Αιμοληψία - σας ζήτησαν να βγείτε απο το δωμάτιο?

[CICI]

εμεις νοσηλευτίκαμε στο διαβαλκανικό, πριν από 2μήνες, όταν ο μικρός ήταν 16 μηνών. μας βγάλαν έξω από την αίθουσα που του πήραν αίμα και του βάλαν πεταλούδα, με την δικαιολογία οτί το παιδι θα εκλεγε περισσότερο αμα μας εβλεπε. το αποτέλεσμα ήταν να δαγκασει την μία από τις 4 νοσοκόμες που τον κρατούσαν!

[Lucy]

σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο, ήμασταν μαζί με τον άντρα μου και ο ένας μας την είχε αγκαλιά ενώ ο άλλος της κρατούσε το χέρι σταθερό. δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι υπάρχει περίπτωση να σε βγάλουν έξω... αν είναι δυνατόν!!!!

[Lucy]

μπορούν να σε αναγκάσουν να βγεις με το ζόρι??? θα τους πάρει και θα τους σηκώσει!!!

[lianakleopatra]

Μου έχει τύχει και είναι από τις χειρότερες εμπειρίες να ακούς το παιδί σου 2 ετών να φωνάζει βοήθεια και να μην μπορείς να μπουκάρεις μέσα να τους πλακώσεις όλους! Μου συνέβη στο Παιδιατρικό του Κρατικού Νικαίας πριν 3 χρόνια όταν είχαμε εισάγει την μικρή για ιογενή γαστρεντερίτιδα.

[ANABELA]

κι εμεις λιγες μερες πριν καναμε γενικη εξεταση σε ιδιωτικο ιατρειο κ της πηρανε αιμα.φυσικα ημασταν κ οι δυο γονεις μεσα κ της μιλαγαμε κ της κραταγαμε το χερι.το μωρακι μου δεν εκλαψε καθολου αντιθετως μας χαμογελουσε.με τιποτα δεν θα την αφηνα μονη.

[picoulini]

Στην ευρωδιαγνωση πυλης αξιου θεσ/νικης για την μαγνητικη της μικρης

με αφησαν για την αναισθησια περιτο να πω πως η αναισθησιολογος ηταν

ΑΣΧΕΤΗ και ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ την τσιμπουσε συνεχως για ενα μισαωρο,το μωρο

ηταν σε κατασταση σοκ,εχε χαρη που καναμε μαγνητικη για να δουμε αν ο ογκος που ειχε ηταν καλοηθης ετσι δεν μιλησα καθολου,εσφιξα τα δοντια μου προσπαθωντας να δωσω κουραγιο στο μωρο λεγωντας του πως ολα θα τελειωναν και θα πηγαιναμε γρηγορα σπιτι,αφου τελικα κοιμηθηκε με εβγαλαν εξω.οταν τελειωσε η μαγνητικη το ΖΩΟ αναισθησιολογος μου παρεδωσε ενα παιδι με μισοκατεβασμενο καλσον γεματο αιματα παντου,ουτε το καλσον του δεν μπορεσε να ανεβαση αφηστε που του εκανε και δοση για ελεφαντα αφου ουτε να μιληση δεν μπορουσε ισα που το καταλαβαινα,αν δεν ηταν τοσο επειγον η εξεταση θα το ειχα παρει και θα την ειχα στειλει στον αγηριστο και αυτην αλλα και αυτον που την διαλεξε.Στο διαβαλκανικο που της πηραν αιμα με αφησαν χωρις να το ζητησω και περιτο να πω πως αυτοι που της πηραν ηταν 2 κοριτσακια οχι πανω απο 20 χρονων και δεν καταλαβε τιποτα.

[Ntimi]

Γέννησα στο Έλενα, μου ζήτησαν ευγενικά να φύγω αν δεν αντέχω να βλέπω. Όχι λέω αντέχω. Για να μην πολυλογώ του πατούσε το ποδαράκι στη φτέρνα με τέτοια δύναμη που το μωρό είχε πλαντάξει στο κλάμα. Εννοείτε οτι το πήρα και πήγαμε στο δωματίο μας. Είχε το θράσος η γυναίκα να μου πει πόση ώρα τον έχω νηστικό και κλαίει!!!! Τελικά ήρθε η προισταμένη και του πήρε αίμα...

[Zaira]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα πραγματικά!

 

Σ' ό,τι μας αφορά έχει γίνει μία αιμοληψία από τη φτέρνα όταν το μωρό ήταν 3 ημερών για έλεγχο ενζύμου G6PD κλπ. Η αιμοληψία έγινε σε δημόσιο νοσοκομείο και δε μου ζητήθηκε να αποχωρήσω από το δωμάτιο. Θα πρέπει όμως να σημειώσω ότι δεν "προειδοποιήθηκα" ότι θα γίνει αιμοληψία και πως άλλες μητέρες έκλαιγαν και ήταν εμφανώς σοκαρισμένες. Εγώ ήμουν προετοιμασμένη για τη διαδικασία και δε σοκαρίστηκα.

 

Από τη μία καταλαβαίνω ότι είναι απαράδεκτο να εφαρμόζεται μία στάνταρ συμπεριφορά απέναντι στους γονείς, δλδ η απομάκρυνσή τους από το σημείο όπου γίνεται η αιμοληψία ή ο φλεβοκαθετηριασμός. Από την άλλη όμως εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε. Θέλω να πω ότι στο εξωτερικό αναμένεται -και συνήθως εκδηλώνεται - από τους γονείς μια συγκρατημένη, αν όχι φλεγματική, συμπεριφορά ακόμα και σε πιο λυπηρά περιστατικά από μια απλή αιματηρή ιατρική πράξη. Όμως δεν ισχύει το ιδιο για τους έλληνες γονείς που επιδεικνύουν συνήθως μια άκρως συναισθηματική και έντονη αντίδραση όταν πρόκειται για λυπηρά περιστατικά που μάλιστα αφορούν στα παιδιά τους. Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω τη συγκεκριμένη πρακτική, θα πρέπει να γίνει μία διάκριση ως προς την ιδιοσυγκρασία του μέσου έλληνα γονέα (και δη της μάνας) από την αντίστοιχη του δυτικοευρωπαίου. Αφού γίνει αυτό, μπορεί κανένας να εξηγήσει για ποιο λόγο το ιατρικονοσηλευτικό προσωπικό ζητεί την απομακρυνση μας από τα ιατρεία: για να μη πέσουμε κάτω λιπόθυμες, να μη θρηνήσουμε και να ξεριζώσουμε τούφες απ' τα μαλλιά μας επειδή τσιμπήσαν το μωράκι μας με μια βελόνα. (Το τράβηξα λίγο στο τέλος για να κάνω και λίγο χιούμορ με το φλογερό μας ταμπεραμέντο).

[mmdad]

Ο Κωνσταντινος μας εχει κανει 2 φορες (τοσες πειρα ειδηση εγω - δεν ξερω αν εκανε αμεσως μολις γεννηθηκε) εξεταση αιματος. Πριν φυγουμε απο το μαιευτηριο τον πηγε η νοσοκομα στην αιθουσα νεογνων και δεν με αφησε να παω μαζι. Τη δευτερη φορα οταν ηταν 5 μηνων (τη ζητησα εγω για να δω αν εχει στιγμα) στο εργαστηριο του νοσοκομιου του κραταγα το χερι σταθερο.

Ειμαστε στο Βελγιο.

[Κατερίνα 23]

Όσες φορές χρειάστηκε να τρυπηθεί ο μικρός μου (από εμβόλιο μέχρι αιμοληψία ) και μιλάω και για το ιδιωτικό νοσοκομείο που γεννήθηκε και για το δεύτερο ιδιωτικό που κάνουμε τα εμβόλια, αλλά και για το μικορβιολογικό εργαστήριο που μας παίρνουν αιματάκι για καμιά εξέταση.....κανείς...ποτέ δεν μου πρότεινε καν να βγω αν θελήσω. Μάλιστα έίναι παρόν και ο άντρας μου και εγώ, όπως θέλουμε. Πάντα του κρατώ το χέρι και στην τελευταία αιμοληψία για ένα δείκτη αλλεργίας που κάναμε, τον είχα και αγκαλιά. Και ΠΑΝΤΑ, υπαρχει έξτρα νοσοκόμα η οποία δεν συμμετέχει στην αιμοληψία αλλά η δουλειά της είναι να παρηγορεί το παιδί... Το είδα με τα μάτια μου και σε άλλα παιδάκια... Αλλά μιλάω για Εμιράτα, όχι για Ελλάδα.

[stella-alex]

εμας το μπουμπουκι μας οταν ηταν περιπου 40-45 ημερων δεν ετρωγε κ μας ειπε ο παιδιατρος να κανουμε κατι εξετασεις (για ουρολιμοξη) οταν πηγαμε στο διαβαλκανικο πηρε η γιατρος το μωρο κ ειπε θα τον παρουμε αιμα κ θα σας φωναξουμε να μπειτε οταν ειναι να παρουμε κ ουρα με συριγγα για καλυτερα αποτελεσματα να ειστε μαζι του...αλλα ο μικρος επειδη δεν ηταν καλα του πηραν αιμα κ δεν εκλαψε κ επιχειρησαν να παρουν αμεσως κ ουρα μια κ ηταν υσηχος οπως κι εγινε....στο αιμα μου ειπαν "μην φοβασαι αν δεν καθεται θα σου πω να μπεις" κ ολα καλα!!!!

[Mirka]

Δυο φορες πηραν αιμα απο το μεγαλο μου γιο και τις δυο στο μητερα.

Την πρωτη ηταν μονο νοσοκομες και μας εβγαλαν εξω.

Περιττο να πω οτι οταν ηρθε ο μικρος μου εξω ηταν μελανιασμενος απο το κλαμα και δεν μπορουσαμε να τον ηρεμισουμε με τιποτα!

Την δευτερη ηταν και η παιδιατρος η οποια μονη της μου ζητησε να μπω μεσα και μου εδειξε πως να κραταω τον μικρο.

Το μωρο μου δεν ηταν ουτε 2 χρονων καλα-καλα και δεν εβγαλε κιχ κι οταν τελειωσαμε γυρισε με κοιταξε και χαμογελασε.

Δεν υπαρχει περιπτωση ξανα να μας παρουν αιμα και να μην μπω μεσα μαζι του!

[liana03]

Σε ηλικία 5 μήνων κάναμε αιμοληψία στον γιο μου στο Ιασώ για αλλεργία, τότε μου είπαν ότι δεν επιτρέπεται να μπω μέσα με βρήκαν απροετοίμαστη και δεν αντέδρασα .....μετά από λίγο μου επέστρεψαν το μωρό με παραμορφωμένο το προσωπάκι του από το κλάμα δεν θα ξεχάσω πότε αυτή την στιγμή!

Μετά από 2 μήνες κάναμε αιμοληψία στο Παίδων Πεντέλης ήμασταν και οι δύο γονείς μέσα και κρατάγαμε το μωρό. Φυσικά και έκλαψε αλλά καμμιά σχέση με την πρώτη φορά.

Τέλος κάναμε στην Βιοιτρακή εξετάσεις αίματος για προληπτικούς λόγους όταν ήταν 2 χρονών και ήμασταν παρόν και οι 2 γονείς στην αιμολψιά εγώ τον κρατούσα στην αγκαλιά μου και του κρατούσα το χεράκι και ο μπαμπάς του μιλούσε, το παιδί δεν έκλαψε καθόλου και ήταν πολύ συνεργάσιμος.

[Sheena]

Ο Νικόλας νοσηλεύτηκε για 3,5 μήνες στο Μητέρα. Κατά την διαμονή του εκεί υπήρχε υπήρχαν 2 επισκεπτήρια 1 ώρας το πρωί και μισής το απόγευμα. Γενικά δεν με άφηναν ούτε να τον ακουμπάω καλά, καλά. Τον πήρα πρώτη φορά αγκαλιά μετά από 50 ημέρες. Από εκεί και μετά λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασης και εφόσον δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας μου επέτρεψαν κατ΄εξαίρεση να πηγαίνω όποτε θέλω. Όμως όσον αφορά το να τον πάρω αγκαλιά ήταν καθαρά θέμα νοσοκόμας. Υπήρχαν νοσοκόμες που είχαν την διάθεση να σε βοηθήσουν και άλλες που έλεγαν καλύτερα βλέπετε αλλά μην ακουμπάτε. Επιπλέον η υπόλοιπη οικογένεια τον είδε πρώτη φορά όταν γυρίσαμε σπίτι.

Στην Γερμανία αντίθετα όι εντατικές τους είναι ανοιχτές στους γονείς και σε ενθαρρύνουν να είσαι με το παιδί όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ήμουν παρούσα σε όλες τις εξετάσεις και παρακολούθησα και 1 χειρουργείο θωρακοτομής.

Στην Ολλανδία είναι ακόμη καλύτερα. Ο γονιός όχι απλά πρέπει να είναι παρόν αλλά βοηθάει. Η παρουσία του επιβάλλεται σε σημείο που σε παίρνουν τηλέφωνο κιόλας αν δεν είσαι εκεί.

Επιπλέον υπάρχουν άτομα που κρατούν το παιδί σου απασχολημένο για κάποια ώρα(ακόμα και στην εντατική), κλόουν διάσπαρτοι που περνούν από τα δωμάτια.

Με εξαίρεση την εντατική όλα τα υπόλοιπα δωμάτια ήταν μονόκλινα με κρεβάτι για την μητέρα.

Το μενού ήταν το κάτι άλλο, όλα αλεσμένα (λόγω της κατάστασης) και 2,3 επιλογές. Δηλαδή, δεν του άρεσε του Νίκου η κρέμα? Είχε γιαούρτι. Δεν του άρεσε το γιαούρτι? Είχε άλλου είδους επιδόρπιο κτλ κτλ.

[Sheena]

Ο Νικόλας νοσηλεύτηκε για 3,5 μήνες στο Μητέρα. Κατά την διαμονή του εκεί υπήρχε υπήρχαν 2 επισκεπτήρια 1 ώρας το πρωί και μισής το απόγευμα. Γενικά δεν με άφηναν ούτε να τον ακουμπάω καλά, καλά. Τον πήρα πρώτη φορά αγκαλιά μετά από 50 ημέρες. Από εκεί και μετά λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασης και εφόσον δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας μου επέτρεψαν κατ΄εξαίρεση να πηγαίνω όποτε θέλω. Όμως όσον αφορά το να τον πάρω αγκαλιά ήταν καθαρά θέμα νοσοκόμας. Υπήρχαν νοσοκόμες που είχαν την διάθεση να σε βοηθήσουν και άλλες που έλεγαν καλύτερα βλέπετε αλλά μην ακουμπάτε. Επιπλέον η υπόλοιπη οικογένεια τον είδε πρώτη φορά όταν γυρίσαμε σπίτι.

Στην Γερμανία αντίθετα όι εντατικές τους είναι ανοιχτές στους γονείς και σε ενθαρρύνουν να είσαι με το παιδί όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ήμουν παρούσα σε όλες τις εξετάσεις και παρακολούθησα και 1 χειρουργείο θωρακοτομής.

Στην Ολλανδία είναι ακόμη καλύτερα. Ο γονιός όχι απλά πρέπει να είναι παρόν αλλά βοηθάει. Η παρουσία του επιβάλλεται σε σημείο που σε παίρνουν τηλέφωνο κιόλας αν δεν είσαι εκεί.

Επιπλέον υπάρχουν άτομα που κρατούν το παιδί σου απασχολημένο για κάποια ώρα(ακόμα και στην εντατική), κλόουν διάσπαρτοι που περνούν από τα δωμάτια.

Με εξαίρεση την εντατική όλα τα υπόλοιπα δωμάτια ήταν μονόκλινα με κρεβάτι για την μητέρα.

Το μενού ήταν το κάτι άλλο, όλα αλεσμένα (λόγω της κατάστασης) και 2,3 επιλογές. Δηλαδή, δεν του άρεσε του Νίκου η κρέμα? Είχε γιαούρτι. Δεν του άρεσε το γιαούρτι? Είχε άλλου είδους επιδόρπιο κτλ κτλ.

[dora]

Στο Παιδων "Αγια Σοφια" στα επιγοντα κρατουσα εγω το παιδι αλλα η χοντρη που του πηρε αιμα μου ειπε να κραταω μονο το παιδι, οχι το χερι του , και το ακουμπησε σε ενα ξεχαρβαωμενο "χερι" (δεν ξερω πως λεγεται αυτο που ακουμπανε το χερι στην καρεκλα αιμοληψιας) το παιδι κουνηθηκε και του εσπασε τη φλεβα.

Και της το ειχα επισημανει οτι αυτο κουνιεται και οτι δεν θα κρατηθει σταθερο το χερι του παιδιου.

Μετα που καναμε εισαγωγη, την πρωτη φορα δεν μου επετρεψαν να μπω, βεβαια του πηραν γρηγορα, την δευτερη φορα μπηκα με το ετσι θελω αφου ουτως η αλλως ειχαμε ηδη γινει μπιλιες απο την προυγουμενη. (και υπο την απειλη στη γιατρο οτι θα εχει μονο μια ευκαιρια την δευτερη θα της κανω εγω ενεση).. Τσακα τσακα του πηρε σε δευτερολεπτα.

Σε διαγνωστικο κεντρο που ετυχε παλι να κανουμε εξετασεις 2 χρονων (στη Βιοιατρικη) ο μικρος δεν καθοταν καθολου κλωτσουσε και εκλαιγε αλλα οι κοπελες ηταν τοσο καλες που μαλλον πρεπει να τους φανηκα λιγο σκυλα εγω..

[mitaki]

Όσες φορές πήραν αίμα από τη μικρή μου σε δημόσιο νοσοκομείο ( Λοιμωδών Θεσ/νίκης) με βγάλαν έξω και δυστυχώς προσπαθούσαν 4 άτομα να ακινητοποιήσουν μωρό 1,5 χρονών!!! Σε εργαστήριο ιδιωτικό φυσικά οι άνθρωποι όχι μόνο με αφήσαν μέσα και εμένα και το μπαμπά της αλλά της βάλαν και ξυλοκαϊνη στο χεράκι της για να μη νιώσει το τσίμπημα πολύ... Να είναι καλά οι άνθρωποι.

[maria2]

Εγω δουλευω σε εργαστηριο! Βεβαια δεν ειναι παιδιατρικο κεντρο εκει,αλλα κανουμε εξετασεις στους παντες.

 

Ποτέ μα ποτέ δεν εχω βγαλει εξω τον γονεα!

Ειδικα οταν ειναι μικρο παιδακι ή μωρακι.Το κρατανε αγκαλια και εμεις παιρνουμε το αιμα.

[bloublou]

Της πρώτες μέρες της ζωής του λογω ίκτερου του πήραν αρκετές φορές αίμα δυστυχώς και στο νοσοκομείο του νησιού και στο Ρίο που μας στείλανε κάθε φορά μας έβγαζαν έξω. Μόνο σε ιδιωτικό που πήγα τελευταία φορά εκεί τον κράταγα στην αγκαλιά μου.

Δυστυχώς είναι απαράδεκτη γιατί απλά δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους και δεν θέλουν να τους βλέπουμε απλά τα πράγματα.

[ΕΝΦΕ]

εμεις νοσηλευτίκαμε στο διαβαλκανικό, πριν από 2μήνες, όταν ο μικρός ήταν 16 μηνών. μας βγάλαν έξω από την αίθουσα που του πήραν αίμα και του βάλαν πεταλούδα, με την δικαιολογία οτί το παιδι θα εκλεγε περισσότερο αμα μας εβλεπε. το αποτέλεσμα ήταν να δαγκασει την μία από τις 4 νοσοκόμες που τον κρατούσαν!

 

 

Και σ'εμάς στο διαβαλκανικό στα επείγοντα, είπανε να βγούμε έξω στην αιμοληψία αλλά τους δηλώσαμε ότι θα μείνουμε και μείναμε. Αντιθέτως σε άλλα ιδιωτικά πάντα είμαστε μαζί του και κρατάμε το μωρό.

Ξέρει κανείς τι προβλέπει η νομοθεσία? Πως είναι δυνατό το παιδί να διαφυλάξει τα δικαιώματα του ως ασθενής χωρίς την παρουσία των γονέων? Τι λένε οι ψυχολόγοι επισήμως? Εγώ ρώτησα στο υπουργείο Υγείας αλλά δεν έβγαλα άκρη.

[SSNR]

Κορίτσια πρώτη φορά ακούω να σε βγάζουνε έξω για να πάρουν αίμα ή να κάνουνε άλλες εξετάσεις σε μωρό. Το θεωρούσα αυτονόητο να είναι οι γονείς μέσα. Στο Ιασώ όταν γέννησα την 1η κόρη μου πρόωρα 1 μήνα της έπαιρναν αίμα από τη φτέρνα γιατί έμεινε 1 εβδομάδα σε θερμοκητίδα αφού ανέβασε ίκτερο 18. Όταν την ξαναπήγα 10 ημερών για τελικό έλεγχο εννοείται ότι ήμασταν μαζί της στην αιμοληψία αλλά και πάλι από την φτέρνα.

 

Σε ιδιωτικό ιατρείο στην Αργολίδα δεν τείθεται τέτοιο θέμα μάλιστα μας ζητάνε να είμαστε μαζί με το παιδί, πως αλλιώς θα είναι ήρεμο?????Μα είναι με τα καλά τους??Άκου να με βγάλουν έξω θα κατεβάσω όλο το νοσοκομείο??

[vereniki]

Πριν 2-3 βδομάδες που νοσηλευτήκαμε στο Παιδων Αγλαϊα Κυριακού, όταν ήρθε η ώρα να του πάρουν αίμα που ζήτησαν ευγενικά να βγω έξω, εγώ βγήκα λίγο έξω από την πόρτα την οποία όμως άφησαν ανοιχτή οπότε έβλεπα τι γινόταν και μετά από λίγο μπήκα από μόνη μου μέσα αλλά δεν μου είπαν να ξαναβγώ. Το μωρό σπάραξε αρκετά, δεν άντεχα να το ακούω, αλλά νομίζω ότι και αγκαλιά να το κράταγα δεν θα μπορούσα να παρηγορήσω 2,5 μηνών μωρό..

[Tia Mia]

Στο Φάνη (τον ανιψιό μου) που έχει χρειαστεί και αίμα να πάρουν και υπέρηχο και κυστεογραφία να κάνει, εξετάσεις που έχουν γίνει τόσο στο Παίδων Πεντέλης όσο και σε ιδιωτικά εργαστήρια, πάντα ήταν κάποιος μαζί του. Είτε αυτός ήταν η μαμά του είτε ο μπαμπάς του είτε εγώ, είτε και όλοι μαζί! Δεν μπορείς να κάνεις εξετάσεις σε ένα μωρό χωρίς την παρουσία κάποιου να τον ηρεμεί, να τον κρατά, κάποιου που να τον ξέρει και να τον εμπιστεύεται. Και φυσικά ο μικρός έκλαψε, ακόμα και μαζί μας, αλλά και μόνο το να ξέρει ότι είναι στην αγκαλιά ενός δικού του ανθρώπου πιστεύω ότι του έκανε καλό. Δεν θέλω καν να φανταστώ τί θα έκανε αν δεν μας είχε δίπλα του.

[dimitraz]

Κι εγώ με δυσκολία θα αφηνα το παιδί μου, σκεφτείτε όμως και τη δική τους θέση. Υπάρχουν γονείς που αγχώνονται με το κλάμα του παιδιού που φυσικά πονάει, γονείς που δε μπορούν να ανεχθούν που το προσωπικό δεν μπόρεσε να κάνει την αιμοληψία "με την πρώτη" και γονείς που γίνονται επιθετικοί βλέποντας το παιδί τους να δυσφορεί. Επειδή όμως μια τέτοια συμπεριφορά γονιών δεν κάνει καλό ούτε στους ίδιους ούτε στο παιδί ούτε στο προσωπικό της κλινικής συνήθως οι κανόνες λένε πως οι συγγενείς πρέπει να απομακρύνονται..

[Sylia]

πριν καποιους μηνες χρειαστηκε η μικρη μου να κανει καποιες εξετασεις αιματος και ουρων

προτιμησα την παιδιατρικη του Ιασω.

στη διαδικασια τοποθετησης της σακουλιτσας για τα ουρα ημουν παρουσα.

εγω την εντυσα μετα κι εμεινα μαζι της λιγο να ηρεμησει.

μετα ομως οταν θα επερναν το αιμα η νοσοκομα μου ζητησε να βγω εξω διοτι το θεωρουσαν

καλυτερο απο την αποψη οτι αμα ημουν εκει η μικρη θα προσπαθουσε να ερθει στην

αγκαλια μου και θα ηταν δυσκολοτερη η αιμοληψια.

επιπλεον θα την κρατουσε μια αλλη νοσοκομα που σαφως ηξερε τον τροπο στη συγκεκριμενη περιπτωση καλυτερα απο μενα....

ηταν ευγενεστατες δεν εχω παραπονο.

δε μου φανηκε τοσο παραλογο....