Προβληματισμοί - Παρακαλώ πολύ η γνώμη σας

[lacrimae80]

Καλημέρα σας,

Σας απευθύνω την ερώτηση μου γιατί είστε μια παρέα γυναικών που πολλές από εσάς μπορεί να έχετε βρεθεί στη θέση μου και οι απόψεις σας θα μου είναι πολύ χρήσιμες. Είμαι με το σύντροφο μου ένα χρόνο μαζί και τον γνώρισα κάποιους μήνες μετά από τον χωρισμό με την πρώην σύζυγο. Ακόμα δεν έχει βγει το διαζύγιο καθώς επίσης η πρώην δεν έχει σκοπό να του το δώσει. Ο γάμος κράτησε μόνο 6 μήνες (μετά από 5 χρόνια σχέσης), με ένα μωρό που μόλις γεννήθηκε διαλύθηκε. Δεν μπορώ να ξέρω την δική της πλευρά αλλά από την δική του καταλαβαίνω ότι εκείνη έφταιγε… τι θα έλεγε άλλωστε. Τίποτα τραγικό βέβαια εκτός από πόλεμο νεύρων από την πλευρά της. Το μωρό με την μαμά του μένει σε άλλη πόλη αφού ο φίλος μου έφυγε και γύρισε στον τόπο του και το βλέπει σπάνια γιατί μία εκείνη δεν μπορεί, μία λείπει κτλ. Της στέλνει εξώδικα για να το δει και γενικά είναι μια περίεργη κατάσταση που ομολογώ δεν μπορώ να το καταλάβω. Προσπαθώ να μάθω την αιτία του χωρισμού τους αλλά οι λόγοι που μου λέει (είχαν σαφώς πολλά προβλήματα μεταξύ τους) δεν με καλύπτουν και τρομάζω για το χαρακτήρα του για το ότι ίσως άφησε ένα μωρό δύο μηνών και έφυγε εκείνος και η μάνα του δεν αφήνει τον πατέρα να τον δει. Θα έβαζα και το κεφάλι μου επι πίνακι από την συμπεριφορά που βλέπω τώρα. Δεν μπορεί ένας τόσο γλυκός άνθρωπος να φταίει για το χωρισμό έτσι συνεχίζω να πιστεύω αυτά που μου λέει… Όσο προβληματική βέβαιη και αν είναι η πρώην όπως το περιγράφει, δεν μπορώ να μπω στη θέση της γιατί δεν έχω παιδί, πως μπορεί να του στερεί τον πατέρα ακόμα και αν ο χωρισμός είναι δική τους επιλογή. Εδώ να τονίσω πως η μητέρα έχει μεγάλη οικονομική άνεση αν αυτό παίζει ρόλο.

Ο προβληματισμός μου τώρα. Προσπαθώ με διακριτικό τρόπο να του τονίζω την σημαντικότητα του να βλέπει το παιδί του αφού και εκείνος το θέλει τόσο πολύ γιατί το άφησε τόσο μικρό και στο τέλος δεν θα το γνωρίζει καν. .. Άλλα ενώ είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, και τον έχω ερωτευτεί τόσο πολύ παρόλο που δεν περίμενα ποτέ ότι θα σκεφτόμουν να μοιραστώ τη ζωή μου με κάποιον που την έχει ήδη ζήσει αρχίζει όλο αυτό και με αγχώνει.

Μανούλες με συζύγους από πρώτους γάμους, πως ανταπεξέρχεστε σε αυτό. Πως είστε σίγουρες ότι θα καταφέρετε με ένα άλλο παιδί που είναι και πρέπει να είναι πάντα προτεραιότητα του συντρόφου σας γιατί αν δεν είναι , τότε ως άνθρωπος δεν αξίζει να είναι δίπλα μας ή σαν πατέρα των μελλοντικών κοινών παιδιών μας. Πως αντιμετωπίζεται το γεγονός ότι πολύ πιθανό να είστε οι δεύτερες στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του? Δεύτερος γάμος, δεύτερη γέννα, δευτέρα όλα… Πως αντιμετωπίζεται το θέμα όταν θα κάνεται δικά σας παιδία? Επίσης δεν φοβάστε ότι μπορεί ό άνθρωπος να χωρίσει και από εσάς όπως χώρησε και την πρώτη φορά?

Κάνω αυτές τις ερωτήσεις γιατί ξέρω και έτσι το επιβάλει και ο χαρακτήρας μου ότι αν μπω σε μια τέτοια διαδικασία μαζί του και προχωρήσω, πρέπει να είμαι 100% σίγουρη ότι μπορώ να είμαι δίπλα σε αυτό το παιδί και στα χρόνια που θα έρθουν δεν θα υπάρχουν ζήλιες από μέρους μου, ανασφάλειες και τα λοιπά… πώς όμως μπορείς αυτό να το ξέρεις εκ των προτέρων?

[elenip]

Καλημέρα σας,

Σας απευθύνω την ερώτηση μου γιατί είστε μια παρέα γυναικών που πολλές από εσάς μπορεί να έχετε βρεθεί στη θέση μου και οι απόψεις σας θα μου είναι πολύ χρήσιμες. Είμαι με το σύντροφο μου ένα χρόνο μαζί και τον γνώρισα κάποιους μήνες μετά από τον χωρισμό με την πρώην σύζυγο. Ακόμα δεν έχει βγει το διαζύγιο καθώς επίσης η πρώην δεν έχει σκοπό να του το δώσει. Ο γάμος κράτησε μόνο 6 μήνες (μετά από 5 χρόνια σχέσης), με ένα μωρό που μόλις γεννήθηκε διαλύθηκε. Δεν μπορώ να ξέρω την δική της πλευρά αλλά από την δική του καταλαβαίνω ότι εκείνη έφταιγε… τι θα έλεγε άλλωστε. Τίποτα τραγικό βέβαια εκτός από πόλεμο νεύρων από την πλευρά της. Το μωρό με την μαμά του μένει σε άλλη πόλη αφού ο φίλος μου έφυγε και γύρισε στον τόπο του και το βλέπει σπάνια γιατί μία εκείνη δεν μπορεί, μία λείπει κτλ. Της στέλνει εξώδικα για να το δει και γενικά είναι μια περίεργη κατάσταση που ομολογώ δεν μπορώ να το καταλάβω. Προσπαθώ να μάθω την αιτία του χωρισμού τους αλλά οι λόγοι που μου λέει (είχαν σαφώς πολλά προβλήματα μεταξύ τους) δεν με καλύπτουν και τρομάζω για το χαρακτήρα του για το ότι ίσως άφησε ένα μωρό δύο μηνών και έφυγε εκείνος και η μάνα του δεν αφήνει τον πατέρα να τον δει. Θα έβαζα και το κεφάλι μου επι πίνακι από την συμπεριφορά που βλέπω τώρα. Δεν μπορεί ένας τόσο γλυκός άνθρωπος να φταίει για το χωρισμό έτσι συνεχίζω να πιστεύω αυτά που μου λέει… Όσο προβληματική βέβαιη και αν είναι η πρώην όπως το περιγράφει, δεν μπορώ να μπω στη θέση της γιατί δεν έχω παιδί, πως μπορεί να του στερεί τον πατέρα ακόμα και αν ο χωρισμός είναι δική τους επιλογή. Εδώ να τονίσω πως η μητέρα έχει μεγάλη οικονομική άνεση αν αυτό παίζει ρόλο.

Ο προβληματισμός μου τώρα. Προσπαθώ με διακριτικό τρόπο να του τονίζω την σημαντικότητα του να βλέπει το παιδί του αφού και εκείνος το θέλει τόσο πολύ γιατί το άφησε τόσο μικρό και στο τέλος δεν θα το γνωρίζει καν. .. Άλλα ενώ είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, και τον έχω ερωτευτεί τόσο πολύ παρόλο που δεν περίμενα ποτέ ότι θα σκεφτόμουν να μοιραστώ τη ζωή μου με κάποιον που την έχει ήδη ζήσει αρχίζει όλο αυτό και με αγχώνει.

Μανούλες με συζύγους από πρώτους γάμους, πως ανταπεξέρχεστε σε αυτό. Πως είστε σίγουρες ότι θα καταφέρετε με ένα άλλο παιδί που είναι και πρέπει να είναι πάντα προτεραιότητα του συντρόφου σας γιατί αν δεν είναι , τότε ως άνθρωπος δεν αξίζει να είναι δίπλα μας ή σαν πατέρα των μελλοντικών κοινών παιδιών μας. Πως αντιμετωπίζεται το γεγονός ότι πολύ πιθανό να είστε οι δεύτερες στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του? Δεύτερος γάμος, δεύτερη γέννα, δευτέρα όλα… Πως αντιμετωπίζεται το θέμα όταν θα κάνεται δικά σας παιδία? Επίσης δεν φοβάστε ότι μπορεί ό άνθρωπος να χωρίσει και από εσάς όπως χώρησε και την πρώτη φορά?

Κάνω αυτές τις ερωτήσεις γιατί ξέρω και έτσι το επιβάλει και ο χαρακτήρας μου ότι αν μπω σε μια τέτοια διαδικασία μαζί του και προχωρήσω, πρέπει να είμαι 100% σίγουρη ότι μπορώ να είμαι δίπλα σε αυτό το παιδί και στα χρόνια που θα έρθουν δεν θα υπάρχουν ζήλιες από μέρους μου, ανασφάλειες και τα λοιπά… πώς όμως μπορείς αυτό να το ξέρεις εκ των προτέρων?

 

Δεν είμαι μανούλα με σύζυγο από πρώτο γάμο αλλά το θέμα σου είναι ΤΟΟΟΟΣΣΟΟΟΟΟΟ συνηθισμένο και έχω άποψη από αντίστοιχες περιπτώσεις στον περίγυρό μου.... κατ' αρχάς εσύ γνωρίζεις μόνο την άποψη που θέλει αυτός να γνωρίσεις.. δεν μπορείς να έχεις άποψη για το τι έγινε σε ένα γάμο και ένα χωρισμό παρά μόνο εάν έχεις γνωρίσει και τις δύο πλευρές.... ο πόλεμος νεύρων από την πλευρά της δεν μου κάνει και καμία εντύπωση γιατί εάν κρίνω από τον ευατό μου εάν όταν ο μικρός ήταν δύο μηνών (τουτέστιν 2 μήνες χωρίς ύπνο) να είχα να αντιμετωπίσω και ένα χωρισμό, νομίζω στην ίδια κατάσταση με την πρωην θα ήμουν εάν όχι και χειρότερα... το γεγονός ότι δεν του δινει διαζύγιο μπορεί να υποκρύπτει πολλά, πχ. να το κάνει η πρώην για να τον εκδικηθεί που την παράτησε με ένα μωράκι 2 μηνών κλπ κλπ... εσένα ομως δεν θα πρέπει να σε ενδιαφέρουν αυτά και δεν έχεις και κανένα δικαίωμα λόγου... αυτό που πρέπει να σε ενδιαφέρει είναι πως είσαι με έναν άνθρωπο που μετά από 5 χρόνια σχέσης, έκανε ένα μωράκι και το παράτησε.... τι ψάχνεις να βρεις από εκεί και πέρα???? ο άνθρωπος (ότι και να έγινε στη σχέση και στο γάμο) είναι ανώριμος και ευθυνόφοβος.... όλα τα άλλα είναι απλώς παραμύθια... κρίμα για το μωράκι πάντως....

[lacrimae80]

Απο όσο ξέρω και απο όσο ακούω απο τους γύρω του, φίλους κοικογένεια κτλ, εκείνη τον έδιωξε και εκείνη το επεδίωξε το διαζύγιο... Προφανώς όπως ποτέ δεν θα μάθω την αλήθεια..

[Izaki]

ο άνθρωπος (ότι και να έγινε στη σχέση και στο γάμο) είναι ανώριμος και ευθυνόφοβος.... όλα τα άλλα είναι απλώς παραμύθια... κρίμα για το μωράκι πάντως....

Συμφωνώ!

Οι γύρω του που αναφέρεις είναι στο δικό του "στρατόπεδο", οι γονείς του, οι φίλοι του τί θα σου έλεγαν; Το πιό πιθανόν αφού ζούσαν σε άλλη πόλη και η δική τους πληροφόρηση να πηγάζει αποκλειστικά από τον φίλο σου.. Και εμένα μου έκανε πολύ κακή εντύπωση πώς με τέτοια ευκολία παράτησε το νεογέννητο παιδί του και έβαλε τέτοια απόσταση ανάμεσα τους. Ότι και αν έγινε με την πρώην γυναίκα του έπρεπε να μείνει εκεί και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του σαν πατέρας. Τώρα γιατί δεν το έκανε μόνο εκείνος το ξέρει αλλά μου φαίνεται λογικό που σε προβληματίζει. Η συμπεριφορά της γυναίκας του όπως είπε και η elenip είναι λογική, βάζοντας τον εαυτό μου στη θέση της 2 μηνών λεχώνα με τις ορμόνες στο κόκκινο, τα ξενύχτια και την ευθύνη ενός νέου μωρού να έχω να αντιμετωπίσω και ένα διαζύγιο σίγουρα οι αντιδράσεις μου δεν θα ήταν πολύ ήρεμες. Ελπίζω για το καλό του μωρού να θυμηθεί ότι είναι πατέρας έστω και τώρα..

[rosaki]

εγώ πιστεύω ότι η κάθε περίπτωση είναι τόσο ξεχωριστή και δεν μπορείς απλά να τσουβαλιάζεις ανθρώπους και καταστάσεις.

οπότε μόνη σου θα πρέπει να δεις τι πραγματικά συμβαίνει. όντως το να αφήνεις μια μαμά με ένα νεογέννητο δεν είναι καλό δείγμα.

δεν μπορώ να φανταστώ πόσο ανυπόφορη ήταν η κατάσταση που δεν είχε την υπομονή και μείνει τον πρώτο καιρό με τη γυναίκα και το νεογέννητο και σιγά σιγά να δρομολογούσε το διαζύγιο.

[maria ampelokipi]

όσο καλός και να είναι ο άνθρωπός σου, ποτέ μα ποτέ (και κυρίως όταν θα σφίγγουν τα πράγματα για χίλιους δυο λόγους) δεν θα σου φύγει από το μυαλό η ανασφάλεια ότι έρχεσαι δεύτερη στη ζωή του, το παιδί που ενδεχομένως θα κάνετε θα έχει ήδη ένα αδερφάκι, τον ενθουσιασμό της γέννησης του παιδιού του θα τον έχει ξαναζήσει, γενικώς δεν θα έχετε μαζί κοινές τις πρώτες φορές

οπότε θα πρέπει να σκεφτείς ΕΣΥ αν το αντέχεις αυτό και κατά πόσο δεν σε πειράζει...

[goody]

όσο καλός και να είναι ο άνθρωπός σου, ποτέ μα ποτέ (και κυρίως όταν θα σφίγγουν τα πράγματα για χίλιους δυο λόγους) δεν θα σου φύγει από το μυαλό η ανασφάλεια ότι έρχεσαι δεύτερη στη ζωή του, το παιδί που ενδεχομένως θα κάνετε θα έχει ήδη ένα αδερφάκι, τον ενθουσιασμό της γέννησης του παιδιού του θα τον έχει ξαναζήσει, γενικώς δεν θα έχετε μαζί κοινές τις πρώτες φορές

οπότε θα πρέπει να σκεφτείς ΕΣΥ αν το αντέχεις αυτό και κατά πόσο δεν σε πειράζει...

 

 

Αυτο θα ισχυε στην περιπτωση που ειχε ζησει τον γαμο και το παιδι του. Στη συγκεκριμενη περιπτωση 6 μηνες γαμου και χωρισμος με νεογεννητο παιδακι ειναι σαν να μην το εζησε οποτε αν ξαναπαντρευτει ή κανει ενα δευτερο παιδακι τοτε θα το καταλαβει και θα εχει τη χαρα της γεννησης και των ''πρωτων'' στιγμων.

Εγω χωρισα εγκυος και μετα απο 2 μηνες γαμου οποτε δεν μπορω να πω οτι χορτασα γαμο και οικογενεια, θα ηθελα να ξαναφτιαξω την ζωη μου αν εβρισκα καποιον καταλληλο. Το ιδιο μπορει να ισχυει και για τον φιλο της.

Η περιπτωση μου μοιαζει με του φιλου σου lacrimae, κι εμεις μετα απο 5 χρονια παντρευτηκαμε και δυστυχως ο δικος μου ειναι παντελως απων, δεν το ειδε ποτε το παιδι, ουτε προσπαθησε ποτε.

Κρινοντας λοιπον απο τα δικα μου σου λεω να κρατας μικρο καλαθι σαυτα που σου λεει, το πιθανοτερο ειναι οτι η σχεση του με τη γυναικα του ειχε χαλασει και δεν υπηρχε πια αγαπη γιαυτο και το παιδι τους διελυσε αντι να τους ενωσει. Εσυ μην πολυανακατευεσαι στο πως χειριζεται την κατασταση, να εισαι παρατηρητης και με τον καιρο θα εχεις καλυτερη εικονα. (αν πετυχεις και τη δικογραφια του διαζυγιου του πουθενα ριξε της μια ματια, αλλα μην φρικαρεις, μπορει να μην ειναι και ολα αληθινα-μπορει και να ειναι ομως-).

[lacrimae80]

Αυτό λέει και εκείνος, δεν νιώθει λέει ότι έκανε οικογένεια γιατί τισ καλύτερες στιγμές του του τησ χάλασε εκείνη και δεν πρόλαβε να νιώσει ούτε πατέρας ουτε σύζηγοσ... προφανω΄ς η σχέση είχε χαλάσει απο πρίν γιατί αυτο καταλαβαίνω απο τα συμφραζόμενα....

 

Πρέπει να σκεφτώ και να δουλέψω αυτό το θέμα τησ "δευτερης" σε κάθε περίπτωση, όχι για το παιδί που τα υπεραγαπάω αλλά για το ότι τα έχει ξαναζήσει και μπορεί και μένα να μου τα κάνει.... απλά είμαι ερωτευμένη και προφανώς δεν βλέπω καθαρα...

[goody]

Μην το βλεπεις ετσι...δεν εισαι η δευτερη. Ενδεχομενως μπορει να εισαι η 20η, με την εννοια οτι ξαναειχε σχεση, ξαναεχει ερωτευτει, εχει εμπειριες. Με τον ιδιο τροπο να το βλεπεις κι αυτο. Απλα εχει την εμπειρια του γαμου, οχι του ουσιαστικου γαμου, της τελετης μονο. Κατα τα αλλα δεν εχει σημασια, η πρωην γυναικα του ειναι οπως οι αλλες πρωην της ζωης του, εσυ να δεις τον χαρακτηρα του.

Αν εμενα με ρωταγε καποια για τον πρωην μου θα της ελεγα μακρια!!! Λαθη ολοι μπορει να κανουμε, ή να μην ειμαστε ετοιμοι για καποια πραγματα, ή να πληγωσουμε καποιον. Το θεμα ειναι, ετυχε ή ειναι η στανταρ συμπεριφορα του?

Γιατι ο δικος μου πρωην ηταν απλα κομπλεξικος αντρας και ποτε του δεν ειχε φερθει καλα σε καμια σχεση του. Δεν το εβλεπα ομως, ημασταν ερωτευμενοι και περναγαμε καλα. Οταν του περασε ομως φερθηκε πολυ ασχημα, δεν ηξερε να αγαπαει. Αυτα μετρανε, αυτα να δεις...

[ekavi_]

Απλώς μην βιαστείς να πάρεις αποφάσεις. Άσε λίγο το χρόνο να κυλήσει.

 

Το παιδί αν κατάλαβα καλά ήρθε εκτός γάμου; Δηλαδή πρώτα έμεινε έγκυος η πρώην και μετά παντρεύτηκαν και με το που γέννησε χώρισαν και αυτός πήγε να μείνει σε άλλη πόλη... Θα πρέπει να υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος, έτσι δεν είναι; Εγώ στη θέση σου θα ήθελα να ξέρω τι ακριβώς συνέβη, κυρίως επειδή υπάρχει ένα παιδάκι. Το ότι δεν τον αφήνει να το βλέπει είναι τσεκαρισμένο; Έχει βγει δηλαδή κάποια προσωρινή απόφαση δικαστηρίου και εκείνη την παραβιάζει;

[lacrimae80]

Εχουν κάνει ιδιωτικό συμφωνιτικό για τις ώρες και τις μέρες που όποτε πηγαίνει πάντα κάτι βρίσκει και του δημιουργεί προβλήματα. Της στέλνει εξω΄δικα γιατί παίρνει το παιδί ή το αφήνει στουσ γονείς της και φέυγει.

 

Ναι έγινε ο γάμος ουσα έγγυος...

 

Ρε παιδιά για να καταλάβω αυτά τα διαζύγια πόσο καιρό κάνουν?

[goody]

Το δικο μου που εγινε με αντιδικια (δηλαδη εις βαρος καποιου) πηρε σχεδον 3 χρονια με αναβολες κλπ. αλλιως ενα απλο συναινετικο νομιζω βγαινει στους 6 μηνες. Σου δινουν υποχρεωτικα περιθωριο καποιους μηνες απο την στιγμη που κανεις αιτηση διαζυγιου για να εισαι σιγουρος οτι θες να χωρισεις.

Το παιδι του ειναι πολυ μικρο για να το παιρνει παντως, μηπως γιαυτο δεν του το δινει? Γιατι 2 μηνων ειναι πολυ μικρουλι για να αποχωριζεται τη μαμα του και το σπιτι του, ειδικα αμα θηλαζει κιολας. Συνηθως σε τοσο μωρα ο πατερας το βλεπει στο σπιτι της μαμας. Αλλα τι λεω, αν ειστε μαζι 1 χρονο τοτε το παιδακι εχει χρονισει σωστα?

Πληρωνει διατροφη για το παιδι? Του στελνει δωρακια?

[elenip]

Αυτό λέει και εκείνος, δεν νιώθει λέει ότι έκανε οικογένεια γιατί τισ καλύτερες στιγμές του του τησ χάλασε εκείνη και δεν πρόλαβε να νιώσει ούτε πατέρας ουτε σύζηγοσ... προφανω΄ς η σχέση είχε χαλάσει απο πρίν γιατί αυτο καταλαβαίνω απο τα συμφραζόμενα....

 

Πρέπει να σκεφτώ και να δουλέψω αυτό το θέμα τησ "δευτερης" σε κάθε περίπτωση, όχι για το παιδί που τα υπεραγαπάω αλλά για το ότι τα έχει ξαναζήσει και μπορεί και μένα να μου τα κάνει.... απλά είμαι ερωτευμένη και προφανώς δεν βλέπω καθαρα...

 

Συγνώμη αλλά αν είχε χαλάσει η σχέση και από πριν τότε μιλάμε για το μεγαλείο της ανευθυνότητας (και από τους 2 εμπλεκόμενους) να φέρουν ένα παιδάκι στον κόσμο.. νομίζω ότι οι προβληματισμοί σου θα πρέπει να εστιαστούν στα σοβαρά θέματα όχι σε αυτά που αναφέρεις (π.χ. δευτερη γυναίκα - δεύτερο παιδί).. βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος...

[lacrimae80]

Εννοείται ότι προσπαθώ να εστιάζω στα σοβαρά και για αυτό απορώ για το διαζύγιο και την πραγματική αιτία του... Αλλα ειμαι θεωρώ αρκετά νοήμον άνθρωπος και δεν μου βγάζει σαν χαρακτήρας ανευθυνότητα εδω και ενα χρόνο.. Το μονο στοιχείο που βγάζει ειναι αυτό με το παιδί που επειδή ειναι και το πιο σημαντικό απο ολα προσπαθώ να μάθω τι πραγματικά έγινε αλλα άνθρακας ο θησαυρός... Νομιζω το διακαιουμαι για να εχω καθαρή κρίση αλλα δυσκολεύομαι εφόσον γνωρίζω τη μια πλευρά...

 

Στη διατροφή ειναι τυπικοταυτός και μάλιστα πολυ πάραπανω απο τα συμφωνημενα. Δώρα δεν ξέρω... Οταν πηγαίνει τι κανει πάντως τηλεφωνο δεν παίρνει εκείνος σε άσχετο χρόνο να δει τι κάνουν... Αυτή η γυναικα τον μιςει και δεν μπορεί να τον μιση χωρίς λόγο... Απλά πρέπει να μάθω για να αποχωρήσω μ χίλια αν τίθεται θέμα τέτοιο..

[goody]

Για αυτο σε ρωτησα για δωρα, επειδη δεν μπορεις να εισαι σιγουρη οτι ισχυουν οσα σου λεει κρινε απο αυτα που βλεπεις με τα ματια σου. Δωρακια, φωτογραφιες, λεφτα, βοηθεια, ενδιαφερον, τηλεφωνα,επισκεψεις.

Αν δεν βλεπεις κατι περα απο αυτα που σου λεει εκεινος (της εβαλα λεφτα, θα πηγαινα να δω το παιδι αλλα μου ειπε οχι κλπ) τοτε κρατα πολυυυ μικρο καλαθι, το ενδιαφερον δεν κρυβεται αν υπαρχει.

[Λαΐδα]

Μπραβο σου που τα σκεφτεσαι ολα αυτα...δεν ξερω τον συντροφο σου η τη γυναικα του, παντως για εναν χωρισμο φταινε παντα δυο. προσωπικα δεν θα εμπαινα σε σχεση με χωρισμενο γονιο και να με συγχωρουν οσοι-ες με διαβαζουν και ειναι χωρισμενοι. Ειναι πολυ δυσκολη κατασταση....

[ilonka19]

Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να κάνω γάμο με άνθρωπο που έχει παιδί από προηγούμενο γάμο, αλλά δεν σε προβληματίζει καθόλου το γεγονός ότι ενώ εσύ σκέφτεσαι ένα κοινό μέλλον με αυτόν τον άνθρωπο αυτός δεν είναι κάνει σε θέση να μοιραστεί μαζί σου το λόγο ο οποίος τον οδήγησε σε ένα διαζύγιο. Εσύ θέλεις να μοιραστεί στα πάντα μαζί του και αυτός δεν είναι σε θέση να μοιραστεί μαζί σου ένα γεγονός;

[lacrimae80]

Θα το θέσω προ τετελεσμένου, θα του πω ότι αν θέλει να συνεχίσουμε και να το κάνουμε σωστά τότε πρέεπι να ξέρω. Και απο το χειρισμό του νομιζω θα καταλάβω πολλα... Ασε που οπότε πάω να του ανοίξω κουβέντα γίνεται τούρκος με εκείνη αλλά και πάλι δεν λέει κάτι σημαντικό και ξεκάθαρο. Πχ πήγε με άλλον, μου είπε ψέμματα κτλ

[lacrimae80]

Κορίτσια, εσείς που παντρευτήκατε χωρίσμένο με παιδί πωσ τα καταφέρνετε... Δεν με απασχολεί το οικονομικό, συναισθηματικά μιλώντας όμως?

[vivien9]

Συγνώμη αλλά αν είχε χαλάσει η σχέση και από πριν τότε μιλάμε για το μεγαλείο της ανευθυνότητας (και από τους 2 εμπλεκόμενους) να φέρουν ένα παιδάκι στον κόσμο.. νομίζω ότι οι προβληματισμοί σου θα πρέπει να εστιαστούν στα σοβαρά θέματα όχι σε αυτά που αναφέρεις (π.χ. δευτερη γυναίκα - δεύτερο παιδί).. βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος...

Μα γιατί είναι το μεγαλείο της ανευθυνότητας? Δεν έχουμε ιδέα για το πώς έγιναν τα πράγματα. Τόσο περιέργο είναι σε μια 5χρονη σχέση με σκαμπανεβάσματα και φθίνουσα πορεία να ήρθε ένα παιδί? Δηλαδή τι θα ήταν υπεύθυνο, να πουν δεν είμαστε καλά αυτό τον καιρό, να το ρίξουμε?

 

lacrimae80 μπράβο σου που τα σκέφτεσαι όλα αυτά τόσο ώριμα. Δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που ερωτεύτηκε χωρισμένο με παιδί. 'Οσο για το ότι παράτησε γυναίκα με 2 μηνών παιδί, είναι εύκολο να κατακρίνουμε.. όμως αν όντως τον έδιωξε η (οικονομικά ανεξάρτητη, έχει σημασία) γυναίκα του και του κάνει τη ζωή δύσκολη από εκδίκηση, δεν βρίσκω να μπορούσε ο φίλος σου να κάνει πολλά παραπάνω εκτός απο εξώδικα..και συμφωνώ και με την goody, το ενδιαφέρον δεν κρύβεται αν υπάρχει, δώσε χρόνο στην σχέση σου και θα πάρεις τις απαντήσεις σου.

[elenip]

Μα γιατί είναι το μεγαλείο της ανευθυνότητας? Δεν έχουμε ιδέα για το πώς έγιναν τα πράγματα. Τόσο περιέργο είναι σε μια 5χρονη σχέση με σκαμπανεβάσματα και φθίνουσα πορεία να ήρθε ένα παιδί? Δηλαδή τι θα ήταν υπεύθυνο, να πουν δεν είμαστε καλά αυτό τον καιρό, να το ρίξουμε?

 

lacrimae80 μπράβο σου που τα σκέφτεσαι όλα αυτά τόσο ώριμα. Δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που ερωτεύτηκε χωρισμένο με παιδί. 'Οσο για το ότι παράτησε γυναίκα με 2 μηνών παιδί, είναι εύκολο να κατακρίνουμε.. όμως αν όντως τον έδιωξε η (οικονομικά ανεξάρτητη, έχει σημασία) γυναίκα του και του κάνει τη ζωή δύσκολη από εκδίκηση, δεν βρίσκω να μπορούσε ο φίλος σου να κάνει πολλά παραπάνω εκτός απο εξώδικα..και συμφωνώ και με την goody, το ενδιαφέρον δεν κρύβεται αν υπάρχει, δώσε χρόνο στην σχέση σου και θα πάρεις τις απαντήσεις σου.

 

Κανείς δεν κατακρίνει κάποιον και εννοείται ότι σε όλες τις σχέσεις μπορεί να υπάρξουν σκαμπανεβάσματα... αλλά άμα δεν είσαι καλά στην σχέση και βλεπεις ότι δεν τραβάει παίρνεις και καμία προφύλαξη βρε παιδί μου, το παιδί δεν έρχεται από μόνο του (και δεν σπάει πάντα το προφυλακτικό ) .... εάν λοιπόν δεν είσαι καλά στην σχέση σου και κάνεις ελεύθερα και σεξ τι είσαι "υπεύθυνος"???? την έκτρωση δεν την συζητώ καν σαν πιθανότητα αλλά το να παντρευτείς και σε 2 μήνες να χωρίσεις δείχνει πολλά από μόνο του.... εάν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μπορεί να πει στην κοπέλα του που είναι ένα χρόνο μαζί τι πραγματικά συνέβη και τις λέει μόνο αρλούμπες εσένα τι σου δείχνει για τον χαρακτήρα του?? εγώ προσωπικά θα έκοβα πέρα....

[livinath]

Τον έδιωξε και εκείνος έφυγε? Έτσι απλά? Και άλλαξε και πόλη? Μην ρωτάς γυναίκες να σου πούμε πως και τι. Ρώτα έναν πατέρα, αν τον έδιωχνε η γυναίκα του από το σπίτι και δεν του επέτρεπε να δει το παιδί του τι θα έκανε. Αμφιβάλλω αν θα βρεθεί ένας να σου πει ότι θα έφευγε και μάλιστα τόσο μακρυά από το παιδί του ή αν θα την άφηνε σε χλωρό κλαρί αν δεν τον άφηνε να το δει.

 

Κάτι άλλο. Έγραψες πιο πάνω κάτι για ιδ. συμφωνητικό που έχουν υπογράψει για τις συναντήσεις. Ισχύει το ίδιο και για την διατροφή? Το έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους χωρίς να γίνει δικαστήριο? Στο λέω γιατί τα δικαστήρια για την διατροφή των παιδιών και τις συναντήσεις γίνονται το αργότερο σε έξι μήνες από την ημερομηνία που θα δηλωθεί η διάσταση.

 

Επίσης όσο αφορά το διαζύγιο, ακόμα κι αν δεν θέλει να του το δώσει, αυτό βγαίνει αυτόματα 2 χρόνια μετά την ημερομηνία της διάστασης. Μήπως του έχει κάνει αγωγή? Αν ναι τότε πάει σε αντιδικία όπότε φέξε μου και γλίστρησα.

 

Άλλο. Κατηγορεί, όπως έγραψες, την πρώην του ότι πήγε με άλλον. Πότε πήγε με άλλον?? Δύο μηνών λεχώνα??? Δεν σου κάνει εντύπωση αυτό? Αν είχε γίνει πριν, απορώ και γιατί παντρεύτηκαν... Στη θέση του θα είχα σοβαρές ενστάσεις για το ποιανού είναι το παιδί.

 

Υποθέτω ότι αυτά που σου λέει δεν σου είναι αρκετά, δεν σου κολλάνε, κάτι δεν πάει καλά κι αυτό το νιώθεις. Βάλε τα πράγματα κάτω, ξέχνα ότι νιώθεις για εκείνον και σκέψου μόνο με το μυαλό. Ρώτα και κανένα δικηγόρο να δεις πόσο στέκουν αυτά που σου έχει πει. Μετά θα είναι εύκολο να αποφασίσεις.

[vivien9]

Κανείς δεν κατακρίνει κάποιον και εννοείται ότι σε όλες τις σχέσεις μπορεί να υπάρξουν σκαμπανεβάσματα... αλλά άμα δεν είσαι καλά στην σχέση και βλεπεις ότι δεν τραβάει παίρνεις και καμία προφύλαξη βρε παιδί μου, το παιδί δεν έρχεται από μόνο του (και δεν σπάει πάντα το προφυλακτικό ) .... εάν λοιπόν δεν είσαι καλά στην σχέση σου και κάνεις ελεύθερα και σεξ τι είσαι "υπεύθυνος"???? την έκτρωση δεν την συζητώ καν σαν πιθανότητα αλλά το να παντρευτείς και σε 2 μήνες να χωρίσεις δείχνει πολλά από μόνο του.... εάν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μπορεί να πει στην κοπέλα του που είναι ένα χρόνο μαζί τι πραγματικά συνέβη και τις λέει μόνο αρλούμπες εσένα τι σου δείχνει για τον χαρακτήρα του?? εγώ προσωπικά θα έκοβα πέρα....

Οι αρλούμπες (χαχαχα που την θυμήθηκες αυτή την λέξη) είναι όντως ανησυχητικό σημάδι.. το να χωρίσεις με μωρό 2 μηνών (γιατί αυτό είναι το σημαντικό όχι ο γάμος που προφανώς έγινε λόγω εγκυμοσύνης) ούτε αυτό μου κάνει εντύπωση, αν σκεφτώ ότι το μωρό εμάς σχεδόν μας διέλυσε σαν ζευγάρι κι ας μην είχαμε προβλήματα πριν..αφού πλεόν απορώ όταν ζευγάρια με -κάποια οποιαδήποτε- προβλήματα στην σχέση τους, δεν χωρίζουν όταν κάνουν παιδί.

[lacrimae80]

livinath, δεν είπα πουθενά πως είχε άλλον η κοπέλα, ποτέ δεν το είπε για εκέινη αυτο. Δεν ήταν τρίτο πρόσωπο απο ότι καταλαβαίνω. Αλλαξε πόλη εκείνος 4-5 μηνές μετά το χωρισμό του και μετά τον γνώρισα εγω..

[elenip]

Οι αρλούμπες (χαχαχα που την θυμήθηκες αυτή την λέξη) είναι όντως ανησυχητικό σημάδι.. το να χωρίσεις με μωρό 2 μηνών (γιατί αυτό είναι το σημαντικό όχι ο γάμος που προφανώς έγινε λόγω εγκυμοσύνης) ούτε αυτό μου κάνει εντύπωση, αν σκεφτώ ότι το μωρό εμάς σχεδόν μας διέλυσε σαν ζευγάρι κι ας μην είχαμε προβλήματα πριν..αφού πλεόν απορώ όταν ζευγάρια με -κάποια οποιαδήποτε- προβλήματα στην σχέση τους, δεν χωρίζουν όταν κάνουν παιδί.

 

Εσύ γλυκειά μου βλεπεις το πρόσωπο που αυτός θέλει να δεις... ένας άνθρωπος αναλόγως των καταστάσεων που ζει βγάζει και τον πραγματικό του ευατό.. δηλ. τώρα είσαστε μαζί σε μία σχέση, ενδεχομένως περνάτε καλά, ευθύνες δεν υπάρχουν, ζείτε την σχέση σας, αυτός είναι μακριά από δυσάρεστες καταστάσεις, εννοείται ότι θα σου φαίνονται όλα ωραία.. εάν τον ίδιο άνθρωπο τώρα τον βάλεις σε άλλο χώρο, με πίεση, ευθύνες, δυσάρεστες καταστάσεις κλπ κλπ δεν θα είναι ο τέλειος / ευγενικός / γλυκομίλητος κλπ κλπ... εγώ όπως σου έγραψα και πιο πάνω η όλη στάση του μου δημιουργεί ερωτηματικά.. εφόσον είστε 1 χρόνο μαζί σου "χρωστάει" να σου πει όλη την αλήθεια για το παρελθόν για να ξέρεις και εσύ τι να κάνεις... το θέμα είναι πως θα ξέρεις εάν σου είπε την αλήθεια.. η μέχρι τώρα πορεία της ζωής του πάντως είναι ένα δείγμα ότι ο άνθρωπος δεν είναι της εμπιστοσύνης.. δεν κρίνω κανένα αλλά εγώ προσωπικά θα φοβόμουν να κάνω όνειρα για γάμο - παιδιά με έναν τέτοιο άνθρωπο....