Παιδική Παχυσαρκία

Ακουμε συχνά την άποψη από ειδικούς επιστήμονες και μη, ότι τα παιδιά

στην Ελλάδα είναι από τα παχύτερα στην Ευρώπη. Είναι όμως αυτό σωστό;

Τι είναι αυτό που άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες και συνέβαλλε στην

αύξηση αυτή;

Τελευταία στατιστικά δεδομένα που παρουσιάστηκαν σε σχετικά ιατρικά

συνέδρια μιλούν για περίπου 4 στα 10 παχύσαρκα παιδιά, κάτω των δέκα

ετών. Από αυτά μάλιστα πάλι 4 στα 10 έχουν τουλάχιστον ένα γονιό

παχύσαρκο, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία έχουν και τους δύο. Ειδικότερα

στοιχεία από τη Βόρεια Ελλάδα έδειξαν ότι η παχυσαρκία είναι συχνότερη

στα παιδιά σε σχέση με τους εφήβους. Ο ΙΝΚΑ αναφέρει σε έκθεση του ότι

"Τρέφουμε τα πιο αμόρφωτα, αγύμναστα και παχύσαρκα (ή υπέρβαρα)

παιδιά". Είναι σίγουρα μια ακραία και σοκαριστική άποψη, αλλά δυστυχώς τα

τελευταία στοιχεία αποδεικνύουν τουλάχιστον τα δύο τελευταία

χαρακτηριστικά, αφού τα παιδιά στη χώρα μας ασκούνται όλο και λιγότερο

και τρέφονται ολοένα και με χειρότερο τρόπο.

Τα παρακάτω στοιχεία είναι πολύ σημαντικά και απαιτούν άμεση

αντιμετώπιση καθώς το 1/3 των παχύσαρκων παιδιών θα γίνουν παχύσαρκοι

ενήλικες, ενώ και τα υπόλοιπα κινδυνεύουν από τις επιπλοκές της

παχυσαρκίας περισσότερο από ότι οι φυσιολογικού βάρους ενήλικες, ακόμα

και αν αυτά τα παιδιά με κάποιο τρόπο χάσουν βάρος στην ενήλικη ζωή

τους.

Το ΙΝΚΑ-Ινστιτούτο Καταναλωτών χαρακτηρίζει την παιδική παχυσαρκία και

την αλματώδη αύξηση της ως "βραδυφλεγή βόμβα" και δεν έχει άδικο. Η

παχυσαρκία θεωρείται η επιδημία της εποχής και λόγω των σοβαρών

προβλημάτων που αυτή δημιουργεί (στεφανιαία νόσο, διαβήτη,

υπερλιπιδαιμίες κ.ά.) πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από τους

υπεύθυνους φορείς. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η

Παχυσαρκία αποτελεί μία από τις τρεις σημαντικότερες αιτίες θανάτου για

τους κατοίκους των "αναπτυγμένων χωρών" του Δυτικού Κόσμου.

Τι φταιει;

Το 77% των παιδιών δεν τρωει σχεδόν ποτέ μαζί με τους γονείς του και

περνάει πολλές ώρες μόνο του στο σπίτι. Έτσι συχνά τοφαγητό

παιδιών προμηθεύεται για κολατσιό από το σχολείο είδη τροφής τα

οποία (αν εφαρμόζονταν ο νόμος που έχει ψηφιστεί εδώ και καιρό)

δεν θα έπρεπε να διατίθενται από τα σχολικά κυλικεία.

Το σχολείο, πέρα από τα "ακατάλληλα" κυλικεία δεν ενημερώνουν τα

παιδιά για τη διατροφή τους. Κάποια γενικά στοιχεία δείχνουν ότι τα

παιδιά στην Ελλάδα δεν είναι ενημερωμένα σε ποσοστό 53% για

θέματα διατροφής (κάτι που καθιστά πολύ σημαντική και μάλλον

απαραίτητη την καλύτερη εφαρμογή των προγραμμάτων "Αγωγής

Υγείας" από την Πολιτεία στα σχολεία. Ακόμα, σε ποσοστό 61% δεν

ξέρουν τα δικαιώματα τους, όσο αφορά την ποιότητα των προϊόντων

διατροφής που καταναλώνουν.

Η αδυναμία των γονιών να ετοιμάσουν ένα ισορροπημένο και υγιεινό

πρωινό τουλάχιστον στα παιδιά τους, τους οδηγεί στην εύκολη λύση

του χαρτζηλικιού. Σύμφωνα πάντα με το ΙΝΚΑ το 85% των παιδιών

παίρνει υπερβολικό ποσό ως "χαρτζηλίκι" το οποίο το καταναλώνει σε

άχρηστα και συχνά επικίνδυνα τρόφιμα, ποτά και τσιγάρα. Ένα 4%

μόνο δεν παίρνει λεφτά από το σπίτι, 31% παίρνει 3-5 ευρώ και 4%

παίρνει 6-10 ευρώ.

Τι πρέπει να γίνει;

Η λύση στο πρόβλημα της παχυσαρκίας τόσο για τα παιδιά όσο και για τους

ενήλικες είναι σύνθετο και δύσκολο. Δεν είναι θέμα μόνο να πιέσουμε και να

πείσουμε τα παιδιά να μην τρώνε πολύ. Είναι ένα πρόβλημα που για να

λυθεί απαιτεί την παρέμβαση της πολιτείας, του σχολείου, των γονέων.

Οι γονείς θα πρέπει να ενδιαφερθούν περισσότερο για το τι τρώνε τα

παιδιά τους στο σπίτι αλλά και στο σχολείο. Πρέπει από μικρά να τα

εκπαιδεύσουν σε όλες τις γεύσεις και όλα τα τρόφιμα ώστε να είναι

αποδεκτά από αυτά, όταν το φαγητό γίνει συνειδητή και αυτόνομη

διαδικασία. Το μαγειρεμένο φαγητό με τη σαλάτα θα πρέπει να

υπάρχει καθημερινά (ή σχεδόν καθημερινά) στο τραπέζι και η λύση

του "έτοιμου φαγητού" θα πρέπει να περιορίζεται σε ελάχιστες ειδικές

μέρες, όταν οι υποχρεώσεις δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια για

μαγειρική παρασκευή. Ακόμα θα πρέπει να ενδιαφέρονται για το τι

τρώνε στο σχολείο ή στις εξόδους τους., ώστε να μη μάθουν τα

παιδιά στην εύκολη επιλογή του fast food και της υποκατάστασης του

σπιτικού φαγητού από χαμηλής θρεπτικής αξίας τρόφιμα και σνακ.

Μάθετε τα παιδιά να τρώνε σαλάτες και φρούτα, να προτιμούν τους

φυσικούς χυμούς από τα αναψυκτικά, να προτιμούν μια φέτα ψωμί

με μέλι από μια τυρόπιτα και να τρώνε εξίσου τα όσπρια με το κρέας.

Ακόμα θα πρέπει να αποφεύγουμε την επιβράβευση του παιδιού για

τις επιδόσεις του στο σχολείο ή αλλού με την προσφορά σοκολάτας,

άλλων γλυκών ή με την έξοδο σε κάποιο ταχυφαγείο, με την

κατανάλωση των "παιδικών μενού", που αυτά παρέχουν.

Επειδή η παχυσαρκία δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της κακής διατροφής

αλλά και της περιορισμένης άσκησης θα πρέπει να ωθήσουν τα παιδιά

να γίνουν πιο δραστήρια. Αν και ο ελεύθερος χρόνος των παιδιών

γίνεται όλο και λιγότερος, είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον στα πρώτα

χρόνια μπορεί να ασχοληθούν πιο συστηματικά με κάποια ήπια μορφή

άσκησης. Τελευταία στοιχεία έχουν δείξει μεγάλη αύξηση των ωρών

τηλεθέασης, που είναι συνδυασμός ακινησίας με σύγχρονη

κατανάλωση σνακ, που είναι υψηλά σε θερμίδες, λίπος και αλάτι.

Κλείστε την τηλεόραση και ασχοληθείτε περισσότερο με τα παιδιά...

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει όμως και η Πολιτεία αφού ο έλεγχος

στις καντίνες, η εφαρμογή των ειδικών μαθημάτων πάνω σε θέματα

διατροφής, ο περιορισμός της διαφημιστικής καμπάνιας των αλυσίδων

"έτοιμου φαγητού" καθώς και των επιβαρυντικών σνακ (γαριδάκια,

σοκολάτες, μπισκότα, χυμοί και αναψυκτικά), ειδικά σε ώρες

τηλεθέασης παιδικής ζώνης είναι λύσεις που θα συμβάλλουν με τα

παραπάνω στη μείωση της παχυσαρκίας στις παιδικές ηλικίες. Δεν

πρέπει να ξεχνούμε ότι ένα παχύσαρκο παιδί έχει 1/3 μεγαλύτερες

πιθανότητες να γίνει παχύσαρκος ενήλικας και για αυτό θα πρέπει να

αντιμετωπίσουμε τη "μάστιγα" αυτή έγκαιρα και δυναμικά.

Δημοσθενόπουλος Χαρίλαος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Πηγή http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=608

Το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας μεγαλώνει με

αλματώδεις ρυθμούς. Ο ρόλος των γονέων στις διατροφικές συνήθειες των

παιδιών είναι καθοριστικός, ειδικά στις μικρές ηλικίες, όπου αποτελούν το

σημαντικότερο πρότυπο προς μίμηση και είναι σχεδόν αποκλειστικά

υπεύθυνοι για τη διαθεσιμότητα φαγητού.

Ένα ακούσιο, ωστόσο συχνό λάθος που κάνουν οι γονείς, είναι η

απαγόρευση τροφίμων ή η χρήση τους ως μέσα επιβράβευσης ή τιμωρίας.

Ειδικότερα, πολλές φορές προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους

από τα γλυκά, τα αλμυρά σνακ και τα αναψυκτικά, δεν τα αγοράζουν ποτέ

ή δεν αφήνουν τα παιδιά τους να τα καταναλώνουν.

Αυτό τελικά τα κάνει απλώς πιο δελεαστικά, καθώς τα ʽαπαγορευμέναʼ

τρόφιμα, αυτόματα γίνονται περισσότερο επιθυμητά. Αντίθετα, η

παρουσίαση και διαθεσιμότητά τους σαν συνηθισμένα τρόφιμα, τα οποία

ωστόσο πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, βοηθά τα παιδιά να μάθουν

πώς να τα εντάσουν στη διατροφή τους χωρίς υπερβολές. Άλλωστε, όλα τα

τρόφιμα έχουν θέση σε μια ισορροπημένη διατροφή, αρκεί να υπάρχει μέτρο

στην ποσότητα και τη συχνότητα κατανάλωσης.

Επίσης, τα περισσότερα παιδιά βιώνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους την

κατανάλωση γλυκών σαν επιβράβευση καλής συμπεριφοράς ή τιμωρία.

Κλασικό παράδειγμα η προσφορά γλυκού με στόχο την κατανάλωση

κάποιου φαγητού (ʽαν φας τις φακές σου, θα σου πάρω σοκολάταʼ), ή τη

στέρηση γλυκού λόγω άπρεπης συμπεριφοράς (ʽήσουν κακό παιδί, άρα δεν

έχει παγωτόʼ).

Η χρήση τροφίμων και ποτών ως μέσα επιβράβευσης, τιμωρίας ή

υποκατάστασης της γονικής παρουσίας μπορεί να καλλιεργήσει την αίσθηση

ότι το φαγητό έχει τη δύναμη να προκαλεί ευχάριστα ή δυσάρεστα

συναισθήματα, να ανακουφίζει, ή να υποκαθιστά την ανθρώπινη παρουσία.

Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία να χρησιμοποιούν το φαγητό για

να καλύψουν άλλα συναισθήματα, όπως στεναχώρια, άγχος, βαρεμάρα.

Σαν συνέπεια, όταν βρεθούν σε κάποια όχι ευχάριστη κατάσταση,

καταφεύγουν στο φαγητό αναζητώντας την ʽπαρηγοριάʼ που θυμούνται

(ενσυνείδητα ή υποσυνείδητα) ότι τους προσφέρει π.χ. η κατανάλωση

κάποιου γλυκού. Σημαντική συμβολή στην απόκτηση αυτής της συνήθειας

υπάρχει και όταν το παιδί βλέπει τον γονιό του (ή κάποιο άλλο πρότυπο,

π.χ. ήρωα ταινίας) να εφαρμόζει αυτή την πρακτική, π.χ. να τρώει όταν

είναι στεναχωρημένος ή αγχωμένος.

Όταν τα παραπάνω υιοθετούνται συστηματικά, ακολουθούν το άτομο και

στην ενήλικη ζωή και οδηγούν στο λεγόμενο ʽcomfort eatingʼ (ή σε

ελεύθερη μετάφραση ʽφαγητό παρηγοριάςʼ), μια πρακτική, η οποία

σχετίζεται τόσο με την παχυσαρκία όσο και με ορισμένες διατροφικές

διαταραχές (π.χ. βουλιμία).

Επομένως, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στον τρόπο

παρουσίασης και κατανάλωσης τροφίμων, ώστε να μην δίνουν στα παιδιά

τους λάθος μηνύματα διακινδυνεύοντας τη σχέση τους με το φαγητό

μακροπρόθεσμα.

Κολοτούρου Μαρία, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc

Πηγή http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=7788

Ανησυχητική η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα

Τα επιπλέον κιλά είναι εξίσου καταστροφικά για την υγεία των παιδιών και των εφήβων με το κάπνισμα!

Όταν ένας έφηβος είναι υπέρβαρος αυτό επιβαρύνει την υγεία του τόσο όσο εάν κάπνιζε έως 10 τσιγάρα την ημέρα.. Αν μάλιστα είναι παχύσαρκος αυτό επιβαρύνει την υγεία του όσο αν κάπνιζε περισσότερα από 10 τσιγάρα την ημέρα!

Το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας έχει στη χώρα μας ανησυχητικές διαστάσεις καθώς έχουμε από τα μεγαλύτερα ποσοστά στην Ευρώπη. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι γονείς δεν έχουν συνειδητοποιήσει την απειλή για την υγεία του παιδιού τους.

Όπως προέκυψε από τη σχετική έρευνα μόνο το 15% των γονέων που ρωτήθηκαν απάντησε ότι τους απασχολεί το γεγονός ότι το 30%-40% των παιδιών είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η κατανάλωση 100 θερμίδων περισσότερων από ό,τι χρειάζεται ένα παιδί καθημερινά (100 θερμίδες είναι 1 μικρό ποτήρι χυμός ή 2 μικρά απλά μπισκότα) σημαίνει ότι το παιδί σε 1 χρόνο θα έχει καταναλώσει 36.500 περισσότερες θερμίδες από όσες χρειάζεται και συνεπώς θα έχει αυξήσει το βάρος του κατά 4-5 παραπανίσια κιλά. Σε 3 χρόνια θα είναι υπέρβαρο κατά 13-15 κιλά καταναλώνοντας μόνο 100 θερμίδες παραπάνω την ημέρα.

Τα παραπάνω ενδιαφέροντα στοιχεία επισήμαναν σε ημερίδα με θέμα «Ανοίξτε του την όρεξη για ζωή» που διοργάνωσε η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΖΗΡΙΔΗ.

http://www.edugate.gr/ek-ty/21-03-09-12

Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί ένα σοβαρό παγκόσμιο πρόβλημα.

H αποταμίευση λίπους στον οργανισμό των παιδιών είναι ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο που ολοένα και εξαπλώνεται μεσοβαρές συνέπειες για το παιδί και τη μετέπειτα υγεία του. Δυστυχώς στο 70% των περιπτώσεων, η παιδική παχυσαρκία φαίνεται ότι ακολουθεί τα παιδιά και στην ενήλικη ζωή τους.

Ιδιαίτερα κρίσιμη για την ανάπτυξη της παχυσαρκίας αποτελεί η περίοδος της εφηβείας. Το βασικό χαρακτηριστικό της ηλικίας αυτής είναι η επιταχυνόμενη ανάπτυξη, όπου η αύξηση της μυϊκής μάζας συνεπάγεται αυξημένες ανάγκες και δαπάνες ενέργειας, με κίνδυνο την αύξηση και της λιπώδους μάζας, φαινόμενο που παρατηρείται ιδιαίτερα στα κορίτσια.

Στην Ελλάδα σήμερα το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών φθάνει το 10%, ενώ το 18% θεωρούνται υπέρβαρα. Στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι σήμερα το 16% περίπου των εφήβων (12 - 19 ετών) και των παιδιών (6-12 ετών) πάσχουν από παχυσαρκία, ποσοστά που έχουν αυξηθεί δραματικά μέσα στην εικοσαετία 1980-2000.

Tα αίτια της παιδικής παχυσαρκίας δεν διαφέρουν πολύ από αυτά των ενηλίκων. Η έλλειψη άσκησης και φυσικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με την κακής ποιότητας τροφή και τις ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες (fast food, ζάχαρη και λίπη), ευνοούν την αύξηση του βάρους και την εναπόθεση λίπους στον οργανισμό. Η κληρονομικότητα, η άγνοια των γονέων και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας, συντηρούν και επιδεινώνουν το πρόβλημα. Δυστυχώς η παχυσαρκία δεν είναι άμοιρη συνεπειών ακόμα και στα παιδιά.

Πρόσφατη μελέτη της κλινικής προληπτικής ιατρικής και διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης, έδειξε ότι το ένα στα δύο Ελληνόπουλα ηλικίας 4-7 ετών έχει ψηλή χοληστερόλη, ενώ το ένα στα τέσσερα εμφανίζει υπέρταση. Επιπλέον οι κίνδυνοι για την ενήλικη ζωή αυξάνονται, καθώς πολύ συχνά συνδέονται με την παραμονή -χρονικά- της παχυσαρκίας αλλά και με το βαθμό της παχυσαρκίας κατά την εφηβεία Πρέπει επιπλέον να έχουμε στο μυαλό μας και το κόστος στον ψυχικό κόσμο των παιδιών. Παιδιά με πρόβλημα παχυσαρκίας συχνά μπορεί να ταπεινώνονται από συμμαθητές και τον περίγυρό τους και να γίνονται αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας, ιδιαίτερα όσον αφορά στις αθλητικές δραστηριότητες, κατά τις οποίες αναγκάζονται να φέρουν σε "πρώτο πλάνο" την αδυναμία τους.

Ο ρόλος των γονέων

Τα παιδιά δεν είναι δυνατό να αντιληφθούν τις μακροχρόνιες βλαβερές συνέπειες της παχυσαρκίας, ούτε είναι σε θέση να λάβουν από μόνα τους τα κατάλληλα μέτρα για έλεγχο του βάρους τους. Ως επόμενο, οι γονείς είναι αυτοί που πρέπει να αντιληφθούν και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με υπευθυνότητα. Οι γονείς πρέπει να προωθήσουν -ενδεχομένως και σε συνεργασία με κάποιον ειδικό, τις αναγκαίες αλλαγές στη διατροφή των παιδιών τους αλλά και στις συνήθειες ολόκληρης της οικογένειας. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές, οι γονείς δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους, τους κινδύνους που εγκυμονεί η παχυσαρκία για την υγεία των παιδιών τους, ενώ πολύ συχνά δεν μπορούν καν να αντιληφθούν την ύπαρξη του προβλήματος.

Μελέτη της Αμερικανικής Εταιρίας Παχυσαρκίας έδειξε ότι το 88% των γονέων δεν αντιλαμβάνεται ότι τα παιδιά τους είναι υπέρβαρα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 70% των γονέων δεν ενδιαφέρονται για το βάρος των παιδιών τους.

Το παιδί μου είναι υπέρβαρο...

Εάν το παιδί σας βρίσκεται στη βρεφική ηλικία ή σε στάδιο ανάπτυξης δεν υπάρχει λόγος να πανικοβάλλεστε. Στις ηλικίες αυτές το περιττό λίπος είναι φυσιολογικό ενώ πολλές φορές στα παιδιά, η αύξηση του βάρους προηγείται της αύξησης του ύψους.

Σε διαφορετική περίπτωση προσπαθήστε να αντιμετωπίστε το πρόβλημα με ψυχραιμία. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και προσπαθείτε να μην πιέζετε και να μην μαλώνετε το παιδί υπενθυμίζοντας διαρκώς το πρόβλημα του. Τέτοιου είδους συμπεριφορά θα δημιουργήσει στο παιδί συναισθήματα ντροπής, θυμού, στεναχώριας και εγκατάλειψης.

Πολλά παιδιά εκδηλώνονται μάλιστα αντιδραστικά σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, τρώγοντας κρυφά και περισσότερο.

Δώστε στο παιδί να καταλάβει την αξία της υγιεινής διατροφής και της άσκησης και μυήστε το σ' αυτήν, αποφεύγοντας τις ακρότητες.

Υιοθετήσετε ένα υγιεινό διαιτολόγιο για όλη την οικογένεια.

Μαγειρεύετε στο σπίτι, μειώστε τις μερίδες και μην πιέζετε τα παιδιά να φάνε όταν δεν πεινάνε.

Αποφύγετε τα fast food, τις τυρόπιτες, τα γλυκά και τις σοκολάτες.

Εφοδιάστε το ψυγείο με υγιεινές τροφές - γιαούρτια και φρούτα και δώστε τα στο παιδί όταν πεινάσει. Ενθαρρύνετε τις φυσικές του δραστηριότητες.

Αγοράστε του ποδήλατο ή γράψτε το σε ένα ομαδικό άθλημα.

Μειώστε το χρόνο μπροστά στην τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Προσπαθήστε να βρείτε κοινές δραστηριότητες θα σας διασκεδάσουν και θα σας γυμνάσουν από κοινού και επειδή το παιδί μιμείται τις συμπεριφορές των ενηλίκων, αποφεύγετε συνήθειες όπως να τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή.

Τονώστε του την αυτοπεποίθηση και προσπαθήστε να βρίσκεστε όσο το δυνατό πιο κοντά του, γνωρίζοντας τη συναισθηματική του κατάσταση, που συχνά μπορεί να ευθύνεται για την αύξηση του βάρους.

Γνωρίζετε ότι...

1. Το 81% των 10χρονων παιδιών φοβούνται μήπως παχύνουν;

2. Τέσσερα στα δέκα παιδιά στη χώρα μας είναι παχύσαρκα ενώ το 1/3 από αυτά θα εξελιχθούν σε παχύσαρκους ενήλικες;

3. Το 46% των παιδιών ηλικίας 9-11 είναι "μερικές φορές" ή "πολύ συχνά" σε δίαιτα, και το 82% των οικογενειών τους είναι 'μερικές φορές' ή 'πολύ συχνά' σε δίαιτα;

4. Δύο στα τρία κορίτσια και ένα στα τρία αγόρια στην Ελλάδα, θα ήθελαν να χάσουν κιλά, ακόμη κι όταν το βάρος τους θεωρείται κανονικό;

5. Κάθε ένα παιδί στις Η.Π.Α. υπολογίζεται ότι βλέπει 40.000 διαφημίσεις ετησίως, που αφορούν γλυκίσματα, αναψυκτικά και φαστ φουντ;

6. Τα ελληνόπουλα κατέχουν τη δεύτερη θέση όσον αφορά την παχυσαρκία μετά τα παιδι στις ΗΠΑ;

Πηγή: http://e-hospital.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11&Itemid=6&d=1

πρόγραμμα πρόληψης παιδικής παχυσαρκίας παιδειατροφή

στόχος του προγράμματος ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ by Epode είναι συγκεκριμένος

και ξεκάθαρος: η εκπαίδευση του πληθυσμού πιλοτικών πόλεων στον

υγιεινό και ισορροπημένο τρόπο διατροφής για τη μείωση των

ποσοστών της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα. Σκοπός είναι να

βοηθηθούν τα παιδιά και ολόκληρη η οικογένεια να αλλάξουν τον τρόπο

ζωής τους κατά τρόπο ριζικό και διαρκή. Μέσα στην οικογένεια παίρνονται

οι περισσότερες αποφάσεις σχετικά με τη διατροφή (αγορά τροφίμων,

συχνότητα και ποιότητα των γευμάτων κ.λ.π.) και την άσκηση (μέθοδοι

μετακίνησης) ενώ στο δήμο αναπτύσσεται η πλειοψηφία των καθημερινών

δράσεων και η οικογένεια έρχεται σε επαφή με πολλαπλές κοινωνικές

οντότητες όπως η εκπαίδευση (σχολεία κ.λ.π.), εργασία, υγεία, μεταφορά,

φυσική δραστηριότητα (αθλητικοί όμιλοι). Κρίνεται απαραίτητη λοιπόν η

δράση σε τοπικό επίπεδο σε συνεργασία με όλους τους τοπικούς

παράγοντες που σχετίζονται με τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Φιλοσοφία

Η ιδιαίτερη προσέγγιση του Προγράμματος ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ έγκειται στο ότι

επικεντρώνεται στο κοινωνικό σύνολο και το προτρέπει να αλλάξει

τον τρόπο ζωής του με ήπιο τρόπο. Τόσο σε συλλογικό όσο και σε

προσωπικό επίπεδο, οι πολίτες καλούνται να συνειδητοποιήσουν το θέμα της

παχυσαρκίας σταδιακά, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο να μη

στιγματίζονται τα υπέρβαρα άτομα. Η μαθητεία της διατροφικής ισορροπίας

και της φυσικής δραστηριότητας γίνεται με τρόπο θετικό και συγκεκριμένο,

«βήμα προς βήμα». Σύμφωνα με την παιδαγωγική φιλοσοφία του

προγράμματος, το φαγητό εμφανίζεται ως πηγή ευχαρίστησης και δε

στιγματίζεται η οποιαδήποτε τροφή.

Πρόκειται για ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα που βασίζεται στο πλαίσιο μιας

κανονικής καθημερινής ζωής ενώ λαμβάνει υπόψη το περιβάλλον και τυχόν

περιορισμούς που αυτό επιβάλλει, όπως το διαθέσιμο χρόνο, την αγοραστική

δύναμη, το χρόνο στο σπίτι και τα διαθέσιμα προϊόντα. Τα μηνύματα του

προγράμματος βασίζονται σε επιστημονικές συστάσεις (από κρατικές

πλατφόρμες και οδηγίες, επιστημονικούς και ιατρικούς συλλόγους). Τα

μηνύματα αυτά μάλιστα εμπλουτίζονται συνεχώς μέσα από την εμπειρία που

αναπτύσσεται στο πεδίο δράσης και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ

των εμπλεκόμενων φορέων.

πηγή http://www.paideiatrofi.org/#1

αυτό που βλέπω εγώ γύρω μου είναι ότι οι γονείς των υπέρβαρων παιδιών εθελοτυφλούν...

Συμφωνώ με τη Dalia και θα ήθελα να προσθέσω ότι τις περισσότερες φορές δεν έχουν συνειδητοποιήσει καν πως κάποιες φαινομενικά αθώες συνήθειες επιβαρύνουν την κατάσταση καλλιεργώντας τη λαιμαργία. Για παράδειγμα όταν φέρνουμε το ψωμί από το φούρνο δεν είναι ανάγκη να προτρέπουμε το παιδί να το δοκιμάσει επειδή είναι φρέσκο και ζεστό και μυρίζει ωραία.

μαρια στυλιανακη, σε ευχαριστω παρα πολυ για το τηλεφωνο που γραφεις. το θεμα ειναι οτι ειμαι στη βεροια και διστυχως μακρυα απο ψυχολογους κλπ και επισης το αλλο μου θεμα ειναι οτι ο αντρας μου ειναι καθετος στην επαφη με "τρελογιατρους". το κακο ειναι οτι κι εγω φοβαμαι μηπως πεσω σε ψυχολογο που δεν θα μπορεσει να βοηθησει η ακομη χειροτερα να κανει περισσοτερο κακο. δεν ξερω πως να χειριστω το θεμα και πολλες φορες κρυβομαι πισω απο το δαχτυλο μου "ξεχνοντας" το. λογω δουλειας μου ειναι πολυ δυσκολο να τηλεφωνησω. μηπως ξερεις τι ωραριο λειτουργει αυτη η γραμμη?

Ντοκυμαντερ στο National Geographic (εχουμε δορυφορικη) λεει οτι καινουργιες ερευνες αποδεικνυουν οτι υπετια δεν ειναι τιποτα απο τα παραπανω αλλα η ελλειψη μιας ορμονης ονομαζομενης Λεπτίνης. Εχει διαβάσει κανεις πιο εκτεταμένα για αυτό ??

Τα άμεσα αποτελέσματα της παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία είναι γνωστά:

1. Τα παχύσαρκα παιδιά είναι συνήθως ψηλότερα από τα υπόλοιπα.

2. Στα παχύσαρκα κορίτσια αρχίζει νωρίτερα η έμμηνος ρήση.

3. Αγόρια και κορίτσια έχουν τεράστια κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα λόγω του βάρους τους, γεγονός που τους δημιουργεί έντονα συμπλέγματα κατωτερότητας, ψυχολογική αστάθεια και πολλές φορές περιθωριοποίηση.

Ποιο κεντρο παιδικής παχυσαρκίας θα μου προτείνατε για τον γιο μου που ειναι 5,5 περίπου και εχει το μυαλο του ΟΛΟ στο φαγητό...

Θα ήθελα όπως σημείωσε και η Μαρια Στυλιανάκη- και ψυχολογικά να μιλούσα με ειδικούς γιατί και εγω θεωρώ πως είναι ΚΑΙ ψυχολογικό το θέμα.