Σωματική τιμωρία & οριοθέτηση - στα δικά σας παιδιά

[Ελένη6]

Καθολου ειρωνικα......σου φαινομαι οταν ειρωνευομαι να το κανω με ΄μετρο ΄? ηταν πραγματικη η ερωτηση μου....

Τα μικρα σου ποσο ειναι?? τα ΄ζωηρα ΄ σου εννοω??

Ο λογος που ρωταω ειναι ενας....εχω μια κουμπαρα, ψυχολογο, πλακωνομασταν πριν κανουμε παιδια για τη σωματικη τιμωρια.....υπερ δεν ημουν ποτε αλλα ουτε και απολυτη τουλαχιστον για την ηπια. Και συμφωνω με τη summer wine οτι το 99·/. των γονιων εχουν τραβηξει μαλλακι, τσιμπησει, σπρωξει ΄αρπαξει ΄ δυνατα....

Εκεινη λοιπον ηταν καθετα κατα της οποιας σωματικης βιας. Τα παιδακια της ηταν πολυ ζωηρα....και ειναι....τα δικα μου οχι...εγω λοιπον δεν τα χτυπαω οπως δεν τα χτυπουσε μεχρι τα 5 τους και εκεινη ( ειναι δεκα χρονων και διδυμα αγορακια). Τα τελευταια δυο χρονια ομως γινεται χαμος.....οκ, δεν πεφτουν σφαλιαρες αλλα η τσιμπια δινει και παιρνει....πιο πολυ ομως οι φωνες. Και σκεφτομαι λοιπον οτι αν αυτη, ψυχολογος και απολυτα καθετη εναντιον εστω και της ηπιας σωματικης βιας δεν τα καταφερε, δυσκολο να το καταφερουν πολλες.

Εκεινη απανταει οτι ΄οταν δεν ξεσπας αλλα το χρησιμοποιεις σαν εσχατη λυση και αφου τα εχεις προειδοποιησει δεν μιλαμε για σωματικη βια αλλα για συνεπεια ΄.....

για αυτο ρωταεω γονεις με μεγαλυτερα παιδακια.....γιατι τοτε τα δεδομενα αλλαζουν.

 

Ναι η αλήθεια είναι πως δεν έχεις μέτρο:lol:Ο μικρός μου είναι 7 και η μεσαία 9,έχουν από δυο χρόνια διαφορά.Κοίτα χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά κανενός πιστεύω πως και οι ψυχολογοι ανθρωποι είναι,κάνουν τα ίδια λάθη με τους υπόλοιπους ανθρώπους.Πιστεύω πως και η λεκτική βια-γιατί υπάρχει και αυτή- είναι το ίδιο με τη σωματική και δεν χρησιμοποιώ καμία απο τις δυο!Εγώ έχω σαν τρόπο οριοθέτησης την τιμωρία.Είμαι πάντα πολυ ήρεμη-το έχω και σαν άνθρωπος βέβαια αυτό-και ακόμα όταν τα βάζω τιμωρια γίνεται σε ήπιους τόνους και χωρίς δεύτερη κουβέντα.Όταν δε είναι και ο σύζυγος στο σπίτι όλα γίνονται ακόμη πιο εύκολα γιατί κάνουμε κόμμα..

[Χαρά-Μαρία]

Εγω χαρα-μαρια μια που δεν ειμαι απολυτη, θα την εντυνα με το ζορι ΄σερνοντας ΄ την (= ηπια σωματικη βια) χωρις καν να εξηγησω. Μια φορα θα τα ελεγα, εστω δυο και αν εβλεπα οτι το κανει απο γινατι δεν θα ξαναμιλουσα. Θα την κατεβαζα κατω εστω σηκωτη για να δει οτι τσαμπα παει ο κοπος της....αυτος ο τροπος ομως καταλαβαινεις οτι δεν ειναι ο ιδανικος συμφωνα με τις παιδαγωγικες μεθοδους....ειναι ο ιδανικος ομως για τους χαρακτηρες που θελω να προσπαθησω να διαμορφωσω στα παιδια μου.

 

Αυτο εκανε και η μαμα του παραδειγματος στο τελος αλλα δεν ειναι βια, οπως λες κι εσυ??? Οι φιλες μας, που λενε οτι δεν χρησιμοποιουν ΠΟΤΕ βια, ΤΙ θα εκαναν???? Θα επαιρναν αδεια???

 

Εκτος βεβαια αν δεν τους κανουν τετοια σκηνικα, παω πασο. Εκτος επισης, αν δεν εργαζονται, οποτε δεν βιαζονται. Αν δεν ειχε η μαμα του παραδειγματος να παει στη δουλεια, απλα θα εξηγουσε και θα περιμενε οση ωρα χρειαζεται για να ηρεμησει το παιδι. 1, 2 ωρες, δεν ξερω. Η θα το εβαζε μια τιμωρια στη γωνια.

[Ελένη6]

Να σε κρινει αν σε ξερει ομως....οχι αν φανταζεται. Γιατι εδω μεσα κανεις δεν ξερει τον αλλον. Επισης να σε κρινει καποιος που εχει την δικαιοδοσια...η που του εχεις δωσει το δικαιωμα....

 

Κοίτα κρίνεις αυτά που διαβάζεις,δεν μπορείς να ξέρεις έναν ανθρωπο μέσα από ένα φορουμ.Τώρα εκτός φόρουμ μπορεί να κάναμε και παρέα και εδω μέσα να ξαμαλλιαζόμαστεΌλα φαίνονται πιο έντονα αν δεν βλέπεις τις εκφράσεις του άλλου όταν σου γράφει κάτι.

[Λαΐδα]

Μακαρι να συνεχισετε ετσι ελενη και να μη χρειαστει ποτε να ακουμπησεις τα παιδακια σου αλλα ουτε και να μετανιωσεις ποτε που καποτε δεν τα ακουμπησες . και εγω ετσι λεω....οτι παντα θα φτανει να τα αγριοκοιταζω....και εγω εχω και δυσκολο ρολο γιατι ο πατερας τους ειναι βουτυρο και εγω ειμαι η ΄κακια ΄ της υποθεσης....

Αλλα αν και θα προσπαθησω να μην το κανω, δεν αποκλειω οτι σε καποια στιγμη της ζωης μας ισως χρειαστει τελικα....ισως αναγκαστω οχι λογω νευρων, ψυχραιμη ειμαι...αλλα επειδη δεν θα εχω αλλη εναλλακτικη....

Και ο λογος που το λεω αυτο ειναι επειδη εχω δει καποιες φορες περιστατικα με πιο μεγαλα παιδια ( εκει πηγαινε η διαφορα με ενα βρεφακι που δεν καταλαβαινει αρα δεν λειτουργει αντιδραστικα) που λεω μεσα μου ΄ ε καλα κανει η μανα του που του εκανε αυτο ΄...μιλαμε παντα για ηπια κατασταση ετσι??

Αυτα απο εμενα.....σας καληνυχτω .

[Ελένη6]

Ωραια, και τωρα απο ενδιαφερον ρωταω κι οχι για να σε ειρωνευτω, να σου παραθεσω ενα (πραγματικο) παραδειγμα, και να μου πεις ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ στη θεση της ΜΑΝΑΣ:

"Ειναι 8 το πρωι, το σχολειο ανοιγει 8 με 8.15, μετα κλεινει η πορτα. Εχει καλεσει η μαμα ταξι και εχει ερθει, ειναι απο κατω και κορναρει οπως καθε πρωι.

Η 5χρονη κορη της, ξερει οτι α.εχει αργησει για το σχολειο, β. περιμενει το ταξι οπως καθε πρωι, γ. περιμενει η γιαγια της εξω απο το σχολειο στο κρυο να τη δει πριν μπει δ. η μαμα της πρεπει να προλαβει μια συναδελφο με το αυτοκινητο της για να παει στη δουλεια.

Αντι να ντυθει, αρχιζει να ουρλιαζει οτι θελει να της βρει η μαμα της το καλοκαιρινο της φορεμα.

Η μαμα της α. της εξηγει ηρεμα, οτι δεν γινεται να αλλαξει πρεπει να φυγουν (δεν ηρεμει η μικρη) β. της εξηγει ηρεμα, οτι ειναι χειμωνας θα κρυωσει (δεν ηρεμει η μικρη) γ. της εξηγει ηρεμα, οτι ο κανονας ειναι ο,τι ρουχα διαλεξει το βραδυ, πρεπει να φορεθουν κι οτι το εχουν συζητησει εκτενως το θεμα (δεν ηρεμει η μικρη) δ. την παει στη ντουλαπα της να δει οτι δεν υπαρχουν καλοκαιρινα (δεν ηρεμει η μικρη) ε. της λεει οτι πρεπει να φυγει, και ανοιγει την πορτα (δεν ηρεμει η μικρη) στ. της λεει οτι αν ντυθει, θα της φερει δωρο ο αγιος βασιλης αλλιως θα θυμωσει (δεν ηρεμει η μικρη) ........ δοκιμαζει αλλα 5-6 επιχειρηματα, μεχρι που εχουν περασει 25 λεπτα, το σχολειο εχει κλεισει, η συναδελφος εχει φυγει, εχει αργησει σε συσκεψη στο γραφειο, η γιαγια που μολις περασε πνευμονια εχει γινει παγοκολωνα και το ταξι ειναι ετοιμο να φυγει. Η μικρη ωστοσο, σκιζει απο πεισμα τη φορμα που θα επρεπε να φορεσει και της φωναζει "φυγε μονη σου δεν ερχομαι χωρις φορεμα"."

ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ???

Πραγματικα, ρωταω απο ενδιαφερον.

 

Καταλαβαίνεις βέβαια οτι για να φτάσει ένα παιδί στο ωμέγα(ουρλιαχτά,παράλογες απαιτήσεις κλπ) έχει ξεκινήσει από το άλφα όπου ήταν το πρώτο τέστ ανεκτικότητας που σου έκανε και εσύ άθελά σου ενέδωσες.Τα παιδιά μετα απο κάποια ηλικία μας δοκιμάζουν,τεστάρουν τα όρια μας για να ξέρουν πόσο τα παίρνει.Πρώτη ερώτηση:Αργήσατε να ξυπνήσετε από δικό σου λάθος;Έπειτα, προσωπικά θεωρώ πως το λάθος σου σε πρώτη φάση είναι το "πάμε στη ντουλάπα να δούμε ότι δεν υπάρχουν καλοκαιρινά".Αμέσως ενέδωσες στην παράλογη απαίτηση της και της έδωσες πάτημα για περισσότερες.Δεν πρέπει να πέφτεις σε τέτοιες παγίδες,απλά ντύνεις το παιδί χωρις πολλα λογια εξηγώντας ήρεμα και ωραία(όσο και να ουρλιάζει εκείνο) πως τωρα ντυνόμαστε για το σχολείο και τέλος.

[Ελένη6]

Μακαρι να συνεχισετε ετσι ελενη και να μη χρειαστει ποτε να ακουμπησεις τα παιδακια σου αλλα ουτε και να μετανιωσεις ποτε που καποτε δεν τα ακουμπησες . και εγω ετσι λεω....οτι παντα θα φτανει να τα αγριοκοιταζω....και εγω εχω και δυσκολο ρολο γιατι ο πατερας τους ειναι βουτυρο και εγω ειμαι η ΄κακια ΄ της υποθεσης....

Αλλα αν και θα προσπαθησω να μην το κανω, δεν αποκλειω οτι σε καποια στιγμη της ζωης μας ισως χρειαστει τελικα....ισως αναγκαστω οχι λογω νευρων, ψυχραιμη ειμαι...αλλα επειδη δεν θα εχω αλλη εναλλακτικη....

Και ο λογος που το λεω αυτο ειναι επειδη εχω δει καποιες φορες περιστατικα με πιο μεγαλα παιδια ( εκει πηγαινε η διαφορα με ενα βρεφακι που δεν καταλαβαινει αρα δεν λειτουργει αντιδραστικα) που λεω μεσα μου ΄ ε καλα κανει η μανα του που του εκανε αυτο ΄...μιλαμε παντα για ηπια κατασταση ετσι??

Αυτα απο εμενα.....σας καληνυχτω .

 

 

Σε μικρότερη ηλικία το έχω πει και εγώ αυτό, αλλά κάνοντας παιδιά κατάλαβα πως δεν φταίνε εκείνα που σε φτάνουν στα όρια αλλά εμείς που άθελά μας το επιτρέπουμε.Καλό βράδυ!

[ekavi_]

Εγώ δεν έχω χτυπήσει ποτέ τα παιδιά και ούτε πρόκειται, γιατί το θεωρώ αδιανόητο να χτυπάω κάποιον προκειμένου να τον κάνω να καταλάβει την άποψή μου ή προκειμένου να του την επιβάλλω.

Έχω φωνάξει όμως κάποιες φορές (που επίσης το θεωρώ λάθος) και έχω ζητήσει και συγνώμη από το παιδί που του φώναξα.

Επίσης έχει τύχει να πάρω αγκαλιά με το ζόρι τη μικρή και εκείνη να χτυπιέται στην αγκαλιά μου, αλλά αυτό δεν το κατατάσσω στη σωματική τιμωρία, ούτε καν στην τιμωρία.

Χρησιμοποιώ τη λέξη "τιμωρία", γιατί το να λέω για "συνέπεια" σε ένα τρίχρονο συγγνώμη αλλά μου φαίνεται γελοίο. Απλώς προσπαθώ να την κάνω να καταλάβει ότι η τιμωρία ήταν συνέπεια της κακής της συμπεριφοράς. Δεν τη βάζω να κάτσει σε καρεκλάκια ή σε κλειστούς χώρους, απλώς της λέω πήγαινε στο δωμάτιό σου και κάτσε μέχρι να σου πω. Συνήθως πάει από μόνη της. δεν κλείνω καμιά πόρτα, αλώς αν βγει της λέω γιατί βγήκες; Σου είπα ότι εγώ θα σου πω πότε θα βγείς. Ξαναπάει και μετά από λίγα λεπτά της λέω ότι μπορεί να φύγει και της εξηγώ ποια ήταν η άσχημη συμπεριφορά της που προκάλεσε την τιμωρία και για ποιο λόγο δεν πρέπει να φερόμαστε έτσι.

Αν δε πάει οικειοθελώς στο δωμάτιό της, δεν τη σέρνω με το ζόρι, απλώς φεύγω εγώ από το δωμάτιο. Αν έρθει από πίσω μου, ξαναφεύγω.

 

Στο παράδειγμα της Χαράς-Μαρίας,

Ωραια, και τωρα απο ενδιαφερον ρωταω κι οχι για να σε ειρωνευτω, να σου παραθεσω ενα (πραγματικο) παραδειγμα, και να μου πεις ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ στη θεση της ΜΑΝΑΣ:

.

 

αυτό που θα έκανα - και το έχω κάνει-, είναι πως θα άνοιγα την πόρτα και θα της έλεγα θα έρθεις τελικά, γιατί εγώ φεύγω. Το πιο πιθανό είναι ότι θα ακολουθούσε. Τότε θα της φόραγα και τη φόρμα και θα φεύγαμε.

Δεν θα συζήταγα 2 ώρες για το φόρεμα. Λες με μία φράση γιατί δεν γίνεται αυτό που σου ζητάει, το ξαναλές άλλη μία φορά και μετά δεν το διαπραγματεύεσαι. Ή της αποσπάς την προσοχή με κάτι άλλο. πχ θα βάλεις τη φόρμα γιατί κάνει κρύο, αλλά μπορείς να πάρεις μαζί σου κάτι άλλο καλοκαιρινό. Ή θα φορέσουμε κάτι καλοκαιρινό το απόγευμα στο σπίτι.

Πρόσφατα μου ζήταγε η μικρή να της φορέσω πράγματι ένα καλοκαιρνό φόρεμα και της το έβαλα το βράδυ πάνω από τις πυζάμες.

Αν τελικά το παιδί στο παράδειγμά σου, επέμενε πάρα πολύ και δεν υποχωρούσε με τίποτα, θα είχε μετά οπωσδήποτε επιπτώσεις.

[Χαρά-Μαρία]

Καταλαβαίνεις βέβαια οτι για να φτάσει ένα παιδί στο ωμέγα(ουρλιαχτά,παράλογες απαιτήσεις κλπ) έχει ξεκινήσει από το άλφα όπου ήταν το πρώτο τέστ ανεκτικότητας που σου έκανε και εσύ άθελά σου ενέδωσες.Τα παιδιά μετα απο κάποια ηλικία μας δοκιμάζουν,τεστάρουν τα όρια μας για να ξέρουν πόσο τα παίρνει.Πρώτη ερώτηση:Αργήσατε να ξυπνήσετε από δικό σου λάθος;Έπειτα, προσωπικά θεωρώ πως το λάθος σου σε πρώτη φάση είναι το "πάμε στη ντουλάπα να δούμε ότι δεν υπάρχουν καλοκαιρινά".Αμέσως ενέδωσες στην παράλογη απαίτηση της και της έδωσες πάτημα για περισσότερες.Δεν πρέπει να πέφτεις σε τέτοιες παγίδες,απλά ντύνεις το παιδί χωρις πολλα λογια εξηγώντας ήρεμα και ωραία(όσο και να ουρλιάζει εκείνο) πως τωρα ντυνόμαστε για το σχολείο και τέλος.

 

Κοιτα ειναι ευκολο να κανει κανεις εικασιες απο μακρια, χωρις να γνωριζει καν τα ατομα, ουτε να ειναι παρων/ουσα στο περιστατικο.

Πρωτον, δεν αργησα να την ξυπνησω.

Δευτερον, το να τη ντυσω με ΒΙΑ δεν ειναι ΒΙΑ? Γιατι αυτο εκανα εν τελει. Φαντασου λοιπον αφου φυσικα δεν ησουν εκει και πρεπει να το περιγραψω, μια μικρη δυνατη που κλωτσαει (δεν φωναζε απλα), και που μολις της εβαζες μανικι, εβγαζε μανικι, εβαζες ζακετα, εβγαζε ζακετα κλπ. Χωρις βια, δεν ειναι δυνατον να την ντυσεις. Αρα ακομα και αν ακουμε εδω βαρυγδουπες δηλωσεις τυπου «εγω ΠΟΤΕ δεν θα χρησιμοποιουσα βια στο παιδι μου», κατι αλλο συμβαινει. Μαλιστα ενω εγω προτιμησα πρωτα να την πεισω ΧΩΡΙΣ βια, μου λες οτι θα επρεπε να ειχα χρησιμοποιησει βια νωριτερα και οτι ηταν λαθος που....συζητησα μαζι της.

 

Εκει που θελω να καταληξω ειναι καλυτερα να μην λεμε μεγαλα λογια. Μακαρι ολα τα παιδακια του κοσμου να μην βιωνουν βια. Ομως καμμια φορα, πρεπει να μαθουν και τα πειθαρχουνται και πραγματικα δεν ξερεις πως να αντιδρασεις με μηδενικη (πραγματικα) βια. Βια δεν ειναι μονο το σκαμπιλι....

[Χαρά-Μαρία]

 

Στο παράδειγμα της Χαράς-Μαρίας,

 

 

αυτό που θα έκανα - και το έχω κάνει-, είναι πως θα άνοιγα την πόρτα και θα της έλεγα θα έρθεις τελικά, γιατί εγώ φεύγω. Το πιο πιθανό είναι ότι θα ακολουθούσε. Τότε θα της φόραγα και τη φόρμα και θα φεύγαμε.

Δεν θα συζήταγα 2 ώρες για το φόρεμα. Λες με μία φράση γιατί δεν γίνεται αυτό που σου ζητάει, το ξαναλές άλλη μία φορά και μετά δεν το διαπραγματεύεσαι. Ή της αποσπάς την προσοχή με κάτι άλλο. πχ θα βάλεις τη φόρμα γιατί κάνει κρύο, αλλά μπορείς να πάρεις μαζί σου κάτι άλλο καλοκαιρινό. Ή θα φορέσουμε κάτι καλοκαιρινό το απόγευμα στο σπίτι.

Πρόσφατα μου ζήταγε η μικρή να της φορέσω πράγματι ένα καλοκαιρνό φόρεμα και της το έβαλα το βράδυ πάνω από τις πυζάμες.

Αν τελικά το παιδί στο παράδειγμά σου, επέμενε πάρα πολύ και δεν υποχωρούσε με τίποτα, θα είχε μετά οπωσδήποτε επιπτώσεις.

 

Οπως λεω παραπανω, αυτο το εκανα και δεν επιασε. Μαλιστα εκλεισα και την πορτα πισω μου και η μικρη φωναζε «φυγε θα σας περιμενω να γυρισετε το απογευμα».

Επισης ναι της εταξα να το βαλει καποια αλλη στιγμη αλλα δεν επιασε.

Επιπτωσεις που λες εχει αλλα το προβλημα ειναι, τι κανεις ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμη, που πρεπει να φυγετε επιεγοντως και εκεινη κλωτσαει και τραβαει τα ρουχα της επι 25 λεπτα.

 

Αυτο που διακρινω ειναι οτι σας ειναι αδιανοητο, οτι ενα παιδι, εχει τη δικη του προσωπικοτητα και μπορει να ειναι κυκλοθυμικο και νευρικο, χωρις λογο. Ετσι ειναι η μαμα μου και το ζω μια ζωη. Εκει που ειναι μια χαρα ειναι σε κατασταση υστεριας και δεν ηρεμει με τιποτα. Μετα κανει σαν να μη συνεβη τιποτα.

 

Πραγματικα παντως, αν εχετε συμβουλες, πειτε μας γιατι ειναι εξαλλου και ο λογος που πηρα μερος στο θεμα. Ο,τι αλλο εχετε να προτεινετε, παρακαλω, ακουω.

[ekavi_]

Οπως λεω παραπανω, αυτο το εκανα και δεν επιασε. Μαλιστα εκλεισα και την πορτα πισω μου και η μικρη φωναζε «φυγε θα σας περιμενω να γυρισετε το απογευμα».

Επισης ναι της εταξα να το βαλει καποια αλλη στιγμη αλλα δεν επιασε.

Επιπτωσεις που λες εχει αλλα το προβλημα ειναι, τι κανεις ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμη, που πρεπει να φυγετε επιεγοντως και εκεινη κλωτσαει και τραβαει τα ρουχα της επι 25 λεπτα.

 

Αυτο που διακρινω ειναι οτι σας ειναι αδιανοητο, οτι ενα παιδι, εχει τη δικη του προσωπικοτητα και μπορει να ειναι κυκλοθυμικο και νευρικο, χωρις λογο. Ετσι ειναι η μαμα μου και το ζω μια ζωη. Εκει που ειναι μια χαρα ειναι σε κατασταση υστεριας και δεν ηρεμει με τιποτα. Μετα κανει σαν να μη συνεβη τιποτα.

 

Πραγματικα παντως, αν εχετε συμβουλες, πειτε μας γιατι ειναι εξαλλου και ο λογος που πηρα μερος στο θεμα. Ο,τι αλλο εχετε να προτεινετε, παρακαλω, ακουω.

 

ΟΚ, αν έχεις δοκιμάσει τα πάντα την ντύνεις με το ζόρι. Πρέπει σίγουρα να επιβληθείς εκείνη τη στιγμή σαν γονιός.

Εγώ λέω ότι δεν θα το χτύπαγα ποτέ το παιδί μου. Το να της βάλεις μια φόρμα με το ζόρι δεν είναι το ίδιο.

Τώρα αν είχε τόσο φοβερό ξέσπασμα που ούτε αυτό μπορούσες να κάνεις, τι να πω. Ας την έπαιρνες με τις πυζάμες για να καταλάβει ότι δεν θα γίνει το δικό της.

Το έχει ξανακάνει από τότε; Βάλτην να διαλέγει μόνη της τα ρούχα της δίνοντάς της αρκετές επιλογές. Και επίσης όταν προσπαθείς να την πείσεις με διάλογο, να έχεις σταθερή -σίγουρη φωνή, όχι απολογητική.Ούτε όμως και εχθρική. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πως το εννοώ.

[ekavi_]

Επίσης μια άλλη συμβουλή που έχω να σου δώσω, είναι να ακολουθείς κάθε πρωί την ίδια ακριβώς διαδικασία.

Εμείς κάθε πρωί κάνουμε ακριβώς τα ίδια πράγματα με την ίδια σειρά και έχουμε γενικώς μια ρουτίνα. Ακόμα και αν υπάρχουν ξεσπάσματα λόγω νύστας ή οτιδήποτε, βοηθάει πολύ το να ξέρει το παιδί ακριβώς ποια ρουτίνα θα ακολουθήσει.

[Χαρά-Μαρία]

ΟΚ, αν έχεις δοκιμάσει τα πάντα την ντύνεις με το ζόρι. Πρέπει σίγουρα να επιβληθείς εκείνη τη στιγμή σαν γονιός.

Εγώ λέω ότι δεν θα το χτύπαγα ποτέ το παιδί μου. Το να της βάλεις μια φόρμα με το ζόρι δεν είναι το ίδιο.

Τώρα αν είχε τόσο φοβερό ξέσπασμα που ούτε αυτό μπορούσες να κάνεις, τι να πω. Ας την έπαιρνες με τις πυζάμες για να καταλάβει ότι δεν θα γίνει το δικό της.

Το έχει ξανακάνει από τότε; Βάλτην να διαλέγει μόνη της τα ρούχα της δίνοντάς της αρκετές επιλογές. Και επίσης όταν προσπαθείς να την πείσεις με διάλογο, να έχεις σταθερή -σίγουρη φωνή, όχι απολογητική.Ούτε όμως και εχθρική. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πως το εννοώ.

 

 

Ακριβως για να επιβληθω, την εντυσα με το ζορι αλλα κι αυτο πραξη βιας ηταν, εφοσον κλωτσαγε και την κραταγα με δυναμη, την εσυρα εξω κλπ. Δεν ενιωσα ΟΚ, οτι δεν χρησιμοποιω βια...

 

Οσο για το θεμα που λες, το εχουμε συζητησει μαζι της πολλες φορες γιατι εχει θεμα απο τοτε που πηγε σχολειο. Θελει να φοραει 1-2 φορεματα συνεχεια και τιποτα αλλο. Στο τελος, φτιαξαμε πινακα με κανονες και μεσα, ηταν ο κανονας «διαλέγουμε ρουχα το βραδυ» οπου τα διαλεγει μονη της, φυσικα αναμεσα σε φορμες κλπ. Για ενα διαστημα λειτουργησε, ντυνοταν καθε πρωι αυτοματα. Απλα μου τη «φυλαγε» για μια μερα, την τελευταια στιγμη, σου λεει, θα βιαζεται και θα υποκυψει. Σημερα βεβαια ντυθηκε γρηγορα σαν τη βρεγμενη γατα. Επειδη την ξερω ομως, μου την εχει φυλαγμενη για μια αλλη φορα παλι. Πρεπει λοιπον να ξερω πως να αντιδρασω για να μην εχουμε δραματα παλι.

[ekavi_]

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις (και όχι βέβαια σε μόνιμη βάση) είμαι υπέρ του να χρησιμοποιηθεί τέτοιου είδους "βία". Δηλαδή να το ντύσεις το παιδί με το ζόρι ή να το πάρεις αγκαλιά με το ζόρι να το βάλεις πχ στο ταξί.

Μην το εξομοιώνουμε όμως με τα χτυπήματα ή τον εκφοβισμό και τις απειλές.

Δεν είμαι από αυτούς που καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται...Υπάρχουν κάποιου είδους διαβαθμίσεις. Μην έχεις τύψεις λοιπόν που την έντυσες με το ζόρι. Να είχες τύψεις αν την έντυνες με το ζόρι και ταυτόχρονα τη χτύπαγες, την έβριζες και την εκφόβιζες.

Το ότι δεν υπέκυψες λειτούργησε θετικά. Μπορεί να ξαναδοκιμάσει πάλι τα όριά της στο μέλλον. Να μην υποκύψεις. Αν είχες καθήσει και συζητουσες μέχρι να κλείσει η πόρτα του σχολείου θα το είχες χάσει το παιχνίδι.

[elenip]

Δεν ειναι ολοι εδω για να κρινουν και να κριθουν. Υπαρχει μια δημοσκοπηση παραπανω που προφανως οι αντμιν θελουν να μαθουν τα πραγματικα ποσοστα και για αυτο δημιουργηθηκε το ποστ. Δεν δημιουργηθηκε για την κριτικη. Αν εγω θεωρω τον τροπο που μεγαλωνεις το παιδι σου (παραδειγμα φερνω ) ασχημο και υπευθυνο για τη μη οριοθετηση, θα το εβρισκα ασχημο να σε κρινω ως ανεπαρκη η το παιδι σου ως κακομαθημενο μονο και μονο επειδη ακολουθω αλλον τροπο.

Αυτα για τα περι κριτικης.

Απο εκει και περα θεωρω αδιανοητο να προκαλεσει πονο μια μαμα σε ενα μωρο που δεν καταλαβαινει αλλα οχι αν τραβηξει το μαλλι ας πουμε σε ενα οχταχρονο που επιδεικτικα προκαλει και ενω εχει χρησιμοποιησει ολους τους αλλους τροπους.

Θα ηθελα επισης να ρωτησω μητερες με μεγαλυτερα παιδια αν εχουν ποτε χρησιμοποιησει εστω ηπια σωματικη βια....δηλαδη το να μην τα εχεις ακουμπησει στα 4 ειναι κατι που λιγο πολυ ολες το κανουν...,,αλλα το να μην τα εχεις ακουμπησει μεχρι τα 12 ας που,ε πιστευω ειναι πιο δυςκολο. Πολυ θα ηθελα να ακουσω αποψεις λοιπον μαμαδων μεγαλυτερων παιδιων, αν ειναι δυνατον.

 

Μην με ξαναπείς εισαγγελάτο αλλά το πιστεύεις πραγματικά αυτό??? ότι ένα μωρό δεν καταλαβαίνει τον πόνο??? ή εννοείς ότι ένα μωρό μπορεί π.χ. να κάνει κάτι ασυνείδητα και ένα οχτάχρονο συνειδητά (όσο συνειδητοποιημένο μπορεί να είναι ένα οχτάχρονο)? δεν είναι κοινός παρανομαστής ο πόνος???

[ekavi_]

Elenip, προφανώς η Λάιδα εννοεί πως δεν είναι το ίδιο να τιμωρείς ένα μωρό επειδή κλαίει και δεν σταματάει, με ένα οκτάχρονο που έχει ένα ξέσπασμα από πείσμα.

Δεν λεει ότι δεν καταλαβαίνει το μωρό τον πόνο. Δεν καταλαβαίνει γιατί του φωνάζεις ή γιατί του χτυπάς το χεράκι.

Διαβάζω συχνά ότι έβαλε η άλλη τιμωρία ή χτύπησε το βρέφος που δεν την άκουγε! Ε, δεν είναι το ίδιο με το να τραβήξεις πχ ένα 8χρονο με το ζόρι στο ασανσέρ που δεν θέλει να μπει. Για τέτοιου είδους πόνο καταλαβαίνω ότι μιλάει. όχι να πλακώσει το παιδί στο ξύλο.

[elenip]

Ωραια, και τωρα απο ενδιαφερον ρωταω κι οχι για να σε ειρωνευτω, να σου παραθεσω ενα (πραγματικο) παραδειγμα, και να μου πεις ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ στη θεση της ΜΑΝΑΣ:

"Ειναι 8 το πρωι, το σχολειο ανοιγει 8 με 8.15, μετα κλεινει η πορτα. Εχει καλεσει η μαμα ταξι και εχει ερθει, ειναι απο κατω και κορναρει οπως καθε πρωι.

Η 5χρονη κορη της, ξερει οτι α.εχει αργησει για το σχολειο, β. περιμενει το ταξι οπως καθε πρωι, γ. περιμενει η γιαγια της εξω απο το σχολειο στο κρυο να τη δει πριν μπει δ. η μαμα της πρεπει να προλαβει μια συναδελφο με το αυτοκινητο της για να παει στη δουλεια.

Αντι να ντυθει, αρχιζει να ουρλιαζει οτι θελει να της βρει η μαμα της το καλοκαιρινο της φορεμα.

Η μαμα της α. της εξηγει ηρεμα, οτι δεν γινεται να αλλαξει πρεπει να φυγουν (δεν ηρεμει η μικρη) β. της εξηγει ηρεμα, οτι ειναι χειμωνας θα κρυωσει (δεν ηρεμει η μικρη) γ. της εξηγει ηρεμα, οτι ο κανονας ειναι ο,τι ρουχα διαλεξει το βραδυ, πρεπει να φορεθουν κι οτι το εχουν συζητησει εκτενως το θεμα (δεν ηρεμει η μικρη) δ. την παει στη ντουλαπα της να δει οτι δεν υπαρχουν καλοκαιρινα (δεν ηρεμει η μικρη) ε. της λεει οτι πρεπει να φυγει, και ανοιγει την πορτα (δεν ηρεμει η μικρη) στ. της λεει οτι αν ντυθει, θα της φερει δωρο ο αγιος βασιλης αλλιως θα θυμωσει (δεν ηρεμει η μικρη) ........ δοκιμαζει αλλα 5-6 επιχειρηματα, μεχρι που εχουν περασει 25 λεπτα, το σχολειο εχει κλεισει, η συναδελφος εχει φυγει, εχει αργησει σε συσκεψη στο γραφειο, η γιαγια που μολις περασε πνευμονια εχει γινει παγοκολωνα και το ταξι ειναι ετοιμο να φυγει. Η μικρη ωστοσο, σκιζει απο πεισμα τη φορμα που θα επρεπε να φορεσει και της φωναζει "φυγε μονη σου δεν ερχομαι χωρις φορεμα"."

ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ???

Πραγματικα, ρωταω απο ενδιαφερον.

 

Από ενδιαφέρον σου απαντώ... στην συγκεκριμένη περίπτωση το άγχος το έχει η μαμά που ξέρει όλους όσους την περιμένουν, το παιδί απλά δεν θέλει να φορέσει το συγκεκριμένο φόρεμα.... οπότε η μαμά όντως ντυμένη, αγκαλιάζει το παιδάκι της του δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και του λέει ότι δυστυχώς πρέπει να φύγει, εφόσον η μικρή δεν θέλει να ντυθεί θα μείνει στο σπίτι μόνη της... πάει προς την πόρτα, ξεκλειδώνει της λέει ξανά "φεύγω" και κατευθύνεται προς το ασανσέρ.. πίστεψέ με θα το φορέσει άμεσα στο φόρεμα και θα την ακολουθήσει... το συγκεκριμένο το εφάρμοσα στον γιο μου στην παιδική χαρά όταν ήταν η ώρα να φύγουμε... δουλεύω σε μία πολύ απαιτητική δουλειά, γυρίζω σπίτι με ένα κεφάλι καζάνι, όταν ήταν καλός ο καιρός καθημερινά με το που γύριζα σπίτι πριν προλαβω να αφησω την τσάντα μου με περιμενε με τα κουβαδάκαι να πάμε παιδική χαρά.... ολα καλά πηγαίναμε παίζαμε.. και ερχόταν η ώρα η τρομερή να φύγουμε.. βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου, να μην θέλει να φυγει με τίποτε όμως.... εγώ τα μαζευτα τα κουβαδάκια αυτός τα σκόρπαγε... παρακάλια, με το καλό, με υποσχέσεις με χίλια δυο.. ώσπου μία μαμά στην παιδική χαρά μου είπε "τι παιδεύεσαι? κάνε απλά ότι φεύγεις" .. όντως με το που του είπα, "εγώ κουράστηκα πια, φεύγω" και απομακρύνθηκα 5 μέτρα έτρεχε από πίσω... έκτοτε όταν του πω ότι είναι ώρα να φύγουμε (όπου και να είμαστε) μόλις με δει οτι σηκώνομαι φοράω μπουφάν κλπ τρέχει από πίσω.. δοκίμασε και αυτό..... μπορεί να πιάσει....

[elenip]

Elenip, προφανώς η Λάιδα εννοεί πως δεν είναι το ίδιο να τιμωρείς ένα μωρό επειδή κλαίει και δεν σταματάει, με ένα οκτάχρονο που έχει ένα ξέσπασμα από πείσμα.

Δεν λεει ότι δεν καταλαβαίνει το μωρό τον πόνο. Δεν καταλαβαίνει γιατί του φωνάζεις ή γιατί του χτυπάς το χεράκι.

Διαβάζω συχνά ότι έβαλε η άλλη τιμωρία ή χτύπησε το βρέφος που δεν την άκουγε! Ε, δεν είναι το ίδιο με το να τραβήξεις πχ ένα 8χρονο με το ζόρι στο ασανσέρ που δεν θέλει να μπει. Για τέτοιου είδους πόνο καταλαβαίνω ότι μιλάει. όχι να πλακώσει το παιδί στο ξύλο.

 

οκ, καταλαβαίνω τι λες το θέμα όμως είναι ότι και στις 2 περιπτώσεις ξεσπά η μητέρα με αποδέκτη το παιδί... ο πόνος παραμένει... οπότε μήπως όλες μας πρέπει να ψαχτούμε τι είναι αυτό που μας φτάνει στα όρια??? η απάντηση νομίζω ότι είναι πολύ απλή και την ξέρουμε όλες.. όταν μία μητέρα έχει φορτωθεί με όλα (δουλειά / σπίτι / παιδιά / ευθύνες κλπ κλπ) θα πρέπει να αποφορτίζεται για να μην φτάνει στα όριά της... το θέμα είναι να καταλαβαίνει πότε φτάνει στα όρια για να μην χάνει την μπάλα... ένα 33% απαντά ότι χτύπησε το παιδί χωρίς να το θέλει .. τι σημαίνει αυτό??? ότι ξεπέρασε τα όριά της και δυστυχώς το παιδί είναι ο αποδέκτης του ξεσπάσματος... εάν όλες οι μαμάδες μοιραστούν τα βάρη τους τότε θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα... δεν μου φταίει σε τίποτε ένα παιδί εάν εγώ π.χ. δεν γουστάρω την πεθερά μου και δεν την αφήνω να ασχολείται με τον μικρό, με αποτέλεσμα να μην παίρνει ανάσα η μάνα ή δεν εμπλέκεται ο σύζυγος στο μοίρασμα των βαρών ή δεν βρίσκω δουλειά και κλαίω την μοίρα μου γιατί σπούδασα και κατάντησα σε ένα σπίτι να ξεσκατίζω μωρά κλπ κλπ.... για αυτό θεωρώ ότι έχουν μεγάλη ευθύνη οι μητέρες που χτυπούν τα παιδιά τους.. γιατί ξεσπάνε στα παιδιά για όλα όσα τους φταίνε.... μήπως να αρχίσουμε να ξεσπάμε σε αυτά που πραγματικά μας φταίνε??? λέω εγώ τώρα.....

[Daphne-]

Ακριβως για να επιβληθω, την εντυσα με το ζορι αλλα κι αυτο πραξη βιας ηταν, εφοσον κλωτσαγε και την κραταγα με δυναμη, την εσυρα εξω κλπ. Δεν ενιωσα ΟΚ, οτι δεν χρησιμοποιω βια...

 

Οσο για το θεμα που λες, το εχουμε συζητησει μαζι της πολλες φορες γιατι εχει θεμα απο τοτε που πηγε σχολειο. Θελει να φοραει 1-2 φορεματα συνεχεια και τιποτα αλλο. Στο τελος, φτιαξαμε πινακα με κανονες και μεσα, ηταν ο κανονας «διαλέγουμε ρουχα το βραδυ» οπου τα διαλεγει μονη της, φυσικα αναμεσα σε φορμες κλπ. Για ενα διαστημα λειτουργησε, ντυνοταν καθε πρωι αυτοματα. Απλα μου τη «φυλαγε» για μια μερα, την τελευταια στιγμη, σου λεει, θα βιαζεται και θα υποκυψει. Σημερα βεβαια ντυθηκε γρηγορα σαν τη βρεγμενη γατα. Επειδη την ξερω ομως, μου την εχει φυλαγμενη για μια αλλη φορα παλι. Πρεπει λοιπον να ξερω πως να αντιδρασω για να μην εχουμε δραματα παλι.

 

Εχω κι εγώ το ίδιο "πρόβλημα". Περνάει το "σύνδρομο της πριγκήπισσας".

Φοράει συνήθως ένα αγαπημένο φουστάνι. Για να βάλει παντελόνι ....ούτε λόγος!

Λοιπόν...ας φοράει οτι θέλει! Φτάνει να μην κρυώνει. Κι εμείς τα ετοιμάζουμε από το βράδυ.

 

Τωρα, σε οτι αφορά την αντίδραση της μικρής σου, πάρε ένα τηλ. στη γραμμή που υπάρχει στην αρχική σελίδα του φόρουμ για να σου πουν πώς να το χειριστείς.

[Daphne-]

Ο λογος που ρωταω ειναι ενας....εχω μια κουμπαρα, ψυχολογο, πλακωνομασταν πριν κανουμε παιδια για τη σωματικη τιμωρια.....υπερ δεν ημουν ποτε αλλα ουτε και απολυτη τουλαχιστον για την ηπια. Και συμφωνω με τη summer wine οτι το 99·/. των γονιων εχουν τραβηξει μαλλακι, τσιμπησει, σπρωξει ΄αρπαξει ΄ δυνατα....

Εκεινη λοιπον ηταν καθετα κατα της οποιας σωματικης βιας. Τα παιδακια της ηταν πολυ ζωηρα....και ειναι....τα δικα μου οχι...εγω λοιπον δεν τα χτυπαω οπως δεν τα χτυπουσε μεχρι τα 5 τους και εκεινη ( ειναι δεκα χρονων και διδυμα αγορακια). Τα τελευταια δυο χρονια ομως γινεται χαμος.....οκ, δεν πεφτουν σφαλιαρες αλλα η τσιμπια δινει και παιρνει....πιο πολυ ομως οι φωνες. Και σκεφτομαι λοιπον οτι αν αυτη, ψυχολογος και απολυτα καθετη εναντιον εστω και της ηπιας σωματικης βιας δεν τα καταφερε, δυσκολο να το καταφερουν πολλες.

Εκεινη απανταει οτι ΄οταν δεν ξεσπας αλλα το χρησιμοποιεις σαν εσχατη λυση και αφου τα εχεις προειδοποιησει δεν μιλαμε για σωματικη βια αλλα για συνεπεια ΄.....

για αυτο ρωταεω γονεις με μεγαλυτερα παιδακια.....γιατι τοτε τα δεδομενα αλλαζουν.

Το οτι είναι ψυχολόγος Λαίδα δεν σημαίνει ότι έχει το αλάνθαστο στη συμπεριφορά της.

 

Η ίδια έχει εξιδανικεύσει τη συμπεριφορά της και δεν το έχει καταλάβει (ή απλά δεν το παραδεχεται)

[ekavi_]

μήπως να αρχίσουμε να ξεσπάμε σε αυτά που πραγματικά μας φταίνε??? λέω εγώ τώρα.....

 

Σίγουρα δεν φταίει το παιδί να ξεσπάμε πάνω του με χτυπήματα ή φωνές για άλλα προβλήματα που μας τυραννούν. Έχει τύχει να ξεσπάσω με φωνές και προσπαθώ να μην το ξανακάνω. Με χτύπημα όμως δεν έχω ξεσπάσει ποτέ και ούτε πρόκειται.

 

Λοιπόν...ας φοράει οτι θέλει! Φτάνει να μην κρυώνει. Κι εμείς τα ετοιμάζουμε από το βράδυ.

 

Εμένα ένα διάστημα η κόρη μου ήθελε μόνο φουστάνια, άλλο διάστημα μόνο παντελόνια, άλλο μόνο φούστες κτλ. Αν θέλει ένα συγκεκριμένο είδος δεν υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα θα υπήρχε εάν ήθελε ένα συγκεκριμένο κομμάτι...

[Λαΐδα]

Ekavi συμφωνω 100·/. σε ο,τιγραφεις , και στην αντιμετωπιση αλλα και στις επιφυλλαξεις σου. Ακριβως αυτο που απαντησες στην ελενιπ εννουσα, ναι.

Ελενιπ οχι, δεν εχω θεματακια ψυχολογικα για να ξεσπαω στα παιδια μου. Ο τροπος που εχω αποφασισει να μεγαλωσω τα παιδια ειναι αυτος που θεωρω οτι τους κανει καλο και οτι θα τους δωσει περισσοτερα εφοδια. Εσυ εχεις τσουβαλιασει ας πιυμε το "συρσιμο " στο ταξι πχ με μια σφαλιαρα.... Επειδη και τα δυο προκαλουν πονο. Ειναι αυτονοητο ομως για ολες οτι δεν ειναι το ιδιο...

Χαρα-μαρια επειδη εχω δει παιδακια νευρικα οπως λες, σε καταλαβαινω. Και ναι , θα ερθουν στιγμες που το να τα "σπρωξεις" ας πουμε θα ειναι η λυση.

[Λαΐδα]

Το οτι είναι ψυχολόγος Λαίδα δεν σημαίνει ότι έχει το αλάνθαστο στη συμπεριφορά της.

 

Η ίδια έχει εξιδανικεύσει τη συμπεριφορά της και δεν το έχει καταλάβει (ή απλά δεν το παραδεχεται)

 

Εννοειται! Εγω διαφωνουσα μαζι της και πριν και τωρα γιατι και τις δυο περιπτωσεις τις θεωρω υπερβολικες. Δεν μπορει να μου λεει καποιος οτι ασκω βια επειδη ας πουμε το ακινητοποιησα για να το ντυσω, οπως στην περιπτωση της προηγουμενης φιλης. Η ουσια δεν ειναι η κινηση μας πιστευω αλλα αυτο πιυ εισπραττει το παιδι

[Daphne-]

Εννοειται! Εγω διαφωνουσα μαζι της και πριν και τωρα γιατι και τις δυο περιπτωσεις τις θεωρω υπερβολικες.

 

Δεν μπορει να μου λεει καποιος οτι ασκω βια επειδη ας πουμε το ακινητοποιησα για να το ντυσω, οπως στην περιπτωση της προηγουμενης φιλης.

 

Η ουσια δεν ειναι η κινηση μας πιστευω αλλα αυτο πιυ εισπραττει το παιδι

 

Τυπικά ναι ασκείς βία. Το εμποδίζεις να κινηθεί.

Δε νομίζω οτι θα αποβεί τραυματικό για το παιδί. Και ποιος δεν έχει λειτουργήσει έτσι βρε Λαίδα?

 

Ομως γιατί στο είπε? Τη ρώτησες? Εκλαιγε το παιδί?

Το οτι είναι κάποιος ψυχολόγος, οδοντίατρος, πυροσβέστης κτλ σημαίνει οτι έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει σε τέτοιες στιγμές?

 

Εμένα ένα διάστημα η κόρη μου ήθελε μόνο φουστάνια, άλλο διάστημα μόνο παντελόνια, άλλο μόνο φούστες κτλ. Αν θέλει ένα συγκεκριμένο είδος δεν υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα θα υπήρχε εάν ήθελε ένα συγκεκριμένο κομμάτι...

Ειναι μεγαλύτερη από 4 μήπως κι έχει διευρύνει το ενδυματολογικό μέρος?

 

Εντάξει δεν έχω παραπονο. Χθες και προχθές φόρεσε παντελόνι γιατί ειχε 5 βαθμούς έξω. Σήμερα κολάν!

ΘΑΥΜΑ! ΘΑΥΜΑ!

[Λαΐδα]

Τυπικά ναι ασκείς βία. Το εμποδίζεις να κινηθεί.

Δε νομίζω οτι θα αποβεί τραυματικό για το παιδί. Και ποιος δεν έχει λειτουργήσει έτσι βρε Λαίδα?

 

Ομως γιατί στο είπε? Τη ρώτησες? Εκλαιγε το παιδί?

Το οτι είναι κάποιος ψυχολόγος, οδοντίατρος, πυροσβέστης κτλ σημαίνει οτι έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει σε τέτοιες στιγμές?

 

 

Ειναι μεγαλύτερη από 4 μήπως κι έχει διευρύνει το ενδυματολογικό μέρος?

 

Εντάξει δεν έχω παραπονο. Χθες και προχθές φόρεσε παντελόνι γιατί ειχε 5 βαθμούς έξω.

ΘΑΥΜΑ! ΘΑΥΜΑ!

Αυτο λεω και εγω δαφνη ... Οτι ολες εχουμε πραξει ετσι.

Δεν μου ειπε κατι η κουμπαρα, εδω για το φορουμ μιλαω.... Οτι τα τσουβαλιασαμε ολα....

[ekavi_]

Ειναι μεγαλύτερη από 4 μήπως κι έχει διευρύνει το ενδυματολογικό μέρος?

 

Εντάξει δεν έχω παραπονο. Χθες και προχθές φόρεσε παντελόνι γιατί ειχε 5 βαθμούς έξω. Σήμερα κολάν!

ΘΑΥΜΑ! ΘΑΥΜΑ!

 

Εμένα αυτή τη φάση την πέρασε νωρίς, γύρω στα 2-2,5... Της έκανα το χατήρι αν και λυπόμουν τα ρούχα που έμεναν αφόρετα... Τώρα που είναι άνω των 6 δεν τη νοιάζει καθόλου το τι θα φορέσει, αρκεί να μην είναι ίδιο με την προηγούμενη ημέρα.