Εμπειριες απο χωρισμενες μαμαδες

[love4]

Κοριτσια προφανως και ολα αυτα που λετε μπορει να συμβουν...απλα εγω ειπα πως γνωριζοντας τον αλλο καλα ελαχιστοποιουμε τις πιθανοτητες να συμβει κατι τετοιο...οταν δηλ παντρευομαστε καποιον δεν πρεπει να εχουμε ΚΑΜΙΑ αμφιβολια. Παρολα αυτα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΖΩ περιστατικα οικογενειων που δημιουργουνται "ετσι για πλακα"...μας ετυχε ενα παιδι, θα γινουμε οικογενεια και ας μου τη σπαει καποιες φορες ο αλλος και ας εχουμε εκ διαμετρου αντιθετες αποψεις....αλλες φορες γινεται ο γαμος ενω ηδη ο ενας απο τους 2 η και οι 2 εχουν ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ...η ειναι τρελλα ερωτευμενοι και δε σκεφτονται ...η...η...η...

 

Επισης πιστευω πως αν καποιος μου φαινεται σωστος τωρα και μετα οχι, τοτε σιγουρα εχω μεριδιο ευθυνης...δεν τον εμπνεω πλεον...και αυτοο μπορει να γινεται για πολλους και διαφορους λογους

 

2ο Επισης, οσο υπαρχει αγαπη (γνωμη μου πως η αγαπη δεν εξαμιζεται, απο τη στιγμη που δημιουργειται παραμενει) ειμαι διατεθειμενη να κανω υποχωρησεις για το καλο της δεμενης οικογενειας μου

 

Οσο για μενα πραγματι ειμαι πολυ ευχαριστημενη απο το γαμο μου αλλα αυτο δεν το λεω απλα "τυχη" αλλα και ωριμοτητα και ευφυια δικια μου στην επιλογη του συζυγου

[ΒΙΒΗ1981]

Αντιθέτως,η δικη μου εμπειρια εχει ελάχιστες περιπτώσεις που εκαναν παιδι για την πλακα και χωρισαν για να ολοκληρωθεί το πανηγυρι!

Ευχομαι σε όλα τα ζευγάρια να ναι ευχαριστημένα από το γαμο τους ,διχως ιδιαιτερη ευφυια αλλα σιγουρα με απαραιτητη υπευθυνοτητα.Και άλλη τοση υπευθυνοτητα αν τελικα δυστυχως δεν καταφεραν να δημιουργησουν ένα ισορροπημενο σπιτικο να χωρισουν μενοντας παντα γονεις

[goody]

Δαβαζω τις ιστοριες σας και πραγματικα πιαστηκε η καρδια μου.Δεν απεχω πολύ από αυτές.ισωσ αυτό που διαφερω είναι ότι εγω συνεχεια "γυρναω πισω",πρωτα ειχα αισθηματα,με παρακαλουσε με κλαματα κ οδυρμούς ότι θα διορθωθεί,οτι όλα θα φτιαξουν κτλ,ειχα παντα την πεποιθηση ότι προσπαθει....εθελοτυφλουσα και ξαναγυρνουσα!Το μονο που αλλαξε ημουν εγω!Εγινα νευρικη,παρατησα τον εαυτο μου,εχασα τα ενδιαφεροντα,τους φιλους.

Πλεον του μιλαω και γω οσο πιο ασχημα μπορω,παρακαλαω κάθε μερα να με αφησει,να φυγει,τον κοιταω και είναι ενασ ξενος...ο πατερασ του παιδιου μου!!!!Δεν μου δινει διαζυγιο και αυτό με εχει καθυστερήσει πολύ στο να κινηθω μονη μου,λεω λιγη υπομονη ,να βαλω το παιδι παιδικο να πιασω δουλεια για να μην τον παρακαλαω για ψίχουλα!!!!

Ημουν τοσο χαρουμενοσ ανθρωπος και μου διδαξε την λυπη

Δεν πιστευω ότι αξιζουν ολοι οι ανθρωποι την υπομονη και την προσπαθεια

 

Συμφωνω, δεν αξιζουν ολοι την υπομονη και την προσπαθεια...και αυτο φαινεται. Ολοι αξιζουν μια δευτερη ευκαιρια αλλα ως εκει.

Παντως το να μιλατε ασχημα ο ενας στον αλλον και να επικρατει μια εμπολεμη κατασταση μονιμως στο σπιτι σας ειναι τρομερα ψυχοφθορο και σιγουρα το αντιλαμβανονται και τα παιδια. Καλυτερα ενας ηρεμος γονιος παρα δυο τρελαμενοι...

[turbulence]

Οσο για μενα πραγματι ειμαι πολυ ευχαριστημενη απο το γαμο μου αλλα αυτο δεν το λεω απλα "τυχη" αλλα και ωριμοτητα και ευφυια δικια μου στην επιλογη του συζυγου

 

ελεος!

[lelaki1980]

ποτε δεν ξερεις τι θα σου τυχει στη ζωη σου.μπορει να παντρευτεις ενα καλο αντρα και μετα να γυρισει μπουμερανγκ.μπορει να παντρευτεις εναν ιδιοτροπο και αργοτερα να συμμορφωθει και να υποχωρει σε ορισμενα πραγματα...ειναι απλα καθαρα θεμα τυχης..ξερω ζευγαρι που ο αντρας ηταν το καλυτερο παιδι...ευγενικος κυριος σε ολα του σπιτι δουλεια δουλεια σπιτι με την γυναικα του σουπερ ερωτευμενοι 15 χρονια μεχρι που γνωρισε μια πιτσιρικα....και απλα εκει τελειωσαν ολα.ουτε καν τον συγχωρεσε.....ουτε για αυτη τη μια φορα....το παν ειναι να τα βρισκει το ζευγαρι μεταξυ τους.ουτε θεμα ευφυιας παιζει ουτε τιποτα.εμενα δηλαδη που ο δικος μου ειναι νευρικος παει να πει οτι ειναι ακυρος?οχι....ειναι νευρικος αλλα ειναι αρσενικος.κανει τα παντα για να μη μας λειψει τιποτα τις δυσκολες αυτες εποχες....και απλα εχω μαθει να τον κουμανταρω.....εχω βρει το κουμπι του..οποτε καταληγοντας τιποτα δεν ειναι σιγουρο σε αυτη τη ζωη...μα τιποτα ομως

[free dom]

Οσο για μενα πραγματι ειμαι πολυ ευχαριστημενη απο το γαμο μου αλλα αυτο δεν το λεω απλα "τυχη" αλλα και ωριμοτητα και ευφυια δικια μου στην επιλογη του συζυγου

 

Ολα καλα τα λεμε βρε παιδια, αλλα το σχολιο αυτο σ ενα τετοιο θεμα μου θυμιζει δημοτικο οπου λεει το κοριτσακι "Εμενα ο μπαμπας μου μου παιρνει πιο πολλες κουκλες γιατι ειμαι πιο εξυπνη και πιο καλη μαθητρια απο σας.. Ζηλεια..!":lol:

[emma.c]

Κοριτσια προφανως και ολα αυτα που λετε μπορει να συμβουν...απλα εγω ειπα πως γνωριζοντας τον αλλο καλα ελαχιστοποιουμε τις πιθανοτητες να συμβει κατι τετοιο...οταν δηλ παντρευομαστε καποιον δεν πρεπει να εχουμε ΚΑΜΙΑ αμφιβολια. Παρολα αυτα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΖΩ περιστατικα οικογενειων που δημιουργουνται "ετσι για πλακα"...μας ετυχε ενα παιδι, θα γινουμε οικογενεια και ας μου τη σπαει καποιες φορες ο αλλος και ας εχουμε εκ διαμετρου αντιθετες αποψεις....αλλες φορες γινεται ο γαμος ενω ηδη ο ενας απο τους 2 η και οι 2 εχουν ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ...η ειναι τρελλα ερωτευμενοι και δε σκεφτονται ...η...η...η...

 

Επισης πιστευω πως αν καποιος μου φαινεται σωστος τωρα και μετα οχι, τοτε σιγουρα εχω μεριδιο ευθυνης...δεν τον εμπνεω πλεον...και αυτοο μπορει να γινεται για πολλους και διαφορους λογους

 

2ο Επισης, οσο υπαρχει αγαπη (γνωμη μου πως η αγαπη δεν εξαμιζεται, απο τη στιγμη που δημιουργειται παραμενει) ειμαι διατεθειμενη να κανω υποχωρησεις για το καλο της δεμενης οικογενειας μου

Οσο για μενα πραγματι ειμαι πολυ ευχαριστημενη απο το γαμο μου αλλα αυτο δεν το λεω απλα "τυχη" αλλα και ωριμοτητα και ευφυια δικια μου στην επιλογη του συζυγου

Λάθος για μένα που σπαταλησες την ευφυία σου για κάτι τέτοιο....

[melina_g]

Κι εγώ ισχυρίζομαι στα διάφορα φόρουμ πως είμαι ο σουπερμαν... Αν ήμουν βέβαια δεν νομίζω να είχα ανάγκη να το διαλαλήσω απο εδώ κι απο εκεί.

 

Τώρα για να απαντήσω στην BABYCOT... Το κάθε πότε θα το δίνεις το παιδί στον μπαμπά θα στο δείξει το ίδιο το παιδί. Αν νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά, συζητήστε το με τον πρώην σύζυγο και βρείτε μια λύση που θα κάνει το παιδί να νιώθει ασφάλεια.

Σούλα Δ, αν δεν μας πεις πόσο χρονών είναι το παιδάκι σου και κάθε πότε το βλέπει ο μπαμπάς του, δεν μπορώ να βοηθήσω.

Όπως και να έχει πάντως μπορώ να σας πω με βεβαιότητα πως είναι στο χέρι μας (των χωρισμένων γονιών εννοώ και κυρίως των μαμάδων) τα παιδάκια μας να είναι ευτυχισμένα και να νιώθουν ασφαλή ακόμα και μέσα στη μονογονεϊκή οικογένεια.

[Nordor]

Κοριτσια προφανως και ολα αυτα που λετε μπορει να συμβουν...απλα εγω ειπα πως γνωριζοντας τον αλλο καλα ελαχιστοποιουμε τις πιθανοτητες να συμβει κατι τετοιο...οταν δηλ παντρευομαστε καποιον δεν πρεπει να εχουμε ΚΑΜΙΑ αμφιβολια. Παρολα αυτα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΖΩ περιστατικα οικογενειων που δημιουργουνται "ετσι για πλακα"...μας ετυχε ενα παιδι, θα γινουμε οικογενεια και ας μου τη σπαει καποιες φορες ο αλλος και ας εχουμε εκ διαμετρου αντιθετες αποψεις....αλλες φορες γινεται ο γαμος ενω ηδη ο ενας απο τους 2 η και οι 2 εχουν ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ...η ειναι τρελλα ερωτευμενοι και δε σκεφτονται ...η...η...η...

 

Επισης πιστευω πως αν καποιος μου φαινεται σωστος τωρα και μετα οχι, τοτε σιγουρα εχω μεριδιο ευθυνης...δεν τον εμπνεω πλεον...και αυτοο μπορει να γινεται για πολλους και διαφορους λογους

 

2ο Επισης, οσο υπαρχει αγαπη (γνωμη μου πως η αγαπη δεν εξαμιζεται, απο τη στιγμη που δημιουργειται παραμενει) ειμαι διατεθειμενη να κανω υποχωρησεις για το καλο της δεμενης οικογενειας μου

 

Λάθος για μένα που σπαταλησες την ευφυία σου για κάτι τέτοιο....

 

εγω παλι το βλεπω ωραιο αν και αντρας.Αφου καταφερε και βρηκε αυτο που θελει μπραβο της....γιατι ολες το θεωρειτε κατακριτεο οπως το διατυπωνει?ας μου εξηγησει καποια.

[χαρουλα#]

Εδω ταιριαζει η περιφημη φραση του Σολωνα , που ειναι και το μοτο μου σ' αυτη τη ζωη:

"Μηδενα προ του τελους μακαριζε".

Ο νοων νοειτω!

Σε καλυψα nordor μου;

[Nordor]

Oχι δεν με καλυψες.Για εναν απλο λογο...πρεπει να μαθουμε ποσο καιρο ειναι παντρεμενη.Αν ειναι 2 μηνες ας πουμε ναι με καλυψες...αν ειναι 10 χρονια τοτε δεν καλυπτομαι με τιποτα....

[emma.c]

 

εγω παλι το βλεπω ωραιο αν και αντρας.Αφου καταφερε και βρηκε αυτο που θελει μπραβο της....γιατι ολες το θεωρειτε κατακριτεο οπως το διατυπωνει?ας μου εξηγησει καποια.

 

Για μια περίοδο, η μικρή μου ήταν άρρωστη συνέχεια.Ήμουν αρκετά στεναχωρημένη και λέγοντας το πρόβλημα αυτό σε μια γνωστή , μου είπε: "Εμένα πάλι ο ..........., δεν έχει αρρωστήσει ποτέ. 3 χρόνια τώρα δεν του έχω βάλει ούτε ορό στη μυτούλα του. Ξέρεις ποτέ δεν το πρόσεχα ιδιαίτερα, και στο κρύο τον έβγαλα, και ούτε υστερία είχα με την καθαριότητά του".

Άρα και αυτή με ωριμότητα και ευφυία φρόντισε για την καλή υγεία του παιδιού της. Δύο λοιπόν τα λάθη:Πρώτον, ήταν εκτός θέματος και δεύτερον λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο....

[Nordor]

 

Για μια περίοδο, η μικρή μου ήταν άρρωστη συνέχεια.Ήμουν αρκετά στεναχωρημένη και λέγοντας το πρόβλημα αυτό σε μια γνωστή , μου είπε: "Εμένα πάλι ο ..........., δεν έχει αρρωστήσει ποτέ. 3 χρόνια τώρα δεν του έχω βάλει ούτε ορό στη μυτούλα του. Ξέρεις ποτέ δεν το πρόσεχα ιδιαίτερα, και στο κρύο τον έβγαλα, και ούτε υστερία είχα με την καθαριότητά του".

Άρα και αυτή με ωριμότητα και ευφυία φρόντισε για την καλή υγεία του παιδιού της. Δύο λοιπόν τα λάθη:Πρώτον, ήταν εκτός θέματος και δεύτερον λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο....

 

το οτι ηταν εκτος θεματος (και πολυ μαλιστα) συμφωνω....το οτι λογαριαζε χωρις τον ξενοδοχο τι σημαινει?επαθε κατι το παιδι?

[iouliana]

ΒΙΒΗ1981 εκεινο μου εχω μαθει και προσπαθω να εφαρμοζω στη ζωη μου είναι να μενω μακρια από ανθρώπους που μου βγαζουν τον χειροτερο εαυτο μου,,,,πιστευω ότι ειδικα οι συζυγοι πρεπει να βγαζουν ο ενας στον άλλο την καλυτερη <εκδοση> του εαυτου τους,,,οποτε αφου εχετε φτασει στο σημειο να χασετε τον αλληλοσεβασμο αστα......μαλλον πρεπει να απομακρυνθείς καποια στιγμη αν και σου ευχομαι να τα βρειτε

 

 

lelaki1980 δε συμφωνω μαζι σου γιατι ΠΟΤΕ δεν μπορούμε να ξερουμε γινεται όταν κλεινουν οι πορτες,,δηλαδή πολλες φορες ο <ιδιότροπος> για τους εξω μπορει να είναι ο <καλυτερος> συζυγος απλα να μην πχ τοσο διπλωμάτης η ο άλλος συζυγος να μην είναι τοσο ρεαλιστης,υπευθυνος (δε ξερω αν με καταλαβες),,,επισης αυτό που αναφερεις για τον αντρα σου είναι καθαρα θεμα ευφυιας και ωριμοτητας,,αναγνωρίζεις τα ελαττωματα του αλλα ξερεις πως να τα λειαινεις..

 

 

υ.γ. επισης εχω την ιδια απορια με τον nordor( αν και ασχετο με το θεμα συμφωνω),,,

[ΒΙΒΗ1981]

iouliana....ακριβως αυτό.

Το θεμα δεν ειναι πιστευω τι εφταιγε και ποιος ,για μενα,το θεμα είναι ότι τι γινεται για να μπορεσουν επειτα οι γονεις να ναι αναλογοι για το παιδι.Δεν θελω να πιστευω ότι ο δικοσ μου αντρασ θα μας παρατησει μετα το διαζυγιο για να με εκδικηθεί,αλλα είμαι ετοιμη για όλα.Ουτε τον θεωρω κακο ανθρωπο,ισως με καποια άλλη να ναι αλλιως!Και ισως ναι να μην του εμπνεω την καλη του πλευρα!!!Το σιγουρο είναι ότι δεν καταφέραμε να βρουμε την φορμουλα κυριως λογω ζηλειασ,δεν μπορω να το αντιμετωπισω αλλιως .Δεν το κρυβω ότι θα ηθελα να γινουμε πολύ καλοι φιλοι αλλα όχι πια συντροφοι

Οσο για την ευφια,δεν καταλαβαινω τι εννοείται!Ξερω περιπτώσεις,κυριως από μεγαλύτερες ηλικιες,που ο αντρας της όταν νευριαζε για κατι αρχιζε να την βριζει,εκεινη καθοταν στην κουζινα και εβαζε τον απορροφητητα,οταν τελειωνε ο κυριος ,πηγαινε και της ελεγε:Καλα δεν ακουσ τοση ωρα????

ο"οχι,μωρο μου,ειχα τον απορροφητηρα,τι ηθελες?"απαντουσε!!!1Καποιοι ισως το θεωρουν ευφυια,αφου ο συγκεκριμένος ειχε το μονο ελάττωμα,και η γυναικα του ευχαριστημενη διοτι τον εριχνε με την απαθεια και τα κολπακια της!!!Συγγνωμη αλλα για εμενα θα ηταν καθαρη αιτια διαζυγίου

 

 

 

***Σορρυ αν τα γραφω μπερδεμένα αλλα συχρονως ζωγραφίζουμε!!!

[goody]

Λοιπον το θεμα ειναι οι εμπειριες των χωρισμενων μαμαδων... απο αυτη την εμπειρια λοιπον μπορω να πω οτι σε καθε χωρισμο φταινε και οι δυο, αλλος λιγοτερο αλλος περισσοτερο αλλα σιγουρα και οι δυο.

Πολλοι κανουν τα στραβα ματια σε ελλατωματα του συζυγου ειτε τυφλωμενοι απο τον ερωτα ειτε απο την αφελη αντιληψη οτι ο αλλος θα αλλαξει, θα βελτιωθει κλπ. Αλλα οχι οσο εξυπνος και ωριμος και να εισαι δεν πιστευω οτι γινεται να εισαι 100% σιγουρος για τον αλλον, να μην εχεις ΚΑΜΙΑ αμφιβολια... οι ανθρωποι εξελισονται, αλλαζουν οι επιθυμιες, οι στοχοι,τα γουστα, παραξενευουμε, ξυπνανε απωθυμενα κλπ. Δεν ξερεις ο ανθρωπος σου πως θα εξελιχθει σε 10 χρονια, ουτε πως θα αντιδρασει σε ολες τις περιστασεις, αρα παντα υπαρχει το ενδεχομενο να μην σου αρεσει και τελικα να μην αντεχετε ο ενας τον αλλον σε βαθος χρονου. Η πειρα λοιπον μου εμαθε να μην βαζω το χερι στη φωτια για κανεναν, εδω κολλαει και το μηδενα προ του τελους μακαριζε και λογαριαζει χωρις τον ξενοδοχο κλπ κλπ...

Οι χωρισμενοι δεν ειναι επιπολαιοι, ακαρδοι, βλακες... ενας επιτυχημενος γαμος κατα τη γνωμη μου ειναι προιον αγαπης, δουλειας, υπομονης, ανεκτικοτητας και τυχης. Συγχαρητηρια σε οσους τα καταφερνουν και μακαρι να ειναι παντα ετσι ευτυχισμενοι, ολοι αυτο ονειρευομαστε αλλωστε!

[χαρουλα#]

Goody , εχω ακριβως την ιδια αποψη.

Επισης , θελω να προσθεσω οτι ο χαρακτηρας του ανθρωπου διαμορφωνεται-σε μεγαλο βαθμο-απο τις εμπειριες του και φυσικα η διαμόρφωσή του σταματαει οταν ο ανθρωπος φτανει στο τελος της ζωης.

Μια επαγγελματικη αποτυχια , μια αρρωστια ή ενας θανατος καποιου κ.πλ. κ.λπ.

κ.λπ. , ισως αλλαξουν την οικογενειακη συμπεριφορα του/της συζυγου.

Ισως η συζυγος-μητερα ,απο το βαρυ καθημερινο προγραμμά της, γινει λιγοτερο ή περισσοτερο ανεκτικη σε καποια θεματα.

ΙΣΩΣ.

Κανεις μας δεν το ξερει , εκτος αν εχει το κληρονομικο χαρισμα.

 

Οι χωρισμενοι δεν ειναι βλακες.Υπαρχουν ομως και βλακες χωρισμενοι,κανεις δεν πιστευω να το αρνειται.Που χωρισαν , δηλαδη , για γελοιους λογους.

 

Nordor , για μενα δεν ειναι θεμα 2 μηνων ή 10 χρόνων , οπως προκυπτει απο τον παραπανω συλλογισμο μου.Εχει να κανει με τις εμπειριες , που δε σταματανε στα 10-20 χρονια.Γι' αυτο το λογο , ακους ζευγαρια να χωριζουν μετα απο 30 ευτυχισμενα χρονια γαμου.

Ακομη , πιστευω οτι ουτε για τον ιδιο μας τον εαυτο δεν πρεπει να ορκιζομαστε ποτε για κατι.Οτι θα το κανουμε ή δε θα το κανουμε.Ποσο μαλλον για καποιον αλλο.

 

Η ζωη(που ζουμε-μην παρεξηγηθω) ειναι μεγαλη...........καταλαβαινετε....!

[anthi-maria]

Καλημέρα σας,

Ας ξεκινήσουμε από το αυταπόδεικτο… ότι καμία γυναίκα δεν παντρεύεται για να χωρίσει (μιλάω μόνο για τις γυναίκες γιατί λόγω της φύσης μας μπορώ να καταλάβω πως σκεφτόμαστε)…έρχεται λοιπόν ο γάμος & μετά τα παιδιά…& εκεί που περιμένεις ότι ο σύντροφος θα σταθεί άξια στις περιστάσεις & θα μπορέσει να αντεπεξέλθει & ως σύζυγος & ως πατέρας, κάπου εκεί λοιπόν το γλυκό χαλάει…& χαλάει άσχημα…ιδίως όταν εσύ τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ & αισθάνεσαι σε ένα σπίτι πιο μόνη από μόνη…όταν χρειάζεσαι αγάπη & σεβασμό & εισπράττεις μόνο απαξίωση & μείωση… ψυχολογική ας πούμε που είναι & η πιο απάλευτη…& κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι στην κρισιμότερη απόφαση της ζωής σου επέλεξες λάθος…λάθος άνθρωπο να παντρευτείς λάθος άνθρωπο να κάνεις πατέρα…γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν…αναδιπλώνονται…από την εμπειρία μου σπάνια προς το καλύτερο…όταν οι ευθύνες αυξάνονται, όταν οι υποχρεώσεις σε θέλουν «εκεί» κάποιοι επιλέγουν να κοιτούν μόνο την πάρτη τους…& στην μέση μένουν τα παιδιά…& η γυναίκα-μαμά… που δεν ξέρει ποιον να πρωτο σώσει από αυτή την καθημερινότητα…τα παιδιά της; Τον εαυτό της; Τον γάμο της;

Μετά από 9 χρόνια μαζί με τον πρώην σύζυγο & δυο μικρά παιδιά σας λέω με το χέρι στην καρδιά ότι:

ΟΧΙ στον ψυχολογικό πόλεμο, ΟΧΙ στην απαξίωση, ΟΧΙ στην διαρκή μείωση, ΟΧΙ στον εξευτελισμό, ΟΧΙ στις βρισιές, ΟΧΙ στην ασυνεννοησία.

ΝΑΙ στην αγάπη, ΝΑΙ στον σεβασμό, ΝΑΙ στην κατανόηση, ΝΑΙ στην συμπόρευση, ΝΑΙ στον έρωτα.

ΝΑΙ σε παιδιά που μεγαλώνουν σε ήρεμα & αγαπημένα σπίτια…

Για όλες τις υπόλοιπες χωρισμένες μαμάδες με παιδιά καλή υπομονή & καλό κουράγιο… τα παιδιά μας, μας δείχνουν τον δρόμο!!

[ΝΙΑΡΑ]

ΝΑΙ σε παιδιά που μεγαλώνουν σε ήρεμα & αγαπημένα σπίτια…

 

Αυτή είναι η φράση κλειδί. Και ποιος θα πει ότι αυτα τα σπίτια είναι τα σπίτια των μη χωρισμένων μόνο; Ύπάρχουν χωρισμένοι που προσφέρουν στα παιδιά τους ηρεμία και αγάπη και παντρεμένοι που τοποθετούν καθημερινά τα παιδιά τους σε πεδία μάχης.

 

Επίσης επιτυχημένος γάμος θεωρείται ο γάμος που δεν έχει λήξει; Υπάρχουν ζευγάρια που έχουν έναν αποτυχημένο γάμο χωρίς να έχουν χωρίσσει. Επίσης μια φίλη μου λέει το εξής που μου φαινεται αστείο αλλά ταυτόχρονα και λογικό: είχαμε έναν πολύ πετυχημένο γάμο με τον πρώην άντρα μου..

[Mpempoulaki]

Καλημέρα σας,

Ας ξεκινήσουμε από το αυταπόδεικτο… ότι καμία γυναίκα δεν παντρεύεται για να χωρίσει (μιλάω μόνο για τις γυναίκες γιατί λόγω της φύσης μας μπορώ να καταλάβω πως σκεφτόμαστε)…έρχεται λοιπόν ο γάμος & μετά τα παιδιά…& εκεί που περιμένεις ότι ο σύντροφος θα σταθεί άξια στις περιστάσεις & θα μπορέσει να αντεπεξέλθει & ως σύζυγος & ως πατέρας, κάπου εκεί λοιπόν το γλυκό χαλάει…& χαλάει άσχημα…ιδίως όταν εσύ τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ & αισθάνεσαι σε ένα σπίτι πιο μόνη από μόνη…όταν χρειάζεσαι αγάπη & σεβασμό & εισπράττεις μόνο απαξίωση & μείωση… ψυχολογική ας πούμε που είναι & η πιο απάλευτη…& κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι στην κρισιμότερη απόφαση της ζωής σου επέλεξες λάθος…λάθος άνθρωπο να παντρευτείς λάθος άνθρωπο να κάνεις πατέρα…γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν…αναδιπλώνονται…από την εμπειρία μου σπάνια προς το καλύτερο…όταν οι ευθύνες αυξάνονται, όταν οι υποχρεώσεις σε θέλουν «εκεί» κάποιοι επιλέγουν να κοιτούν μόνο την πάρτη τους…& στην μέση μένουν τα παιδιά…& η γυναίκα-μαμά… που δεν ξέρει ποιον να πρωτο σώσει από αυτή την καθημερινότητα…τα παιδιά της; Τον εαυτό της; Τον γάμο της;

Μετά από 9 χρόνια μαζί με τον πρώην σύζυγο & δυο μικρά παιδιά σας λέω με το χέρι στην καρδιά ότι:

ΟΧΙ στον ψυχολογικό πόλεμο, ΟΧΙ στην απαξίωση, ΟΧΙ στην διαρκή μείωση, ΟΧΙ στον εξευτελισμό, ΟΧΙ στις βρισιές, ΟΧΙ στην ασυνεννοησία.

ΝΑΙ στην αγάπη, ΝΑΙ στον σεβασμό, ΝΑΙ στην κατανόηση, ΝΑΙ στην συμπόρευση, ΝΑΙ στον έρωτα.

ΝΑΙ σε παιδιά που μεγαλώνουν σε ήρεμα & αγαπημένα σπίτια…

Για όλες τις υπόλοιπες χωρισμένες μαμάδες με παιδιά καλή υπομονή & καλό κουράγιο… τα παιδιά μας, μας δείχνουν τον δρόμο!!

 

Χρειάζομαι τις συμβουλές σου.....