

προτείνοντας τι θα γίνει στη θεραπεία και την Σταματίνα Μοίρα Φυσικοθεραπεύτρια (να επικεντρώσει στους μυς της περιοχής γενικότερα)

που με τους αγκώνες της έβαλε στη θέση της την κατάσταση…!

 

Τέλος θέλω να πω, εάν έχετε κάποιο πόνο, ψάξτε το. Εάν το είχα ψάξει νωριτερα θα είχα γλυτώσει πολλά. :sad: !!!

 

Όμως, συνηθίζεται να λένε και οι γιατροί, “πόνοι μεσης μετά τη γέννα”….συνηθισμένο. :evil::evil: Σε κάνουν να πιστεύεις ότι , ε εντάξει, γεννάς, και μετά θα έχεις πόνους μέσης. Οπότε πάρτο απόφαση, με αυτό θα ζεις.

:evil::evil::evil:

 

Να που όμως μπορεί με κάποιο τρόπο να υπάρχει κάτι που λύνεται!

και ανοιγει ένα μεγάλο θέμα, το οποίο αφορά την αποκατάσταση μετά την εγκυμοσύνη.

 

(γιατι ότι έχεις πριν, μετά την γέννα γίνεται χειρότερο επί 10 x !!!!!)

 

Που δεν μπορεί να είναι κάτι που αφήνεται έτσι, και δεσμεύομαι με αυτό το post να το βάλω στο πρόγραμμα των διάφορων θεμάτων που υπάρχουν ως εκρεμμότητα. (endless..)

Γιατί να πονάμε, χωρίς λόγο ???…??

 

έχασα ΠΑΡΑ πολύ μεγάλο διάστημα, από αυτό, φαιά ουσία, στεναχώρια, δύναμη.

είμαι τυχερή, μακάρι να βοηθηθεί και κανένας άλλος από αυτά που έγραψα, να απαλλαγεί επίσης.

 

 

[Μαρια Στυλιανακη]

http://www.dianelee.ca/article-training-deep-core-muscles.php

 

αυτός ο σύνδεσμος τα λέει όλα.

αναφέρει καπου οτι μετα τη εγκυμοσυνη καποιοι μυς δεν δουλευουν "αυτόματα".

 

πολύ καιρό προσπαθούσα να το εξηγήσω κα δεν ευρισκα κάπου που να το εξηγεί αυτό.

 

να πως μπορείτε να ξανα ενεργοποιήσετε αυτους τους μυς.

 

ειναι κρισιμοι, και εάν δεν επανενεργοποιηθούν μετά την εγκυμοσύνη.... τα ξέρετε όσες τα παθατε...

 

Εδώ είναι όλο το κείμενο σε pdf:

http://parents.org.gr/images/upload/core_training.pdf

 

 

Connecting to the deep muscles of your core without having had a proper assessment can be very difficult and frustrating, so for those of you visiting this site that haven't had a session with one of our staff we suggest you do so first.

 

• Transversus Abdominis
  
• Multifidus
  
• Pelvic Floor
  

Transversus Abdominis

 

Location, Function & Dysfunction

Transversus abdominis is the deepest of the abdominal muscles and wraps around the abdomen between the lower ribs and top of the pelvis, functioning like a corset. This picture shows the anatomy of this muscle with the outer two abdominal layers (internal and external oblique) removed. When transversus abdominis contracts the waist narrows slightly and the lower abdomen flattens. The function of the transversus abdominis is to stabilize the low back and pelvis BEFORE movement of the arms and/or legs occurs. This function is critical if wear and tear of the joints in your low back/pelvis (degeneration) is to be prevented. When healthy, this muscle anticipates motion and therefore we can use "intention" or imagery to retrain its function. This is a vital part of core training since you cannot strengthen a muscle that your nervous system/brain isn't using. Training comes before strengthening.

Mid or low back pain, abdominal injury/surgery and/or excessive lengthening due to pregnancy can cause a delay or absence in the anticipatory contraction of transversus abdominis. If this muscle contraction delay/absence is not corrected, this dysfunction will remain even after your pain has subsided.

Rehabilitation Principles - Train before you Strengthen

Restoring the recruitment patterns (order in which different muscles contract) of the core is different than most exercise you will have been used to in the past. The first step is to learn to isolate the muscle, to train it to contract. Research has clearly shown that the better you are at isolating this muscle the faster it will integrate into functional tasks. The second step is to strengthen or teach it to co-contract with the other muscles of the core, the deep multifidus and the pelvic floor as you breathe. The final step is to co-contract the entire core (connect to the entire core) and use this connection in functional activities.

Recruitment Training for Transversus Abdominis (TrA)

You cannot strengthen a muscle your brain cannot activate. These exercises help you ʽfind the muscleʼ and activate it properly.

Lie on your back or side with your spine in a neutral posture, (gentle curve in your low back).

Try the following connect cues to produce a deep, isolated contraction of TrA.

 

• Imagine a line that connects the inside of your two pelvic bones (front of hips). Think about connecting, or drawing the muscle, along this line as if closing two book covers.
  
• Contract your pelvic floor by drawing the muscles from behind your pubic bone to your tail bone and the left and right sides of your pelvic floor together and then like a draw string bag, gently draw the entire pelvic floor up.
  
• In sidelying - gently lift your lower belly up away from your pubic bone
  

Breathe in and on the breath out contract the transversus abdominis with the best connect cue (have your therapist help you determine which is your best connect cue).

No movement of your hips, pelvis or spine should occur as you gently connect to TrA. If you palpate your belly just inside the left and right hip bones, this deep contraction should feel like a light, deep tension under your fingertips, not a contraction that pushes your fingers out.

Hold the contraction for 3 - 5 seconds and then release and breathe throughout this exercise. Repeat the contraction and hold for 3 sets of 10 repetitions 3 - 4 times per day for 4 weeks.

It is not uncommon for other muscles to co-contract in an attempt to compensate for a dysfunctional core. It is critical that you take the time to focus on your technique and achieve a correct contraction BEFORE moving on to any loading through the arms or legs. Watch for the following substitution strategies:

 

1. Posterior tilting of the pelvis
   
2. Bulging of the abdomen
   
3. Depression of the rib cage
   
4. Breath holding
   
5. Fingertips being pressed out by a strong muscular contraction (internal oblique)
   

Strength Training for Transversus Abdominis

Once you can activate TrA, practice recruiting it in many different positions such as sitting, standing, squatting, lifting etc. Once you can easily recruit TrA you can progress to the following exercises.

Each progression begins with a proper co-activation of all muscles of the deep system (TrA, multifidus and your pelvic floor) and this co-contraction should be held throughout the movement. Remember to MOVE WITH YOUR BREATH - Exert with exhalation, breathe in to rest or hold.

Lying on your back with your knees and hips flexed:

 

1. Slowly let your right knee move to the right, keep your low back and pelvis level. Return to the center and repeat with the left.
   
2. Lift the right foot off the floor keeping the knee bent. Donʼt hold your breath and donʼt bulge your lower abdomen. Return the foot to the floor and repeat with the left foot.
   
3. Lift the right foot off the floor and then straighten the leg only as far as you can control your core with a proper strategy. Slowly bend the knee and return the foot to the floor. Repeat with the left leg.
   
4. Lift the right foot off the floor and then the left foot off the floor. Alternate leg extensions, exert with exhalation, breathe in to rest or hold.
   

In side lying:

 

1. Maintaining your connection to TrA, keep your ankles together and lift your top knee (only as high as you can control without breath holding), focus on turning your inner thigh outwards. Return your knee.
   
2. Maintaining your connection to TrA, keep your ankles together, lift your top knee and then lift your ankle. Return your ankle and then your knee.
   

With all these exercises maintain the leg lift for 10 seconds, build to 3 sets of 10 repetitions before moving on.

Incorporate TrA Activation into other Activities

The final step is to remember to use this muscle (TrA) during regular activities. Each time you get out of the chair, lift, bend or reach, the deep muscle system should be working with and for you. The goal is to help the brain remember to use the deep system (dMF, TrA and your pelvic floor) and the more you use it, the less you will be likely to lose it.

- See more at: http://www.dianelee.ca/article-training-deep-core-muscles.php#sthash.tayPZ8Wg.dpuf

[BabyCute]

ετσι ειναι... εγω ειχα πονο στο περονιαιο νευρο πανω απο χρονο, τι εξετασεις με ορθοπεδικους χειρουργους, τι μαγνητικες, τι φυσιοθεραπειες, μεχρι και accupunture για μηνες και τιποτα (μεχρι και για καρκινο φοβομασταν). Μεχρι που αρχισα yoga και σε 2 βδομαδες εφυγε ο πονος....αν ειναι δυνατον, εχουμε καταντησει να μην ψαχνουμε πια την λυση στους γιατρους μας

[Μαρια Στυλιανακη]

.κοιτα,... βασικά φυσιατρος είναι αυτός που έχει το κέντρο που πηγα. Είναι γιατρός.

 

το θέμα είναι ότι είναι κάποιες ειδικότητες που δεν είναι πάντα οι σωστές, ή απλώς λάθος άνθρωποι μαζεμένοι :-S ... να πω κ οτι στο εξωτερικό οι γιατροί είναι πολύ περισσότερο ενημερωμένοι ή έχουν την διάθεση για να ενημερώσουν για το τί θα συμπλήρωνε την θεραπεία , πέραν απλώς των χαπιών.... είναι και θέμα Ελλάδας, όχι ιατρικής διεθνώς.

αν δεν εχουν λυση σε παραπέμπουν αλλου σε αλλες κατευθυνσεις οποιες υπαρχουν...

το θέμα είναι ότι εάν κάποιος δεν σε "δουλέψει" δεν μπορεί να καταλάβει τι έχεις... !

δεν έρχεται η λύση ως διαμαγείας, με την έννοια ότι και η γιόγκα εχει στασεις που κάνουν διατασεις όπως θα δεις πιο κάτω, σε πολύ σημαντικούς μυς.

 

πχ, εμένα το θέμα μου φάνηκε μετά την 3η 4η συνεδρία μαλαξεων,ρευματων κλπ! απλώς πόναγε ξαφνικά (όταν χαλαρωσαν οι άλλοι μυς που ήταν χρόνια σε μονιμο σπασμό) μόνο το σημείο του απιοειδή κ έκανε κράμπες, κ οδήγησε σε αυτό το σημείο.

Δηλαδή δεν είναι τυχαίο, αλλά προκύπτει στην δουλειά του φυσιοθεραπευτή αν είναι καλός, να το καταλάβει!

 

να τα λινκ που δείχνουν τις ασκησεις stretch διατασεις δηλαδή που βοηθούν όταν έχεις αυτό το πρόβλημα. εάν σας ανακουφίζουν και περνάει ο πονος μεσης σας με εαυτό,....

τότε..... βρήκατε την αιτία.

 

 

αυτος ο συνδυασμός

αλλά μόνο 15 δευτερολεπτα ανά διαταση,

και η αντίστροφη διαταση στα διαλείματα.

δηλαδή το πόδι ανάποδα - εμένα αυτή η εναλλαγή είναι που με βοήθησε πανω από όλα.

μπορείς και όταν κάθεσαι να κάνεις αυτή την διάταση, σαν σταυροπόδι αλλά πιο κάθετα το πόδι, όπως στην φωτό.

ιδανικά και πάνω σε ένα πάγκο ή τραπέζι ή καναπέ, όπως φαίνεται εδώ (να και η σταση γιογκα..)

 

 

αυτό στην αρχή ήταν σωτήριο, στο λεπτό 3.00... ειδικά αυτό σε συνδυασμό έτσι, με το "σταυροπόδι" /pigeon :

 

επισης 2 ασκησεις πιο extreme

 

προσοχή (για οποιον το υποψιάζεται οτι το έχει) μπορεί να ΜΗΝ εχετε μουδιάσματα. δεν είναι απαραίτητο να έχεις μουδιάσματα εάν έχεις παγιδευση /συμπίεση του νευρου. ... εγώ είχα απλώς πόνο που φαινόταν

από ωμοπλάτη, χαμηλά μέση (σαν πιάσιμο διαρκές΄ομως)... και όποτε σήκωνα το πόδι, υπήρχε ενας πόνος τραβήγματος πίσω. δεν είχα ποτέ πολύ πόνο στο σημείο που είναι ο μύς ο απιοειδης. για αυτό και η έκπληξη μου μετά από τοσα χρόνια.... είναι και λιγο σπάνιο,... αλλά είναι έτσι.

 

τώρα συντηρούμαι με το να ΜΗΝ καθομαι πολλες ώρες - έχω παρει τραπεζακι που διπλώνει απο το ικεα, που ειναι ψηλά, ορθια δηλαδή , και διάδρομο περπατήματος οπότε ... περπατητή δουλειά. το κάθισμα είναι το χειρότερο.

πάντα μετά από ώρες οδηγησης ή καθιστικής εργασίας με πιάνει. τουλαχιστον τωρα όμως, κανω 10 λεπτά τις διατασεις αυτές σε διαφορους συνδυασμούς και ΤΕΛΟΣ πόνος!!

το κλειδί είναι η εναλλαγή στις διατασεις στην αντίστροφη πλευρά της διάτασης.

 

δηλαδή, τεντώνεις προς τη μια, γυρνα απο την αλλη το γοφό /πόδι μετά. ξανα μετά πάλι ανά 15 δευτερόλεπτα. αλλιως σε μεγαλύτερους χρόνους συμφωνα με τις οδηγίες της φυσιοθεραπεύτριας κανεις κακό στην κλείδωση. πρεπει να πω οτι πραγματικά ήταν εξαιρετική συμβουλή!!!...

και θέλει συστηματική δουλειά δηλαδή 3χ την ημέρα απο λιγο, οχι ολα μαζι.

 

https://www.youtube.com/watch?v=RfugnOzACRE

 

πάντως σίγουρα η γιόγκα είναι φοβερό πράγμα, η επιστήμη αποδεικνύει οτι πολλα πράγματα και φυσικα οι διατασεις σε σημεία που περνούν τα νεύρα βοηθούν πρακτικά και επι της ουσίας - αλλά και η αυτοσυγκέντρωση με τις αναπνοές, που είναι ένα είδος awareness meditation ήδη έχει αποδειχτεί ότι μπορούν να αλλάξουν ακόμα και το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος ( richardson, the emotional life of the brain, emotional styles ), όπου έφερε στο νευροβιολογικό του εργαστήριο το δαλάι λάμα και άλλους γιόγκι, και μέτρησε με MRI scan πως αλλάζουν το τρόπο που λειτουργούν οι νευρώνες/ποιές περιοχές ενεργοποιούνται στην meditation.

 

είναι απλώς θέμα χρόνου μέχρι αυτές οι μελέτες να συναντήσουν την μοντέρνα ιατρική.

[Μαρια Στυλιανακη]

Α! και αυτό

στο λεπτό 4.30 δείχνει κάτι που λεγεται internal rotations...

 

μετά από κάθε ανοιγμα διαταση του απιοειδη , κανω ενα τετοιο.... κανει τη διαφορά!!! ειναι η αντίστροφη κινηση του γοφου, δηλαδή γονατο προς τα μέσα - αστραγαλος εξω.

 

αυτό αν το κανεις ταυτοχρονα, ξαπλωτά, δηλαδή γονατα μεσα αστραγαλοι έξω, τεντωνει καποιους συνδεσμους που ειναι οι αντίθετοι όλων αυτών των διατασεων που γραφω πιο πάνω. ..... σωτηριο.

 

γενικά όλες αυτές τις διατασεις πρεπειν ατις κανουν όσοι εχουν θεμα γοφων (ρωτατε τον γιατρό σας φυσικά πρώτα αν επιτρέπεται)

και επειδη ως γυναικες εχουμε ευαισθησία γενικά κατασκευαστικά, πχ όσες εχουν μεγαλη λεκανη... ειναι σημαντικές ασκησεις, ειδικά και μετά από γεννες που αυτοι οι μυς επιβαρύνονται και βγαίνουν εκτός. !

 

στο λεπτό 4 εδω και αυτο πολυ καλο