Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ


Recommended Posts

επειδη το εχω ζησει το θεμα απο πολυ κοντα απο ενα μελος της οικογενειας του αντρα μου πρεπει να σου πω οτι σιγουρα μανα δε γενιεσαι αλλα γινεσαι.και στην περιπτωση που ξερω η κοπελια παρατησε το παιδι της απο 4 μηνων και τωρα κοντευει 5 χρονων και το βλεπει μια φορα το μηνα για 5-10 λεπτα σαν περαστικη απο το σπιτι.ο λογος δεν ειναι αλλος απο το οτι θελει να ζει τη ζωη της χωρις δεσμευσεις.οποτε μαλλον σε τετοιες περιπτωσεις θεωρουν βαρος τα παιδια..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


τί να πω?

είναι σαν να στέλνω στον άλλον το παιδί μας να το μεγαλώσει με την γυναίκα του...

Δεν μπορούμε να βλέπουμε τη ζωή πάντα απ' την καλή της πλευρά.Οι οδηγίες χρήσεως βρίσκονται στο πίσω μέρος. (Αρκάς)

Link to comment
Share on other sites

τί να πω?

είναι σαν να στέλνω στον άλλον το παιδί μας να το μεγαλώσει με την γυναίκα του...

Θα τρελαθώ!! Θα με στείλεις αλήθεια σου λέω!!

Ο άντρας σου πώς μεγαλώνει το παιδί ενός άλλου και μάλιστα χωρίς να έχει και ιδέα??

Για ζύγισε λίγο τα πράγματα..

 

 

ΜΙΚΡΟΥΛΙ, συγχαρητήρια.. συμβουλές δεν έχω αλλά και μόνο που προσπαθείς είμαι σίγουρη πως θα πετύχεις..

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

Θα πετύχει αν προσπαθήσει να έχει έπαφές με τη μητέρα του παιδιού.Να αποκτήσει καλή σχέση για το καλό του παιδιού.

Δεν μπορούμε να βλέπουμε τη ζωή πάντα απ' την καλή της πλευρά.Οι οδηγίες χρήσεως βρίσκονται στο πίσω μέρος. (Αρκάς)

Link to comment
Share on other sites

εισαι πολυ αξια μητερα κ γυναικα κ πολυ καλος ανθρωπος!!!συγχαρητηρια!!χιλιες φορες μπραβο σου!!!!να θυμασαι τι οσα χρονια κ αν περσουν,οσα σκαμπανεβασματα κ να εχει το παιδακι στη συμπεριφορα το κ στην ψυχολογια του,ποτε δεν θα ξεχασει ποια τον μεγαλωσε,ποια ξενυχτουσε στο πλαι του τις νυχτες που ηταν αρρωστο,ποια ηταν εκει στο σχολειο του να παρακολουθει την αποδοση του,ποια θα καρδιοχτυπαει οταν θ βγαινει τις νυχτες κ θα τον περιμενει στην πορτα να γυρισει!!κ εσυ εισαι αυτη κ παντα θα εκτιμαει το οτι εκει που δεν ειχε μανα,απεκτησε μια που του αξιζε πραγματικα!!

να κρατας παντα μια αξιοπρεπη σταση στα λογια σου για τη μητερα του,ποτε μην την κακολογησεις,ειδικα μπροστα του!!μεγαλωνοντας θα καταλαβει ακομα περισσοτερα πραγματα για τις καταστασεις κ θα δεις που η αγκαλια σου δεν θα στερεψει ποτε!!!!

''Κ όταν ξυπνάς κάθε πρωί,τον ήλιο σαν κοιτάξεις,στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μην ξεχάσεις,να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της κ την ευχή μου θα τη βρείς μέσα στη μυρωδιά της''

ΝΙΚΟΣ-ΜΑΡΙΑ-ΘΑΝΑΣΗΣ!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ο άντρας μου εχει χωρίσει περίπου 10 χρόνια και έχει ένα γιο.Το παιδί το έχουμε αναλάβει από τα 4,5 χρόνια του.Η μητέρα του είναι εν ζωή και δεν την απασχολεί καθόλου το παιδί της.Το παιδί το αγαπάω και το πονάω αφού και τελευταία κάναμε δικαστήριο για να πάρουμε και την επιμέλεια.Τι να κάνω όταν το παιδί αντιδράει άσχημα και έχει και ξεσπάσματα.Σε λίγο μπαίνει στην εφηβεία.:lol::lol::lol::confused:

 

 

 

Νομίζω ότι τα παιδιά έχουν ξεσπάσματα είτε είναι δικά μας είτε όχι....(κανείς δεν την γλιτώνει). Όσο για την μάνα του παιδιού μην την κατηγορείς απλά να ξέρεις ότι είναι λογικό να την αναζητήσει και λογικό να έχει συναισθήματα και για αυτή. Για μένα ανάλογα με την περίπτωση θα πρέπει να βλέπει την φυσική του μητέρα αν όχι μόνο του με κάποια επίβλεψη. Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι όλοι το αγαπάνε απλά δεν ταιριάζουν όλοι για να είναι μαζί. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο αλλά είναι καλό για την ψυχική υγεία του παιδιού. Μπορεί βέβαια να περνάει και φάσεις που να μην θέλει την μαμά του αλλά η δίοδος επικοινωνίας πρέπει να παραμείνει ανοιχτή.

Link to comment
Share on other sites

Ο άντρας μου εχει χωρίσει περίπου 10 χρόνια και έχει ένα γιο.Το παιδί το έχουμε αναλάβει από τα 4,5 χρόνια του.Η μητέρα του είναι εν ζωή και δεν την απασχολεί καθόλου το παιδί της.Το παιδί το αγαπάω και το πονάω αφού και τελευταία κάναμε δικαστήριο για να πάρουμε και την επιμέλεια.Τι να κάνω όταν το παιδί αντιδράει άσχημα και έχει και ξεσπάσματα.Σε λίγο μπαίνει στην εφηβεία.:lol::lol::lol::confused:

 

μπραβο κοπελα μου

αυτο που κανεις αξιζει πολλα μπραβο

κ εμενα ο αντρας μου εχει 2 κορες αλλα ειναι με την μητερα τους...τωρα ειναι μεγαλες πανω απο εικοσι κ ειμαστε σαν φιλες.

 

απο την στιγμη που ειναι μαζι σου τοσα χρονια θα σε βλεπει σαν μητερα του ...εσυ τον εχεις μεγαλωσει οποτε θα φερθεις σαν μητερα κ εσυ ...οπως θα φεροσουν στο δικο σου παιδι...χωριε καυγαδες κουβεντα κ απο κοντα παντα...θελουν τροπο τα σημερινα παιδια...κ πανω απο ολα να σου εχει εμπιστοσυνη

Link to comment
Share on other sites

Να ρωτήσω κάτι?Ο γάμος τους διαλύθηκε εξαιτίας σου?Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η στάση της.
Πριν γνωρισω τον αντρα μου ιδη ειχαν χωρισει.Γιατι η εν λογω κυρία τον αντρα μου τον ειχε κανει ταρανδο
Link to comment
Share on other sites

  • 2 χρόνια μετά...

Γεια σας...επειδή θεωρώ ότι αυτά τα θέματα, που έχουν να κάνουν με παιδικές ψυχές, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα, θα ήθελα να το συζητήσω μαζί σας...με όποια έχει αντίστοιχη εμπειρία...

Ο άντρας μου έχει 3 παιδιά...από την ίδια γυναίκα...ένα γιο 27 ετών, ο οποίος έχει ήδη 2 δίδυμα παιδάκια 2 ετών, μία κόρη 21 ετών κι ένα μικρότερο γιο, 14 ετών, ο οποίος μένει μαζί μας...έχω πολύ καλή σχέση με όλα τα παιδιά, αλλά φυσικά με το μικρό, που μένουμε μαζί περίπου 2,5 χρόνια τώρα, τα πάμε πλέον πάρα πολύ καλά...με συμπληρώνει και τον συμπληρώνω...είναι πολύ δύσκολο βέβαια πολλές φορές να κρατάς τις ισορροπίες, αλλά σε γενικές γραμμές περνάμε καλά όλοι μαζί...η μαμά του υπάρχει, αλλά είναι σχεδόν αδιάφορα...σίγουρα δε μας δημιουργεί πρόβλημα και αυτό είναι πολύ καλό...

εγώ δεν έχω δικό μου παιδί και μετά από πολλές ταλαιπωρίες, τώρα είμαι έγκυος...πολύ νεαρή εγκυμοσύνη βέβαια, αλλά εύχομαι να εξελιχθεί καλά...δεν πρόκειται να πούμε τίποτα στο παιδί μέχρι να κλείσει αισίως το πρώτο τρίμηνο, αλλά πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον καλύτερο δυνατό τρόπο επικοινωνίας. Πιθανά ο ίδιος κατά βάθος να μην έχει πρόβλημα αν του το συζητήσουμε σωστά...είναι μεγάλο παιδί, αλλά και λιγο πονεμένο, που τον εγκατέλειψε η μαμά του σχετικά ξαφνικά...ποτέ δεν το λέει έτσι, αλλά σίγουρα τον πονάει και σίγουρα τώρα που έχει αρχίσει να νιώθει οικογένεια και ασφάλεια, ίσως νιώσει ότι τη χάνει...επίσης, είναι βέβαιο, ότι όλο το σόι τους, θα πέσει να μας φάει...και σίγουρα θα τον επηρεάσουν...θα αρχίσουν: τί το θέλεις τώρα το 4ο παιδί, τώρα που έγινες και παππούς (49 ετών), κλπ κλπ...ο άντρας μου είναι έτοιμος να το αντιμετωπίσει κάθετα, αλλά το παιδί??

Οποιαδήποτε σκέψη σας, είναι ευπρόσδεκτη!!

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας...επειδή θεωρώ ότι αυτά τα θέματα, που έχουν να κάνουν με παιδικές ψυχές, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα, θα ήθελα να το συζητήσω μαζί σας...με όποια έχει αντίστοιχη εμπειρία...

Ο άντρας μου έχει 3 παιδιά...από την ίδια γυναίκα...ένα γιο 27 ετών, ο οποίος έχει ήδη 2 δίδυμα παιδάκια 2 ετών, μία κόρη 21 ετών κι ένα μικρότερο γιο, 14 ετών, ο οποίος μένει μαζί μας...έχω πολύ καλή σχέση με όλα τα παιδιά, αλλά φυσικά με το μικρό, που μένουμε μαζί περίπου 2,5 χρόνια τώρα, τα πάμε πλέον πάρα πολύ καλά...με συμπληρώνει και τον συμπληρώνω...είναι πολύ δύσκολο βέβαια πολλές φορές να κρατάς τις ισορροπίες, αλλά σε γενικές γραμμές περνάμε καλά όλοι μαζί...η μαμά του υπάρχει, αλλά είναι σχεδόν αδιάφορα...σίγουρα δε μας δημιουργεί πρόβλημα και αυτό είναι πολύ καλό...

εγώ δεν έχω δικό μου παιδί και μετά από πολλές ταλαιπωρίες, τώρα είμαι έγκυος...πολύ νεαρή εγκυμοσύνη βέβαια, αλλά εύχομαι να εξελιχθεί καλά...δεν πρόκειται να πούμε τίποτα στο παιδί μέχρι να κλείσει αισίως το πρώτο τρίμηνο, αλλά πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον καλύτερο δυνατό τρόπο επικοινωνίας. Πιθανά ο ίδιος κατά βάθος να μην έχει πρόβλημα αν του το συζητήσουμε σωστά...είναι μεγάλο παιδί, αλλά και λιγο πονεμένο, που τον εγκατέλειψε η μαμά του σχετικά ξαφνικά...ποτέ δεν το λέει έτσι, αλλά σίγουρα τον πονάει και σίγουρα τώρα που έχει αρχίσει να νιώθει οικογένεια και ασφάλεια, ίσως νιώσει ότι τη χάνει...επίσης, είναι βέβαιο, ότι όλο το σόι τους, θα πέσει να μας φάει...και σίγουρα θα τον επηρεάσουν...θα αρχίσουν: τί το θέλεις τώρα το 4ο παιδί, τώρα που έγινες και παππούς (49 ετών), κλπ κλπ...ο άντρας μου είναι έτοιμος να το αντιμετωπίσει κάθετα, αλλά το παιδί??

Οποιαδήποτε σκέψη σας, είναι ευπρόσδεκτη!!

καλησπερα.δεν νομιζω οτι ενα παιδι 14 χρονων δεν εχει σκεφτει ποτε του οτι υπαρχει πιθανοτητα να αποκτησει αδερφακι!!!!δεν νομιζω επισης οτι θα νιωσει παραμελημενος η οτι απειλειται η σχεση του μαζι σας απο αυτο!η γνωμη μου ειναι να κανετε μια ωραια κουβεντα με το παιδι,οταν θεωρειτε εσεις σωστο και να του εξηγησετε τη κατασταση!και πιστευω πως ειναι πιθανοτερο να χαρει παρα να χαλαστει,αφου μενετε μαζι και εχετε καλη σχεση,δεν βρισκω λογο αυτο να χαλασει την ισορροπια σας...για το τι θα πει ο καθενας στο σοι τι σας καιει?αν θελετε εσεις παιδι δεν πεφτει λογος σε κανεναν αλλο,ουτε επειδη ο αντρας σου ειχε ηδη παιδια δεν μπορει να κανει και με σενα και ενα και δυο και οσα θελει....και να πω πως ειναι και πααραααααα πολυ νεος για να ειναι παππους..!!!

το παιδι σου ειναι ο μονος ανθρωπος που αγαπας ενευ ορων πριν καν τον γνωρισεις..:!:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

καλησπερα.δεν νομιζω οτι ενα παιδι 14 χρονων δεν εχει σκεφτει ποτε του οτι υπαρχει πιθανοτητα να αποκτησει αδερφακι!!!!δεν νομιζω επισης οτι θα νιωσει παραμελημενος η οτι απειλειται η σχεση του μαζι σας απο αυτο!η γνωμη μου ειναι να κανετε μια ωραια κουβεντα με το παιδι,οταν θεωρειτε εσεις σωστο και να του εξηγησετε τη κατασταση!και πιστευω πως ειναι πιθανοτερο να χαρει παρα να χαλαστει,αφου μενετε μαζι και εχετε καλη σχεση,δεν βρισκω λογο αυτο να χαλασει την ισορροπια σας...για το τι θα πει ο καθενας στο σοι τι σας καιει?αν θελετε εσεις παιδι δεν πεφτει λογος σε κανεναν αλλο,ουτε επειδη ο αντρας σου ειχε ηδη παιδια δεν μπορει να κανει και με σενα και ενα και δυο και οσα θελει....και να πω πως ειναι και πααραααααα πολυ νεος για να ειναι παππους..!!!

Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις...απλά καμιά φορά χρειαζόμαστε και την επιβεβαίωση των σκέψεών μας σε τέτοια σοβαρά ζητήματα...βεβαίως και είναι πολύ νέος για να είναι παππούς και να ξαναγίνει μπαμπάς, βεβαίως και αδιαφορούμε πλήρως για το υπόλοιπο σόι, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το παιδί να προετοιμαστεί κατάλληλα και ήρεμα...δεν είναι απίθανο να έχει και κάτι υποψιαστεί, ακριβώς επειδή δεν είναι και τόσο μικρός, επίσης είμαι σίγουρη ότι θα του αρέσει να είναι αυτός ο μεγάλος αδερφός, γιατί μέχρι τώρα ήταν ο βενιαμίν και ξέρει τη μεγάλη τρέλλα που έχουν τα μικρά παιδάκια με τους μεγάλους αδερφούς...ακόμη λιώνει όταν συναντάει τον αδερφό του, με τον οποίον έχουν ακριβώς την ίδια διαφορά που θα έχει κι εκείνος με το μωρό, πρώτα ο Θεός!!

Σ'ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να μου πεις την άποψή σου...!!

Link to comment
Share on other sites

Ολα καλα θα πανε....με λιγη προσπαθεια και υπομονη απο εσενα ολα θα ειναι μια χαρα. Φαινεται οτι εχεις ολη την καλη διαθεση και ειναι λογικο -ανθρωποι ειμαστε- πολλες φορες να σε φερνουν στα ορια σου οι καταστασεις.

Τωρα που θα γινεις μαμα λοιπον και το ενστικτο σου θα σε κανε αμειλικτο φρουρο του πλασματος που θα φερεις στον κοσμο, να εχεις στο μυαλο σου παντα οτι ο 14χρονος ισως διεκδικει ενα κομματι σου...μικρο....μην του το στερησεις!

Να'σαι καλα, και με το καλο το μωρουλι σου!

Link to comment
Share on other sites

Ολα καλα θα πανε....με λιγη προσπαθεια και υπομονη απο εσενα ολα θα ειναι μια χαρα. Φαινεται οτι εχεις ολη την καλη διαθεση και ειναι λογικο -ανθρωποι ειμαστε- πολλες φορες να σε φερνουν στα ορια σου οι καταστασεις.

Τωρα που θα γινεις μαμα λοιπον και το ενστικτο σου θα σε κανε αμειλικτο φρουρο του πλασματος που θα φερεις στον κοσμο, να εχεις στο μυαλο σου παντα οτι ο 14χρονος ισως διεκδικει ενα κομματι σου...μικρο....μην του το στερησεις!

Να'σαι καλα, και με το καλο το μωρουλι σου!

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια...εννοείται πως δεν πρόκειται να του το στερήσω...τουλάχιστον συνειδητά!! Θα είμαι πολύ προσεκτική. Από τη στιγμή που συμφώνησα να μεγαλώσω αυτό το παιδί, η ευθύνη είναι ίδια με αυτή του να μεγαλώνεις το δικό σου παιδί.

Link to comment
Share on other sites

'Εχεις αναλάβει ένα πολύ δύσκολο ρόλο και συνάμα πολύ σημαντικό. Το να απορρίπτει μια μάνα το παιδί της μου φαίνεται φύσει αδύνατο αλλά επειδή μου έχει τύχει να έχω μαθητή που το πέρασε αυτό σου εφιστώ την προσοχή. Έχουν μεγάλη πληγη οι ψυχούλες τους και δεν ξέρω αν κλείνει. Το κενο είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτο γιατί είναι άλλο να πεθαίνει η μητέρα και άλλο να σε εγκαταλείπει...Εύχομαι να έχεις μία όμορφη και ανέφελη εγκυμοσύνη μα πάνω απ'ολα εύχομαι να καταφέρει η ψυχή σου να μην ξεχωρίσει τα δύο αυτά πλάσματα γιατί πίστεψέ με σε έχει ΑΠΟΛΥΤΗ ανάγκη ακόμη και αν δεν στο δείχνει.

Ολά με το καλό

Link to comment
Share on other sites

'Εχεις αναλάβει ένα πολύ δύσκολο ρόλο και συνάμα πολύ σημαντικό. Το να απορρίπτει μια μάνα το παιδί της μου φαίνεται φύσει αδύνατο αλλά επειδή μου έχει τύχει να έχω μαθητή που το πέρασε αυτό σου εφιστώ την προσοχή. Έχουν μεγάλη πληγη οι ψυχούλες τους και δεν ξέρω αν κλείνει. Το κενο είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτο γιατί είναι άλλο να πεθαίνει η μητέρα και άλλο να σε εγκαταλείπει...Εύχομαι να έχεις μία όμορφη και ανέφελη εγκυμοσύνη μα πάνω απ'ολα εύχομαι να καταφέρει η ψυχή σου να μην ξεχωρίσει τα δύο αυτά πλάσματα γιατί πίστεψέ με σε έχει ΑΠΟΛΥΤΗ ανάγκη ακόμη και αν δεν στο δείχνει.

Ολά με το καλό

Σ'ευχαριστώ πολύ και ειλικρινά με συγκίνησες με όσα έγραψες, γιατί έτσι ακριβώς τα νιώθω κι εγώ...είναι μεγάλη η ευθύνη για το έργο αυτό και αφού το έχω αναλάβει, πρέπει να το εκτελέσω σωστά.

Κι εγώ, δε μπορώ να το πιστέψω πώς ή μάνα του φέρθηκε τόσο επιπόλαια και αδιάφορα...μέσα σε μία νύχτα, τον έστειλε στον πατέρα του...για πάντα...ξαφνικά...φαντάζομαι ότι ήθελε να τον εκδικηθεί - δίνοντάς του το παιδί - νόμιζε ότι θα τον βάραινε και ότι δεν θα τα έβγαζε πέρα...δε ξέρω αν σήμερα το έχει μετανιώσει, αλλά σίγουρα δεν το δείχνει...δεν είναι εξαφανισμένη, όταν τη θέλει, τη βρίσκει, πάει και τη βλέπει, αλλά εκείνη σχεδόν ποτέ δεν τον αναζητά...εμείς τον παροτρύνουμε να το κάνει, για να μη νιώθει καταπιεσμένος, αλλά είμαι βέβαιη ότι όταν μεγαλώσει, θα συνειδητοποιήσει ότι κατά βάθος τον εγκατέλειψε και θα κάνει μόνος του την κριτική του...μέχρι τότε όμως, πρέπει εμείς να τον προφυλάξουμε...είναι και στην εφηβεία και αυτό δε βοηθάει!! Θα ήθελα το θέμα του μωρού να το πάρει καλά, να νιώσει ότι το μεγαλώνει μαζί μας, ότι είναι και δικό του, ότι μας βοηθάει, ότι είμαστε ΟΛΟΙ μαζί μία οικογένεια...κάποια στιγμή πέρυσι, μου είχε πει, σε άσχετο χρόνο, ότι δεν θα τον πείραζε να κάνω ένα παιδάκι, γιατί καταλαβαίνει ότι επειδή δεν έχω, θα ήθελα!!...μετά από λίγες μέρες όμως, το πήρε πίσω!! όλα αυτά είναι λογικές αντιδράσεις, αλλά σίγουρα θέλουν τη σωστή διαχείριση.

Σ'ευχαριστώ και πάλι!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...