Καλοσαυρος η ταινία.

[goody]

Μπραβο βρε Αννα!! Ακριβως αυτο!

Στην ουσια αυτη ειναι η διαφωνια, εχουμε τα παιδια σε ενα ροζ συννεφακι και κανουμε τους τρελους, οτι ολα ειναι ροδινα,μαγικα, γελαστα και χαρουμενα ή σταδιακα τα φερνουμε σε επαφη με την πραγματικοτητα, τα αρνητικα συναισθηματα, το καλο και το κακο, τον φοβο κλπ.

Παιζει ρολο η ηλικια ασφαλως και επισης το μετρο!

Εγω προσωπικα εχασα το μετρο και αφησα τον γιο μου να δει πολλα που ισως δεν τον ωφελησαν, πχ οντως τα χελωνονιτζακια εχουν πολλες τρομακτικες εικονες και πραγματι ο δικος μου φοβαται το σκοταδι γιατι βασικα φοβαται τα τερατα. Οσο και να του λεω οτι δεν υπαρχουν ή ειναι στα παραμυθια κλπ η αληθεια ειναι οτι και εγω νυχτα, μονη μου σπιτι με σβηστα φωτα αγριευομουν μεχρι τα 20! Φοβομουν τα...τερατα! Οποτε ισως λιγο περισσοτερο ξεσκαρταρισμα ειναι καλο!

[alepapa]

Είδαμε την ταινία με παιδιά ηλικίας 9,10 ετών...θεωρώ ότι ήταν μια καλή ταινία με πολλά μηνύματα και άκρως συγκινητική (εγώ πάντως δάκρυσα , κάτι που έχω πολύ καιρό να κάνω σε παιδική ταινία)...Εκείνο που είδα βέβαια μέσα στην αίθουσα είναι ότι τα μικρότερα παιδιά ψιλοτρόμαξαν σε κάποιες σκηνές και κάποια άλλα βέβαια δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για την ταινία ...αυτό δείχνει ότι είναι για μεγαλύτερες ηλικίες και όχι για 4 ή και 5 χρονών...

 

Το τι ταινία θα δουν τα παιδιά μας θα το επιλέξουμε εμείς και κανείς άλλος..Η Disney γενικώς κάνει ωραίες παραγωγές με πολύ ωραία γραφικά και γενικώς η μεταγλώττιση από Έλληνες ηθοποιούς θα έλεγα ότι είναι άκρως πετυχημένη ...

[Rea_1971]

Έγραφα και τα έχασα...

 

Εν συντομία:

 

- Οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν το περιεχόμενο των ταινιών που βλέπουν τα μικρά τους, να βάζουν κάποια όρια στο τι θα δουν και τι όχι (χωρίς υπερβολές) και να συζητούν μαζί τους (σε γλώσσα και με τρόπο που να αρμόζει στην ηλικία τους) το περιεχόμενο της εκάστοτε ταινίας και να παρατηρούν αν κάτι τα φοβίζει ή τα επηρεάζει αρνητικά.

- Δεν θεωρώ ευεργετικό για το παιδί, να προσπαθεί ο γονιός του να μην το φέρει καθόλου σε επαφή με έννοιες όπως το κακό και η αδικία ή με συναισθήματα όπως ο φόβος. Πρέπει το παιδί να γνωρίσει τη φύση του και τον κόσμο γύρω του και να μάθει να τα διαχειρίζεται. Πάντα με τρόπο που να αρμόζει στην ηλικία του.

 

Για τον καλόσαυρο νομίζω το παρακάναμε στην ανάλυση. Δεν είναι σε καμία περίπτωση από τις ταινίες που θα απαγόρευα σε ένα παιδί (έστω και 4χρονο) να δει.

 

Και η Πέππα μια χαρά μου φαίνεται. Δείχνει ότι τα παιδιά είναι παιδιά και φέρονται σαν παιδιά, τα γουρουνάκια είναι γουρουνάκια και φέρονται σαν γουρουνάκια και οι γονείς τους βάζουν όρια, χωρίς όμως να παραβλέπουν την πραγματική φύση των παιδιών τους.

Αυτό.

Εντελώς.