Πρόβλημα με μητριά - δεύτερη γυναίκα παππού.

[Macgyver]

Καλησπέρα σε όλες,

 

Λυπάμαι που η πρώτη μου δημοσίευση αφορά κατευθείαν πρόβλημα που έχει προκύψει. Θα ήθελα πιο πολύ να ακούσω απόψεις πάνω στο ζήτημα που θα εκφράσω, διότι οι "έξω από τον χορό" πολλές φορές βλέπουν καλύτερα.

Αναμένω το πρώτο μου παιδάκι και ήδη έχει προκύψει θέμα, όχι με πεθερά ( η οποία είναι αγία γυναίκα και πολύ διακριτική ) αλλά άκουσον- άκουσον με τη δεύτερη γυναίκα του πατέρα του άντρα μου.

Ο παππούς ξαναπαντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία με επίσης κυρία μεγάλης ηλικίας - δεν υπάρχουν δηλαδή παιδιά από αυτό το γάμο, αλλά και οι δύο έχουν παιδιά από τους πρώτους τους γάμους.

Υπόψιν ότι η συγκεκριμένη κυρία έχει τσακωθεί και δεν μιλιέται ούτε με τις δύο νύφες της - τους λόγους δεν τους γνωρίζω, ούτε και με ενδιαφέρουν κιόλας.

ΑΛΛΑ: συνεχώς παρεμβαίνει όσον αφορά στη δική μου εγκυμοσύνη, είτε με συνεχείς συμβουλές όταν βρισκόμαστε σε τραπέζια, είτε μέσω fb κλπ κλπ

Θεωρεί ότι ξαναγίνεται "γιαγιά" ( έχει ήδη δύο εγγόνια ) .

Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Μπορεί να είναι η σύζυγος του παππού αλλά η ιδιότητά της φτάνει μέχρι εκεί. Δεν θεωρώ ούτε πρέπον να ασκεί κριτική, ούτε να πετάγεται δίνοντας συμβουλές κάθε τρεις και λίγο. Υπόψιν όλοι οι υπόλοιποι είναι διακριτικότατοι - ούτε θα παρέμβουν, ούτε θα σχολιάσουν, τίποτα !!

Φυσικά ο άντρας μου συμφωνεί μαζί μου, και προσπαθούμε παρέα να βρούμε έναν τρόπο όχι απομάκρυνσης, αλλά να τη "βάλουμε στη θέση " της. Πχ από τώρα σκέφτεται να πηγαίνει το παιδί βόλτες ή να μένει ΣΚ σπίτι τους ! Ακραίο ; για μένα ναι.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα το παιδί μου να την αποκαλέσει "γιαγιά" - προτιμώ το "θεία", διότι έχει 2 γιαγιάδες βιολογικές, που αξίζουν τον τίτλο και την προσφώνηση και το θεωρώ προσβολή.

Συγνώμη για το μεγάλο post. Αναμένω τις απόψεις σας.

[Niki81]

Το αν επεμβαινει ,χωνεται,λεει πραγματα που σε ενοχλουν...τοτε να τη βαλεις στη θεση της όπως θα εβαζες την πεθερα σου η τη μαμα σου αν εκανε τα ιδια.

 

Αλλα το να λες ότι δε θες το παιδι να την αποκαλεσει γιαγια η να το παει βολτα η να στο κρατησει αν χρειαστείς κατι...μονο και μονο γιατι δεν είναι η βιολογικη γιαγια του παιδιου μου φαινεται λιγο ασχημο.Τους ανθρώπους να τους κρινεις από τη συμπεριφορά τους...μη τους βαζεις ταμπελες για χαζους λογους.Αν για τον οποιονδηποτε λογο τη θεωρεις ακαταλληλη,δε την εμπιστεύεσαι να μεινει με το παιδι οκ...μη το αφηνεις.Θα ελεγα μπραβο της που αισθάνεται το παιδι σου εγγονι της...θα σου αρεσε περισσοτερο δλδ αν αδιαφορουσε?Στην τελικη ο πεθερος σου εκανε αυτή την επιλογή και την παντρευτηκε...οφειλετε να τσεβαστειτε και την επιλογή του και τη γυναικα ως ανθρωπο.

 

Σου ξαναλεω...δεν εννοω να μη της βαλεις ορια...ορια να βαλεις σε οσους επεμβαινουν.Αλλα είναι πολύ χοντρο ρε παιδι μου να μην αφηνεις το παιδι να τη λεει γιαγια αν θελει.Αν τη στεναχωρήσεις ετσι θα κερδισεις κατι?

 

Παρεπιπτοντως ξερω περιπτωση παρομοια που η μητρια φερεται καλυτερα κι από γιαγια...και τη μαμα βοηθαει,και το παιδι κραταει οποτε χρειαστεί και το λατρευει και βολτες το πηγαινει.

[Macgyver]

Niki81, σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Όσον αφορά στο ζήτημα "γιαγιά" , πιστεύω ότι θα στεναχωρεθεί πολύ η πεθερά μου αν το άκουγε , διότι η κυρία ήταν η αιτία χωρισμού με τον άντρα της- από τον άντρα μου το ξέρω αυτό.

Πώς θα πρότεινες να μπουν τα όρια ; Από μένα ή από τον άντρα μου ; δεν μιλάμε για αγενείς απαντήσεις ή ειρωνεία, απλά να καταλάβει μέχρι που μπορεί να μιλάει και να πράττει.

[xena]

Δηλαδή τι είναι αυτό που σε ενοχλεί περισσότερο; τι λέει ας πούμε;

Εμένα οι δικοί μου για παράδειγμα με συμβούλευαν να μην κουράζομαι, να ξαπλώνω συχνά, να μην σταυρώνω τα πόδια μου και άλλα τέτοια παράξενα και κουλά. Επειδή με νοιάζονταν.

Επίσης φαντάζονταν πως θα μου κρατούν το παιδί, πως θα με βοηθούν και άλλα τέτοια ωραία που δεν είναι δυνατόν να σε απασχολούν αυτή τη στιγμή. Οταν θα έρθει η ώρα μην σκας, εξαφανίζονται συνήθως! ή αντιλαμβάνονται αν θέλει ένα ζευγάρι βοήθεια ή όχι.

Αρα, αν τα πράγματα είναι κάπως έτσι, ασχοληθείτε με άλλα πράγματα και μην χαλιέστε. Ασε που έρχεται και στιγμή μερικές φορές - κυρίως στο δεύτερο και μετά, που θα παρακαλάς να στα κρατήσει κάποιος και όλοι θα την έχουν κάνει με ελαφρά...

 

Και να πω και για το άλλο: στα παιδιά δεν μπορείς να επιβάλεις τις δικές σου προτιμήσεις, τουλάχιστον όχι απόλυτα. Τα παιδιά θα συμπαθήσουν κάποιους οικείους σας περισσότερο κι άλλους λιγότερο. Εχουν προσωπικότητα κι αυτά, δεν είναι κτήματα μας.

[argini]

Όταν με το καλό γεννηθει το μωρό θα δεις ότι μπορεί να χρειαστεις βοηθεια απο τον οποιονδηποτε. Ο τροπος που μιλάς για τον συγκεκριμενο άνθρωπο δειχνει προκατάληψη. Ο πεθερός σου δεν φερει ευθυνη για τον χωρισμο του?? Η "ΚΥΡΊΑ" όπως την αποκαλείς είναι η αιτία?? Συγνωμη αλλα τα ζευγαρια που ειναι πραγματικα ευτυχισμενα δεν χωρίζουν για κανενα τριτο πρόσωπο... Αυτη η γυναικα ζει με τον παππου του παιδιου...το παιδι σου αυτόματα θα την αποκαλέσει γιαγια...μπορει πχ να του πειτε να την αποκαλει γιαγια Μαιρη (ενα την λενεν Μαιρη) για να διαχωριστει απο τις υπολοιπες αλλα ειναι λιγο περίεργο να την φωναζει θεία ενω θα ζει με τον παππου του...

Αν δεν την εμπιστευεσαι πχ λόγω χαρακτηρα δεν εισαι υποχρεωμενη να της αφηνεις το παιδι χωρις επίβλεψη. Αλλά μην μετεφερεις στο παιδι τα ζητηματα του παππου και της γιαγιας που μπορει να εχει πια και μια δεκαετια που εχουν χωρίσει.

[Dragonfly]

Μα ακόμη δεν έχεις γεννήσει και σε απασχολεί αν θα την αποκαλεί γιαγιά το παιδί όταν μιλήσει;;;

 

Συμφωνώ με τις κοπέλες παραπάνω σε όσα είπαν.

Βάζεις όρια γενικά σε όλους, αν βιάζονται με σενάρια του τύπου "θα σου κρατάμε το παιδί, θα μένει σε εμάς ΣΚ", τους λες "θα δούμε, περιμένετε να γεννηθεί πρώτα" ή αγνοείς τα σχόλια, αλλά μην τη διαχωρίζεις επειδή είναι μητριά του άντρα σου...

[Macgyver]

Δηλαδή τι είναι αυτό που σε ενοχλεί περισσότερο; τι λέει ας πούμε;

Εμένα οι δικοί μου για παράδειγμα με συμβούλευαν να μην κουράζομαι, να ξαπλώνω συχνά, να μην σταυρώνω τα πόδια μου και άλλα τέτοια παράξενα και κουλά. Επειδή με νοιάζονταν.

Επίσης φαντάζονταν πως θα μου κρατούν το παιδί, πως θα με βοηθούν και άλλα τέτοια ωραία που δεν είναι δυνατόν να σε απασχολούν αυτή τη στιγμή. Οταν θα έρθει η ώρα μην σκας, εξαφανίζονται συνήθως! ή αντιλαμβάνονται αν θέλει ένα ζευγάρι βοήθεια ή όχι.

Αρα, αν τα πράγματα είναι κάπως έτσι, ασχοληθείτε με άλλα πράγματα και μην χαλιέστε. Ασε που έρχεται και στιγμή μερικές φορές - κυρίως στο δεύτερο και μετά, που θα παρακαλάς να στα κρατήσει κάποιος και όλοι θα την έχουν κάνει με ελαφρά...

 

Και να πω και για το άλλο: στα παιδιά δεν μπορείς να επιβάλεις τις δικές σου προτιμήσεις, τουλάχιστον όχι απόλυτα. Τα παιδιά θα συμπαθήσουν κάποιους οικείους σας περισσότερο κι άλλους λιγότερο. Εχουν προσωπικότητα κι αυτά, δεν είναι κτήματα μας.

 

Συμφωνώ και επαυξάνω ότι τα παιδιά κάνουν τις δικές τους προτιμήσεις, και δεν παρεμβαίνουμε σε αυτά εκτός πια αν μιλάμε για καταστροφικούς ανθρώπους - δεν έχω θέμα με τυχόν προτίμηση κλπ κλπ

Όσον αφορά τις παρεμβάσεις, που αναφέρεις, για να σου δώσω κάποια παραδείγματα:

- Πήγε πχ και μου πήρε σουτιέν ! Και επέμενε τα τα φορέσω να δει πως ήταν ! Δεν λέω ότι το κάνει με κακή πρόθεση - αλλά εμένα αυτή η συμπεριφορά μου είναι τελείως ξένη.

- Ρωτάω συνεχώς πράγματα με σχόλια :

πχ 1 πόσο έχω παχύνει ( δεν έχω παχύνει καθόλου προς το παρόν) και ότι αυτό είναι σίγουρα πρόβλημα.

πχ 2 τι θα κάνω με το επάγγελμά μου γιατί γυναίκα και δουλειά δεν πάνε μαζί κλπ

πχ 3 έκατσε και έδωσε αναφορά σε πρώην του άντρα μου, που έχει κρατήσει επαφή

πχ 4 κάλεσε άσχετες φίλες της σε τραπέζι - η μία με ίωση κιόλας - για να με γνωρίσουν ( εδώ δεν ξέρω ούτε τις φίλες της μάνας μου πέρα από 2-3 )

πχ 5 κάνει σχέδια να πηγαίνει με το παιδί στο εξοχικό τα Σκ.

πχ 6 Επιμένει να μάθει τι όνομα θα δώσουμε που για μένα δεν της πέφτει λόγος.

 

Ξαναλέω δε, ότι ούτε η μάνα μου ούτε η πεθερά μου είναι σε αυτό το στυλ - το αντίθετο και οι δύο είναι διακριτικότατες. Δείχνουν το ενδιαφέρον τους όπως πρέπει, ούτε κακοπροαίρετα σχόλια, ούτε μπηχτές τίποτα.

[Macgyver]

Όταν με το καλό γεννηθει το μωρό θα δεις ότι μπορεί να χρειαστεις βοηθεια απο τον οποιονδηποτε. Ο τροπος που μιλάς για τον συγκεκριμενο άνθρωπο δειχνει προκατάληψη. Ο πεθερός σου δεν φερει ευθυνη για τον χωρισμο του?? Η "ΚΥΡΊΑ" όπως την αποκαλείς είναι η αιτία?? Συγνωμη αλλα τα ζευγαρια που ειναι πραγματικα ευτυχισμενα δεν χωρίζουν για κανενα τριτο πρόσωπο... Αυτη η γυναικα ζει με τον παππου του παιδιου...το παιδι σου αυτόματα θα την αποκαλέσει γιαγια...μπορει πχ να του πειτε να την αποκαλει γιαγια Μαιρη (ενα την λενεν Μαιρη) για να διαχωριστει απο τις υπολοιπες αλλα ειναι λιγο περίεργο να την φωναζει θεία ενω θα ζει με τον παππου του...

Αν δεν την εμπιστευεσαι πχ λόγω χαρακτηρα δεν εισαι υποχρεωμενη να της αφηνεις το παιδι χωρις επίβλεψη. Αλλά μην μετεφερεις στο παιδι τα ζητηματα του παππου και της γιαγιας που μπορει να εχει πια και μια δεκαετια που εχουν χωρίσει.

 

Σαφώς και φέρει ευθύνη, αλλά το "αίμα" είναι "αίμα". Το κυρία δεν το λέω ειρωνικά, πάντως. Θεωρώ πως είναι όντως χιχι

Και στα υπόλοιπα συμφωνούμε. Για το "γιαγιά", απλά μία σκέψη είναι - ακόμα είναι νωρίς.

Εμένα αυτό που με προβληματίζει είναι ποιος είναι το σωστό και πρέπον να βάλει τα όρια. Εγώ ή ο άντρας μου. Δεν θέλω να γίνει καμία παρεξήγηση - δεν μου αρέσουν αυτά.

[Macgyver]

Καλημέρα - η κλητική προσφώνηση είναι το τελευταίο που με απασχολεί.Απλά το σημείωσα ως σκέψη. Τα όρια σκέφτομαι ποιος θα τα βάλει για να μη γίνει παρεξήγηση: εγώ ή ο άντρας μου ...

[skountoufla]

...καποια παραδείγματα:

- Πήγε πχ και μου πήρε σουτιέν ! Και επέμενε τα τα φορέσω να δει πως ήταν ! Δεν λέω ότι το κάνει με κακή πρόθεση - αλλά εμένα αυτή η συμπεριφορά μου είναι τελείως ξένη.

- Ρωτάω συνεχώς πράγματα με σχόλια :

πχ 1 πόσο έχω παχύνει ( δεν έχω παχύνει καθόλου προς το παρόν) και ότι αυτό είναι σίγουρα πρόβλημα.

πχ 2 τι θα κάνω με το επάγγελμά μου γιατί γυναίκα και δουλειά δεν πάνε μαζί κλπ

πχ 3 έκατσε και έδωσε αναφορά σε πρώην του άντρα μου, που έχει κρατήσει επαφή

πχ 4 κάλεσε άσχετες φίλες της σε τραπέζι - η μία με ίωση κιόλας - για να με γνωρίσουν ( εδώ δεν ξέρω ούτε τις φίλες της μάνας μου πέρα από 2-3 )

πχ 5 κάνει σχέδια να πηγαίνει με το παιδί στο εξοχικό τα Σκ.

πχ 6 Επιμένει να μάθει τι όνομα θα δώσουμε που για μένα δεν της πέφτει λόγος.

 

Μωρέ Μαγκάιβερ, να σου πω την αλήθεια, δεν βρίσκω τίποτα από αυτά τόσο τραγικό, ωστε να σκεφτόμουν "να βάλω όρια", όπως λες και ξαναλες...

Για μένα, ειναι μια περίπτωση που στη χειρότερη όταν θα γύριζα σπίτι από την παρέα μαζί της, θα καθόμουν να λέω στον άντρα μου (ή και στην πεθερά μου, γιατί όχι? ) τα σκηνικά που παίχτηκαν και θα γελάγαμε. Το έχω ζήσει με θείες (αδερφες γονιών) και πολύ πιο έντονα, οπότε μη νομίζεις ότι μιλάω εκ του ασφαλούς. Πιο πολύ μάλλον την έχει παρει με κακό μάτι ο άντρας σου κι από κοντά κι εσύ, γι' αυτό σου φαίνονται τόσο ...αβάσταχτα αυτά. Δηλ. καμία θειά σου δεν εχει επιμείνει να μάθει το όνομα του παιδιού? Την κάθε θειά την αφορά και τη γυναίκα του πεθερού σου όχι?..

Πού θέλω να καταλήξω: εγω θα αφηνα τα πραγματα ως έχουν (ε, κάνε ενα κουραγιο όταν τη συναναστρέφεσαι) και όταν με το καλό γεννιόταν το μωρό και αν έβλεπα να επιδεινωνόταν η κατάσταση, θα σκεφτόμουν ίσως ενα σχεδιο δρασης.

Αν πάλι βλέπεις ότι δεν αντέχεις με τίποτα και θέλεις οπωσδήποτε να αντιδράσεις, τότε νομίζω ότι εσύ εισαι που πρέπει να της μιλήσεις και να θέσεις τα όρια που θες και όχι ο αντρας σου. Εσείς είστε κι οι δυο "ξενες" στην οικογένεια ("νυφες", που λεμε), οπότε και μια παραπάνω κουβέντα να ειπωθεί μεταξυ σας δεν πειράζει, ενώ αν μπλεχτεί ο άντρας σου μπορεί να κλονίσει την (ήδη διαταραγμένη, απ' ό,τι καταλαβαίνω) σχεση με τον πατερα του, αφού για άλλη μια φορά ο γιος ουσιαστικά θα "την πει" στον πατέρα για τη συμβία του, και είμαι σίγουρη πως ο παππούς ήδη θα το έχει παράπονο αυτό.

Καλή τύχη και καλή λευτεριά!

[Dragonfly]

Της βάζεις όρια όπως θα έβαζες στον οποιοδήποτε άλλον... (πχ ευχαριστώ αλλά προτιμώ να αγοράζω μόνη μου τα σουτιέν μου...) ή απαντάς με γενικότητες (πχ θα δούμε, όταν αποφασίσω θα σας πω, είναι νωρίς ακόμα)

[Macgyver]

Μωρέ Μαγκάιβερ, να σου πω την αλήθεια, δεν βρίσκω τίποτα από αυτά τόσο τραγικό, ωστε να σκεφτόμουν "να βάλω όρια", όπως λες και ξαναλες...

Για μένα, ειναι μια περίπτωση που στη χειρότερη όταν θα γύριζα σπίτι από την παρέα μαζί της, θα καθόμουν να λέω στον άντρα μου (ή και στην πεθερά μου, γιατί όχι? ) τα σκηνικά που παίχτηκαν και θα γελάγαμε. Το έχω ζήσει με θείες (αδερφες γονιών) και πολύ πιο έντονα, οπότε μη νομίζεις ότι μιλάω εκ του ασφαλούς. Πιο πολύ μάλλον την έχει παρει με κακό μάτι ο άντρας σου κι από κοντά κι εσύ, γι' αυτό σου φαίνονται τόσο ...αβάσταχτα αυτά. Δηλ. καμία θειά σου δεν εχει επιμείνει να μάθει το όνομα του παιδιού? Την κάθε θειά την αφορά και τη γυναίκα του πεθερού σου όχι?..

Πού θέλω να καταλήξω: εγω θα αφηνα τα πραγματα ως έχουν (ε, κάνε ενα κουραγιο όταν τη συναναστρέφεσαι) και όταν με το καλό γεννιόταν το μωρό και αν έβλεπα να επιδεινωνόταν η κατάσταση, θα σκεφτόμουν ίσως ενα σχεδιο δρασης.

Αν πάλι βλέπεις ότι δεν αντέχεις με τίποτα και θέλεις οπωσδήποτε να αντιδράσεις, τότε νομίζω ότι εσύ εισαι που πρέπει να της μιλήσεις και να θέσεις τα όρια που θες και όχι ο αντρας σου. Εσείς είστε κι οι δυο "ξενες" στην οικογένεια ("νυφες", που λεμε), οπότε και μια παραπάνω κουβέντα να ειπωθεί μεταξυ σας δεν πειράζει, ενώ αν μπλεχτεί ο άντρας σου μπορεί να κλονίσει την (ήδη διαταραγμένη, απ' ό,τι καταλαβαίνω) σχεση με τον πατερα του, αφού για άλλη μια φορά ο γιος ουσιαστικά θα "την πει" στον πατέρα για τη συμβία του, και είμαι σίγουρη πως ο παππούς ήδη θα το έχει παράπονο αυτό.

Καλή τύχη και καλή λευτεριά!

 

 

Ο τρόπος που γράφεις με έκανε να χαμογελάσω - πολύ γλαφυρός και ευχάριστος! Προφανώς αντιλήφθηκες ότι προέρχομαι από άλλου είδους κύκλο , όχι τον κλασικό της ελληνικής οικογένειας. Εσύ πχ λες ότι τα έχεις ζήσει με θείες κλπ κλπ και θα γελούσες μετά, σε μας τέτοιες οικειότητες δεν παίζουν στην οικογένεια. Σε ευχαριστώ για την απάντηση - θα την επεξεργαστώ :) Πάντως μου κάνει εντύπωση και ίσως αυτό με έχει κάνει πολύ πιο σκεπτική: έχει τσακωθεί και με τις δύο νύφες της και δεν μιλιούνται καν. Μπορεί αυτό να με προκαταβάλει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

[skountoufla]

... σε μας τέτοιες οικειότητες δεν παίζουν στην οικογένεια.

(Δεν θα γελαγα παρεα με τις θείες! Αυτές θέλω να τις κοπανησω!! Μου ανάβουν τα λαμπακια!! Γελάω με τον άντρα μου εις βάρος των θειάδων!)

[Macgyver]

(Δεν θα γελαγα παρεα με τις θείες! Αυτές θέλω να τις κοπανησω!! Μου ανάβουν τα λαμπακια!! Γελάω με τον άντρα μου εις βάρος των θειάδων!)

 

Χαχαχα !!! Μα για το μετά λέω Εμένα δεν μου ανάβουν λαμπάκια, πάντως. Άρα σε καλό δρόμο είμαστε

Πάντως δεν ξέρω αν τα σκέφτεται και τα λέει/πράττει ή είναι απλώς πολύ αυθόρμητη!

Και ξέχασα να αναφέρω ότι στο τελευταίο τραπέζι είχε βάλει ginger στο κυρίως πιάτο, που είμαι αλλεργική και ευτυχώς έφαγε πρώτα μια μπουκιά ο άντρας μου και με έσωσε. Το ήξερε και εκείνη βέβαια, αλλά το είχε ξεχάσει Με αυτό δεν θα γέλαγε κανείς μετά, βέβαια ...

[skountoufla]

Με αυτό δεν θα γέλαγε κανείς μετά, βέβαια ...

Χα χα χα! Για θυμησου τότε που η γυναίκα του πατερα σου με έστειλε στο νοσοκομείο!!! :mrgreen:

(το σκηνικό με το φαγητό, πάντως, δεν ειναι θεμα συμπεριφορας, εκτός αν πεις ότι γενικά ειναι αδιάφορη ή ξεχασιάρα, για το συγεκριμένο δηλαδη δεν θα μπορούσες να κάνεις και τίποτα παραπάνω από το να της πεις επί τόπου ότι το ξέχασε και ειναι επικίνδυνο, τι άλλο να κάνεις από 'κει και πέρα? θα της έλεγες, μόνο εκ του λόγου αυτού, ότι δεν ξαναρχομαι σπίτι σου για τραπέζι??? όχι, απλά θα πήγαινες φαγωμένη και θα έλεγες, δεν πεινάω σημερα μωρεεεεε.... )

[Macgyver]

Χα χα χα! Για θυμησου τότε που η γυναίκα του πατερα σου με έστειλε στο νοσοκομείο!!! :mrgreen:

(το σκηνικό με το φαγητό, πάντως, δεν ειναι θεμα συμπεριφορας, εκτός αν πεις ότι γενικά ειναι αδιάφορη ή ξεχασιάρα, για το συγεκριμένο δηλαδη δεν θα μπορούσες να κάνεις και τίποτα παραπάνω από το να της πεις επί τόπου ότι το ξέχασε και ειναι επικίνδυνο, τι άλλο να κάνεις από 'κει και πέρα? θα της έλεγες, μόνο εκ του λόγου αυτού, ότι δεν ξαναρχομαι σπίτι σου για τραπέζι??? όχι, απλά θα πήγαινες φαγωμένη και θα έλεγες, δεν πεινάω σημερα μωρεεεεε.... )

 

 

Χαχαχα ! Σε καλό μας ! Έτοιμη για μεσημεριανό μεζέ, ούζο και κουβέντα είσαι

Νομίζω ότι αυτό απλώς το ξέχασε, εγώ δεν της είπα τίποτα, ούτε ο άντρας μου. Απλά ότι δεν μπορώ να το φάω για αυτό το λόγο. Πίστεψέ με, στα επόμενα θα ρωτάω " τι έχει μέσα ;;;; " Και το φαγωμένη δεν είναι κακή ιδέα

[skountoufla]

Χαχαχα ! Σε καλό μας ! Έτοιμη για μεσημεριανό μεζέ, ούζο και κουβέντα είσαι

:D:D:D:D:D

[abebablom]

εγω θα θελα να σε ρωτησω για την προσφωνηση τι αποψη εχει ο αντρας σου?εχει προβλημα ο ιδιος ή οχι,γιατι στην τελικη απο την δικη του πλευρα ειναι και ειναι σημαντικο πως νιωθει ο ιδιος.σε ρωταω γιατι εγω ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων.εχουν ξαναπαντρευτει και οι 2 με ανθρωπους της ηλικιας τους δεν κανανε παιδια μεταξυ τους αλλα εχουν απο προηγουμενους γαμους.εμενα η μπουμπου εχει αρχισει και μιλαει και δεν μου αρεσει που λεει παππου (αντιστοιχα και γιαγια)τα τριτα ατομα.για εμενα εχει 2 παππουδες και 2 γιαγιαδες.παρ ολα αυτα τους φωναζουν ετσι γιατι δεν θελω να προσβαλω καποιον.ομως εμενα προσωπικα δεν μ αρεσει(το ιδιο και ο αδερφος μου που το εχουμε συζητησει).ο αντρας μου δεν εχει προβλημα σε αυτο το θεμα,ειναι οτι πω εγω και πως νιωθω

[Macgyver]

εγω θα θελα να σε ρωτησω για την προσφωνηση τι αποψη εχει ο αντρας σου?

 

 

Δεν το θέλει με τίποτα ειδικά ο άντρας μου. Είμαστε και οι δύο της άποψης ότι το "αίμα" προηγείται. Επίσης, σκέφτομαι και τις αντίστοιχες γιαγιάδες - αν άκουγαν ότι το παιδί ήταν με την άλλη "γιαγιά", θα πληγώνονταν κι ας μην μας το έκαναν ποτέ θέμα.

Γενικά, ως άνθρωποι είμαστε τυπικοί - ίσως για τα ελληνικά δεδομένα ... παραείμαστε!

[abebablom]

κοιτα για μενα δεν εχει να κανει με τα ελληνικα δεδομενα κτλ.εχει να κανει αν εχουν κερδισει την εμπιστοσυνη μου για να μπορουν να αποκαλουνται παππουδες και γιαγιαδες.στην δικη μου καρδια υπαρχει ο πατερας μου και η μητερα μου,που στεκονται επαξια.μπορει οποιοσδηποτε να πει οτι δεν βλεπω αντικειμενικα αλλα αλλωστε την δικη μου προσωπικη μου εμπειρια γραφω.οταν το ειχα συζητησει με τον αδερφο μου που εχει και αυτος παιδακια ειχαμε καταληξει οτι και πως να τους αποκαλουν?οποτε δεν ειχαμε καταληξει στην ουσια καπου.τελικα εχει εδραιωθει αλλα δεν εχει παψει μεχρι τωρα να με ενοχλει μεσα μου.παντως νομιζω ο,τι και αν αποφασισετε απο κοινου να αφησεις τον αντρα σου να μιλησει και να μην βγεις εσυ "μπροστα" στην οικογενεια του.με το καλο το μωρακι σας!

[abebablom]

Επίσης, σκέφτομαι και τις αντίστοιχες γιαγιάδες - αν άκουγαν ότι το παιδί ήταν με την άλλη "γιαγιά", θα πληγώνονταν κι ας μην μας το έκαναν ποτέ θέμα.

 

και εγω το σκεφτομαι αυτο καποιες φορες.μπορει να μην ισχυει και να ειναι μονο στο δικο μου μυαλο,αλλα και μενα με απασχολει

[Rea_1971]

Νομίζω το πρώτο βήμα μέσα σου είναι να αποδεχτείς και να σεβαστείς την επιλογή του πατέρα σου.

Μετά όλα θα στρώσουν.

[Macgyver]

οταν το ειχα συζητησει με τον αδερφο μου που εχει και αυτος παιδακια ειχαμε καταληξει οτι και πως να τους αποκαλουν?οποτε δεν ειχαμε καταληξει στην ουσια καπου.

 

Για αυτό σκέφτηκα το "θεία" Σου φαίνεται/ακούγεται περίεργο ;

Ούτε και τα εγγόνια της φωνάζουν τον πεθερό μου "παππού" όμως. Για την ακρίβεια τον φωνάζουν "κ.Τάδε" - μιλάμε για 5-6 χρονών παιδάκια.

[Macgyver]

Νομίζω το πρώτο βήμα μέσα σου είναι να αποδεχτείς και να σεβαστείς την επιλογή του πατέρα σου.

Μετά όλα θα στρώσουν.

 

Ρέα μου δεν είναι ο δικός μου πατέρας, αλλά του άντρα μου

[lucia]

Όσον αφορά τις παρεμβάσεις, που αναφέρεις, για να σου δώσω κάποια παραδείγματα:

 

 

Τη βάζεις στη θέση της με ήρεμο τόνο λέγοντας καλά θα δούμε, όπως θα έκανες αν ήταν η πεθερά σου και ήταν παρεμβατική. Αν συνεχίζει, συνεχίζεις κι εσύ και πάει λέγοντας.

Δύο πολύ πρόχειρα παραδείγματα από μένα, μιλάω πάντα για την πεθερά μου

-μου αγόρασε λάστεξ για να μην κρεμάσει η κοιλιά μου μετά τη γέννα. Έπιασε και τη μάνα μου στο μαιευτηριο και τον άντρα μου εννοείται, να με πείσουν να το φορέσω. Δεν το φόρεσα ποτέ.

-επέμενε (μιλάμε για συζητήσεις επί συζητήσεων όμως) να πάμε σπίτι της να σαραντίσω γιατι δεν θα μπορώ να εξυπηρετούμαι (και να εξυπηρετώ και το γιό της). Σαράντησα σπίτι μου, προφανώς, και πήγα πρώτη φορά για επίσκεψη σπίτι της 8 εβδομαδων και τα δύο μου παιδιά.

 

για το γιαγιά διαφωνώ μαζί σου. Έχετε σχέσεις απ'ότι βλέπω και δεν θα είναι όμορφο να λές στο παιδί "την κυριακή θα πάμε στον παππού και την κυρία Ελένη". Καταλαβαίνω την ενόχληση του άντρα σου αλλά όλα μια ιδέα είναι. Για το εξωτερικό που αναφέρθηκε παραπάνω, βόρειες ευρωπαικές χώρες και είδικά Καναδά που τυχαίνει να γνωρίζω, εκεί πια το παιδί θα την έλεγε σκέτο Ελένη (ανεξάρτητα αν ήταν 60, 70, ή και 80 ετών ) και θα θεωρούνταν απολύτως φυσιολογικό. Ζούμε όμως στην Ελλάδα και θα πρέπει να βρείτε μια λύση σύμφωνη με τα εδώ δεδομένα.