κήλες του κοιλιακού τοιχώματος

ΚΗΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ

Τι είναι η κήλη

Ο όρος κήλη περιγράφει κάθε πρόπτωση και προβολή τμήματος σπλάχνου της κοιλιάς εκτός της ανατομικής του θέσης, μέσω ενός φυσιολογικού ή παθολογικού στομίου.

Η κήλη γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή σαν μια διόγκωση η οποία στην αρχή εύκολα " εξαφανίζεται ", ανατάσσεται με ήπιους χειρισμούς από τον ίδιο. Αν το περιεχόμενο της κήλης ΔΕΝ ανατάσσεται, μιλάμε για μη ανατασσόμενη κήλη, η οποία σε μικρό χρονικό διάστημα περισφίγγεται. Περίσφιξη σημαίνει άμεσος κίνδυνος ισχαιμίας και νέκρωσης του περιεχομένου της κήλης, που τις περισσότερες φορές είναι έντερο. Η περισφιγμένη κήλη αντιμετωπίζεται με επείγουσα χειρουργική επέμβαση τις πρώτες έξι ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων. Διαφορετικά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ο ασθενής να χρειαστεί εκτομή του τμήματος του εντέρου που έχει νεκρωθεί ( αφαίρεση στραγγαλισμένου-νεκρωμένου εντέρου ) ή να εμφανίσει οξεία περιτονίτιδα η οποία θα απειλήσει τη ζωή του. Το πότε θα περισφιχθεί μια κήλη είναι ΑΓΝΩΣΤΟ. Για το λόγο αυτό κάθε κήλη μετά τη διάγνωσή της πρέπει να διορθώνεται χειρουργικά.

Ποιες είναι οι αιτίες που ευνοούν τη δημιουργία των κηλών

Στην εμφάνιση των κηλών συμβάλλουν:

1. οι καταστάσεις που αυξάνουν την πίεση μέσα στην κοιλιά, όπως η βαριά χειρονακτική εργασία, η άρση βάρους, ο χρόνιος βήχας, η χρόνια δυσκοιλιότητα, η παχυσαρκία, η υπερτροφία του προστάτη, οι πολλαπλοί τοκετοί.

2. οι εγχειρητικές τομές ή τα τραύματα της κοιλιάς, λόγω της εξασθένησης που προκαλούν στα κοιλιακά τοιχώματα.

3. οι καταστάσεις που συνοδεύονται με διαταραχή της ισορροπίας σύνθεσης και αποδόμησης του κολλαγόνου, όπως η κακή διατροφή, η μεγάλη ηλικία.

4. η συγγενής προδιάθεση ( εμφάνιση διαφόρων τύπων κηλών κατά την γέννηση ).

Ποια είναι τα είδη των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος

1. οι κήλες της μηροβουβωνικής χώρας ( βουβωνοκήλη, μηροκήλη ).

2. οι ομφαλοκήλες.

3. οι επιγαστρικές κήλες ή κήλες της λευκής γραμμής.

4. οι μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες.

Κήλες της μηροβουβωνικής χώρας

Βουβωνοκήλη

Αποτελεί την πιο συχνή μορφή κήλης ( περίπου 70% του συνόλου των κηλών της μηροβουβωνικής χώρας ). Τα πιο συχνά συμπτώματα που οδηγούν τον ασθενή στο γιατρό είναι η μόνιμη ή παροδική ορατή διόγκωση στην περιοχή της κήλης, ο ήπιος πόνος, τα "τσιμπήματα", το αίσθημα "καψίματος". Άλλες φορές η κήλη είναι τελείως ασυμπτωματική και διαγιγνώσκεται εντελώς τυχαία κατά τη διάρκεια της εξέτασης της κοιλιάς από το χειρουργό για άλλη αιτία. Αν η κήλη περισφιχθεί ή υποστεί φλεγμονή η κλινική εικόνα διαφοροποιείται. Ο ασθενής πονά έντονα, εμφανίζει πυρετό ή και εμετό. Η κατάσταση κρίνεται εξαιρετικά επείγουσα γιατί απειλείται η βιωσιμότητα του εντέρου και ο ασθενής χειρουργείται επειγόντως.

Πως θεραπεύεται

Μόνο με χειρουργική επέμβαση αντιμετωπίζεται οριστικά μία κήλη. Η εμπειρία έδειξε ότι από τον μεγάλο αριθμό των διαφορετικών επεμβάσεων, η εγχείρηση στην οποία χρησιμοποιείται συνθετικό ή ημισυνθετικό πλέγμα, το οποίο είναι αδρανές υλικό αποτελεί τον καλύτερο τρόπο πλαστικής αποκατάστασης μιάς κήλης, μηδενίζοντας πρακτικά την πιθανότητα της υποτροπής της ΕΑΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΩΣΤΑ. Η επέμβαση μπορεί να γίνει με γενική, επισκληρίδιο, ραχιαία ή τοπική αναισθησία, ανάλογα με το ιατρικό προφίλ του ασθενούς. Η χρησιμοποίηση επιδέσμων ( κηλεπιδέσμων ) ή άλλων ζωνών προκαλεί τη δημιουργία συμφύσεων, " αδυνατίζει " τα γειτονικά φυσιολογικά τοιχώματα της κοιλιάς, αυξάνοντας κατά πολύ τη δυσκολία της χειρουργικής επέμβασης , με αποτέλεσμα την πιο συχνή και πιθανή υποτροπή της κήλης.

Μηροκήλη

Αποτελεί το 6-7% των κηλών και εμφανίζονται πιο συχνά στις ηλικιωμένες, πολύτοκες και παχύσαρκες γυναίκες. Η προβολή και η πρόπτωση του σπλάχνου της κοιλιάς γίνεται μέσω του μηριαίου δακτυλίου. Εμφανίζονται σαν μια διόγκωση σχεδόν ασυμπτωματική στην μηροβουβωνική χώρα. Παρουσιάζουν όμως μεγάλο κίνδυνο περίσφιξης και νέκρωσης του εντέρου. Η θεραπευτική αντιμετώπισή τους είναι ΜΟΝΟ χειρουργική.

Ομφαλοκήλες

Στις κήλες αυτές η προβολή και η πρόπτωση του εντέρου εντοπίζεται στην περιοχή του ομφαλού ( γνήσιες ομφαλοκήλες πιο συχνές στα παιδιά ) ή γύρω από αυτόν ( παρομφαλικές πιο συχνές στους ενήλικες ). Αφορούν κυρίως πολύτοκες και παχύσαρκες γυναίκες. Και σε αυτή τη μορφή κήλης υπάρχει μεγάλος κίνδυνος περίσφιξης. Η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική διόρθωσή της.

Επιγαστρικές κήλες ή κήλες της λευκής γραμμής

Εμφανίζονται στο 3-4% του πληθυσμού, πιο συχνά στους άνδρες. Εντοπίζονται κατά μήκος της λευκής γραμμής, η οποία ενώνει το στέρνο με τον ομφαλό. Μία υποκατηγορία των επιγαστρικών κηλών είναι η διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών. Ο διαχωρισμός αυτός είναι πολύ σημαντικός γιατί η επιγαστρική κήλη απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση, ενώ η διάσταση των κοιλιακών μυών απλή παρακολούθηση. Τα συμπτώματα των κηλών της λευκής γραμμής ποικίλλουν: ήπια ευαισθησία, αίσθημα βάρους στο επιγάστριο, ναυτία ή τάση για εμετό. Ο κίνδυνος της περίσφιξης είναι αρκετά σημαντικός. Η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική διόρθωσή της.

Μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες

Εμφανίζονται σε ποσοστό 15-18%. Είναι οι δεύτερες πιο συχνές κήλες μετά τις βουβωνοκήλες. Η προβολή και η πρόπτωση του κοιλιακού σπλάγχνου γίνεται μέσω της χειρουργικής τομής που δημιουργήθηκε από την επέμβαση που προηγήθηκε. Επομένως οι κήλες αυτές προκύπτουν μετά από χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα στο 10-20% των ασθενών. Οι αιτίες που τις προκαλούν είναι:

1. η παχυσαρκία

2. ο έντονος βήχας, η χρόνια δυσκοιλιότητα

3. η μεγάλη ηλικία

4. η φλεγμονή του τραύματος

5. η μεγάλη εγχειρητική τομή

6. το επιβαρυμένο ιατρικό προφίλ του ασθενούς ( συνύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη, κακής θρέψης, κίρρωσης ήπατος, κακοήθειας )

7. η κακή χειρουργική τεχνική σύγκλεισης του τραύματος

Η θεραπεία τους είναι η χειρουργική αποκατάστασή τους με τοποθέτηση πλέγματος.

ΗΛΙΑΣ Δ. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ε-ΜΑΙL: [email protected]