Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Χωρισμένοι γονείς!


Recommended Posts

Είμαι σε διάσταση εδώ και κάποιους μήνες και προσπαθώ ακόμα να βρω τις ισορροπίες στη ζωή μου! Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις μόνη ένα παιδί...!

Ας μαζευτούμε όσοι γονείς μαγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι... Ας γνωριστούμε! Ας συμβουλεύσουμε ο ένας τον άλλον... Ας πάρουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον! Εγώ τουλάχιστον το έχω ανάγκη!

 

Σας περιμένω....!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 1,2k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

καλημερα κοπελα μου!

μολις διαβασα το μπλογκ σου, καποια θυμησαν την δικη μου περιπτωση.. τι να πω..μονο κουραγιο και να κανεις υπομονη. εχεις ενα υπεροχο πλασματακι στα χερια σου, απο αυτο θα παρεις δυναμη. εχεις καιρο που εισαι σε διασταση?ποσο ειναι το παιδακι σου?προσπαθησε για συνενετικο διαζυγιο, οχι τιποτα αλλο αλλα δυστυχως η αντιδικια ξεσπα στο παιδακι καποια στιγμη. διατροφη δεν δινει???αν οχι για αυτο κυνηγα τον.ειναι υποχρεωμενος ειτε του αρεσει ειτε οχι.

και εγω χωρισμενη ειμαι με ενα παιδακι. δεν εισαι μονη σου.

Link to comment
Share on other sites

καλημερα ειρηνη και απο εμενα. και εγω χωρισμενη με ενα αγοραρο. αυτα που γραφεις στο blog σου δεν διαφερουν απο την ιστορια μου με εξαιρεση το τριτο προσωπο. βλεπεις αυτος που ειναι ευθυνοφοβος την "κανει" απο την σχεση ετσι κι αλλιως. και εγω οταν πηρα το παιδι και εφυγα απο το σπιτι μετα τις οδηγιες της δικηγορου μου βεβαια στο ρηλαξ ητανε. μολις τριων μηνων το παιδι. να σου πω κατι 3 χρονια μετα? ειμαι μια χαρα καλυτερα απο ποτε. οριζω την ζωη μου, τον χρονο μου, και εχω την ποιοτητα ζωης που ηθελα για εμενα και το παιδι μου. κανουμε οτι θελουμε ,παμε οπου θελουμε, συνανταμε αυτους που θελουμε και ολα αυτα χωρις γκρινια καυγαδες και μουτρα! αχ αυτα τα μουτρα που πρεπει να τα τρως ολη μερα μετα τον καυγα!

ο πρωτος χρονος ητανε λιγο δυσκολος μεχρι να βρουμε ισορροπιες οπως λες και εσυ με τον μπαμπα του με τους γυρω και γενικως . . . με μενα . ..

δεν λεω πως δεν μου λειπουν οι οικογενειακες στιγμες καποιες φορες, ουτε προτεινω σε καθε γυναικα το διαζυγιο σαν λυση στο προβλημα της. οταν ομως βλεπεις οτι δεν παει . . . οτι δεν τραβαει παρα τις προσπαθειες που κανεις οτι χανεις καθε αξιοπρεπεια και χχανεται η αυτοεκτιμηση σου . . . τοτε δεν εχεις πολλες επιλογες.

μην φοβασαι τραβα μπροστα και μαθε στο παιδι σου την καλη πλευρα της ζωης, εσυ θα του τα δειξεις ολα. . . εμεις . .. και μου αρεσει αυτο με οποιο κοστος και τα λαθη μου ξερω, πως παλι μπροστα μου θα ειναι. δεν εχω καμμια αμφιβολια πως επραξα το σωστο σημερα.

εαν εχεις και κοντινα συγγενικα σου προσωπα προθυμα να βοηθησουνε μην διστασεις να τους το ζητησεις.

για τα υπολοιπα εδω ειμαστε;)

καλη σου ημερα και ολα καλα σου ευχομαι για σενα και το παιδακι σου

Link to comment
Share on other sites

και εγω στο club xaxaxa

 

Ειρηνη δεν εισαι μονη εχεις εμας τωρα. Περπατα μπροστα και μην μενεις πισω αυτην ειναι η συμβουλη μου.

Η ζωη ειναι ωραια............

 

Το blog σου πολυ ωραιο περιμενουμε να διαβασουμε και αλλα πιο αισιοδοξα πραγματα.........

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ εδω....

 

Με δύο παιδιά...

 

Έχοντας ως λάβαρο αυτό που γράφεις στο μπλογκ σου:

 

"Σου ορκίζομαι ότι εγώ δε θα φύγω στιγμή από δίπλα σας! Ξεκινάμε μια νέα ζωή..... ΜΑΖΙ!!! Θα κάνω τα πάντα για να την περπατήσουμε με χαμόγελα και ευτυχία!"

Η Αγάπη ρωτά τη Φιλία :

"τι κάνεις εκεί ανόητη?"

και η Φιλία της απαντά:

"Κάνω να γελούν αυτούς που εσύ κάνεις να δακρύζουν"..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αχ κορίτσια μου..... με συγκινήσατε!! Έχω δίπλα μου την οικογένειά μου και συγγενείς αλλά έχω ανάγκη να μιλάω με γυναίκες που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση με εμένα!! Σας ευχαριστώ που είστε πρόθυμες να τα λέμε!! Και χαίρομαι που σας άρεσε και το μπλογκ μου! Απ' ότι θα διαπιστώσατε, βέβαια, είναι σε πολύ αρχικό στάδιο. Μόλις μία ανάρτηση... Έχω σκοπό, όμως, να καταγράφω την καθημερινότητά μου. τις ανησυχίες μου, να βάζω σχετικά άρθρα! Αν θέλετε γίνετε μέλη να τα λέμε και από εκεί και να μου λέτε τη γνώμη σας! Λέω να δημιουργήσω και μια ενότητα για συμβουλές η μία στην άλλη!

 

Όπως και να' χει, απ 'όπου κι αν τα λέμε, χάρηκα αφάνταστα που είστε τόσο φιλικές.. Ηδη πήρα λίγο κουράγιο ότι και η δική μου καθημερινότητα θα βρει ισορροπία!

 

Το κοριτάκι μου είναι 1 έτους και κάτι, ο πατέρας δε δίνει τιποτα και ζητάει και το αμάξι που δυστυχώς, είναι στο όνομά του. Εχει όμως και άλλο και εφόσον έχω παιδί, ο δικηγόρος μου είπε ότι μπορώ να ζητήσω μέχρι και κυριότητα! Θα δούμε...

 

Την αντιδικία δε μπορώ να τη γλιτώσω, θα κάνω ότι είναι δυνατόν να μην πληρώσει τίποτα το παιδί τουλάχιστον!

 

Και πάλι σας ευχαριστώ.... Να τα λέμε, ε;;

 

Φιλιά!!!!

Link to comment
Share on other sites

ειρηνη βρες καλη δικηγορο εγω για να ειμαι ειλικρινης προτιμησα γυναικα της τα ειπα ολα και της ζητησα να με "προστατευσει" απο θεματα που δεν ηξερα αφου ο δικος μου πρωην συζυγος ειναι και λιγο "γατα". δεν ειχαμε ευτυχως κανενα κοινο περουσιακο στοιχειο και ετσι ηταν πιο ανωδυνα.

μην μασας ευτυχως ο νομος προστατευει την γυναικα μανα. φιλικη συμβουλη προσπαθησε να αποφυγεις τις οποιες αντιδικιες για το μωρακι σου και μονο. εδω ειμαστε για παρεουλα και κουβεντουλα.τον εαυτο σου το μωρο σου και τα ματια σου και ολα καλα θα πανε μην ανησυχεις;)

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου.. Εγώ δυστυχώς, με τα περιουσιακά έκανα πολλές βλακείες! Είναι το πατρικό μου στο όνομά του!Είχε υπογράψει συμφωνητικό ότι μπορεί να το μεταβιβάσει μόνο στην κόρη μας αλλά δεν ξέρω αν μας καλύπτει. !

Εχω άντρα δικηγόρο προς το παρόν, τουλάχιστον, για το μέλλον δεν ξέρω γιατί κι εγώ πιστεύω ότι μια γυναίκα είναι πιο ευαισθητοποιημένη σε κάποια κύρια θέματα, κυρίως ότι έχει να κάνει με το παιδί, αρκεί όμως και να είναι κάποια ικανη! Αν έχεις να μου συστήσεις εσύ κάποια, θα με βοηθούσες!!

 

Φιλιά κορίτσια μου.... και κουράγιο σε όλες μας! Εχουμε τα αγγελούδια μας άρα και την ευτυχία!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Είμαι σε διάσταση εδώ και κάποιους μήνες και προσπαθώ ακόμα να βρω τις ισορροπίες στη ζωή μου! Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις μόνη ένα παιδί...!

Ας μαζευτούμε όσοι γονείς μαγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι... Ας γνωριστούμε! Ας συμβουλεύσουμε ο ένας τον άλλον... Ας πάρουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον! Εγώ τουλάχιστον το έχω ανάγκη!

 

Σας περιμένω....!

 

Mε εκανες να δακρυσω πρωι πρωι....... εισαι μια υπεροχη μανουλα

Link to comment
Share on other sites

Ειρήνη μου καλημέρα. Για μένα ο χρόνος της διάστασης είναι σαν μια αρρώστια που ξέρεις ότι θα περάσει αλλά που στην διάρκειά της πονάει πολύ και αποδυναμώνει. Τόσες πολλές αλλαγές που πρέπει να δεχτούμε και να φανούμε δυνατές για να ανταπεξέλθουμε.

Ενας γάμος σε βάζει σε άλλα καλούπια ζωής, ένα μωρό σου δίνει άλλο χρώμα στη ζωή, ομορφιά ανέλπιστη και πάνω που προσπαθείς να βαδίσεις πάνω στις καινούριες βάσεις κάποιος σε ρίχνει και σου κρεμάει βαρύδια στα πόδια και σε κάνει να σέρνεσαι........κλαις και σου φαίνεται αδύνατο να ξανασηκωθεις και να προχωρήσεις. Μα υπάρχουν κάτι ματάκια που σε παρακολουθούν, ένα χαμόγελο που περιμένει ανταπόκριση, δύο χεράκια που προσπαθούν να κρατηθούν απο σένα για να το βοηθήσεις να περπατήσει στις βάσεις από τις οποίες εσύ έπεσες......γιατί εκει πάνω ήσουν εσύ.......αρα είναι γερά, είναι ασφαλή και εσένα νιώθει ότι πρέπει να ακολουθήσει..............πιάνεις τα χεράκια του για να το βοηθήσεις και εκείνο ξαναπέφτει και αποφασίζει να μπουσουλίσει..............μα σε ακολουθεί........σε βλέπει να προχωράς δυναμικά, σταθερά, να χτίζεις καινούριες βάσεις, καινούρια ζωή στην οποία θα προχωρήσετε μαζί.................και ξαφνικά το κλάμα στερεύει, συναισθήματα διαφορετικά διαδέχονται το ένα το άλλο και τελικά ανακαλύπτεις ένα αστείρευτο κουράγιο, μια προσμονή για την καινούρια σας ζωή και μια ηρεμια ότι τώρα όλα θα είναι καλύτερα................και όταν θα νιώσεις κάποιες λίγες στιγμές πως ίσως σκοντάψεις στα παλια, απλά.......κοίτα το, πάρε το χαμόγελό του, το φιλί του, πιάσε τα χεράκια του και θα σε ξανασηκώσει.............πάρε ζωή από τη ζωή που δημιούργησες..........

 

Link to comment
Share on other sites

 

Το κοριτάκι μου είναι 1 έτους και κάτι, ο πατέρας δε δίνει τιποτα και ζητάει και το αμάξι που δυστυχώς, είναι στο όνομά του. Εχει όμως και άλλο και εφόσον έχω παιδί, ο δικηγόρος μου είπε ότι μπορώ να ζητήσω μέχρι και κυριότητα! Θα δούμε...

 

Την αντιδικία δε μπορώ να τη γλιτώσω, θα κάνω ότι είναι δυνατόν να μην πληρώσει τίποτα το παιδί τουλάχιστον!

 

Και πάλι σας ευχαριστώ.... Να τα λέμε, ε;;

 

Φιλιά!!!!

 

Ειρηνη μου οτι πηρατε μαζι στο χρονικο διαστημα που εισασταν παντρεμενοι ειτε ειναι στου ενος το ονομα ειτε στου αλλου το διεκδικητε απο κοινου.

Link to comment
Share on other sites

ειρηνη μου συμπεραινω οτι επεσες σε ανθρωπους με μικροτητα ψυχης ,αλλα ολα 8α δρομολογηθουν,εχεις οτι πολυτιμοτερο ,,, το παιδι σου ...αυτος ας κρατησει τη γκομενα δε ξερει τι εχασε ....

 

 

καλη επιτυχια σου ευχομαι ,συγκινηθηκα με αυτα που εγραψες ...για τα κλαψουρισματακια του αγγελου σου ενω κοιμοτανε .... ναι ναι ετσι ειναι τα καταλαβαινουν ολα φυσικα .

 

οτι συνεβη σε σενα συμβαινει καθημερινα σε πολυ κοσμο,πολλες μανουλες .τη διαφορα κανει ο τροπος που θα συνεχισεις τη ζωη σου ,αυτος ειναι μοναδικος !

 

 

σου στελνω μια αγκαλια ..........

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εύχομαι τα καλύτερα για σένα και το παιδάκι σου, καθώς και σε όλες μας που αγωνιζόμαστε μόνες μας...

Φιλιά πολλά!

There is no way to be a perfect mother but a million ways to be a good one!

Link to comment
Share on other sites

Ειρήνη μου καλημέρα. Για μένα ο χρόνος της διάστασης είναι σαν μια αρρώστια που ξέρεις ότι θα περάσει αλλά που στην διάρκειά της πονάει πολύ και αποδυναμώνει. Τόσες πολλές αλλαγές που πρέπει να δεχτούμε και να φανούμε δυνατές για να ανταπεξέλθουμε.

 

Αχ αυτή η διάσταση....

 

Πονάει πολύ γιατί γκρεμίζονται όλα...και πονάει περισσότερο γιατί το γκρεμισμα αυτό αφορά κάθε ιχνος αξιοπρέπειας που προσπαθείς να κρατήσεις...

Θέλω να ουρλιάξω πως ο χωρισμός των γονιών δεν είναι χωρισμός απο τα παιδιά αλλά η φωνή μου χτυπά σε τοίχο και γυρνώντας σαν μπούμερανγκ με ραπίζει ανελέητα...

Θέλω να του πετάξω στα μούτρα καθε είδους διακανονισμό γιατί δεν αντέχω άλλο ψυχολογικό πόλεμο, αλλά είμαι εγώ αυτή που δεν αντέχω τα παιδιά μου τι φταίνε?

Είναι αυτές οι άθλιες στιγμές που αφού έχεις δώσει όλες σου τις δυνάμεις για να φύγεις, για να κρατήσεις την ηρεμία των παιδιών σου, το επίπεδο του ανθρώπου που εσύ ξερεις ότι είσαι νιώθεις στεγνή, αποστραγγισμένη από καθε είδους δύναμη και το μόνο που θες είναι να τελειώσει...επιτέλους να τελειώσει οριστικά...

Και εκείνα τα μάτια...τα μάτια απο τα παιδιά σου που σε κοιτούν και θέλουν να βρουν τις λύσεις για όλα, που έχουν και τα εφηβικά ή παιδικά δικά τους ζητήματα και χανουν τον μπούσουλα...

 

Δύσκολα λοιπόν ναι...παρααααα πολυυυυυ δύσκολα αλλα ο δρόμος μας είναι μονόδρομος, δεν γίνεται αλλιώς γιατί δεν μπορούμε να χασουμε το χαμόγελο απο τα προσωπάκια των παιδιών μας, γιατί είναι το φως που διαλύει το σκοτάδι μας και φέρνει το χάδι της χαράς στην ζωή μας....

 

Ασχημη μέρα σήμερα, αλλά δεν γίνεται αλλιώς θα περασει...:?

Η Αγάπη ρωτά τη Φιλία :

"τι κάνεις εκεί ανόητη?"

και η Φιλία της απαντά:

"Κάνω να γελούν αυτούς που εσύ κάνεις να δακρύζουν"..

Link to comment
Share on other sites

Αχ αυτή η διάσταση....

 

 

Ασχημη μέρα σήμερα, αλλά δεν γίνεται αλλιώς θα περασει...:?

 

Καλη μου ολα περνανε πιστεψε με. Ο χρονος γιατρευει τα παντα.Δυναμη σε ολες μας!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Ναι Ναντιάκι δίκιο έχεις αλλά βρε παιδί μου μεγάλη η σειρά αναμονής σε αυτό το ιατρείο του χρόνου....:) Ευτυχώς που είμαι παρλαπίπα και εχω πιάσει κουβέντα όμως...;)

Η Αγάπη ρωτά τη Φιλία :

"τι κάνεις εκεί ανόητη?"

και η Φιλία της απαντά:

"Κάνω να γελούν αυτούς που εσύ κάνεις να δακρύζουν"..

Link to comment
Share on other sites

Ναι Ναντιάκι δίκιο έχεις αλλά βρε παιδί μου μεγάλη η σειρά αναμονής σε αυτό το ιατρείο του χρόνου....:) Ευτυχώς που είμαι παρλαπίπα και εχω πιάσει κουβέντα όμως...;)

 

Δεστο αλλιως και θα δεις οτι η ζωη και παλι θα σου χαμογελασει!!!

 

Εχω καταλαβει φιλες μου οτι μονο η αρρωστια ειναι προβλημα σοβαρο και πολλες φορες δυστυχως αλυτο. Ολα τα αλλα δεν ειναι τιποτα!!! Πιστεψτε με σας το λεει μια γυναικα που καποτε πιστευε οτι αυτο που της παρουσιαστηκε ηταν το μεγαλυτερο προβλημα που υπηρχε πανω στην γη!!!!

 

ΝΑ δεις ποσα θα αναθεωρησεις απο αυτα που λες τωρα σε 1 2 και 3 χρονια.....

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ μια ακριβώς απο τα ίδια μόνο που δεν ξερω αν υπάρχει άλλη.

Κάποιοι άντρες δυστυχως δεν κάνουν για οικογενεια γιατί κομπιάζουν μπροστά στις ευθυνες. Σκέψου τα θετικά: θα αποφασιζεις μόνη σου για το παιδί χωρις να περιμενεις εγκριση πεθερικών ή συζυγου. Αυτό και μόνο είναι μεγάλη ανακουφιση.

Με βοηθησε πολύ και ένα βιβλίο "το μυστικό" ("the secret" ) μου έδωσε πολύ κουραγιο και με επεισε να βλεπω τη ζωή θετικά, γιατί έτσι πρεπει.

Και κοίτα το και αλλιως: αξίζει να μεινεις με κάποιον που δε σεβαστηκε ούτε εσένα ούτε το παιδί σας; Αυτά σκεφτομαι και απο εκεί που πριν ένα μηνα ημουν στα πατωματα και εκλαιγα πηρα πολύ δυναμη και γελάω βγαινω και βόλτα με το μωρό μου και προσπαθω να ζω φυσιολογικά, χωρίς να σκεφτομαι τον γελοιο.

Ενα μόνο σου λεω σε δυο μηνες έχασα 15 κιλά απο τη στεναχωρια. Αλλά δεν αξιζει ούτε μισό δάκρυ. Και αν δε θελει να δει το παιδί του, πάνω του θα γυρισει και θα το βρει μπροστά του.

Εμένα πηγε για να βρει δουλειά σε άλλη πολη. Τόσο τον καταδιναστευσα και θελει να γλιτωσει απο εμάς. Μετά απο παρακαλια που επεσαν σε τοιχο για να βλεπει το παιδί του, τον άφησα. Δική του είναι η ζωή, ας κάνει ότι Σκ@@ θέλει!! Εγώ θα είμαι δίπλα στο παιδί μου, και εκεινος ας έχει χιλιες γκο@@@...! Εκεινος χάνει...!

pECmp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ειρηνη μου να σου ζησει το κοριτσακι σου και να ειναι γερο και καλοτυχο!

Η αληθεια ειναι οτι τον πρωτο καιρο θα εχεις σκαμπανεβασματα στην ψυχολογια σου. Θυμαμαι τον πρωτο μηνα της διαστασης, οσο ηταν ξυπνιο το παιδι ημουν στον αυτοματο:να παιξουμε να το παω βολτα, κτλ., οταν κοιμοταν εκλαιγα ωσπου να με παρει ο υπνος. μετα απο 2 μηνες μου βρηκε δουλεια ο πατερας μου. δεν ειναι τιποτα το σπουδαιο, αλλα καποια χρηματα(λιγα, αλλα θα κατσει και κατι καλυτερο, που θα μου παει!) βγαινουν. μου εδωσε ωθηση ομως. αλλα την μεγαλυτερη δυναμη και στηριξη την πηρα απο το παιδι μου. με τα φιλακια του, τα χαδια του, το "μαμα μου" με αυτα σταθηκα ψυχολογικα στα ποδια μου. το παιδι μου γιατρεψε την ψυχη μου.

Υπηρχαν στιγμες στην αρχη που εβλεπα οικογενειες με 2 γονεις και ενιωθα ενα τσιμπημα μεσα μου. ελεγα γιατι....?αλλα ειδα το "πρωταγωνιστες" (Αλεξανδρα και μοναδα τελειομηνων) και αναθεωρησα πολλα. βγαινουμε μαζι για σινεμα,θεατρο φαγητο, καφε(εγω, το παιδι χυμο;)) και δεν νιωθω οτι μου λειπει κατι. Τωρα για αλλη σχεση? οχι δεν εχω ξανακανει, προσπαθω να σταματησω να τρεχω πανικοβλητη οταν καποιος μου προτεινει να βγουμε(οχι απλα φυσαω το γιαουρτι, αλλα και το παγακι!). ειναι ena θεματακι που εχω αλυτο. αλλα που θα μου παει , θα το λυσω και αυτο..!

συγνωμη για το σεντονι!!!

Link to comment
Share on other sites

Tzatzikaki σε βρισκω αψογη!!!

και εγω με την κορη μου φετος και διακοπες πηγαμε τα δυο μας και περασαμε τελεια!!!!

Οσο για τις σχεσεις καλε γιατι σφυριζεις???? ΝΑ κανεις και να ξανακανεις και να ξανακανεις. Οχι θα κατσουμε να σκασουμε. ΑΑΑΑΑΑΑΑ

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...