Οφέλη "παρατεταμένου" θηλασμού

[DALIA]

Mε τη διπλανή μου και πολύ καλή μου φίλη έχουμε τον ίδιο παιδοχειρούργο που επισκέπτεται που και που τα αγόρια μας..Να σημειώσω ότι είναι και σε μεγάλο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης ο άνθρωπος..

Προχθές τον ρωτησε τι παίζεται με τη γρίπη ( η φίλη μου έχει άλλα 2 μεγαλύτερα παιδάκια που πάνε σχολείο και το μωρό 5 μηνών ) κα της λέει

" τίποτα η γρίπη..απλά συνεχίζεις και όλο το χειμώνα το θηλασμό και δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.Φυσικό αντιβιωτικό για τον μπέμπη"

[mamamary]

καλημερα. σημερα ανακαλυψα αυτο το φορουμ και χαρηκα πολυ. ο λογος ειναι οτι και εγω εχω ακουσει αρκετα για τον παρατεταμενο θηλασμο. εχω τρια παιδια, το πρωτο κοριτσακι μου το θηλασα 2 χρονια, το δευτερο κοριτσακι μου 1 χρονο και κατι και το τριτο αγορακι μου ειναι 3 μηνων και συνεχιζω με την ιδια ορεξη που ειχα και στο πρωτο μου παιδι. το σημαντικοτερο για μενα ειναι οτι εχω την βοηθεια και την υποστηριξη του αντρα μου. ειμαστε υπέρμαχοι του μητρικού θηλασμού. εγω ως μητερα πιστευω οτι ειναι το καλυτερο δωρο που μπορω να προσφερω στα παιδια μου.

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

Κορίτσι α θέτω το θέμα μου εδώ για να μην ανοίγω καινούργιο θέμα

Είμαι λίγο μπερδεμένη.... εχθές πήγα ενδοκρινολόγο για την παρακολούθηση θυρεοειδούς και αφού διαπιστώσαμε ότι όλα οκ μου έπιασε κουβέντα για τον παρατεταμένο κατά την άποψη της πάντα θηλασμό. Με λίγα λόγια λοιπόν μου είπε ότι ¨αφού σκοπεύεις να το τραβήξεις τόσο (έως τα 2χρόνια και βλέπουμε) θα πρέπει να παίρνεις συμπλήρωμα ασβεστίου αφού η οστική σου μάζα επιβαρύνεται όχι μόνο λόγω του θηλασμού κάθε αυτού αλλά και λόγω μη παραγωγής οιστρογόνων εξαιτίας της αμηνόρροιας” μου έδειξε και κάποιο βιβλίο δεν συγκράτησα τον τίτλο το οποίο όμως στο τέλος έλεγε ότι τα αποτελέσματα ερευνών είναι αμφιλεγόμενα και η “ζημιά” στην οστική μάζα είναι αναστρέψιμη. Μπερδεύτηκα λοιπόν. Αν έχετε σχετικές πληροφορίες παραπέμψτε με παρακαλώ θα ήθελα πολύ να της απαντήσω με στοιχεία.....αφού ένα από τα οφέλη παρατεταμένου θηλασμού είναι και η προστασία της μητέρας από την οστεοπόρωση (μου ζήτησε και η ίδια άρθρα μιας και δεν της έχει ξανατύχει μητέρα να θηλάζει τόσο καιρό)

ευχαριστώ λοιπόν εκ των προτέρων

[Access]

ΚΡΙΣΤΙΝΑ μου ρίξε μια ματιά σε αυτό το ποστ της Αγλαΐας και άστους να λένε :mrgreen:

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=162982&highlight=%EF%F3%F4%E9%EA%DE+%EC%DC%E6%E1#post162982

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

AGE μου σ' ευχαριστώ πολύ τα είχα διαβάσει και τις τα είχα στείλει απλά το πρόβλημα εκείνη το εντοπίζει στο γεγονός – δεν υπάρχει περίοδος( για πολύ καιρό στην περίπτωση μου 16 μήνες) – δεν υπάρχουν οιστρογόνα- υπάρχει αυξημένη ανάγκη για ασβέστιο – χαρακτηριστικά μου είπε όπως στην εμμηνόπαυση....να τρελαθώ τώρα μπορεί η περίοδος γαλουχίας να μπαίνει στη σύγκριση μαζί με την εμμηνόπαυση...

[Μπουμπουλιθρα]

αυτα πρεπει να τα βλεπουν μερικοι που μονο σχολια κανουν εγω θηλαζω 9 μηνες και ολοι πεσαν επανω μου ακομα φτανει στους 9 φανταστητε τι θα λενε εαν με δουν να θηλαζω στους 18...

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

μην ακούς κανέναν να θηλάζεις όσο θέλεις εσύ και το μωρό σου εγώ ψάχνομαι γιατί κάθε τόσο εμφανίζεται κάποιος με επιστημονικό υπόβαθρο να με προκαλέσει με λογικοφανή επιχειρήματα τα οποία φυσικά καλούμαι να απαντήσω ως μια “χαζή ακόμα θηλάζουσα μητέρα” και αυτό που με στεναχωρεί ακόμα πιο πολύ είναι που πρέπει να κάνω ολόκληρη συζήτηση με τον σύζυγο μετά για να τον πείσω ότι ξέρω τι κάνω

[amaretto]

να τρελαθώ τώρα μπορεί η περίοδος γαλουχίας να μπαίνει στη σύγκριση μαζί με την εμμηνόπαυση...

 

Μοιάζουν πολύ, με τη διαφορά ότι στο θηλασμό η διαδικασία αντιστρέφεται, ενώ στην εμμηνόπαυση όχι.

Διάβασε αν θες κι εδώ:

http://web.archive.org/web/20021106205151/http://www.kjsl.com/~boynews/Osteoporosis.html

[Access]

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=851262&highlight=%EF%F3%F4%E9%EA%DE+%EC%DC%E6%E1#post851262 :mrgreen:

[Access]

μην ακούς κανέναν να θηλάζεις όσο θέλεις εσύ και το μωρό σου εγώ ψάχνομαι γιατί κάθε τόσο εμφανίζεται κάποιος με επιστημονικό υπόβαθρο να με προκαλέσει με λογικοφανή επιχειρήματα τα οποία φυσικά καλούμαι να απαντήσω ως μια “χαζή ακόμα θηλάζουσα μητέρα” και αυτό που με στεναχωρεί ακόμα πιο πολύ είναι που πρέπει να κάνω ολόκληρη συζήτηση με τον σύζυγο μετά για να τον πείσω ότι ξέρω τι κάνω

 

Για τους υπόλοιπους δεν δίνω δεκάρα αυτό που είναι ψυχοφθόρο για μένα είναι ότι ο άντρας μου από τότε που χρόνισε η κόρη μας άρχισε να μου "κολλάει" για να σταματήσουμε τον θηλασμό.

Αυτό που με φουντώνει περισσότερο είναι ότι ενώ βλέπει ότι κανένα από τα γνωστά επιχειρήματα του τύπου προσκόλληση στην μαμά, ύπνος μόνο με το στήθος κ.α. δεν ισχύει (σε εμάς τουλάχιστον) δεν καταλαβαίνει τα ευκόλως ε νοούμενα, ότι η μικρή πάει από 10 μηνών στον σταθμό και έχει πάρει μία φορά αντιβίωση και πυρετό δεν έχει κάνει ποτέ πάνω από 38,5 πως θα αφήσω το παιδί μου απροστάτευτο ?

(είπα και εγώ τον πόνο μου sorry για το off topic) :oops:

 

Μην "μασάτε" Keep walking εεεεεεεχμμμ breastfeeding"

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

έτσι ακριβώς age και εμείς.... κορίτσια ευχαριστώ πολύ αν και οπαδός το forum δεν θυμόμουν που ήταν αυτές οι συζητήσεις thanks again...

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

νομίζω ότι της έδωσα τροφή για μελέτη, τουλάχιστον θα ασχοληθεί παραπέρα μιας και δεν έχει ασχοληθεί ποτέ (έτσι είπε)

[melita]

AGE μου σ' ευχαριστώ πολύ τα είχα διαβάσει και τις τα είχα στείλει απλά το πρόβλημα εκείνη το εντοπίζει στο γεγονός – δεν υπάρχει περίοδος( για πολύ καιρό στην περίπτωση μου 16 μήνες) – δεν υπάρχουν οιστρογόνα- υπάρχει αυξημένη ανάγκη για ασβέστιο – χαρακτηριστικά μου είπε όπως στην εμμηνόπαυση....να τρελαθώ τώρα μπορεί η περίοδος γαλουχίας να μπαίνει στη σύγκριση μαζί με την εμμηνόπαυση...

 

Όταν είχα πάει στην γυναικολόγο γύρω στους 5,5 με 6 μήνες μετά τον τοκετό λόγω χαλάρωσης μήτρας και της είπα ότι θηλάζω ακόμη μου είπε αυτό ακριβώς ότι η γυναίκα κατά τον θηλασμό είναι όπως και σε περίοδο εμμηνόπαυσης και ότι έπρεπε να σταματήσω άμεσα. Δεν το έκανα βέβαια. Εγώ έχω κανονικά περίοδο και τώρα μου διαρκεί 1-2 μέρες περισσότερο. Στην αρχή και έως τους πρώτους 6-7 μήνες έπαιρνα συχνά και ασβέστιο και σίδηρο όπως κάτά την εγκυμοσύνη. Τώρα τα έχω αμελήσει.

[Access]

Ο γυναικολόγος σου είχε δίκιο (μόνο που σου είπε τα μισά)

Αρχικό μήνυμα απο aglaia

Το πρόβλημα της οστεοπόρωσης έχει να κάνει με το ποσοστό ασβεστίου που αφομοιώνει ο οργανισμός. Ο θηλασμός αυξάνει την κινητικότητα του ασβεστίου στον οργανισμό και κατά συνεπεια αυξάνει την αφομοιωτική ικανότητα του οργανισμού. Το σώμα αφομοιώνει περισσότερο ασβέστιο όταν η μαμά θηλάζει γι αυτό και στο τέλος του πρώτου χρόνου θηλασμού, έχει βρεθεί ότι η οστική μάζα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με πριν την εγκυμοσύνη.

 

Στη διάρκεια της εγκυμοσύνη μειώνεται το ασβέστιο, το ίδιο και το πρώτο τρίμηνο του θηλασμού, ίσως και λίγο περισσότερο. Αυτός ο μηχανισμός δεν εχει εξηγηθεί αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν είναι τυχαίος. Ίσως να συνδέεται με τις αυξημένες ανάγκες σε σίδηρο. Όταν μειώνεται το ασβέστιο, αυξάνεται η αφομοίωση του σιδήρου.

 

Επίσης η άσκηση με βάρη, αυξάνει την οστική μάζα, χωρίς να αυξηθεί η πρόσληψη ασβεστίου.

[πεπίνα!]

καλημέρα,

διάβασα με προσοχή όσα γράφει η amareto για τα οφέλη του θηλασμού και χαίρομαι γιατί και γω τάσσομαι υπέρ του αποκλειστικού θηλασμού. Θέλω να ρωτήσω αν κάτι που διάβασα τις προάλλες ισχύει (ελπίζω όχι). Ο θηλασμός, έλεγε, προφυλάσσει τη μητέρα από την εκδήλωση οστεοπόρωσης στο μέλλον με την προυπόθεση αυτός να μην συνεχίζεται πέραν του 6 μήνου. Διαφορετικά αυξάνει τις πιθανότητες για εκδήλωση της νόσου. Ξέρει καμιά αν ισχύει κάτι τέτοιο; Γιατί εγώ με θηλασμό και με υπερθυρεοειδισμό που ξέρω ότι βλάπτει τα κόκκαλα, κινδυνεύω να μη μου μείνει κοκκαλάκι για κοκκαλάκι γερό. Επίσης παίρνω εδώ και 8 μήνες που θηλάζω ασβέστιο και σίδηρο, σωστό δεν είναι αυτό;

ευχαριστώ πολύ!

[aglaia]

Ο θηλασμός, έλεγε, προφυλάσσει τη μητέρα από την εκδήλωση οστεοπόρωσης στο μέλλον με την προυπόθεση αυτός να μην συνεχίζεται πέραν του 6 μήνου. Διαφορετικά αυξάνει τις πιθανότητες για εκδήλωση της νόσου. Ξέρει καμιά αν ισχύει κάτι τέτοιο;

 

Iσχύει ακριβώς το αντίθετο. Ο θηλασμός προφυλάσσει τη μητέρα από την εκδήλωση της οστεοπόρωσης μόνο αν διαρκεί πολύ περισσότερο από εξάμηνο. Η απώλεια της οστικής μάζας που συμβαίνει κυρίως στην εγκυμοσύνη και το 1ο εξάμηνο του θηλασμού, αναπληρώνεται το δεύτερο εξάμηνο του θηλασμού, αν ο θηλασμός συνεχίζεται, αλλιώς η μητέρα μένει μόνο με την απώλεια.

 

 

Η απώλεια της εγκυμοσύνης δεν έχει να κάνει με τις ανάγκες του εμβρύου σε ασβέστιο, η μητέρα χάνει ασβέστιο από τα ούρα. Υπάρχει δηλαδή ένας μηχανισμός σοφά φτιαγμένος για να συμβαίνει αυτό. Δεν ξέρουμε γιατί συμβαίνει αλλά είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει σε όλες τις εγκύους.

Ίσως να συμβαίνει για να ευνοηθεί η αφομοίωση τη σιδήρου που είναι απαραίτητη αυτό το διάστημα. Αυτό όμως για την ώρα είναι μια υπόθεση.

 

 

Γιατί εγώ με θηλασμό και με υπερθυρεοειδισμό που ξέρω ότι βλάπτει τα κόκκαλα, κινδυνεύω να μη μου μείνει κοκκαλάκι για κοκκαλάκι γερό. Επίσης παίρνω εδώ και 8 μήνες που θηλάζω ασβέστιο και σίδηρο, σωστό δεν είναι αυτό;

Και το ασβέστιο και ο σίδηρος μπορεί να είναι βλαπτικά αν δεν είναι απαραίτητα. Ο σίδηρος χορηγείται μόνο κατόπιν αιματολογικών εξετάσεων, μόνο στην απαραίτητη δόση και μόνο αν η κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με δίαιτα. Αν είναι πλεονάζον, δεν αποβάλλεται, επικάθεται σε διάφορα όργανα και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.

Το ασβέστιο μόνο προβλήματα στην απορρόφηση του σιδήρου μπορεί να προκαλέσει, αν ο σίδηρος είναι απαραίτητος.

[YIOUPI]

Επειδή είναι σχετική με το ασβεστιο η συζήτηση αν μπορείτε να με βοηθησε τε κ εμένα:

Κάνω αποχή από τα γαλακτοκομικά από τον 2ο μηνα της μπουμπούς.

Τις προάλλες είχα πάει σε παιδογαστρεντερολόγο για το θέμα της αλλεργιας κ μου είπε να παιρνω καθημερινα 1000mg ασβεστιο.

Εγώ το σιχαίνομαι κ δεν το έχω πάρει ακόμα..

Τι λέτε να κάνω εξετάσεις ή να προσπαθησω να το πάρω το ασβεστιο με άλλους τρόπους?

πχ αμυγδαλα (αλλά τι λέω ούτε ξηρους καρπους τρωω γενικα επειδη μου είπε να απέχω αν κ εγώ εχω δει πως δεν το πειράζουν το μωρο... )ή ισως ταχίνι??

Προφανώς Αγλαϊα προφυλάσει ο μακροχρόνιος θηλασμος από οστεοπόρωση αρκει όμως να λαμβανεις αρκετο ασβέστιο... στην περίπτωση αποχής από τα γαλακτοκομικά τι γίνεται???

[maliarini]

Κορίτσια καλησπέρα,

Είμαι από το παρεάκι του "επαναγαλακτισμού", με τους προβληματισμούς μου, τις συνεχείς αντλήσεις μου, τις αρνήσεις αρκετές φορές της μπέμπας να κάτσει στο στήθος, αλλά γενικότερα την προσπάθειά μου για το καλύτερο σε ότι αφορά τη μικρούλα μου...

Προβληματίστηκα πάρα πολύ σήμερα, με κάτι που είδα στην τηλεόραση. Παρακαλώ πολύ ας μη με κράξουν οι υπεύθυνοι του site, όμως αυτό που παρακολουθούσα ήταν πραγματικά σπαραξικάρδιο. Και εξηγούμαι: Μία μητέρα, αμερικανίδα με 4 παιδάκια ηλικιών από 12 χρονών έως και 14 μηνών, ήταν απλά μία φοβερά συνειδητοποιημένη μητέρα που ακολουθούσε επακριβώς τις οδηγίες του Π.Ο.Υ. Για κακή της τύχη όμως έπεσε στην ανάγκη μίας «μέγαιρας» αγγλίδας νταντάς, την οποία είχα και εγώ περί πολλού λόγω της επαγγελματικής της ιδιότητας και κυρίως λόγω των συμβουλών της βρε παιδιά, που είχαν μέχρι πρότινως ένα κύρος και λέω μέχρι πρότινως διότι αυτό που πρότεινε στην αμερικανίδα «πελάτισσά» της ήταν τουλάχιστον εγκληματικό.

Η μαμά λοιπόν έκανε το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Θήλαζε το μικρό κοριτσάκι της ηλικίας 14 μηνών στο οποίο έδινε μπιμπερό μόνο για νερό και χυμό. Ώσπου επεμβαίνει η νταντά και της λέει «Μα καλά δεν βλέπεις ότι η μικρή είναι κολλημένη επάνω σου; Την έχεις συνέχεια στο στήθος… Δεν καταλαβαίνεις ότι θα αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα; Πρέπει να σκεφτείς σοβαρά τον αποθηλασμό, πρέπει να το αποφασίσεις, δεν έχεις άλλη επιλογή…»… Και ξεκινά λοιπόν η προσπάθεια με μία μικρή να θέλει να θηλάσει απεγνωσμένα και μία μαμά φανερά αναποφάσιστη και προβληματισμένη για το αν αυτό που πάει να κάνει είναι και το σωστό… Η μικρή ήθελε να φάει από στήθος της μαμάς της ενώ ήταν στο κρεβάτι και να πέσει κατευθείαν για ύπνο. Η μάνα ακολουθώντας τις «χρυσές υποδείξεις» προτάσσει το μπιμπερό με το άσπρο μαγικό υγρό και οι τσιρίδες της μικρής πρέπει να ακούστηκαν μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Μετά από αρκετές ώρες, με ένα φανερά απελπισμένο μωρό που από την κούραση πλέον είχε αποκοιμηθεί, η μητέρα βγαίνει επιτέλους από το δωμάτιο για να εισπράξει την αγκαλιά της κρυόκ...λης αγγλίδας με το θριαμβευτικό «επιτέλους τα κατάφερες!».

Έφριξαααα!!! Γύρισα το κανάλι αμέσως γιατί δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω άλλο… Το θεώρησα τουλάχιστον προκλητικό, με προσέβαλε ως τηλεθεάτρια και νέα μητέρα που προσπαθεί με κόπο και αυταπάρνηση να θηλάσει ή έστω να δώσει γαλατάκι ζωντανό στη μικρούλα, με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε και να πάμε όσο αντέξουμε… Αλλά τουλάχιστον να αποθηλάσουμε με τη θέληση και των 2 μας και όχι γιατί δημιουργώ «ψυχολογικά προβλήματα» (ΕΛΕΟΣ!!! ) στο παιδί μου!!!

Απλές σκέψεις και απλοί προβληματισμοί…

Ευχαριστώ πολύ

[marandnik]

Κορίτσια καλησπέρα,

 

Είμαι από το παρεάκι του "επαναγαλακτισμού", με τους προβληματισμούς μου, τις συνεχείς αντλήσεις μου, τις αρνήσεις αρκετές φορές της μπέμπας να κάτσει στο στήθος, αλλά γενικότερα την προσπάθειά μου για το καλύτερο σε ότι αφορά τη μικρούλα μου...

 

Προβληματίστηκα πάρα πολύ σήμερα, με κάτι που είδα στην τηλεόραση. Παρακαλώ πολύ ας μη με κράξουν οι υπεύθυνοι του site, όμως αυτό που παρακολουθούσα ήταν πραγματικά σπαραξικάρδιο. Και εξηγούμαι: Μία μητέρα, αμερικανίδα με 4 παιδάκια ηλικιών από 12 χρονών έως και 14 μηνών, ήταν απλά μία φοβερά συνειδητοποιημένη μητέρα που ακολουθούσε επακριβώς τις οδηγίες του Π.Ο.Υ. Για κακή της τύχη όμως έπεσε στην ανάγκη μίας «μέγαιρας» αγγλίδας νταντάς, την οποία είχα και εγώ περί πολλού λόγω της επαγγελματικής της ιδιότητας και κυρίως λόγω των συμβουλών της βρε παιδιά, που είχαν μέχρι πρότινως ένα κύρος και λέω μέχρι πρότινως διότι αυτό που πρότεινε στην αμερικανίδα «πελάτισσά» της ήταν τουλάχιστον εγκληματικό.

 

Η μαμά λοιπόν έκανε το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Θήλαζε το μικρό κοριτσάκι της ηλικίας 14 μηνών στο οποίο έδινε μπιμπερό μόνο για νερό και χυμό. Ώσπου επεμβαίνει η νταντά και της λέει «Μα καλά δεν βλέπεις ότι η μικρή είναι κολλημένη επάνω σου; Την έχεις συνέχεια στο στήθος… Δεν καταλαβαίνεις ότι θα αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα; Πρέπει να σκεφτείς σοβαρά τον αποθηλασμό, πρέπει να το αποφασίσεις, δεν έχεις άλλη επιλογή…»… Και ξεκινά λοιπόν η προσπάθεια με μία μικρή να θέλει να θηλάσει απεγνωσμένα και μία μαμά φανερά αναποφάσιστη και προβληματισμένη για το αν αυτό που πάει να κάνει είναι και το σωστό… Η μικρή ήθελε να φάει από στήθος της μαμάς της ενώ ήταν στο κρεβάτι και να πέσει κατευθείαν για ύπνο. Η μάνα ακολουθώντας τις «χρυσές υποδείξεις» προτάσσει το μπιμπερό με το άσπρο μαγικό υγρό και οι τσιρίδες της μικρής πρέπει να ακούστηκαν μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Μετά από αρκετές ώρες, με ένα φανερά απελπισμένο μωρό που από την κούραση πλέον είχε αποκοιμηθεί, η μητέρα βγαίνει επιτέλους από το δωμάτιο για να εισπράξει την αγκαλιά της κρυόκ...λης αγγλίδας με το θριαμβευτικό «επιτέλους τα κατάφερες!».

 

Έφριξαααα!!! Γύρισα το κανάλι αμέσως γιατί δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω άλλο… Το θεώρησα τουλάχιστον προκλητικό, με προσέβαλε ως τηλεθεάτρια και νέα μητέρα που προσπαθεί με κόπο και αυταπάρνηση να θηλάσει ή έστω να δώσει γαλατάκι ζωντανό στη μικρούλα, με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε και να πάμε όσο αντέξουμε… Αλλά τουλάχιστον να αποθηλάσουμε με τη θέληση και των 2 μας και όχι γιατί δημιουργώ «ψυχολογικά προβλήματα» (ΕΛΕΟΣ!!! ) στο παιδί μου!!!

 

Απλές σκέψεις και απλοί προβληματισμοί…

 

Ευχαριστώ πολύ

 

 

Πραγματικά τραγικό ως σενάριο αλλά μόνον ως σενάριο. Εγώ αυτά δεν τα παίρνω τοις μετρητοίς καθώς πιστεύω ότι είναι εντελώς στημένα. Έχω παρακολουθήσει μερικά επισόδεια και κάνουν μπαμ από μακριά ότι είναι σκηνοθετημένα μέχρι την τελευταία ατάκα.

 

Ωστόσο, συμφωνώ ότι είναι απαράδεκτο το μήνυμα που προσπάθησαν να περάσουν οι συγγραφείς σχετικά με το θηλασμό και τη "σωστή διαπαιδαγώγιση" αλλά και πάλι φτωχοί πλην τίμιοι συγγραφείς είναι, πιθανόν άσχετοι και με το θηλασμό και τη διαπαιδαγώγιση που προσπαθούν να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί.

[πεπίνα!]

Αγλαία σευχαριστώ για την απάντηση, ο γυναικολόγος μου μου είχε πει να συνεχίσω τον σίδηρο και το ασβέστιο για όσο θηλάζω αλλά δεν είχε προτείνει εξετάσεις. Θα του ζητήσω να μου τις γράψει μήπως επαναπροσδιορίσουμε την δόση αν χρειάζεται.

Μπορείς να μου διευκρινήσεις κάτι; Η πλεονάζουσα ποσότητα όπως μου λες είναι βλαπτική. Μόνο για μένα ή μπορεί να έχει πειράξει και το μωρό μου που θηλάζει;;

[babystar]

Δε νομίζω πως θεωρούμε ότι θηλάζω "παρατεταμένα" την μπέμπα μου.11 μήνες και συνεχίζουμε. Στην αρχή, πριν γεννήσω, έλεγα "ας καταφέρω να θηλάσω, έστω να πάρει το πρωτόγαλα..." Όταν γέννησα, έλεγα "40 μέρες, ας καταφέρω 40 μέρες..." Όταν σαράντησα έλεγα "3 μήνες, αν καταφέρω 3 μήνες, θα είναι τέλεια!" Στους 3 μήνες μου ήρθε περίοδος, πήγα και στο γιατρό για εξέταση ρουτίνας, κανονική περίοδος, με ωορρηξία...Και ο γιατρός είπε "ε, κάπου από εδώ και πέρα θα σου κοπεί μάλλον και το γάλα αφού είσαι γόνιμη ξανά..." και εγώ σκεφτόμουν "αχ, γιατί? τουλάχιστον μέχρι να πάρει στερεές τροφές..." Από τον τρίτο μήνα έχω κάθε 26-28 μέρες περίοδο, καταλαβαίνω την ωορρηξία κάθε μήνα, αλλά συνεχίζω κανονικά το θηλασμό. Και φτάνουμε στους 6 μήνες και σταδιακά-πολύ σταδιακά- σε διάστημα 2 μηνών, αντικαθιστούμε το γάλα και βάζουμε στερεές. Θηλασμός πρωί βράδυ και όποτε το ζητήσει. Και σκεφτόμουν "Από εδώ και πέρα, όσο πάει, αλλά όχι μετά το χρόνο, που θα πάω δουλειά!Τουλάχιστον να μην πιεί σκόνη (η παιδίατρος συστήνει σκόνη μέχρι το χρόνο όταν δε θηλάζει)". Τώρα είμαστε στους 11, σε λίγο πάω σχολείο και σκέφτομαι "εννοείται ότι μπορώ και με τη δουλειά, μέχρι τα Χριστούγεννα" αλλά κάτι μου λέει ότι θα περάσουν τα Χριστούγεννα και θα σκέφτομαι το Πάσχα...

 

Στο μυαλό μου είναι τα λόγια της παιδιάτρου στην τελευταία επίσκεψη "μην το συζητάς, αφού μπορείς και έχεις γάλα, συνέχισε όσο θέλεις, φάρμακο είναι για το μωρό σου και δε θα αρρωστήσει..."

 

Δε συνηθίζω να λέω μεγάλες κουβέντες, αλλά ειλικρινά, νιώθω ευλογημένη...Που έχω τόσο γάλα και το προσφέρω στο παιδί μου. Όταν θηλάζει, κάποιες φορές τρέχει από το στόμα της το γάλα, το βλέπω, ακόμα και τώρα, και νιώθω ευλογημένη.

 

Και, ναι, πλέον διαπίστωσα και εγώ ότι καλύτερα να μην το λέω στους παραέξω, γιατί με κοιτάνε λες και τους ομολόγησα ότι κάνω έγκλημα και πέφτουν να με φάνε...Οπότε είναι ένα μυστικό μεταξύ των μελώ της δικής μας οικογένειας!

[πεπίνα!]

babystar

κι εγώ έτσι ακριβώς αισθανόμουν! Επειδή είχα υπερθυρεοειδισμό είχε πει η γιατρός μου ότι μάλλον δεν θα μπορέσω να θηλάσω γιατί θα χρειαστεί μετά τη γέννα να πάρω χάπι για τον θυρ., και αν ήταν μεγάλη δόση, που μάλλον θα ήταν είπε, θα περνούσε στο γάλα. έτσι ήλπιζα με μεγάλη αγωνία ναναι καλές οι εξετάσεις μετά τη γέννα να θηλάσω λίγο έστω να φύγει το πρωτο γάλα μην έχω κανένα πρόβλημα στο στήθος. Τελικά ήταν εντάξει και με άφησε να θηλάσω 40 μέρες μέχρι να ξανακάνω εξετάσεις. Χάρηκα πολύ, κάτι είναι και οι 40 μέρες, είπα, τελικά ο καιρός περνούσε, οι εξετάσεις μου κάθε μήνα ήταν καλές και ευχόμουν να φτάσουμε το εξάμηνο τουλάχιστον μετά αρχίζουν τα στερεά και έλεγα μικρό το κακό αν σταματήσω, τι να κάνω. Αλλά συνέχισα να είμαι καλα ( η γιατρός μου λέει είναι πολύ σπάνιο να μην χειροτερεύει ο υπερθυρεοειδισμός μετά τον τοκετό και ο μόνος λόγος που πάω τόσο καλά είναι ότι το ήθελα πολύ να θηλάσω).

Τελικά φτάσαμε τους 8 μήνες και συνεχίζουμε! Βέβαια τώρα έχω μια μικρή επιδείνωση του θυρ. αλλά με μια πολύ μικρή δόση φαρμάκου συνεχίζω χωρίς πρόβλημα. Και θέλω και γω πολύ να φτάσω μέχρι τον χρόνο που επιστρέφω στη δουλειά αλλά αν μου το επιτρέψει η ενδοκρινολόγος θέλω πολύ να συνεχίσω και περισσότερο ακόμα! Μακάρι! Μ αυτή την ελπίδα είμαι κάθε μήνα που κάνω εξετάσεις εδώ και 8 μήνες!

[kanella]

Στην αρχή, πριν γεννήσω, έλεγα "ας καταφέρω να θηλάσω, έστω να πάρει το πρωτόγαλα..." Όταν γέννησα, έλεγα "40 μέρες, ας καταφέρω 40 μέρες..." Όταν σαράντησα έλεγα "3 μήνες, αν καταφέρω 3 μήνες, θα είναι τέλεια!" Στους 3 μήνες μου ήρθε περίοδος, πήγα και στο γιατρό για εξέταση ρουτίνας, κανονική περίοδος, με ωορρηξία...Και ο γιατρός είπε "ε, κάπου από εδώ και πέρα θα σου κοπεί μάλλον και το γάλα αφού είσαι γόνιμη ξανά..." και εγώ σκεφτόμουν "αχ, γιατί? τουλάχιστον μέχρι να πάρει στερεές τροφές..." Από τον τρίτο μήνα έχω κάθε 26-28 μέρες περίοδο, καταλαβαίνω την ωορρηξία κάθε μήνα, αλλά συνεχίζω κανονικά το θηλασμό. Και φτάνουμε στους 6 μήνες και σταδιακά-πολύ σταδιακά- σε διάστημα 2 μηνών, αντικαθιστούμε το γάλα και βάζουμε στερεές. Θηλασμός πρωί βράδυ και όποτε το ζητήσει. Και σκεφτόμουν "Από εδώ και πέρα, όσο πάει, αλλά όχι μετά το χρόνο, που θα πάω δουλειά!Τουλάχιστον να μην πιεί σκόνη (η παιδίατρος συστήνει σκόνη μέχρι το χρόνο όταν δε θηλάζει)". Τώρα είμαστε στους 11, σε λίγο πάω σχολείο και σκέφτομαι "εννοείται ότι μπορώ και με τη δουλειά, μέχρι τα Χριστούγεννα" αλλά κάτι μου λέει ότι θα περάσουν τα Χριστούγεννα και θα σκέφτομαι το Πάσχα...

 

Aκριβώς κι εγώ έτσι babystar!! Mε εξαίρεση βέβαια τον γιατρό, δεν μου είπε τπτ ίσα ίσα μου έλεγε όσο μπορείς περισσότερο!

Χτες κλείσαμε αισιώς 1 χρόνο!!!! Κάπου εδώ οι πιέσεις να σταματήσω είναι καθημερινές. όποιος ακούει οτι θηλάζω ακόμα κάνει λές και του είπα τη μεγαλύτερη διαστροφή!!!!!!:confused: Ακόμα και όσοι- όσες κυρίως- λένε "χαρά στο κουράγιο σου" βλέπεις στο μάτι τους την έκπληξη, την καχυποψία, τη σκέψη " τι μουρλή ειναι αυτή τώρα?"!!!!!!!!

[babystar]

Να σου ζήσει το μωράκι σου!

 

Απλά να διευκρινίσω κάτι. Ο γιατρός μου ποτέ δε μου είπε να σταματήσω. Απλά όταν είδε ότι μου ήρθε περίοδος είπε ότι "λογικά" θα μου κοπεί το γάλα, αλλά και βέβαια μου είπε να συνεχίσω όσο έχω, μπορώ και θέλουμε το μωρό κι εγώ!Αν γυναικολόγος ή παιδίατρος μου έλεγε όχι στον θηλασμό, τον είχα αλλάξει χωρίς δεύτερη σκέψη..

 

Και όπως και εσύ Kanella, έτσι κι εγώ δέχομαι διάφορες πιέσεις, αλλά πλέον αποφάσισα πως δε χρειάζεται να δίνω σε κανέναν αναφορά!

 

Πεπίνα, μπράβο σου, ειδικά που κατάφερες και συνδυάζεις τα δυο-υπερθυρ. και θηλασμό!

[daisy]

Εμείς συνεχίζουμε ακόμη. Και εγώ στον ορίζοντα έχω το χρόνο, να περάσει κι ο χειμώνας, αλλά καλοβλέπω και το ενδεχόμενο να συνεχίσω και μετά το χρόνο μέχρι να ξαναμείνω έγκυος. (δεν έχω αδιαθετήσει ακόμα και πολύ μ' αρέσει κι αυτό)

Η παιδίατρος μου είπε κάτι κουλά στο 6μηνο, του τύπου "ότι αντισώματα ήταν να πάρει, τά χει πάρει" και "μήπως κάνει αναιμία, να κάνουμε έναν έλεγχο στους 10 μήνες", αλλά την προηγούμενη φορά που πήγαμε κι είχαμε ιωσούλα μου είπε: "καλά που τον θηλάζεις ακόμα. Θα το ξεπεράσει πιο εύκολα". Ευτυχώς έχω συμπαράσταση από τον άντρα μου.

Στους τριγύρω που απορούν (και ίσως ενοχλούνται) τύπου "μα πόσο θα τον θηλάσεις ακόμα;", απαντώ "η παιδίατρος μου είπε τουλάχιστον μέχρι το χρόνο, να περάσει κι ο χειμώνας, τώρα με τη γρίπη κιόλας" και λένε "ναι, ναι δίκιο έχεις. Είναι κι αυτή η γρίπη."