2ο παιδι και θηλασμος

Έψαξα να βρω μήπως έχει συζητηθεί το θέμα αλλά δεν βρήκα κάτι σχετικό. Αν υπάρχει, παρακαλώ να μου το υποδείξει κάποια από εσάς. Ήθελα να ρωτήσω πώς αντιμετωπίζεται ο θηλασμός του δεύτερου παιδιού καταρχήν σε πρακτικό επίπεδο (τι κάνει εκείνη την ώρα το μεγαλύτερο παιδί, ιδίως αν είναι μικρό ακόμη...) αλλά και σε ψυχολογικό (τι του λέμε αν θέλει να θηλάσει και εκείνο π.χ.?). Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το θέμα με απασχολούσε και πριν μείνω ξανά έγκυος, γιατί τους 2-3 πρώτους μήνες μετά τη γέννα είναι σίγουρα εξαντλητικό το πρόγραμμα του θηλασμού. Περιμένω τις εμπειρίες ή τις συμβουλές σας...

Ήθελα να ρωτήσω πώς αντιμετωπίζεται ο θηλασμός του δεύτερου παιδιού καταρχήν σε πρακτικό επίπεδο (τι κάνει εκείνη την ώρα το μεγαλύτερο παιδί, ιδίως αν είναι μικρό ακόμη...)

Το παίρνουμε δίπλα μας και του διαβάζουμε μια ιστορία, του βάζουμε να παίξει ένα παιχνίδι ενώ του μιλάμε...

αλλά και σε ψυχολογικό (τι του λέμε αν θέλει να θηλάσει και εκείνο π.χ.?).

Αν δεν σε πειράζει του λες "ναι, μπορείς να θηλάσεις κι εσύ"

Αν προτιμάς να μη θηλάσει, τότε του εξηγείς ότι αυτό το γάλα είναι μόνο για μικρά μωράκια και όταν το ίδιο ήταν μωρό επίσης θήλαζε...

Ο ταυτόχρονος θηλασμός μειώνει τις ζήλιες και τις εντάσεις και σου λύνει το πρόβλημα του τι να κάνεις με δύο παιδιά!

Το ξαναζυζητάμε εκτενέστερα όποτε θέλεις

Σ'ευχαριστώ πολύ, Αγλαΐα. Σίγουρα θα το ξανασυζητήσουμε όταν θα πλησιάζει η ώρα. Δεν ξέρω γιατί με αγχώνει τόσο. Ίσως γιατί στο πρώτο παιδί ήμουν αφοσιωμένη μόνο σε εκείνο. Φαντάζομαι όμως ότι όπως τόσες και τόσες θα τα καταφέρω κι εγώ. Ευχαριστώ και πάλι.

Σ'ευχαριστώ πολύ, Αγλαΐα. Σίγουρα θα το ξανασυζητήσουμε όταν θα πλησιάζει η ώρα. Δεν ξέρω γιατί με αγχώνει τόσο. Ίσως γιατί στο πρώτο παιδί ήμουν αφοσιωμένη μόνο σε εκείνο. Φαντάζομαι όμως ότι όπως τόσες και τόσες θα τα καταφέρω κι εγώ. Ευχαριστώ και πάλι.

Θα δεις τι θα κάνεις ανάλογα με τις αντιδράσεις του πρώτου παιδιού και ανάλογα με τις διαθέσεις σου!

Με τις καλύτερες ευχές μου!

Κοριτσια και αγορια , θα θελα να ζητησω συμβυλες για ενα θεμα που με απασχολει αρκετα . Ειμαι ηδη εγκυος στο 2ο παιδακι μας , 7 εβδομαδων λιγο ακομα . Ο Κωνσταντινουλης μας ειναι τωρα 13 μηνων και οταν γεννηθει το αδελφακι του θα ειναι περιπου 20 μηνων , ενα ζωηρο και λαχταριστο παιδακι οπου θα θελει σιγουρα καποιον (δηλαδη εμενα τα πρωινα) απο πισω του .Βοηθεια δεν μπορω να εχω ουτε απο τη μαμα μου ειναι και ηλικιωμενξ και φροντιζει τον βαρια αρρωστο μπαμπα μου ουτε απο την πεθερα μου επειδη ζει λαρισα . Οποτε με καποιο τροπο θα πρεπει να ξεκουραζομαι τα βραδια για να μπορω να ανταπεξερχομαι με 2 παιδια στο σπιτι τα πρωινα συν 3 φορες το μηνα ολοκληρα 24ωρα επειδη ο πανος εχει υπηρεσιες .Τωρα τα βραδια αμα χρειαστει ξυπναει ο πανος και παει στον μικρο μας . Ο προβληματισμος μου ειναι ο εξης . αμα εχω γαλα θελω να θηλλασω το μικρο μας . ομως με ποιο τροπο θα πετυχω να μην ξυπναω τα βραδια εγω για να μπορω να ειμαι ετοιμοπολεμη τα πρωινα , ειναι οντως ενας τροπος το θυλαστρο ? θα μπορεσει να λειτουργησει ?

Grafistria... άνοιξε νέο τόπικ στην ενότητα θηλασμός καλύτερα...

Αν έχεις το μωρό κάπου κοντά, ο θηλασμός είναι ο πιο ξεκουραστος τρόπος ταϊσματος για το βράδυ. Σε λίγο ούτε που θα το καταλαβαίνεις. Πολύ πιο άνετα από το να σηκώνεσαι και να ετοιμάζεις γάλα!

θα τα μαθβ στην πορεια αυτα , απλως ελεγα εναν τροπο για να μην χρειαζεται καν να ξυπναω τα μισα βραδια , η αληθεια ειναι οτι εχω αγχωθει λιγο

Γραφίστρια... με το καλό το δεύτερο!

Θα πρότεινα για πιο ξεκούραστους βραδυνούς θηλασμούς, να πάρεις το βρεφάκι στο κρεβάτι σας, μέχρι τουλάχιστον να "ζητάει" πιο αραιά απο ότι στην αρχή στήθος τα βράδια... θα είσαι ξαπλωμένη, δε θα χρειάζεται να σηκώνεσαι και μπορείς να κοιμάσαι κιόλας...

Α! 'Αμα το παλέψεις, γάλα θα έχεις... το μυστικό είναι το μωρό να "γράψει χιλιόμετρα" στο στήθος σου!!!

Στη αρχή δεν έχεις άλλη επιλογή. Άλλωστε και το στήθος σου θα θέλει να αδειάσει και δεν θα μπορείς να κοιμηθείς. Θα σε ανακουφίζει ο θηλασμός. Αργότερα, όταν ρυθμιστείτε, μπορείς να βγάζεις γάλα και να το δίνει το βράδυ με μπιμπερό ο μπαμάς. Άντε με το καλό. Θα το δεις από μόνη σου και θα βρεις το ρυθμό σου.

Η αληθεια ειναι οτι μου φαινεται βουνο ολο αυτο τωρα και λογω Κωνσταντινουλη αλλα ευχομαι να τα καταφερω ευχαριστω πολυ ολες

Να σου πω, κι εμένα με απασχολει αντίδραση του μεγάλου, όμως τελικά για τα παιδιά είναι πιο απλά τα πράγματα. Εγώ δεν σκοπεύω να τον αποκλείσω. Ας είναι εκεί κοντά, όταν είναι ξύπνιος. Δεν ξέρω βέβαια τί λέει η επστήμη για το θέμα αυτό,αλλά από φίλες πληροφορούμαι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.

Οποτε με καποιο τροπο θα πρεπει να ξεκουραζομαι τα βραδια για να μπορω να ανταπεξερχομαι με 2 παιδια στο σπιτι τα πρωινα

Ανεξάρτητα από το αν θηλάζεις ή όχι, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα καταφέρεις να κοιμάσαι έστω και μερικές βραδιές όπως εσύ θέλεις.

Αν μπορεί να σηκώνεται κάποιος άλλος και να φροντίζει και τα δύο παιδιά (πάλι ανεξάρτητα από το αν θηλάζεις ή όχι), τότε είσαι τυχερή...

αμα εχω γαλα θελω να θηλλασω το μικρο μας .

Υπάρχει κάτι που σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί να μην έχεις καθόλου γάλα; (μόνο η απουσία μαστώ εξαιτίας ατυχήματος είναι αιτία για κάτι τέτοιο...).

ομως με ποιο τροπο θα πετυχω να μην ξυπναω τα βραδια εγω για να μπορω να ειμαι ετοιμοπολεμη τα πρωινα , ειναι οντως ενας τροπος το θυλαστρο ? θα μπορεσει να λειτουργησει ?

το θήλαστρο είναι πολύ πιο κουραστικό απο το θηλασμό. Υπάρχουν εδώ μέσα μητέρες που διάφοροι λόγοι τους ανάγκασαν να χρησιμοποιούν θήλαστρο (για μερικά ή για όλα τα γεύματα). Είμαι σίγουρη ότι κουράζονται πολύ περισσότερο από τις μητέρες που δεν αντλούν...

Σου εύχομαι καλή συνέχεια!

Ψυχραιμία όλα γίνονται!!Εγώ όταν είχα μόνο την Έλενα δεν είχα θηλάσει, τώρα που είχα και τα δύο τα κατάφερα.Και φυσικά συμφωνώ ότι ο νυχτερινός ύπνος δεν έχει σχέση με το θηλασμό.Συμβουλή:ξεκίνας, όσο θηλάζεις γάλα θα έχεις,το μικρό σου θα προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα με υπομονή και αγάπη και βλέπεις στην πράξη πώς δουλεύει το θέμα στη δική σας οικογένεια.Με το καλό!!

Μολις τωρα γυρησαμε απο το χωριο , καλησπερααααα .Αγλαια ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες πραγματικα μακαρι να τα καταφερω διοτι ειναι ενα θεμα που με απασχολει και προβληματιζει αρκετα . Ελπιζω ολα να πανε καλα , κοριτσακια να χαιρεστε τα παιδακια σαςς .

Έχει 2 εβδομάδες που γέννησα το δεύτερο κοριτσάκι μου. Από την αρχή μπήκε στο στήθος μου και θηλάζουμε αποκλειστικά αν 2ωρο περίπου.

Το πρόβλημα είναι η μεγάλη μου κόρη 20 μηνών περίπου που ζηλεύει πάρα πολύ όταν βλέπει το μωρό στο στήθος μου. Συνήθως εκείνη την ώρα θα μου ζητάει στριγγλίζωντας ότι βάζει ο νους σας από νερό, μπανάνα, παιχνίδια, αγκαλιά ή κλαίει ή παίρνει ένα παραπονιάρικο ύφος και κάθεται σε μια γωνία σαν να κρύβεται.

Ενώ σε όλα τα άλλα (μπάνιο του μωρού, άλλαγμα κλπ) είναι συνεχώς δίπλα μου και την έχω να συμμετέχει και δείχνει να το χαίρετε και να το απολαμβάνει, στο θηλασμό αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα μαζί της και δεν ξέρω τι να κάνω.

Βοήθεια δεν έχω από κανέναν -ώστε να απασχολεί τη μικρή τις ωρες που εγώ θηλάζω- και ο σύζυγος δουλεύει πολλές ώρες μόνο τις βραδυνές ώρες μπορεί να με βοηθήσει δώρο άδωρον αφού εκείνες τις ώρες το παιδί έτσι και αλλιώς κοιμάτε.

Σκέφτηκα το θήλαστρο σαν λύση αλλά αυτό που εχω είναι της κακιάς ώρας, αργει πάρα πολύ, σκέφτηκα να πάρω ή να νοικιάσω ένα επαγγελματικό αλλά έχω και το σύζυγο που μου επιμένει να τον σταματήσω τελείως, να μην με βλέπει το παιδί να ασχολούμε με το στήθος μου, γιατί έχει σοκαριστεί λέει και θα του δημιουργηθεί κανένα ψυχολογικό και άλλα τέτοια και με έκανε και μένα να το

σκέφτομαι πολύ σοβαρά πλέον.

Ήθελα και θέλω πάρα πολύ να θηλάσω το μωράκι μου, το είχα και απωθημένο αφού ακόμα έχω τύψεις που δεν θήλασα όσο θα θέλα το πρώτο, αλλά αν είναι από αυτό να μου πάθει κατάθλιψη η μεγάλη.... δεν το αντέχω αυτό.

Είμαι στα αλήθεια πολύ στεναχωρεμένη, αυτή την αντίδραση δεν την περίμενα με τίποτα από την κορούλα μου.

Το έχει αντιμετωπίσει καμία σας αυτό; Θα ήθελα πάρα πολύ τη γνώμη σας.

να σου ζησουν τα παιδακια σου!!!

πως θα σου φαινοταν να επαινες 1 σλιγκ ωστε να θηλαζεις το μωρακι και να απασχολεισαι με τη μεγαλη???

αυτο ειναι εφικτο????

Μόλις την θηλάσεις τη μικρή απο το ένα στήθος και την αλλάξεις στο άλλο,βάλε την μεγάλη στο 1ο στήθος αγκαλιά.Θα χρειαστείς μαξιλάρια.Ψάξε για διάφορες στάσεις θηλασμού .Θα ασχολείσε με την μεγάλη περισσότερο(χάδια γλυκόλογα κλπ).

Θυμάμαι την μαμά μου όταν θήλαζε τον μικρότερο αδερφό μου, εμένα με κράταγε πάνω στο άλλο το στήθος .Δεν θήλαζα γιατί ήμουν 4,5 ετών,αλλά θυμάμαι ότι το ήθελα πολύ και έστω αυτό με ησύχαζε.

Καλή επιτυχία και υπομονή!!!!

η ιδέα της Felia είναι πολύ καλή!! θα σου πρότεινα επίσης να καθίσετε σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, χωρίς τηλεόραση, χωρίς πολλά ερεθίσματα. Ίσως έτσι χαλαρώσει στην αγκαλιά σου.

Όσο για τα ψυχολογικά, είναι εντελώς ανυπόστατες πιθανότητες.

ευχαριστώ για τον κόπο που κάνατε να με βοηθήσετε αλλά κάτι άλλο βρε κορίτσια αφού και αυτό το έχω δοκιμάσει???

Με μπόλικα μαξιλάρια στο διθέσιο για να είμαστε άνετα, με στρουμφοτράγουδα στο στερεο, με τα ζουζούνια στο dvd, μήπως και απασχοληθεί αλλά τίποτα, ο νους της είναι στο νινί και στο βυζί μου και της ορμάει πολύ άγαρμπα, όχι επιθετικά αλλά ατσούμπαλα.

Χώρια που με αγκαλιάζει σφιχτά από το λαιμό λέγωντας μου μαμούλα μου μαμούλα μου και με λιώνει η ψυχούλα μου...

zwza μου, κατ' αρχήν να σου ζήσουνε τα ζουζούνια. Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα είχα και γω με τον 1ο μου γιο που είναι 20 μήνες μεγαλύτερος από το 2ο. Περάσαμε κάτι φάσεις κόλαση, όπου ο μεγάλος στρίγγλιζε και με τραβούσε εμένα ή το μωρό, ενώ εγώ κατέληγα να θηλάζω τελικά όρθια. Περνώντας ο καιρός, σταδιακά άρχισε να ηρεμεί. Προσπαθούσα κι εγώ να ασχολούμαι μαζί του την ώρα που θήλαζα, πχ. ταϊζοντάς τον ή ακόμη και κρατώντας του το μπιμπερό για να πίνει κι αυτός το γάλα του, ή παίζοντας μαζί του και κρατώντας τον αγκαλιά. Μερικές φορές άφηνα το μωρό να κλαίει λίγο παραπάνω και του εξηγούσα ότι πεινάει και ότι τώρα εμείς θα τελειώσουμε πρώτα τη δικιά μας "δουλειά" ότι κάναμε τέλος πάντων εκείνη την ώρα και μετά θ' ασχοληθούμε με το μωρό και στην πορεία προσπαθούσα να τον κάνω να συμπονέσει το καυμένο το μωρό που πεινάει. Μερικές φορές έπιανε, τον λυπότανε και με παρότρυνε να τον θηλάσω, αν όχι, τότε του δήλωνα κάποια στιγμή ότι είχε έρθει πια η ώρα να φάει το μωρό. Γενικά, το μόνο που θα σε βοηθήσει είναι η υπομονή. Στον 6ο μήνα που θα αρχίσουν οι κρέμες, τα πράγματα θα είναι σαφώς καλύτερα. Πάντως ο δικός μου σίγουρα δεν έπαθε ψυχολογικό, παρόλο που η αντίδρασή του τότε ήταν τόσο έντονη και με άγχωνε κι εμένα όπως εσένα τώρα. Σίγουρα τα παιδιά μου έχουν έναν ανταγωνισμό που πιστεύω πως πάντα θα έχουν, όμως ταυτόχρονα είναι και πολύ δεμένα. Στο κάτω κάτω αυτό είναι το νόημα της οικογενειακής ζωής και του να έχει κανείς αδέρφια. Να μάθει να συμβιώνει, να συμπάσχει, να μοιράζεται, να ανταγωνίζεται, να διεκδικεί!

Σκέφτηκα το θήλαστρο σαν λύση αλλά αυτό που εχω είναι της κακιάς ώρας, αργει πάρα πολύ, σκέφτηκα να πάρω ή να νοικιάσω ένα επαγγελματικό

Η διαδικασία με το θήλαστρο είναι και πολύ χρονοβόρα και ψυχοφθόρα. Αν δεν τα καταφέρνεις θηλάζοντας, είναι μάλλον λίγο πιθανό να τα καταφέρεις με το θήλαστρο.

αλλά έχω και το σύζυγο που μου επιμένει να τον σταματήσω τελείως, να μην με βλέπει το παιδί να ασχολούμε με το στήθος μου, γιατί έχει σοκαριστεί λέει και θα του δημιουργηθεί κανένα ψυχολογικό και άλλα τέτοια και με έκανε και μένα να το

σκέφτομαι πολύ σοβαρά πλέον.

Ο θηλασμός δεν είναι υποχρεωτικός, μπορείς να σταματήσεις όποτε θέλεις αν αυτό θα λύσει το πρόβλημα της ζήλειας του μεγάλου παιδιού.

Το πιο πιθανό είναι ότι η ζήλεια υπάρχει και θα υπάρχει και μετά τη διακοπή του θηλασμού. Μπορεί τώρα να εκφράζεται πιο έντονα την ώρα του θηλασμού, μετά θα εκφράζεται πιο έντονα κάποια άλλη στιγμή.

Δεν είναι ο θηλασμός που δημιουργεί το πρόβλημα, είναι η ύπαρξη του άλλου μωρού και αυτό δεν είναι δυνατό να το κάνεις να γυρίσει πίσω...

Για το μεγάλο σου το παιδί είναι σημαντικό να ξέρει πώς μεγαλώνουν τα παιδιά, με αγάπη και τρυφερότητα σε μια αγκαλιά θηλάζοντας και τίποτα δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό.

Σκέψου τι επίδραση θα έχει στον εγωισμό του μεγάλου παιδιού αν καταλάβει ότι ο θηλασμός σταμάτησε γιατί το ίδιο το επέβαλε...

αλλά αν είναι από αυτό να μου πάθει κατάθλιψη η μεγάλη.... δεν το αντέχω αυτό.

η κατάθλιψη είναι κάτι πολύ βαρύ και διαφορετικό από ένα ξέσπασμα ζήλειας. Η κατάθλιψη είναι άρνηση για ζωή, είναι μαρασμός δεν συμπεριλαμβάνει διεκδίκιση...

Είναι δύσκολο να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στις ανάγκες των δύο παιδιών αλλά όταν ένα μωρό έρχεται στον κόσμο, η υγεία του και η επιβίωσή του είναι προτεραιότητα. Πριν δύο χρόνια προτεραιότητα είχε το πρώτο παιδί και τώρα με τη σειρά του προτεραιότητα έχει το νεότερο μέλος της οικογένειας.

Είναι κρίμα να το βάζουμε από τόσο νωρίς στη θέση του παρακατιανού, του δεύτερου... Το πρώτο παιδί ήταν μόνο του στο θρόνο για 2 ολόκληρα χρόνια, του κοστίζει να χάσει τη μοναδικότητα είναι αλήθεια.

Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβεις πώς νιώθει το μεγαλύτερο παιδί.

Μεταφέρω από το βιβλίο της Άννας Πατσούρου, Θηλασμός, μια υπέροχη σχέση (1ος τόμος σελλ. 242-244)

Σύμφωνα με το βιβλίο Siblings without rivalry, το μεγαλύτερο παιδί νιώθει όπως θα ένιωθες εσύ αν ο σύζυγος έφερνε μια δεύτερη γυναίκα και όλοι σου έλεγαν "γιατί στεναχωριέσαι, ίσα ίσα θα έχεις τώρα παρέα και θα μοιράζεσαι τις δουλειές του σπιτιού, δεν θα χρειάζεσαι να τον επωμίεσαι ολοκληρωτικά και να περνάς μέρες και νύχτες μόνη μαζί του". ...

Ενώ εσύ αισθάνεσαι το μεγαλύτερο κλονισμό στη ζωή σου (την προδοσία του συντρόφου), διαπιστώνεις ότι η άλλη είναι γλυκιά, όμορφη κι εκείνος έχει δίκιο που την αγαπάει... Και αν βρεις το κουράγιο να μιλήσεις θα σου πει "μα πώς είναι δυνατόν να αισθάνεσαι έτσι, εγώ δεν την παντρεύτηκα μόνο για μένα αλλά και για σένα, γιατί θέλω πάρα πολύ να έχεις παρέα"...

Όλα αυτά είναι η δυστυχία του μεγάλου παιδιού που νιώθει όχι μόνο ότι έχασε όλα όσα είχε αλλά επιπλέον νιώθει ότι δεν το καταλαβαίνει κανένας. Ένα μικρό παιδί που δεν μπορεί να εκφράσει με ακρίβεια τα συναισθήματά του αντιμετωπίζει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες.

Το πιθανότερο είναι να προσπαθήσει να παραβιάσει τα όρια που υπάρχουν μέχρι τώρα. Αν μέσα σε όλες τις αλλαγές προστεθεί και η δυνατότητα για ασυδοσία, τότε το μεγαλύτερο παιδί νιώθει ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια και άγχος.

Την ώρα που θηλάζεις είναι καλό να κάνεις ταυτόχρονα κάποιες ήρεμες δραστηριότητες με το μεγάλο παιδί, να δείτε τηλεόραση, να διαβάσετε ένα παραμύθι, να καθίσετε αγκαλιά...

Μετά το σαραντισμό, θα μπορείς να αντλείς μερικές φορές γάλα για να το δίνει κάποιος άλλος στο μωρό και να έχεις περισσότερο χρόνο να ασχοληθείς με το μεγαλύτερο παιδί.

Είμαι στα αλήθεια πολύ στεναχωρεμένη, αυτή την αντίδραση δεν την περίμενα με τίποτα από την κορούλα μου.

Αυτή είναι η αναμενόμενη αντίδραση και μάλλον θα φαινόταν περίεργο να μην αντιδράσει έτσι. Το μεγαλύτερο παιδί μπορεί κάποιες στιγμές να βρίσκει χαριτωμένο το αδελφάκι του αλλά θα προτιμούσε να μην υπήρχε, θα προτιμούσε να εξαφανιστεί....

Ένας καλός τρόπος για να απομακρύνεις την ένταση την ώρα του θηλασμού είναι να μιλάς στο μεγαλύτερο για το ότι όλα τα μωρά έτσι μεγαλώνουν, και αυτό έτσι το μεγάλωσες. Δείξε του φωτογραφίες πώς το είχες μωρό στην αγκαλιά σου και αν ζητήσει να θηλάσει μην του αρνηθείς. Θέλει να ξέρει πως είσαι διαθέσιμη όσο και πριν.

Αχ zvza μου πόσο σε νοιωθω...........................

ευχαριστώ και πάλι κοριτσάκια μου για τις απαντήσεις σας, ιδιαιτέρως την φίλη Αγλαια που σαν Πιστοποιημένη Σύμβουλος Μητρικού Θηλασμού και Γαλουχιας ασχολήθηκε με το θέμα μου. Πολύ σωστά όλα αυτά που μου γράφεις αλλα άντε να τα δώσεις να τα καταλάβει ένα παιδάκι που ούτε τα 2 του ακόμα δεν έκλεισε.

Αυτό το βιβλίο της Α. Πατσούρου θα ψάξω να το βρώ να το διαβάσω ολοκληρωμένα μήπως και βοηθηθώ στην περίπτωση μου.

Ευχαριστώ και πάλι όλες σας.

Eίναι πράγματι δύσκολο να έχεις δύο παιδάκια κάτω των 2! Δεν θα μπορέσεις να του εξηγήσεις του μεγαλύτερου παιδιού είτε θηλάζεις είτε δεν θηλάζεις.

Το μεγαλύτερο παιδί θέλει συνεχώς επιβεβαίωση για την αγάπη σου, θέλει να ξέρει ότι δεν την έχει χάσει. Θα το πεις με λόγια αλλά κυρίως θα το δείξει με πολλές αγκαλιές και φιλιά. Μια ανοιχτή αγκαλιά είναι η καλύτερη επιβεβαίωση για το παιδί.

Καλό κουράγιο! Το δύσκολο διάστημα δεν είναι πολύ μεγάλο, θα περάσει!