Πρώτες εβδομάδες με το μωρό

[laura36]

Κορίτσια γεια σας, περιμένουμε το πρώτο μας μωράκι αρχές Αυγούστου και προσπαθούμε με τον άντρα μου να οργανωθούμε. Δεν έχω καθόλου εμπειρία από μεγάλωμα μωρών, αλλά μου φαίνεται πιο σωστό να ασχοληθούν με το τάισμα/ξενύχτι κλπ οι 2 γονείς και όχι εγώ με τη μαμά μου πχ...εσείς πως το βλέπετε? Ποια ήταν η εμπειρία σας? Φυσικά και θέλω τη μαμά μου την ημέρα στο σπίτι, αλλά το να μένω τη νύχτα με τους γονείς μου και να ξυπνάμε μαζί για το μωρό ενώ ο άντρας μου πχ πάει αλλού να κοιμάται για να μην είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον....μου φαίνεται υπερβολικό για να μην πω εξωφρενικό. Νιόπαντροι είμαστε, κάναμε αυτή τη συζήτηση χτες πρώτη φορά και δεν μου άρεσε καθόλου ο πανικός που είδα στην αντίδρασή του, του στυλ "τι εγώ θα πρέπει να ξυπνάω τη νύχτα για το μωρό??" Ναι εσυ, αν όχι ο πατέρας του τότε ποιος ?

Πείτε μου ρε κορίτσια συνηθίζεται να τα κάνει όλα η νέα μαμά με τη γιαγιά? Εγώ δεν το βλέπω έτσι και μέχρι και διαζύγιο σκέφτομαι από χτες.

[miriki]

Το ιδανικό θα ήταν να πάρει μερικές μέρες άδεια ο μπαμπάς ώστε να βρείτε τους ρυθμούς σας. Η δε γιαγιά μπορεί να βοηθήσει με φαγητό, καθαριότητα σπιτιού.

 

Αν αποφασίσεις να θηλάσεις το μωρό και να εφαρμόσεις συγκοίμηση, όντως ο μπαμπάς δε χρειάζεται να κάνει και πολλά τη νύχτα, ίσως να αλλάξει καμιά πάνα στο τσακίρ κέφι, αν είσαι πολύ κουρασμένη. Μπορεί όμως να αλλάξει πάνες, κάνει μπάνιο (αν και ιτςπ ρώτες εβδομάδες ούτε αυτό χρειάζεται) να οτ προσέχει για να κάνεις μπάνιο, να φας, να κοιμηθείς. Άσε τα διαζύγια και πιάσε το μπίρι , μπίρι.

 

Με το καλό.

[osin]

Νομίζω ότι κοινή λογική είναι ότι την ευθύνη του παιδιού με ό,τι συνεπάγεται αυτό (ξενύχτια, κλπ) έχουν οι γονείς του. Μία βοήθεια από παπουδογιαγιάδες τον πρώτο καιρό είχαμε οι περισσότεροι, αλλά βοήθεια, απλώς. Εμένα προσωπικά την πρώτη εβδομάδα είχε έρθει η πεθερά μου σπίτι κι έμεινε μαζί μας, και η μαμά μου ερχόταν στη διάρκεια της ημέρας. Μετά, αφού έφυγε η πεθερά, η μαμά μου ερχόταν κάποιες ώρες στη διάρκεια της ημέρας, κι όχι κάθε μέρα, και δεν έκανε και πολλά. Κι αν θες να σου πω και τη γνώμη μου, από ένα σημείο κι έπειτα δε θα τους θέλετε κι εσείς, δεν παλεύονται πολλοί άνθρωποι για το μωρό, τρελαίνουν χειρότερα!

Κι εγώ και ο άντρας μου σηκωνόμασταν τα βράδια όταν η μικρούλα μας ήταν νεογέννητη, και ακόμα μπορεί να πάμε να την σκεπάσουμε, να την δούμε, κλπ, τα ξημερώματα. Και οι δύο την αλλάζουμε και οι δύο την ταΐζουμε. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα αυτό που προέκυψε, ως προς το αν, δηλαδή, ο άντρας σου είναι προετοιμασμένος να αναλάβει τις ευθύνες του ως μπαμπάς, κι αν είναι διατεθειμένος να βοηθήσει επί της ουσίας και στην πράξη στο μεγάλωμα του παιδιού. Ωστόσο, κι εσύ μην παίρνεις φόρα! Έφτασες κιόλας στο διαζύγιο! Συζήτησε μαζί του, κουβέντα, πολύ κουβέντα, με ηρεμία και χωρίς τσακωμούς, εξηγώντας ότι συμμετέχοντας στο μεγάλωμα του παιδιού ενεργά από τη μία βοηθά κι εσένα, και αφετέρου ζει όλες τις στιγμές του παιδιού!

[ferby]

Laura με το καλό το μωράκι σου.

Αρχικά το σενάριο με την γιαγιά το βράδυ πως προέκυψε? Δεν υφίσταται κάτι τέτοιο εκτός εαν εσύ το σκέφτεσαι.

 

Βασικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και κουραστικά .Καμία γιαγιά και κανένας μπαμπάς δεν ξυπνά το βράδυ παράλληλα για άλλαγμα και τάισμα ανα 3ωρο. Είναι, ο δικός σου προσωπικός γλύκος υπερκουραστικός αγώνας.

 

Τώρα αν ο μπαμπάς ανήκει στην κατηγορία των υπρελαχίστων , κατ εξαίρεση που θέλουν να είναι ξύπνιοι, (μιλάω ανα 3 ωρες πάντα) οκ, αλλά θα δεις και εσύ κάποια στιγμή ότι δεν θα προσφέρει, γιατί δεν θα μπορεί, όσα θα θέλαμε... Επίσης μην ξεχνάς ότι θα δουλευει και το πρωί...

[Deena]

Κορίτσια γεια σας, περιμένουμε το πρώτο μας μωράκι αρχές Αυγούστου και προσπαθούμε με τον άντρα μου να οργανωθούμε. Δεν έχω καθόλου εμπειρία από μεγάλωμα μωρών, αλλά μου φαίνεται πιο σωστό να ασχοληθούν με το τάισμα/ξενύχτι κλπ οι 2 γονείς και όχι εγώ με τη μαμά μου πχ...εσείς πως το βλέπετε? Ποια ήταν η εμπειρία σας? Φυσικά και θέλω τη μαμά μου την ημέρα στο σπίτι, αλλά το να μένω τη νύχτα με τους γονείς μου και να ξυπνάμε μαζί για το μωρό ενώ ο άντρας μου πχ πάει αλλού να κοιμάται για να μην είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον....μου φαίνεται υπερβολικό για να μην πω εξωφρενικό. Νιόπαντροι είμαστε, κάναμε αυτή τη συζήτηση χτες πρώτη φορά και δεν μου άρεσε καθόλου ο πανικός που είδα στην αντίδρασή του, του στυλ "τι εγώ θα πρέπει να ξυπνάω τη νύχτα για το μωρό??" Ναι εσυ, αν όχι ο πατέρας του τότε ποιος ?

Πείτε μου ρε κορίτσια συνηθίζεται να τα κάνει όλα η νέα μαμά με τη γιαγιά? Εγώ δεν το βλέπω έτσι και μέχρι και διαζύγιο σκέφτομαι από χτες.

 

 

Καλά ηρέμησε κι εσύ, μην ακούς τις ορμόνες σου γιατί αυτές μιλάνε!!!

 

 

Το να μείνει οποιοσδήποτε μαζί με το ζευγάρι μετά το μαιευτήριο θα το δεχόμουν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, π.χ. δίδυμα, τρίδυμα κλπ, πρόβλημα υγείας, δύσκολη ανάρρωση μητέρας, γιαγιά που μένει σε άλλη πόλη αλλά το ζευγάρι θέλει την βοήθειά της κ.λπ.

 

Από ό,τι καταλαβαίνω δεν είναι αυτή η περίπτωσή σας. Τώρα ως προς το τί συνηθίζεται, δεν θα βρεις την απάντηση εδώ, η κάθε μια θα πει την προσωπική της εμπειρία. Εξαρτάται από το μοντέλο της οικογένειάς σας, το οποίο είναι αλήθεια ότι τώρα θα φανερωθεί και θα εξελιχθεί, με τον ερχομό του παιδιού.

 

Αν ο άντρας σου είναι από τους άντρες που θεωρούν ότι ο ρόλος τους εξαντλείται στο να κανακεύουν λίγο το μωρό και τέλος και το βρίσκει υποτιμητικό να αλλάζει πάνα, ναι θα έχεις θέμα...η λύση δεν είναι να φέρεις την μητέρα σου να κοιμάται στο σπίτι, εκεί θα έρθει η πλήρης επανάπαυση του συζύγου.

 

Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι όταν το μωρό είναι ένα, βοήθεια για το μωρό η μαμά δεν χρειάζεται. Βοήθεια χρειάζεται για τον πρώτο καιρό σε όλα τα υπόλοιπα, ιδίως στο μαγείρεμα και στο σίδερο που εκτοξεύεται σε ποσότητα!!! Αυτά δεν γίνονται τη νύχτα!!! Εξάλλου, τη νύχτα το μωρό ένα άτομο χρειάζεται, αυτό που το ταϊζει, γιατί να ξυπνάνε περισσότεροι? Αν θηλάζεις και όσο θηλάζεις εκ των πραγμάτων θα ξυπνάς εσύ, θα αλλάζεις το μωρό και θα το ταϊζεις. Σε περίπτωση ξένου γάλακτος, θα μοιράζεσαι τις νύχτες με τον σύζυγο.

 

Όσο για την δική μου εμπειρία, έχω δύο παιδάκια και οι γονείς μου μένουν στο διπλανό σπίτι. Όπως καταλαβαίνεις υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις να είναι σπίτι μου συνέχεια. Ωστόσο, στο πρώτο παιδί, η βοήθεια της μητέρας μου ήταν ανεκτίμητη το πρώτο διάστημα μόνο στο σίδερο και στο φαγητό. Μου σιδέρωνε τα ρούχα του μωρού και μας έδινε φαγητό κάθε μέρα για τους πρώτους 1-2 μήνες. Σε τίποτα άλλο δεν αισθάνθηκα ότι την χρειάζομαι, σπίτι μου δεν καθόταν σχεδόν καθόλου, μόνο λίγη ώρα κάθε μέρα για να κανακέψει τον μπέμπη περισσότερο παρά για να κάνει κάτι, το έβλεπε και η ίδια ότι δεν υπήρχε ανάγκη για τίποτα περισσότερο. Ακόμα και τα ρούχα τα έπαιρνε και τα σιδέρωνε στο δικό της σπίτι. Με το που γύριζε ο άντρας μου από την δουλειά, αναλαμβάναμε μαζί τα πάντα.

 

Στο δεύτερο παιδί, φυσικά τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα και πάλι όμως η βοήθεια της μητέρας μου εξαντλήθηκε στα αναγκαία περιφερειακά πράγματα, αλλά και στο να απασχολεί τον μεγάλο για το πρώτο διάστημα όταν χρειαζόταν. Και πάλι όμως τον έπαιρνε στο σπίτι της.

 

Γενικώς είμαι κατά της πολυκοσμίας στο σπίτι της λεχώνας, μόνο καλό δεν κάνει, στερεί από το ζευγάρι και την μοναδικότητα των προσωπικών στιγμών με το μωρό, δημιουργεί αχρείαστες εντάσεις και δεν βάζει καλές βάσεις για το μέλλον.

[magdoulini]

καλε ασε τα διαζυγια...ο ρολος της μαμας σου αποκλειστικα και μονον για φαγητο και τυχον δουλειες στο σπιτι...και πριν επιστρεψει ο αντρας σου απο την δουλεια, να εχει ηδη φυγει...και αυτο, οχι για μεγαλο διαστημα...απλα μεχρι να προσαρμοστειτε...

 

εμπειρια δεν ειχε καμμια μας,σε οδηγει το ενστικτο και το μωρο...μερα με την ημερα θα γνωριζετε ο ενας τον αλλον...και στα ξενυχτια θα τα κατεφερεις και σε ολα...οι μπαμπαδες παθαινουν εναν πανικο στην θεα ενος μωρου,αλλα ειναι στο χερι σου να του δωσεις αρμοδιοτητες εντος εισαγωγικων...θα δεις που και εκεινος θα ξυπναει τα βραδια αν χρειαστει και πολλα αλλα θα κανει...τις ισορροπιες σας θα τις βρειτε οι τρεις σας, εσυ,το μωρο και ο αντρας σου...αν δωσεις στην μαμα σου τον ρολο "του πατερα" τοτε δεν θα φταιει ο καλος σου αν μετακομισει να κοιμαται αλλου...να το εχεις κατα νου αυτο...

με το καλο να ερθει το μωρακι σας

[Deena]

Ξέχασα να σου ευχηθώ κι εγώ με το καλό το μωρό σου!!!

 

Επίσης, θα συμφωνήσω φουλ με miriki...άσε τα διαζύγια και πιάσε το μπίρι μπίρι!!!:D:D

[laura36]

Παιδιά εννοείται πως είχα κάνει τέτοιες συζητήσεις πριν το γάμο και από την αρχή της εγκυμοσύνης. Η απάντηση ήτανε "ΜΑΖΙ! ΜΑΖΙ ΜΩΡΟ ΜΟΥ! ΜΑΖΙ!" Φυσικά και του ξεκαθάρισα ότι περιμένω απ'αυτόν και πάνες να αλλάζει και γενικά να είναι παρών. Αλλά τώρα που το σενάριο πραγματοποιείται φαίνεται πως εκείνος τα έχει αλλιώς στο μυαλό του.

 

Οι γονείς μας μένουν σε άλλη πόλη πράγματι. Και εννοείται πως θα έρθουν οι δικοί μου και θα με βοηθάει η μαμά μου πχ να ετοιμάζει φαγητό. Έχουμε γυναίκα για να σιδερώνει κλπ. Αν χρειαστεί θα της ζητήσω να έρχεται κάθε μέρα αν και δε νομίζω πια να υπάρχει και τόση ανάγκη για σιδέρωμα, θα έχει και αλλαξιές το μωρό.

Ο άντρας μου θα πάρει άδεια τις πρώτες μέρες. Οπότε ειλικρινά δε βλέπω γιατί να έχω το μωρό με τη μάνα μου και να την ξυπνάω και τη νύχτα. Μαζί με τον άντρα μου πρέπει να το μάθουμε το μωρό μας, πως να το αλλάζουμε, να το κοιμίζουμε, να το πλένουμε.

 

Μετα, θεωρώ λάθος να χωριστεί το ζευγάρι τις πρώτες μέρες του μωρού επειδή θα έρθουν οι γονείς μου στο σπίτι. Αν δεν βολεύει να είμαστε όλοι μαζί τότε οι γονείς θα πάνε σε ξενοδοχείο, απλα!

 

Σκοπεύω να θηλάσω, αν μπορέσω βέβαια. Οπότε πράγματι δεν περιμένω ντε και καλά να ξυπνάμε και οι 2 κάθε 3 ώρες, εγώ θα ξυπνάω να το θηλάσω. Αλλά ρε παιδιά εδώ στο μπάνιο σηκώνομαι να πάω τη νύχτα και με ακούει, γίνεται να μην ξυπνάει αν έχουμε μωρό στο σπίτι? Όλο και κάτι θα γίνει, κάποια βοήθεια θα θέλω, ακόμα και να το αλλάξει αν είναι ξύπνιος πχ. Δε λέω να μοιράσουμε τις δουλειές με το μοιρογνωμόνιο αλλά είναι θέμα αρχής να είναι ενημερωμένος από τώρα τι μας περιμένει και να είναι κι εκείνος παρών.

Εγώ έχω διαβάσει τόσα πολλά αυτούς του μήνες που είναι σαν να τις έχω ήδη ζήσει τις πρώτες μέρες με το μωρό. Αυτός μάλλον έχει κενά οπότε καλά λέτε ότι πρέπει να του τα εξηγήσω...

[ferby]

Laura κατάλαβα ότι μιλάς αποκλειστικά για το βράδυ τι γίνεται.

Δεν νομίζεις οτι είναι πολύ νωρίς να προεξοφλείς τέτοιες καταστάσεις?

 

Επειδή (έτσι είναι η μητρότητα) οφείλεις, θες δεν θες ,να ξυπνάς , δεν προβλέπεται σώνει και καλά ότι πρέπει να έχουμε και άλλους στο πόδι.Θα δεις ότι στο τέλος δεν θα τους θές η ίδια αρα χαλάς την ηρεμία σου χωρίς υπαρκτό λόγο.

Ο σύζυγος θα δείς πόσα θα κάνει απο μόνος του και κυρίως την ημέρα , μετά την δουλειά...εκεί θα δείς πόσο πρόθυμος θα είναι. Οχι αν θα ξενυχτά με βάρδιες την νύχτα και να τα ''παίζει'' στην δουλειά το πρωί.Και εσύ πρέπει να τον σκεφτείς αντίστοιχα και αυτόν.Δεν είναι απαραίτητο άρα άσε τον ελευθερο να νιώσει τα δικά του συναισθήματα. Σε άλλα θέματα του μωρού μπορείς να έχεις πιο πολλές απαιτήσεις , αλλα αυτό της νύχτας βρε παιδί μου δεν είναι λογικό.

 

Αποψή μου φυσικά.

[magdoulini]

το εχεις παρει λαθος λιγακι...ασε να ερθει το μωρακι με το καλο και θα δεις οτι θα βρειτε τις ισορροπιες σας...οταν γινομαστε γονεις, τα πραγματα ειναι αυτονοητα,δεν χωρανε συζητησεις του τυπου που αναφερεις,δεν διαπραγματευεστε κατι,παιδι κανετε...να προτεινω και κατι??να μην ερθει η μαμα σου,εμεις και πολλα αλλα ζευγαρια,τα καταφεραμε κατι παραπανω απο υπεροχα μονοι μας...

[laura36]

Παιδιά ίσως δεν εξήγησα κάτι. Ο άντρας μου έθεσε θέμα να έρθει η μητέρα μου σπίτι και να αναλάβω το παιδί μαζί της ενώ αυτός θα φύγει και θα κοιμάται αλλού γιατί δεν θέλει να μένουμε όλοι μαζί. Εκείνος εξέφρασε πανικό όταν είδε πως εγώ δεν θέλω απαραίτητα τη βοήθεια της μητέρας μου, και σίγουρα όχι τη νύχτα. Θέλω να συνεχίσουμε να ζούμε όπως και τώρα, απλά μαζί με το μωρό. Εκείνος θεώρησε πως όταν έρθει το μωρό αυτός πρέπει να φύγει.

[ferby]

Οχι δεν το εξήγησες καθόλου καλά.......

 

Απαράδεκτο τότε αυτή η κουβέντα. Έχεις απόλυτο δίκαιο.

Η μητέρα σου όντως δεν χρειάζεται στο λέω εγω και με άσχημη καισαρική που πόναγα φριχτά.Κατα βάθος δεν ήθελα και δεν είχα κανέναν στα πόδια μου. Αλλα δεν θα τους απαγορεύσεις κιόλας να έρθουν να δουν το εγγόνι και την κόρη τους.

 

Πρέπει να σκεφτώ δεν μπορώ να σου πω την γνώμη μου έτσι.

[osin]

laura36, συμφωνώ με όλα όσα λες ως προς το χειρισμό της κατάσταστης, και το τι περιμένεις από την πλευρά του συζύγου σου. Απλώς, αν δεν κάνω λάθος, σε βρίσκω λίγο εκνευρισμένη. Χαλάρωσε! Κατά πρώτον στην κατάστασή σου δεν κάνει να "φορτώνεις", κατά δεύτερον όπως σου είπαν και οι άλλες οι κοπέλες μην προεξοφλείς καταστάσεις και κατά τρίτον, μέχρι να έρθει το μωρό έχετε χρόνο με ηρεμία και ψυχραιμία να συζητήσετε αυτά τα ζητήματα και να θέσεις τα όριά σου.

[osin]

Ώπα, έγραψα το προηγούμενο ποστ χωρίς να έχω δει αυτό περί μετακόμησης συζύγου!

Δηλαδή, αυτός θέλει να έρθει η μαμά σου να φροντίζετε οι δύο σας το μωρό, κι αυτός να κοιμάται σε άλλο σπίτι;

οκ...

Πώς τα σκέφτονται αυτά οι άντρες, ειλικρινά.....

Νομίζω ότι χρειάζεται λίγο παραπάνω κουβέντα μαζί του περί ανάληψης των ευθυνών του ως πατέρα.

[Merendoula]

Μήπως πιέστηκε στην ιδέα της πολυήμερης συγκατοίκησης και με τους 2 γονείς σου και αντέδρασε έτσι; Αρχικά, να σου πω πως ο πατέρας σου καλό θα ήταν να δει το παιδί 1-2 ημέρες και να φύγει. Δεν γίνεται να μείνετε όλοι στο σπίτι. Δεύτερον, όντως η μαμά σου θα είναι μια βοήθεια, αλλά όχι σε ότι έχει να κάνει με το μωρό, όπως προείπαν και άλλες κοπέλες. Και όχι για πολύ καιρό. 15-20 ημέρες είναι καλές, για να μπορέσει και το ζευγάρι μετά να ηρεμήσει σιγά σιγά. Κανόνισε να μείνει μαζί σας μόνο η μητέρα σου. Αν είστε όλοι μαζί λογικό να φρικάρει. Μπες και στη θέση του λιγάκι, αλλά να μπει κ εκείνος στη δική σου εννοείται. Περίμενε όμως και θα δεις πως μια χαρά θα γίνουν όλα και δεν θα ξεκολλάει από το παιδί του μόλις γεννηθεί. Βυζί θα βγάλει να θηλάζει!

[laura36]

Ευχαριστώ κορίτσια για τις απαντήσεις σας...η όλη συζήτηση γίνεται στο πλαίσιο του προγραμματισμού που θα γεννήσουμε και πως...επειδή μένουμε εξωτερικό και η γέννα πέφτει καλοκαίρι, υπάρχουν οι επιλογές ή να μείνουμε εδώ σπίτι μας οπότε θα έρχονταν οι γονείς μου τις πρώτες μέρες όχι μόνο για να βοηθούν αλλά και για να δουν το μωρό, γενικά να είναι παρόντες αυτή την τόσο σημαντική στιγμή..τόσα χρόνια περίμεναν εγγόνι.

 

Και στα πλαίσια αυτού του σεναρίου κατάλαβα πως ο σύζυγος θεωρεί αυτονόητο πως πρέπει να με βοηθήσει η μητέρα μου 24ώρες και αυτός από διακριτικότητα για να μην είναι μες στα πόδια μας κλπ θα πάει αλλού. Δεν τον ενοχλεί ο πατέρας μου ειδικά, εξάλλου δεν υπάρχει περίπτωση να μείνουμε στο ίδιο σπίτι όλοι μαζί έτσι κι αλλιώς.

 

Η άλλη επιλογή είναι να πάμε στην ελλάδα είτε πριν τη γέννα είτε αμέσως μετά. Να νοικιάσουμε ένα σπίτι και να έχουμε τους γονείς κοντά για να τρώμε μαζί κλπ.

 

Και τα 2 μου φαίνονται δύσκολα και αγχώνομαι, θέλω βέβαια να είμαι κοντά στη θάλασσα τον αύγουστο κ όχι στη Βόρεια Ευρώπη, από την άλλη που να κουβαλάς το νεογέννητο τόσο μακριά...

[Niki81]

Πιστεψε με και χωρις τους γονεις σου μια χαρα θα τα καταφερεις.Δε βρισκω κανενα μα κανενα λογο να μετακομισει κανενας στο Σπιτι κανενος.Οι γονεις σου δε χρειαζεται να είναι ολη μερα Σπιτι σας για να χαρουν το μωρο....δεν είναι και υγιεινο για το νεογεννητο να εχει τοσα ατομα από πανω του.Ας ερχεται καποιες ωρες η μαμα σου να σου κανει παρεα...να φερνει και κανενα φαγητο και ως εκει.Ολα τα αλλα τα βρισκω υπερβολες.ως προς το ξενυχτι δυστυχως...ο κληρος πεφετι στα κορίτσια...σε εσενα θα πεσει.Αλλα θα επιζήσεις πιστεψε με.

[miriki]

Δες μήπως στη χώρα που ζεις υπάρχει ο θεσμός της doula (βοηθός μητρότητας τοκετού- λοχείας) ή κάποιο άλλο πρόγραμμα. Αυτό θα σου δώσει τη δυνατότητα ενός μαγειρεμένου φαγητού και φροντίδας για σένα και το μωρό κάποιες ώρες της ημέρας μέχρι να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου.

 

Ο άντρας σου απλά φοβάται αυτό που δε γνωρίζει. Φοβάται ότι δε θα τα καταφέρει, ότι δε θα ξέρει. Διαπραγματεύεται την απώλεια του εργένικου εαυτού του. Καθησύχασέ τον μίλα του για το πόσο πολύ τον έχεις ανάγκη, πόσο πολύ τον έχει ανάγκη το μωρό και πόσο πολύ θα τον αγαπάει και πόσο πολύ σου αρέσει που γίνεστε τρεις και βέβαια για το πόσο καλός μπαμπάς θα είναι.

[mmdad]

Εγω γεννησα Ιουλιο (καποιον Ιουλιο ε...). Ειχαμε και εμεις συζητησει το ενδεχομενο να κατεβω Ελλαδα για να ειμαι κοντα στην μαμα μου (αλλα και στην αδελφη του). Τελικα εδω οι παροχες ηταν περισσοτερες με λιγοτερα χρηματα. Πχ ειχα μονοκλινο στο μαιευτηριο με πολυ λιγοτερα χρηματα απο οτι θα διναμε υποθετικα στην Ελλαδα. Εμεις αποφασισαμε και τις 2 φορες να μεινει μαζι μου στο μαιευτηριο η μητερα μου οχι τοσο για να φροντιζει το μωρο αλλα περισσοτερο για να φροντιζει εμενα. Παραλληλα ηρθε και η αδελφη του (η πεθερα μου δεν ζει).

Βραδυ ο συζυγος δεν σηκωθηκε για τα παιδια (ευτυχως πολυ γρηγορα σταματησαν και τα μωρα να ξυπνανε ). Η μαμα μου και η κουνιαδα μουα ασχοληθηκαν με τα οικιακα, ο συζυγος στην δουλεια και εγω με τα μωρα. Εμεις γενικα εχουμε ευελικτες συνθηκες υπνου οταν φιλοξενουμε κοσμο οποτε τις πρωτες μερες ο συζυγος κοιμοταν στον καναπε και η μαμα μου μαζι μου (ταιζα τα μωρα στην κρεβατοκαμαρα). Οταν εφευγε η μαμα μου ταιζα τα μωρα στο σαλονι.. (πασα τον εχω ε?)

Α! σχετικα με τις πανες τους αλλαζε αλλα δεν ηξερε που επρεπε να τις πεταξει μετα! Για το ταισμα εμενα ειχαν συνηθισει να τους ταιζω εγω - αλλωστε μαζι τους ημουν συνεχια..

[iouliana]

layra με το καλο το μωρακι σου!!

 

Μπορει τωρα να σου φαινεται βουνο αλλα στην πραγματικοτητα δεν χρειαζεσαι κανεναν ουτε να σου πλενει, ουτε να σου μαγειρευει, ουτε να σου σιδερωνει. Η μοναδικη βοηθεια που ειχα ηταν τις 2 πρωτες ημερες μαγειρεμενο φαγητο και μετα ανελαβα εγω τα παντα με τη συμμετοχη φυσικα του μπαμπα. Οκ αν τοσο θελουν να βοηθανε με τα οικιακα και δεν σε ενοχλεί δεξου τη βοηθεια. Εμενα ο κοσμος στο σπιτι μου προκαλει εκνευρισμο. Όμως το θεωρω εντελως λαθος και το εχω δει και στην πραξη σε φιλες μου να συμβαινει να παιρνει η γιαγια τη θεση του μπαμπα. Ο ρολος της γιαγιας είναι να είναι απλα η γιαγια και τιποτα παραπανω. Και ξερεις μετα διαμορφώνεται μια λανθανουσα κατασταση οπου ο μπαμπας παραγκωνίζεται (και φυσικα βολευεται κιολας) και δεν αναλαμβανει τιποτα γιατι δε ξερει, φοβαται κτλ και δικαιολογημένα αφου δεν εχει <γνωρισει> το μωρο. Στη θεωρια είναι αλλιως από την πραξη. Όταν με το καλο ερθει το μωρακι θα τον παρακινεις να κανει διαφορα και να γνωρισετε μαζι το μωρακι σας. Είναι απλα ένα μωρακι πες του ,,,δεν δαγκανει:D:D:D:D

[Evang]

Νομίζω οτι πρωτα πρεπει να σκεφτεις εσυ τι θελεις περισσοτερο και μετα να το ξανασυζητησετε με το συζυγο σου ηρεμα..Αν μπορεσεις να εξασφαλισεις καποια βοηθεια ειτε απο γονεις ειτε απο αλλον βοηθο καλο ειναι αλλα δεν ειναι απαραιτητο.Θα τα καταφερετε οπως και να 'χει και θα βρειτε τους ρυθμους σας πλεον ως τριμελης οικογενεια.Εμεις ειχαμε αποφασισει να μην αναμιξουμε γονεις στην φαση αυτη ουτε στο πρωτο ουτε στο δευτερο παιδι.Γεννησα και τις 2 φορες καλοκαιρι και ο συζυγος μου φροντισε να εξασφαλισει ολη του την αδεια για την γεννα.Απο την ωρα που μπηκαμε στο μαιευτηριο δεν ελειψε λεπτο και εμεινε αλλες 2 εβδομαδες στο σπιτι μεχρι να αναρρωσω πληρως και να μπουμε σε μια σειρα.Οι γονεις βοηθησαν κρατωντας το πρωτο παιδι οταν πηγαμε να γεννησουμε το δευτερο. Extra βοηθεια με τις δουλειες του σπιτιου ειχα απο μια κυρια για να μπορω να θηλαζω πιο ηρεμη..Βοηθουσε και εκεινος με το μωρο στο μπανιο και στο αλλαγμα και σε αλλες δουλειες αλλα επι της ουσιας το μωρο θα ειναι κολλημενο επανω σου,θα το δεις και στην πραξη.Ο συζυγος σου μπορει περισσοτερο να σε στηριξει ψυχολογικα για να μην νιωθεις οτι το περνας μονη σου.Ολα θα πανε καλα! Με το καλο να υποδεχθειτε το μωρακι σας!

[laura36]

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τα μηνύματά σας! Μου δίνετε κουράγιο! Όντως τώρα μου φαίνεται βουνό άλλά σιγά σιγά το καταλαβαίνω και μόνη μου ότι δεν θα είναι και τίποτα ακατόρθωτο και όπως λέτε πολύ σωστά το μωρό θα είναι πάνω μου συνέχεια!

Μίλησα με τον άντρα μου και του εξήγησα ότι καλή η μαμά μου αλλά εγώ θέλω εγώ κι εκείνος να το έχουμε το μωράκι μας στην αρχή και να το γνωρίσουμε μαζί! Του περιέγραψα μερικές σκηνές που φαντάζομαι θα συμβούν όπως πχ να το θηλάζω μέσα στη νύχτα κι αυτό να κλαίει, να είμαι κουρασμένη και να θέλω εκείνος να το αλλάξει ας πούμε, ή να μου φέρει νερό ή οτιδήποτε.

Νομίζω κατάλαβε ότι στην πράξη θα έρθει από μόνο του το να συμμετέχει κι αυτός.

Επίσης για να τον προετοιμάσω του είπα πως είναι θέμα ασφάλειας και επιβίωσης του μωρού να μπορεί κι εκείνος να το κρατήσει πλήρως 1 η 2 μέρες σε περίπτωση που εγώ ή πάθω κάτι ή το πιο απλό επιστρέψω στη δουλειά μου και χρειαστεί να πάω ταξίδι επαγγελματικό.

 

Εκεί νομίζω συνειδητοποίησε πως δεν είναι αστείο ούτε πρόκειται για θεωρητική συζήτηση ρόλων άντρα-γυναίκας αλλά είναι μια πραγματική ανάγκη που θα προκύψει στην πράξη, να μπορούν και οι 2 γονείς να ταϊσουν/αλλάξουν/κρατήσουν το παιδί.

 

Εννοείται πως θα έχουμε βοήθεια, κι εγώ έχω γυναίκα στο σπίτι αλλά ξέρω να καθαρίσω και μόνη μου αν χρειαστεί.

 

Πάντως οι παπούδες είναι ανεκτίμητοι ειδικά αν υπάρχει κι άλλο παιδάκι στην οικογένεια!

[annoulen]

Να προσπαθείς να κοιμάσαι όταν κοιμάται.

 

Εάν θηλάζεις, πρέπει να φροντίζεις και την διατροφή σου, αλλά να ξεχάσεις τα χρονοβόρα φαγητά για λίγο καιρό.

 

Εγώ προσωπικά πιο πολύ θα κουραζόμουν εάν είχα κ άλλο άτομο μέσα στο σπίτι (είτε αυτό είναι η μητέρα μου είτε πεθερά κλπ).

 

Κ σαφώς κ ο σύζυγος πρέπει να μάθει τα ΠΑΝΤΑ.

 

Φαίνεται βουνό αλλά όλες το περάσαμε, άλλες πιο εύκολα άλλες πιο δύσκολα, αναλόγως το παιδί.

 

Με το καλό το παιδάκι σου.

[Sunrise15]

Καλά κάνετε κ τα σκέφτεστε όλα αυτά αλλά πάρτε το λιγάκι πιο χαλαρά...είναι πολύ νωρίς ακόμα για τέτοιους προβληματισμούς...προσωπικά, αν δεν ειχα τη μάνα μου ειδικά τα πρώτα βράδια δε νομίζω οτι θα την ειχα βγάλει καθαρή...καλά καλά δεν μπορούσα να καθίσω( ράμματα ). Επίσης ένας άνθρωπος που εχει μεγαλώσει παιδιά κ ειναι γνώςτης κάποιων πραγμάτων σίγουρα θα σας φανεί χρήσιμος τον πρώτο καιρό...εγώ παντως είμαι υπέρ του να έχεις εναν άνθρωπο δίπλα σου τα βραδιά, να σε ξεκουράζει κάπως, και δη στην περίπτωση που ο σύζυγος δουλεύει και ξυπνάει νωρίς το πρωί, οποτε πλυν ελαχίστων περιπτώσεων δεν ειναι διατεθειμένος να ξενυχτήσει ή να χαλάσει τον ύπνο του...για μένα αυτο που προέχει να αποφαςιςετε εγκαίρως, αν θα γεννήσεις Ελλάδα ή εξωτερικό γιατί οπως αντιλαμβάνεσαι αν γεννήσεις έξω δεν παίζει να ταξιδέψεις άμεσα και δη Αυγουστιάτικα για Ελλάδα...Με το καλό!

[laura36]

Μη μου λες τέτοια! Ο γιατρός μου λέει πως αν θηλάσω το παιδί έχει ανοσία στα μικρόβια οπότε μπορώ να το βάλω στο αεροπλάνο πολύ γρήγορα, μετά από πχ 5 μέρες.

Γιατί πιστεύεις ότι θα είναι τόσο δύσκολο το ταξίδι? Εννοείται πως τα σχέδια αυτά ισχύουν αν κάνουμε φυσιολογικό τοκετό και όλα πάνε καλά χωρίς επιπλοκές κλπ.

 

Όσο για το άλλο που λες να υπάρχει κάποιος έμπειρος στο σπίτι, συμφωνώ μαζί σου!

 

Εδώ σου στέλνουν από το νοσοκομείο μια μαία κάθε μέρα στο σπίτι να σε βοηθάει με το θηλασμό, μπάνιο και ότι άλλο χρειάζεσαι. Μόλις νιώσω ότι παίρνω το κολάι, τότε θα φύγουμε και για ελλάδα.