ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

[christiana08]

Δεν θα ηθελα να ενταχθουμε σε κατηγοριες,αλλα σιγουρα οι γυναικες στρατιωτικων εχουν αλλες εμπειριες απο τις γυναικες ναυτικων.Υπαρχουν αλλες κυριες στο forum με συζυγους ρτο εμπορικο ναυτικο .

[yogini]

Παρούσα!

[christiana08]

Γλυκεια μου,δυο ειμαστε .Ε,να λεμε που και που τον πονο μας.Εμενα το θεμα μου ειναι η μοναξια,τωρα απο κει και περα αν εχεις καμια ανασφαλεια που μπορω να καθησυχασω,παρουσα και ξερεις γιατι .Ημουν κι'εγω ναυτικος.Ετσι γνωρισα τον αγγελο μου.

[yogini]

Εμένα ήρθε πια στα ποστάλια ευτυχώς τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα ειναι εδώ και το καλοκαίρι ήταν σε Highspeed και νιώσαμε την απόλυτη χλίδα!

Πάντως εντάξει άντεχα και πριν τα μπάρκα...είμαι και της μοναξιάς και δεν έχω πρόβλημα εχω τη γιόγκα μου και δεν με νοιάζει και πολύ....βέβαια τώρα που συνήθησα θα μου κακοφαινόταν...καλά έρχεται και το παιδί αλλα έχουν αλλάξει και τα πράγματα, οι συμβάσεις γίνονται καλύτερες.

Εσένα που ειναι φορτηγό;

[christiana08]

Ηταν σε γκαζαδικο,ηρθε και εκατσε 5 υπεροχους μηνες και τωρα ξαναεφυγε.Και στα δυο μας παιδια,οταν γεννησα,ελειπε.Κι εγω ειμαι της μοναξιας,αλλα της τοσο παρατραβηγμενης,που αν δεν ειχα γραφτει στο forum και αν δεν εβλεπα τηλεοραση θα επρεπε να παω δημοτικο απο την αρχη.Μα που βρησκεις χρονο για γιογκα,εγω βουρτσιζω τα δοντια μου για πρωι κατα τις 2 το μεσημερι με τα μωρα.

[yogini]

Ηταν σε γκαζαδικο,ηρθε και εκατσε 5 υπεροχους μηνες και τωρα ξαναεφυγε.Και στα δυο μας παιδια,οταν γεννησα,ελειπε.Κι εγω ειμαι της μοναξιας,αλλα της τοσο παρατραβηγμενης,που αν δεν ειχα γραφτει στο forum και αν δεν εβλεπα τηλεοραση θα επρεπε να παω δημοτικο απο την αρχη.Μα που βρησκεις χρονο για γιογκα,εγω βουρτσιζω τα δοντια μου για πρωι κατα τις 2 το μεσημερι με τα μωρα.

 

Ακόμα δεν εχω φέρει στον κόσμο ουτε το πρώτο μου παιδί

Μετά θα το παίρνω στη γιόγκα μαζί μου

Καλα αμα φεύγει τόσο μακρυά ειναι διαφορετικά ότι και να πω...

[mama]

Πόσο σας καταλαβαίνω....Εγω ειμαι παιδι ναυτικού, ο μπαμπάς μου έλειπε όταν γεννηθηκα - έχει ακομα το τηλεγράφημα που ανακοινωνε τη γέννησή μου! Θυμαμαι πως Χριστούγεννα και Πάσχα δεν κάναμε σχεδόν ποτέ μαζι όσο ταξιδευε, προτιμουσε να είναι εδω το καλοκαίρι που ειχαμε διακοπές απο το σχολείο... Και φυσικα πηγαίνοντας σχολειο και μαθαινοντας να γράφω, απο τα πρωτα πράγματα που εγραφα ήταν γραμματάκια στο μπαμπα...

[christiana08]

Kαλημερα,mama.Ναι,μεγαλη πικρα.Κι'εμενα ο μπαμπας μου ναυτικος και ο αδερφος μου και εγω και ο αντρας μου,σοι παει το βασιλειο.

[zouzounel]

Κι άλλο παιδι ναυτικού εδώ. Με μπαμπά και αδελφό ναυτικό ήμουν μαλλον από τις τυχερές που ταξιδευα οικογενειακώς μαζί με τον μπαμπά (ο αδελφός μου με περνάει 14 χρόνια και από τα 20 που ξεκίνησε σαν δόκιμος, ήμασταν όλοι μαζί στο ίδιο πλοίο). Και τώρα που εργάζομαι σε ναυτιλιακή, βλέπω ποσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες... Ο πατέρας μου ταξίδευε 3-4 χρόνια συνεχόμενα, τώρα με τις καινουριες συμβάσεις κάνουν μπάρκα 6 μήνες μεσα, 6 μήνες έξω (και με καλό μισθό το "έξω"), αφήστε τις τηλεπικοινωνίες, email, δορυφόροι... τώρα όποτε θες, μιλάς (χρυσοπληρώνεις μεν, αλλά τουλάχιστον έχεις τη δυνατότητα)... Θυμάμαι κάποτε που τηλεφωνούσε ο μπαμπάς μου μόνο όταν έπιαναν λιμάνι και η γραμμή ήταν χαλια... επισης θυμαμαι χαρακτηριστικά όταν τελειώναμε τη φράση μας λέγαμε "over"!

Όταν λείπει ό άνθρωπός σου όμως είναι μεγάλη πικρα... εγώ ήμουν από μικρή αποφασισμένη να μην κάνω ούτε σχέση με ναυτικό... Σας νιώθω απόλυτα κορίτσια, μόνο υπομονή μπορείτε να κάνετε...

[christiana08]

Υπομονη και αγαπη και εχω,δοξα το Θεο μπολικη και απ'τα δυο.Ευτυχως που οι επικοινωνιες ειναι ετσι πια.Βεβαια,ο τελευταιος λογαριασμος που κρατησαν απο τον συζυγο μου λογω τηλεφωνηματων ηταν 900 ευρω περιπου.Και ποσο μιλαγαμε,γυρω στα 10 λεπτα την ημερα.Yogini μου,χθες εβαλα τα μωρα για υπνο,γι'αυτο εκοψα,με συγχωρεις,μα πως θα παιρνεις το μωρακι σου στο μαθημα γιογκα,γινεται .

[ggeny]

Πόσο σας καταλαβαίνω....Εγω ειμαι παιδι ναυτικού, ο μπαμπάς μου έλειπε όταν γεννηθηκα - έχει ακομα το τηλεγράφημα που ανακοινωνε τη γέννησή μου! Θυμαμαι πως Χριστούγεννα και Πάσχα δεν κάναμε σχεδόν ποτέ μαζι όσο ταξιδευε, προτιμουσε να είναι εδω το καλοκαίρι που ειχαμε διακοπές απο το σχολείο... Και φυσικα πηγαίνοντας σχολειο και μαθαινοντας να γράφω, απο τα πρωτα πράγματα που εγραφα ήταν γραμματάκια στο μπαμπα...

Μια απο τα ιδια και εγω....

Ειχα ορκιστει στον εαυτο μου πως καλυτερα να μην παντρευτω καθολου παρα να παρω ναυτικο!

Ο μπαμπας μου ταξιδευε σε μεγαλα γκαζαδικα κ εβγαινε καθε 1 1/2 χρονο. Καθοταν συνηθως καλοκαιρι καα αντε παλι μετα! Ολες τις γιορτες τις περνουσαμε μονοι μας με την μαμα μου κ τον αδερφο μου, αρρωστιες , χαρες ,λυπες τα παντα! Μου ελειπε παρα πολυ κ ετρεμα μεχρι να γυρισει μεη τυχον κ παθει τιποτα! Και μετα που πηρε συνταξη εγω εμεινα μονιμα Αθηνα κ τωρα βλεπομαστε μια φορα το μηνα! Δεν τον χορτασα καθολου!

Δεν θα ξεχασω τα γραμματα που του εστελνα , σελιδες ολοκληρες να του λεω το καθε τι.

[christiana08]

Kαλημερα,γλυκειες μου.Μεγαλη πικρα για ενα μικορο παιδι.Και για τον πατερα.Λενε πως το παιδι το βιωνει ολο αυτο σαν εγκαταλειψη.Και'μεις που ειμαστε κοριτσακια και εχουμε και αδυναμια στον μπαμπα...

[yogini]

Εγω μεγάλωσα σε μια γυναικοκρατούμενη οικογένεια μιας και η μητέρα μου χώρισε και μας πρόσεχε η γιαγιά. Οι θείοι μου στα καράβια, ο παππούς Αμερική οπότε έμαθα να μην εχω άντρα στο σπίτι να μου κάνει κουμάντο και ίσως και γι'αυτό είχα υπομονή στην αρχή που έκανε ο καλός μου 3 μπαρκα (μέχρι 7 μήνες το πολύ βέβαια) και μου άρεσε που πήγαινα και τον έβλεπα και στα λιμάνια οταν έπιανε Ευρώπη. Παλιά ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα και ευτυχώς άλλαξανε πλέον πολύ με τις επικοινωνίες. Και εμείς κάναμε κάτι καλούς λογαριασμούς στα δορυφορικά

Αλλάζουν σιγά σιγά οι συμβάσεις και κάποιες εταιρίες και στην Ελλάδα άρχισαν νομίζω το "4 μέσα 2 έξω" ή κάτι αντίστοιχο...κάτι τέτοιο θα μου φαινόταν παιχνιδάκι αν ο Σπύρος ήθελε ακόμα να ταξιδεύει έξω. Η απόφαση να δοκιμάσει εδω ήταν καθαρά δική του και δεν τον πίεσα ποτέ (πάντα πριν το παιδί...τώρα μονο με καλή σύμβαση). Εμένα ειναι πολύ συναισθηματικός και όποτε έφευγε έξω γύρναγε 20 κιλά πιο αδύνατος και μέσα στην μαύρη στεναχώρια Δεν το άντεχε με τίποτα και είπαμε απο το να αρρωστήσει καλύτερα εδω και με λίγα λεφτά. Ευτυχώς βρήκε εδω και με έναν απλό γνωστό γιατι θέλει και κωλομέσο ρε γμτ....τα προηγούμενα χρόνια ας πούμε δεν μπορούσε να βρει και του είχα ξεκόψει κιόλας οτι σε κότερο δεν πάει

Τουλάχιστον είμαι ευχαριστημένη πραγματικά και περήφανη γιατι έμαθε πολλά στα φορτηγά και τώρα ειναι καλός στην δουλειά του σε σχέση με τα βούρλα που κυκλοφορούν στην Ελληνική ακτοπλοία, έτσι δεν ανησυχούμε που δεν εχουμε το μέσον!

[christiana08]

Yogini μου,χαιρομαι που ο αντρουλης σου ειναι κοντα σου.Εγω,το τελευταιο που ηξερα ηταν οτι οι συμβασεις στο ποντοπορα ειναι 6 μηνες μεσα,6 εξω.Τωρα,οσο για τα λεφτα,οταν λειπει ο δολιος ο συζυγος 8 μηνες και ερχεται να ξεκουραστει για 4,ξοδευει ολα τα λεφτα που εχει μαζεψει,ανοιγει και πιο πολλες υποχρεωσεις,εφ'οσον ειναι υψηλομισθος.Καλυτερα εδω,κουκλα μου.Το μονο κακο που θα αντιμετωπισει εδω,ειναι οι σχεσεις με το πληρωμα,ο κοσμος ειναι διαφορετικος,τα πληρωματα στα φορτηγα ειναι πιο δεμενα,εδω η ρουφιανια παει συννεφο,αφου ειναι και ευαισθητος νατου πεις να προσεχει,να μην εμπιστευεται κανεναν.Παλια,οταν ο αντρας σου ηταν στα ποντοπορα,μπορουσες να πας μαζι του ταξιδι,τωρα που ηταν ο δικος μου,ηταν δυσκολο,οχι πως θα το καναμε,ημουν εγκυος και ειχα κι'ενα πολυ μικρο μωρο ακομα.Παντως εγω σε καραβι μεγαλωσα,απο 9 μηνων με επαιρνε ο μπαμπας μου ταξιδια,μεχρι Σαουδικη Αραβια εφτασα.Αλλες εποχες ομως.

[yogini]

Ναι εδω η ρουφιανιά ειναι άλλο πράγμα! Ευτυχώς του κόβει του καλού μου και προσέχει. Να σου πω πηγαίνω μαζι του συχνά πυκνά έτσι για ενα καφέ στη Μυτιλήνη ή όπου αλλού πάει και ειναι καλύτερα τώρα που θα έρθει και το μωρό να το βλέπει κάθε 2-3μέρες. Δεν συγκρίνεται με το έξω ότι και να πεις....γράφεις και υπηρεσιά κάργα...

Το κακό ειναι οτι πάντα το καλοκαίρι θα δουλεύει και δεν θα μπορούμε να πάμε διακοπές σαν άνθρωποι αλλα ΟΚ μην τα θέλουμε κι ολα!

[christiana08]

Εχω κι'εγω εναν πρωην συναδελφο που κανει δρομολογιο Μυτιληνη και αρκετα υψηλοβαθμο.Ειναι και απο την Μυτιληνη και μενει Πειραια και τον βολευει.Πολυ καλος ανθρωπος.Το καλοκαιρι ειναι μαυρο χαλι,πολυ κουραση,με τα express ειδικα.Ελπιζω στην γεννα σου να ειναι εδω,γιατι θα κοστισει πολυ ψυχολογικα και στους δυο σας.Μακαρι,κουκλα μου .

[maryp]

Kαλημερα,γλυκειες μου.Μεγαλη πικρα για ενα μικορο παιδι.Και για τον πατερα.Λενε πως το παιδι το βιωνει ολο αυτο σαν εγκαταλειψη.Και'μεις που ειμαστε κοριτσακια και εχουμε και αδυναμια στον μπαμπα...

 

Εχω αδερφό ναυτικό, σε μεγάλα γκαζάδικα. Λείπει 1-1,5 χρόνο κάθε φορά. Η κορη του που τώρα πια είναι 24 ετών, κάνει κάποια πράγματα από τα 18 της και μετά που δεν αρέσουν και τόσο στον μπαμπα της... Ολο τσακώνονται και όλο του τη λέει: "οταν σε χρειαζόμουν, εσύ δεν ήσουν εδώ, τώρα είμαι μεγάλη για να μου δίνεις εσύ συμβουλές"....

Και στενοχωριέται κι αυτός ο καημένος, και όλο τσακώνονται με τη μικρή... φαύλος κύκλος...

[christiana08]

Ναι,γιατι ο ναυτικος οταν φευγει και το παιδι του ειναι 4 χρονων και ερχεται και το παιδι ειναι 5,ειναι καλα.Οταν ομως το αφηνει 15 και το βρισκει 16,τοτε ειναι αλλιως.Εχουν και οι δυο δικιο.Και εκεινος που την βλεπει ακομα μικρουλα και εκεινη που ελειπε ο μπαμπας της οταν διαμορφωνε χαρακτηρα.Τα ιδια ειχα κι'εγω με τον μπαμπα μου μικρη.Τον σεβαστηκα ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ οταν εκανα το επαγγελμα αυτο,ειναι ο,τι χειροτερο και αν δεν το κανεις,δεν θα το καταλαβεις ΠΟΤΕ και δηκαιολογημενα.Η μητερα μου εινα με τον πατερα μου 36 χρονια και σιγουρα,δεν εχει ακομα καταλαβει τιποτα.Πεσ στο κοριτσακι,φαντασου ο μπαμπας σου να πηγαινε φυλακη,ενω ηταν αθωος.Δεν θα στενοχωριοσουν .Γιατι αυτο ειναι,μια φυλακη,ενα κλουβι.

[zouzounel]

Έχει μεγάλη σημασία ο ρόλος της μαμάς, πώς θα δώσει στο παιδί να καταλάβει ότι ο μπαμπάς λειπει επειδή έτσι είναι η δουλειά του, όχι επειδή δε μας θέλει... Θυμάμαι με τη δική μου τη μαμά καθόμασταν με τις ώρες (συνήθως τα μεσημέρια στο κρεββάτι που ξαπλώναμε μαζί) και μου εξηγούσε τη δουλειά του μπαμπά, μου έλεγε ότι εκείνος στεναχωριέται πιο πολύ από εμας που είναι μακριά μας και επίσης θυμαμαι που μου τόνιζε όταν του μιλάω στο τηλέφωνο ή όταν του γράφω γράμματα να μην του λέω "έλα πίσω" ή ό,τιδήποτε θα μπορούσε να τον στεναχωρήσει. Εντάξει, πολλές φορές κλαίγαμε οι δυό μας, αλλά όταν επαιρνε ο μπαμπάς μιλάγαμε σα να ήταν όλα καλα.

Αυτό το "οταν σε χρειαζόμουν, εσύ δεν ήσουν εδώ, τώρα είμαι μεγάλη για να μου δίνεις εσύ συμβουλές" να λέγεται από μια γυναικα 24 χρονών (γιατί γυναίκα είναι πια, δεν είναι κοριτσάκι, ούτε εφηβος 16 χρονών) μόνο αχαριστεία μπορώ να το χαρακτηρίσω, με συγχωρείς κιόλας, αλλά όταν έχεις έναν πατέρα που θαλασσοπνίγεται για να μεγαλώσεις εσύ καλά, δε μιλάς έτσι!

[christiana08]

Μαλλον το λεει για να τον κανει εκεινη την στιγμη να σταματησει να την μαλωνει με το να νοιωθει τυψεις.Οχι πως ειναι σωστο.Η μαμα σου,γλυκεια μου,εκανε θαυμασια δουλεια.Ετσι λεω κι'εγω στα κοριτσια μου.Ειλικρινα πιστευω οτι καμια φορα γι'αυτους ειναι πολυ πιο δυσκολο.Να γενναει η γυναικα σου μονη της,να ειναι αρρωστο το παιδακι σου,να παρεις στο σπιτι τηλεφωνο,να μην το ακουσει η γυναικα σου και να περασουν χιλια δυο απο το μυαλο σου,να μην πατας στο εδαφος,να μην μπορεις να κανεις μια βολτα...εκατομμυρια πραγματα.

[maryp]

Συμφωνώ zouzounel μαζί σου. Είναι ολόκληρη ΑΝΩΡΙΜΗ γυναίκα! Και πίσω απ' αυτή τη συμπεριφορά κρύβονται όλες της οι ανασφάλειες και οι απογοητεύσεις που ένιωθε όταν δεν είχε τον μπαμπά της μαζί της.... Δεν την δικαιολογώ, απλά ανέφερα την αντίδρασή της

[zouzounel]

Απλά είναι κρίμα, πολύ κρίμα... Ελάτε στη θέση του μπαμπα αυτού, φανταστείτε ποσο θα στεναχωριέται... Υποτίθεται έκανε ότι μπορούσε καλύτερο για την οικογένειά του και όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται η προσφορά του, αλλά κατηγορείται κιόλας γι' αυτό...

Με συγχωρείτε αν είμαι λίγο επιθετική, αλλά έχω μεγάαααλη ευαισθησία με τους ναυτικούς, αλλά είμαι σίγουρη ότι με καταλαβαίνετε αφού κι εσείς στην ίδια οικογένεια ανήκετε..

Εγώ όπως έιπα και πριν είμαι μαλλον απ' τα τυχερά παιδιά ναυτικών, η μαμά μου δεν έμενε μακριά απ' τον αντρούλη της και πήγαμε και τον βρήκαμε λίγο μετά τη γέννα, πριν καν σαραντήσουμε. Μερικές φορές απορώ με το θάρρος/θράσος αυτής της γυναίκας να βρίσκεται μεσοπέλαγα με ένα νεογέννητο και να μην αγχώνεται για τίποτα... Εντάξει, τελος καλό, όλα καλά που λένε!

[maryp]

Δεν ήταν θράσος zouzounel, έρωτας για τον άντρα της ήταν !

Είμαι κι εγώ ευαίσθητη στα θέματα των ναυτικών... τ'αγαπάω το αδερφάκι μου και τα πρώτα χρόνια μου έλειπε τρελά! Τουλάχιστον τώρα υπάρχει το ιντερνετ και το μσν... αλλά τώρα πια πνίγεται στη δουλειά στη γέφυρα και δεν έχει και πολύ χρόνο γι'αυτά...

[christiana08]

Αχ,ειχε παει η μαμα μου να βρει τον πατερα μου καπου στο εξωτερικο,δεν ξερω και με πηρε μαζι της,9 μηνων ημουν.Οταν η λαντζα σταματησε διπλα στο καραβι,απλωσε ο μπαμπας μου το χερι του να πιασει το πορτ μπεμπε που με ειχαν βαλει και εσπασε το ενα χερουλι και τουμπαρε στο πλαι.Στον αερα με πιασανε.

[zouzounel]

Μπρρρρρρρ... τι είπες τώρα!

Εμένα με ανεβάζανε με το καλάθι για τα φρούτα! χε-χε!

Αχ βρε κορίτσια πείτε καμιά ιστορία, τρελλαίνομαι να ακούω!