Ρομά

[gavrias]

Παιδεία χωρίς σύνορα

Δευτέρα, 07.04.08

 

Πίσω από την πόρτα του δημοτικού σχολείου, άδεια θρανία περιμένουν να γεμίσουν, πολύχρωμοι μαρκαδόροι περιμένουν να βρεθούν σε παιδικά χέρια· χέρια Τσιγγανόπαιδων. Στον πίνακα, η φράση «σκέφτομαι και γράφω γιατί δεν πάω σχολείο». Με αφορμή την 8η Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα για τους Ρομά, η Διεθνής Αμνηστία έστησε χθες, στον πεζόδρομο του Θησείου, ένα εικονικό σχολείο, σε μια προσπάθεια να ενημερώσει το κοινό για τον αποκλεισμό των παιδιών Ρομά από την εκπαίδευση. Αλλωστε, το σχολείο για την πλειονότητα των Τσιγγανόπαιδων είναι εικονική πραγματικότητα.

 

«Δεν ξέρω αν μπορούν να πάνε σε κανονικό σχολείο», δηλώνει η ηλικιωμένη κυρία που προσεγγίζει ο ακτιβιστής της οργάνωσης. «Πρέπει να υπάρχει ειδική μεταχείριση για τα Τσιγγανάκια. Παιδιά δεν είναι κι αυτά;», αναρωτιέται.

 

Η διάκριση και η απόρριψη κυριαρχούν στη σχέση των Ρομά με το σχολείο, αφού η πρώτη επαφή τους με τη μη τσιγγάνικη κοινότητα γίνεται στο σχολικό περιβάλλον. «Εκεί διαπιστώνουν για πρώτη φορά την αντίδραση της κυρίαρχης κοινωνίας στο πρόσωπό τους», σημειώνει η συγγραφέας και ερευνήτρια σε θέματα εκπαίδευσης Τσιγγάνων, Μαρία Παυλή - Κορρέ.

 

Οπως προκύπτει και από το υπαίθριο γκάλοπ της Διεθνούς Αμνηστίας, οι αντιδράσεις ποικίλλουν. Γονείς και μαθητές αντιμετωπίζουν με άρνηση ή σκεπτικισμό την ένταξη των παιδιών Ρομά στο σχολείο, θέτουν όρους -«να έρχονται στο σχολείο αρκεί να έχουν τρόπους», λέει η μικρή Κατερίνα και επιρρίπτουν την ευθύνη στους Τσιγγάνους γονείς που παρεμποδίζουν το δικαίωμα των παιδιών τους στη γνώση ή στην Πολιτεία. «Εγώ τι να κάνω για τα Τσιγγανάκια; Ας τα βοηθήσει το κράτος», φωνάζει μια γυναίκα.

 

Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν εξασφαλίζει αυτόματα τις προϋποθέσεις υλοποίησής του. Ο θεσμοποιημένος ρατσισμός εκφράζεται, σύμφωνα με την κ. Παυλή - Κορρέ, όταν οι δάσκαλοι δεν είναι καταρτισμένοι ώστε να αναφερθούν σε μαθητές-Τσιγγάνους, ερμηνεύουν την αδυναμία τους να ανταποκριθούν ως αντικοινωνική συμπεριφορά ή όταν το σχολείο γίνεται τόπος συνάντησης και ανταλλαγής εκατέρωθεν προκαταλήψεων.

Το ζευγάρι που μορφάζει στο άκουσμα της ερώτησης αν θα επέτρεπε το παιδί του να μοιραστεί το θρανίο με ένα Τσιγγανάκι τάσσεται υπέρ της εκπαίδευσης των Ρομά, υπό τη συνεπή εφαρμογή ενός οργανωμένου προγράμματος. Μέχρι τότε, «ας μη μιλάμε για τη σχολική αποτυχία των Τσιγγανόπαιδων, αλλά για την αποτυχία του σχολείου να τα συγκρατήσει», τονίζει η κ. Παυλή - Κορρέ.

 

Κι αν η νεαρή Τσιγγάνα που βγάζει το μεροκάματο στον πεζόδρομο του Θησείου δηλώνει αδιάφορη στο να μάθουν τα παιδιά της γράμματα, ίσως εκείνα διαφωνούν. Οπως διαπιστώνει ο Συνήγορος του Παιδιού, Γιώργος Μόσχος, «η βούληση των Τσιγγανόπαιδων να συμμετέχουν στο σχολείο είναι θεαματική. Εχω ακούσει πολλές φορές τη φράση “βοήθησέ με, κύριε, να πάω στο σχολείο”».

ΧΑΡΑΜΗ ΣΤΕΛΛΑ

 

Ελεύθερος Τύπος http://www.e-tipos.com/newsitem?id=31700

 

[gavrias]

Χάρισαν ζωή, αλλά μετά τους άφησαν αβοήθητους

Οι τραγικοί γονείς έχασαν δύο παιδιά.Δώρισαν τα όργανα χωρίς να το σκεφθούν. Ωστόσο, όπως λένε, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το τρίτο παιδί τους, που πάσχει από καρκίνο. «Δεν ζητάμε χρήματα. Θέλουμε μόνο να μας βοηθήσουν», λέει με πόνο ο πατέρας

 

 

Μηνύματα αγάπης και ανθρωπιάς σε κάθε γωνιά της Ευρώπης έστειλε ένα ζευγάρι Τσιγγάνων από την Ανδραβίδα Ηλείας, που μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο είδαν τα δύο αγγελούδια τους να φεύγουν τόσο άδικα από κοντά τους, την ίδια στιγμή που ο πεντάχρονος γιος τους, χτυπημένος από ανίατη ασθένεια, δίνει τη δική του μάχη!

 

Ωστόσο, μέσα στον πόνο της τραγικής απώλειας, βρήκαν το κουράγιο να χαρίσουν ζωή! Μόλις ενημερώθηκαν ότι η τρίχρονη Ακριβή τους δεν έχει πλέον ζωή, δεν το σκέφτηκαν καθόλου. Ο χαμός του παιδιού τους μπορούσε να δώσει ζωή σε άλλα άτομα.

 

Ετσι, στήθηκε μία γέφυρα αγάπης που αγκάλιασε όλη την Ευρώπη, μεταφέροντας τα όργανα της μικρής Ακριβής! Ολοι τότε μίλησαν για το μεγαλείο ψυχής που επέδειξαν τις δύσκολες ώρες οι γονείς. Ωστόσο, όταν τα φώτα έσβησαν... «κανείς δεν γύρισε να μας κοιτάξει», σημειώνει με παράπονο ο τραγικός πατέρας Γεράσιμος Παναγιωτόπουλος.

 

«Χάσαμε τα δύο αγγελούδια μέσα σε μόλις λίγες ημέρες και κανείς από την πολιτεία δεν ασχολήθηκε με τον πόνο μας!».

 

Η φωνή του σπάει όταν κοιτά τον μικρό Γιωργάκη, ένα πεντάχρονο παιδί που παίζει λίγα μέτρα μακρύτερα. «Ο Γιώργος μας δεν έχει κλείσει ακόμα τα πέντε και έχει χτυπηθεί από καρκίνο. Χρειάζεται να παρακολουθείται συχνά από γιατρούς στην Αθήνα, ωστόσο χρήματα δεν έχουμε και δεν μπορούμε να του προσφέρουμε όσα έχει ανάγκη! Πού είναι η πολιτεία να αγκαλιάσει το δράμα μας και να μας βοηθήσει; Χάσαμε δύο παιδιά και δεν ενδιαφέρθηκε κανένας. Πρέπει να χάσουμε κι άλλο;»!

Στο πλευρό του η σύζυγός του, Ειρήνη Αποστολοπούλου, που με δάκρια στα μάτια δεν αντέχει και ξεσπάει. «Κανένας δεν έχει έρθει να δει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε! Να δει αυτό το παιδάκι που είναι άρρωστο και κινδυνεύει η ζωούλα του! Το μόνο που έκαναν είναι να μας βάλουν να ζήσουμε μακριά από τον πολιτισμό...». Η φωνή κάπου εκεί σπάει και οι λυγμοί την εμποδίζουν να συνεχίσει!

 

Ο μικρός Γιώργος, σε ηλικία μόλις πέντε ετών, δίνει τη δική του δύσκολη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Εχει «χτυπηθεί» από καρκίνο και περίπου πριν από έναν χρόνο υποβλήθηκε σε εγχείρηση σε νοσοκομείο της Αθήνας, ενώ ακολούθησαν χημειοθεραπείες!

Ωστόσο, η οικογένεια δεν έχει χρήματα για να καλύψει τα μεγάλα έξοδα που απαιτούνται και έτσι εδώ και αρκετούς μήνες έχει σταματήσει να ακολουθεί την αγωγή που χρειάζεται! «Δεν ζητάμε χρήματα», σημειώνει με πόνο ψυχής ο πατέρας. «Θέλουμε μονάχα να μας βοηθήσουν να σώσουμε το παιδί μας. Να μην το δούμε να σβήνει χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το βοηθήσουμε!».Πριν από λίγες ημέρες έφτασε στη οικογένεια μία επιστολή από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων.

Η γιαγιά μάς την έδειξε με τρεμάμενα χέρια! «Σας ενημερώνουμε ότι τα μοσχεύματα που αφαιρέθηκαν αξιοποιήθηκαν ως εξής: οι νεφροί μεταμοσχεύθηκαν σε άνδρα ηλικίας 54 ετών, ο οποίος υποβαλλόταν σε αιμοκάθαρση επί 11 χρόνια.

 

Το ήπαρ σε γυναίκα 47 ετών από τη Γερμανία, μόσχευμα το οποίο δεν λειτούργησε. Η καρδιά και οι πνεύμονες σε κοριτσάκι 3 ετών από τη Γαλλία! Η ύψιστη προσφορά σας, εκτός από δώρο ζωής για τους συνανθρώπους μας, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μήνυμα αγάπης και ανθρωπισμού. Ελπίζουμε η πράξη σας αυτή να απαλύνει τον πόνο σας...».

 

«Δεν θέλουμε να μας ευχαριστούν. Κάναμε μονάχα αυτό που έπρεπε για να σώσουμε κάποιους άλλους», σημειώνει ο πατέρας. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=9283&pubid=792428 ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

 

[Afroditi D]

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τα παραπάνω είναι το ποίημα του

Κωστή Παλαμά,

Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου

(απόσπασμα)

................................................

Μες τις παινεμένες χώρες, Χώρα

παινεμένη, θα 'ρθει κι η ώρα,

και θα πέσεις, κι από σέν' απάνου η Φήμη

το στερνό το σάλπισμά της θα σαλπίσει

σε βοριά κι ανατολή, νοτιά και δύση.

Πάει το ψήλος σου, το χτίσμα σου συντρίμι.

Θα 'ρθει κι η ώρα· εσένα ήταν ο δρόμος

σε βοριά κι ανατολή, νοτιά και δύση,

σαν το δρόμο του ήλιου· γέρνεις· όμως

το πρωί για σε δε θα γυρίσει.

Και θα σβήσεις καθώς σβήνουνε λιβάδια

από μάισσες φυτρωμένα με γητειές·

πιο αλαφρά του περασμού σου τα σημάδια

κι από τις δροσοσταλαματιές·

θα σε κλαιν' τα κλαψοπούλια στ' αχνά βράδια

και στα μνήματα οι κλωνόγυρτες ιτιές.

...................................................

Και θα φύγεις κι απ' το σάπιο το κορμί,

ω Ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα,

και δε θά' βρει το κορμί μια σπιθαμή

μες στη γη για να την κάμει μνήμα,

κι άθαφτο θα μείνει το ψοφίμι,

να το φάνε τα σκυλιά και τα ερπετά,

κι ο Καιρός μέσα στους γύρους του τη μνήμη

κάποιου σκέλεθρου πανάθλιου θα βαστά.

Όσο να σε λυπηθεί

της αγάπης ο Θεός,

και να ξημερώσει μιαν αυγή,

και να σε καλέσει ο λυτρωμός,

ω Ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα!

Και θ' ακούσεις τη φωνή του λυτρωτή,

θα γθυθείς της αμαρτίας το ντύμα,

και ξανά κυβερνημένη κι αλαφρή,

θα σαλέψεις σαν τη χλόη, σαν το πουλί,

σαν το κόρφο το γυναικείο, σαν το κύμα,

και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί

να κατρακυλήσεις πιο βαθιά

στου Κακού τη σκάλα,

για τ' ανέβασμα ξανά που σε καλεί

θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!

Τα φτερά,

τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!

....................................................

Όπου πάμε θάβρουμε πατρίδες...

θά φωλιάσουμε στή Βενετία...

θά μας αγκαλιάζει η Φλωρεντία

τ’ άλπεια τά βουνά θά δροσκελίσουμε...

θά χυθούμε σά μαγιάπριλα του νου...

Γύφτε Λαέ, άκουσέ με

τό πρωτόσταλτο είμαι σημάδι

απ’ τήν πλάση που θάρθει...

Απ’ τούς κόσμους του Αύριο

το μήνυμα της νίκης εγώ σου φέρνω...

Είμαι η σάλπιγγα εγώ μιας Ανάστασης...

 

Δεν είναι ελεύθερος άνθρωπος ο γύφτος αλλά κτήνος όταν κανένα αίσθημα φιλανθρωπίας δεν θα τον εμποδίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ότι πονηρό και ολέθριο ως δήμιος ή ως βασανιστής....

[vagia01]

Το καλύτερο ποίημα του 2006

 

Αυτό ήταν το ποίημα που προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο του 2006. Για τους περισσότερους γνωστό. Όμως η διαχρονική του αξία ενάντια στο ρατσισμό τεράστια! Γραμμένο από ένα παιδί από την Αφρική.

 

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος

Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος

Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος

Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε

Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ

Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός

Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος

Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε

Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος

Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος

Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι

Και λες εμένα έγχρωμο;

 

 

ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ??

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥΣ Η' ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ.

ΜΟΝΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, Η ΕΥΘΥΝΗ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

[Sam]

Παρότι ο Απρίλης είναι σχετικά μακρυά το άρθρο

είναι σχετικό με τον ρατσισμό που αντιμετωπίζουν οι Ρομά

 

 

 

Νέα έκθεση – καταπέλτης της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα

του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) έρχεται να μας «υπενθυμίσει» στην συνεχιζόμενη

και επιδεινωμένη, σε αρκετές περιπτώσεις αδράνεια της ελληνικής

πολιτείας απέναντι στις άθλιες συνθήκες μεταχείρισης των Ελλήνων

τσιγγάνων.

 

 

 

Στη πολυσέλιδη έκθεση που απέστειλε η ΕΕΔΑ προς την κυβέρνηση

διαπιστώνεται, μεταξύ άλλων, τεράστιο χάσμα μεταξύ της υιοθέτησης

θετικών και πολιτικών μέτρων και της ουσιαστικής εφαρμογής τους αλλά

και έλλειψη θεσμικών εγγυήσεων. Η έκθεση τονίζει ότι η Ελλάδα έχει

εκτεθεί διεθνώς, καθώς βρίσκεται στην κορυφή των αρνητικά

αξιολογούμενων κρατών στα ζητήματα των Ρομά.

 

 

Τα πενιχρά αποτελέσματα αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κατάστασης,

η ελλιπής καταγραφή στοιχείων για τους Έλληνες Ρομά, η έλλειψη

διάθεσης συνεργασίας μεταξύ των τοπικών αρχών αλλά και η άμεση

σύνδεση της κρατικής αδράνειας με την επιθετική συμπεριφορά των

Αθίγγανων αναδεικνύουν ανεπαρκώς την κατάσταση των Ελλήνων

πολιτών – Ρομά.

 

Η Έκθεση καταπιάνεται και με ειδικότερα ζητήματα, όπως οι εξώσεις, η

στάση της αστυνομίας απέναντί τους, τα κονδύλια αναφορικά με τις

εθνικές μειονότητες, καθώς και πιθανά μέτρα αντιμετώπισης των ανωτέρω

συνθηκών.

 

Εξώσεις:

 

Επικρίνονται ως παράνομες οι αναγκαστικές εξώσεις και βίαιες

απομακρύνσεις από καταυλισμούς, όταν δεν συνοδεύονται από

μετεγκατάσταση που θα εξασφαλίσουν οι αρμόδιες αρχές και με τις

προϋποθέσεις ασφάλειας και στοιχειώδους αξιοπρέπειας.

 

 

Στάση της Αστυνομίας:

 

Ιδιαίτερα έντονα είναι τα φαινόμενα κακομεταχείρισης από αστυνομικούς,

ανεπαρκούς διερεύνησης καταγγελιών για αστυνομική βία,

κακομεταχείρισης με πιθανά ρατσιστικά κίνητρα, ενώ τονίζεται και η

επιείκεια των δικαστηρίων προς την Αστυνομία στις ελάχιστες περιπτώσεις

που έφτασαν ενώπιον της Δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα της εγκαθίδρυση

ενός καθεστώτος ατιμωρησίας.

 

Κονδύλια:

 

Μεταξύ των προβλημάτων αναφορικά με τα κονδύλια είναι η μη

απορρόφησή τους για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε

καταυλισμούς, η διάθεσή τους με αδιαφανείς τρόπους και προς άλλες

κατευθύνσεις από τις προβλεπόμενες.

 

 

Σειρά προτάσεων της Επιτροπής για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης

των Ρομά αφορά στην αναγνώριση από την πλευρά της Αστυνομίας της

βασιμότητας των αιτιάσεων εναντίον της από διεθνείς μηχανισμούς

ελέγχου και λήψη μέτρων για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της με

την απαγόρευση των ρατσιστικών συμπεριφορών στο σώμα και

παραδειγματική τιμωρία, στην καταγραφή του τσιγγάνικου πληθυσμού και

των αναγκών στέγασής τους, τονίζοντας την σημασία ένταξης των παιδιών

Ρομά στην εκπαιδευτική διαδικασία και απόδοση κινήτρων προς τους

εκπαιδευτικούς να παραμένουν για εύλογο διάστημα στα σχολεία αλλά και

κίνητρα προς τους γονείς Ρομά να εγγράφουν τα παιδιά τους στο σχολείο.

 

Τονίζεται, τέλος, πως την Ελλάδα βαραίνουν ήδη 6 ευρωκαταδίκες [/i]τα

τελευταία χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και επιτροπές της Ε.Ε. και

του ΟΗΕ και επισημαίνεται η ανάγκη συμμόρφωσης της χώρας στις

αποφάσεις των διεθνών οργάνων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση

του ιδιάζοντος κοινωνικού αποκλεισμού που υφίστανται οι Ρομά.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Έκθεση του ΟΗΕ στηλιτεύει τη στάση των ελληνικών αρχών απέναντι στις μειονότητες

Δημοσίευση: 16-02-2009 21:39

Οι Ρομά στο περιθώριο υπό το «αμήχανο βλέμμα» της πολιτείας

Δημοσίευση: 11-02-2009 21:03

Οι Ρομά εξακολουθούν να είναι θύματα αρνητικών διακρίσεων και κοινωνικού αποκλεισμού στη χώρα μας, με το ρατσιστικό ρεύμα απέναντί τους να διογκώνεται διαρκώς.

 

Πηγήhttp://www.tvxs.gr/v5450

[gavrias]

Κάντε Θόρυβο!

 

 

Με αφορμή ακόμα μία έγκληση της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σχετικά με την επιχείρηση έξωσης εκατοντάδων Ρομά που διέμεναν στον καταυλισμό του Αγίου Πολυκάρπου στον Βοτανικό, οφείλουμε ως χώρα να απαντήσουμε στα ερωτήματα για ενδεχόμενες παραβάσεις των Άρθρων 3 (απαγόρευση εξευτελιστικής μεταχείρισης), 8 (σεβασμός της κατοικίας) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων). Οι άνθρωποι αυτοί εκδιώχθηκαν από συνεργείο του εργολάβου κ. Βωβού για λογαριασμό του Δήμου Αθηναίων, έπειτα από εντολή και σε κάποια φάση με την παρουσία του δημάρχου Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη.

 

Το παραπάνω βίντεο γυρίστηκε στον (πρώην) καταυλισμό από τον Ολλανδό σκηνοθέτη Aldo Smit και ο ράπερ Raymzter μας προτρέπει να «κανουμε θόρυβο» («maak lawaai»). Όπως γράφει ο σκηνοθέτης, «αυτό το βίντεο γυρίστηκε για τη Διεθνή Αμνηστία στην Ελλάδα, τη πιο δημοφιλή ευρωπαϊκή χώρα διακοπών των Ολλανδών. Το βίντεο γυρίστηκε μόλις 30 λεπτά από την Αθήνα. Έχω γυρίσει τον κόσμο πολλές φορές, έχω πάει σε μέρη όπως το Νέο Δελχί στην Ινδία, το Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία κτλ., αλλά η Ελλάδα αποτελεί μέρος της Ευρώπης. Υπάρχει τόση κρυμμένη φτώχεια. Αυτά τα παιδιά Ρομά δεν έχουν τίποτε, δεν έχουν μέλλον, δεν πάνε σχολείο, δεν έχουν καμιά τύχη. Έπαθα σοκ όταν έφτασα εκεί. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά στις συνθήκες ζωής αυτών των ανθρώπων και εκείνες σε άλλων τριτοκοσμικών χωρών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι θύματα διακρίσεων και ουσιαστικά δεν υπάρχουν (δεν έχουν ταυτότητες ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο). Γιαʼ αυτό ΚΑΝΤΕ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ!»

 

Υ.Γ. Κατά τη δεκαετία 1998-2008, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξέδωσε 440 αποφάσεις σε ελληνικές υποθέσεις από τις οποίες σε μόνο 9 (ποσοστό 2%) δεν υπήρχε καταδίκη της χώρας. Κατά πάσα πιθανότητα καταδίκη θα υπάρξει και σε αυτή την υπόθεση, κάτι που θα γνωρίζουμε κατʼ εκτίμηση στα τέλη του φθινοπώρου 2009.

http://silentcrossing.wordpress.com/category/ρομά/

[akamatra]

ΓΕΙΑ! ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΘΕΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ

Η περιοχή που μένουμε έχει αρκετούς τσιγγάνους. οι περισσότεροι έχουν τα σπίτια τους, είναι από τους παλιοτερους κατοικους και οι άνθρωποι είναι αξιοπρεπέστατοι και ευγενικοτατοι.

πριν μερικά χρόνια τοποθετήθηκαν λιώμενα που δώθηκαν σε οικογενειες τσγγάνων. Τα διπλανά σπίτια παραπονιούνται αλλά δεν έχουμε κανενα αλλο πρόβλημα

Πολλές φορές τα παιδάκια παίζουν και δυστυχως η συμπεριφορά των υπολοιπων προς τα "τσιγγανάκια" δεν είναι σωστή

Σημερα το απογευμα που έπαιζαν τα παιδιά έτυχε να είμαι στην αυλη και περνούσαν 2 "τσιγγανάκια με τα ποδήλατα αλλά ξυπολητα. σταμάτησαν τα παιδάκια, χαιρέτησαν και με ρώτησαν αν είχα παπουτσια να τους δώσω. είχα μαζέψει κάποια που δεν έκαναν στο γιο μου, έφερε και μια γειτόνισσα μερικά. ήταν μια σακούλα. τα πήραν τα παιδάκια και έφυγαν.

στο τέλος του δρόμου σταμάτησαν και μαζεύτηκαν πολλοι άνθρωποι γύρω.

Κάποιος είπε ότι έκλεψαν τα παπούτσια....

Πήγα να εξηγήσω ότι εμείς τα δώσαμε και βρήκα το μπελά μου γιατί λέει ότι τώρα θα έρχονται συνέχεια και θα κάνουν ζημιές.

Αγανάκτησα

[gavrias]

της Αλέκας Μπότη,

Βοηθού Δασκάλου της τσιγγάνικης γλώσσας στο Α.Π.Θ.

 

Ως Τσιγγάνα η ίδια αλλά και με τη δουλειά μου ως ενδιάμεση σε προγράμματα που έγιναν σε καταυλισμούς είμαι σε θέση να μαρτυρήσω για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των ομόφυλών μου σε αυτούς. Η κατάσταση είναι γνωστή λίγο – πολύ σε όλους: Ρεύμα και αποχέτευση δεν υπάρχουν. Τις περισσότερες φορές ούτε και νερό. Τα σκουπίδια κάνουν σωρούς. Ποντίκια και το καλοκαίρι φίδια απειλούν τον πληθυσμό. Ο κίνδυνος των μολύνσεων και των επιδημιών είναι ιδιαίτερα αυξημένος για τα παιδιά. Αρρώστιες όπως η ηπατίτιδα Β κάνουν θραύση. Οι καιρικές συνθήκες είναι και αυτές απειλή για ανθρώπους που ζουν σε πρόχειρα παραπήγματα.

 

Πολλές φορές το κράτος και οι συμπολίτες μας χρησιμοποιούν αυτές τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των σκηνιτών Τσιγγάνων και τους κατηγορούν και φροντίζουν να τους διώξουν. Και τα σχολεία ακόμα μερικές φορές αρνούνται να δεχτούν τα παιδιά των Τσιγγάνων. Ακόμα όμως και όταν τα δέχονται είναι δύσκολο λόγω των συνθηκών στις οποίες ζουν να παρακολουθήσουν τακτικά.

 

Τελικά κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη γι΄αυτόν τον πληθυσμό. Γι΄αυτό πιστεύω ότι είναι άμεση ανάγκη να υιοθετηθεί από την Πολιτεία η πρόταση Νόμου για τους αυτοδιαχειριζόμενους οικισμούς σκηνιτών Τσιγγάνων. Μόνο όταν η Πολιτεία αναλάβει να λύσει βασικά και επείγοντα προβλήματά τους θα μπορεί να περιμένει την ένταξή τους και την πρόοδο στην κοινωνία. Τότε μόνο θα μπορεί πια να έχει απ΄αυτούς τις ίδιες απαιτήσεις που έχει και από τους υπόλοιπους πολίτες της.

 

Ολοι μιλούν για «δυναμική ένταξη» των σκηνιτών τσιγγάνων στην ελληνική κοινωνία. Φοβάμαι πως αυτά είναι ευχολόγια. Η δυναμική ένταξη προϋποθέτει παιδεία, προσαρμοσμένη εκπαίδευση, αυτογνωσία, παραγωγική επιμόρφωση, κοινωνική ενεργοποίηση του ίδιου του πληθυσμού. Εάν πιστεύουμε πως αυτά όλα είναι εφικτά στις άθλιες συνθήκες των σημερινών καταυλισμών κοροϊδεύουμε του εαυτούς μας. Πρώτα οφείλουμε να διασφαλίσουμε την ασφαλή επιβίωση αυτών των πληθυσμών, την αξιοπρεπή διαβίωση, τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα αυτών ανθρώπων, την υγειονομική τους περίθαλψη και έπειτα να ζητήσουμε από αυτούς την εκπλήρωση των κοινωνικών τους υποχρεώσεων. Εάν η Πολιτεία δεν υιοθετήσει άμεσα την υπό συζήτηση πρόταση Νόμου πρέπει να πει επιτέλους τι προτείνει.

 

http://www.greekhelsinki.gr/dikaiomatika/06/fakelos/roma/06-3.htm

[Μίκα]

SOS για τα Ιατρικά Κέντρα των Ρομά

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

 

Στον «αέρα» κινδυνεύει να τιναχτεί το μοναδικό πρόγραμμα περίθαλψης της πολιτείας για τους Ρομά, το οποίο, όπου και όσο λειτούργησε σωστά, θεωρήθηκε πετυχημένο ακόμα και από τους ίδιους τους Τσιγγάνους.

 

Δεκάδες εργαζόμενοι των Ιατροκοινωνικών Κέντρων (ΙΑΚ) τα οποία έτσι κι αλλιώς κλείνουν στις 30 Ιουνίου, παραμένουν απλήρωτοι επί 2-7 μήνες.

 

«Προσφέρει εξυπηρέτηση "κομπλέ"», είπε χαρακτηριστικά στην «Ε» ο Νίκος Τσιτσικός, κάτοικος του καταυλισμού Σαγαίικων Αχαΐας για το εκεί ΙΑΚ, δικαιώνοντας έτσι την τιμητική προβολή του Κέντρου αυτού ως καλή πρακτική στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

 

Τα ΙΑΚ ξεκίνησαν το 2005 με χρηματοδότηση κυρίως από την Ε.Ε., η οποία ολοκληρώθηκε πριν ένα χρόνο. Χρειάστηκε η κινητοποίηση των εργαζόμενων σε αυτά για να δοθούν δύο παρατάσεις στη λειτουργία τους αρχικά μέχρι τον Δεκέμβριο 2008 και στη συνέχεια μέχρι τον Ιούνιο 2009. Μόνο που δεν είχαν εξασφαλιστεί οι εθνικοί πόροι για τη λειτουργία τους και έτσι οι δημοτικές αναπτυξιακές εταιρείες που έχουν την ευθύνη λειτουργίας τους να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους: οι πιο πολλές χρωστάνε μισθούς 2-3 μηνών, αλλά η καθυστέρηση στο Αγρίνιο φτάνει τους 7 μήνες! Το χειρότερο δε είναι πως 25 ημέρες πριν το κλείσιμό τους οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν αν θα δοθεί άλλη μια εξάμηνη παράταση στη λειτουργία τους.

 

«Είναι αδιανόητο να παραμένουν απλήρωτοι οποιοιδήποτε εργαζόμενοι και μάλιστα των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια: το θέμα εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Επιθεωρήσεων Εργασίας και των Εισαγγελιών, όπως για κάθε άλλη ιδιωτική επιχείρηση» δήλωσε στην «Ε» ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς και πρόσθεσε:

 

«Το χειρότερο όμως είναι πως ο μοναδικός θεσμός που οι ίδιοι οι Ρομά θεωρούν απαραίτητο και, όπου λειτουργεί αποτελεσματικά, τον θεωρούν "δικό τους κέντρο", αφού φροντίζει πολλές πτυχές πρωτοβάθμιας υγείας, στηρίζει την πρόσβαση και παρακολούθηση του σχολείου και παρέχει πολλές άλλες μορφές νομικής, αστικοδημοτικής και συμβουλευτικής υποστήριξης είναι δίχως αύριο, που σημαίνει ανακοπή της διαδικασίας ένταξης αυτών των Ρομά στην κοινωνία».

 

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/06/2009&id=52135

[Μαρια Στυλιανακη]

«Η σημερινή απόφαση, όπως και οι προηγούμενες Σαμπάνης και Λοιποί και D.H. and Others, στις όποιες έρχεται να προστεθεί, φωτογραφίζουν και την κατάσταση των Ρομά στην Ελλάδα όπου μόνο το 1/3 των παιδιών Ρομά γράφονται στο σχολείο και μόνο το 1/4 από αυτά (δηλαδή το 9% του συνόλου των παιδιών Ρομά) τελειώνουν την τάξη. Η σημερινή απόφαση, όπως και οι άλλες δυο, θα αποτελέσουν άξονα διεκδίκησης των δικαιωμάτων των Ρομά στην εκπαίδευση από το ΕΠΣΕ στο άμεσο μέλλον.»

 

 

Ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τα Δικαιώματα των Ρομά Rob Kushen δήλωσε ότι «Η σημερινή απόφαση ολοκληρώνει την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ως προς τη πιο διαδεδομένη αιτία φυλετικού διαχωρισμού παιδιών Ρομά στην εκπαίδευση σε όλη την Ευρώπη. Οι κυβερνήσεις πρέπει τώρα να αναλάβουν αποφασιστική δράση προκειμένου να δώσουν τέλος σε φαινόμενα φυλετικά διαχωρισμένης εκπαίδευσης οιασδήποτε μορφής και να τα εντάξουν πραγματικά στα εκπαιδευτικά τους συστήματα.»

 

Ο εκτελεστικός διευθυντής της Πρωτοβουλίας για Δικαιοσύνη του Ιδρύματος Ανοιχτή Κοινωνία, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τα Δικαιώματα των Ρομά, και βασικός δικηγόρος στην υπόθεση, Jim Goldston, δήλωσε: «Η απόφαση καθιστά ξεκάθαρο ότι η επίκληση ανεπαρκούς γνώσης της επίσημης γλώσσας δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πρόσχημα για φυλετικό διαχωρισμό, ο οποίος δυστυχώς είναι διαδεδομένος στην Ευρώπη και είναι επιτέλους καιρός να μπει ένα τέλος σε αυτή την εξευτελιστική πρακτική.»

 

 

Το δελτίο τύπου και η απόφαση του ΕΔΔΑ είναι διαθέσιμα στις ιστοσελίδες

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=864630&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649 και http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=864619&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

 

Η υπόθεση αφορούσε ένταξη των παιδιών Ρομά σε χωριστές τάξεις στο σχολείο όπου φοιτούσαν και μαθητές Κροατικής εθνικής καταγωγής. Tο πρόσχημα ήταν ότι δεν κατείχαν επαρκώς την Κροατική γλώσσα και πως μόνο η ένταξή τους σε ειδικές τάξεις όπου θα τους παρείχετο εξειδικευμένη διδασκαλία θα τους επέτρεπε να βελτιώσουν τη γνώση τους της Κροατικής. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν ότι η δημιουργία τμημάτων μόνο για Ρομά στα σχολεία παραβιάζει το δικαίωμα τους στην εκπαίδευση μέσα σε ένα πολυ-πολιτισμικό περιβάλλον και τους προκαλεί σοβαρή ψυχολογική, συναισθηματική και εκπαιδευτική βλάβη και ιδίως συναισθήματα έλλειψης αυτοσεβασμού και γκετοποίησης. Τόνισαν δε ότι οι ρατσιστικές αντιδράσεις των μη-Ρομά γονέων βάρυναν στην απόφαση των αρχών να τους τοποθετήσουν σε χωριστά τμήματα. Αναγνώρισαν ότι, στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος για μαθητές με ειδικές ανάγκες ή γνωσιακές δυσκολίες, η δημιουργία και λειτουργία χωριστών ειδικών τάξεων δεν συνιστά αυτόματα διακριτική μεταχείριση. Επεσήμαναν όμως ότι στην περίπτωσή τους είχαν τοποθετηθεί σε τέτοιες τάξεις χωρίς να έχει προηγηθεί αξιολόγηση της γνώσης τους της Κροατικής γλώσσας. Ακόμη χειρότερα δε, κατά την φοίτησή τους στις τάξεις αυτές δεν έτυχαν καμίας εξειδικευμένης διδακτικής υποστήριξης ενώ κάποιοι από τους προσφεύγοντες ποτέ δεν ενσωματώθηκαν σε κανονικές τάξεις, ακόμη και όταν απόκτησαν ικανοποιητική γνώση της Κροατικής. Σύμφωνα πάντα με τους προσφεύγοντες, όλα τα παραπάνω στοιχεία εύλογα τους δημιούργησαν την εντύπωση ότι είχαν πέσει θύματα διακριτικής μεταχείρισης λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής.

 

Με μια εξαιρετικά εναργή και εμπεριστατωμένη απόφαση, με πολλαπλές αναφορές σε σχετικά κείμενα του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ο.Η.Ε. το ΕΔΔΑ οριακά αποδέχθηκε τους ισχυρισμούς των προσφευγόντων και έκρινε πως είχαν υποστεί διάκριση λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής.

 

Το ελληνικό ενδιαφέρον εστιάζεται πρώτο στις επιδοκιμαστικές αναφορές του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Σαμπάνης και Λοιποί κατά Ελλάδας μετά από προσφυγή του ΕΠΣΕ. Αφορούσε ρατσιστικό αποκλεισμό παιδιών Ρομά από το δημοτικό σχολείο στο οποίο άνηκαν στον Ασπρόπυργο Αττικής και τοποθέτησή τους σε παράρτημα του δημοτικού σχολείου σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το σχολείο (απόφαση διαθέσιμη σε επίσημη μετάφραση στην ιστοσελίδα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους http://www.nsk.gr/edad/ee494.pdf). Ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό από την πρώτη απόφαση του ΕΔΔΑ (και μάλιστα και πάλι από το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης) σχετικά με την εκπαίδευση των παιδιών Ρομά (απόφαση D.H. and Others v. the Czech Republic – διαθέσιμη στα αγγλικά στην ιστοσελίδα του ΕΔΔΑ

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=1&portal=hbkm&action=prof&highlight=Ostrava&sessionid=48946037&skin=hudoc-en), το ΕΔΔΑ στη Σαμπάνης υπεισήλθε στον σκληρό πυρήνα της προβληματικής τέτοιων υποθέσεων που δεν περιορίζεται στην λανθασμένη ή μη εφαρμογή του εκάστοτε εκπαιδευτικού πλαισίου ή στην παιδαγωγική του επάρκεια αλλά στο ευρύτερο κοινωνικό πλέγμα (όπως π.χ. σχέσεις τοπικών κοινωνιών με κοινότητες Ρομά και κρατικές αρχές) το οποίο σε πολλές περιπτώσεις έχει καθοριστική επίδραση στο επίπεδο παρεχόμενης ή μη εκπαίδευσης σε παιδιά Ρομά.

 

Κατά δεύτερο λόγο, στην υπόθεση παρενέβη ως τρίτος το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) το οποίο ανέπτυξε εκτενή επιχειρηματολογία σχετικά με την υποχρέωση βάσει του διεθνούς δικαίου που έχουν τα κράτη να παράσχουν επαρκή και αποτελεσματική εκπαίδευση στα παιδιά Ρομά, χωρίς διακρίσεις. Η σχετική περίληψη των επιχειρημάτων του ΕΔΔΑ παρατίθεται στο τέλος του δελτίου.

 

Στην παρέμβασή του το ΕΠΣΕ αναφέρθηκε εκτενώς στην εγκύκλιο του Υπ.Εθ.Π.Θ. (Αρ. Πρ. Φ.1.Τ.Υ/1254/126877/Γ1 με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 2008 με θέμα «Προγράμματα για την ενεργό ένταξη Παλιννοστούντων, Αλλοδαπών και Ρομά μαθητών στο Εκπαιδευτικό μας σύστημα.» Το ΕΠΣΕ θεωρεί ότι η εγκύκλιος αυτή ενσωματώνει όλες σχεδόν τις παρατηρήσεις του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Σαμπάνης ενώ βρίσκεται σε πλήρη συμφωνία με αυτές του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Oršuš. Απομένει λοιπόν μόνο η εφαρμογή της, κάτι που σύμφωνα με τα ευρήματα από σχετικές έρευνες του ΕΠΣΕ δεν έχει ακόμη επιτευχθεί.

 

 

GRAND CHAMBER

CASE OF ORŠUŠ AND OTHERS v. CROATIA

(Application no. 15766/03)

JUDGMENT

STRASBOURG

16 March 2010

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=864619&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

 

[...]

 

© Greek Helsinki Monitor

 

141. Referring to the Court's case-law concerning the right to education and in particular to the judgments in the cases of D.H. and Others v. the Czech Republic ([GC], no. 57325/00, ECHR 2007-... ) and Sampanis and Others v. Greece (no. 32526/05, 5 June 2008), the Greek Helsinki Monitor stressed the following principles. The importance of tests aimed at assessing the educational level of children upon their enrolment in schools was paramount, as well as the need to ultimately assign all Roma children to ordinary, mainstream classes. The principle of integrated education could be diverged from only in certain exceptional circumstances. Only the integrative educational policy was compatible with the role of the member States' educational systems.

 

142. The interveners further relied on the Action Plan on Improving the Situation of Roma and Sinti within the OSCE area, which urged the member States to “develop and implement comprehensive school desegregation programmes aimed at: (1) discontinuing the practice of systemically routing Roma children to special schools or classes; and (2) transferring Roma children from special schools to mainstream schools”. The interveners also relied on the relevant Council of Europe Sources, cited above.

[gavrias]

[YOU TUBE]trwK0WPdkTM&feature[/YOU TUBE]

[gavrias]

[YOU TUBE]lhhXnRZ4dao&feature [/YOU TUBE]

[gavrias]

[YOU TUBE]t507pB13Ej8&feature[/YOU TUBE]

[gavrias]

[YOU TUBE]qHvToCY9W4w&feature [/YOU TUBE]

[Sam]

Η 8η Απριλίου 1971 αποτελεί την ημερομηνία - ορόσημο διεξαγωγής του 1ου διεθνούς συνεδρίου των Ρομά στο Λονδίνο. Σε ανάμνηση της συγκεκριμένης ημέρας, οι ίδιοι οι Αθίγγανοι καθιέρωσαν την 8η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά. Σε 150 πόλεις ανά την υφήλιο γιορτάζεται με παρελάσεις και διαδηλώσεις.Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι σημερινοί Ρομά έχουν παρελθόν μιας χιλιετίας - διάστημα δηλαδή πολύ μεγαλύτερο από πολλούς «γηγενείς» και «καθαρούς» ντόπιους. Ο παγκόσμιος πληθυσμός τους ανέρχεται σήμερα στα 15 εκατομμύρια, στα 12 ο ευρωπαϊκός τους και από 200 ως 400.000 υπολογίζονται οι Έλληνες Ρομά. Η έλλειψη επακριβών αριθμητικών δεδομένων γι' αυτούς δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του νομαδικού τους τρόπου ζωής, αλλά και του γεγονότος ότι διατηρούν μικρές ομάδες εντός εθνικών συνόρων που δύσκολα υπολογίζονται. Το κύριο ζητούμενό τους από τις κοινωνίες και τις κρατικές αρχές είναι η θεσμική και πολιτιστική τους ενσωμάτωση.

Η μεγάλη πλειοψηφία των Ρομά είναι πολίτες του κράτους στο οποίο διαμένουν. Συνεπώς, θεωρητικά απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με όλους τους άλλους πολίτες. Στη διατύπωση της ισότητας για όλους τους πολίτες, πολλές χώρες αναφέρουν, επίσης, ότι εκείνοι οι οποίοι για διαφόρους λόγους χρειάζονται βοήθεια για να μπορέσουν να απολαύσουν την ισότητα αυτή, θα τη λάβουν. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων, κυρίως των γλωσσικών μειονοτήτων, προστατεύονται από το Σύνταγμα. Όμως, πολύ συχνά η έννοια της γλώσσικής μειονότητας υπάγεται έμμεσα στην έννοια του εδάφους και είναι εξαιρετικά σπάνιο για τους Ρομά, που δεν έχουν δικό τους έδαφος, να συμπεριληφθούν στις «αναγνωρισμένες» μειονότητες με απαίτηση για υποστήριξη και σεβασμό. Όταν πρόκειται για ανάλυση και εφαρμογή συνταγματικών εγγυήσεων, η ιστορία λειτουργεί σε βάρος των Αθίγγανων.

Εξετάζοντας τα βασικά δικαιώματα που αυτομάτως παρέχονταιαπό την υπηκοότητα, προκύπτει ότι μια σειρά καθημερινών απλών νόμων είναι αντισυνταγματικοί. Οι Αθίγγανοι είναι οι μοναδικοί που υπόκεινται, μεταξύ άλλων, σε μέτρα ελέγχου και εξώσεων, που επηρεάζουν όλη την ομάδα κι όχι μόνο ένα συγκεκριμένο, ύποπτο για κάποιο αδίκημα, άτομο. Τέτοιες πρακτικές είναι αντίθετες με τις αρχές του διεθνούς δικαίου που αφορούν την ελεύθερη μετακίνηση των ατόμων, άσκηση επαγγέλματος και επιλογή τόπου κατοικίας. Είναι επίσης αντίθετες με τη νομοθεσία για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, η οποία θεωρητικά έχει ισχύ μόνο στη συμπεριφορά του ατόμου. Η επινόηση κάποιας δικαιολογίας με προκάλυμμα τη δημόσια τάξη, τη δημόσια υγεία, την ασφάλεια κτλ. για την αντισυνταγματική εφαρμογή βασικών δικαιωμάτων αποτελεί συνήθη τακτική απέναντι στους Ρομά.

Από το στερεότυπο «οι γύφτοι είναι καταραμένοι επειδή έφτιαξαν τα καρφιά που σταύρωσαν το Χριστό», έως την εθνοκάθαρση των Ναζί, που έστειλαν στα κρεματόρια εκατοντάδες χιλιάδες Αθίγγανους, οι ενδιάμεσες συνιστώσες της συνισταμένης του ρατσισμού, που υπέστησαν και υφίστανται, είναι άπειρες.

Κανένα κράτος δεν εξαιρείται από ανάλογες πρακτικές απέναντι στους Ρομά. Στην Ιταλία, το υπουργείο Εσωτερικών έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η απαγόρευση του δικαιώματος προσωρινής εγκατάστασης των νομάδων είναι αντισυνταγματική. Οι τοπικές αρχές αντέδρασαν, μεταθέτοντας την επιβολή απαγόρευσης από τους νομάδες στα καραβάνια τους, γεγονός το οποίο εμπίπτει βολικά στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σε πολλά κράτη, στο όνομα της προστασίας της φύσης, της αγροτικής γης ή της δημόσιας υγείας ή για πολλούς άλλους λόγους, η προσωρινή εγκατάσταση, έστω και ενός καραβανιού, μπορεί να απαγορευθεί. Επιπλέον, στην Τσεχία και στη Ρουμανία, οι αρχές επιβάλλουν περιορισμούς στα δικαιώματα ταξιδιού και κατοικίας των Αθίγγανων, που διαμένουν εκεί ολόκληρες γενιές.

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Αναρίθμητες εκθέσεις διεθνών οργανισμών για τα πάθη των Ρομά στη χώρα μας, στα Βαλκάνια, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη, ευρωκαταδίκες, Μ.Κ.Ο. που μετρούν την απόσταση από τον στοιχειώδη πήχη των ανθρώπινων δικαιωμάτων, είναι ορισμένες μόνο όψεις που καταδεικνύουν τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Οι 300.000 Ρομά της Ελλάδας, σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ρομ, διαβιούν σε συνθήκες αδιανόητες για τον 21ο αιώνα. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας το 2005 καταδικάστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης για ανεπαρκείς πολιτικές σε θέματα στέγασης των Ρομά, ενώ εκκρεμεί εναντίον της παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τους Ρομά του Βοτανικού.

Οι Έλληνες Αθίγγανοι υφίστανται απαγορεύσεις κυκλοφορίας, όπως το πρόσφατο απαρτχάιντ στη Ν. Κίο. Τα σχολεία είναι αφιλόξενα στα «βρόμικα και καθυστερημένα γυφτάκια» και από την εφηβεία και έπειτα, τα παιδιά αυτά αποτελούν «πεδίον... καταστολής λαμπρόν» για την αστυνομία.

Πολύ πριν από τη «συνήθη» θυματοποίηση μεταναστών για οποιαδήποτε έξαρση εγκληματικότητας, τα περί «τσιγγάνων» αντανακλαστικά έβρισκαν αμέσως τους «ενόχους» άγνωστης ταυτότητας κλοπών ή βαρύτερων αδικημάτων. Ανεξαρτήτως πάντως ενοχής ή αθωότητας, η σύλληψη Ρομά δεν επιφυλάσσει αξιοπρεπή παραμονή τους στα Αστυνομικά Τμήματα. Οι καταδίκες της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (και) για βασανισμούς τους από ένστολους περιλαμβάνουν ελάχιστο ποσοστό τέτοιων περιστατικών.

Πέρα από την καθημερινή στάση της Πολιτείας, η οποία μάλιστα δυσφορεί όταν εκθέσεις, π.χ. του ΟΗΕ, κατακρίνουν τη θέση της έναντι των μειονοτήτων, ορισμένες «επελάσεις» της ξεπερνούν τα όρια του «πογκρόμ». Παρ' ότι ορισμένες επιδρομές ΜΑΤ και ΕΚΑΜ σε καταυλισμούς δε μπορούν να παραμείνουν κρυφές, ο ξεριζωμός Ρομά και το ξήλωμα καταυλισμών σε Λιόσια και Ασπρόπυργο, το διάστημα προετοιμασίας της Ολυμπιάδας της Αθήνας, πέρασε στην αφάνεια.

Δραματικά επίκαιρη παραμένει η προ ετών παρατήρηση του Γάλλου διαννοούμενου Ζαν Πιερ Λιζουά: «Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται μια «έκρηξη» κειμένων υπέρ των Ρομά, που ψηφίζονται από διεθνείς οργανισμούς, υπάρχει τεράστιο χάσμα ανάμεσα στην υιοθέτηση και την υλοποίησή τους».

πηγή tvxs

[Sam]

 

 

Ο θάνατος ενός ακόμη ανήλικου Ρομά, ύστερα από πυρκαγιά που ξέσπασε στον καταυλισμό στον Ασπρόπυργο, αναδεικνύει και πάλι τον κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνει η συγκεκριμένη ομάδα. Σύμφωνα με επίσημες και ανεπίσημες πηγές ο πληθυσμός των Ρομά στην Ελλάδα ανέρχεται σε 250.000 -350.000 άτομα, με το 55% να δηλώνει, σε έκθεση του 2008, ότι έχει υποστεί διακρίσεις. (Έκθεση του ινστιτούτου για τα Δικαιώματα και την Ετερότητα)

Οι Ρομά αναγκάζονται να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στη χώρα μας. Μάλιστα τα στοιχεία αναφέρουν πως πρόκειται για τις χειρότερες συνθήκες στην Ευρώπη. Ευρωπαϊκές έρευνες αναφέρουν ότι ακόμη και οι περισσότερο ενταγμένοι κοινωνικά Ρομά στην Ελλάδα (π.χ Αγία Βαρβάρα), είναι στην δυσμενέστερη κατάσταση στην Ευρώπη.

Σε μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας έχει διαμορφωθεί η άποψη ότι ο τρόπος διαβίωσης των Ρομά είναι μία πολιτισμική έκφραση, μία εκούσια «αυτοπεριθωριοποίηση», στο όνομα μίας άλλης κουλτούρας, εδραιώνοντας ουσιαστικά τον κοινωνικό αποκλεισμό τους.

«Είναι ένας τεράστιος μύθος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες όλοι θα βρισκόμασταν στην ίδια κατάσταση. Οι Ρομά αντιμετωπίζουν τεράστια μορφωτικά και κοινωνικά ελλείμματα, από τα οποία για να βγουν χρειάζονται μεγάλη ώθηση. Ο μύθος αυτός αναπαράγει, σαν μία αυτοεπαληθευόμενη προφητεία, την γκετοποίηση, τον κοινωνικό διαχωρισμό», σχολιάζει, μιλώντας στο tvxs.gr, ο Μίλτος Παύλου, διευθυντής του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ρατσισμού και Ξενοφοβίας, ο οποίος έχει συγγράψει την έκθεση «Η Στέγαση των Ρομά στην Ελλάδα. Φαύλοι Κύκλοι και Εδραιωμένοι Μύθοι»..

Τα τελευταία δέκα χρόνια η ελληνική πολιτεία φέρεται να έχει πραγματοποιήσει υψηλές δαπάνες με στόχο να επιτευχθεί η ένταξη των Ρομά στον κοινωνικό ιστό. Η προσπάθεια επικεντρώθηκε στα ατομικά δάνεια κατοικίας, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της στέγασης. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα δανείων των Ρομά προέβλεπε 9.000 δάνεια ύψους έως 60.000 ευρώ, τα οποία καλύπτονται από τον εθνικό προϋπολογισμό.

«Είναι άλλη μία τραγική ιστορία σπατάλης», σημειώνει ο Μίλτος Παύλου. «Η προσπάθεια ήταν λάθος και σε επίπεδο διαχείρισης αλλά και σε επίπεδο σχεδιασμού», τονίζει και προσθέτει: «Έδωσαν στους Ρομά δάνεια να πάρουν σπίτι λες και είναι ένας εργαζόμενος που ζει κανονικά και έχει γνώσεις και εκπαίδευση. Το πρόβλημα της στέγασης δεν είναι μόνο πρόβλημα χρημάτων».

Ο κ. Παύλου επισημαίνει ότι ένας Ρομά καλείται να αντιμετωπίσει γραφειοκρατικές διαδικασίες, όταν «δεν ξέρει να διαβάζει» και κάνει λόγο για «μονοδιάστατη αντιμετώπιση του θέματος, που δεν οδηγεί πουθενά».

«Το μείζων πρόβλημα είναι η εκπαίδευση των παιδιών. Χρειάζεται ολική προσέγγιση. Αυτές οι οικογένειες χρειάζονται κοινωνική υπηρεσία που θα προσφέρεται μέσα στο χώρο τους», τονίζει.

Στην Ελλάδα εφαρμόστηκαν τα Ιατροκοινωνικά Κέντρα και οι κινητές ιατρικές μονάδες που υλοποιήθηκαν από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ΚοινωνικήΈνταξη. Η συγκεκριμένη υπηρεσία αναγνωρίστηκε από τους αρμόδιους ως ένα σημαντικό βήμα και μία από τις καλύτερες πρακτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι καταυλισμοί και οι οικισμοί των Ρομά, υποστηρίζονται μέσα από βασική πρωτοβάθμια ιατρική και κοινωνική φροντίδα και κοινωνικές υπηρεσίες.

«Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να προστατευθούν μόνοι τους. Δεν μπορούν να πάνε στο νοσοκομείο, δεν γνωρίζουν. Δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολείο. Χρειάζεται λοιπόν μέσα στον καταυλισμό να έχεις ιατρική περίθαλψη και κοινωνικό λειτουργό, που θα φροντίζει τα παιδιά. Οι Ρομά δεν έχουν την πρόσβαση στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, όπως οι υπόλοιποι πολίτες στην Ελλάδα», λέει στο tvxs.gr ο Μίλτος Παύλου.

«Υπάρχουν δύο πυλώνες, λοιπόν, που θα πρέπει να επικεντρωθούμε. Ο πρώτος είναι το κοινωνικό κράτος, η προστασία προς τα παιδιά των Ρομά και ο δεύτερος είναι η εργασία και η απασχόληση», επισημαίνει. Αναπόφευκτα τίθεται το ερώτημα της οικονομικής συγκυρίας. «Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι δεινή, πλην όμως, υπάρχει μία πρόκληση. Οι κινήσεις για τις μειονότητες αφορούν μόνο αυτές τις κοινωνικές ομάδες ή και το κοινωνικό σύνολο;», διερωτάται ο κ. Παύλου.

«Ο σεβασμός αυτών των κοινωνικών ομάδων αφορά το κοινωνικό σύνολο γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για αναπτυξιακή δράση. Αν χρηματοδοτήσεις κοινωνικές υπηρεσίες για αποκλεισμένες ομάδες, το οικονομικό αποτέλεσμα που θα έχεις θα είναι αναπτυξιακό. Το κοινωνικό σύνολο χρειάζεται αυτές τις κοινωνικές υπηρεσίες. Πρόκειται για μία αναπτυξιακή δράση και είναι μία λύση που στο μέλλον θα βγάλει τη χώρα από το χάλι στο οποίο βρίσκεται. Μοιάζει να μην υπάρχουν χρήματα για αυτά τα πράγματα σήμερα. Όμως αν δώσεις χρήματα σε αυτόν τον τομέα τότε πραγματικά οδηγείσαι σε ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο που θα δώσει ώθηση στην κοινωνία σου», καταλήγει.

 

πηγή tvxs

[marron]

Οι δρόμοι των Τσιγγάνων στο Βυζαντινό Μουσείο

 

 

Της Γιωτας Συκκα

 

 

ΔΡΑΣΕΙΣ. Τι δουλειά έχουν οι Τσιγγάνοι στο Βυζαντινό Μουσείο; Θα το μάθουμε στις 8 Απριλίου που είναι η διεθνής ημέρα των Ρομά, αλλά και όλο το καλοκαίρι αφού οι δράσεις που ετοιμάζονται είναι πολλές και ποικίλες, προκειμένου να ξεπεραστούν άγνοιες και προκαταλήψεις χρόνων. Μια δύσκολη συνάντηση που περιλαμβάνει ημερίδα, εκθέσεις, συναυλίες, προβολές, εργαστήρια. Αυτά για αρχή. Γιατί οι δύσκολοι καιροί πυροδοτούν φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. «Ο δρόμος είναι ένας: επιστημονικά τεκμηριωμένη και νηφάλια προσέγγιση ιστορικών περιόδων και πολιτισμών, ενδυνάμωση της κριτικής ικανότητας των ανθρώπων», λέει ο ιστορικός Στάθης Γκότσης και υπεύθυνος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΒΧΜ.

Πρώτα στην Ελλάδα

«Το ερώτημα ωστόσο παραμένει: γιατί στο συγκεκριμένο μουσείο; Το Βυζάντιο όμως συνδέεται άρρηκτα με την ιστορική διαδρομή των Ρομά. «Οπως σημειώνουν οι μελετητές η πρώτη παρουσία πληθυσμών Ρομά σε ευρωπαϊκό έδαφος καταγράφεται στον ελλαδικό χώρο κατά την βυζαντινή περίοδο (14ο αιώνα, ίσως και νωρίτερα, τον 11ο αι.). Στον ίδιο, άλλωστε, γεωγραφικό χώρο και την ίδια περίοδο φαίνεται πως δημιουργούνται οι όροι Τσιγγάνοι και Γύφτοι, που έμελε να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα στις ευρωπαϊκές γλώσσες ως προσδιοριστικό των πληθυσμών Ρομά. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποτέλεσε εκείνον τον οργανωμένο πολυεθνικό πολιτισμικό χώρο που συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση συλλογικής ταυτότητας για τους Ρομά πληθυσμούς που πέρασαν στην Ευρώπη. Και ταυτόχρονα τους έκανε περισσότερο ορατούς στους μη Ρομά, αντιμετωπίζοντάς τους ως μια διακριτή οντότητα».

Η επιλογή του Βυζαντινού Μουσείου να συμμετάσχει στο πρόγραμμα Roma Routes εντάσσεται στη γενικότερη ευαισθησία του να ανιχνεύει τρόπους που θα φέρουν στο μουσείο όλο τον κόσμο. Ιδιαίτερα τις ομάδες κοινωνικού αποκλεισμού. Το είχε αποδείξει και στο παρελθόν με τα εκπαιδευτικά προγράμματα για ομάδες ΑμεΑ, μετανάστες, άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το μουσείο έχει σκοπό να προβάλει την ιστορία και τον πολιτισμό των Ρομά. αλλά και να τους δώσει τη δυνατότητα να μπουν σε χώρους που δεν πλησιάζουν. Και μάλιστα όχι μόνο ως επισκέπτες, αλλά και ως συνδιοργανωτές δράσεων. «Τσιγγάνοι στο Βυζαντινό Μουσείο. Ιστορικές διαδρομές και σημερινές αναζητήσεις» είναι το θέμα της ημερίδας που θα γίνει στις 8 Απριλίου και περιλαμβάνει από ομιλίες επιστημόνων μέχρι αφιέρωμα στον δεξιοτέχνη κλαρινίστα Γιάννη Βασιλόπουλο.

Η συμμετοχή στο πρόγραμμα «Οι δρόμοι των Ρομά», στο οποίο συμμετέχουν το Συμβούλιο της Κομητείας του Surrey, το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πολιτισμού των Γερμανών Σίντι και Ρομά, το Εθνογραφικό Μουσείο της Σλοβενίας και ο Οργανισμός Maramures της Ρουμανίας, προσφέρει την ευκαιρία για δράσεις με τους Eυρωπαίους εταίρους του προγράμματος.

Μια άλλη ανάγνωση

Το Βυζαντινό Μουσείο, πάντως, δεν θέλει μόνο να προσελκύσει μέλη της κοινότητας των Ελλήνων Ρομά, αλλά και να προσφέρει τη δυνατότητα στους υπόλοιπους επισκέπτες να γνωρίσουν πλευρές του πολιτισμού τους αλλά και της σημερινής τους πραγματικότητας. Eχει σημασία να υπερβούμε τις αποστάσεις. Για την ιστορική αυτογνωσία, όπως λέει ο κ. Γκότσης, αλλά και επειδή «θα βοηθήσει να ξεπεραστούν στερεότυπες αντιλήψεις για τους Ρομά και την καταγωγή τους, αλλά και στρεβλές αναγνώσεις του Βυζαντίου που εν πολλοίς συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ως μονοσήμαντα “ελληνικό”».

*Η ημερίδα περιλαμβάνει ομιλίες των: Γιάννη Γεωργίου, Ιωάννας Αθανασοπούλου, Ιωάννη Μαυρομμάτη, Μάνου Αχαλινωτόπουλου, Παντελή Μπουκάλα, Μανόλη Ράντη, Γεωργίου Παπακωνσταντίνου κ.ά.

 

 

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_29/03/2011_437264

[nastasia]

Σύμφωνα με ένα προγραμμα κόστους 4.000.000 ευρώ, τα σχολεία που βρίσκονται μέσα στους τσιγγανικους οικισμούς κλείνουν και τα παιδάκια αυτά θα σχολείο μαζί με τα υπόλοιπα. Οι αντιδράσεις τεράστιες και δικαιολογημένες θα έλεγα, σχολεία σε κατάληψη απο γονείς που επιθυμούν την αναίρεση του προγράμματος και γενικά ένα κλίμα δυσάρεστο με τους μεν να φοβούνται για το μέλλον των παιδιών τους (εμβόλια, υγιεινή κ.α.) και τους δε να κάνουν λόγο για ρατσισμό. Και τα παιδάκια στο σπίτι να βλέπουν τηλεόραση για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα. Ποια η γνώμη σας, κάποια επιπλέον ενημέρωση ίσως?

[ζώπυρον]

Αυτό - που περιγράφεται στο παρακάτω άρθρο - εννοείς?

 

Επιμένει το Υπουργείο Παιδείας στην άμεση ένταξη των μαθητών ΡΟΜΑ

[Thaumataki]

Εάν γίνουν τα απαραίτητα εμβόλια, που ίσως δεν έχουν κάνει οι Ρόμα, δε βλέπω το κακό....

Εξάλλου πόσα αλλοδαπά παιδάκια πάνε σχολείο μαζί με τα ελληνόπουλα; Οι Ρόμα θα μας πειράξουν;;;;;

[tzo28]

Συμφωνω με το θαυματακι.Αν κανουν τα εμβολια που πιθανον δεν εχουν κανει τα παιδακια ποιο ειναι το προβλημα;Οσο πιο γρηγορα ενταχθουν τοσο πιο συντομα θα αλλαξουν και πολλες ασχημες καταστασεις που ζουν οι Ρομα.

[madrid05]

Πρώτη φορά ακούω οτι οι Ρομά πάνε σε ξεχωριστά σχολεία!Εκτός αν συμβαίνει σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή να συγκεντρώνονται σε ενα σχολειο που ειναι πιο κοντά σε καταυλισμό.Το θεωρώ απαράδεκτο.

Το μόνο θέμα θα μπορούσαν να είναι τα εμβόλια (αν και θα βρεθουν μαμάδες μεταξύ μας που δεν θα συμφωνήσουν με αυτό )

[natassa-tasos]

Εάν γίνουν τα απαραίτητα εμβόλια, που ίσως δεν έχουν κάνει οι Ρόμα, δε βλέπω το κακό....

Εξάλλου πόσα αλλοδαπά παιδάκια πάνε σχολείο μαζί με τα ελληνόπουλα; Οι Ρόμα θα μας πειράξουν;;;;;

 

 

Με κάλυψε το Thaumataki

[misspigi]

εχω ζησει 3 χρονια στο Ζεφυρι μεσα σε γειτονια που απο τα 10 σπιτια τα 4 ηταν οικογενειες Ρομα. στην αρχη ειχα αντιληψεις σαν τις δικες σας. "ειναι κακο να τους περιθωροιοπουμε, εχουν δικαιωματα οπως ολοι οι ανθρωποι και ειναι ντροπη για τον πολιτισμο μας το χαλι τους". ποσο λαθος εκανα!!! αυτοι ειναι που δεν θελουν να ενταχθουν στην κοινωνια μας. δεν θελουν να στειλουν τα παιδια τους σχολειο γιατι αφενος αποτελουν εργατικο δυναμικο και αν λειπουν καποιες ωρες εχουν χασιμο χρηματων. αφετερου η μορφωση στα κοριτσια δεν χρειαζεται (τα λογοδινουν νεογεννητα, τα παντρευουν απο τα 10) και τα αγορια εφοσον "δουλευουν" στην "οικογενειακη επιχειρηση" δεν χρειαζεται να μορφωθουν. οταν λεω "οικογενειακη επιχειρηση" μην σκεφτειτε πατατες, χαλια, παλιατζηδες. ασχολουνται με ναρκωτικα και οπλα εις γνωσιν μαλιστα της τοπικης αστυνομικης δυναμης. δεν ξερω αν ακουγομαι σκληρη και απολυτη ομως δυστυχως αυτη ειναι η αληθεια που εζησα στο πετσι μου. Α!! και κατι τελευταιο: φτωχος Ρομα δεν υπαρχει.

[marchalina]

To θέμα όμως δεν είναι τι θέλουν οι ενήλικοι ρομά..τα παιδιά τους δεν χρωστάνε τίποτα να μείνουν και αυτά στο περιθώριο και να συνεχίσουν την "παράδοση"