εχμ...το yasemi κολλησε και θελει συμβουλη....

Καλησπερα...

 

Εχω ενα μικρο θεμα με τη μικρη μου....τωρα τελευταια οταν τσαντιζεται με κατι που δε της κανουμε πχ....οταν τελειωνει το παραμυθι που βλεπει στο λαπ τοπ και το κλεινω ενω αυτη θελει αλλο ..αρχιζει και χτυπαει!!!ναι εμενα και τον πατερας της....δινει μια (δε προλαβαινει δευτερη βεβαια με τη ματια που της ριχνω)

 

εχω παρατηρησει οταν τσαντιζεται τοτε το κανει....χτυπαει εμενα..μετα το τραπεζι μετα το σαλονι μετα οτι βρει....βεβαια δε της περναει ....με αποτελεσμα να μπαινει τιμωρια ....βαζει τα κλαμματα./...δε της περναει....ζηταει μετα συγνωμη και λεει οτι δε θα το ξανακανει (θα ξαναχτυπησεις τη μαμα????οχι ) και αν ξανατσαντιστει τα ιδια....

 

εχουμε μιλησει σε ασχετες στιγμες οτι δε χτυπαμε κανεις κανεναν....εχει μαλλιασει η γλωσσα μου...ο αντρας μου λεει καθε φορα που το κανει τιμωρια μπας και καταλαβει.....

 

σημειωση: δεν την εχουμε χτυπησει ποτε...και το πιο κουλο μας δουλευει και απο πανω...χτυπαει και μετα κανει ολο απορια ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ???(επειδη της λεω τι ειναι αυτο που κανεις????)ξερει οτι ειναι λαθος και το κανει και επιτηδες.....

 

εχετε να προτεινετε κατι???

ακριβως τα ιδια κανει και ο δικος μου!!!πεταει τα παιχνιδια του.....καλα το οτι με χτυπαει με εχει σακατεψει(εχει και βαρυ χερι).Δεν του δινω σημασια...συνεχιζει,τον μαλωνω κανει πως δεν καταλαβαινει!!!!!!!!δεν ξερεις πως να το χειριστεις!!!!!!εγω παλι λεω οτι πες-πες θα το καταλαβει!υπομονη μαλλον θα θελει(οπως και ολα τα υπολοιπα) και μαλλιασμα η γλωσσα!εσενα ξεκινησε και απο πολυ μικρη!εμενα ο δικος μου τωρα τα κανει.(κοντευει 3)

Και μένα το ίδιο κάνει. Πιστεύω πως το ‘’ντα’’ το έχουνε όλα τα παιδάκια ενστικτωδώς.

Απλά δεν το αφήνεις να σε χτυπήσει (αποκρούεις – πιάνεις το χέρι του) γιατί δεν είσαι σάκος του μποξ, και σε καμία περίπτωση, όσο και αν σε πονέσει δεν το χτυπάς και εσύ (δίνεις λάθος παράδειγμα).

Όταν ηρεμίσει το παιδί κουβεντούλα και εύχομαι να περάσει σύντομα. Κουράγιο.

Aκριβώς έτσι κάνει και ο μικρός μου,η λύση που βρήκα είναι η εξής:

του λέω ότι θα τον αφήσω για άλλα 5 λεπτά να κάνει αυτό που θέλει (για παράδειγμα να δει το παραμυθάκι στον υπολογιστή) αλλά μετά θα το κλείσουμε μαζί και θα πάμε να κάνουμε κάτι άλλο .Συνήθως πιάνει αν πάλι δεν πιάσει κάνω κανονικά αυτό που θέλω εκείνος φυσικά πλαντάζει στο κλάμα, χτυπάει τα έπιπλα, πέφτει κάτω και άλλα τέτοια ωραία σκηνικά αλλά εγώ πολύ ψύχραιμηη του απαντώ πως "κάτσε να ηρεμήσεις και όταν ηρεμήσεις ξαναμιλάμε, έτσι που φωνάζεις δεν μπορούμε να μιλήσουμε" και συνεχίζω να κάνω κάτι άλλο, ε μετά από κανένα λεπτό έχει τελειώσει το θέμα, επίσης σε άσχετες φάσεις του λέω πως δεν βαράμε και ότι αρέσει πολύ στη μαμά και στο μπαμπά να τους κάνουν "καλό καλό" <-- έτσι λέμε τα χαδάκια.

Προσπάθησε να μην είσαι "αποφασίζω και διατάζω" δηλαδή επειδή είπες κάτι να γίνει τώρα, άστου 5 λεπτά και βλέπεις

Όταν ηρεμίσει το παιδί κουβεντούλα και εύχομαι να περάσει σύντομα. Κουράγιο.

συμφωνω.θεωρω οτι ειναι πολυ μικρη για να την βαζεις τιμωρια,ποσο μαλλον να της επιβαλεις να ζητησει και συγνωμη.Καλυτερα να περιμενεις να ηρεμησει και μετα μπορεις να της μιλησεις απλα.Μην ξεχνας οτι ειναι παιδακι.

Θα συμφώνήσω κι εγώ με τις προλαλλήσασες οτι η τιμωρία δεν ενδείκνειται στην ηλικία της κόρης σου.Είναι μικρή και δε μπορεί να καταλάβει το νόημα της.

Μη σε στεναχωρεί και σε αγχώνει αυτή η κατάσταση, πολλά παιδάκια το κάνουν αυτό.Και η κόρη μου μας χτυπούσε όταν δεν της κάναμε κάτι τότε κι είχαμε απογοητευτεί.Κάναμε πολλά μέχρι που καταλάβαμε οτι αν μας έβλεπε στεναχωρημένους τότε έκανε πίσω.Έτσι όποτε με χτυπούσε εμένα ή το σύζυγο δείχναμε οτι αυτό μας πονάει.Αύτο ήταν.Μετά από λίγο καιρό σταμάτησε να χτυπάει γιατί φοβόταν μη στεναχωρηθώ, μη πονέσω κ.α

Δε ξέρω αν το δοκιμάσατε αν όχι δεν έχετε να χάσετε και τίποτα.Κι αν δε πιάσει τότε ψάξτε αλλού γιατί το κάθε παιδάκι έχει τα δικά του αδύνατα σημεία.

παιδια ευχαριστω τα βαζω σε μια σειρα και βλεπω ....

 

1.περιμενω να ηρεμησει και το ξανασυζηταμε (αν και αυτο το εκανα εγω η χαζη οταν ας πουμε φωναζε ή ψευτοκλαιγε για να παρει κατι και επιανε απορω που δε το αφαρμοσα εδω.....)...βεβαια στη κουβεντα καλα τα λεμε καποτε θα το πιασει το νοημα....

 

2.την αφηνω αλλα 5 λεπτα....το κανω και το κανω αλλα συνηθως δε πιανει πια...καποτε επιανε

 

3.της δειχνω οτι ποναει.....να τη ριξω δηλ στο φιλοτιμο....

 

 

θα τακανω ολα μαζι και βλεπω....

 

εδω ενα παιδακι που τη χτυπησε στο παιδοτοπο εχει και το λεει ακομη οτι ητανε κακο και οτι τη "τυπησε μαμα "...

 

μαλλον η δυσκολη ηλικια των 2 καικατι την μικρη την παινει απο τωρα και αυτα ειναι τα πρωτα ξεσπασματα θυμου και εγω δε το παιρνω χαμπαρι .....

 

 

παντως οσο αφορα τη τιμωρια γιατι θεωρειτε οτι ειναι μικρη???ουσιαστικα ειναι ενα ειδος time out για αυτην να κατσει στη πολυθρονα της και να σκεφτει αυτο που κανει....γιατι το εχω δει οτι πιανει ηδη και καιρο....δε μπαινει με το παραμικρο...μονο σε πολυ σοβαρα θεματα ...σπανια δηλ....καπως πρεπει να μπουνε τα ορια και νομιζω οσο νωριτερα τοσο καλυτερα,....να καταλαβαινει οτι οι πραξεις της εχουν καποια συνεπεια....αφου βεβαια προειδοποιησουμε πρωτα γινεται παντα.....εσεις με ποιο τροπο βαζετε ορια?

Δεν είναι μικρή για τιμωρία.

Αφού είναι αρκετά μεγάλη για να κάνει "σκανδαλιά" είναι αρκετά μεγάλη για να υποστεί και τις συνέπειες της σκανδαλιάς της. Φυσικά η τιμωρία πρέπει να είναι ανάλογη της ηλικίας της, αλλά αν κατάλαβα καλά από τη yasemi, αυτό πρέπει να το έχει ήδη λάβει υπόψη της.

Ο δικός μου είναι 19 μηνών και όποτε χρειαστεί τον βάζω τιμωρία στο δωμάτιό του (για λίγο, μισό με ένα λεπτό). Ίσα ίσα για να καταλάβει πως κάτι έγινε στραβά. Φυσικά όταν ανοίξει η πόρτα τον παίρνω αγκαλιά και του εξηγώ γιατί μπήκε τιμωρία, του υπενθυμίζω πως η μαμά τον αγαπάει και τον θέλει χαρούμενο και όχι στενοχωρημένο και στο τέλος του λέω τι πρέπει να κάνει.

 

Λειτουργεί άψογα γιατί τα παιδιά μαθαίνουν πως οι πράξεις τους έχουν συνέπειες (καλές ή κακές ανάλογα), και τα βάζει σε μια διαδικασία να ελεγξουν τον εαυτό τους. Και έτσι βελτιώνεται η οικογενειακή καθημερινότητα.

μια χαρα ειναι η ηλικια της για τιμωρια!!!!!συμφωνω μαζι σου!!!και βεβαια πρεπει να υπαρχουν ορια!καθεται οτν την βαζετε τιμωραια;γιατι εμενα μια φορα επιασε!!!!!!

μια χαρα ειναι η ηλικια της για τιμωρια!!!!!συμφωνω μαζι σου!!!και βεβαια πρεπει να υπαρχουν ορια!καθεται οτν την βαζετε τιμωραια;γιατι εμενα μια φορα επιασε!!!!!!

 

 

στην αρχη δεν καθοτανε ....πρεπει να την εβαλα μια μερα και 20 φορες για νατο πιασει....τωρα καθεται κατευθειαν....και κλαψουριζει το σκασμενο....μη νομιζεις ενα με εναμιση λεπτο τη βαζουμε....και αν τη βαλει ο πατερας της ζηταει βοηθεια απο μενα ή το αντιστροφο και βεβαια δε πιανει γιατι δεν επεμβαινουμε ο ενας οταν ο αλλος κανει κατι τετοιο.....τουλαχιστον σε αυτο συμφωνουμε

Συγνώμη κοριτσια αλλα μπαίνουμε στο φορουν των parents. Είναι κρίμα να μην διαβάζουμε τα αρθρα του.

 

Εγώ θεωρώ την τιμωρια του απαραδεκτη για αυτή την ηλικία. Εγω της λεω την επιθεμητη συμπερφορά και την επιβραβευω οταν την ακολουθει και δεν την τιμωρω για την ανεπιθυμητη. Πιστεψτε με πιανει.

 

 

http://parents.org.gr/psych/a183 και εκει έχει link και για άλλα.

 

Επίσης καλά παραδείγματα έχει στα Υπομνηματα στο φορουμ, στο θεμα για ην ψυχολογία των μωρών

 

πχ

Μας χτυπάει ντα ντα

18 μηνων επικεντρο .

πως αντιδρουμε οταν κάνουν ζημιες

Συγνώμη κοριτσια αλλα μπαίνουμε στο φορουν των parents. Είναι κρίμα να μην διαβάζουμε τα αρθρα του.

 

Εγώ θεωρώ την τιμωρια του απαραδεκτη για αυτή την ηλικία. Εγω της λεω την επιθεμητη συμπερφορά και την επιβραβευω οταν την ακολουθει και δεν την τιμωρω για την ανεπιθυμητη. Πιστεψτε με πιανει.

 

 

http://parents.org.gr/psych/a183 και εκει έχει link και για άλλα.

 

Επίσης καλά παραδείγματα έχει στα Υπομνηματα στο φορουμ, στο θεμα για ην ψυχολογία των μωρών

 

πχ

Μας χτυπάει ντα ντα

18 μηνων επικεντρο .

πως αντιδρουμε οταν κάνουν ζημιες

 

Δεν είναι πάντα έτσι. Δεν μπορείς να αγνοήσεις μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά που το θέτει σε κίνδυνο μόνο και μόνο για να τονίσεις την επιθυμητή. Σίγουρα ένα παιδί δεν μπαίνει τιμωρία κάθε λίγο και λιγάκι. (Γιατί έτσι κι αλλιώς με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώνεται η ισχύς της τιμωρίας). Ούτε καταλήγει ένας γονιός στην τιμωρία ως λύση για όλα. Όταν όμως η προειδοποίηση δεν αρκεί, όταν η συνέπεια της πράξης δεν είναι πάντα ορατή, όταν ο κίνδυνος είναι άγνωστος για το παιδί.... υπάρχει και η τιμωρία που θα το κάνει να σκεφτεί, και να δράσει αποτρεπτικά. Θα δώσω ένα απλοϊκό παράδειγμα.......... "Όχι.. δεν πιάνουμε τα καλώδια και τις πρίζες!" Όταν δε λειτουργεί τίποτα άλλο, η τιμωρία είναι επιβεβλημένη. Δε γίνεται να παίζουμε με τις πιθανότητες μέχρι να μάθει το παιδί μόνο από τη θετική ενίσχυση. Η θετική ενίσχυση και η τιμωρία είναι η διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Με προσεγμένη χρήση, γίνονται θαύματα!

alcyon

 

νομιζω οτι απλά δεν εχεις διαβάσει το αρθρο στο λινκ που έβαλα.

 

Πρόσεξε τι λεει για τις επικυνδινες αταξιες.

 

Αν πάλι το έχεις διαβασει. ΟΚ.

Ο καθενας τελικά κάνει αυτό που πιστευει οτι είνα σωστό.

 

Δεν μου αρεσει να το παιζω τελεια, απλά προτεινα αυτό που κανω εγώ

alcyon

 

νομιζω οτι απλά δεν εχεις διαβάσει το αρθρο στο λινκ που έβαλα.

 

Πρόσεξε τι λεει για τις επικυνδινες αταξιες.

 

Αν πάλι το έχεις διαβασει. ΟΚ.

Ο καθενας τελικά κάνει αυτό που πιστευει οτι είνα σωστό.

 

Δεν μου αρεσει να το παιζω τελεια, απλά προτεινα αυτό που κανω εγώ

 

Απόψεις ανταλλάσουμε καλέ ! Ουδείς τέλειος!

 

Το έχω διαβάσει. Αλλά να εξηγήσω πως αναγκάστηκα να προχωρήσω σε τιμωρία του μικρού μου, αφού είχα εξαντλήσει ΟΛΑ τα προηγούμενα. Στα κορίτσια έπιασε η αντιμετώπιση αυτή που γράφει το άρθρο. Όμως εκείνες ήταν πρώτες και δεν είχαν κάποιο παράδειγμα άλλου παιδιού. Έτσι σχετικά εύκολα μπήκε ο κανόνας. Στο μικρό όμως... που έβλεπε τις αδερφές του να επεξεργάζονται το στερεοφωνικό (κάτι που κέρδισαν με την αξία τους), δεν μπορεί να δεχθεί πως εκείνος δεν έχει δικαίωμα να πειράζει το στερεοφωνικό (μαζί και τα καλώδιά του). Αναγκαστικά λοιπόν έρχεται και το τελευταίο μέσο. Αυτό έπιασε!

Η αιτία της ανυπακοής.... το παράδειγμα των άλλων παιδιών.

 

 

Από την εμπειρία μου μιλάω, και φυσικά αν υπάρχει κάτι που θα φανεί χρήσιμο, πολύ θα ήθελα να το ακούσω. Δεν παρεξηγούμαι... απλά συζητάμε.

Δεν είναι μικρή για τιμωρία.

Αφού είναι αρκετά μεγάλη για να κάνει "σκανδαλιά" είναι αρκετά μεγάλη για να υποστεί και τις συνέπειες της σκανδαλιάς της. Φυσικά η τιμωρία πρέπει να είναι ανάλογη της ηλικίας της, αλλά αν κατάλαβα κ.

Για ποια σκανταλι μιλας;που δεν γνωριζει ακομη ποτε τελειωνει κατι και που αρχιζει κατι αλλο;οχι δεν ειναι σωστο να μπαινουν τιμωρια γιατι δεν μαθαινουν κατι απο αυτο.το θεμα ειναι να καταλαβουμε εμεις τις αναγκες τους και να εχουμε περισσοτερο χρονο.μαλλον εμεις πιεζομαστε πολλες φορες να τελειωσουμε κατι γιατι εχουμε να κανουμε αλλα χιλια πραγματα στο μυαλο μας να γινουνε.ενα 2χρονο αυτο δεν το ξερει.

Βρε κορίτσια... που με έχετε πάρει στο κυνήγι λέτε και φταίω για όλες τις τιμωρίες του κόσμου....

 

Αν κοιτάξετε τι γράφω παραπάνω νομίζω θα καταλάβετε.. Η τιμωρία (= συνέπεια πράξεων). Το να σταματήσει ένα παιδί να παίζει για λίγο για να συνειδητοποιήσει πως μέσα στο παιχνίδι του κάτι έγινε στραβά (και ίσως να μην το κατανόησε καν), γιατί το θεωρείτε τόσο κακό; Πολλές φορές τα παιδιά δοκιμάζουν τα όριά μας, στα πλαίσια του παιχνιδιού τους και της ανακάλυψης του κόσμου γύρω τους. Όταν λοιπόν έχουν εξαντληθεί οι άλλες πιο ήπιες μορφές υπόδειξης λάθους, γιατί να απορριφθεί η τιμωρία (=σταμάτημα παιχνιδιού ή αλλιώς όπως είναι γνωστό ως... time out);

 

[Διευκρινίζω πως η σωματική τιμωρία (=ξύλο) δεν τίθεται ως επιλογή. Φυσικά και δεν τιμωρούμε τα παιδιά με ξυλοδαρμό!!!!]

λοιπον επειδη εγω το ξεκινησα το θεμα....τα αρθρα τα διαβασα και παλιοτερα και απλα το μονο που ειδα ειναι οτι τελικα ολα αυτα τα εκανα (τα περισσοτερα δηλ)....με συγχωρειτε αλλα το ειπα και πριν τιμωρια=time out να καταλαβει οτι αυτο που κανει δεν ειναι σωστο....και με ενοχλει αυτη η ταμπελα μετα τα 2....δηλ πριν τα 2 κανουμε αλλα και μετα τα 2 αλλα....απο τη στιγμη που εγω βλεπω οτι το παιδι μου αν και 21 μηνων εχει συπεριφορα παιδιου 2μιση χρονων και στα ξεσπασματα θυμου και σε πολλα αλλα θα του συμπεριφερομαι ετσι....

δε γινεται να του συμπεριφερομαι σαν μωρο και να του λεω οχι καλο μου δε χτυπαμε τη μαμα μονο γιατι μπλα μπλα μπλα και αυτη να το κανει ξανα για δει πια ειναι τα ορια της. και εγω να μην επεμβω πιο δραστικα καποια στιγμη....οπως της ζηταω εγω συγνωμη για κατι ετσι πρεπει να μαθει και αυτη τι σημαινει αυτο..εννοειται οτι δε το πιανει ακριβως αλλα θα μαθει...πρεπει να τα μαθει τα ορια της...στο δικο μου παιδι ειναι ωρα να τα μαθει απο τωρα.....γιατι αν περιμενω μετα τα 2 ή δυομιση χαιρετισματα....το εχω χασει το παιχνιδι.....και επισης το οτι τη βαζω τιμωρια δε σημαινει οτι δεν την επικροτω για οτι θετικο κανει και οτι δε συζητω και δεν επιβραβευω κλπ κλπ κλπ.....

 

τα ξεσπασματα θυμου της οκ θα πρεπει με καποιο τροπο να την μαθω να τα ελεγχει...αλλωστε μπαινει στην ηλικια που πρεπει να μαθει να χειριζεται και τα συναισθηματα της...αλλα οχι δεν θα ανεχτω να χτυπαει .....και τελος δεν ειναι θεμα οτι δεν εχουμε χρονο για το παιδι μας...αν νομιζετε αυτο κανετε πολυ μεγαλο λαθος......εγω τουλαχιστον το να ασχοληιω με το παιδι μου και το τι κανει και τη διαπαιδαγωγηση του ειναι το πρωτευον και μετα ολα τα αλλα....δουλειες σπιτι κλπ κλπ.....αλλωστε για αυτο και εκθεσα αυτον τον προβληαμτισμο μου....

 

 

ο καθενας κανει αυτο που κρινει οτι ειναι καλυτερο για το παιδι του....

δηλ. athena εσυ πως δινεις το παιδι σου να καταλαβει οτι αυτο που κανει δεν ειναι σωστο;νομιζω πως πρεπει να καταλαβουν,ναι απο πολυ μικρα ποιος κανει "κουμαντο" (και το βαζω σε εισαγωγικα για να μη παρεξηγηθω)μεσα στο σπιτι.δεν μπορει να κανει οτι θελει!!!!!!!καηκαμε τοτε!

α καλα βλεπω οτι ολα πανω κατω τα ιδια κανουνε και ειχα αρχησει να ανυσηχω , και ο δικος μας τσιριζει αμα δεν του κανουμε κατι , χτυπαει , τραβαει τα μαλλια ΜΟΥ ( κανενος αλλου ρε γμτ ) . Πριν λιγους μηνες ηταν χειροτερα εκανε κατι τρελλα μα τρελλα ξεσπασματα θυμου αλλα η παιδιατρος ειχε πει οτι ειναι εντελως φυσιολογικα και σταδιακα εως τα 2 χρονια θα σταματησουνε και ετσι εγινε . Μετα περασαμε και το θεμα ζηλεια εμεις γιατι ηρθε και το νεο μωρο σπιτι . Εγω ειμαι υπερ της τιμωριας και εχει τυχει να τον βαλω τιμωρια , τα παιδια οντως κοιτανε να δουνε εως που φτανουνε τα ορια τους , εμας ενω κοιμοτανε κανονικα εως τις 9.30 το αργοτερο , περασε μια περιοδος οπου αρνιοτανε να κοιμηθει και ηθελε να σηκωθει να παιξει , απλα και ωραια και δεν περασε , εκατσα οση ωρα χρειαζοτανε μαζι του για να κοιμηθει αλλα το δικο του δεν περασε .Σε αυτο επιασε η τιμωρια , του ελεγα και του εξηγουσα οτι ειναι ωρα για νανι , δεν παιζουμε αυτην την ωρα αλλα κοιμοναστε , και οταν συνεχιζε να κλωτσαει και να γελαει του ειπα οτι η μαμα θα φυγει απο το δωματιο αμα δεν κοιμηθεις και θα σε αφησει μονο και το εκανα οταν δεν "συμορφοθηκε" , μετα μεσα σε 5 λεπτα ειχε κοιμηθει.

Το σημαντικο ειναι παντα να τους εξηγουμε για πιο λογο τα τιμωρουμε ή τα μαλωνουμε και να τα μιλαμε πολυ μα παρα πολυ , πιστεψτε με καταλαβαινουνε εντελως τα παντα !!

φυσικα και καταλαβαινουν!μικρα ειναι,οχι χαζα!!!!!!!!!εμενα το περναει τωρα αυτο.Αφου δεν τρωει,δεν κοιμαται για να παιξει.χθες του ειπα οτι αν δεν φαει το φαι του,δεν θα παιξει.μεσα στη νυχτα παραμιλαει και λεει:μαμα,μπορω να παιξω τωρα;ημαρτον βρε παιδι μου.ειπαμε να παιζεις αλλα οχι κι ετσι.αν τον αφησω ειναι ικανος να μη φαει,να μη κοιμηθει....παλι καλα που παει και τουαλετα!κι αν δεν κανουμε χατηρια......κι αν.......!!!!!!!!αλλα εκει που λεμε οχι,λεμε οχι.ευτυχως συμφωνουμε και με τον αντρα μου(βασικη υποθεση).

Συγχωρέστε με αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείται με τον όρο τιμωρία ή time out σε 2 χρονών παιδί?Θέλω να πω οτι μήπως πάνω κάτω όλες τα ίδια εννούμε αλλά με διαφορετικό τρόπο τα γράφουμε?

Εγω εννοω οτι αμα λ.χ αμα τρωει ενα απο τα αυτοκινητακια του και του εξηγησω οτι δεν κανει να το κανει αυτο και εκεινος συνεχιζει του περνω το αυτοκινητακι . Αμα δεν κοιμαται και θελει να παι3ει και το κανει επιτηδες το βραδυ απλως φευγω και τον αφηνω μονο στο δωματιο λεγοντας του οτι τωρα ειναι ωρα για νανι και οχι για παιχνιδι . Τετοια πραγματα .

εγω κοριτσια οταν τα πιανει η τρελλα τους και εχουν απαρραδεκτη συμπεριφορα τα βαζω σε μια καρεκλιτσα τιμωρια ωσπου να ζητησουν συγγνωμη.το ειδα που το εκανε στην τηλ η νταντα και το κανω κι εγω,στην αρχη εκλαιγαν και σηκωνοντουσαν αλλα τα ξαναβαζα με ηρεμο τροπο παντα και ομολογω οτι τα ξεσπασματα τους εχουν μειωθει σημαντικα.μεσα σε λιγα λεπτα ηρεμουν και καταλαβαινουν οτι με τις φωνες δεν θα κερδισουν κατι.Φυσικα ωσπου να πετυχει αυτο δοκιμαστηκε η υπομονη μου απειρες φορες αλλα τα ζουζουνια μας χρειαζονται πολλη υπομονη και επαναληψη για να καταλαβουν τι πρεπει και τι οχι

 

γεια σας κοριτσια ξαναβαζω αυτα που εγραψα γιατι μερικες δημοσιευσαν σε παραθεση αποσπασματα με αποτελεσμα να χανεται η ροη του γραπτου λογου μου.και επισης επιτρεψτε μου να πω τα εξης:κοριτσια για να χαλαρωσουμε λιγο καταρχας εχω και ενα εξαχρονο παιδακι .αλλα το μυαλο σας εμεινε στο οτι τιμωρω το διχρονο με 5 λεπτα στην καρεκλιτσα [δηλ τι επρεπε να κανω?? υπεραναληση και να χρονομετρησω ποσα λεπτα βαζω το ενα και ποσα το αλλο?????],δευτερον ο μικρος μου ακομα θηλαζει! αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν καταλαβαινει τι θα πει ''οχι''!υπαρχουν κανονες στην κοινωνια, που νομιζω πως πρεπει τα παιδια να τους μαθουν, και ναι,γιατι οχι,απο τοσο μικρα! !! Ακομη απο τοτε που αρχισαμε να ειμαστε σταθεροι [οχι αυστηροι] στον τροπο που τα αντιμετωπιζουμε μαζι με τον αντρα μου ,τα μωρα μας ειναι ηρεμα και χαρουμενα οσο ποτε!!!!

κι εμεις επισης το ιδιο :lolαπλα σας ειπα τη γνωμη μου

 

η καθε μια ας βρει τον τροπο να επικρατει στο σπιτι της η χαρα

ειναι και στο παιδι βρε κοριτσια!!!να οπως λεει και τι kiknaki το ειπαν ,το εκανε ,τελειωσε!!!!!!!!ο δικος μου δεν χαμπαριαζει!!!!!κανει πως δεν χαμπαριαζει!!!!!το βλεπω οτι το κανει επιτηδες για να με εκνευρισει.σκεφτηκα μηπως εκανα κατι λαθος εγω....το πηρα αλλιως!!!!!!χειροτερα!!!!!!θελει με το καλο!ενταξει το εκανα κι αυτο!!!!!!!περιμενω να δω .....

εγω κοριτσια οταν τα πιανει η τρελλα τους και εχουν απαρραδεκτη συμπεριφορα τα βαζω σε μια καρεκλιτσα τιμωρια ωσπου να ζητησουν συγγνωμη.

εμενα αυτομου φαινεται πολυ τραβηγμενο.Ειναι σαν να απορριπτεις τον θυμο τους.και ο θυμος ειναι ενα αποδεκτο και λογικο συναισθημα.η απομονωση δειχνει απορριψη της συμπεριφορας του.δηλαδη τι συγγνωμη κιολαςνα ζητησει;ενα 2χρονο παιδακι;; για να νιωσει καλα η μαμα ετσι και οι αντοχες της;