Εμπειριες απο χωρισμενες μαμαδες

[νεφελη]

Θα ηθελα να ρτωτησω τις χωρισμενες μαμαδες για το πως αισθανονται. Δηλαδη θεωρουν οτι εκεναν καλα που εφυγαν απο το γαμο? Νομιζουν οτι θα πρεπει παση θυσια να προσπαθεις να σωσεις το γαμο σου αν υπαρχει κ παιδι στη μεση?

Αντιμετωπιζουμε εδω κ χρονια προβλημα στην οικογενεια με το γαμο της αδερφης μου κ επειδη βλεπω οτι δεν παει πια αποφασισα να δρασω.. Απο την αρχη φαινοταν οτι θα στραβωσει.. Ηταν νεοι, εμεινε εγκυος κ παντρευτηκαν. Απο την αρχη ξεκινησαν τα προβληματα με τους γονεις του κ γενικα 7 χρονια τωρα για να μη σας κουραζω η ιδια κατασταση, που ολο κ χειροτερευει μαλλον. Η αδερφη μου σκεφτεται το παιδι, ειναι κ λιγο ευκολη στο να τη τουμπαρει ο αλλος.. Οχι, εκεινος δεν πινει, δεν ξενυχταει, αλλα αδιαφορει για τα παντα, της ασκει συνεχεια ψυχολογικη βια, την προσβαλλει, στο σπιτι ειναι απλα επισκεπτης. Εξω βεβαια προσεχει πολυ την εικονα του, αλλα οταν κλεινει η πορτα... Η αδερφη μου ειναι νεα κοπελα κ εχει μαραζωσει τελειως..

Εγω ειμαι υπερ του διαζυγιου κ αν ημουν εγω στη θεση της θα το ειχα κανει προ πολλου, αλλα επειδη δε θελω να της πω κατι που μετα θα υποστει εκεινη της συνεπειες βασισμενη μονο στις δικες μου αποωεις, θα ηθελα να ακουσω κ τις δικες σας εμπειριες κ αποψεις...

[DALIA]

καταρχήν εκείνη τη θέλει....? εγώ είμαι υπέρ στο να δίνουμε ευκαιρίες αλλά αν η κατάσταση ξαναεπαναληφθεί τότε τελος...

[νεφελη]

Εχω μιλησει κ με την ιδια. Το εχει παρει αποφαση οτι πλεον ο γαμος της ειναι νεκρος κ δεν υπαρχει επιστροφη. Το μονο που σκεφτεται ειναι το παιδι. Κ φοβαται βεβαια κ το τι θα κανει στο μελλον μονη της.

Γιαυτο θα ηθελα να ξερω απο κοπελες που το εχουν κανει οταν πια περασε η πρωτη μπορα κ κανουν απολογισμο τι εχουν να πουν.. Ειναι κατι που το μετανιωσαν? Εχω ακουσει απο καποιους οτι δεν επρεπε τελικα κ αστω ακομα κ σαν επισκεπτης κατι προσφερει... Αλλες παλι εχουν καταφερει κ φτιαξαν παλι τη ζωη τους..

Αλλα επειδη δεν εχουμε κ καποιον δικο μας να ξερω απο πρωτο χερι θα ηθελα να ξερω.. Εξαλλου πολλες φορες οταν υπαρχει ανωνυμια νιωθουμε πιο ανετα να πουμε κ την αληθεια..

[DALIA]

H πρώτη μου ξαδέρφη που ήμαστε και πολύ δεμένες χώρισε πρόσφατα μετά από 15 χρόνια γάμου με 3 παιδιά και χωρίς

την υποστήριξη των γονιών της ( επαρχία τι θα πει ο κόσμος τλπ ) δεν το έχει μετανιώσει ούτε μία στιγμή….

Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά ναι μεν παρουσιάζουν περίεργες συμπεριφορές αλλά πριν το οριστικό τέλος τους παρακαλούσαν να χωρίσουν

[maria]

Εφόσον μπορείς να στηρίξεις την αδερφή σου, συναισθηματικά ή και προσφέροντας κάποια βοήθεια ποιο πολύ στον χρόνο της, δώσε της να καταλάβει ότι μπορεί σε κάθε περίπτωση (είτε αποφασίσει να χωρίσει είτε όχι) να στηριχτεί πάνω σου ΕΦΟΣΟΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να προσφέρεις βοήθεια.

 

Από εκεί και πέρα άσε την να πάρει αυτή την απόφαση ΜΟΝΗ της, χωρίς συμβουλές. Καλά κάνει και σκέφτεται το παιδί της, τον εαυτό της και την οικογένεια της γενικότερα, όμως αυτές οι αποφάσεις είναι πολύ σοβαρες (ειδικά τώρα που αποφασίζει και για το παιδί της) και θεωρώ ότι δεν πρεπει να επηρρεάζονται από τρίτα άτομα όσο κοντινά και να είναι.

 

Σε κάποιες περιπτώσεις σώζεται (με δυσκολία), σε κάποιες όχι...

 

 

Πάντως, από προσωπική πειρα (δεν είμαι χωρισμενη) αυτό που έχω συ,βουλέψω είναι στο ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ...Ό,τι την ενοχλεί, να ΤΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ στα ισια...Δεν είναι καθόλου εύκολο ειδικα εαν αυτός έχει συνηθίσει μια διαφορετική κατάσταση αλλά το καλύτερο που έχει να κάνει σε αυτή την περίπτωση, αυτά που έχει συζητήσει με σένα, όσο σκληρα και να είναι να τα συζητήσει με τον άντρα της πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση.

[Nektaria]

Βρισκόμουν κι εγώ στην ίδια θέση με την αδερφή σου...ένας γάμος όπου η απαξίωση και η άσκηση ψυχολογικής βίας ήταν προνόμιο του τέως...κάποτε ήμουν δυναμική και αυτόνομη, όμως κατάφερε να με κάνει υποχείριό του...και φυσικά, όπως σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις, στους απ' έξω ήταν κύριος και το λεγόμενο καλό παιδί...έφτασα, μετά από 8 χρόνια γάμου να τα βροντήξω όλα και να φύγω...όχι βέβαια ξαφνικά...έριξα την βόμβα με φόβο ψυχής και για 7 μήνες ανεχόμουν μία εντελώς ψυχοφθόρα και εκφοβιστικη κατάσταση, περιμένοντας να δω έστω κι ένα μικρό σημάδι μεταμέλειας...περίμενα να δω ότι κάτι νιώθει για μένα, αλλά το μόνο που έβλεπα ήταν μεγαλύτερη απαξίωση...όταν τελικά είδε το μισθωτήριο συμβόλαιο του νέου σπιτιού, έβγαλε απίστευτο φαρμάκι...μου χρέωσε εξωσυζυγική σχέση (γιατί κατ'αυτόν, μόνο με την παρότρυνση κάποιου τρίτου θα τον άφηνα και θα έφευγα) την οποία και μετέφερε και σε όλους τους φίλους, γνωστούς, συγγενείς και κουμπάρους...το να σπηλώσεις την τιμή μίας γυναίκας, τελικά φάνηκε απίστευτα εύκολο..τις τελευταίες ημέρες που μάζευα τα πράγματά μου, θεωρώ ότι ήταν οι χειρότερες της ζωής μου...κάποια στιγμή ήθελα να βάλω τέρμα στην ζωή μου από την πίεση που ένιωθα...και αναγκαζόμουν να καταπίνω τον πόνο μου μετά τις 8 το πρωί που ξυπνούσαν τα δύο μικρά παιδιά μου..σε αυτά φυσικά, έπαιζε τον τέλειο πατέρα...την ημέρα που έφευγα με τα τελευταία πράγματα, όλη η γειτονιά είχε βγει έξω και με γιουχάϊζε πετώντας μου τσιγάρα...το τί έχει φτάσει στ'αυτιά μου ότι λέγεται για μένα αυτούς τους 5 μήνες που έχω φύγει, με κάνει πολλές φορές να λυγίζω...γιατί με στεναχωρεί ιδιαίτερα που άτομα με τα οποία είχα απίστευτα καλή σχέση, ενστερνίστηκαν τις συκοφαντίες του τέως, γιατί όπως είπαμε και πιο πάνω, για όλους ήταν το πολύ καλό παιδί κι εγώ η ανισόρροπη που τον αφήνω και φεύγω για κάποιον άλλο...

Η ψυχολογία μου αυτούς τους μήνες, ανεβοκατεβαίνει διαρκώς...όχι, δεν μετάνιωσα, γιατί ξέρω καλά ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν...όμως χρειάζεται πολύ προσωπική εσωτερική διεργασία και απίστευτη υποστήριξη από δικούς σου ανθρώπους που σ'εκτιμούν και σ'άγαπούν...πρέπει να υπάρχει πάντοτε κάποιος καλός ακροατής δίπλα σου για να ακούει τον πόνο σου, ν'ανέχεται τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματά σου και να σου δίνει κουράγιο ότι όλα θα πάνε από το καλό στο καλύτερο...γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα..ή συμβιβάζεσαι με το άσχημο, ή ξεκινάς ν'ανέβεις τον γολγοθά σου μέχρι να φτάσεις στην ηλιόφωτη κορυφή...

[elachl]

αχ μωρε νεκταρια στενοχωρεθηκα τωρα!εσυ δουλευεις?τα βγαζεις περα με τα παιδια?εκεινος βοηθαει οικονομικα?και πως βγαινουν αυτα τα συμπερασματα αν δεν σε εχουν δει ποτε με κανεναν αλλον πως τολμανε και λενε αυτα τα πραγματα αφου δεν δινεις δικαιωματα?τι ανθρωποι υπαρχουν!και παντα φταιει η γυναικα για ολα!κριματην κρητικη λεβεντια.να υποθεσω απο κρητη κιαυτος?ευχομαι να σου πανε ολα καλα!ρωταω απο ενδιαφερον μην με παρεξηγεις!

[νεφελη]

Σε καταλαβαινω.. Παντως μπραβο σου που βρηκες τη δυναμη να σταθεις στα ποδια σου.. Ετσι κ ο γαμπρος μου, οταν ειναι στο κοσμο το παιζει καλος οικογενειαρχης, που λατρευει το παιδι του κ δουλευει ολη μερα γαι να μη τους λειψει τιποτα.. Κ βεβαια η μονη ωρα που παιζει με την μικρη ειναι οταν ειναι μπροστα αλλοι. Να φανταστεις οσο ηταν μωρο κ η αδερφη μου δε δουλευε ακομα δεν εδινε λεφτα ουτε για γαλα στο μωρο. Ο μπαμπας μου τα πληρωνε ολα. Κ αν ξερεις τι συμβαινει απο μεσα κ τον βλεπεις εξω να δινει την εικονα του καλου παιδιου σου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι!!!!!

[Nektaria]

καλή μου elachl...από την στιγμή που..."μου βγήκε το όνομα" ακόμα και με τον αδερφό μου που λέει ο λόγος να κυκλοφορήσω, είναι γκόμενός μου...ευτυχώς δουλεύω κι εγώ, αλλά ανήκω στην συνομοταξία της γενιάς των 700?...οικονομικά αν βοηθάει?? με μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά του δικηγόρου μου, κατάφερα να του αποσπάσω με τα χίλια ζόρια 400? μηνιαίως, με ενοίκιο πλέον 450? (για ένα σπίτι με 2 υπνοδωμάτια αναγκαστικά), χώρια τα κοινόχρηστα, τα ρεύματα, τα νερά, το κινητό τηλέφωνο και τα έξοδα παιδικών σταθμών, τροφής και άλλων αναγκών των παιδιών...για προσωπικά έξοδα, ούτε λόγος...και ο κύριος είναι δημόσιος υπάλληλος, με δικό του σπίτι, με 2 γκαρσονιέρες επί ενοικίαση και με περιουσία στο χωριό. Φυσικά, μόνο ο μισθός του είναι αυταπόδεικτος, γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι στο όνομα του πατέρα του και της μητέρας του...(έχουν γνώσην οι φύλακες, που λέει και ο λαός)...

Εντομεταξύ, από την στιγμή που έφυγα από το σπίτι, τα έξοδα έχουν εκτιναχθεί στα ύψη...όλα χαλάνε (στο αυτοκίνητο ειδικά που μου παραχώρησε σαν μεγάλη καρδιά που είναι)και τα ιατρικά έξοδα είναι τεράστια, λες και μ'έχουν καταραστεί να τα φάω στους γιατρούς...και αυτός, πήρε καινούργιο αυτοκίνητο, χώρια αυτό που είχε ήδη και φυσικά κάνει την ζωή του (δικαίωμά του φυσικά, δεν είπα να μονάσει κιόλας)...δηλαδή του έκανα και την καλή που έφυγα...τα παιδιά τα βλέπει μόλις 3 ώρες δύο ημέρες μεσοβδόμαδα και κάθε Σάββατο από τις 11 το πρωί μέχρι τς εννιά το βράδυ...το περασμένο Σάββατο δε, τον έπερνα τηλέφωνο από τις 10 που δεν μου έφερε τα παιδιά μεχρι τις 11 και το τηλέφωνο κλειστό...το σταθερό δεν το σήκωνε και η πίεσή μου έφτασε στο 300...τελικά, κατά τις 11 και κάτι μου τα φέρνει, αυτός τύφλα στο μεθύσι και όταν του είπα "καλά τί συμβαίνει με το κινητό?" μου λέει "τελείωσε η μπαταρία" του λέω "και καλά, πού ήσουν και δεν μπορούσες να πάρεις ένα τηλέφωνο?" και μου λέει επιδεικτικά "όπου θέλω"...δεν ήθελα να δώσω συνέχεια, γιατί όταν μία φορά τόλμησα να το κάνω στο παρελθόν, με στόλισε με όλα τα κοσμητικά επίθετα που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους, με χειρότερα ότι έφυγα και ξεβρώμεσε, αυτός με είχε κυρία κι εγώ θέλησα να γίνω π...άνα και άλλα πολλά που πονέσανε πολύ...δεν θέλω λοιπόν να τον προκαλώ, αν και ξέρω καλά την δύναμη που έχω νομικά πλέον, αλλά επειδή τα παιδιά του έχουν αδυναμία, δεν θέλω να τους τον στερίσω...κι όμως, όσο τρελλό κι αν ακούγεται, υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να ήταν διαφορετικές οι καταστάσεις και να ήμασταν όλοι μαζί μία όμορφ οικογένεια...όμως γρήγορα, σκεπτόμενη όλα αυτά που μου έχει προκαλέσει, καταλήγω ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο...

[elachl]

συγνωμη οδηγαει αυτοκινητο ακι εχει τα παιδια μεσα και ειναι μεθυσμενος?αισχος.καλυτερα να το αναφερεις αυτο καπου.δεν ξερω που αλλα μην το αφησεις ετσι.οσο για το ονομα και εδω στη μυτιληνη καπως ετσι ειναι αλλα η καμηλα δεν βλεπει την καμπουρα της αλλα ολα τα υπολοιπα.ειναι αξιολυπητοι αυτοι που κατηγορουνε αδικα!

[Nektaria]

περιμένω απλά να δικαιωθώ ηθικά με το πέρασμα του χρόνου...είναι το μόνο που είμαι σε θέση να κάνω...όσο για το θέμα της...μέθης...μίλησα με τον δικηγορο μου, ο οποίος μου είπε ότι αν επαναληφθεί κάτι παρόμοιο, μπορώ να προβώ σε άλλα μέσα..ελπίζω να μην επαναληφθεί...του δίνω βλέπεις και ελαφρυντικά η ηλίθια...(μια ζωή εγώ κάτω από τους υπόλοιπους)...είναι ο παρατημένος..αισθάνεται αδικημένος και του βγαίνει άσχημα αυτό...κρίμα όμως...θα μπορούσε να μ'έχει κρατήσει κοντά του, αλλά όπως φαίνεται από την έκβαση της ιστορίας, δεν ήταν μέλημά του αυτό...αυτό που εύχομαι τώρα πια είναι να είμαι εγώ και κατ'επέκταση τα αγγελούδια μου καλά...και πιστεύω ότι αν γελάς στην ζωή, σου γελάει και αυτή...!!

[fenaki]

καλή μου elachl...από την στιγμή που..."μου βγήκε το όνομα" ακόμα και με τον αδερφό μου που λέει ο λόγος να κυκλοφορήσω, είναι γκόμενός μου...ευτυχώς δουλεύω κι εγώ, αλλά ανήκω στην συνομοταξία της γενιάς των 700?...οικονομικά αν βοηθάει?? με μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά του δικηγόρου μου, κατάφερα να του αποσπάσω με τα χίλια ζόρια 400? μηνιαίως, με ενοίκιο πλέον 450? (για ένα σπίτι με 2 υπνοδωμάτια αναγκαστικά), χώρια τα κοινόχρηστα, τα ρεύματα, τα νερά, το κινητό τηλέφωνο και τα έξοδα παιδικών σταθμών, τροφής και άλλων αναγκών των παιδιών...για προσωπικά έξοδα, ούτε λόγος...και ο κύριος είναι δημόσιος υπάλληλος, με δικό του σπίτι, με 2 γκαρσονιέρες επί ενοικίαση και με περιουσία στο χωριό. Φυσικά, μόνο ο μισθός του είναι αυταπόδεικτος, γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι στο όνομα του πατέρα του και της μητέρας του...(έχουν γνώσην οι φύλακες, που λέει και ο λαός)...

Εντομεταξύ, από την στιγμή που έφυγα από το σπίτι, τα έξοδα έχουν εκτιναχθεί στα ύψη...όλα χαλάνε (στο αυτοκίνητο ειδικά που μου παραχώρησε σαν μεγάλη καρδιά που είναι)και τα ιατρικά έξοδα είναι τεράστια, λες και μ'έχουν καταραστεί να τα φάω στους γιατρούς...και αυτός, πήρε καινούργιο αυτοκίνητο, χώρια αυτό που είχε ήδη και φυσικά κάνει την ζωή του (δικαίωμά του φυσικά, δεν είπα να μονάσει κιόλας)...δηλαδή του έκανα και την καλή που έφυγα...τα παιδιά τα βλέπει μόλις 3 ώρες δύο ημέρες μεσοβδόμαδα και κάθε Σάββατο από τις 11 το πρωί μέχρι τς εννιά το βράδυ...το περασμένο Σάββατο δε, τον έπερνα τηλέφωνο από τις 10 που δεν μου έφερε τα παιδιά μεχρι τις 11 και το τηλέφωνο κλειστό...το σταθερό δεν το σήκωνε και η πίεσή μου έφτασε στο 300...τελικά, κατά τις 11 και κάτι μου τα φέρνει, αυτός τύφλα στο μεθύσι και όταν του είπα "καλά τί συμβαίνει με το κινητό?" μου λέει "τελείωσε η μπαταρία" του λέω "και καλά, πού ήσουν και δεν μπορούσες να πάρεις ένα τηλέφωνο?" και μου λέει επιδεικτικά "όπου θέλω"...δεν ήθελα να δώσω συνέχεια, γιατί όταν μία φορά τόλμησα να το κάνω στο παρελθόν, με στόλισε με όλα τα κοσμητικά επίθετα που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους, με χειρότερα ότι έφυγα και ξεβρώμεσε, αυτός με είχε κυρία κι εγώ θέλησα να γίνω π...άνα και άλλα πολλά που πονέσανε πολύ...δεν θέλω λοιπόν να τον προκαλώ, αν και ξέρω καλά την δύναμη που έχω νομικά πλέον, αλλά επειδή τα παιδιά του έχουν αδυναμία, δεν θέλω να τους τον στερίσω...κι όμως, όσο τρελλό κι αν ακούγεται, υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να ήταν διαφορετικές οι καταστάσεις και να ήμασταν όλοι μαζί μία όμορφ οικογένεια...όμως γρήγορα, σκεπτόμενη όλα αυτά που μου έχει προκαλέσει, καταλήγω ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο...

 

δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι καλη μου....ότι δίνεις παίρνεις....και γενικά να ξέρεις πως ότι κακό κάνεις το λαμβάνεις εις διπλουν.....γι αυτον έχει ο καιρός γυρίσματα......

επίσης όσο για την γειτονια και τους φίλους ο κοσμος είναι τόσο μικρός που δεν χρειάζεται να στεναχωριεσαι όλα θα αποκαληφθουν

[fenaki]

ασχετο.....μιας και μιλάμε για αυτο....έχω και εγω μια φίλη....με την οποία κάποιες φορές έχουμε μαλώσει για τα προσωπικά της και αυτο γίνεται γιατι αρνούμε να πάρω θέση στις αποφάσεις της και όταν τα παιρνω στο κρανιο με το να μην κάνει τίποτα....φατιω κιόλας οπότε αυτο που θα ήθελα να ρωτησω επειδή θέλω να την βοηθήσω....σχετικα με τα παιδια τι γίνεται?

για να καταλάβεις αυτός της λέει πως αν χωρίσουν να του αφήσει το παιδι και αυτη ας κάνει ότι θέλει....της έχω πει να πάει να ρωτήσει δικηγόρο....αλλά έχω την εντύπωση πως το παιδί πάει με τη μάνα....

α....κάπου σε μια εκπομπή ειχα ακούσει για κάποια δικόγραφα τα λένε καπώς έτσι που αν υπάρχει κάποιο θέμα βίας ή μοιχείας το κάνεις απο πριν και όταν χωρίζεις υπάρχει σαν στοιχειο κατι τέτοιο

[fenaki]

γενικα το κολλημα της ειναι το παιδι και το καταλαβαίνω απόλυτα....αλλά πρεπει να βρει τον αυτοσεβασμό της...προβλήματα έχουμε όλοι....και κάνουμε τις ανάλογες υποχωρίσεις

[fenaki]

Σε καταλαβαινω.. Παντως μπραβο σου που βρηκες τη δυναμη να σταθεις στα ποδια σου.. Ετσι κ ο γαμπρος μου, οταν ειναι στο κοσμο το παιζει καλος οικογενειαρχης, που λατρευει το παιδι του κ δουλευει ολη μερα γαι να μη τους λειψει τιποτα.. Κ βεβαια η μονη ωρα που παιζει με την μικρη ειναι οταν ειναι μπροστα αλλοι. Να φανταστεις οσο ηταν μωρο κ η αδερφη μου δε δουλευε ακομα δεν εδινε λεφτα ουτε για γαλα στο μωρο. Ο μπαμπας μου τα πληρωνε ολα. Κ αν ξερεις τι συμβαινει απο μεσα κ τον βλεπεις εξω να δινει την εικονα του καλου παιδιου σου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι!!!!!

 

Νεφέλη αυτό που εγω θα έλεγα και το λέω και στην φίλη μου είναι να ορθώσει λίγο το ανάστημα της δηλαδη αν του δείξει ότι δεν τον έχει και πολυ ανάγκη.....και πως εκείνος έχει ανάγκη εκεινη....ας πάρει το παιδι να πάει στους γονείς σας για μερικές μερες....να κατλάβει οτι δεν την έχει σίγουρη....και ειναι πολυ πιθανό να τρώει μουρμουρα αυτός απο την μάνα του και τον πατερα του και να ξεσπάει πάνω στην αδερφή σου....μπορεί όντως την αδερφή σου να την αγαπάει αλλα να μην τον ΑΦΗΝΟΥΝ να το δείξει.

Επίσης πριν χωρίσει καλό θα ήταν να την συμβουλέψει ένας ειδικός πρώτα...να δοκιμάσει κάποια πράγματα....μπορεί και οι 2 να φταίνε....επειδη είναι αδερφή σου να βλέπεις μόνο την μια πλευρα...

[νεφελη]

Καταρχας σαφως κ φταιει κ εκεινη που εχει αφησει τα πραγματα να ξεφυγουν απο το χερι της κ πια εχει μετατραπει σε ενα αβουλο ον, που απλα τον αφηνει να κανει οτι θελει κ εκεινη ακολουθει.

οσο για το να φυγει απο το σπιτι, το σπιτι ειναι δικο της κ η οικοδομη ειναι οικογενειακη μας, οποτε που να παει. Εκεινος εχει φυγει κανα δυο φορες;, αλλα βεβαια παντα γυρναει γιατι δεν ειναι χαζος να φυγει.. Κ βεβαια φταιμε κ ολοι μας που απο την αρχη καναμε τα κοροιδα κ τον αφηναμε να κανει οτι θελει για να μη δημιουργουμε προβλημα. Κ που επισης του διναν οι γονεις μου τα παντα, με αποτελεσμα να τα θεωρει ολα δεδομενα.

Κ στο κατω κατω αυτο που εγω λεω ειναι αν κοτζαμ αντρας με δικη του οικογενεια ειναι υποχειριο του μπαμπα του (απο τους πιο κακιασμενους ανθρωπους που ξερω) τοτε αστα να πανε...

[fenaki]

Καταρχας σαφως κ φταιει κ εκεινη που εχει αφησει τα πραγματα να ξεφυγουν απο το χερι της κ πια εχει μετατραπει σε ενα αβουλο ον, που απλα τον αφηνει να κανει οτι θελει κ εκεινη ακολουθει.

οσο για το να φυγει απο το σπιτι, το σπιτι ειναι δικο της κ η οικοδομη ειναι οικογενειακη μας, οποτε που να παει. Εκεινος εχει φυγει κανα δυο φορες;, αλλα βεβαια παντα γυρναει γιατι δεν ειναι χαζος να φυγει.. Κ βεβαια φταιμε κ ολοι μας που απο την αρχη καναμε τα κοροιδα κ τον αφηναμε να κανει οτι θελει για να μη δημιουργουμε προβλημα. Κ που επισης του διναν οι γονεις μου τα παντα, με αποτελεσμα να τα θεωρει ολα δεδομενα.

Κ στο κατω κατω αυτο που εγω λεω ειναι αν κοτζαμ αντρας με δικη του οικογενεια ειναι υποχειριο του μπαμπα του (απο τους πιο κακιασμενους ανθρωπους που ξερω) τοτε αστα να πανε...

 

κοίτα πρωτα πρωτα αφου γυρνάει μονος του άρα σημαίνει πως τον πέρνει και τα κάνει....δωσε της εσυ θάρρος που είσαι πιο δυναμική να ξυπνήσει λιγάκι....απλά βοήθα την να πάρει θάρρος χωρίς πίεση όμως γιατι θα καταφερεις το αντιθετο....θα καταρευσει χειρότερα...επίσης γνωμη μου ειναι οι οικογένειες να μην ανακατευονται...ειπες ότι κάνατε τα κορόιδα δηλαδη τι θα του λέγατε?πως τον ταιζετε πχ και να κάνει το κουμάντο του? αν και καλυτερα ειναι να πάει η αδερφη σου σε ένα ψυχολόγο να την βοηθησει να βρει τον εαυτό της και πιστευω πως στο τέλος αυτός θα ληγίσει

[Nektaria]

Καταρχάς...καλημέρα σας...

απάντηση προς fenaki...αυτό με το να φύγει αλλά ν'αφήσει το παιδί μαζί του, κάπου το έχω ξανακούσει - τα ίδια έλεγε και ο δικός μου, παρολο που ούτε να ξεσκατήσει μπορεί, ουτε να τα κάνει μπάνιο, ούτε που τ'άκουγε ποτέ το βράδυ που έκλεγαν από τον πυρετό όταν ήταν άρρωστα...και καλά ασκεί πίεση έτσι...μην μασάει...οι άντρες δεν είναι μαμάδες..το πιο πιθανό είναι αν κρατήσει αυτός το παιδί, να το παρκάρει κάπου και να το παίζει και καλός γονιός...

απάντηση προς νεφέλη...και αυτό με το γιο του μπαμπά, κάπου το έχω ξαναματακούσει (καλέ..? με καρμπόν γεννήθηκαν αυτοί..? μάλλον συμβαίνει κατά κόρον...)..όταν ο άντρας δεν έχει το μυαλό να καταλάβει ότι από την στιγμή που παντρεύεται και κάνει παιδί, αυτά τα δύο άτομα είναι η οικογένειά του και οι άλλοι είναι απλά οι συγγενείς του, τότε δεν πρόκειται να γίνει ποτέ...γιατί αν έχει αυτό στο μυαλό του, τότε δεν επιτρέπει σε κανέναν τρίτο να παρεμβαίνει στα ενδοοικογενειακά του..εδώ παιδάκι μου εμένα ήρθε ο πατέρας του μέσα στο σπίτι μας και μπροστά του έκανε σκουπίδι εμένα και την οικογένειά μου...μέσα σε όλα τα αισχρά που είπε, το χειρότερο όλων ήταν ότι ο πατέρας μου απλά μ'έσπειρε χωρίς να μου προσφέρει τίποτε παραπάνω, ενώ αυτος έδωσε και σπίτι και περιουσία...δηλαδή εννοούσε ότι με το να φτιάξει ένα σπίτι για τον γιο του και επειδή εγώ έτυχε να τον παντρευτώ, μ'έκανε άνθρωπο...και φυσικά ο τέως μπροστά σε όλη την φάση , ν'ακούει τον πατέρα του να με αδειάζει κυριολεκτικά και να μην λέει απολύτως τίποτα..άσε δηλαδή που όταν εγώ αποστασιοποιήθηκα εντελώς από αυτούς (έκοψα διαπροσωπικές σχέσεις και επισκέψεις δηλ), η αντίδρασή του ήταν τόσο αλλοπρόσαλη, που άρχισα να πιστεύω ότι μάλλον τον φαντάστηκα να κάθεται στην διπλανή καρέκλα όταν γινόταν το σκηνικό...και τώρα που έφυγα, κάποια στιγμή που "μιλούσαμε" στο τηλ (το εβαλα σε εισαγωγικά, γιατί μόνο πολιτισμένος διάλογος δεν ήταν αυτός), με κατηγόρησε ότι βάζ άτομα να παίρνουν τηλ στους γονείς του και ν'απειλούν ότι θα κάνω κακό στο παιδί τους και όπως κατά γράμμα μου είπε, ο καημένος ο πατέρας μου κοντεύει να πεθάνει...τί λες ρε τσόγλανε...!! όταν εγώ ήμουν έγυος στο δεύτερο παιδί μας και ήρθε και με ξέχεσε με τα χειρότερα λόγια, τότε έπρεπε να του έρθει το εγκεφαλικό...

αφήστε τα βρε κορίτσια...τα θυμήθηκα και συγχήστηκα..!!!

[βαλι]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Εγω πιστευω οτι παντα στον ανθρωπο μας που διαλεξαμε καποτε να παντρεφτουμε πρεπει να δωσουμε μια ευκαρια και οταν βλεπουμε οτι μετα απο αυτο τιποτα δεν αλλαζει τοτε πιστευω το διαζυγιο ειναι το επομενω βημα

παντος ποτε ενα διαζυγιο δεν ειναι και οτι καλυτερο αν σκεφτομαστε οτι θα ηρεμησουμε, τοτε ξεκοιναει ενασ αλλος γοργοθας που θελει το χρονο του

οσο για τα παιδια ουτε η μια ουτε η αλλη λυση ειναι το καλυτερο

Με λιγα λογια για μενα τι θεμα ειναι να προσπαθεις να κανεισ κατι το καλυτερο να φταξεις αυτο που εχεις, ισοσ οχι τοσο για σενα αλα για το παιδι σου

υπαρχουν και συμβουλει γαμου

θελει απο παντου προσπαθεια

[νεφελη]

Αχ, βρε Νεκταρια τα ιδια ακριβως επαθε κ η αδερφη μου.. Μολις ειχε γεννησει κ ηρθαν οι δικοι του μια μερα κ δε φανταζεσαι τι ειπαν κ σε αυτην κ στους γονεις μου επειδη απλα η αδερφη μου αρνηθηκε να παρει μια σακουλα με πεντε πορτοκαλια που της στειλαν.. Σκεψου, η αδερφη μου μολις τελειωσε το πανεπιστημιο με μωρο, ο αλλος φανταρος, τα εξοδα να τρεχουν φυσικα κ εκεινοι αφασια... Καμια σακουλα με ποροκαλακια κ μια καρεκλα σκηνοθετη καθε μηνα για να συμπληρωσουν το σετ σε κανα χρονο.. Κ χαρτζιλικι του γαμπρου ακομα ο μπαμπας μου το εδινε. Κ ειχαν κ τα μουτρα να ερθουν να ζητησουν κ το λογο οτι δεν τους σεβομαστε..

Ουτε να τα θυμαμαι δε θελω...Μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι...

[elachl]

καλα δεν το εχετε καταλαβει ακομα οτι το μεγαλυτερο θρασσος το εχουν αυτοι που δεν κανανε τιποτα στη ζωη τους?και ζητανε και τα ρεστα?.....ΒΛΕΠΕ ΠΕΘΕΡΟς ΜΟΥ

[Nektaria]

Αγαπητή Βάλι...η διαρκεια μίας σχέσης και δη ενός γάμου με παιδιά, είναι απόρροια μίας εκτεταμένης προσπάθειας....όλοι οι γάμοι, ξεκινούν πάντα με τις καλύτερες των προϋποθέσεων..θέλω να πιστεύω ότι κανείς δεν παντρεύεται για να χωρίσει...άλλον άνθρωπο όμως παντρεύεσαι και άλλος άνθρωπος γίνεται στην συνέχεια...αυτό ισχύει και για τους δύο, γιατί πολύ απλά, χρόνο με τον χρόνο, αλλάζουν τα δεδομένα του καθένα μας...άλλα είναι τα ζητούμενά μας στα 20, άλλα στα 25 και άλλα μετά από κάποια χρόνια γάμου ο οποίος έχει εμπλουτιστεί και με παιδιά...όλα όμως είναι βατά όταν υπάρχει κατανόηση και επικοινωνία...και στα νεύρα λέω ναι, και στην ψυχολογική κούραση πάλι ναι λέω, όμως αν αγαπάς βαθιά τον άλλο και θέλεις το καλύτερο γι'αυτόν, προσπαθείς να κάνεις πέρα τον εγωϊσμό σου και να τον αφουγκραστείς...

Αν ας πούμε στην δική μου περίπτωση καθόταν ο δικός μου και μου έλεγε.."βρε αγάπη μου, κάνε μία υποχώρηση με τους γονείς μου για μένα..." θα το σκεφτόμουν ειλικρινά θετικά, αλλά πολύ θετικά λέμε...όχι όμως με τον τσαμπουκά να προσπαθεί να ισοπεδώσει τα συναισθήματά μου και την αξιοπρέπειά μου που μου την σμπαράλιασε ο πατέρας του, με τον τσαμπουκά...γιατί παιδιά, στον γάμο μου ο τσαμπουκάς ήταν υπέρμετρος...εγώ ήμουν άνθρωπος πολύ ευαίσθητος, ευσυγκίνητος και δοτικός και πάντα αυτά τα χαρακτηριστικά μου τα χλεύαζε και τα γελειοποιούσε...το να κάθομαι όμως να σκέφτομαι αν ήταν έτσι ή αν ήταν αλλιώς, ούτε καλό μου κάνει, ούτε με αφήνει να εξελιχθώ...με πληγώνει όσο τίποτα η διάλυση της οικογένειάς μου, ακόμα και αν ήταν δική μου απόφαση, γιατί θα πρέπει να την στηρίξω και περισσότερο στα παιδιά μου όταν κάποια στιγμή θα με ρωτήσουν για το τί ακριβώς συνέβει...

όσο για τον σύμβουλο γάμου, ακόμα και αυτό το χλεύαζε...κατ'αυτόν δεν είναι δυνατόν να ένας ξένος να μπορέσει να του λύσει τα προβλήματα όταν σε αντιδιαστολή, ρωτούσε αδερφές και γονείς για ζητήματα που αφορούσαν αποκλειστικά την οικογένειά μας...

είναι απλά λυπηρό...!!

[Nektaria]

αγαπητή elachl...δε μπα να'ναι ότι θέλει ο...πεθερούλης??? αν ο άντρας σου τον αφήνει εκτός του σπιτιού σας, είσαι τυχερή...!

[elachl]

ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΟΥ.ΠΟΛΛΕς ΦΟΡΕς το παραδεχετε αλλες φορες οχι.αλλες φορες μου λεει να μην σκεφτομαι τα παλια για να εκτονωσει την κατασταση!εγω ομως δεν γινεται να μην σκεφτομαι οτι μου εχει πει και οτι μου εχει κανει!παρολα αυτα ακομα και τις γιορτες τον καλεσα αλλα δεν ηρθε!αλλα αυτη ηταν η τελευταια προσπαθεια μου!εχουν τελειωσει για μενα!μου κραταν το μωρο καθαρα απο επιλογη του συζυγου!σημερα παλι πηγα να το παρω και του ειχαν δωσει για ακομα μια φορα καραμελα χολς.οτι και να λεω με γραφουνε κανονικα!αλλα το σεπτεμβρη θα παει παιδικο και θα ησυχασω και εννοειτε οτι δεν θα παταω εκει οπως δεν πατανε και αυτοι σε μενα!βασικα ο αντρας μου ειχε πει να μην βαζουμε κανεναν στην οικογενεια μας αλλα επειδη εχω πολυ καλες σχεσεις με τους γονεις μου και μιλαμε συνεχεια λογω αποστασης δεν του αρεσει αυτο αλλα δεν κανω κατι κακο οποτε ας λεει οτι θελει!

[Nektaria]

Elachl μου...πιστεύω ότι ο άντρας σου το αντιμετωπίζει πολύ καλά...άλλωστε είναι γονείς του και για σένα μπορεί να είναι ξένοι, γι'αυτόν όμως είναι ότι σημαντικότερο...καλά κάνεις και δεν ξεχνάς το παρελθόν σου μαζί τους, όμως μην το αφήσεις να "σκοτώνει" την σχέση σου με τον άντρα σου...αφού η μικρή θα πάει παιδικό, από τον Σεπτέμβρη, μακριά κι αγαπημένοι...ότι καλύτερο...δεν μπορώ να χωνέψω όμως, γιατί γίνονται όλα αυτά...? δεν θέλουν να βλέπουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα...? αχ! Παναγίτσα μου...μη μ αφήσεις να γίνω κακιά πεθερά...Σε ικετεύω....!!!