Ζωγραφική-Πλαστελίνες

[Rosalita]

Θα ήθελα να ρωτήσω τις πιο έμπειρες, σε ποια ηλικία μπορούμε να αρχίσουμε ζωγραφιές και με τι υλικά? Με ξυλομπογιές, μαρκαδόρους?Τι είναι καλύτερο? Και όσο αφορά στις πλαστελίνες, από ποια ηλικία μπορώ να αγοράσω για το μικρό μου. Γιατί έχει ακόμα τη τάση να 'δοκιμάζει' τη γέυση διαφόρων πραγμάτων...

Οι δακτυλομπογιές? Είναι ακίνδυνες?

[maria]

Πάντως οι κηρομπογιές που χρησιμοποιούμε εμείς είναι πολύ καλές και "ακίνδυνες". Εγώ έχω αγοράσει χοντρές κηρομπογιές και του δινώ να μουτζουρώνει χαρτιά και ότι βρει γενικότερα.

 

Δεν θέλουν ξύσιμο, δεν λερώνουν όμως οι μαρκαδόροι τα ρούχα και βγαίνουν εύκολα. (γράφει τα καλύματα του καναπέ, τα πλακάκια στο πάτωμα και κατά λάθος έχει κάνει σημάδια στους τοίχους)

 

Επίσης έχω δοκιμάσει αυτά τα "σφουγγάρια-γόμες" για τοίχους που διαφημίζουν κατά καιρού στην τηλεόραση (πολλές μάρκες έχουν βγάλει τέτοια) και θεωρώ ότι είναι πολύ καλά. Το μόνο που θέλουν είναι νερό και τρίψιμο.

[Sofia]

Νομίζω ότι τώρα μπορείς να του δώσεις να δοκιμάσει να ζωγραφίσει. Εμείς έχουμε πάρει και ξυλομπογιές, αλλά και μαρκαδόρους (τους οποίους τους προτιμάει περισσότερο) οι οποίοι είναι ειδικοί για παιδιά (της CARIOCA) και ξεπλένονται πολύ εύκολα και από χέρια και από ρούχα, μόνο με νεράκι.

Για κηρομπογιές ακόμη δεν έχω δοκιμάσει, αλλά είναι πολύ ωραία ιδέα, και σήμερα που θα βγούμε στην αγορά μπορεί να της αγοράσω.

[Μαρια Στυλιανακη]

κάτσε μαζί του σαν να ήσουν ένα άλλο παιδάκι και πάρε μία κηρομπογιά πρίν του τις δώσεις και μουντζούρωσε σε ένα χαρτί.

Τότε δώσε του και εκείνου μία να δοκιμάσει στο χαρτί, κρατώντας απαλά το χέρι του για να του δείξεις λίγο πώς (αν είναι διστακτικός).

 

Αν ακόμα τα δοκιμάζει πές του αυτό το βάζουμε στο χαρτί δείχνοντας πάλι.

Μπορεί να χρειαστεί μερικές φορές να του δείξεις. Αλλά μπορεί πάλι να μην έχει επιτυχία, - γενικά οι κηρομπογιές επειδή θέλουν και λίγη δύναμη και τα χεράκια τους άκόμα δυσκολεύονται να κρατήσουν και ταυτόχρονα να πιέσουν την κηρομπογιά αποθαρρύνουν τα παιδιά εύκολα.

Για αυτό ίσως είναι πιό διασκεδαστικοί οι μαρκαδόροι - έχουν πιό εύκολα εντυπωσιακό αποτέλεσμα - τους οποίους ούκ ολίγες φορές χτυπανε με μανία πάνω στο τραπέζι χαλώντας τους.

(κάποιους μπορείς να ανοίξεις το πίσω καπάκι να βγάλεις το ταμπονάκι και να ξανασπρώξεις την μύτη προς τα έξω)

 

Νομίζω στο Art & Hobby έχει μαρκαδόρους για παιδιά κάτω των 2 ετών ?

 

Στο εξωτερικό πάντως έχουν και κηρομπογιές για αυτές τις ηλικίες που έχουν το σχήμα ενός βότσαλου έτσι ώστε τα παιδάκια να τις κρατούν εύκολα.

Αν τα δοκιμάζει και τα τρώει όλα φτιάξε ζυμαράκι (πάτα στην αναζήτηση της ιστοσελίδας http://parents.org.gr " ζυμάρι " ) απο αλεύρι το οποίο δεν θα πειράζει να φάει λίγο, και δώσε του ένα γλωσσοπίεστρο (στα φαρμακεία) με το οποίο να το ζουλάει και να το κόβει - και χρησιμοποίησε ότι έχεις στην κουζίνα - ακόμα και ένα καρότο πχ για να το πατάει μέσα στο ζυμάρι και να βλέπει τι συμβαίνει.

 

ξυλομπογιές είναι για όταν βαρεθεί τα υπόλοιπα - αλλά δεν τα ενθουσιάζουν πολύ, μιάς και αυτές θέλουν κράτημα και πίεση για να έχουν εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια όσον αφορά την λεπτή τους κινητικότητα.

Για την λεπτή κινητικότητα διάβασε εδώ περισσότερες πληροφορίες

http://parents.org.gr/psych/?sid=137 και για τα παιχνίδια

http://parents.org.gr/psych/?sid=75

[Rosalita]

Ο μικρός μου πάει παιδικό, οπότε έχει δοκιμάσει να ζωγραφίσει εκεί. Στο σπίτι δοκίμασα ξυλομπογιές που είχα, δε του αρέσανε και τελικά τις έγλυφε. Με μαρκαδόρους έγινε χάλια και τώρα έχει κόλλημα με στυλό!!! Θα δοκιμάσω όμως τους ειδικούς μαρκαδόρους που λέτε, γιατί τον φοβάμαι! Ήδη έχει γεμίσει με στυλό κουβέρτες ...τραπέζια...χέρια....μπλούζες...ξέρετε..!!!

[Polina]

Τώρα πιά του αρέσει να ζωγραφίζει με κηρομπογίες και μαρκαδόρους. Παλιότερα ήθελε στυλό ή μαρκαδοράκια..Για να μην λερώνει παντού, βάλε ένα παλιό τραπεζομάντηλο ή σεντόνι στο τραπέζι και βοήθα τον να ζωγραφισετε μαζί. Στον Ιωακείμ αρέσει να βάφει ζωγραφιές (δηλ να γεμίζει με μπογιά) που του ζωγραφίζω εγώ ή αγοράζουμε έτοιμες (μπλόκ). Σιγά σιγά θα εξοικιωθεί και θα είναι πιό ευκίνητος!! Βέβαια τα χέρια του είναι σαν πίνακας ζωγραφικής αλλά ευτυχώς ξεβάφουν εύκολα!!

Πριν απο λίγες μέρες είχε βρεί αστείο να κάνει μικρές βούλες στα χέρια του...τον ρωτάω τι είναι αυτά Ιωκείμ, σπυράκια; μου απαντά είμαι άρρωστος!! (μάλλον ανεμοβλογιά νομιζε ότι είχε ).

[Rosalita]

Δοκίμασα τους μαρκαδόρους carioca. Πραγματικά πολύ καλοί!! Με σκέτο νεράκι φεύγουν! Ευχαριστώ για τη συμβουλή!

[ΜΑΡΥ.Τ]

Και του Αναστάση του αρέσει πάρα πολύ να ζωγραφίζει, εμείς βρήκαμε την χαρά μας με κάτι χοντρές ξυλομπογές οι οποίες καθαρίζουν ευτυχώς πολύ εύκολα από τοίχους, κουρτίνες, καναπέδες και όπου αλλού μπορείτε να φανταστείτε.

Τώρα που καλοκαιριάζει λέω να του δείξω τις νερομπογιές στο μπαλκόνι…….εννοείτε……..λέτε να βρω τον μπελά μου και να θέλει και μέσα στο σπίτι να ζωγραφίζει με τις νερομπογιές??

Όσο κι να προσπαθώ να του εξηγήσω ότι γράφουμε μόνο στο χαρτί, αυτός πάλι σε ανύποπτο χρόνο και σε δευτερόλεπτα θα γράψει οπουδήποτε αλλού εκτός από το μπλοκ του.

Μια μέρα του έδωσα το σφουγγάρι να καθαρίσει τον τοίχο που έγραψε, υποτίθεται για τιμωρία αλλά του άρεσε και τώρα γράφει όπου βρει και έρχεται γεμάτος χαρά να μου ζητήσει το σφουγγάρι για να τα καθαρίσει……….(Η αποτυχία ε?????)

[Rosalita]

Α, ναι, μη το συζητάς! Το έχω πάθει και γω αυτό!! Να δει δηλαδη την τιμωρία σαν παιχνίδι... Τι να πεις...μικρά είναι ακόμα...δε καταλαβαινουν!

[Polina]

χαχα πολύ καλό!!

[Oh-Mamy]

Κερομπογιές υπάρχουν ειδικά για μικρά παιδιά, πολύ χοντρές και κοντές. Μια πολύ καλή μάρκα, αλλά ακριβή είναι η CRAYOLA .

Σε μαρκαδόρους πάλι αυτούς προτιμώ και συστήνω στους πελάτες (έχω βιβλιοπωλείο) γιατί δε στεγνώνουν. Έχουν βάση την σκόνη και όχι το οινόπνευμα. Αν τύχει και φανεί ότι στέγνωσαν, τους περνάς 10΄΄ κάτω απο χλιαρό΄νερό και τους αφήνεις όλο το βράδυ και μετά πάλι ντουρασελ. κρατάνε ως και ένα κρόνο (χωρίς πλάκα). επίσης δε στεγνώνουν όυτε οι bic. ¨Οσο για μη τοξικές και για να πλέονονται εύκολα, κορίτσια , πλέον όλες είναι έτσι (θα το διαπιστώσετε εκ πρώτης όψεως στο κουτί, όπου φέρουν τα ειδικά σήματα). Δείτε επίσης και της GIOTTO, νέα σχετικά μάρκα του επιπέδου της CARIOCA ( η οποία έχει και σε σχήματα με ζωάκια για πιο εύκολη λαβή). Εκείνο που είναι σημαντικό είναι να αγοράζετε jumbo μεγέθη, ώστε τα μικρά χεράκια να γραπώνονται.

Η δικιά μου πήρε στιλο και μολύβι και μαρκαδόρο απο πολύ μικρή και πραγματι δε θυμάμαι πως ακριβως ξεκινήσαμε, πάντως ήταν κοντ΄΄α ενός έτους. Προιμά τα στυλό (και εγώ όχι). Όσο για τις ξυλομπογιές, έχετε άδικο και αυτό για του ςπαρακάτω λόγου ς:

όταν τα μασάνε δε γεμίζουν εύκολα χρώματα τα στόματά τους και τα προσωπάκια τους, δε λερώνουν εύκολα, αλλά και αν πάρετε τις κατάλληλες ξυλομπογιές (CRAYOLA , PELIKAN, οι οποίες είναι και σε τριγωνικό σχήμα που βοηθούν το πιάσιμο), είναι αφάνταστα μαλακές.

Το κλειδί εδώ είναι η καλή ποιότητα των υλικών. Οι ξυλομπογιές που σας λέω είναι πολύ πιο μαλακές απο τις κερομπογιές και δε ....σπάνε (βέβαια, αν και μου μασούλησε τα «my first crayons» και δε πάθαν τίποτα, εγω πάλι ένοιωθα ανασφάλεια, καθώς το χαρτί και το μολύβι (κερομπογιά και ξυλομπογιά) είναι ελευθέρας χρήσης και ελέυθερο σπίτι, δε τα μαζεύω ουτε είναι εκτός προσβάσεως, που σημαίνει ότι τα χρησιμοποιεί και όταν εγω πχ είμαι στην κουζίνα και είναι μόνη της.

Αυτό το σ/κ θα πάω στην ειδική έκθεση και θα σας φέρω νέα για πιθανόν καινούργια υλικά που θα βρω!

Α....όσο γι απλαστελίνες, και κάπου αλλου συζητήθηκε το θέμα εκτενώς,,,, ψάξτε στο σχετικό τοπικ , για να μην επαναλαμβανόμαστε

[ΜΑΡΥ.Τ]

το χαρτί και το μολύβι (κερομπογιά και ξυλομπογιά) είναι ελευθέρας χρήσης και ελέυθερο σπίτι, δε τα μαζεύω ουτε είναι εκτός προσβάσεως, που σημαίνει ότι τα χρησιμοποιεί και όταν εγω πχ είμαι στην κουζίνα και είναι μόνη της.

 

 

Την αφήνεις δηλ. μόνη με τις μπογιές και δεν βρίσκεις μετά όλους τους τοίχους γραμμένους???

[Oh-Mamy]

Τοίχους δε βρήκα προς το παρόν, αλλά είμαι έτοιμη αν χρειαστεί να του ςκαλύψω με χαρτί μέτρου.

Είχα βρει γραμμένο το καναπέ, όταν είχα μαρκαδόρο και στυλό. Τώρα με κερομπογιά και ξυλομπογιά είμαι καλά. Αλλά έχει συνδέσει βασικά το μολύβι με το χαρτί και αναζητά τέτοια επιφάνεια για να γράψει. Σπάνια ξεφευγει και στο τραπεζάκι της. Και μια φορά που της έδωσα σκέτο μολύβι χωρίς χαρτί έγραψε στην καρέκλα της. γενικά ενισχύω την σχέση χαρτί (τετράδιο λευκό) με μολύβι και έχει περάσει λίγο πολύ ο συνειρμός. Γράφει σε περιοδικά και μια φορά σε βιβλίο που υπήρχε χύμα.

Δες, είμαι απίθανο να μεγαλώσεις παιδί χωρίς να λερώσεις τοιχους , σαλόνια τραπεζομάντηλα κλπ. Αυτο το πήρα απόφαση και δε πρόκειται να αγχωθω ούτε να την στεναχωρήσω για κάτι τέτοιο, μωρό είναι.

Απο την άλλη προσπαθώ να της μάθω όχι τα όρια, αλλά τους λογικούς συνειρμούς, γιατί πάλι πιστεύω ότι τέτοιου είδους όρια δε μπορεί να τα κατανοήσει, οπότε πρέπει να έχουμε αυτοματοποιημένη συμπεριφορά.

Δηλαδή, αν ξαναδω γραμμένο το καναπέ, δε θα την μαλώσω, αλλά θα συζητήσω και θα σχολιάσω ότι , βρε παιδί μου που το είχες το μυαλό σου, που είναι το τετράδιο σου, χαζούλα μου, ξεχασες που γράφουμε, κλπ

Πάντως 9 μήνες τώρα τα ατυχήματα αυτου του είδους ήταν μετρημένα, ίσως γιατι ο παβλωφ έκανε καλή δουλειά, γαβ!

Εκει που έχουμε πρόβλημα και ξέρω ποιοι φταινε ( ο παιδικός) είναι ότι δε λειτουργεί ο συνειρμος μεταξυ τετραδιου και στικερ. Δε με ενοχλεί που βάζει στικερ παντου, αλλά που βάζει στο σωμα της επάνω και στο στομα της μεσα : βάζει στο προσωπο (μαθημενη συμπεριφορα απο τον παιδικο), στα χειλη (δικος της αυτοσχεδιασμος) και ουπς,,,το τρωμε κιολας (λογική συνέχεια), οπότε πνιγόμαστε!. Μάθημα για την μαμά της μικρής (εμένα) κάνε την επόμενη κίνηση σου πριν απο «αυτους» (τον παιδικό) χαχα.

Στην ουσια δε ξεκινησαμε απο λανθασμενη συμπεριφορα για να την ξεμαθουμε, αλλά ξεκινησαμε απο «συνειρμο».

[ΜΑΡΥ.Τ]

Α!! καλά, και εγώ από την αρχή προσπαθούσα να του συνδυάσω το χαρτί με το μολύβι, μπογιά κλπ, αλλά ο δικός μας είναι μάλλον ποιο αναρχίλας και δεν καταλαβένει τίποτα.

Εννοείτε ότι δεν θα κάτσω να αγχωθώ αλλά προσπαθώ με όμορφο τρόπο να του δώσω να καταλάβει. Ελπίζω με την επανάληψη κάποια στιγμή να το σταματήσει μόνος.

Βέβαια εδώ έχουμε ένα θέμα με τον μπαμπά μας, ο οποίος θεωρεί ότι τον κακομαθαίνω και ότι θα έπρεπε να του ρίξουμε και καμία στα χέρια ή στον ποπό για να καταλάβει ότι δεν πρέπει να γράφει οπουδήποτε εκτός από το χαρτί.

[Sofia]

Παιδιά εμένα παρόλο που έπιασε νωρίς στα χέρια της μαρκαδόρους και ξυλομπογιές, ποτέ δεν βρήκα ζωγραφισμένο ούτε καναπέ ούτε τοίχο ούτε τίποτα. Μια φορά μόνο (κι αυτό επειδή ήθελε να τραβήξει την προσοχή μου) ζωγράφισε το τραπεζάκι του φαγητού της. Της πήρα κι εγώ τους μαρκαδόρους (για 1 μέρα - τιμωρία) και της εξήγησα ότι ΠΑΝΤΑ γράφουμε στο χαρτί. Από τότε δεν έχουμε ξανά προβλήματα. Δεν έχει γράψει ποτέ στα παραμύθια της, ούτε στα βιβλία τα δικά μας, ούτε καν σε διαφημιστικά φυλλάδια. Και πλεόν όταν μου ζητάει να ζωγραφίσει, ζητάει μαρκαδόρους ΚΑΙ χαρτί. (Βέβαια τελευταία μας συνήθεια είναι να γράφουμε γράμματα -κάτι σαν κυματιστές γραμμούλες- τί να κάνεις; αυτά βλέπει το παιδί, αυτά θα κάνει!!!)

[ΜΑΡΥ.Τ]

βρε λέτε να το έχουν τα κορίτσια??

 

Γενικός τα αγοράκια είναι ποιο αναρχίλες

[Sofia]

Αχ μην το λες... από αναρχίλα έχουμε κι εμείς...

Εμένα μου έχει κάνει κάτι χειρότερο (και μάλιστα παραπάνω από μία φορές που σημαίνει ότι ξέρει ότι δεν πρέπει να το κάνει...)

Την PENATEN την κρέμα την ξέρεις;;; Έχει πασαλειφτεί μ' αυτήν κι έχει πασαλείψει την ντουλάπα της, τον τοίχο και δεν θυμάμαι τί άλλο. Περιττό να πω ότι η ντουλάπα και ο τοίχος δεν έχουν καθαρίσει ακόμη (είναι πολύ λιπαρή η κρέμα!!!).

[ΜΑΡΥ.Τ]

Αν την ξέρω λέει????

 

Το πάπλωμα του ακόμα να καθαρίσει!! το έχω πλένει στο πλυντήριο 2-3 φορές και ακόμα έχει σημάδια. Το μεγαλύτερο σοκ ήταν ότι είχε και στο στόμα του οπότε ασχοληθήκαμε κυρίως με την υγεία του και δεν δώσαμε έκταση στην ζημιά.

Πάντως τα κάγκελα του κρεβατιού του είχαν αποκτήσει μια πανέμορφη γυαλάδα.

Φυσικά όλα τα είδη καλλωπισμού μετακομίσανε ένα ράφι ποιο πάνω

[Polina]

ο Ιωακείμ μια φορά μόνο έγραψε στον τοίχο και το καταδιασκέδασε. Εγώ βέβαια τράβαγα τα μαλλιά μου. Καλά που υπάρχουν τα σφουγγαράκια -γόμες. Γενικά όμως βάφει στο χαρτί όχι σε τοίχους. Μπορεί να του ξεφύγει και καμμία γραμμή στο τραπεζομάντηλο, αλλά του έχω βάλει κάποιο που δεν με ενοχλεί να λερωθεί. Ενίοτε βάφει και τα χέρια του - τις προάλλες είχε κάνει "σπυράκια" στα χέρια του γιατί ήταν άρρωστος .

[ΜΑΡΥ.Τ]

χαχαχα!! καλό και αυτό

[rike]

Και εγώ το ίδιο τους δίνω όλων των ειδών τις μπογιές από πολύ μικρές. Μαρκαδόρους ξυλομπογιές παστελ, και νερομπογιές πιο σπάνια αλλά πάντα έχουμε εξηγήσει στο χαρτί. Ποτέ δε μου λέρωσαν κάπου αλλού ούτε στα βιβλία τους. Το μόνο που μπορεί να λερώσουν είναι τα ρούχα τους κατά λάθος, τα χέρια τους.... εεε μια φορά η μικρή ζωγράφισε και όλη το πρόσωπό της με κόκκινο μαρκαδόρο... γιατί είχε δει σε πάρτυ ένα κλόουν που ζωγράφιζε τα παιδάκια στο πρόσωπο. Άφού τη βγάλαμε κάμποσες φωτογραφίες της εξηγήσαμε ότι δεν πρέπει να το κάνει! )

Είναι η αγαπημένη τους ασχολεία στο τραπεζάκι τους. Καθώς επίσης και οι πλαστελίνες.

[ΜΑΡΥ.Τ]

Καλά βρε παιδιά, αρχίζω να ανησυχώ, τι παιδιά ήσυχα παιδιά έχετε??

ο δικός μου γιατί δεν λέει να το καταλάβει?? Δηλ. αν τον ρωτήσεις που γράφουμε θα σου απαντήσει στο χαρτί, αλλά στην πράξη θα γράψει και λίγο τοίχο, κουρτίνα κλπ

Αν τον ρωτήσω γιατί βρε Αναστάση έγραψες στον τοίχο? Δεν είπαμε ότι γράφουμε μόνο στο χαρτί?? Δεν παίρνω καμία απάντηση….. ή θα μου ζητήσει το σφουγγάρι για να το καθαρίσει ……ή θα αρχίσει να τραγουδάει σεγκεραμ, σεγκεραμ, γειά σου Μαρία!!!!!!!!

[ΣΟΦΙΑ]

το κάθε παιδάκι έχει τα δικά του!! εσένα είναι λίγο πιο ταλιμπανάκι τι να κάνουμε!! αργότερα μπορεί αυτός να είναι πιο ήσυχος απο τα δικά μας!! πάντως και εμένα ο Δημήτρης δεν βάφει με τους μαρκαδορους παρά μόνο το χαρτιά του, λίγο το θρανίο του..., και αν τον βαλει σε τραπεζάκι του βαζω το τραπεζομαντιλο του που όλο και κάτι θα ξεφύγει.. Γενικά δεν μπορω να πω είναι ήσυχος σε σχεση με αυτά που περιγράφετε και μάλλον έχει επιγνωση κινδύνου (δεν πειράζει φουρνους και τέτοια). Αυτό που κάνει τώρα τελευταία είναι ότι μπορεί να βγάλει όλα τα μικροπαιχνιδάκια - αντικειμενα του και να τα πετάξει κάτω ανεξέλεκτα στο σαλόνι (οχι για να παίξει - μόνο τα πετάει!!) οπου μετά συνήθως τον βάζω να τα μαζέψουμε μαζί.

[ΜΑΡΥ.Τ]

Καλά τα λες......ταλιμπανάκι βρε παιδί μου.

Και εμάς ευτυχώς πρίζες, φούρνους κλπ δεν πειράζει .....αυτό μας έλειπε ακόμα

[ΣΟΦΙΑ]

ειναι ζουζουνόφάτσα!! φαίνεται και απο τη φωτογραφία!! Δεν λέω να τους δίνουμε αέρα, πρέπει να οριοθετούμε κάποια πράγματα αλλά ισως κάποιες συμπεριφορες πρεπει να τις δικαιολογούμε και με ΥΠΟΜΟΝΗ να τις αντιμετωπίζουμε!! Εχουν πολύ ενέργεια που δύσκολα μπορεί να χωρέσει μεσα σε ένα διαμέρισμα..