Παρενθετη μητερα????

[MarcoPolo]

Kαι εγω αυτο σκεφτομαι dalia αν αξιζει τον κοπο να προσπαθησω. Οσο για την αποζημιωση απο οτι ξερω η παρενθετη παιρνει μονο οτι δικαιουται απο το ταμειο της για τον τοκετο και ισχυουν κανονικα ολα οσα ισχυουν για τις εργαζομενες εγκυες. Τωρα σε προσωπικο επιπεδο τι κανεις ειναι αλλο θεμα.

[apricot]

αισθανομαι καπως παραξενα τωρα που διαβαζω αυτα που γραφεται. εγω εχω σκεφτει πολλες φορες να προτεινω στην αδερφη του αντρα μου να γινω παρενθετη μητερα χωρις να το εχω πει ποτε ,κυριως απο φοβο!! ξερω ποσο θελει ενα παιδι και ξερω ποσο δυσκολο θα ειναι να το αποκτησει. ειναι ηδη 40 χρονων με γυναικολογικα προβληματα και απαγορευση εγκυμοσυνης για ενα τουλαχιστον χρονο ακομη λογω επεμβασης στη μητρα. βλεπω οτι λατρευει τα παιδια μας και εχει βαπτισει το μικρο μου γιο τον οποιο θα ηθελε σιγουρα να εχει για δικο της παιδι. ομως φοβαμαι αληθεια φοβαμαι. πως θα αποχωριστεις ενα παιδι που μεγαλωνει μεσα σου?οσο και να αποστασιοποιηθεις απο τα πραγματα δεν αισθανομαι σιγουρη για την αποφαση. και να το προτεινω και μετα αλλαξω γνωμη? ειναι πολυ λεπτο θεμα. την αδερφη του αντρα μου τη λατρευω , τη βλεπω σαν αδερφη μου για αυτο και το σκεφτηκα αυτο αλλιως δεν θα εμπαινα καν στη διαδικασια σκεψης αλλα φοβαμαι και την αντιδραση του κοσμου. τι θα πω στη δουλεια μου που το παιδι μετα θα το δωσουμε τι θα πει ο κοσμος και πως θα αντιμετωπισουμε αυτη την κατασταση? στην ελλαδα ειναι παραδοσιακες ακομη οι αποψεις. παντως ειλικρινα θα το ηθελα απο τα βαθη της ψυχης μου να τη βοηθησω αλλα φοβαμαι απλα....πολλες φορες το βλεπω στα ματια της οτι αν της το προτεινα θα ελεγε σιγουρα ναι οπως σιγουρα θα ελεγε ναι ακομη και αν ηταν δικο μας παιδι!! τα λατρευει τα παιδια και το ξερω....

[kuriaki]

Μαρκο Πόλο, νομίζω ότι εμείς μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε, το μακρύ μας και το κοντό μας... Και εμένα η μητέρα μου και η αδερφή μου, μου έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να με βοηθήσουν σε περίπτωση που θα ήταν η τελευταία μου λύση. Η μάνα μου το λέει και αναστενάζει καθώς έχουμε και η μια στην άλλη πολύ αδυναμία "μακάρι να τα έβαζαν στη δική μου μήτρα, να τα πέρναγα εγώ αντί για σένα, να έπαιρνα εγώ τα φάρμακα, να μην ταλαιπωρείσαι εσύ...". Αν δεν ήταν στην εμμηνόπαυση και ήταν ο μόνος δρόμος θα το έκανε με χαρά. Και εγώ θα το δεχόμουν με χαρά! Αλλά επειδή εμείς μόνο λέμε εικασίες, και απ΄ό,τι φαίνεται καμία μες στο φόρουμ δεν το έχει τολμήσει να γίνει παρένθετη, ή να απευθυνθεί σε παρένθετη (ή τουλάχιστον δεν έχει εμφανιστεί μια τέτοια κοπέλα ακόμη,) εγώ λέω στο κέντρο που σε παρακολουθεί ή που έχεις απευθυνθεί, να ζητήσεις -αν είναι δυνατόν- να σε φέρουν σε επαφή, έστω τηλεφωνικά με μια κοπέλα που έχει προχωρήσει και έχει φέρει εις πέρας την παραπάνω διαδικασία. Νομίζω ότι μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να σου πει με σιγουριά τα υπέρ και τα κατά της υπόθεσης. Δεν χάνεις τίποτα να τους ρωτήσεις...

[MarcoPolo]

Kυριακη αυτο θα κανω θα το ψαξω απο χιλιες πλευρες μεχρι να αποφασισω. Αpricot αυτο που σκεφτεσαι να κανεις αν αγαπας πραγματικα αυτη την γυναικα θα ηταν το πιο ομορφο δωρο που μπορεις να κανεις σε εναν ανθρωπο που αγαπας. Το να μπορεις να δωσεις ζωη σε ενα παιδι και να χαρισεις την μητροτητα οταν εισαι ηδη μαμα σε μια γυναικα που πιθανοτατα δεν θα την βιωσει ποτε χωρις την βοηθεια σου ειναι η υψιστη πραξη καλοσυνης και αγαπης. Αν εισαι σιγουρη για την σχεση σου με αυτη την γυναικα και για τις ψυχικες σου αντοχες τοτε καντο χωρις ενδοιασμους για το τι θα πει ο κοσμος. Δεν θα δωσεις το παιδι σου θα δανεισεις την μητρα σου σε μια γυναικα που αγαπας. Αν αποφασιζαμε στην ζωη μας παντα με γνωμονα τι θα πουν οι αλλοι τοτε σιγουρα θα ημασταν δυστυχισμενοι. Αυτη ειναι καθαρα προσωπικη σου αποφαση και δεν αφορα κανενα αλλο. Ζυγισε τα μεσα σου και αποφασισε εσυ αν αντεχεις την ολη διαδικασια.

[margi]

Markopolo,συγκινήθηκα πολύ με την περιπέτειά σου. Η δική σου περίπτωση γεμίζει με ελπίδα όλα τα κορίτσια που προσπαθουν πολύ καιρό ανεπιτυχώς. Εχεις δίκιο. Θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται. Σε θαυμάζω που είχες τόση θέληση ώστε έβαλες σε δεύτερη μοίρα τη ζωή σου για να αποκτήσεις ένα παιδάκι. Να το έχεις πάντα καλά το αγοράκι σου και να το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Και να σου πω κάτι.....Με τέτοια μητέρα που έχει τόση δύναμη μέσα της, δεν νομίζω να αισθανθεί ποτέ μοναξιά ο μικρός σου είτε του προσφέρεις είτε όχι άλλο αδελφάκι. Λίγο να πήρε από εσένα θα καταφέρει πολλά στη ζωή του.

[MHTSH]

@marco polo συμφωνω απόλυτα με την αποψη σου...

[MarcoPolo]

Margi σε ευχαριστω που μεσα απο την καρδια μου και σου ευχομαι συντομα το ονειρο σου να πραγματοποιηθει!!!!!!!!

Και απο τον πατερα του να παρει ο γιος μου παλι υπεροχος θα ειναι!!!!!! Καθως ο αντρας μου ειναι απιστευτη προσωπικοτητα με τεραστια δυναμη και με στηριξε απο την πρωτη στιγμη σε ολα οσα περασαμε. Χωρις αυτον δεν θα καταφερνα τιποτα!!!!!! Ηταν εκει οταν λιγοψυχουσα, ηταν εκει οταν μας λεγανε οτι δεν θα κανουμε παιδι και μου λεγε δεν με νοιαζει, ηταν εκει σε καθε νοσηλεια να μου κραταει το χερι και γενικα ειναι οτι καλυτερο μπορουσε να μου συμβει. Και πανω απο ολα μου χαμογελουσε οταν ολα ητανε μαυρα και μου ελεγε ολα θα πανε καλα!!!!!!!!

 

Συγνωμη που βγηκα εκτος θεματος.

[alcyon]

αισθανομαι καπως παραξενα τωρα που διαβαζω αυτα που γραφεται. εγω εχω σκεφτει πολλες φορες να προτεινω στην αδερφη του αντρα μου να γινω παρενθετη μητερα χωρις να το εχω πει ποτε ,κυριως απο φοβο!! ξερω ποσο θελει ενα παιδι και ξερω ποσο δυσκολο θα ειναι να το αποκτησει. ειναι ηδη 40 χρονων με γυναικολογικα προβληματα και απαγορευση εγκυμοσυνης για ενα τουλαχιστον χρονο ακομη λογω επεμβασης στη μητρα. βλεπω οτι λατρευει τα παιδια μας και εχει βαπτισει το μικρο μου γιο τον οποιο θα ηθελε σιγουρα να εχει για δικο της παιδι. ομως φοβαμαι αληθεια φοβαμαι. πως θα αποχωριστεις ενα παιδι που μεγαλωνει μεσα σου?οσο και να αποστασιοποιηθεις απο τα πραγματα δεν αισθανομαι σιγουρη για την αποφαση. και να το προτεινω και μετα αλλαξω γνωμη? ειναι πολυ λεπτο θεμα. την αδερφη του αντρα μου τη λατρευω , τη βλεπω σαν αδερφη μου για αυτο και το σκεφτηκα αυτο αλλιως δεν θα εμπαινα καν στη διαδικασια σκεψης αλλα φοβαμαι και την αντιδραση του κοσμου. τι θα πω στη δουλεια μου που το παιδι μετα θα το δωσουμε τι θα πει ο κοσμος και πως θα αντιμετωπισουμε αυτη την κατασταση? στην ελλαδα ειναι παραδοσιακες ακομη οι αποψεις. παντως ειλικρινα θα το ηθελα απο τα βαθη της ψυχης μου να τη βοηθησω αλλα φοβαμαι απλα....πολλες φορες το βλεπω στα ματια της οτι αν της το προτεινα θα ελεγε σιγουρα ναι οπως σιγουρα θα ελεγε ναι ακομη και αν ηταν δικο μας παιδι!! τα λατρευει τα παιδια και το ξερω....

 

Αυτά είναι πράγματι λεπτά ζητήματα. Μα αφού είσαι σε μια τέτοια σκέψη, θα έλεγα να μη σκεφτείς τι θα πει ο κόσμος. Παλιότερα λέγανε για τα παιδιά της εξωσωματικής διάφορα άσχημα και ανυπόστατα. Κάποιοι τόλμησαν και τους "έγραψαν". Η κοινωνία μας δυστυχώς είναι φοβική σε ότι δε γνωρίζει και πρώτα το "χτυπά".

 

Οι αλλαγές έρχονται γιατί κάποιοι τολμούν! Όσοι έχετε την ευκαιρία να σκέφτεστε την περίπτωση της παρένθετης μητέρας, κάνετε τον κόσμο μας... πολύ καλύτερο! Είναι το υπέρτατο παράδειγμα ανιδιοτέλειας και αυτοθυσίας.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Απίστευτο θέμα......... πολύ ωραίο, πολύ ενδιαφέρον, πολύ συγκινητικό, πολυ πολυ πολυ............ αλλα και πολύ περίπλοκο...Διάβασα όλα τα μηνύματα και προσπάθησα να μπω στην θέση της μαρκοπολο. Νομίζω ότι θα έμπαινα και εγω στον πειρασμό να έψαχνα παρένθετη μητέρα. Θέλει τόσο πολύ ενα δεύτερο μωράκι και το θέλει επειδή λατρεύει το πρώτο της και θέλει να το βλέπει ευτυχισμένο και να έχει δίπλα του ένα στήριγμα πέρα απο αυτήν. Σε σχέση με την υιοθεσία θα προτιμούσα και εγώ να γεννιόταν το μωράκι μου απο άλλη γυναίκα και να ξέρω ότι είναι δικό μου. Δεν ειμαι κατά της υιοθεσίας . Κάθε άλλο. Αλλα στην Ελλάδα η γραφειοκρατία σε κάνει να τα παρατάς στην σκέψη και μόνο. Απο την άλλη αν υπήρχε μια γυναίκα που θέλει να προσφέρει το σώμα της για να γεννήσει το δικό σου μωρό το θεωρώ ΕΥΛΟΓΙΑ και μεγάλη ΤΥΧΗ. Εγώ πάντως ......... δεν ξέρω θα προτιμούσα ξένη γυναίκα και όχι γυναίκα του οικογενειακού η φιλικού μου περιβάλλοντος... νομίζω ότι θα ένοιωθα άβολα και παρύσακτη. Ενώ με μία ξένη γυναίκα μπορώ να λειτουργώ πιο αυθόρμητα να κάνω πιο εύκολα τις παρατηρήσεις μου , να εκδηλώνομαι κλτπ. Βέβαια υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος του ρίσκου. Να γεννήσει το παιδί και να το διεκδικεί.

Μαρκο πολο επειδή ΄΄βασανίστηκα΄΄ μπαίνοντας στην δική σου θέση και αντιλήφθηκα έστω και για λίγο αυτό που περνάς η γνώμη μου είναι να κρατήσεις όλη σου την αγάπη στο μπεμπάκι σου και μπορείς να επισκέφτεσαι ορφανοτροφεία και ολοκληρώσεις όλο αυτό που αισθάνεσαι. Πίστεψε με ... υπάρχουν παιδάκια που θα ήθελαν πολύ να μας βλέπουν και να μας περιμένουν έστω σαν επισκέπτες και μπορούμε να τα παίρνουμε και σπίτι μας και να τους δίνουμε όλα αυτά που θα ηθελαν και αυτά. Ειναι πολύ γλυκό και κάνεις καλό και στο παιδάκι σου γιατί βλέπει απο νωρίς τη ουσία της αγάπης και του αλτρουισμού.

Σε φιλώ

[vasdeli]

Έχω πάθει σοκ....

 

Είχα μέρες να μπω και τώρα που μπήκα ανακαλύπτω αυτό....

 

Το συγκεκριμένο θέμα με απασχολεί έντονα τις τελευταίες μέρες....

 

Έχω μια φίλη που πριν 2 μέρες είχε την 4 αποτυχημένη προσπάθεια εξωσωματικής...και δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλη προσπάθεια από μέρους της...Έχει πια απογοητευθεί...

Θα ήθελα τόσο να την βοηθήσω και δεν σας κρύβω ότι το σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να της το είχα προτείνει....

'Ομως....

Δεν έχω κλείσει ακόμη με την μητρότητα, θέλω ένα τρίτο παιδί.

Έχω κάνει ήδη 2 καισαρικές.

Φοβάμαι την μετά την γέννα εποχή...Έφτασα μέχρι τον 5 σχεδόν μήνα εγκυμοσύνης και γύρισα στο σπίτι με άδεια αγκαλιά μετά από μια θεραπευτική απόξεση...Θυμάμαι το στήθος να κατεβάζει γάλα....το σώμα να κλωτσα....και παγώνω...

Λέω,ναι, θα ήθελα πολύ να το κάνω.....αλλά....με σταματούν όλα αυτά τα αλλά...

Το να γίνει κάποια παρένθετη μητέρα αποτελεί ύστατο δείγμα αλτρουισμού, όμως ποια είναι πραγματικά σε θέση να το κάνει,έχοντας ως βάση την αγάπη για τον συνάνθρωπο και μόνο;

ΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΔΕΙΞΕΤΕ ΝΑ ΤΗΣ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ.

 

Δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχει....

[Loukoumaki!]

Διάβασα όλα σας τα μηνύματα με δυσκολία βέβαια μιας και τα δάκρυα δεν με άφηναν να βλέπω καλά την οθόνη...

Σέβομαι όλες τις απόψεις αλλά τρελαίνομαι στην ιδέα ότι το πλασματάκι που θα συγκατοικούσαμε μαζί στο ίδιο σώμα για 9 μηνες, που θα ζούσα την μαγική στιγμή να το γεννήσω μετά ξαφνικά θα το έχανα...να ήξερα δηλαδή ότι είναι καλά αλλά δεν θα ήταν δικό μου...δεν θα ήμασταν μαζί και δεν θα το χαιρόμουν...ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΑΥΤΟ….

Όποιος και να μου το ζήταγε αυτό δεν το χωράει το κεφάλι μου να το κάνω….Την αδελφή μου την ΛΑΤΡΕΥΩ στην κυριολεξία…και ότι έχω διπλό μπορώ να της το δώσω, το χέρι μου το πόδι μου το μάτι μου…αλλά το παιδί μου???

Επίσης δεν με νοιάζει προσωπικά καθόλου το θέμα DNA για την ανιψιά μου ας πούμε πεθαίνω…Την νιώθω σαν δικό μου παιδί απλά κοιμάται σε άλλο σπίτι…Δεν ξέρω πως θα είναι με το δικό μου παιδί…φαντάζομαι κάπως έτσι….αλλά και μόνο στην ιδέα ότι δεν θα την είχα…τρελαίνομαι….

[vickoulina]

Αν μπορούσα κι εγω να μην δωσω σημασία στα κοινωνικά σχόλια και στον οικογενειακό περίγυρο και να ξεπερασω τις δυσκολίες που αναφέρθηκαν για το αν θα έβρισκα μια και ποια θα ηταν αυτή θα το εκανα με τα χιλια.

 

Καλή μου Μαρκοπολο, αν μπορεσεις και το κανεις αυτό τελικά (αν βρεις παρενθετη μητέρα) θα ειναι πραγματι υπέροχο.

Όμως, εγω θα σε συμβούλευα να δώσεις ολη σου την αγάπη και τη δύναμη στο γιο σου, είσαι αξια που μεγαλώνεις ενα παιδι, και αυτό μεγαλώνοντας θα καταλάβει.

[MarcoPolo]

Σε ευχαριστω κοριτσι μου οντως τωρα δινω ολη την ενεργεια στον γιο μου και ειναι το παν για μενα και φυσικα αυτη την περιοδο δεν θα μπορουσα να ανταποκριθω στις αναγκες ενος δευτερου παιδιου αλλα αργοτερα αν εβρισκα μια παρενθετη που θα πληρουσε ολες τις προυποθεσεις και θα ενιωθα ασφαλης σιγουρα θα το εκανα χωρις να σκεφτω τι λεει ο καθενας. Αλλωστε ποτε δεν εδινα σημασια στην γνωμη ανθρωπων που δεν εχουν αμεση και ουσιαστικη σχεση με την ζωη μου.

[dora]

'Οπως ειπε κ η vasdeli , και εγω δεν εχω κλεισει ακομα σαν "μανα" εχω ηδη δυο καισαρικες, που στη δευτερη κοντεψα να πεθανω κ θελω μεσα στα επομενα 10 χρονια που μου απομενουν λογικα να αποκτησω αλλο ενα παιδακι.. Οποτε δεν θα ρισκαρα για οποιοδηποτε, ουτε ακομα κ για την αδελφη μου να φερω στον κοσμο ενα μωρο που δεν θα το κραταω μετα εγω στην αγκαλια μου, ανεξαρτητα αν το dna θα ειναι ξενο..

Οπως η μανα που υιοθετει δεν την νοιαζει το dna ετσι κ αυτη που κυοφορει, λογικα δεν την νοιαζει το dna..

Ισως να το εκανα σε παρα πολλα χρονια κ αν μπορουσα για την κορη μου (ουτε καν για τη νυφη κ το γιο μου)

 

Για τα 30.000 το εχω ακουσει κ εγω απο γνωστη μου που εκανε χρονια εξωσωματικες.. Τελικα υιοθετησε εναντι του ιδιου ποσου.. και οποτε το βλεπω αυτο το παιδακι σκεφτομαι ποσο τυχερο ειναι που τελικα το υιοθετησε μια οικογενεια που ηθελε παιδι και δεν "πουληθηκε" για αλλους σκοπους

Δυστυχως οπως ειπαν κ αλλες κοπελες στην ελλαδα ο θεσμος δεν ειναι διαδεδομενος.. κ επισης δυστυχως υπαρχουν γυναικες που το κανουν επαγγελμα.

[Evelina-A]

Θα το έκανα στη στιγμή για τις αδερφές μου αν χρειαζόταν( δεν χρειάστηκε) και για τον αδερφό μου. Μονο χαρά μου φέρνει μια τέτοια σκέψη! Οσο για το θέμα του επαγγελματισμού, θα προτιμούσα μια επαγγελματία παρα μια που θα είχε συναισθηματικές δεσμεύσεις. Τεσπα μια που θα είχε ξεκαθαρίσει τα πραγματα μέσα της

[Ellemphriem]

Πολυ ενδιαφερον θεμα παντως κυριες μου. Εγω προσωπικα θα το εκανα ΜΟΝΟ για την κορη μου αν χρειαζοταν και μπορουσα στο μελλον, για κανενα αλλο ποτε. Θεωρω οτι νοικιαζω το σωμα μου, και ιδεολογικα δεν μου αρεσει αυτο. Και εγω να ειχα προβλημα δεν θα το ζητουσα απο αλλη γυναικα. Απλα θα προσπαθουσα να ιοθετησω, κατι που ακομα και τωρα θελω και ας εχουμε ενα και 'ισως' παμε για δευτερο, αλλα δυστυχως δεν θελει ο αντρας μου να ιοθετησει και μου φερνει ΦΟΒΕΡΕΣ αντιρρησεις. Ελπιζω σε ολες σας να βρειτε αυτο που θελετε πανω απο ολα με υγεια για εσας και για τα μωρακια.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Εμένα πάντως η ιδέα της παρένθετης με σοκάρει. Δεν θα μπορούσα να γεννήσω και να αποχωριστώ το παιδί. Επίσης δεν ξέρω πως αισθάνονται οι γυναίκες που κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλιώς είναι όταν υπογράφεις και δεσμεύεσαι κι αλλιώς την ώρα που σου παίρνουν το παιδί.

 

το ιδιο σκεφτομαι και εγω...

[MarcoPolo]

Σαφεστατα και εγω θα προτιμουσα την υιοθεσια καθως δεν ειναι το θεμα μου το dna αλλα στην δικη μου περιπτωση ακομα και η υοθεσια ειναι παρα πολυ δυσκολη εως αδυνατη καθως οι γονεις απο τον νομο δεν πρεπει να εχουν προβληματα υγειας σαν αυτο που εχω εγω. Αρα με τον νομιμο τροπο ειναι απιθανο να μου δωσουν παιδι. Θα με βγαλουν ακαταλληλη.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Σαφεστατα και εγω θα προτιμουσα την υιοθεσια καθως δεν ειναι το θεμα μου το dna αλλα στην δικη μου περιπτωση ακομα και η υοθεσια ειναι παρα πολυ δυσκολη εως αδυνατη καθως οι γονεις απο τον νομο δεν πρεπει να εχουν προβληματα υγειας σαν αυτο που εχω εγω. Αρα με τον νομιμο τροπο ειναι απιθανο να μου δωσουν παιδι. Θα με βγαλουν ακαταλληλη.

 

πραγματικα σε θαυμαζω εχεις ενα παιδι και παρολο που αντιμετωπιζεις καποιο προβλημα υγειας δεν το βαζεις κατω και θες να μεγαλωσεις και αλλο ενα ,μπραβο σου αυτο εχω μονο να πω.

να σου ζησει ο κουκλος που εχεις και ευχομαι τα καλυτερα στη ζωη σου οπως και αν ερθουν ειτε με ενα ειτε με 2 ή περισσοτερα παιδια.

[MarcoPolo]

Σε ευχαριστω τιγρακι ειναι πολυ γλυκα τα λογια σου και με συγκινησες πραγματικα.

Οντως ειναι δυσκολο να μεγαλωνεις παιδια οταν δεν εισαι απολυτα καλα αλλα ειναι και φοβερο κινητρο για να εισαι καλα καθε ημερα που περναει. Μακαρι να μπορουσα να αποκτησω και αλλο παιδι αλλα και να μην τα καταφερω τουλαχιστον εχω νιωσει την απολυτη ευτυχια μεσα απο τα ματια του γιου μου και αυτο αξιζε οποια θυσια και αν εκανα και οσα δυσκολα περασα η θα περασω.

[maria77777]

καλησπερα.δεν ειμαι ακομη μανουλα ελπιζω συντομα. πραγματικα εχω συγκινηθει ...θαυμαζω τη δυναμη σου μαρκοπολο.οσο για το ερωτημα που εθεσες ντρεπομαι που το λεω αλλα νομιζω οτι δε θα μπορουσα να αποχωριστω το μωρο σε μια τετοια περιπτωση-ως παρενθετη μητερα εννοω...νοιωθω θαυμασμο για τις κοπελες που κανουν αυτο το δωρο σε αλλες γυναικες,ομως φοβαμαι οτι δε θα καταφερνα να φερω εις περας κατι τετοιο παρα μονο για το παιδι μου...

ευχομαι τα καλυτερα για σενα και την οικογενεια σου.να μου φιλησεις τον λεβεντη σου

[MarcoPolo]

Θα του δωσω τα φιλια του λεβεντη σφυριχτα!!!!!! Ευχαριστω για τα ζεστα σου λογια και σιγουρα εχοντας γινει μανα κατανοω και εγω ποσο δυσκολο ειναι να κυοφορεις ενα μωρο και μετα να τον δινεις. Ειναι φυσιολογικο η πλειοψηφια των γυναικων να μην αντεχει καν στη σκεψη της παρενθετης. Απο την αλλη βεβαια υπαρχουν γυναικες που ειναι χορτασμενες απο την μητροτητα και διατιθονται να μπουν στην διαδικασια αυτη για να βοηθησουν εναν ανθρωπο που αγαπουν πολυ. Μονο ετσι μπορει να λειτουργησει η εννοια της παρενθετης. Μονο κατω απο το πρισμα της απολυτης συνηδειτοποιησης της προσφορας και της αγαπης.

 

Οταν υπαρχει θεμα οικονομικης συναλλαγης τοτε η αποψη μου ειναι οτι το ρισκο ειναι ακομα πιο μεγαλο καθως το κινητρο δεν ειναι απο ανιδιοτελεια και το γεγονος αυτο μπορει να σε φερει προ εκπληξεων.

[angelmes]

Κοριτσια καλησπερα διαβασα ολα οσα εχουν γραφτει μεχρι στιγμης..και θελω να σας μιλησω μες απο την καρδια μου.Εδω και 3 χρονια προσπαθω να κανω παιδακι εχω κανει 2 αποτυχημενες σπερμ/σεις, 3 αποτυχημενες εξωσωματικες και 2 επιτυχημενες εξωσωματικες που ομως παλλινδρομησαν το πρωτο τριμηνο της εγκυμοσυνης..φανταζεστε την χαρα που πηρα στο θετικο τεστ και την απογοητευση στο ακουσμα οτι και τις 2 φορες τα μωρα μου πεθαναν!!!ψυχολογικα ειμαι πολυ χαλια και προσπαθω να το κρυψω απο τους γυρω μου ..εχουμε προβλημα με τα ΝΚ κυτταρα (κυτταρα στον οργανισμο μου που θεωρουν το εμβρυο ιο και το σκοτωνουν)και παροτι εχω κανει ορο με ανοσοσφαιρινη δηλ. γ' σφαιρινη το αποτελεσμα ειναι το ιδιο!!!Πλεον δεν ξερω αν εχω ελπιδες να καταφερω να γινω ποτε μανουλα και στην σκεψη μιας παρενθετης μητερας ισως να ηταν λυτρωση για'μενα.Δυστηχως ομως ουτε η μητερα μου μπορει να με βοηθησει λογω εμμηνοπαυσης αλλα ουτε αδερφη εχω.Το μοναδικο δικο μου ατομο που μπορω να σκεφτω ειναι η αδερφη του αντρα μου,που ομως δεν νομιζω να το δεχοταν.Σας ακουω να μιλατε για δεσιμο και συναισθηματα που θα μπορουσατε να νοιωσετε για το παιδι που θα κυοφορουσατε σε περιπτωση που αποφασιζατε να γινεται παρενθετη μητερα αλλα για'μενα προσωπικα ειναι πολυ εγωιστηκο αυτο...γιατι εγω αν μπορουσα να γινω παρενθετη μητερα..καθε φορα που θα με εποιανε μελανχολια ή νοσταλγια για το μωρο που ειχα μεσα μου και μετα το εδωσα...θα κοιταζα να σκεφτω πανω απ' ολα την χαρα που εδωσα σε αυτη τη γυναικα να ποιασει στα χερια της ενα μωρο (το μωρο της στην πραγματικοτητα) και την απεριγραπτη ευτυχια που θα ενοιωθε στο ακουσμα της λεξης 'μαμα' !!!Οι περισσοτερες απο σας τα εχετε καταφερει και ολα αυτα τα ζησατε για ρωτηστε ομως και καποια που ισως δεν τα νοιωσει ποτε!!!Η καρδια μου ειναι χιλιαδες μικρα κομματακια ειμαι μολις 29 ετων και εχω ζησει στη ζωη μου πολλα μαρτυρια και δεν τελειωνουν εδω απο οτι βλεπω..αλλα τιποτε στο παρελθον δεν με τσακισε τοσο οσο στη σκεψη του οτι μπορει ποτε να μη γινω μανουλα...ευχομαι το καλυτερο σε ολες σας και να χαιρεστε τα παιδακια σας οσο μπορειτε..μην αφησετε ουτε μια μερα να παει χαμενη..ζηστε το οσο μπορειτε!!!Και για'μενα ευχομαι καποια μερα ο Θεος νακουσει τις προσευχες μου και να με αξιωσει να κανω παιδακια.

[mariazei]

Μακαρι γλυκια μου να σε αξιωσει ο Θεος να γινεις μανουλα!

Στο ευχομαι ολοψυχα!!! Μην χανεις τις ελπιδες σου...

Ισως λεω ισως μια κοπελα ξενη (που δεν ειναι του οικογενειακου σου περιβαλλοντος) να ηταν "ιδανικοτερη παρενθετη".

[maria77777]

angelmes μην το βαζεις κατω!να σκεφτεσαι θετικα(ειναι δυσκολο,το καταλαβαινω)

ευχομαι ολοψυχα να γινεις μανουλα και συντομα!