Καλοσαυρος η ταινία.

[zoek]

Σήμερα πήγαμε και είδαμε την συγκεκριμένη ταινία με τον τετράχρονο γιο μου τον οποίο πήγαινα για πρώτη φορά σινεμά.Το νόημα της ειναι καλο, δηλαδή πως ενα δεινοςαυρακι απο φοβιτςιαρικο γίνεται γενναίο . Ομως σπάστηκα παρά πολυ γιατι ενώ στο τειλερ δεν είχε βία σχεδόν σε όλη την ταινία κυριαρχούσαν η βία και ο φόβος ενώ οι ήρεμες στιγμές ζήτημα να διαρκούσαν ενα δεκάλεπτο. Το παιδί κατατρόμαξε. Υποτίθεται οτι οι ταινίες αυτές απευθύνονται σε μικρά παιδιά ? Έλεος. Επίσης επιεικώς απαράδεκτη ηταν η ταινία μικρού μήκους που είχε στην αρχή, η οποία είχε έναν βουδιστή που έλεγε ωμ ωμ . Το σκυλομετανιωσα απο δω και πέρα μόνο θέατρο και ταινίες στο σπίτι.

[less_serious]

Δεν την έχω δει την ταινία, αλλά αν θέλεις μπορείς να μπαίνεις στο internet movie database (imdb) και να βλέπεις το parents guide πριν δεις μια ταινία.

Εκεί αναφαίρονται με λεπτομέρεια τι σκηνές βίας, τρομακτικές σκηνές κλπ περιλαμβάνει η κάθε ταινία.

Πχ για την ταινία που είδες http://www.imdb.com/title/tt1979388/parentalguide?ref_=tt_ql_stry_5

 

 

Ερώτηση: η ταινία με τον βουδιστή γιατί ήταν απαράδεκτη (φαντάζομαι όχι απλά γιατί ήταν βουδιστής?) ?

[zoek]

Είχε και η ταινία μικρού μήκους με τον βουδιςτη σκηνές φόβου με το πνεύμα του κακού κλπ. Και εν πάσει περιπτώσει δεν επέλεξα να δούμε με το παιδί μου κατι για το οποίο δεν του εχω μιλήσει δηλ. τον βουδισμό εγω θα επιλέξω την ώρα που θα το κάνω όχι εκείνοι.

[zoek]

Σε ευχαριστώ πολυ για το link!! Όντως πολυ χρήσιμο!

[Rea_1971]

Η ταινία μικρού μήκους ήταν συμβολική. Δεν αφορά στο βουδισμό αν και τον απεικονίζει. Ένα μικρό αγόρι, παιδί ινδών μεταναστών (ο σκηνοθέτης) μεγαλώνει όπως όλα τα αμερικανόπουλα: με τους τρανσφόρμερς, τους σούπερ ήρωες κλπ. Και από δίπλα ο πατέρας του κουβαλάει όλη τη πολιτισμική και θρησκευτική παράδοση του τόπου του. Νέο και παλιό συγκρούονται πριν έλθει ο συμβολικός συμβιβασμός.

Τώρα για τις σκηνές "βίας" του καλόσαυρου. Το είδαν ο σχεδόν 4 γιος μου και η 5χρονη κόρη μου. Δεν τρόμαξαν σε καμία σκηνή. Η θυγατέρα συγκινήθηκε από τις απώλειες που βίωναν οι 2 πρωταγωνιστές.

Προσωπικά αηδίασα στη σκηνή με το σκαθάρι.

[sofi@p]

Συμφωνώ με τη Ρεα. Κι εμάς μας άρεσε η ταινία. Πήραμε και τον ανηψιο μου μαζί μας (4 ετών) και κυρίως συγκινήθηκαν τα παιδιά.

[Αγγελίνα_2]

Το είδαν τα παιδιά μου, αλλά δε μου είπαν τίποτα περί τρομακτικών σκηνών. Τα κορίτσια της κολλητής μου, που ήταν μαζί, συγκινήθηκαν πολύ από την απώλεια των γονιών. Αλλά τώρα που ακούω για τα υπόλοιπα, ξενέρωσα εγώ.

 

Αυτή την εβδομάδα έχουμε τον μικρό πρίγκηπα στο πρόγραμμα, ελπίζω να μη μας προκύψει κανένα περίεργο κι από εκεί.

[Dragonfly]

Καλά μην υπερβάλλουμε κιόλας. Είχε σκηνές αγωνίας θα έλεγα, αλλά όχι κάτι το φοβερό. Τώρα τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία μπορεί να τύχει να φοβηθούν με οτιδήποτε.

 

Είχε και η ταινία μικρού μήκους με τον βουδιςτη σκηνές φόβου με το πνεύμα του κακού κλπ. Και εν πάσει περιπτώσει δεν επέλεξα να δούμε με το παιδί μου κατι για το οποίο δεν του εχω μιλήσει δηλ. τον βουδισμό εγω θα επιλέξω την ώρα που θα το κάνω όχι εκείνοι.

 

Μην φοβάσαι. Με 5 λεπτά διαφήμιση μιας ταινίας δεν θα μυηθεί και τον Βουδισμό...

[Dragonfly]

 

Αυτή την εβδομάδα έχουμε τον μικρό πρίγκηπα στο πρόγραμμα, ελπίζω να μη μας προκύψει κανένα περίεργο κι από εκεί.

 

Έχει μερικές τρομακτικές φάτσες!

Πάντως μου φάνηκε ότι μέσα σε μιάμιση ώρα προσπαθούσαν να περάσουν ένα σωρό νοήματα στο γρήγορο...

[nikol*]

Λίγο υπερβολική η λέξη ''βία''. Ναι, έχει κάποιες ''δυνατές'' σκηνές αλλά όχι κ βία....Εμείς την είδαμε με παρέα , 3 παιδάκια κοντά στα 5 κ δεν είχαμε κάποιο θέμα

 

Δηλ. όλα αυτά που βλέπουν στην τηλεόραση , είναι καλύτερα από άποψη ''βίας''?

[Little Monkey]

Zoek, πριν πάτε να δείτε μια ταινία να ψάχνεις να δεις τι age rating έχει πάρει από τις βρετανικές ή αμερικάνικες αρχές. Στην Ελλάδα τα βγάζουν όλα "κατάλληλα", αλλά οι ξένες ταινίες έχουν αναλυτικό χαρακτηρισμό με βάση τη θεματολογία, τις σκηνές βίας, τη γλώσσα που χρησιμοποιούν κλπ. Ο χαρακτηρισμός φαίνεται στις πληροφορίες τις ταινίας (π.χ. στο imdb) και πάνω στο κουτί του DVD, αν είναι ταινία που θα δείτε στο σπίτι.

 

Ο Καλόσαυρος έχει χαρακτηρισμό PG που σημαίνει Parental Guidance. Προσωπικά 4χρονο παιδί δεν θα το πήγαινα να δει ταινία που έχει χαρακτηριστεί PG. Δεν έχει σημασία που είναι κινούμενα σχέδια. Συνήθως οι ταινίες που είναι PG είναι κατάλληλες για παιδιά άνω των 8 χρόνων. Για τα πιο μικρά, είναι κατάλληλες μόνο οι ταινίες με χαρακτηρισμό U.

 

Στο σπίτι είναι αλλιώς, μπορεί να δει ταινία PG με επίβλεψη γιατί είσαι από δίπλα να εξηγήσεις, να αναλύσεις, να καθυσηχάσεις αν χρειαστεί. Στο σινεμά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό και έτσι δεν μπορείς να προστατεύσεις το παιδί με τον ίδιο τρόπο.

 

Μπορείς να δεις τι σημαίνουν οι διάφοροι χαρακτηρισμοί εδώ: http://www.bbfc.co.uk/

 

Το θέμα δεν είναι απλά να μην φανεί ότι τρόμαξε το παιδί. Τα παιδιά στιγματίζονται με διάφορους τρόπους και δεν είναι όλοι εμφανείς άμεσα.

[Dragonfly]

Στο imdb γράφει Recommended for ages 6 and up.

Στις έντονες σκηνές βάζει 5/10

http://www.imdb.com/title/tt1979388/parentalguide?ref_=tt_stry_pg

 

αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πάει ένα παιδί 4 χρονών και θα τρομοκρατηθεί, ούτε ότι θα πάει ένα παιδί 8 χρονών και δεν θα φοβηθεί καθόλου.

 

Ανάλογα και με τον χαρακτήρα του παιδιού και την ιδιοσυγκρασία του διαλέγεις και τι θα δει (όχι μόνο από το trailer, μπορείς να ψάξεις πληροφορίες για την εκάστοτε ταινία). Τώρα αν τύχει και φοβηθεί σε κάτι, μπορείς να το καθησυχάσεις, να του εξηγήσεις ή στην τελική να το πάρεις και να φύγεις.

[Little Monkey]

Στο imdb γράφει Recommended for ages 6 and up.

Στις έντονες σκηνές βάζει 5/10

http://www.imdb.com/title/tt1979388/parentalguide?ref_=tt_stry_pg

 

 

Αυτά που διαβάζεις στο imdb είναι οι χαρακτηρισμοί που έχουν δώσει οι γονείς, δεν είναι η επίσημη αξιολόγηση της ταινίας. Χρήσιμοι μεν, αλλά αν βασίζεσαι στο τι πιστεύει ο τάδε ή ο δείνα αμερικάνος γονιός (που μπορεί να νομίζει ότι λίγο βρισίδι ή μπουνίδι δεν κάνει κακό ή ότι τα 6χρονα θα πρέπει να είναι εξοικιωμένα με τα όπλα) ενδεχομένως να πάρεις λάθος εντυπώσεις για την ταινία.

 

Όπως και να έχει, προσωπικά η βαθμολογία 5/10 για σκηνές βίας μου φαίνεται υπεροβολικά υψηλή για ένα 4χρονο, αλλά φυσικά ο καθένας μπορεί να πάρει τις δικές του αποφάσεις για τα παιδιά του.

 

Εμένα οι γονείς μου με άφηναν να βλέπω λίγο-πολύ ό,τι ήθελα χωρίς περιορισμούς και πιστεύω πως μου έκανε κακό, οπότε είμαι πολύ πιο προσεκτική με το δικό μου παιδί.

[Dragonfly]

Αυτά που διαβάζεις στο imdb είναι οι χαρακτηρισμοί που έχουν δώσει οι γονείς, δεν είναι η επίσημη αξιολόγηση της ταινίας. Χρήσιμοι μεν, αλλά αν βασίζεσαι στο τι πιστεύει ο τάδε ή ο δείνα αμερικάνος γονιός (που μπορεί να νομίζει ότι λίγο βρισίδι ή μπουνίδι δεν κάνει κακό ή ότι τα 6χρονα θα πρέπει να είναι εξοικιωμένα με τα όπλα) ενδεχομένως να πάρεις λάθος εντυπώσεις για την ταινία.

 

Όπως και να έχει, προσωπικά η βαθμολογία 5/10 για σκηνές βίας μου φαίνεται υπεροβολικά υψηλή για ένα 4χρονο, αλλά φυσικά ο καθένας μπορεί να πάρει τις δικές του αποφάσεις για τα παιδιά του.

 

Εμένα οι γονείς μου με άφηναν να βλέπω λίγο-πολύ ό,τι ήθελα χωρίς περιορισμούς και πιστεύω πως μου έκανε κακό, οπότε είμαι πολύ πιο προσεκτική με το δικό μου παιδί.

 

Δεν το ήξερα αυτό ομολογώ...

Πάντως επειδή έχω δει την ταινία, δεν τη βρήκα τόσο τρομακτική ή ότι έχει καμιά φοβερή σκηνή βίας... Πιο πολύ συγκινητική τη βρήκα (δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για να μην κάνω spoiler).

Είναι όμως πολύ διδακτική και δείχνει μεταξύ άλλων στα παιδιά πως να διαχειρίζονται τους φόβους τους.

[Rea_1971]

Ομολογουμένως και μια παράσταση του Καραγκιόζη ήτο δεόντως βίαιη.

 

Να φανταστείτε:

1. Παρουσίαζε μια οικογένεια με παραμελημένα παιδιά

2. Είχε άπειρες σκηνές βίας - ο καραγκιόζης έφαγε τουλάχιστον 28 φάπες

3. Δημιουργούσε κλίμα φόβου και αποστροφής με τον δερβίση να κυνηγά τον Καργκιόζη για να τον φυλακίσει, προπηλακίσει, δείρει.

 

Κατάλληλο >13ετών.

[Dragonfly]

Καλά τότε και ο Τομ και Τζέρυ περιέχει σκηνές βίας...

[Rea_1971]

Καλά τότε και ο Τομ και Τζέρυ περιέχει σκηνές βίας...

 

Αυτό που το πας...

[sofi@p]

και όλα τα παιδικά παραμύθια έχουν κακές μάγισσες-μητριές, δράκους-λύκους, παιδιά που μένουν ορφανά, θανάτους κλπ.

[Dragonfly]

και όλα τα παιδικά παραμύθια έχουν κακές μάγισσες-μητριές, δράκους-λύκους, παιδιά που μένουν ορφανά, θανάτους κλπ.

 

Ακριβώς...

[Little Monkey]

Ακριβώς έτσι είναι. Δεν έχουμε διαβάσει ούτε ένα από τα λεγόμενα "παιδικά" παραμύθια και δεν έχουμε πάει ποτέ σε παράσταση Καραγκιόζη. Έχει καιρό να δει κακές μάγισσες / λύκους / δράκους, ορφανά παιδιά και θανάτους το 4χρονο, δεν χρειάζεται να αρχίσει από τώρα...

 

Kάθε εβδομάδα ο μικρός φέρνει από το σχολείο (νηπιαγωγείο) ένα βιβλίο στο σπίτι για να το διαβάσουμε. Ούτε μία φορά δεν έχει φέρει κάποιο "παιδικό" παραμύθι τύπου Κοκκινοσκουφίτσα. Δεν έχω δει να υπάρχει τέτοιο βιβλίο στη βιβλιοθήκη τους. Και το βιβλίο όπως και να το κάνεις είναι πολύ πιο λάιτ επιλογή από την κινούμενη εικόνα, και ειδικά την κινηματογραφική (που το παιδί παρακολουθεί την ιστορία στη μεγάλη οθόνη χωρίς ο γονιός να μπορεί να παρέμβει για να εξηγήσει ή να καθησυχάσει).

 

Από αυτή την άποψη, και ο Καραγκιόζης είναι πολύ πιο ελαφριά επιλογή σε σχέση με μια ταινία που θα δούμε στον κινηματογράφο.

 

Οπότε ας μην βασιζόμαστε σε αυτό που θεωρείται ή πλασάρεται ως παιδικό. Αν ΕΣΕΙΣ πιστεύετε πως το 4χρονο ωφελείται από την παρακολούθηση ταινιών με μητριές, κακές μάγισσες, φάπες, βρισίδια, ξύλο, καταδιώξεις, θανάτους κλπ τότε αφήστε το να βλέπει ελεύθερα. Αν δεν θεωρείτε αυτά τα πράγματα κατάλληλα, όσο "παιδικό" και να είναι κάτι, η λογική λέει πως θα πρέπει να το αποφύγετε. Και αν δεν έχετε μπορέσει να το αποφύγετε, τουλάχιστον πολύ μπλα μπλα μετά για να κατανοήσουμε τι είδαμε και να διαλύσουμε τους όποιους φόβους δημιουργήθηκαν στο παιδικό μυαλό.

 

Με τη νηπιαγωγό του γιου μου που το συζητήσαμε κάποια στιγμή, μου έλεγε ότι κατά τη γνώμη της τα περισσότερα "παιδικά" είναι τελείως ακατάλληλα για παιδιά προσχολικής ηλικίας, κρίνοντας από τις αντιδράσεις των παιδιών. Η γυναίκα έχει 20 χρόνια εμπειρία εργασίας με παιδάκια 4-5 χρονών, κάτι παραπάνω θα ξέρει.

[Rea_1971]

Μπα. Τις φυσιολογικές συμπεριφορές τύπου είμαι κυνηγός και το κυνήγι είναι η επιβίωσή μου ή διεκδικώ τα όρια της περιοχής μου θεωρώ ότι πρέπει να τις αντιλαμβάνεται το παιδί οποιαδήποτε ηλικίας.

 

Δεν μου αρέσει η στρεβλή ή παραμορφωμένη άποψη της πραγματικότητας ειδικά όσον αφορά τα ζώα.

 

Πχ τα παιδιά μου έχουν γίνει μάρτυρες σε χοντρό σκυλοκαβγά όπου ένα λυκόσκυλο προσπαθούσε να πνίξει έναν μικρότερο σκύλο για τα μάτια μιας στειρωμένης θηλυκιάς. Η δική μου επέμβαση με πέτρες και φωνές σταμάτησε το "φονικό". Τόσο άγρια επίθεση που το σκυλί έμεινε στη κλινική 2 ημέρες (ράμματα, παρακολούθηση...). Τα είδαν όλα, μπορεί να αφυπνίστηκε και το ένστικτο αυτοσυντήρησης (και εγώ φοβήθηκα μήπως το σκυλί στραφεί εναντίον μας) αλλά at the end of the day ήξεραν ότι έτσι λειτουργεί η φύση.

 

Δεν θα επιδιώξω να δουν ξεντεριάσματα αλλά δεν τους έχω στη βίλα του "κυνόδοντα".

This is nature. Deal with this.

 

Προσωπική κοσμοθεωρία.

[xena]

Είστε λίγο υπερβολικοί αν τα προσέχετε ΚΑΙ αυτά κορίτσια..

Πως μεγαλώσαμε;

Κανένας ήρωας του disney δεν ειχε μητέρα. Ολοι ήταν ορφανοί. Δεν υπήρχαν οικογένειες, κάποιοι ήταν μεν ζευγάρια αλλά όχι παντρεμένοι. Και επίσης όλα τα παραμύθια σχεδόν έχουν βίαιες πληροφορίες. Ευτυχώς τα παιδιά (τουλάχιστον όπως έχω παρατηρήσει απ' τα δικά μου) είναι αρκετά σκληρά και δεν προβληματίζονται παρά μόνο για την πραγματικότητα. Σημαντικό αυτό.

 

Να μπορέσεις να δώσεις στο παιδί σου να καταλάβει την έννοια του παραμυθιού, της φανταστικής ιστορίας, του θεατρικού έργου, του κινηματογραφικού έργου κλπ., διαχωρίζοντας το από την πραγματική ζωή.

 

Δεν ασχολούμαι πολύ με τέτοια θέματα, αφήνω τα παιδιά να διασκεδάσουν με μία ταινία, άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος τους: ψυχαγωγικός. Οχι παιδαγωγικός. Και όλα φαίνονται καλά ως τώρα.

[nikol*]

Εντάξει...κ στο ''τοσοδούλικα'' που ήταν με μυρμήγκια κ την πασχαλίτσα.....υπήρχε ''βια'' ..όποιος το είδε ξέρει...

 

Κι εγώ τον ''καλόσαυρο'' τον βρήκα πολύ συγκινητικό κ περνούσε πολλά μηνύματα. Είχε πολύ ωραίες εικόνες κ πολύ γλυκιές σκηνές.Επίσης , στο σινεμά γιατί δεν μπορείς να είσαι δίπλα στο παιδί κ να εξηγείς ? που είναι ο συνοδός ? για καφέ ?

 

Δεν ήξερα ότι υπάρχει διαβάθμιση όσον αφορά το αν είναι κατάλληλη η ταινία , ανάλογα με την ηλικία , αλλά μου φαίνεται εξαιρετικά υπερβολικό το να ψάξω κάτι τέτοιο προκειμένου να δει το παιδί μου μια παιδική ταινία !!!!! Στην τελική , αν δεν του αρέσει,απλά φεύγεις....αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε όσες κριτικές κι αν διαβάσουμε

[nikol*]

Είστε λίγο υπερβολικοί αν τα προσέχετε ΚΑΙ αυτά κορίτσια..

Πως μεγαλώσαμε;

Κανένας ήρωας του disney δεν ειχε μητέρα. Ολοι ήταν ορφανοί. Δεν υπήρχαν οικογένειες, κάποιοι ήταν μεν ζευγάρια αλλά όχι παντρεμένοι. Και επίσης όλα τα παραμύθια σχεδόν έχουν βίαιες πληροφορίες. Ευτυχώς τα παιδιά (τουλάχιστον όπως έχω παρατηρήσει απ' τα δικά μου) είναι αρκετά σκληρά και δεν προβληματίζονται παρά μόνο για την πραγματικότητα. Σημαντικό αυτό.

 

Να μπορέσεις να δώσεις στο παιδί σου να καταλάβει την έννοια του παραμυθιού, της φανταστικής ιστορίας, του θεατρικού έργου, του κινηματογραφικού έργου κλπ., διαχωρίζοντας το από την πραγματική ζωή.

 

Δεν ασχολούμαι πολύ με τέτοια θέματα, αφήνω τα παιδιά να διασκεδάσουν με μία ταινία, άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος τους: ψυχαγωγικός. Οχι παιδαγωγικός. Και όλα φαίνονται καλά ως τώρα.

 

Δεν νομίζω οτι ο λόγος είναι οτι τα παιδιά είναι σκληρά . απλά από κάποια ηλικία ξεχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα κ απλώς γελάνε με τις σκηνές όπου ο τομ κοπανάει ένα τηγάνι στο κεφάλι του τζέρυ...δεν θα το κάνουν κιόλας.

Και ναι...δεν υπάρχει κανείς ήρωας παραμυθού που να μη ζει ''ένα δράμα''....η σταχτοπούτα , ο κοντορεβυθούλης, το ασχημόπαπο.....

[panagiota75]

Υπάρχουν πολλοί γονείς που αρνούνται να διαβάσουν παραμύθια που αναφέρονται σε δύσκολες έννοιες, από διάθεση να τα προστατεύσουν.

Και εγώ σκάλωσα μερικές φορές αλλά αποφάσισα ότι είναι καλύτερα να μην αποφεύγω αυτές τις πλευρές επειδή είναι μια εισαγωγή στα μεγαλύτερα αγχη των ανθρώπων και μιλάνε με ξεχωριστό τρόπο στην ψυχή του παιδιού. Έννοιες όπως ο αποχωρισμός, ο θάνατος, απογοήτευση, αγωνία, λύτρωση παρουσιάζονται είτε αυτούσια, είτε συμβολικά και βοηθάνε το παιδί να εξοικειωθεί.

Τα παραμύθια δεν είναι για μάθουν στα παιδιά ότι το κακό υπάρχει στον κόσμο (το ξέρουν ήδη), τα παραμύθια υπάρχουν για να δείξουν στα παιδιά ότι το κακό μπορεί να νικηθεί.

Τα παραμύθια "τρομάζουν" μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Τα παιδιά ταυτίζονται με τους ήρωες και βιώνουν το φόβο, την αγωνία και τη λύπη τους, μέσα όμως από μια ιστορία. Βλέπουν πώς οι ήρωες αντιμετωπίζουν τους φόβους τους και μαθαίνουν από αυτούς. Ουσιαστικά τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και το πώς να διαχειρίζονται μια δύσκολη κατάσταση. Κοινό σημείο σε όλες τις ιστορίες ότι όσο και ο κακός να σε κυνηγάει δεν τα παρατάς. Αυτό δεν είναι και η ζωή μας; Μας κυνηγούν οι 'δαίμονες' μας με την όποια μορφή και εμείς το παλεύουμε όπως μπορούμε.

Αποφάσισα ότι δεν θα στερήσω τα παιδιά μου από την ευκαιρία να μάθουν για τη ζωή μέσα από αυτή την υπέροχη μορφή τέχνης και

κατάλαβα νωρίς ότι αφού δεν θα μπορέσω να τα προστατεύσω από την δύσκολη πλευρά της ζωής, τουλάχιστον να τα βοηθήσω να την αντιμετωπίσουν, και τα παραμύθια είναι από τα πιο πολύτιμα εργαλεία που έχω στα χέρια μου. Δεν θέλω να τους στερήσω την ευκαιρία να μαθουν για μια ασχημη πλευρά της ζωής σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Άλλωστε από την τηλεόραση παίρνουν μια γερή μερίδα σκληρών εικόνων (πρόσφυγες, πόλεμοι, τζιχάντ, πνιγμένα παιδιά, φυσικές καταστροφές) και από το σχολέιο επίσης (bullying). Τις ταινίες και τα παραμύθια μπορούμε να τα συζητήσουμε (τι τους στενοχώρησε, τι θα έκαναν στη θέση του ήρωα, πώς ένιωσαν σε διάφορες φάσεις) και μετά να συνεχίσουμε το προγραμμα μας. Ειναι μόνο μια ιστορία άλλωστε..