Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Μέγεθος τάξης Α' Δημοτικου


GeorginaT

Recommended Posts

υπαρχουν διαφορετικες συνθηκες σε διαφορετικα σχολεια, και αυτες πρεπει να λαμβανονται σοβαρα υπ'οψη οταν μιλαμε για τον αριθμο παιδιων στην ταξη.

 

Πολύ σωστά. Απλά η ερώτηση ήταν για ιδανικές συνθήκες.

 

Λαβέ όμως υπόψη σου οτι πολλοί εκπαιδευτικοί χάνουν τη μπάλα και στα 15 παιδιά. Είναι πολύ σπάνιες τόσο ακραίες περιπτώσεις, όπως αυτή που περιγράφεις, αν και καμία α ΄ δημοτικού δεν είναι εύκολη ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες.

H διαφορά στην προσέγγιση είναι η επίδραση της δασκάλας στην τάξη. Τα προβληματικά παιδιά δεν θα μείνουν προβληματικά, οι μαθησιακές δυσκολίες θα αντιμετωπιστούν σταδιακά, τα άτακτα παιδιά μπορούν να μην περιθωριοποιηθούν. Αν η δασκάλα λοιπόν, αντιληφθεί το ρόλο της δημιουργικά, πέρα από τη γραφή και την ανάγνωση, τότε όλα καλά. Αν μπαίνει και βγαίνει και το μόνο που ζητά είναι ησυχία, τότε η τάξη έχασε ακόμα και στα 15 παιδιά, γιατί κι εκεί σίγουρα θα υπάρχει κάποιο που θα κάνει φασαρία και 2-3 που θα ακολουθούν.

Οι περισσότεροι βλέπουμε στην α' δημοτικού μία ετερόκλητη ομάδα και ξεχνάμε ότι τα παιδιά αυτά θα γίνουν φίλοι, θα αποκτήσουν αισθήματα το ένα για το άλλο, θα αναμειχθούν, θα επηρεάσει το ένα το άλλο, θα μάθει να ανέχεται το ένα το άλλο, γιατί θα είναι έξι χρόνια μαζί, τη μισή μέρα.

Ακόμα και οι γονείς αλλάζουν.

 

(αυτά τα ολίγα, άντε πάμε να κάνουμε και καμία δουλειά, Σαββατιάτικο!:oops:)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 155
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Επειδη, οπως καταλαβαινεις, αυτα που αναφερεις δεν μπορουν να συμβουν στην πραγματικοτητα, το ερωτημα, για μενα, ειναι ακυρο.

 

Σοφία, εσύ ήσουν που είπες ότι τα πολυμελή τμήματα είναι τα πιο λειτουργικά... Ειδικά για εσένα η απάντηση θα ήταν εύκολη και το ερώτημα καθόλου άκυρο:rolleyes:

 

Τέλος πάντων, αν είμαστε-πρώτα ο Θεός- εδώ σε 2 χρονάκια, θα σας πω τις εντυπώσεις μου από την τάξη του γιου μου. Από τα δικά μου μαθητικά χρόνια θυμάμαι με μεγάλη ικανοποίηση την τάξη μου (νομίζω καμιά 16αριά ήμασταν-για το Δημοτικό μιλάω) και την οικογενειακή ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Αλλά πάνε πολλάααααα χρόνια από τότε!

Link to comment
Share on other sites

Σοφία, εσύ ήσουν που είπες ότι τα πολυμελή τμήματα είναι τα πιο λειτουργικά... Ειδικά για εσένα η απάντηση θα ήταν εύκολη και το ερώτημα καθόλου άκυρο:rolleyes:

 

Τέλος πάντων, αν είμαστε-πρώτα ο Θεός- εδώ σε 2 χρονάκια, θα σας πω τις εντυπώσεις μου από την τάξη του γιου μου. Από τα δικά μου μαθητικά χρόνια θυμάμαι με μεγάλη ικανοποίηση την τάξη μου (νομίζω καμιά 16αριά ήμασταν-για το Δημοτικό μιλάω) και την οικογενειακή ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Αλλά πάνε πολλάααααα χρόνια από τότε!

 

Το οτι τα τμηματα ανω των 20 ατομων ειναι πιό λειτουργικα οσον αφορα στις ομαδικες εργασιες μου το ειπε ενας εκπαιδευτικος. Δε σημαινει οτι το ασπαζομαι κιολας. Οπως προειπα εμεις ειμαστε 26 στην ταξη και 15 στη μελετη. Οποτε ειμαστε καλυμμενοι απο ολες τις πλευρες (ή εκτεθειμενοι αν θελεις).

Link to comment
Share on other sites

Πολύ σωστά. Απλά η ερώτηση ήταν για ιδανικές συνθήκες.

 

Λαβέ όμως υπόψη σου οτι πολλοί εκπαιδευτικοί χάνουν τη μπάλα και στα 15 παιδιά. Είναι πολύ σπάνιες τόσο ακραίες περιπτώσεις, όπως αυτή που περιγράφεις, αν και καμία α ΄ δημοτικού δεν είναι εύκολη ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες.

H διαφορά στην προσέγγιση είναι η επίδραση της δασκάλας στην τάξη.

 

συγγνωμη για την ερωτηση, αλλα που ζεις? ποιες ακραιες περιπτωσεις?

περιγραφω αυτα που βιωνω, καθε μερα. ολοκληρες περιοχες στη θεσσαλονικη και αθηνα (και οχι μονο) πασχουν απο ελειψη σχολειων και εκπαιδευτικων.

αυτοι που "χανουν τη μπαλα", ειναι λιγοι. εγω μιλαω για τους περισσοτερους - για ανθρωπους που βλεπω, να πασχιζουν και να κανουν τα αδυνατα δυνατα, να αγαπανε τα παιδια πολυ, να εχουν γαιδουρινη υπομονη και ψυχραιμια, να αφιερωνουν ωρες ατελειωτες εντος και εκτος σχολειου. αυτο ειναι κανονας, και οχι εξαιρεση. (υπαρχουν και αυτες, εννοειται). και δεν μιλαω για μενα προσωπικα, δεν ειμαι δασκαλα, αν και δουλευω σε δημοτικο.

 

προσωπικα δεν εχω προβλημα με 15, 20 η 30 παιδια. λεω οτι δεν γινεται η ιδια δουλεια σε πολυμελεις Α' ταξεις εκ των πραγματων. οσο πολυ και να το θελεις, και να σκιζεσαι. απλα μαθηματικα.

αφιερωσε μονο 1 λεπτο της ωρας σε καθε παιδι, αλλο τα 15 και αλλο τα 28!!

 

πιστευω καλυτερα τα βλεπει τα πραγματα καποιος απο μεσα, οπως γινεται και σε αλλα επαγγελματα.

Link to comment
Share on other sites

Ναι βρε παιδιά, εννοείται ότι θέλουμε την πιο έμπειρη δασκάλα, το πιο πρωτοποριακό σχολείο, τους συμμαθητές με το πιο υψηλό επίπεδο! Άν θεωρήσουμε ότι έχουμε 2 τμήματα ισάξια στους τομείς αυτούς, το ολιγομελές ή το πολυμελές θα προτιμούσατε; Αυτό ρώτησα, γιατί ειπώθηκε ότι καλύτερα πάνω από 20 παιδιά ανά τμήμα

Αν υποθέσουμε ότι οι τομείς ήταν ισάξιοι προς τα πάνω (δηλαδή δασκάλα με μεγάλη πείρα και υψηλή ικανότητα, σχολείο που εφαρμόζει πρωτοποριακές μεθόδους, υψηλό επίπεδο γενικώς κλπ) νομίζω πως θα επέλεγα το τμήμα με τα περισσότερα παιδάκια καθαρά και μόνο γιατί έτσι θα έδινα στο παιδί μου την ευκαιρία να εκτεθεί σε μεγαλύτερο αριθμό συνομιλήκων και να κάνει περισσότερες σχέσεις. Αν σκεφτείς ότι τα αγοράκια συνήθως κάνουν παρέα με τα αγοράκια και τα κοριτσάκια με τα κοριτσάκια, ένα τμήμα 17 παιδιών με 9 κοριτσάκια και 8 αγοράκια δεν δίνει πολλές επιλογές για φιλίες.

 

Επιπλέον το 17 είναι πολύ άκυρος αριθμός όταν προσπαθείς να δουλέψεις ομαδικά αφού δεν χωρίζεται εύκολα. Ενώ με το 25 μπορείς να κάνεις θαύματα (4 ομάδες των 5 ή 5 ομάδες των 4 αναλόγως να θέλεις να έχεις μονό ή ζυγό αριθμό ανά ομάδα). Σκέψου και την περίπτωση θεατρικών έργων και λοιπών παραστάσεων. Αν έχεις 10 παιδιά να συμμετέχουν στο θεατρικό, το κοινό σου είναι μικρότερο από τον θίασο ;)

 

Βασικά ισχύει αυτό που λέει η Maya:

 

Η γνώμη μου είναι ότι υπάρχουν μεθοδολογίες εκπαιδευτικής προσέγγισης για κάθε μέγεθος τάξης. Φτάνει η δασκάλα να ξέρει και να επιλέγει την κατάλληλη προσέγγιση. Πραγματικά σε μία 15μελή τάξη μπορεί να κάνει κανείς πράγματα που δεν μπορεί σε μία 25μελή, αλλά αυτό ισχύει και αντίστροφα. Τα 25 παιδιά δίνουν στον εκπαιδευτικό ευκαιρίες που δεν τις δίνουν τα 15. Ο σωστός εκπαιδευτικός βλέπει τι αριθμό παιδιών έχει απέναντί του και εφαρμόζει την κατάλληλη μέθοδο.

 

Στο σχολείο που πήγαινα (με τα 33 παιδιά ανά τάξη) αυτό που λειτουργούσε πάρα πολύ ήταν να προσφέρουν βοήθεια τα μεγαλύτερα παιδιά στους δασκάλους. Θυμάμαι τον εαυτό μου στην ΣΤ Δημοτικού να βοηθάω τη δασκάλα της Α Δημοτικού περιφερόμενη ανάμεσα στα θρανία και ελέγχοντας ότι οι ασκήσεις της αριθμητικής ήταν λυμένες σωστά. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ενδυναμωτικό ήταν αυτό για εμάς τα Εκτάκια και πόσο καλό ήταν για τα Πρωτάκια να έχουν επαφή με τα μεγαλύτερα παιδιά του σχολείου.

 

Ως Πεμπτάκια και Εκτάκια κάναμε και άλλα πράγματα όπως επιτήρηση μικρότερων μαθητών, διοργάνωση πειραμάτων στο Χημείο, λειτουργία δανειστικής βιβλιοθήκης και άλλα πολλά.

 

Μην απορρίπτετε ασυζητητί το μεγάλο αριθμό παιδιών ανά τάξη. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η κοινωνική μάθηση είναι προτιμότερη από την ατομική μάθηση και έτσι είναι, αλλιώς θα είχαμε κλείσει τα σχολεία και θα κάναμε ιδιαίτερα. Χρειάζεται σαφώς μεγαλύτερη μαεστρία από το δάσκαλο για να κουμαντάρει μια μεγάλη τάξη, αλλά αν ξέρει τι κάνει, και έχει τον κατάλληλο χώρο και εξοπλισμό, μπορεί να κάνει εξαιρετική δουλειά με μεγάλο αριθμό παιδιών.

 

Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που ο μικρότερος αριθμός είναι προτιμότερος (π.χ. στο μάθημα της ξένης γλώσσας) αλλά και περιπτώσεις που ο μεγαλύτερος αριθμός λειτουργεί πιο αποδοτικά (π.χ. στη γυμναστική - αθλοπαιδιές).

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θα προτιμούσα το πιο μικρό τμήμα. Συνδυάζει περισσότερα θετικά κατά την γνώμη μου. Και ομαδικότητα αλλά και εξατομικευμένη διδασκαλία (όσο μικρότερος ο αριθμός τόσο καλύτερα γνωρίζει ο εκπαιδευτικός το κάθε παιδί και τις ανάγκες του και δουλεύει πάνω σε αυτές) συν πολύ καλύτερη απόδοση στο κομμάτι της πειθαρχίας. Ακούγεται απλό αλλά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του "κλίματος" της τάξης και επηρεάζει σε πολλά επίπεδα την μάθηση.

 

Οι αριθμοί του υπουργείου δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες των μαθητών αν κρίνω από τα όρια που θέτει στα τμήματα του νηπιαγωγείου και όχι μόνο....

 

(Να προσθέσω ότι τόσα χρόνια που έχω πάρε δώσε με εκπαιδευτικούς δεν έχω συναντήσει ποτέ κάποιον που να ανησυχεί μήπως δεν έχει αρκετά μεγάλο τμήμα. Το αντίθετο ισχύει πάντα).

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Θα προτιμούσα το πιο μικρό τμήμα. Συνδυάζει περισσότερα θετικά κατά την γνώμη μου. Και ομαδικότητα αλλά και εξατομικευμένη διδασκαλία (όσο μικρότερος ο αριθμός τόσο καλύτερα γνωρίζει ο εκπαιδευτικός το κάθε παιδί και τις ανάγκες του και δουλεύει πάνω σε αυτές) συν πολύ καλύτερη απόδοση στο κομμάτι της πειθαρχίας. Ακούγεται απλό αλλά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του "κλίματος" της τάξης και επηρεάζει σε πολλά επίπεδα την μάθηση.

 

Οι αριθμοί του υπουργείου δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες των μαθητών αν κρίνω από τα όρια που θέτει στα τμήματα του νηπιαγωγείου και όχι μόνο....

 

Οι αριθμοί του υπουργείου δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες των μαθητών αν κρίνω από τα όρια που θέτει στα τμήματα του νηπιαγωγείου και όχι μόνο..

 

Ακριβώς έτσι είναι.Είναι αστείο που προσπαθούν κάποιοι εδώ μέσα να βγάλουν τα πολυπληθή τμήματα ως ιδανικά και εκσυγχρονιστικά... :)

Ειδικά μέχρι και Δ'δημοτικού που τα παιδιά είναι μικρότερα πρέπει τα τμήματα να μην υπερβαίνουν τα 23 παιδιά.Είναι θέμα πειθαρχίας, χρόνου στην εξέταση για όλα τα παιδάκια και τόσα άλλα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.ΤώΡΑ αν θέλουμε να κάνουμε το μάυρο άσπρο και τον γαϊδαρο να πετάει ΟΚ.Και φέτος στην τάξη του παιδιού μου δημόσιο σχολείο 3 τμήματα Γ'τάξης όπως και στην Α' κ Β' δημοτικού 21 μαθητές και πάμε super.Και στην πέμπτη και έκτη τάξη καλό είναι όπως λένε και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να μην ξεπερνούν οι μαθητές τους 25-26.

Link to comment
Share on other sites

(Να προσθέσω ότι τόσα χρόνια που έχω πάρε δώσε με εκπαιδευτικούς δεν έχω συναντήσει ποτέ κάποιον που να ανησυχεί μήπως δεν έχει αρκετά μεγάλο τμήμα. Το αντίθετο ισχύει πάντα).

Φυσικά γιατί για τον δάσκαλο όσο πιο μικρό είναι το τμήμα, τόσο πιο εύκολη είναι η δουλειά του :)

 

(για τον ίδιο λόγο οι περισσότεροι δάσκαλοι δεν θέλουν να αναλάβουν την Α Δημοτικού και τις μικρές τάξεις γενικώς)

 

Κι εγώ ως διδάσκων τα μικρά τμήματα προτιμώ, μην σου πω το 1-1. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερα για το μαθητή, απλά λιγότερος πονοκέφαλος για μένα.

Link to comment
Share on other sites

Φυσικά γιατί για τον δάσκαλο όσο πιο μικρό είναι το τμήμα, τόσο πιο εύκολη είναι η δουλειά του :)

 

Κι εγώ ως διδάσκων τα μικρά τμήματα προτιμώ, μην σου πω το 1-1. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερα για το μαθητή, απλά λιγότερος πονοκέφαλος για μένα.

 

(για τον ίδιο λόγο οι περισσότεροι δάσκαλοι δεν θέλουν να αναλάβουν την Α Δημοτικού)

 

Για να καταλάβω για τον δάσκαλο είναι καλύτερα ενω για τον μαθητή δεν είναι????Με συγχωρείς αλλά η ΛΟΓΙΚΗ λέει πως και για τους δυο είναι καλύτερα.Τώρα αν για κάποιους λόγους θέλουμε το αυτονόητο να κάνουμε να μειονεκτεί τί να πω....

Link to comment
Share on other sites

Για να καταλάβω για τον δάσκαλο είναι καλύτερα ενω για τον μαθητή δεν είναι????Με συγχωρείς αλλά η ΛΟΓΙΚΗ λέει πως και για τους δυο είναι καλύτερα.Τώρα αν για κάποιους λόγους θέλουμε το αυτονόητο να κάνουμε να μειονεκτεί τί να πω....

 

 

Επομένως του χρόνου με το καλό όλοι οι γονείς να τρέξουμε στον Διευθυντή-ντρια του σχολείου να κάνουμε παράπονα αν το τμήμα έχει 20 παιδιά...γιατί για τα παιδιά μας μαθησιακά είναι κακό..., δεν τα ευνοεί στις συνεργασίες όπως ειπώθηκε....χαχαχαχα :P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Για να καταλάβω για τον δάσκαλο είναι καλύτερα ενω για τον μαθητή δεν είναι????Με συγχωρείς αλλά η ΛΟΓΙΚΗ λέει πως και για τους δυο είναι καλύτερα.Τώρα αν για κάποιους λόγους θέλουμε το αυτονόητο να κάνουμε να μειονεκτεί τί να πω....

Για τον δάσκαλο πάντα είναι καλύτερα να διδάσκει το πιο μικρό τμήμα και το πιο μεγάλο επίπεδο.

 

Για τον μαθητή δεν είναι πάντα καλύτερο το μικρότερο τμήμα. Μπορεί να είναι καλύτερο από πλευράς ατομικής προσοχής του δασκάλου (αν ο δάσκαλος ασχοληθεί να δείξει ατομική προσοχή) αλλά μπορεί να είναι χειρότερο από άποψη συνεργατικότητας, ομαδικότητας, δημιουργίας διαπροσωπικών σχέσεων, δυνατότητας ανάληψης ευθυνών και καθηκόντων, κοινωνικοποίησης, ένταξης στην ομάδα και τόσα άλλα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο εκτός από ανάγνωση και γραφή.

 

Για τον μαθητή είναι πάντα καλύτερο το μικρό τμήμα όταν υπάρχει χαμηλή ποιότητα μαθητών ή/και δασκάλου (η ποιότητα των μαθητών σε εισαγωγικά) ή ανεπαρκείς χώροι (π.χ. μικρές αίθουσες διδασκαλίας). Οπότε ναι, αν μιλάμε για τον πάτο του μπουκαλιού, καλύτερα τα λιγότερα παιδιά από τα περισσότερα.

Link to comment
Share on other sites

Από την ώρα που σε ένα τμήμα μπορεί να συνυπάρχουν παιδιά με μητρική γλώσσα άλλη από τα ελληνικά και παιδιά με μαθησιακές ή άλλες διαταραχές, και μάλιστα χωρίς κάποιο ανώτατο "όριο", νομίζω και εγώ ότι τα παιδιά δεν πρέπει να είναι πάνω από 20 στην τάξη.

Οι τάξεις των 25+ παιδιών για να λειτουργήσουν σωστά, με ΕΝΑΝ μόνο δάσκαλο παρόντα, πρέπει τα παιδιά να είναι ήδη δουλεμένα και σε παρόμοιο επίπεδο. Αν αυτό εξασφαλίζεται, τότε τι 17 τι 27...

Νομίζω ότι είχε κάποτε αναφερθεί στο φόρουμ η επιστημονική άποψη για το τι σημαίνει -από άποψη χρόνου και τρόπου διδασκαλίας- η ύπαρξη ενός παιδιού που θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Ένα τέτοιο παιδί συχνά έχει ανάγκη από δεκαπλάσιο χρόνο. Μακάρι,το Υπουργείο Παιδείας να λάμβανε υπόψη του και αυτήν την παράμετρο!

 

 

Εγώ είχα 35 συμμαθητές. Ήταν τέλεια, από κάθε άποψη!

Οπότε συμφωνώ με όσα είπε η Maya για τη μεθοδολογία. Σε εμάς λειτούργησε!

Link to comment
Share on other sites

Για τον δάσκαλο πάντα είναι καλύτερα να διδάσκει το πιο μικρό τμήμα και το πιο μεγάλο επίπεδο.

 

Για τον μαθητή δεν είναι πάντα καλύτερο το μικρότερο τμήμα. Μπορεί να είναι καλύτερο από πλευράς ατομικής προσοχής του δασκάλου (αν ο δάσκαλος ασχοληθεί να δείξει ατομική προσοχή) αλλά μπορεί να είναι χειρότερο από άποψη συνεργατικότητας, ομαδικότητας, δημιουργίας διαπροσωπικών σχέσεων, δυνατότητας ανάληψης ευθυνών και καθηκόντων, κοινωνικοποίησης, ένταξης στην ομάδα και τόσα άλλα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο εκτός από ανάγνωση και γραφή.

 

Για τον μαθητή είναι πάντα καλύτερο το μικρό τμήμα όταν υπάρχει χαμηλή ποιότητα μαθητών ή/και δασκάλου (η ποιότητα των μαθητών σε εισαγωγικά) ή ανεπαρκείς χώροι (π.χ. μικρές αίθουσες διδασκαλίας). Οπότε ναι, αν μιλάμε για τον πάτο του μπουκαλιού, καλύτερα τα λιγότερα παιδιά από τα περισσότερα.

 

 

Πραγματικά απορώ....την ομαδικότητα και το συλλογικό πνεύμα το μαθαίνουν και σε ένα ομαδικό άθλημα.Τα 18 ή 22 παιδιά σε ένα τμήμα δεν είναι ομάδα, δεν είναι τάξη?Μα τί λέτε?Τι προσπάθεια ανευ ουσίας είναι αυτή να βγάλουμε ανεπαρκές ένα τμήμα χωρίς συνωστισμό????

Link to comment
Share on other sites

LittleMonkey ολα αυτα τα καλα που λες περι μεγαλων τμηματων ισχυουν και για τμηματα 17 ατομων...τα 17 ατομα ειναι υπεραρκετα ωστε να ισχυουν τα παρακατω

"...συνεργατικότητα, ομαδικότητα, δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων, δυνατότητα ανάληψης ευθυνών και καθηκόντων, κοινωνικοποίηση, ένταξη στην ομάδα και τόσα άλλα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο εκτός από ανάγνωση και γραφή."

 

Εσυ δηλαδη στα ποσα παιδια βαζεις το οριο? Θεωρεις οσο περισσοτερα παιδια τοσο το καλυτερο...αλλα μεχρι ποσα παιδια? 40, 50, 100? :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Από την ώρα που σε ένα τμήμα μπορεί να συνυπάρχουν παιδιά με μητρική γλώσσα άλλη από τα ελληνικά και παιδιά με μαθησιακές ή άλλες διαταραχές, και μάλιστα χωρίς κάποιο ανώτατο "όριο", νομίζω και εγώ ότι τα παιδιά δεν πρέπει να είναι πάνω από 20 στην τάξη.

Οι τάξεις των 25+ παιδιών για να λειτουργήσουν σωστά, με ΕΝΑΝ μόνο δάσκαλο παρόντα, πρέπει τα παιδιά να είναι ήδη δουλεμένα και σε παρόμοιο επίπεδο. Αν αυτό εξασφαλίζεται, τότε τι 17 τι 27...

Νομίζω ότι είχε κάποτε αναφερθεί στο φόρουμ η επιστημονική άποψη για το τι σημαίνει -από άποψη χρόνου και τρόπου διδασκαλίας- η ύπαρξη ενός παιδιού που θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Ένα τέτοιο παιδί συχνά έχει ανάγκη από δεκαπλάσιο χρόνο. Μακάρι,το Υπουργείο Παιδείας να λάμβανε υπόψη του και αυτήν την παράμετρο!

 

 

Εγώ είχα 35 συμμαθητές. Ήταν τέλεια, από κάθε άποψη!

Οπότε συμφωνώ με όσα είπε η Maya για τη μεθοδολογία. Σε εμάς λειτούργησε!

 

 

..τι 17..τί 27...τί 37...η πλήρης ισοπέδωση....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

LittleMonkey ολα αυτα τα καλα που λες περι μεγαλων τμηματων ισχυουν και για τμηματα 17 ατομων...τα 17 ατομα ειναι υπεραρκετα ωστε να ισχυουν τα παρακατω

"...συνεργατικότητα, ομαδικότητα, δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων, δυνατότητα ανάληψης ευθυνών και καθηκόντων, κοινωνικοποίηση, ένταξη στην ομάδα και τόσα άλλα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο εκτός από ανάγνωση και γραφή."

 

Εσυ δηλαδη στα ποσα παιδια βαζεις το οριο? Θεωρεις οσο περισσοτερα παιδια τοσο το καλυτερο...αλλα μεχρι ποσα παιδια? 40, 50, 100? :rolleyes:

 

 

ΑΚΡΙΒΩΣ....όπως είπε και μια άλλη κυρία τί 17..τί 27...κι εγώ προσθέτω τί 35, 37...Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ..χαχαχαχα;)

Link to comment
Share on other sites

Για να δώσω λίγο επιστημονικό υπόβαθρο σε αυτά τα τόσο αιρετικά που είπα, αντιγράφω από άρθρο του Δημήτρη Μαυροσκούφη, Καθηγητή Διδακτικής Μεθοδολογίας και Ιστορίας της Εκπαίδευσης στην Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ.

 

Λόγοι υπέρ της διδασκαλίας σε μικρότερες ομάδες ή μεγαλύτερες τάξεις.

Μια σειρά πολύ σημαντικών λόγων συνηγορούν υπέρ της διδασκαλίας σε ομάδες ή και σε μεγαλύτερες τάξεις. Οι κυριότεροι από αυτούς μπορεί να ταξινομηθούν στις ακόλουθες κατηγορίες:

1) Λόγοι πολιτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί: τα παιδιά και οι έφηβοι κατακτούν μέσα στην ομάδα κοινωνικές δεξιότητες και στάσεις που αντισταθμίζουν το δημοκρατικό έλλειμμα των σύγχρονων κοινωνιών, εξοικειώνονται με την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, περιορίζουν τις συνέπειες του φαινομένου που έχει περιγραφεί ως «εξαφάνιση της παιδικής ηλικίας» (Postman, 1997), κατανοούν πληρέστερα τις σύγχρονες δημογραφικές αλλαγές, όπως την κοινωνική κινητικότητα και τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες.

2) Λόγοι ψυχολογικοί: η μάθηση μέσα στην ομάδα, σύμφωνα με τη θεωρία του εποικοδομισμού, υποστηρίζει την ομαλή ψυχοκοινωνική και προσωπική ανάπτυξη.

3) Λόγοι επιστημολογικοί: η θεώρηση της γνώσης ως κοινωνικής κατασκευής αναδεικνύει τη σημασία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, ιδίως μεταξύ συνομηλίκων, και μετατοπίζει το ενδιαφέρον προς τις διαδικασίες της μάθησης, προς τις ιδέες, τις εμπειρίες και τα βιώματα των μαθητών, καθώς και προς τις ευκαιρίες έκφρασής τους μέσα στην ομάδα.

4) Λόγοι παιδαγωγικοί – διδακτικοί: τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να αναπτύξουν τη γνωστική, κοινωνική και ηθική αυτονομία τους, να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους, να επιλύσουν προβλήματα οργάνωσης και συνεργασίας, να εξοικειωθούν με την ανομοιογένεια που χαρακτηρίζει και την ευρύτερη κοινωνία. Επιπλέον, αναπτύσσουν επικοινωνιακές δεξιότητες, όπως είναι η ειλικρινής επικοινωνία, η άσκηση και η αποδοχή κριτικής, η υπευθυνότητα, ο αναστοχασμός, η ενισχυτική διαπροσωπική αλληλεπίδραση, η θετική αλληλεξάρτηση στόχων και ρόλων, η θετική ανταμοιβή κ.λπ. (Johnson & Johnson, 1993 & 1999).

 

Για όλους τους παραπάνω λόγους, εξίσου σημαντική –αν όχι σημαντικότερη– με το περιεχόμενο της διδασκαλίας είναι και η διαδικασία, γεγονός που αποτελεί ιδιαίτερης βαρύτητας επιχείρημα κατά τόσο της άμεσης δασκαλοκεντρικής διδασκαλίας όσο και της ατομικής (π.χ. μετωπική αδιαφοροποίητη διδασκαλία, κατʼ οίκον διδασκαλία, ιδιαίτερα μαθήματα). Η μέθοδος οργάνωσης της διδασκαλίας και της μάθησης με εστίαση στην ομάδα, ακόμη κι αν πρόκειται για τάξη εκπαιδευόμενων με μεικτές ικανότητες (mixed-ability class), είναι πολύ πιο πρόσφορη για το φαινόμενο της μάθησης, τόσο ως διαδικασίας όσο και ως μεταβίβασης της νέας γνώσης.

 

Επομένως, η κεντρική έννοια της κοινωνικής αλληλεπίδρασης είναι λειτουργική μέσα στο πλαίσιο της ομάδας ή της τάξης, όπου αναπτύσσονται σχέσεις δυναμικές, συνεργατικές ή και ανταγωνιστικές, όπως συμβαίνει λ.χ. στην εκτέλεση ενός ομαδικού σχεδίου εργασίας (project) ή σʼ έναν αγώνα επιχειρηματολογίας (debate). Παράλληλα, ο δάσκαλος παύει να είναι η αυθεντία και ο ρόλος του γίνεται διαμεσολαβητικός, κοινωνικοσυντονιστικός και υποστηρικτικός (mediator, facilitator). Επιπλέον, ενισχύεται και η συνεργασία μεταξύ των δασκάλων, η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι και τη συνεργατική/ομαδική διδασκαλία (team teaching).

 

Αυτά απλά για να εξηγήσω λίγο αυτό που είπε πιο πάνω η Maya. Ο δάσκαλος με τη μεγάλη τάξη θα διδάξει διαφορετικά από τον δάσκαλο με την μικρή ή το γκρουπάκι. Ο δάσκαλος με τη μικρή τάξη ίσως να δώσει περισσότερη προσωπική προσοχή στο κάθε παιδί ατομικά (ίσως και όχι). Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα καλύτερο και δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο από το σχολείο.

 

Εγώ θα ξαναπώ αυτό που ήδη είπα. Όταν το παιδί σας μπαίνει σε μια τάξη, κοιτάξτε πρώτα και κύρια την ποιότητα της δασκάλας: είναι έμπειρη; έχει διάθεση να δουλέψει με τα παιδιά; συνεργάζεται με τους γονείς; ξέρει πού να δώσει βάση και πού όχι; ήθελε να αναλάβει αυτό το τμήμα ή της το φορτώσανε;

 

Και μετά δείτε και το μέγεθος της τάξης....

Link to comment
Share on other sites

Για τον δάσκαλο πάντα είναι καλύτερα να διδάσκει το πιο μικρό τμήμα και το πιο μεγάλο επίπεδο.

 

Για τον μαθητή δεν είναι πάντα καλύτερο το μικρότερο τμήμα. Μπορεί να είναι καλύτερο από πλευράς ατομικής προσοχής του δασκάλου (αν ο δάσκαλος ασχοληθεί να δείξει ατομική προσοχή) αλλά μπορεί να είναι χειρότερο από άποψη συνεργατικότητας, ομαδικότητας, δημιουργίας διαπροσωπικών σχέσεων, δυνατότητας ανάληψης ευθυνών και καθηκόντων, κοινωνικοποίησης, ένταξης στην ομάδα και τόσα άλλα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο εκτός από ανάγνωση και γραφή.

 

Για τον μαθητή είναι πάντα καλύτερο το μικρό τμήμα όταν υπάρχει χαμηλή ποιότητα μαθητών ή/και δασκάλου (η ποιότητα των μαθητών σε εισαγωγικά) ή ανεπαρκείς χώροι (π.χ. μικρές αίθουσες διδασκαλίας). Οπότε ναι, αν μιλάμε για τον πάτο του μπουκαλιού, καλύτερα τα λιγότερα παιδιά από τα περισσότερα.

 

Ποια όμως η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα 20 και τα 25 παιδιά, όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές; Νομίζω ότι τότε είναι και τα δύο εξίσου καλά.

 

Η σύγκριση έχει νόημα όταν οι συνθήκες (από πλευράς μαθητών, δασκάλου, υποδομών) δεν είναι ιδανικές. Τότε και το 1 παιδί επιπλέον, μπορεί να σημαίνει πρόσθετο "βάρος".

Link to comment
Share on other sites

Οπως λεει μια παροιμια...οσα δε φτανει η αλεπου...

 

Επισης, ειναι αληθεια...ακομη και για το μεγαλυτερο κακο...αν το σκεφτουμε καλα...πολυ καλα...τοτε θα βρουμε και θετικα μεσα σε αυτο...οπως και για το καθε καλο...αν το σκεφτουμε καλα..πολυ καλα...θα βρουμε αρνητικα μεσα σε αυτο...εμενα αντως μου θυμισατε το αντρα μου, που λεει "πω πωωω δεν υπαρχει μεγαλυτερο κακο απο το να κερδισουμε 1000000 ευρω στο τζοκερ...φαντασου ολοι θα πεσουν πανω μας, δωσε δωσε..ασε που μπορει να μας βαλουν στο ματι...ασε που θα δωσουμε και ενα καρο λεφτα στην εφορια...πα πα πα μακρια απο μας τετοια συμφορα!!!!"

Link to comment
Share on other sites

Για να δώσω λίγο επιστημονικό υπόβαθρο σε αυτά τα τόσο αιρετικά που είπα, αντιγράφω από άρθρο του Δημήτρη Μαυροσκούφης, Καθηγητή Διδακτικής Μεθοδολογίας και Ιστορίας της Εκπαίδευσης στην Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ.

 

 

 

Αυτά απλά για να εξηγήσω λίγο αυτό που είπε πιο πάνω η Maya. Ο δάσκαλος με τη μεγάλη τάξη θα διδάξει διαφορετικά από τον δάσκαλο με την μικρή ή το γκρουπάκι. Ίσως να δώσει περισσότερη προσωπική προσοχή στο κάθε παιδί ατομικά. Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα καλύτερο και δεν είναι το ζητούμενο από το σχολείο.

 

Εγώ θα ξαναπώ αυτό που ήδη είπα. Όταν το παιδί σας μπαίνει σε μια τάξη, κοιτάξτε πρώτα και κύρια την ποιότητα της δασκάλας: είναι έμπειρη? έχει διάθεση να δουλέψει με τα παιδιά? ξέρει πού να δώσει βάση και πού όχι? ήθελε να αναλάβει αυτό το τμήμα ή της το φορτώσανε?

 

Και μετά δείτε και το μέγεθος της τάξης....[/QUOT

 

Εγώ προσωπικά ξέρω πως κάθε αρχή σχολικής χρονιάς ΠΑΝΤΑ ο γονιός ενδιαφέρεται για την τάξη του παιδιού του να μην γίνεται ΧΑΜΟΣ και να έχει καλό Δάσκαλο.Τώρα η ισοπέδωση αυτή και οι αρλούμπες περι κοινωνικότητας δεν τις καταλαβαίνω.Για να σοβαρευτούμε η κοινωνικότητα και κοινωνικοποιήση ενος παιδιού δεν ξεκινάει στα 6 του χρόνια....αλίμονο κι αν ξεκινούσε τότε.Στο σχολείο πάμε για να μάθουμε γράμματα, να μορφωθούμε στο μυαλό και στην ψυχή..το ομαδικό άθλημα το βρίσκει και στις δραστηριότητες μετά το σχολείο..΄Και φυσικά και μέσα στο σχολείο, στην ώρα της γυμναστικής, στο παιχνίδι ,μέσα από σχολικές γιορτές...ΑΛΛΑ ακόμα και μεσα στο μάθημα.Ενα τμήμα με 17 ή 20 παιδιά πως θα λειτουργήσει δεν θα λειτουργήσει ομαδικά ?Φυσικά και ναι..αφού μιλάμε για ΠΑΙΔΙΑ, ΑΤΟΜΑ-όχι για μονάδες!

Link to comment
Share on other sites

Τόσο πολύ εντυπωσιάστηκες από κάτι που δεν κατάλαβες προφανώς, αλλά θεώρησες πολύ πολύ χρήσιμο για τον διάλογό μας να το "γιουχάρεις" δύο φορές.

 

Γιατί άραγε; Μήπως έκανες κάποιον συνειρμό με δημόσιο-ιδιωτικό σχολείο; :mrgreen:

 

 

Φυσικά και γέλασα..δεν γιούχαρα, το παρερμήνευεσες.Και σαφώς εντυπωσιαστηκα αρνητικά..."τι 17..τί 27...".Τώρα την ερώτησή σου δεν την καταλαβαίνω ή μάλλον θα πω πως είναι εντελώς άτοπη και πάλι θα ξαναπορήσω και θα χαμογελάσω :P χαχα!

Link to comment
Share on other sites

Ποια όμως η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα 20 και τα 25 παιδιά, όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές; Νομίζω ότι τότε είναι και τα δύο εξίσου καλά.

Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του 20 και του 25 είναι πολύ μικρή (όπως πολύ μικρή είναι η διαφορά μεταξύ του 25 και του 30). Είτε ο δάσκαλος μπορεί να χειριστεί τη μεγάλη τάξη είτε όχι. 5 παιδιά πάνω, 5 παιδιά κάτω δεν κάνουν τη διαφορά.

 

Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του 10 και του 25 είναι τεράστια - υπέρ του 25.

 

Η σύγκριση έχει νόημα όταν οι συνθήκες (από πλευράς μαθητών, δασκάλου, υποδομών) δεν είναι ιδανικές. Τότε και το 1 παιδί επιπλέον, μπορεί να σημαίνει πρόσθετο "βάρος".

Το ένα παιδί δεν είναι ποτέ βάρος, εκτός αν είναι παιδί με ειδική μαθησιακή ανάγκη. Στην περίπτωση αυτή όμως το παιδί είναι βάρος ακόμα και στο τμήμα με τους 10 μαθητές, μην σου πω και περισσότερο.

Link to comment
Share on other sites

Για να δώσω λίγο επιστημονικό υπόβαθρο σε αυτά τα τόσο αιρετικά που είπα, αντιγράφω από άρθρο του Δημήτρη Μαυροσκούφη, Καθηγητή Διδακτικής Μεθοδολογίας και Ιστορίας της Εκπαίδευσης στην Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ.

 

 

 

Αυτά απλά για να εξηγήσω λίγο αυτό που είπε πιο πάνω η Maya. Ο δάσκαλος με τη μεγάλη τάξη θα διδάξει διαφορετικά από τον δάσκαλο με την μικρή ή το γκρουπάκι. Ο δάσκαλος με τη μικρή τάξη ίσως να δώσει περισσότερη προσωπική προσοχή στο κάθε παιδί ατομικά (ίσως και όχι). Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα καλύτερο και δεν είναι το ζητούμενο από το σχολείο.

 

Εγώ θα ξαναπώ αυτό που ήδη είπα. Όταν το παιδί σας μπαίνει σε μια τάξη, κοιτάξτε πρώτα και κύρια την ποιότητα της δασκάλας: είναι έμπειρη; έχει διάθεση να δουλέψει με τα παιδιά; συνεργάζεται με τους γονείς; ξέρει πού να δώσει βάση και πού όχι; ήθελε να αναλάβει αυτό το τμήμα ή της το φορτώσανε;

 

Και μετά δείτε και το μέγεθος της τάξης....

 

 

Από το τμήμα που παρέθεσες δεν προκύπτει η θέση του συγγραφέα υπέρ μιας τάξης με λιγότερα ή περισσότερα από 20 παιδιά. Φαίνεται μόνο η προτίμησή του στη διδασκαλία σε ομάδες. Μήπως λείπει κάτι;

Η διδασκαλία μέσω της ομάδας αποτελεί και τη λυδία λίθο της σύγχρονης παιδαγωγικής. Υπάρχουν πολλές έρευνες που υποστηρίζουν ότι όσο κυλούν τα μαθητικά χρόνια είναι καλό να είναι ενεργέστερη η συμμετοχή των μαθητών στη διδασκαλία. Σε πολλά σχολεία γίνεται προσπάθεια ενσωμάτωσης στοιχείων αυτής της μεθόδου: π.χ. ανατίθεται σε μία ομάδα να προετοιμάσει το μάθημα της ιστορίας που αναφέρεται στον μινωικό πολιτισμό...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ προσωπικά ξέρω πως κάθε αρχή σχολικής χρονιάς ΠΑΝΤΑ ο γονιός ενδιαφέρεται για την τάξη του παιδιού του να μην γίνεται ΧΑΜΟΣ και να έχει καλό Δάσκαλο.Τώρα η ισοπέδωση αυτή και οι αρλούμπες περι κοινωνικότητας δεν τις καταλαβαίνω.Για να σοβαρευτούμε η κοινωνικότητα και κοινωνικοποιήση ενος παιδιού δεν ξεκινάει στα 6 του χρόνια....αλίμονο κι αν ξεκινούσε τότε

Η κοινωνικοποίηση του παιδιού αρχίζει πριν τα 6 χρόνια. Αλλά και μόνο που νομίζεις πως εγώ λέω αρλούμπες κι εσύ είσαι η φωνή της λογικής... τι να πω, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά :P

 

Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, δυστυχώς.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...