Παρενθετη μητερα????

[prosperous]

πολλες φορες ειπα στον εαυτο μου οτι "το ταδε πραγμα εγω αποκλειεται ποτε να το κανω ή να το αντεξω" και μετα απο καποιο διαστημα καταληγω και να το χω κανει αλλα και να το χω αντεξει..

 

σε πρωτη φαση επειδη νοιωθω οτι θα μπορουσα να ειμαι μανουλα "ολων των παιδιων του κοσμου" απο τοτε που καταφερα και γεννησα οπως επρεπε να γεννησω μαλλον αν ειμουν εγω η παρενθετη μητερα τελικα να χα μεγαλο προβλημα στο θεμα αποχωρισμου..αλλα..

δεν υποτιμω τις εκαστοτε συνθηκες (περιβαλλοντος, αναγκης, ψυχισμου) που μπορουν να με οδηγησουν σε κατι τετοιο αλλα αν τελικα θα το κανα, μαλλον για καποιον πολυ δικο μου ανθρωπο θα το κανα..

 

και συμφωνω με προλαλησασα που εγραψε οτι θα προτιμουσα μια γυναικα που ηδη εχει βιωσει τη μητροτητα διοτι υποτιθεται οτι ξερει το συναισθημα του να φερνεις στον κοσμο ενα παιδι..

[angel25]

Μακαρι να ειχα το κουραγιο να ξαναμεινω εγγυος κ θα στο εκανα εγω...

εξαλου μανα δεν ειναι αυτη που θα φερει στο κοσμο ενα παιδι... μανα ειναι αυτη που θα πιασει στην αγγαλια τησ το παιδι κ θα δωσει την ζωη τησ γιαυτο

η δικη μου αποψη ειναι να μεινεις με το ενα ..

εγω αν ημουν στη θεση σου αυτο θα εκανα, εξαλου δεν ειμαι ετοιμη να δεχθω τον κοινωνικο ρατσισμο του ελληνα..

κ ποσο μαλλον την παρενθετη που δεν θα ηξερα τπτ γιαυτη...

 

επισεις σαν μανα 2 κοριτσιων θελω να πω σ ολεσ τι μαμαδες που δεν μπορουν να κανουν παιδακι , να κανουν τα παντα για να υιοθετησουν ενα..

 

εαν ερχοταν καποιοσ κ μου ελεγε οτι η κορη που μεγαλωνω δεν ειναι διια μου κ ειχε γινει λαθοσ στο μεαιυτηριο δεν υπηρχε περιπτωση να εδεινα το μωρο που μεγαλωνω 7 μηνεσ στην αγγαλια μου για να παρω καποιο αλλο.και ασ ειχε κ το αιμα μου.. με λιγα λογια ενα παιδι το αγαπας απο την ημερα που θα ερθει στον κοσμο κ θα το

πιασεισ στα χερια σου, τωρα αν η τυχη σου εδωσε ενα αγορακι γιατι να βαζεισ σε διαδικασια τον εαυτο σου να σκεφτεται για 2 απο την στιγμη που δεν μπορεισ να κανεισ αλλο??? να εισαι καλα.. (βγηκα απο το θεμα η μου φενεται? )

[MarcoPolo]

Η αληθεια ειναι οτι μεχρι προσφατα ειχα αποδεχτει το γεγονος οτι δεν μπορω να κανω αλλο παιδι. Αλλα οσο βλεπω τον Μαριο να μεγαλωνει και να μεταμορφωνεται απο μωρακι σε αγορακι μερα με την ημερα σκεφτομαι ποσο πολυ θα ηθελα σε λιγα χρονια αλλο ενα μωρο. Και αυτο που με κανει να το σκεφτομαι ειναι και το γεγονος οτι ο Μαριος εξελισσεται σε αρκετα ζωηρο παιδακι και σιγουρα ενα αδερφακι θα τον ισορροπουσε αρκετα σαν προσωπικοτητα. Επιπλεον σκεφτομαι ποσο καλο θα ηταν γιαυτον να εχει εναν αδερφο η αδερφη οταν εμεις θα φυγουμε.

Αυτη την στιγμη σιγουρα δεν ειμαι σε θεση για δευτερο παιδι γιατι μετα βιας βγαζω την ημερα απο την κουραση που μου προκαλει ο Μαριος γιατι δεν κοιμαται καθολου ουτε νυχτα ουτε ημερα. Παρολαυτα σε λιγα χρονια θα ηθελα παρα πολυ να βρω μια λυση για να αποκτησω και δευτερο παιδι. Και επειδη ειχαμε ψαξει απο την αρχη τι εναλλακτικες ειχαμε, τωρα το ξανασκεφτομαι μεσα μου και ζυγιζω τα υπερ και τα κατα. Γιαυτο και ζηταω την γνωμη σας και σας ευχαριστω ολες για την αμεση ανταποκριση.

[margi]

Πολύ δύσκολο θέμα άνοιξες markopolo. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα. Μάλλον όμως δεν θα δεχόμουν να γίνω παρένθετη, όσα παιδιά κι αν είχα. Νομίζω πως δεν θα μπορούσα εύκολα να αποχωριστώ το παιδί που θα γεννούσα! Σίγουρα θα το αγαπούσα όσο καιρό θα το είχα στην κοιλιά μου κι αν μάλιστα το κυοφορούσα για δικό μου άτομο και το έβλεπα συνέχεια, δεν ξέρω...Τώρα, όσον αφορά το αν θα έβαζα παρένθετη για να κάνει ένα παιδί δικό μου, σίγουρα θα το ήθελα αλλά θα φοβόμουν υπερβολικά για τη συνέχεια. Κι αν η γυναίκα αυτή μού δημιουργούσε αργότερα προβλήματα; Γι' αυτό και δεν θα ήθελα να τη γνωρίζω ούτε κι εκείνη να ξέρει πού πάει το παιδί που γεννάει. Πιστεύω θα ήμουν πιο ήρεμη....Δεν ξέρω μαρκοπόλο. Σκέψου το πολύ καλά.Να δεις τα υπέρ και τα κατά.

[ssttaa]

Εμένα πάντως η ιδέα της παρένθετης με σοκάρει. Δεν θα μπορούσα να γεννήσω και να αποχωριστώ το παιδί. Επίσης δεν ξέρω πως αισθάνονται οι γυναίκες που κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλιώς είναι όταν υπογράφεις και δεσμεύεσαι κι αλλιώς την ώρα που σου παίρνουν το παιδί.

[Dimitra83]

Δύσκολες αποφάσεις...

Σαν ιδέα ίσως το ζητούσα. Αν θα το έκανα... μμ δεν ξέρω... αλήθεια δύσκολο. Έχοντας γνωρίσει το πώς είναι να μεγαλώνει ένα παιδί... ο αποχωρισμός, μου φαίνεται βαρύς!

 

Σίγουρα όμως... 100% θα το έκανα για το παιδί μου! Αν το παιδί μου, ζητούσε κάτι τέτοιο, σίγουρα θα το έκανα για εκείνο! Εκεί θα ήμουν σίγουρη πως δε θα σκεφτόμουν να κρατήσω το μωρό του παιδιού μου. Από την άλλη θα ήξερα πως με έναν διαφορετικό τρόπο θα ήμουν κοντά του, χωρίς να διαταρράσσω πραγματικά την ισορροπία.

 

 

Κάποιες περιπτώσεις που έχω ακούσει για παρένθετη μητέρα, αφορούν μητέρα - κόρη. Δηλαδή η γιαγιά να κυοφορεί το εγγόνι της. Νομίζω πως σε αυτό το δεσμό βρίσκεται η αντίστοιχη δόση αυτοθυσίας για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

 

 

συμφωνω οτι μονο γιαυτο το λογο θα το εκανα

[agentP]

Είμαι εκτός θέματος, αλλά ήθελα να γράψω αυτό (μύθος του Αισώπου):

"...Λέαινα ονειδιζομένη υπό αλώπεκος επί τω δια παντός ένα τίκτειν, «Ένα, έφη, αλλά λέοντα!»... Ότι καλόν ούκ εν τω πλήθει δει μετρείν, αλλά προς αρετήν."

Δηλαδή,

"Μια λέαινα που κατηγορούνταν από μιαν αλεπού ότι πάντα γεννάει έναν μόνο σκύμνο, αποκρίθηκε: «Έναν, αλλά λέοντα!»... γιατί το καλό δε μετριέται με την ποσότητα αλλά με την ποιότητα."

[eleftheriak]

Πολύ δύσκολο θέμα...Πάντως προσωπικά δεν θα το έκανα για κανέναν λόγο ούτε ως μάνα που θέλει να κάνει μωρό ,ούτε και ως παρένθετη γιατί και από τις 2 πλευρές και να το σκεφτεί κάποιος είναι αρκετά δύσκολο στα ελληνικά κοινονικά δεδομένα να το χειριστεί κάποιος είτε βρήσκεται στην μια είτε στην άλλη πλευρά,μου φαίνεται δύσκολο έως και ακατόρθωτο.Βέβαια και από ιατρικής πλευράς δεν ξέρω κατά πόσο θα ήμουν διατεθημένη να υποστώ όλη αυτή τη διαδικασία του να μπει ένας υγειης κατά τα άλλα οργανισμός σε διαδικασίες με φάρμακα παρόμοια με αυτά της εξωσωματικής ή και να ρισκάρω πιθανές επιπλοκές είτε στον δικό μου οργανισμό είτε και σε αυτόν του αγέννητου παιδιού αν και εφόσον πάει η εμφύτευση του ή των ωαρίων καλά και τελεσφορισει η εγκυμοσήνη,δεν ξέρω απλά και μόνο αλτρουιστικά δεν μπορώ να το σκεφτώ,αλλά μηλάω πάντα για εμένα και μόνο ,εγώ δεν θα έκανα και παιδί μετά τα 40 ακόμα και αν δεν είχα δικό μου οπότε μάλλον δεν είμαι και η πλειοψηφία.

[kuriaki]

Γεια σου Μάρκο Πόλο!!! Χαίρομαι πολύ που έθιξες το θέμα!!! Έχει περάσει και από το δικό μου μυαλό... Λέω..."αν φτάσω στο σημείο να κάνω 10-15 εξωσωματικές και ακόμα δεν δω αποτελέσματα τότε τι θα κάνω?" Αν η λύση μου ήταν μονόδρομος εγώ θα το έκανα σίγουρα. Βέβαια ένας γιατρός για να προτείνει κάτι τέτοιο σε μια κοπέλα θα πρέπει να εξαντλήσει ΟΛΑ τα περιθώρια! Εγώ προσωπικά θα το έκανα, εφόσον μας δίνεται και αυτή η λύση γιατί όχι?.Όσο για όλα αυτά που προαναφέρθηκαν πιο πάνω έχω να πω τα εξής... Είμαι σίγουρη και το έχω καταλάβει αυτό από το δυναμισμό σου, πως η "κοινωνία" και τα χαζοσχόλιά τους θα είναι το τελευταίο που θα σ ενδιαφέρει, οπότε δεν τίθεται καν θέμα! Όσο για το μύθο του Αισώπου... είμαι της γνώμης πως όταν μπορούμε να δώσουμε αδερφάκι καλό θα είναι να το κάνουμε, γιατί σε κανένα παιδάκι δεν αρέσει να μεγαλώνει μόνο ανάμεσα σε "μεγάλους". Ξέρω πολλά παιδάκια που ωρίμασαν πριν της ώρας τους και πολλά μοναχοπαίδια που ζητούσαν αδερφάκι. Όλα τα παιδιά όταν μεγαλώσουν λίγο δεν το ζητάνε? Και δεν είναι φυσιολογικό? Με ποιον θα παίζουν μες στο σπίτι? Μόνα τους με τα παιχνίδια τους??

Νομίζω για να μην τα πολυλογώ ότι η λύση παρένθετη μητέρα είναι ακριβώς για περιπτώσεις σαν τη δική σου... Τον εαυτό σου σε κίνδυνο δεν μπορείς να τον θέσεις ξανά. Επίσης φαντάζομαι πως η παρένθετη, με το το δικαστήριο και όλους τους νομικούς περιορισμούς δεν θα μπορεί να κάνει κάτι βλαβερό, όπως ας πούμε να το σκάσει απ τη χώρα ή να κρατήσει το παιδί. Αυτά μου φαίνονται λίγο σενάρια για ταινίες! Εννοείται να βρεις μια κοπέλα που να την εμπιστευθείς! Δεν ξέρω, αλήθεια πως γίνεται αυτό? Σου προτείνει άτομο ο γιατρός? Και εκείνη (που δεν θα είναι συγγενής σου και που δεν το κάνει επειδή σε αγαπά) τι όφελος θα έχει εφόσον απαγορεύεται να την αμείψεις χρηματικά?

Εμένα μου πρότεινε η αδερφή μου πως αν ποτέ βαλτώσω μετά χαράς θα το έκανε... Ελπίζω να μην χρειαστεί και να ζήσω κάποτε το όνειρο της φουσκωμένης κοιλιάς.

Εγώ θα έλεγα να συνεχίσεις να το ψάχνεις και να προχωρήσεις, δικό σου θα είναι το παιδάκι, φτιαγμένο από σένα και τον άντρα σου και εσείς οι 2 θα είστε οι μόνοι που θα το μεγαλώσετε. Ελπίζω να σου βγει λιγότερο ζωηρό από το Μάριό σου!

ΚΑλές γιορτές να έχετε!!!

[eleni_k]

θεωρω οτι μανα ειναι εκεινη που μεγαλωνει ενα παιδι, και οχι εκεινη που το γενναει...

 

Συμφωνώ απολύτως...

 

επισης, κατα τη γνωμη μου, το παιδι ανηκει σ εκεινην που δινει dna, που φερουν τα ιδια κληρονομικα χαρακτηριστικα, και οχι σ εκεινη που το φερνει στη ζωη... (ξαναλεω ομως, οτι μανα ειναι κυριως εκεινη που μεγαλωνει το παιδι)

 

Διαφωνώ... Για μένα το θέμα Dna είναι κάτι άυλο, πολύ θεωρητικό. Η ουσία είναι ότι το παιδί μεγαλώνει μέσα σου, έχεις την αγωνία του, σε κλωτσάει... Χαϊδεύεις την κοιλιά σου και το φαντάζεσαι, του μιλάς! Αν αυτό που είναι κάτι πολυ δυνατό δεν σε κάνει μάνα (που όντως δεν σε κάνει αυτό μόνο μάνα), σκέψου πόσο μακριά είναι το θέμα Dna που απλά υποψιάζεσαι ότι υπάρχει. Πόσα παιδιά γεννιούνται και δεν έχουν καμία σχέση όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τους, με τους γονείς τους?

 

 

Κάποιες περιπτώσεις που έχω ακούσει για παρένθετη μητέρα, αφορούν μητέρα - κόρη. Δηλαδή η γιαγιά να κυοφορεί το εγγόνι της. Νομίζω πως σε αυτό το δεσμό βρίσκεται η αντίστοιχη δόση αυτοθυσίας για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

 

Συμφωνώ και η μητέρα μου θα ήταν το μόνο άτομο από το οποίο θα το ζητούσα και δεν θα είχαμε παρατράγουδα στην πορεία.

 

 

Εμένα πάντως η ιδέα της παρένθετης με σοκάρει. Δεν θα μπορούσα να γεννήσω και να αποχωριστώ το παιδί. Επίσης δεν ξέρω πως αισθάνονται οι γυναίκες που κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλιώς είναι όταν υπογράφεις και δεσμεύεσαι κι αλλιώς την ώρα που σου παίρνουν το παιδί.

 

Επίσης συμφωνώ. Δεν είναι μια απλή διαδικασία που μπορείς να αρκεστείς σε ένα συμβόλαιο.

 

Επειδή μου έχει ζητηθεί να το κάνω και επειδή έχω προβληματιστεί πάααααρα πολύ για το συγκεκριμένο θέμα από την μεριά της προσφοράς...

Η νύφη του άντρα μου, που έχει γίνει και πολύ καλή μου φίλη, έχει σοβαρό γυναικολογικό πρόβλημα. Έχει κάνει ήδη 7 εξωσωματικές και βλέπει πολύ πιθανό να μην καταφέρει ποτέ να γίνει μανούλα. Επειδή λόγων εγχειρήσεων έχει μείνει με μισή ωοθήκη μόνο, και για αυτήν η κάθε προσπάθεια εξωσωματικής γινόταν με ένα ωάριο στην καλύτερη, της πρότεινα να κάνω εγώ την διαδικασία για εκείνην, να μην πάρει τόσα πολλά φάρμακα, να βγάλω (βάσει πιθανοτήτων έτσι?) περισσότερα ωάρια που θα μπορούσε να κάνει κάποιες εξωσωματικές χωρίς να επωμισθεί τόσα φάρμακα. Εκείνοι μου είπαν ότι αυτό θα σήμαινε ότι το παιδί (στην περίπτωση που όλα πήγαιναν καλά) θα ήταν δικό μου και του κουνιάδου μου, και όχι δικό της! Της είπα ότι δεν το νιώθω έτσι, δεν θα διεκδικούσα ποτέ το παιδί λόγω του Dna, θα είναι κανονικά παιδί τους. Εκεί μου είπαν ότι αν ήθελα να βοηθήσω, θα μπορούσα να γίνω παρένθετη μητέρα. Και αρνήθηκα.

Έχοντας ζήσει τότε την πρώτη μου εγκυμοσύνη, δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω όλο αυτό και να μην λιγωνόμουν όταν θα έβλεπα το παιδί! Δεν με νοιάζει το Dna, δεν το έχω γνωρίσει, δεν με έχει κλωτσήσει αυτό, δεν έχω νιώσει για αυτό αγωνία. Δεν το υπολογίζω πραγματικά καθόλου. Όμως το να ζήσεις μέσα σου ένα παιδί δεν ξεχνιέται. Προσωπική άποψη φυσικά.

 

Αν εγώ είχα πρόβλημα θα κατέληγα στην υιοθεσία. Μάλλον όχι στη νόμιμη αλλά στη νομότυπη. Εκεί δηλαδή που καταλήγουν οι περισσότεροι. Δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία του να ψάξω για παρένθετη, δεν με ενδιαφέρει το θέμα Dna, ούτε νομίζω ότι θα αγαπούσα ένα παιδί περισσότερο αν προερχόταν από το δικό μου Dna. Αν αύριο το παιδί έβρισκα ένα παιδάκι έξω από την πόρτα μου και μπορούσα να το υιοθετήσω, πραγματικά δεν θα το ξεχώριζα από τα δικά μου.

Τέλος μου φαίνεται πολύ εγωιστικό να θέλεις ένα παιδί μόνο αν φέρει το δικό σου Dna....

[kuriaki]

Καλή μου ελένηκ, έχω την εντύπωση πως έχετε με την νυφη του άντρα σου και οι δυο σας μεγάλη άγνοια πάνω στο θέμα... Παρένθετη μητέρα ναι θα μπορούσες να γίνεις, αλλά να της δώσεις τα ωάριά σου είναι παράνομο. Εξάλλου υπάρχουν τόσες γυναίκες που δανείζουν τα ωάριά τους σε άλλες. Αυτές απλά τα δωρίζουν και μετά τέλος! Απαγορεύεται από το νόμο να ξέρουν που αυτά δόθηκαν και η λήπτρια απαγορεύεται να ξέρει τη δότρια! Για ποιο λόγο να πάρει ωάρια δικά σου?Κανένας γιατρός σοβαρός τουλάχιστον δεν θα προχωρούσε σε όσα φαντάζεστε πως μπορούν να γίνουν ακόμα και εσύ να έλεγες το ναι. Ας πάει σε μια τράπεζα ωαρίων!

[MarcoPolo]

Οτι ειναι ενας αλλα λεων αυτο ειναι περα για περα αληθεια. Παροτι ο Μαριος περασε τα χειροτερα που μπορει να περασει ενα μωρο μεσα στην κοιλια της μαμας του βγηκε πολυ δυνατος και ζωηρος. Ειναι ενα υγειεστατο χαρουμενο παιδι που καθε ημερα με ανταμειβει για ολα οσα περασαμε μεχρι να γεννηθει αλλα και μετα. Ειναι μεσα στην ενεργεια και καθε ημερα με εντυπωσιαζει με ολα οσα κανει.

Και εμενα δεν με ενδιαφερει το dna και αν θα ειναι δικο μου παιδι βιολογικα. Εχω τοση αγαπη να δωσω που μακαρι να με αφηνανε να μπω σε ενα ορφανοτροφειο και να παρω ενα παιδι αυριο κι ολας,αλλα ειναι πολυ δυσκολο. Οσο για τα σχολια του κοσμου αυτα οντως μου ειναι εντελως αδιαφορα. Για μενα αυτο που εχει σημασια στην περιπτωση της παρενθετης μητερας ειναι να βρω ενα ατομο που να ειναι πολυ συνειδητοποιημενο για την συγκεκριμενη κατασταση. Να εμπιστευομαι την κριση της και να ξερω οτι ξερει και αυτη πολυ καλα τι επιλεγει. Οι γυναικες που μου το προτειναν πριν 2 χρονια δεν με εκαναν να νιωσω ασφαλεια για το ολο εγχειρημα. Η αληθεια ειναι οτι μονο με την μητερα μου θα ενιωθα απολυτη ασφαλεια αλλα δεν γινεται. Συνεχιζω ομως να το εχω στο μυαλο μου ως πιθανοτητα κατω απο τις σωστες συνθηκες.

 

Σας ευχαριστω ολες που μου λετε αυθορμητα την γνωμη σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[margi]

Συμφωνώ απόλυτα με το μύθο που μας διηγήθηκε η Ζέτα. Γνωρίζω οικογένειες που έχουν μόνο ένα παιδάκι και είναι τρισευτυχισμένες. Το θέμα της παρένθετης - επαναλαμβάνω- είναι λεπτό. Οταν κυοφορείς ένα παιδί είναι δικό σου. Τέλος!!! Εγώ έτσι αισθάνομαι. Ενα παιδί που γεννιέται από τα σπλάχνα σου δεν έχει σημασία τι dna κουβαλάει. Εσύ το έθρεψες, εσύ το μεγάλωσες μέσα σου. Εσύ, Μαρκοπόλο, αν γεννούσες ένα παιδί με το δικό μου dna, θα το ένιωθες ξένο, όταν θα σε "κλωτσούσε" ή όταν το έβλεπες να βγαίνει από το σώμα σου; Δε νομίζω. Ούτε η μάνα μου θα ήθελα να γεννήσει ένα παιδί δικό μου και του άντρα μου. Κάθε που θα το πλησίαζε θα ένιωθα παρείσακτη....Είμαι πολύ αρνητική τελικά στο όλο θέμα. Για καθαρά ψυχολογικούς λόγους όχι κοινωνικούς. Οχι ότι καταδικάζω όσους καταφεύγουν στη λύση αυτή. Ισα-ίσα τους θαυμάζω σε όποια πλευρά κι αν βρίσκονται. Απλά εγώ δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να αντιμετωπίσω τέτοια πίεση...Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ότι σκεφτόμουν έτσι μέχρι τη στιγμή που χρειάστηκε να απαντήσω...

[eleni_k]

Καλή μου ελένηκ, έχω την εντύπωση πως έχετε με την νυφη του άντρα σου και οι δυο σας μεγάλη άγνοια πάνω στο θέμα... Παρένθετη μητέρα ναι θα μπορούσες να γίνεις, αλλά να της δώσεις τα ωάριά σου είναι παράνομο. Εξάλλου υπάρχουν τόσες γυναίκες που δανείζουν τα ωάριά τους σε άλλες. Αυτές απλά τα δωρίζουν και μετά τέλος! Απαγορεύεται από το νόμο να ξέρουν που αυτά δόθηκαν και η λήπτρια απαγορεύεται να ξέρει τη δότρια! Για ποιο λόγο να πάρει ωάρια δικά σου?Κανένας γιατρός σοβαρός τουλάχιστον δεν θα προχωρούσε σε όσα φαντάζεστε πως μπορούν να γίνουν ακόμα και εσύ να έλεγες το ναι. Ας πάει σε μια τράπεζα ωαρίων!

 

Αυτό ήξερα κι εγώ καλή μου Κυριακή αλλά ο δικός της γιατρός (που είναι κορυφή, πολύ γνωστός, με δικό του κέντρο εξωσωματικής και κάθε τρεις και λίγο στην τηλεόραση) όταν τον ρώτησε σχετικά, την ρώτησε αν έχει αδερφή (δεν έχει) και ότι θα ήταν προτιμότερο να έχει κάποιο δικό της άτομο το οποίο έχει ήδη μείνει έγκυος για την διαδικασία από το να πάρει ξένα ωάρια... Χωρίς να της πει ότι είναι παράνομο ή παράτυπο. Απλά εκείνη δεν ήθελε να το συζητήσει.

Αρκετό καιρό μετά από αυτό, συνάδελφος έκανε ακριβώς το ίδιο για την αδερφή της με τις ευλογίες του δικού της πασίγνωστου γιατρού. Η συνάδελφος, έκανε όλην την θεραπεία, έβγαλε 15 ωάρια εκ των οποίων 9 "καλά" που χρησιμοποίησε η αδερφή της στις επόμενες 3 αποτυχημένες εξωσωματικές που είχε!

Μήπως θα έπρεπε εσύ να το ψάξεις λίγο καλύτερα?

[kuriaki]

Τι να πω ελένηκ μου φαίνονται εξωπραγματικά αυτά! Γιατί καποια (ΕΓΩ πχ) να θέλω καν να πάρω τα ωάρια της αδερφής μου ή της ξαδέρφης μου και να ξέρω ότι έμπλεξε το DNA άντρα μου με της αδερφής μου κτλ.? Προσωπικά θα προτιμούσα ξένης γυναίκας. ¨Ολες οι γυναίκες που δίνουν ωάρια δίνουν και το ιστορικό τους, την κατάσταση υγείας τους δηλαδή, οπότε και αυτές είναι λογικά υγιέστατες. Δεν καταλαβαίνω γιατί του συγγενή μας είναι δηλαδη υγιέστερα τα ωάρια? Ας είναι ο καθένας κάνει ότι θέλει. Έχω κουφαθεί και με τους γιατρούς και με όλα!

[MarcoPolo]

Μακαρι να μπορουσε να κυοφορισει η μανα μου για μενα και να εισαι σιγουρη οτι δεν θα ειχα κανενα προβλημα να αντιμετωπισω την κατασταση και σιγουρα δεν θα ενιωθα παρεισακτη γαιτι ειμαι πολυ σταθερη μεσα μου για το συγκεκριμενο θεμα. Παιζει ρολο σε αυτο βεβαια και η σταση της μητερας μου πανω στο θεμα καθως ειναι μια γυναικα χορτασμενη απο την μητροτητα που θα εκανε το παν για να μου χαρισει το θαυμα ενος παιδιου χωρις κανενα συναισθηματικο ενδοιασμο.

Και επειδη εχω νιωσει στο πετσι μου τι παει να πει πονος για ενα παιδι, αν ημουν υγειεστατη και ειχα παιδια θα γινομουν σιγουρα παρενθετη για μια γυναικα που θα αγαπουσα πολυ.

[eleni_k]

Τι να πω ελένηκ μου φαίνονται εξωπραγματικά αυτά! Γιατί καποια (ΕΓΩ πχ) να θέλω καν να πάρω τα ωάρια της αδερφής μου ή της ξαδέρφης μου και να ξέρω ότι έμπλεξε το DNA άντρα μου με της αδερφής μου κτλ.? Προσωπικά θα προτιμούσα ξένης γυναίκας. ¨Ολες οι γυναίκες που δίνουν ωάρια δίνουν και το ιστορικό τους, την κατάσταση υγείας τους δηλαδή, οπότε και αυτές είναι λογικά υγιέστατες. Δεν καταλαβαίνω γιατί του συγγενή μας είναι δηλαδη υγιέστερα τα ωάρια? Ας είναι ο καθένας κάνει ότι θέλει. Έχω κουφαθεί και με τους γιατρούς και με όλα!

 

Αυτό είναι όντως λίγο παλαβό... Φαντάζομαι ότι γίνεται για τους ίδιους λόγους που παλιότερα ένα ζευγάρι άτεκνο, δεν ήθελε να υιοθετήσει ένα οποιοδήποτε παιδάκι αλλά "ανάγκαζε" τον αδερφό ή την αδερφή να κάνει ένα επιπλέον παιδί με τον άντρα ή την γυναίκα του/της για να τους το δώσει! Έχω γνωρίσει στην ζωή μου 2 τέτοιες περιπτώσεις και έχω κουφαθεί! Φαντάζομαι πάντως ότι στην περίπτωση της αδερφής έχει την λογική ότι μοιάζουν κάπως τα Dna της δότριας και της λήπτριας, οπότε αν εσύ πχ μοιάζεις με την αδερφή σου, είναι πιθανό να σου μοιάζει και το παιδί... Εντελώς κουλό για μένα, εγώ θα υιοθετούσα παιδί, δεν θα έμπαινα σε καμία από αυτές τις διαδιασίες.

[margi]

Εντάξει, σίγουρα ο καθένας έχει τις δικές του απόψεις πάνω στο θέμα. Σού είπα ότι πραγματικά θαυμάζω τα ατομα που μπορούν να το κάνουν. Τι πάει να πει όμως "αν είχα παιδιά, δεν θα είχα πρόβλημα να δώσω αυτό που θα γεννούσα;;;" Αυτό μού φαίνεται ιδιαίτερα εγωιστικό. Ή το κάνουμε ανευ προυποθέσεων για το άτομο που αγαπάμε ή δεν το κάνουμε καθόλου. Επίσης το θέμα της σταθερότητας δεν μπορείς να το προδικάζεις. Εντάξει, είμαι σταθερός και βράχος σε όσα λέω. Τι γίνεται όμως όταν έρχομαι αντιμέτωπος με την κατάσταση; Πώς μπορώ να ξέρω ότι τα συναισθήματά μου δεν θα με προδώσουν, όταν δω το παιδάκι που κουβαλούσα μέσα μου για εννέα μήνες; Γι'αυτό σου λέω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα ήμουν σίγουρη για κανέναν.

Οσον αφορά το θέμα των ωαρίων συμφωνώ απόλυτα με την Κυριακή. Είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη που όλοι μας πρέπει να τη λάβουμε υπόψη, γιατί πλέον τίθεται θέμα ηθικό.

[eleni_k]

 

Οσον αφορά το θέμα των ωαρίων συμφωνώ απόλυτα με την Κυριακή. Είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη που όλοι μας πρέπει να τη λάβουμε υπόψη, γιατί πλέον τίθεται θέμα ηθικό.

 

Και στις δύο περιπτώσεις τίθεται ηθικό ζήτημα. Στο κάτω κάτω αν κάποια κάνει παιδί με τα ωάρια της αδερφής της το παιδί αυτό και το παιδί που πιθανόν έχει η δότρια αντί για αδέρφια (που βάσει Dna είναι) γίνονται πρώτα ξαδέρφια, σωστά? Δεν τίθεται θέμα γάμου μεταξύ τους ούτως ή άλλως, ούτε θέμα αιμομιξίας!

Στην περίπτωση ξένης δότριας, που ξέρεις ποιο παιδί είναι ποιανού! Τραβηγμένο? Είναι?

[MarcoPolo]

Σαφεστατα δεν εγραψα οτι δεν εχω προβλημα να δωσω το ενα μου παιδι. Αυτο που εννοω ειναι οτι παρενθετη μητερα ειναι πιο καταλληλη να γινει μια γυναικα που εχει νιωσει την μητροτητα φυσικα παρα μια γυναικα που κυοφορει για πρωτη φορα. Για ψυχολογικους λογους και μονο δεν ειναι καταλληλη να γινει παρενθετη μια γυναικα που δεν ειναι μανα,γιατι δεν ξερει πρακτικα τι ακριβως επιλεγει. Αυτο εννοουσα.

Σεβομαι την γνωμη σου αλλωστε εγω την ζητησα αλλα για μενα ειμαι σιγουρη οτι δεν θα φρικαριζα αν κυοφορουσε η μανα μου το παιδι μου. Της εχω απολυτη εμπιστοσυνη και για μενα μανα ειναι αυτη που μεγαλωνει ενα παιδι ειτε το γεννησε ειτε οχι. Γιαυτο και μονο δεν θα μπορουσα να νιωσω ειτε παρεισακτη ειτε ανταγωνιστικα απεναντι στην μητερα μου.

[margi]

Τι να πω....Δυσκολο θέμα. Βλέπεις μαρκο πόλο ότι ο καθένας απαντά με βάση προσωπικά βιώματα, διαφορετική ψυχολογία και ιδιαίτερη προσωπικότητα. Γι' αυτό θα κάνεις εκείνο που σου υπαγορεύει η ΔΙΚΗ σου λογική και η δική σου πάνω απ'όλα ψυχολογία. Σε κάθε περίπτωση όμως, κοριτσάκι μου, αν τελικά το αποφασίσεις εγώ επιμένω να μην είναι γνωστή σου η κοπέλα που θα κυοφορήσει. Να είσαι σίγουρη ότι θα είναι καλύτερα για σένα.

Να σε ρωτήσω τώρα κάτι άλλο. Τι πρόβλημα έχεις, αν επειτρέπεται φυσικά. Εγώ δυστυχώς είχα ένα εξωμήτριο πριν από λίγους μήνες, έκανα αφαίρεση σάλπιγγας και τώρα βρίσκομαι στον 4ο μήνα προσπαθειών για μια δεύτερη εγκυμοσύνη. Δεν σου κρύβω πως μετά την περιπέτεια που πέρασα η ψυχολογία μου έχει αλλάξει (προς το χειρότερο βέβαια).Φοβάμαι πολύ και γι'αυτό, αν θες, πες μας την περιπέτεια σου να πάρουμε λίγο θάρρος εμείς που προσπαθούμε και δεν βλέπουμε φως στο τούνελ.

[margi]

Θα δω αύριο την απάντησή σου. Πέφτω για ύπνο γιατί με το ζόρι κρατάω τα μάτια ανοιχτά. Ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων και χαίρομαι που κατέθεσα τη δική μου, έστω κι αν δεν συμφωνούμε απόλυτα. Μακάρι να έχεις σύντομα αυτό που ποθείς.

[MarcoPolo]

Οντως ειναι περιπλοκο θεμα και γιαυτο δεν εχω καταληξει ακομα καθως και εγω σκεφτομαι ολες τις δικλειδες ασφαλειας που πρεπει να εχω για να αποφασισω. Ειναι λογικο καλη μου margi να εχεις πεσει ψυχολογικα μετα την περιπετεια σου αλλα μην χανεις τον στοχο. Θα δυναμωσεις ξανα και ολα θα πανε καλα, απλα μην ξεχνας το ονειρο σου και θα δεις που θα τα καταφερεις. Παιζει ρολο και η ψυχολογια γιαυτο μην το βαζεις κατω.

Εμενα το προβλημα μου δεν ειναι γυναικολογικο αλλα μια σοβαρη παθηση που εχω εκ γεννετης. Κανονικα δεν επρεπε να προσπαθησω καν για παιδι γιατι ηταν αλμα θανατου αλλα τα παιξα ολα για ολα και μου βγηκε!!!!!!! Δεν μιλαμε βεβαια για μια απλη εγκυμοσυνη αλλα κατι πολυ διαφορετικο. Σχεδον σε ολη την εγκυμοσυνη νοσηλευομουνα και οταν δεν ημουν μεσα στο νοσοκομειο ημουν κλεισμενη σπιτι. Αλλα στον 7ο μηνα εγινε αυτο που φοβοντουσαν οι γιατροι κατερρευσαν οι πνευμονες μου και η καρδια με αποτελεσμα παρολιγο να παω στα θυμαρακια. Μπηκα εντατικη, με σταθεροποιησαν και μου πηραν το παιδι γιατι δεν αντεχε αλλο ο οργανισμος μου. Με εσωσε το οτι ειχα ενα τεραστιο ικανοτατο επιτελειο γιατρων. Και η καλη μου τυχη φυσικα!!!!!!!!

Γιαυτο σου λεω μην πτοεισαι, αφου καταφερα να κανω εγω παιδι που ηταν σχεδον αδυνατο ολα ειναι πιθανα για ολες τις γυναικες που θελουν να γινουν μητερες. Αρκει να μην σταματας να ονειρευεσαι και να μην το βαζεις κατω!!!!!!!!!!!!!!!!

[Clelia]

Tα εξοδα της διαδικασιας ξερω οτι τα πληρωνεις αλλα χρηματα απαγορευεται να παρει η παρενθετη γιατι αυτοματως ειναι ποινικο αδικημα,γιαυτο γινεται και το δικαστηριο με το ξεκινημα της διαδικασιας. Τωρα δεν ξερω αν ειναι καλυτερα να μην γνωριζεις την παρενθετη. Μπερδεμα η αποφαση.

Όταν είπα "αποζημίωση" εννοούσα τα χρήματα που παίρνει η παρένθετη τον καιρό πχ που δεν θα δουλεύει. Λογικό δεν είναι να της καλύπτουν κάποια προσωπικά της έξοδα, πέρα από της εγκυμοσύνης και του τοκετού? Εσύ MarcoPolo που το έχεις ψάξει παραπάνω για πες, ξέρεις αν τα έξοδα περιλαμβάνουν και κάποια από τα προσωπικά της παρένθετης??

[DALIA]

Εγώ είμαι κατηγορηματική στο ότι έαν είχα τουλάχιστον ένα παιδί δεν θα έμπαινε καν σε διαδικασία να σκεφτώ όλα αυτά που συζητάτε, σε καμία περίπτωση...

Όπως είπε και η λέαινα, ένας αλλά λέων...