Βλέπει εφιάλτες ή τι άλλο να ναι?

Είναι η τρίτη φορά σήμερα πριν λίγο που το μωρό μου ξυπνάμες στον τρόμο και κλαίει με αναφιλητά μην έχοντας επικοινωνία με μένα, τίποτα δεν μπορεί να την βοηθήσει ούτε αγκαλιά, ούτε τραγούδι, ούτε το στήθος. Κλαίει τρομαγμένη κοιτώντας το νταβάνι για κανα 5λεπτο και μετά από αρκετή δική μου και του πατέρα της προσπάθεια μας αντιλαμβάνεται και σταματάει. Μετά για λίγη ώρα αναστένει έως να ξανακοιμηθεί στο στήθος μου πίνωντας γάλα.

Έχει συμβεί σε καμμία από σας? Μήπως βλέπει εφιάλτες? Τα δόντια δεν φαίνεται να την πονούν αφού ούτε τα χέρια βάζει στο στόμα.

Είναι πολύ κρίμα να την βλέπω να κλαίει αβοήθητη πραγματικά.

Ευτυχως που το διευκρινισες γιατι το 1ο πραγμα που θα σου ελεγα ειναι τα δοντια της. Δεν ξερω αν ειναι ανησυχητικο ή οχι, αυτο που ξερω να σου πω ειναι πως το εκανε και η δικια μου αλλα εβγαζε δοντια! Το πιθανοτερο παντως ειναι να βλεπει ονειρα.. Της κουμπαρας μου το παιδι το εκανε αυτο και μαλιστα τους ειχε θορυβησει αυτο που περιγραφεις κι εσυ "σαν να μην εχει επικοινωνια". Η δικια τους μαλιστα δεν αντιδρουσε ουτε επειτα απο ωρα (οπως κανει το δικο σου το παιδακι αν καταλαβα καλα), καθοταν και εκλαιγε με λυγμους και δεν αντιδρουσε με τιποτα. Οταν της βαζανε την πιπιλα ξανακοιμοταν κανονικα ακομα κι αν ειχε περασει και 5λεπτο που εκλαιγε (που λογικα μετα απο τοσο κλαμμα, ξυπναει κανεις κανονικα!) Αυτο που θυμαμαι ειναι (παντα με τα λεγομενα της κουμπαρας μου) πως υπηρχαν βραδυα που το εκανε και 6 φορες... Σπαραξικαρδιο κλαμμα, σημαδια πως δεν αντιλαμβανεται ποιοι ειναι γυρω της και μετα πιπιλα και ξανα υπνος. Με το που ξημερωνε ο Θεος τη μερα, το παιδι ηταν χαρα οφθαλμου. Ζωηροτατο και κοινωνικοτατο. Οποτε δεν εισαι μονη!

και μενα το παθαινει αυτο εδω και 1 μηνα περιπου(οχι καθε βραδυ-ευτυχως) και ρωτησαμε τον παιδιατρο.μας ειπε οτι ειναι στη φαση που μπορει να βλεπει εφιαλτες και μπορει να εχει και αγχος αποχωρισμου γιατι κολλαει πανω μου σαν βδελλα και κλαιει.εχω αναγκαστει να τον ξυπνησω για τα καλα και να τον βεβαιωσω οτι "η μαμα ειναι εδω-δεν υπαρχει λογος να κλαις"

φαση ειναι θα περασει

υπομονη

1 και 2 φορές?? Πάρα πολλές φορές μας έχει συμβεί αυτό που περιγράφεις και αυτό που με τρομάζει πάντα είναι που δεν έχει επικοινωνία, όπως λες. Απλά , σηκώνεται μεσα στον ύπνο της και κλαίει, κοιτάζοντας κάτι αδιόρατο επίμονα, στην ουσία κοιμάται ακόμα. Οταν την ρωτάω το πρωί, δεν θυμάται τίποτα. Συμβαίνει ακόμα μέχρι τώρα που είναι σχεδόν 6 χρονών αλλά πιο σπάνια. Ψυχραιμία! Να της μιλάς ψιθυριστά, λέγοντάς της "είμαι η μαμά, ησύχασε, δεν είναι τίποτα, έφυγε, είσαι εντάξει" . Να της λες συνέχεια "εδώ είναι η μαμά, δίπλα σου" αλλά ψιθυριστά και να την χαιδεύεις μέχρι να ησυχάσει και να κοιμηθεί πάλι.

geia sas koritsia exo mia mpempa 4,5 minon ke edo ke 1 mina xipnaei mesa ston upno tis me klammata paraponou.tin perno amesos agalia tin sfigo dinata ke tin xaidevo.oses fores prospathisa na tin thilaso eklege perissotero. mono me agalia ke filia iremouse.ke kathe fora koimate mazi mas sto krevati..ki ego efialtes nomizo pos vlepei ,alles fores pali gelaei ston upno tis ...sas exei simvei???

H Αναστασια ειναι 13 μηνων και εδω και ενα μηνα πηγαινει σε ιδιωτικο παιδικο σταθμο. Η ψυχολογος του σταθμου μας εκανε μια ενημερωση και μεταξυ αλλων μας ειπε, οτι μπορει το βραδυ το μωρο να ξυπναει κλαιγοντας, να σηκωνεται ή να γονατιζει με ανοιχτα ματια και μολις την ακουμπησουμε να κλαιει περισσοτερο και φυσικα να μην σταματα με τιποτα. Αυτο ειναι ψυχολογικο απο το αγχος αποχωρισμου... εκδηλωνεται με αυτον τον τροπο και αν προσπαθησουμε να την σηκωσουμε θα κανουμε χειροτερη την κατασταση. Μας ειπε να την αφηνουμε λιγο και μετα ξανακοιμαται μονη της ή την ξαπλωνουμε διακριτικα και κλαιγοντας κοιμαται αμεσως. Καλο ειναι να μην την ξυπναμε. Το μωρο οταν το παθαινει αυτο το καταλαβαινω, διοτι φαινεται σαν να μην καταλαιβαινει τι γινεται γυρω της....Αλλα καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη...

Επισης μπορει να υπνοβατει οποτε δεν κανει να την ξυπνησουμε!!!

Σχετικά με το θέμα αυτό, ρώτησα και την παιδίατρο και η απάντηση ήταν είτε την πονάνε τα δοντάκια, είτε και το πιο πιθανο είναι μια μορφή διαταραχής ύπνου, που δεν είναι ανησυχητικό, η οποία οφείλεται στα ερεθίσματα που παίρνει κυρίως τις δυο ώρες πριν πάει για ύπνο. Μου είπε να αποφεύγω την τηλεόραση και να της βάζω απαλή μουσική.

Επίσης, επειδή αυτό συμβαίνει 1 με 1,5 ώρα αφού κοιμηθεί,΄τότε που μπαίνει στον βαθύ ύπνο, μου είπε να την κουνάω λίγο.

Όσον αφορά τους εφιάλτες διάβασα σε αρκετά σημεία ότι δεν πρέπει να ξυπνάνε τα παιδιά γιατί μετά μπερδεύουν τον εφιάλτη με την πραγματικότητα, σαν να θεωρούν ότι συνεχίζεται ο εφιάλτης.

γεια σας!

εμενα ο Κωνσταντινος μου το εχει κανει αυτο μια φορα στη ζωη του οταν ηταν 1,5 ετων. ειχαμε παει για καφεδακι σε μια κυρια φιλη της μητερας μου. οταν φτασαμε εκει η μητερα μου την προειδοποιησε να μαζεψει σεμεδακια και ολα τα διακοσμητικα απο το τραπεζι, πραγμα που εκεινη αρνηθηκε να κανει. ο μικρος λοιπον αρχισε να ψαχουλευει και να πειραζει τα παντα. Αυτη η "κυρια" (που εχει μεγαλωσει και 2 δικα της παιδια) σηκωσε το χερι της, και κουνωντας το δαχτυλο της του ελεγε: "αν τα ξαναπειραξεις αυτα θα σε σκοτωσω κακομοιρη μου, το ακους?"

φυγαμε, πηγαμε σπιτι και το βραδυ τον αφησαμε στη μητερα μου για να παμε βολτιτσα. οταν επιστρεψαμε ειδα τον μικρο να κλαιει με αναφιλητα με κλειστα ματια και την μητερα μου να τον πηγαινοφερνει στην αγκαλια της και να μην ξερει τι να τον κανει. οταν τον πηρα στα χερια μου τρομαξα και εγω η ιδια. αφου δεν σταματουσε με τιποτα αποφασισα να τον ξυπνησω. Οταν τον ξυπνησα και ειδε που βρισκοταν αναστεναζοντας με δακρυα στα ματια σηκωσε το χερακι του, κουνουσε το δαχτυλακι του και ελεγε "κοτωσω, κοτωσω"!!!!!!!

επειτα απο αυτο δεν ξανασυνεβει τιποτα! περα απο τα δοντακια λοιπον τα παιδακια εχουν πολους λογους να κλαινε. λογους που δεν γνωριζουμε πολλες φορες. γιατι δεν μπορεις να ξερεις πως του φερονται στον παιδικο, η η κυρια που το κραταει. και ειδικα οταν δεν μπορουν να μιλησουν πως να στο πουν!!!! και που να ξερεις εσυ οτι απλα φοβηθηκε τον ταδε φιλο μας που γνωρισε και τον βλεπει στον υπνο του και κλεει. τοσο απλα!

Είναι η τρίτη φορά σήμερα πριν λίγο που το μωρό μου ξυπνάμες στον τρόμο και κλαίει με αναφιλητά μην έχοντας επικοινωνία με μένα, τίποτα δεν μπορεί να την βοηθήσει ούτε αγκαλιά, ούτε τραγούδι, ούτε το στήθος. Κλαίει τρομαγμένη κοιτώντας το νταβάνι για κανα 5λεπτο και μετά από αρκετή δική μου και του πατέρα της προσπάθεια μας αντιλαμβάνεται και σταματάει. Μετά για λίγη ώρα αναστένει έως να ξανακοιμηθεί στο στήθος μου πίνωντας γάλα.

 

Έχει συμβεί σε καμμία από σας? Μήπως βλέπει εφιάλτες? Τα δόντια δεν φαίνεται να την πονούν αφού ούτε τα χέρια βάζει στο στόμα.

Είναι πολύ κρίμα να την βλέπω να κλαίει αβοήθητη πραγματικά.

Εμενα η μικρη μου το κανει συνεχεια αυτο τον τελευταιο μηνα. Και εχω παρατηρησει οτι οσες φορες την παιρνουμε μαζι μας στο κρεβατι μας κοιμαται σαν πουλακι. Φαινεται οτι φοβαται μονη της. Δεν ξερω αν κανω καλα που την παιρνω, αλλα δεν μπορω και να την αφηνω μονη της ενω ξερω οτι φοβαται. Ελπιζω να το ξεπερασει συντομα...

Εμενα η μικρη μου το κανει συνεχεια αυτο τον τελευταιο μηνα. Και εχω παρατηρησει οτι οσες φορες την παιρνουμε μαζι μας στο κρεβατι μας κοιμαται σαν πουλακι. Φαινεται οτι φοβαται μονη της. Δεν ξερω αν κανω καλα που την παιρνω, αλλα δεν μπορω και να την αφηνω μονη της ενω ξερω οτι φοβαται. Ελπιζω να το ξεπερασει συντομα...

Αγλαίτσα εάν αυτό την ηρεμεί μην έχεις δισταγμούς. Θυμήσου ότι σε λίγα χρόνια η μικρή σου θα μεγαλώσει και όχι μόνο δεν θα θέλει να έρχεται στο κρεββάτι σου αλλά θα κλείνει και την πόρτα του δωματίου της για να μείνει μόνη.

Ό,τι ηρεμεί το μωρό σου.

Προς το παρόν, έχει καιρό να μου παρουσιάσει εφιάλτες ευτυχώς.