ΛΑΘΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ !!!!!

από το in.gr

Εκατοντάδες λάθη εντόπισε το υπουργείο Παιδείας στα καινούργια βιβλία και απέστειλε ήδη στα σχολεία τους καταλόγους με τις διορθώσεις που πρέπει να γίνουν, ώστε να ενημερωθούν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι μαθητές.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, τη Δευτέρα, τα λάθη είναι τόσα πολλά, ώστε για την ανάπτυξή τους στα βιβλία του Δημοτικού χρειάστηκαν 63 δακτυλογραφημένες σελίδες, ενώ για τα λάθη σε 16 βιβλία του Γυμνασίου απαιτήθηκε να γραφτούν 83 σελίδες. Συνολικά, δηλαδή, τα διάφορα λάθη και παροράματα μόνα τους αποτελούν ένα νέο βιβλίο 146 σελίδων.

Στο Γυμνάσιο, τα περισσότερα λάθη εντοπίζονται στα βιβλία της Βιολογίας και των Μαθηματικών, με 16 και 15 σελίδες διορθώσεων αντίστοιχα, ενώ υπάρχουν και λάθη που προκαλούν γέλιο και ερωτηματικά για το μέγεθος της αβλεψίας.

Ενδεικτικά στο βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Α' Γυμνασίου, στη σελίδα 104 δημοσιεύθηκε η διεύθυνση, το τηλέφωνο και το φαξ ενός καταστήματος. Στο βιβλίο Μεσαιωνικής και Νεώτερης Ιστορίας Β' Γυμνασίου, οι μαθητές διδάσκονταν ότι οι πάροικοι πρέπει να περνούσαν καλά, αφού «η ενοικίαση της γης από τον πάροικο ήταν χρονικά απεριόριστη και κληρονομική. Συγχρόνως ο πάροικος ήταν προσδεμένος στο χωράφι που καλλιεργούσε».

Με τη διόρθωση, θα καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, αφού «οι πάροικοι ήταν εξαρτημένοι αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη και πλήρωναν φόρο στους ιδιοκτήτες των μεγάλων κτημάτων, τα οποία δεν είχαν δικαίωμα να εγκαταλείψουν»...

Στο βιβλίο Οδηγός Νηπιαγωγού ζητείται να διορθωθεί η φράση «παίζοντας με τα όργανά τους», σε «παίζοντας με τα ονόματά τους». Στα Μαθηματικά Β' Δημοτικού, όπου χρησιμοποιούνται παραδείγματα ώστε να μάθουν τα παιδιά, κάποια κοπελίτσα που λεγόταν Μαρίνα έγινε Σαββίνα ξαφνικά, ένας Σπύρος έγινε Μιχάλης και μια Ελένη έγινε Αννα.

Ενώ τα παιδάκια που θα έπρεπε να υπολογίσουν πόσα γλυκά μένουν σε ένα κουτί, βλέπουν ξαφνικά τα γλυκά να έχουν μεταμορφωθεί σε κουλουράκια.

Τέλος, στο Εικονογραφημένο Λεξικό Α, Β και Γ Δημοτικού υπάρχει κατά λέξη η εξής απίθανη διόρθωση: «[σελ. 227] [κώλος] (Να προστεθεί: Συνήθως χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή όταν μιλάμε με τους φίλους μας και όχι όταν γράφουμε)».

από το in.gr

 

....Τέλος, στο Εικονογραφημένο Λεξικό Α, Β και Γ Δημοτικού υπάρχει κατά λέξη η εξής απίθανη διόρθωση: «[σελ. 227] [κώλος] (Να προστεθεί: Συνήθως χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή όταν μιλάμε με τους φίλους μας και όχι όταν γράφουμε)».

Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσουμε ή να κλάψουμε πια με την κατάντια αυτή. Εχουν ξεφύγει τελείως. Αυτό δείχνει ότι η εκπαίδευση είχε αρχίσει να φθείνει εδώ και πολλά χρόνια, γιατί προφανώς οι εκπαιδευτικοί που ευθύνονται για τη σύνταξη και τον έλεγχο των βιβλίων ή που σχηματίζουν επιτροπές τελικά είναι ανεκπαίδευτοι ... ή μήπως πάλι ευθύνεται άλλος... σε ποιον να απευθυνθούμε πια;

Στο βιβλίο Οδηγός Νηπιαγωγού ζητείται να διορθωθεί η φράση «παίζοντας με τα όργανά τους», σε «παίζοντας με τα ονόματά τους».

Και νομίζω ότι είναι προφανές ποιοι τελικά παίζουν με τα όργανά τους.

Που να δεις τι γινεται στα βιβλια του Λυκειου... ιδιως σ' αυτα της ιστοριας η οποια ιστορια διδασκεται αποσπασματικα και χωρις καμια συνοχη στα ιστορικα γεγονοτα... Ενα παραδειγμα που μου ερχεται τωρα προχειρα ειναι η αναφορα στην ασκοπη και δαπανηρη επιστρατευση του 1915 (θεωρητικη κατευθυνση γ λυκειου σελ. 50) χωρις πουθενα να αναφερεται τι στο διαολο ηταν, σε τι αποσκοπουσε και τι αποτελεσματα ειχε... Αριστο το βιβλιο για παπαγαλακια αλλα για οσους μαθητες επιθυμουν βαθυτερη γνωση της ιστοριας το βιβλιο δεν προσφερεται...Κι αν συνεχισω να κανω αναφορες σε παραδειγματα δεν θα τελειωσω ποτε. Το λυπηρο ειναι οτι οι μαθητες εθιζονται σ' αυτου του ειδους την αποσπασματικη μαθηση. Και τι εννοω;Καθε μα καθε χρονο, οταν φτανω σ' εκεινη τη σελιδα περιμενω, ματαια, να σηκωσει καποιος το χερι και να με ρωτησει "κυρια, τι ηταν αυτη η επιστρατευση;" Ποτε κανενας δεν ρωταει. Αποστηθιζουν τη σελιδα και δεν βαριεσαι...δυστυχως ετσι γιναμε. Και ειναι κοινο μυστικο οτι στις πανελληνιες επιβραβευονται οι καλυτεροι παπαγαλοι αφου οι περισσοτεροι διορθωτες διορθωνουν εχοντας διπλα ανοιχτο το βιβλιο και κοιτανε απλα αν υπαρχει συνεπεια αναμεσα στο γραπτο και το βιβλιο, παρολο που υπαρχει εγκυκλιος του υπουργειου που συστηνει να μην επιβραβευονται οι πιστες αναφορες στο βιβλιο...Ποιος να κατσει τωρα να ξεβολευτει και να διαβασει με προσοχη μια απαντηση που φερει την προσωπική σφραγιδα του μαθητη; Ειμαστε το κρατος του "δεν βαριεσαι"

... Το λυπηρο ειναι οτι οι μαθητες εθιζονται σ' αυτου του ειδους την αποσπασματικη μαθηση. Και τι εννοω;Καθε μα καθε χρονο, οταν φτανω σ' εκεινη τη σελιδα περιμενω, ματαια, να σηκωσει καποιος το χερι και να με ρωτησει "κυρια, τι ηταν αυτη η επιστρατευση;" Ποτε κανενας δεν ρωταει. Αποστηθιζουν τη σελιδα και δεν βαριεσαι...δυστυχως ετσι γιναμε.

Και άντε ο γονιός να επέμβει και να βρει τον τρόπο να καθήσει το παιδί του να τον ακούσει ώστε να πάρει τουλάχιστον από τον γονιό μια περαιτέρω κατανόηση, εφόσον δεν την λαμβάνει από το σχολείο. Ο γονιός, όπως και ο καθηγητής που προσπαθεί κάτι το διαφορετικό από αυτό που δίνεται, είναι ο στραβός και ο ενοχλητικός.

Και ειναι κοινο μυστικο οτι στις πανελληνιες επιβραβευονται οι καλυτεροι παπαγαλοι αφου οι περισσοτεροι διορθωτες διορθωνουν εχοντας διπλα ανοιχτο το βιβλιο και κοιτανε απλα αν υπαρχει συνεπεια αναμεσα στο γραπτο και το βιβλιο, παρολο που υπαρχει εγκυκλιος του υπουργειου που συστηνει να μην επιβραβευονται οι πιστες αναφορες στο βιβλιο...Ποιος να κατσει τωρα να ξεβολευτει και να διαβασει με προσοχη μια απαντηση που φερει την προσωπική σφραγιδα του μαθητη; Ειμαστε το κρατος του "δεν βαριεσαι"

Ναι, όπως οι θεωρητικές εξετάσεις οδήγησης, όπου στο βιβλίο υπάρχει ένα λάθος κι αν εσύ κάνεις το λαθος και βάλεις τη σωστή απάντηση αντί του λάθους, έτσι όπως είναι ακριβώς στο βιβλίο, κόβεσαι.

Δε νομίζω ότι ενδιαφέρει την πλειοψηφία αν τα παιδιά έχουν κατανοήσει αυτά στα οποία εκπαιδεύονται και αν τα παιδιά θα εξελιχθούν σε αυτόνομα άτομα με δική τους προσωπικότητα, τα οποία μελλοντικά θα μπορούσαν να συμβάλλουν με καινοτομίες στην ανάπτυξη της χώρας τους. Αυτό απαιτεί ριζική αλλαγή της νοοτροπίας μας στη χώρα αυτή, κι αυτό φαίνεται ότι αργεί.

Προσωπική μου άποψη.

Καποτε στο παν/μιο Belfaccino εκανα μια μελετη υπο την επιβλεψει μιας πραγματικα φωτισμενης επιστημονος και (πανω απ' ολα) ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ. Παρασυρομενη λοιπον εγω απο καποιο φαινομενικα ασημαντο λαθος της βιβλιογραφιας στηριξα ολη την μελετη μου σε λαθος θεμελια. Οταν μου την παρεδωσε μου επισημανε το λαθος. Ηταν τοσο μα τοσο παραλογο και γελοιο που μολις αντιληφθηκα τι μου εδειχνε κοκκινησα σαν παπαρουνα. Ενος εξαμηνου δουλεια πηγε στραφι για ενος λεπτου απροσεξια. Το μονο που ψελλισα ηταν :Μα, γιατι δεν το ειδα; Γιατι δεν το σκεφτηκα...

Ξερεις τι μου απαντησε και με εστειλε; "ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!!!" και μου ακουμπησε το δαχτυλο στον κροταφο και μου λεει "μαθε να χρησιμοποιεις το μυαλο σου κι ασε τα ματια σου να ειναι απλα το μεσο"

Δεν το ξεχασα ποτε και ισως ειναι το μεγαλυτερο μαθημα που πηρα στα 4 χρονια της φοιτησης μου.

Για οσους ενδιαφερονται να τα δουν ειναι εδω

http://www.esos.gr/83/protovathmia/dhmotiko-vivlia-10-10-2008.htm