ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΠΑΙΔΟΨΙΧΟΛΟΓΟ

[kakos lykos]

Θα ήθελα την γνώμη σας πάνω σε ένα θέμα που με προβληματίζει, είμαι χωρισμένος γονέας 4 ανηλίκων παιδιών , έχει περάσει ένας χρόνος από το διαζύγιο , η σχέσεις μου με την πρώην δεν είναι και η καλύτερες , τα παιδιά τα βλέπω μια φορά την εβδομάδα και αυτό λόγο της δουλειάς μου, δεν έχω σταθερό ωράριο, η πρώην συζεί με έναν άλλο από την πρώτη μέρα που χωρίσαμε, μιας και αυτός ήταν ο λόγος που χωρίσαμε, το πρόβλημα μου ένα από τα πολλά, είναι ότι έχει περάσει στα παιδιά μου να τον λένε μπαμπά, δεν ξέρω της ψυχολογικές επιπτώσεις, που μπορεί να έχει αυτό στα παιδιά, και αυτό είναι που θέλω να μάθω, περισσότερο για το μικρότερο 2 ετών , που θα μάθει και θα έχει σαν πρότυπο έναν ξένο, από δικής μου πλευράς, είναι ένα θέμα που με εξοργίζει, και αυτό το καταλαβαίνουν τα μεγαλύτερα παιδιά μου, προσπαθώ να μην το δείχνω αλλά μου είναι αδύνατον, βεβαία αυτό δεν θα μείνει έτσι, θα συμβουλευτώ δικηγόρο και θα διεκδικήσω το δικαίωμα μου να είμαι εγώ ο πατέρας τους και αυτός ο πατριός τους, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο όμως είναι η επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών.

[Rea_1971]

Όσο καλύτερες οι σχέσεις με τον πατριό τους τόσο το καλύτερο για αυτά. Να εύχεσαι αυτό και να διεκδικείς την αγάπη τους όχι ακυρώνοντας κάποιον άλλο αλλα με το να είσαι εσύ ο καλύτερος.

Διαφωνώ με τη λογική να φωνάζουν κάποιον άλλο πατέρα, ρίξε τους τόνους και με ψυχραιμία συζήτησέ το με το ζευγάρι. Μπορεί να τους προσφέρει τη φιλία, τη στοργή και τη φροντίδα του χωρίς να υποδύεται το ρόλο ενός άλλου. Να είναι ο εαυτός του, ο Νίκος, ο Χάρης όποιος έιναι τέλος πάντων.

[kakos lykos]

Όσο καλύτερες οι σχέσεις με τον πατριό τους τόσο το καλύτερο για αυτά. Να εύχεσαι αυτό και να διεκδικείς την αγάπη τους όχι ακυρώνοντας κάποιον άλλο αλλα με το να είσαι εσύ ο καλύτερος.

Διαφωνώ με τη λογική να φωνάζουν κάποιον άλλο πατέρα, ρίξε τους τόνους και με ψυχραιμία συζήτησέ το με το ζευγάρι. Μπορεί να τους προσφέρει τη φιλία, τη στοργή και τη φροντίδα του χωρίς να υποδύεται το ρόλο ενός άλλου. Να είναι ο εαυτός του, ο Νίκος, ο Χάρης όποιος έιναι τέλος πάντων.[/quote

Ρεα καταρχήν σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αλλά μάλλον δεν κατάλαβες ποιο είναι το πρόβλημα μου.

[miriki]

Είναι εκεί καθημερινά. Είναι εκεί όταν χτυπάνε, όταν τα μαλώσει κάποιος, όταν μαλώσουν μεταξύ τους, τα πάει στις δραστηριότητές τους, τα βάζει για ύπνο. Πρέπει να είναι πολύ σκληρό για σένα αυτό, γιατί όντως έχει τη θεση του πατέρα. Να πας στον ψυχολόγο να σε καθοδηγήσει και κοίτα να βρεις και τον τρόπο να συμμετέχεις στη ζωή τους περισσότερο. Το έχετε όλοι ανάγκη.

 

Από την άλλη για σκέψου να ζούσαν με έναν άνθρωπο που δε θα τους στεκόταν σαν πατέρας.

[ZWH]

Επειδη καποια επελεξε να φυγει απο τον γαμο της και να βαλει εναν ξενο ανθρωπο στο σπιτι της δεν σημαινει οτι ο πατερας πρεπει να σταματησει αν ειναι και να λεγεται πατερας.

[miriki]

Και βέβαια όχι. Το ίδιο λέμε.

[ΑΝΝΑ24]

Ο άλλος άνδρας έχει το δικό του ρόλο μέσα στην οικογένεια, σε καμμία περίπτωση δεν είναι και δεν θα γίνει ο πατέρας τους. Ο πατέρας τους ζει και είσαι εσύ.

Θα το ξεκαθαρίσεις σε όλους τους τόνους προς όλους τους ενδιαφερόμενους.

Αν εσύ ζούσες με μια άλλη γυναίκα και τα έπαιρνες συχνά στο σπίτι θα τη φώναζαν μαμά???? Ποτέ των ποτών. Όσο και αν τα φρόντιζε.

Το ίδιο ισχύει και για εσένα. Το διαζύγιο ή ο καινούριος γάμος δεν ακυρώνει την πατρότητα.

 

Τι εννοείς ζει με κάποιον άλλον από την πρώτη μέρα που χωρίσατε?

Έφυγες εσύ και την άλλη μέρα ήρθε εκείνος στο σπίτι? Τι ηλικία έχουν τα παιδιά σας????

[kakos lykos]

Το πρόβλημα μου δεν είναι με αυτόν, την κατάσταση ως έχει την έχω αποδεχτεί, θα πρέπει να γράψω έκθεση για να σας αποτυπώσω πόσο έχω βοηθήσει όταν περνούσε κρίση η σχέση τους, μην σας φαίνεται περίεργο, δεν είπα ότι προσπαθεί να με απομακρύνει από τα παιδιά μου, είναι η <λεπτομέρεια> και διάφορα ανάμεσα στο μπαμπάς και πατριός, δυστυχώς το να διεκδικήσω είναι ένα θέμα διότι υπάρχει περίπτωση να φύγω στο εξωτερικό για λόγους εργασίας, και αυτός είναι ένας λόγος για έμενα να μην είναι λεπτομέρεια, όσον αφορά την πρώην η διαφορές μας είναι οικονομικές και κοινωνικές, το οικονομικές το καταλαβαίνετε το κοινωνικές εννοώ ότι η κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχτεί εύκολα την επιλογή της και προσπαθώντας να αποφύγει τα κοινωνικά σχόλια επισκιάζει την σχέση με τα παιδιά μου, να σας δώσω ένα παράδειγμα… ένα μεσημέρι πέρασα από το σχολείο των παιδιών και έπεσα πάνω στο διάλυμα και ζήτησα από μια δασκάλα να μου φωνάξει τα παιδιά μου , και μόνο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης δεν μου ζήτησε, βεβαία έγινε ένας χαμός στο σχολείο και μετά με την πρώην, διότι δεν είχε ενημερώσει το σχολείο για την παρούσα κατάσταση.

[kakos lykos]

τα παιδιά μου είναι 11-9-5-3 θα μου επιτρέψεις όμως, τουλάχιστον δημόσια, να μην μπούμε σε λεπτομέρειες σε ότι έχει σχέση με τους λόγους που χώρισα

[ΑΝΝΑ24]

Το πρόβλημα μου δεν είναι με αυτόν, την κατάσταση ως έχει την έχω αποδεχτεί, θα πρέπει να γράψω έκθεση για να σας αποτυπώσω πόσο έχω βοηθήσει όταν περνούσε κρίση η σχέση τους, μην σας φαίνεται περίεργο, δεν είπα ότι προσπαθεί να με απομακρύνει από τα παιδιά μου, είναι η <λεπτομέρεια> και διάφορα ανάμεσα στο μπαμπάς και πατριός, δυστυχώς το να διεκδικήσω είναι ένα θέμα διότι υπάρχει περίπτωση να φύγω στο εξωτερικό για λόγους εργασίας, και αυτός είναι ένας λόγος για έμενα να μην είναι λεπτομέρεια, όσον αφορά την πρώην η διαφορές μας είναι οικονομικές και κοινωνικές, το οικονομικές το καταλαβαίνετε το κοινωνικές εννοώ ότι η κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχτεί εύκολα την επιλογή της και προσπαθώντας να αποφύγει τα κοινωνικά σχόλια επισκιάζει την σχέση με τα παιδιά μου, να σας δώσω ένα παράδειγμα… ένα μεσημέρι πέρασα από το σχολείο των παιδιών και έπεσα πάνω στο διάλυμα και ζήτησα από μια δασκάλα να μου φωνάξει τα παιδιά μου , και μόνο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης δεν μου ζήτησε, βεβαία έγινε ένας χαμός στο σχολείο και μετά με την πρώην, διότι δεν είχε ενημερώσει το σχολείο για την παρούσα κατάσταση.

 

Δεν αντιλαμβάνομαι το να μην σε γνωρίζει κανένας στο σχολείο ως λάθος της πρώην σου. Εσύ ως πατέρας δεν έχεις εμφανιστεί ποτέ επισήμως? Δεν έχεις γνωρίσει τους δασκάλους? Δεν έχεις εμπλακεί στα θέματα των παιδιών?

 

Δεν μπορώ εύκολα να μπω στην ψυχολογία μιας γυναίκας που δεν νιώθει καλά κοινωνικά με τον σύντροφό της σε βαθμό να τον κρύβει και παρόλα αυτά κάνει μαζί του τέσσερα παιδιά.

 

Για να απαντήσω στο αρχικό σου ερώτημα σχετικά με την ψυχολογία των παιδιών, φρόντισε να είσαι έπι της ουσίας ο πατέρας τους και κανείς ποτέ δεν θα τα πείσει να πουν "μπαμπά" έναν άλλον.

[mkcm]

Αφενός, δε νομίζω πως μπορεί κάποιος να επιβάλλει σε ένα παιδί 11 κι 9 χρονών να "ξεχάσει" τον πατέρα του και να αρχίσει να φωνάζει άλλον μπαμπά. Δεν ξέρουμε τι προηγήθηκε του διαζυγίου, ούτε τη σχέση που έχεις τώρα εσύ με τα παιδιά σου, όμως πρέπει η στάση του συντρόφου της γυναίκας σου να τα εμπνέει να τον αποκαλούν "μπαμπά". Αυτά για τις δικές σου τυχόν ευθύνες.

Τώρα, και η γυναίκα σου κακώς τα αφήνει τα παιδιά να αποκαλούν το συντροφό της μπαμπά. Θα έπρεπε να έχει συζητήσει μαζί τους το ζήτημα και να είχε σταματήσει εν τη γενέσει του... Οι ευθύνες οι δικές της.

Περίπλοκη πάντως η ιστορία. Διεκδικείς μια θέση στη ζωή των παιδιών σου και πολύ σωστά πράττεις, ωστόσο επί της ουσίας είσαι απών σε σοβαρές πλευρές. Είτε διαζευγμένος, είτε μαζί με τη μαμά, θα έπρεπε στην αρχή της σχολικής χρονιάς είτε μαζί με την πρώην σου να πάτε στο σχολείο να γνωρίσετε τους δασκάλους, είτε να έχεις πάει μόνος σου ένα πρωί. Φαίνεται από τα γραφόμενά σου να υπάρχουν κενά στις σχέσεις σου με τα παιδιά σου. Φρόντισε να τα γεμίσεις, γιατί αν φύγεις και στο εξωτερικό για δουλειά εκεί είναι που θα "χάσεις".

Υπάρχουν ζευγάρια που δε μιλιούνται μετά το διαζύγιο, που μισιούνται, που είναι στα δικαστήρια για χρόνια, αλλά τα παιδιά αναγνωρίζουν πολύ καλά ποιος είναι ο μπαμπάς και ποια είναι η μαμά και μάλιστα οι γονείς μη αφήνοντας τις δικές τους εμπάθιες να επηρεάζουν τα παιδιά οι σχέσεις παιδιών - μπαμπά και παιδιών - μαμάς να είναι πολύ ισορροπημένες.

Κατά τη γνώμη μου, δε χρειάζονται τα παιδιά παιδοψυχολόγο, αλλά εσύ (εσείς) πρέπει να απευθυνθείς (-είτε) σε έναν ειδικό για να σας καθοδηγήσει στο ποια θα πρέπει να είναι η στάση σας απέναντι στα παιδιά σας.

Υ.Γ.: Ένας πολύ στενός μου φίλος είναι παιδοψυχολόγος και αυτό που μου έχει πει είναι ότι στο 95% των περιπτώσεων που του πάνε τα παιδιά τον ψυχολόγο τον χρειάζονται οι γονείς....

[ΑΝΝΑ24]

Δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει.

 

http://www.politeianet.gr/books/9789604555758-sideris-nikos-metaichmio-ta-paidia-den-theloun-psuchologo-goneis-theloun-202273

 

* Παρεμπιπτόντως, αξίζει σαν βιβλίο, το έχω διαβάσει.

[miriki]

Αν τα παιδιά το νιώθουν και δεν τους το επιβάλλει κανείς, τότε δε βρίσκω γιατί να τους το απαγορεύσουν. Μπορούν να έχουν δυο μπαμπάδες κερδισμένα θα είναι. Το ζήτημα δεν είναι να μειωθεί ο ρόλος του πατριού, αλλά να ενταθεί ο ρόλος του βιολογικού πατέρα. ΓΙαυτό λέω ότι ο άνθρωπος χρειάζεται υποστήριξη.

 

Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα παιδιά καλύπτουν τα κενά τους με τον πιο πρόσφορο κάθε φορά τρόπο, το θεμα είναι εμείς ως γονείς τι κάνουμε ...