Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Συγγενής διαφραγματοκήλη εμβρύου


nuvola

Recommended Posts

Γεια σας!

Έχω διαβάσει τις δύσκολες στιγμές τόσων γονιών και θα ήθελα να μοιραστώ και τη δική μου ιστορία που ξεκίνησε λίγους μήνες πριν.

 

Ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μας και με τον άντρα μου περιμέναμε όλο χαρά για τον υπέρηχο β'επιπέδου. Τότε ήταν που διαπιστώθηκε ότι το μωρό μας είχε διαφραγματοκήλη. Ούτε που γνωρίζαμε τι ήταν αυτό μέχρι τότε.Στο διάφραγμα του μωρού υπήρχε ένα κενό(δεν είχε κλείσει εντελώς όπως θα έπρεπε) με αποτέλεσμα όργανα που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονταν στη κοιλιά(στομάχι,έντερα,σπλήνα) είχαν μετατοπιστεί στον θώρακα σπρώχνωντας την κσρδιά δεξιά. Όσο τρομερο κι αν ακούγεται, το προβλημα δεν ήταν αυτό καθώς, όπως μας ενημέρωσαν αργότερα οι παιδοχειρουργοί, η μετοτόπισή τους είναι ένα εύκολο και γρήγορο χειρουργείο. Το πρόβλημα ήταν ο αριστερός πνεύμονας γιατί τα όργανα που είχαν μετοτοπιστεί στον θώρακα αριστερά δεν άφηναν περιθώρια να αναπτυχθεί σωστά.

Όσο το παιδί ήταν στην κοιλιά μου δεν είχε πρόβλημα, τα προβλήματα θα εμφανίζονταν μετά τη γέννα γιατί το μωρό δεν θα μπορούσε να αναπνεύσει χωρίς βοήθεια. Στον υπέρηχο δεν μπορούσε να διαπιστωθεί πόσο επηρεαζόταν ο πνεύμονας κι έτσι έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τη γέννα για να διαπιστωθεί πόσο σοβαρές ήταν οι επιπτώσεις.

 

Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, δεν σταματούσα να κλαίω και να προσεύχομαι. Μας έστειλαν την ίδια μέρα για αμνιοπαρακέντηση γιατί ο γιατρός είπε πως επειδή δεν είναι όλα καλά με το παιδί δεν μπορούσε να εγγυηθεί σχετικά με το σύνδρομό down.Ευτυχώς τα αποτελέσματα ήταν καλά.

 

Βρεθήκαμε έπειτα με παιδοχειρουργούς οι οποίοι όλοι μας συνέστησαν να γεννήσω στο Ιπποκράτειο ή Παπαγεωργίου. Έπρεπε επομένως να βρω κι άλλον γυναικολόγο που να ξεγεννά σε ένα από τα δύο νοσοκομεία.

Βρήκαμε έναν πολύ καλό γυναικολόγο και ήρθαμε σε επικοινωνία με ένα παιδοχειρουργό που δεν ήταν απλά γιατρός αλλά Άνθρωπος.

 

Πόσες νύχτες έκλαιγα σκεφτόμενη πως το παιδί μπορεί να μην ζήσει ούτε λεπτό,πως μπορεί καν το κλάμα του να μην ακούσω! Πόσες φορές ένιωθα το παιδί να κλωτσάει και έκλαιγα σκεφτόμενη χωρίς να το θέλω την κηδεία του! Είναι τραγικό για μια μητέρα να το βιώνει αυτό. Δεν μπορούσα να ελέγξω τις σκέψεις μου.

 

Μας τέθηκε το ερώτημα αν θέλουμε να τερματίσουμε την εγκυμοσύνη όταν διαγνώστηκε, αλλά οι παιδοχειρουργοί μας έδιναν πιθανότητες το παιδί να τα καταφέρει μετά από χειρουργείο 40-60%. Ποιοι είμαστε εμείς που θα το καταδικάζαμε σε πρόωρο θάνατο;Από πλευράς μας κάναμε ότι μπορούσαμε.

 

Μπήκα στο νοσοκομεέιο για λίγες μέρες και την 38 εβδομάδα κανονίστηκε καισαρική(για να μην ζοριστεί ο θώρακας του μωρού κατά τη γέννα).

Οι νεογνολόγοι θα διασωλήνωναν αμέσως το μωρό,θα το πήγαιναν στην εντατική κι αφού θα σταθεροποιούταν η κατάσταση του παιδιού μέσα σε λίγες μόνο μέρες θα το εγχείριζαν.Αν όλα πήγαιναν καλά θα παίρναμε ένα υγιές μωρό στο σπίτι.

 

Μόλις γεννήθηκε το μωρό, άκουσα το κλάμα του! Πέταξα από τη χαρά μου! Μπήκε στην εντατική, αλλά δεν ανταποκρινόταν καλά στα μηχανήματα. Οι γιατροί μας είπαν τη δεύτερη μέρα πως αν δεν το εγχειρίσουν θα πεθάνει σε λίγες ώρες κι έτσι μπήκε στο χειρουργείο. Δυστυχώς ο παιδοχειρουργός μας είπε πως είχε χρόνια να δει τόσο άσχημη διαφραγματοκήλη. Ο αριστερός πνεύμονας σχεδόν δεν υπήρχε και είχε επηρεαστεί και ο δεξιός.Το αίμα του είπε ότι είχε μαυρίσει επειδή το μωρό μου δεν μπορούσε να πάρει οξυγόνο.

 

Ο γιος μας κατέληξε λίγες ώρες μετά, έχοντας ζήσει σε αυτόν τον κόσμο μόνο 37 ώρες...

Δεν πρόλαβα ούτε καν να τον αγγίξω, ούτε μια αγκαλιά να τον παρω...Πονάει τόόσο πολύ!

Δεν μετάνιωσα που κράτησα αυτό το μωρό όταν ερωτηθήκαμε αν θέλω να τερματίσω την εγκυμοσύνη.Είμαστε οι γονείς του και παλέψαμε όσο μπορούσαμε για να το βοηθήσουμε!

Τώρα είμαι μητέρα δύο παιδιών απλά το ένα μου παιδί είναι άγγελος στον ουρανό!

 

Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχουν γονείς που αντιμετώπισαν το ίδιο προβλημα με το μωρό τους και αν ναι ποιες ενέργειες έκαναν. Μας είπαν ότι είναι τυχαίο γεγονός,δεν γνωρίζουν πώς προκαλείται και ότι συμβαίνει 1 στις 15.000 γεννησεις.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


sapienza γεια σου..με λενε Ιωαννα.. εχω χασει και εγω το αγορακι μου 9 μερες μετα την γεννηση του και σε καταλαβαινω απολυτα...εμενα το αγορακι μου επασχε απο πολλαπλες ατρησιες λεπτου εντερου και ηταν και η δικια του εξαιρετικα σπανια περιπτωση...ηταν η πιο δυσκολη που ειχαν συναντησει ετσι μας ειπαν οι παιδοχειρουργοι που τον ανελαβαν..πανε 2,5 χρονια απο τοτε αλλα ολα ειναι σαν να εγιναν χθες...Δοξα τω Θεο εχω το κοριτσακι μου το πρωτο μου παιδακι και μεσα στα ματακια της βλεπω τη χαρα της ζωης...δυστυχως δεν μπορεσα να κανω αλλο παιδακι γιατι ειχα απανωτες παλλινδρομες αλλα ελπιζω και προσευχομαι πως καποια στιγμη θα τα καταφερω με την δυναμη του Θεου..

εγω θα ηθελα να σου ευχηθω να χαιρεσαι τα παιδακια σου, να ειναι γερα και να ξερεις οτι τα αγγελουδια μας μας αγαπανε και μας φροντιζουν οπως ακριβως τα αγαπαμε και εμεις! με μεγαλη κατανοηση Ιωαννα..:P

η Κατερινα μας ηρθε...13/2/2006

''ζω για να βλεπω την θαλασσα των ματιων σου'!

η Μαρια-Δημητρα ειναι μαζι μας απο 19/5/2013!

'η νυχτα γεμισε φως!'

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζοντας τις ιστορίες άλλων μητέρων κατάλαβα πως υπάρχουν δυστυχώς πολλές άτυχες εγκυμοσύνες.

Καμιά εγκυμοσύνη αν έρθει από εδώ και πέρα δεν θα είναι πλέον ανέμελη όπως η πρώτη μου(έχω 1 κοριτσάκι).

Εσείς το γνωρίζατε από την εγκυμοσύνη πως υπήρχε αυτό το πρόβλημα στο παιδί;

Παίρνω δύναμη από την κατανόηση άλλων μαμάδων που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Δεν άκουγα ατυχίες με εγκυμοσύνες και αν και καταβάθος ήξερα πως υπήρχε περίπτωση να δούμε κάτι κακό στον υπέρηχο,πάντα έλεγγα πως το παιδί θα είναι καλά (μέχρι φυσικά αυτό που είδαμε στον υπέρηχο β επιπεδου).

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Απ'ό,τι καταλαβαίνω δεν υπάρχει μάλλον κάποιος γονιός που να αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα με το μωράκι του. Αυτό είναι καλό...

Η αλήθεια είναι πως είμαι τόσο προβληματισμένη που δεν περνά μέρα που να μην το σκέφτομαι, που να μην θυμάμαι, που να μην φοβάμαι:(

Κάναμε άραγε το σωστό ή παραλείψαμε κάτι; Έφταιγα εγώ για ό,τι έγινε με το μωρό ή όχι; Εγώ πρόσεχα ούτε κάπνιζα ούτε έπινα. Όλοι οι γιατροί λένε ότι είναι τυχαίο να συμβεί σε οποιαδήποτε γέννα.Δεν είναι ακόμα γνωστό αν οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες ή περιβαλλοντολογικούς. Αλλά 1 στις 15.000; Πόση τύχη μπορεί να είχαμε εμείς για να συμβεί:?:

Μακάρι κανένας γονιός να μην έρθει ξανά στη θέση μας......

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Απ'ό,τι καταλαβαίνω δεν υπάρχει μάλλον κάποιος γονιός που να αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα με το μωράκι του. Αυτό είναι καλό...

Η αλήθεια είναι πως είμαι τόσο προβληματισμένη που δεν περνά μέρα που να μην το σκέφτομαι, που να μην θυμάμαι, που να μην φοβάμαι:(

Κάναμε άραγε το σωστό ή παραλείψαμε κάτι; Έφταιγα εγώ για ό,τι έγινε με το μωρό ή όχι; Εγώ πρόσεχα ούτε κάπνιζα ούτε έπινα. Όλοι οι γιατροί λένε ότι είναι τυχαίο να συμβεί σε οποιαδήποτε γέννα.Δεν είναι ακόμα γνωστό αν οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες ή περιβαλλοντολογικούς. Αλλά 1 στις 15.000; Πόση τύχη μπορεί να είχαμε εμείς για να συμβεί:?:

Μακάρι κανένας γονιός να μην έρθει ξανά στη θέση μας......

 

Ειμαι σιγουρη πως εκανες οτι μπορουσες για το μωρακι σου,του εδωσες την ευκαιρια να ερθει στον κοσμο για να παλεψει να επιβιωσει..Η ευκολη λυση και η λιγοτερη επωδυνη θα ηταν να κανεις διακοπη κυησης αλλα οχι..εσυ το παλεψες μεχρι τελευταια στιγμη.Μπραβο λοιπον σε μια μανουλα που παλεψε και αγωνιστηκε για το αγγελουδι της.

Οσο για το θεμα της τυχης...Ο Θεος ειναι απο πανω κι εμεις απο κατω!!!

cu35p3.png
Link to comment
Share on other sites

Αν διέκοπτα την κύηση πιστεύω πως πάντα θα με βασάνιζε αν έπραξα το σωστό, αν το μωρό τελικά τα κατάφερνε. Ως προς αυτό έχω ήσυχη τη συνείδησή μου.

Στη διάρκεια της κύησης γυναικολόγοι και παιδοχειρουργοί μας έλεγαν πως πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη γέννα για να δούμε πώς θα τα πάει το μωρό μετά την εγχείρηση. Η διαφραγματοκήλη ήταν αριστερά. Η γυναικολόγος που κάναμε την β΄επιπέδου είπε πως αν ήταν δεξιά το ποσοστό επιβίωσης μειωνόταν κατά πολύ αλλά από δεξιά υπάρχει μια εγχείρηση που θα μπορούσε να γίνει στην Αγγλία όσο ήμουν έγκυος στον 5 μήνα και άλλη μια λίγες μέρες πριν γεννήσω. Αφού ήταν αριστερά ακούσαμε τους γιατρούς και περιμέναμε.

Όταν μπήκα νοσοκομείο λίγες μέρες πριν γεννήσω μου έκανε υπέρηχο ένας γιατρός και μου μαύρισε την καρδιά. Με ρώτησε αν ήξερα για την Αγγλία και του είπα ότι η γυναικολόγος είχε πει πως γίνεται μόνο αν είναι η διαφραγματοκήλη από δεξιά. Δεν μου απάντησε, αλλά αυτό που μου είπε ήταν αρκετό να με γεμίσει αμφιβολίες μήπως δεν κάναμε ό,τι ήταν δυνατό. Διάβαζα στο ίντερνετ για τη διαφραγματοκήλη και μόνο κλάμα μου προκαλούσε, ποτέ δεν διάβασα όμως για εγχείρηση που θα μπορούσε να γίνει όσο ήμουν έγκυος.Ήμουν έτοιμη να γεννήσω και με ρώτησε αυτό το πράγμα :mad:; Λες και μπορούσα να κάνω κάτι τότε.

Αυτό το "αν" με βασανίζει. Αν το ψάχναμε πιο πολύ; Αλλά μίλησα με ιδιώτες παιδοχειρουργούς και με τους διευθυντές παιδοχειρουργικής 2 νοσοκομείων. Όλοι συμφωνούσαν στο να παριμένουμε μέχρι τη γέννα.

Link to comment
Share on other sites

Αν διέκοπτα την κύηση πιστεύω πως πάντα θα με βασάνιζε αν έπραξα το σωστό, αν το μωρό τελικά τα κατάφερνε. Ως προς αυτό έχω ήσυχη τη συνείδησή μου.

Στη διάρκεια της κύησης γυναικολόγοι και παιδοχειρουργοί μας έλεγαν πως πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη γέννα για να δούμε πώς θα τα πάει το μωρό μετά την εγχείρηση. Η διαφραγματοκήλη ήταν αριστερά. Η γυναικολόγος που κάναμε την β΄επιπέδου είπε πως αν ήταν δεξιά το ποσοστό επιβίωσης μειωνόταν κατά πολύ αλλά από δεξιά υπάρχει μια εγχείρηση που θα μπορούσε να γίνει στην Αγγλία όσο ήμουν έγκυος στον 5 μήνα και άλλη μια λίγες μέρες πριν γεννήσω. Αφού ήταν αριστερά ακούσαμε τους γιατρούς και περιμέναμε.

Όταν μπήκα νοσοκομείο λίγες μέρες πριν γεννήσω μου έκανε υπέρηχο ένας γιατρός και μου μαύρισε την καρδιά. Με ρώτησε αν ήξερα για την Αγγλία και του είπα ότι η γυναικολόγος είχε πει πως γίνεται μόνο αν είναι η διαφραγματοκήλη από δεξιά. Δεν μου απάντησε, αλλά αυτό που μου είπε ήταν αρκετό να με γεμίσει αμφιβολίες μήπως δεν κάναμε ό,τι ήταν δυνατό. Διάβαζα στο ίντερνετ για τη διαφραγματοκήλη και μόνο κλάμα μου προκαλούσε, ποτέ δεν διάβασα όμως για εγχείρηση που θα μπορούσε να γίνει όσο ήμουν έγκυος.Ήμουν έτοιμη να γεννήσω και με ρώτησε αυτό το πράγμα :mad:; Λες και μπορούσα να κάνω κάτι τότε.

Αυτό το "αν" με βασανίζει. Αν το ψάχναμε πιο πολύ; Αλλά μίλησα με ιδιώτες παιδοχειρουργούς και με τους διευθυντές παιδοχειρουργικής 2 νοσοκομείων. Όλοι συμφωνούσαν στο να παριμένουμε μέχρι τη γέννα.

κοπέλα μου γλυκιά, μη βασανίζεις άλλο τον εαυτό σου!!! του φτάνουν όσα πέρασες. τώρα είναι καιρός να τον αφήσεις να ηρεμήσει, όσο γίνεται. είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες για το μωράκι. κάποια άλλη στη θέση σου, δε θα είχε το κουράγιο και τη δύναμη να φτάσει μέχρι εκεί. σε θαυμάζω για τη δύναμή σου. ήταν απλά γραφτό να γίνει έτσι. δυστυχώς, άσχημα πράγματα συμβαίνουν συνέχεια γύρω μας. υπήρξαν στιγμές που απελπίστικα κι εγώ. έλεγα, γιατί Θεέ μου σε μένα???? τοτε ο πατέρας μου, μου είπε: και γιατί όχι σε σένα? τί καλύτερο έχεις εσύ από άλλες κοπέλες που περνάνε πολύ χειρότερα? και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα.

άσε τον εαυτό σου να ηρεμήσει, κοπέλα μου. δεν πρόκειται να ξεχάσεις αλλά τουλάχιστον να ηρεμήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Eιλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ όταν διαβάζω τέτοια περιστατικά!

Το αγγελάκι σας όμως προτίμησε να φύγει μόνο του πρωτού ταλαιπωρηθεί η σας ταλαιπωρήσει!

Μην βασανίζεις το μυαλό σου με "αν" και ερωτηματικά γιατί απλά δεν θα βρεις απαντήσεις! Ήταν να γίνει έτσι κι' έγινε:-(

Εγώ το γέννησα νεκρό και ακόμα δεν μπορώ να το ξεπεράσω! Ευτυχώς όμως φρόντισε και μου αναπλήρωσε το κενό του γρήγορα.

 

Να χαίρεσε το κοριτσάκι σου και εύχομαι γρήγορα να της χαρίσεις ένα υγιέστατο αδελφάκι. Και ναι δυστυχώς καμμία επόμενη εγκυμοσύνη δεν θα είναι ανέμελη!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μόνο μια μαμά που έχει χάσει το μωρό της μπορεί να καταλάβει τον πόνο της άλλης. Λυπάμαι κι εγώ πολύ για ό,τι περάσατε!

Όσο περνά ο καιρός είμαι καλύτερα, αλλά είναι κάτι που δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ, θα το κουβαλώ πάντα μαζί μου κάθε μέρα. Σκέφτομαι μια ενδεχόμενη νέα εγκυμοσύνη, αλλά είναι νωρίς ακόμα. Ακόμα και στην ιδέα ότι θα πρέπει να κάνω υπέρηχο τρομοκρατούμαι.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Link to comment
Share on other sites

Sapienza , na mhn fovasai...egw ayto lew ston eayto mou kathe mera..vathia mesa mou den tha sou pw psemmata fovamai polu mia epomeni egymosini me oti erxete mazi me aythn alla to xrwstaw sto aggeloudi mou na ksanaprospathisw kai tha to kanw amesos molis h giatros mou , moy dwsei to ok...vlepeis kai egw to exw polu prosfato 16/06/12 gennisa to aggeloudi mou...lexona xwris mwro sthn agkalia...ALLA DEN PREPEI NA TO VALOUME KATW!!!!

Link to comment
Share on other sites

Sapienza , na mhn fovasai...egw ayto lew ston eayto mou kathe mera..vathia mesa mou den tha sou pw psemmata fovamai polu mia epomeni egymosini me oti erxete mazi me aythn alla to xrwstaw sto aggeloudi mou na ksanaprospathisw kai tha to kanw amesos molis h giatros mou , moy dwsei to ok...vlepeis kai egw to exw polu prosfato 16/06/12 gennisa to aggeloudi mou...lexona xwris mwro sthn agkalia...ALLA DEN PREPEI NA TO VALOUME KATW!!!!

Ξέρω πως είναι δύσκολο να είσαι λεχώνα χωρίς μωρό στην αγκαλιά. Εμένα μου είχαν δώσει στο νοσοκομείο και χάπια για να μην κατεβεί το γάλα. Αφού έφυγα από το νοσοκομείο λίγες μόνο μέρες μετά κατέβηκε τόσο γάλα που η μπλούζα μου έγινε χάλια. Ψυχολογικό μαρτύριο...

Είχε έρθει και μια ψυχίατρος στο δωμάτιο για να μιλήσουμε. Μου είπε πως το πένθος κρατάει φυσιολογικά περίπου μέχρι 6 μήνες. Αν η κατάσταση συνεχίσει έπειτα να είναι χάλια χρειάζεται παρακολούθηση. Εγώ είμαι σε σχέση με την αρχή καλύτερα, αν και έχω στιγμές που με πιάνει το παράπονο. Δεν ξεχνιέται αλλά γίνεται πιο ήπιο.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ θεωρώ αξιοθαύμαστο το ότι επέλεξες να φέρεις στον κόσμο το παιδάκι σου και να κάνεις ότι μπορείς.

Αρα μην βασανίζεις τον εαυτό σου. Εχεις ενα αγγελούδι να σε κοιτά και από ψηλά.

Link to comment
Share on other sites

Ειμαι σιγουρη πως εκανες οτι μπορουσες για το μωρακι σου,του εδωσες την ευκαιρια να ερθει στον κοσμο για να παλεψει να επιβιωσει..Η ευκολη λυση και η λιγοτερη επωδυνη θα ηταν να κανεις διακοπη κυησης αλλα οχι..εσυ το παλεψες μεχρι τελευταια στιγμη.Μπραβο λοιπον σε μια μανουλα που παλεψε και αγωνιστηκε για το αγγελουδι της.

Οσο για το θεμα της τυχης...Ο Θεος ειναι απο πανω κι εμεις απο κατω!!!

 

εχω μια μικρη ενσταση ως προς το παραπανω σχολιο. ευχομαι να μη βρεθεις ποτε σε αυτη τη θεση. ισως εννοουσες κατι αλλο, αλλα ειλικρινα εγω που αναγκάστηκα να κανω διακοπή κύησης το πήρα κάπως στενάχωρα και ίσως να με προσβάλλει και λίγο.

κάθε περίπτωση είναι διαφορετικη και γι αυτο θα ήταν καλύτερα να μη γενικευουμε καταστάσεις και αποφάσεις που καλούνται πολλοι γονείς να πάρουν παρά τη θέλησή τους.

το δικό μου μωρό είχε μια σπάνια βλάβη στο ουροποιητικό του σύστημα που μπορεί να τύχει 1 στις 3000 κυησεις. ειναι η πιο σοβαρή και η μοναδική θανατηφόρα. όλοι οι γιατροί που επισκέφτηκα μου είπαν το ίδιο "αυτό το μωρό δεν έχει ζωή, είναι μια μή αναστρέψιμη κατάσταση και μονόδρομος είναι η διακοπή κύησης". θεωρείς πως ήταν εύκολο να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο που διήρκεσε 12.5 ωρες ένα μωρό στις 18 εβδομάδες και να το αποχωριστώ για πάντα; θεωρείς πως αυτή ήταν η εύκολη λύση; μέσα μου έλεγα ας κατάφερνε να γεννηθεί στην ώρα του κι αν ήταν η μοίρα του αυτή να καταλήξει, ας γινόταν τότε κι όχι τώρα με τέτοιον τρόπο! το δικό μου μωρό και πολλών άλλων γυναικών δεν είχε καν ελπίδα να φτάσει τις 40 εβδομάδες και να γεννηθεί. θα είχα πιθανότατα ενδομήτριο θάνατο με επιπλοκες που θα επηρρέαζαν ΚΑΙ την υγεία μου. το δικό μου το μωρό είχε έλλειψη αμνιακού υγρου κι αν κατάφερνε απο θαύμα να γεννηθει θα ήταν ήδη παράλυτο. το δικό μου το μωρό είχε ήδη νεφρική και αναπνευστική ανεπάρκεια και δυσφορούσε. λόγω μειωμένου αμνιακού υγρού δεν μπορούσε να κουνηθεί και είχε σταυρώσει τα χεράκια του στο στήθος. πονούσε. λες να είπα α, ας ακολουθήσω την εύκολη λύση να προχωρήσω σε διακοπή γιατι που να τρεχουμε τωρα μέχρι να γεννηθει; θεωρείς πως εγώ σα μάνα δεν θα ήθελα να δώσω στο παιδί μου την ευκαιρία να ζήσει; οτι εγώ σα μανα δεν πάλεψα για το αγγελούδι μου όπως έγραψες παραπάνω;;;

ειλικρινά πολυ στενοχωρέθηκα με αυτό που διάβασα κι εύχομαι απλά να παρανόησα!

 

να ζητήσω μια τεράστια συγνώμη απο τη θεματοθέτρια που καταχράστηκα το τόπικ της, αλλα ειλικρινά δεν μπορούσα να σιωπήσω!

 

γλυκό μου κορίτσι σε νιώθω γιατί όπως βλέπεις έχασα προσφατα κι εγώ το δικό μου μωρό το οποίο ήρθε στη ζωή μου μετα απο παλλίνδρομη. ήταν ένα μωρό που το περίμενα πως και πως κι έχασα τη γη κάτω απο τα πόδια μου όταν έμαθα τη διάγνωση.

νιώθω κι εγώ όπως κι άλλες εδώ μέσα κάθε σου συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό. και τις τύψεις και όλα! πέρασα κι εγώ τη δύσκολη περίοδο της λοχείας, το χάπι για το γάλα και όλα όσα φέρνει μια τέτοια απώλεια. έχω κι εγώ τις άσχημες στιγμές μου, με παιρνει το παραπονο, αλλα ταυτοχρονα πεισμωνω για να επιμεινω!

οφείλουμε να συνεχίσουμε τον δύσκολο αυτο αγώνα με επιμονή, υπομονή, ελπίδα και πίστη! το οφείλουμε στα παιδιά που χάσαμε, στους άντρες μας και στους εαυτούς μας!

 

εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου ποτε καμιά να μη βρεθεί στη θέση μας κι ολες εμεις οι πονεμένες μάνες σύντομα να έχουμε μωρό στην αγκαλια μας. η επόμενη εγκυμοσυνη μας να ειναι τελειομηνη με γερά μωρά!

569129i0tzap526i.gif 10/5/12

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

εχω μια μικρη ενσταση ως προς το παραπανω σχολιο. ευχομαι να μη βρεθεις ποτε σε αυτη τη θεση. ισως εννοουσες κατι αλλο, αλλα ειλικρινα εγω που αναγκάστηκα να κανω διακοπή κύησης το πήρα κάπως στενάχωρα και ίσως να με προσβάλλει και λίγο.

κάθε περίπτωση είναι διαφορετικη και γι αυτο θα ήταν καλύτερα να μη γενικευουμε καταστάσεις και αποφάσεις που καλούνται πολλοι γονείς να πάρουν παρά τη θέλησή τους.

το δικό μου μωρό είχε μια σπάνια βλάβη στο ουροποιητικό του σύστημα που μπορεί να τύχει 1 στις 3000 κυησεις. ειναι η πιο σοβαρή και η μοναδική θανατηφόρα. όλοι οι γιατροί που επισκέφτηκα μου είπαν το ίδιο "αυτό το μωρό δεν έχει ζωή, είναι μια μή αναστρέψιμη κατάσταση και μονόδρομος είναι η διακοπή κύησης". θεωρείς πως ήταν εύκολο να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο που διήρκεσε 12.5 ωρες ένα μωρό στις 18 εβδομάδες και να το αποχωριστώ για πάντα; θεωρείς πως αυτή ήταν η εύκολη λύση; μέσα μου έλεγα ας κατάφερνε να γεννηθεί στην ώρα του κι αν ήταν η μοίρα του αυτή να καταλήξει, ας γινόταν τότε κι όχι τώρα με τέτοιον τρόπο! το δικό μου μωρό και πολλών άλλων γυναικών δεν είχε καν ελπίδα να φτάσει τις 40 εβδομάδες και να γεννηθεί. θα είχα πιθανότατα ενδομήτριο θάνατο με επιπλοκες που θα επηρρέαζαν ΚΑΙ την υγεία μου. το δικό μου το μωρό είχε έλλειψη αμνιακού υγρου κι αν κατάφερνε απο θαύμα να γεννηθει θα ήταν ήδη παράλυτο. το δικό μου το μωρό είχε ήδη νεφρική και αναπνευστική ανεπάρκεια και δυσφορούσε. λόγω μειωμένου αμνιακού υγρού δεν μπορούσε να κουνηθεί και είχε σταυρώσει τα χεράκια του στο στήθος. πονούσε. λες να είπα α, ας ακολουθήσω την εύκολη λύση να προχωρήσω σε διακοπή γιατι που να τρεχουμε τωρα μέχρι να γεννηθει; θεωρείς πως εγώ σα μάνα δεν θα ήθελα να δώσω στο παιδί μου την ευκαιρία να ζήσει; οτι εγώ σα μανα δεν πάλεψα για το αγγελούδι μου όπως έγραψες παραπάνω;;;

ειλικρινά πολυ στενοχωρέθηκα με αυτό που διάβασα κι εύχομαι απλά να παρανόησα!

 

να ζητήσω μια τεράστια συγνώμη απο τη θεματοθέτρια που καταχράστηκα το τόπικ της, αλλα ειλικρινά δεν μπορούσα να σιωπήσω!

 

γλυκό μου κορίτσι σε νιώθω γιατί όπως βλέπεις έχασα προσφατα κι εγώ το δικό μου μωρό το οποίο ήρθε στη ζωή μου μετα απο παλλίνδρομη. ήταν ένα μωρό που το περίμενα πως και πως κι έχασα τη γη κάτω απο τα πόδια μου όταν έμαθα τη διάγνωση.

νιώθω κι εγώ όπως κι άλλες εδώ μέσα κάθε σου συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό. και τις τύψεις και όλα! πέρασα κι εγώ τη δύσκολη περίοδο της λοχείας, το χάπι για το γάλα και όλα όσα φέρνει μια τέτοια απώλεια. έχω κι εγώ τις άσχημες στιγμές μου, με παιρνει το παραπονο, αλλα ταυτοχρονα πεισμωνω για να επιμεινω!

οφείλουμε να συνεχίσουμε τον δύσκολο αυτο αγώνα με επιμονή, υπομονή, ελπίδα και πίστη! το οφείλουμε στα παιδιά που χάσαμε, στους άντρες μας και στους εαυτούς μας!

 

εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου ποτε καμιά να μη βρεθεί στη θέση μας κι ολες εμεις οι πονεμένες μάνες σύντομα να έχουμε μωρό στην αγκαλια μας. η επόμενη εγκυμοσυνη μας να ειναι τελειομηνη με γερά μωρά!

Ειρήνη μου, πόσο λυπάμαι κοπέλα μου!!! είχαμε μιλήσει παλιότερα (είμαι κι εγώ από Λαμία, αν θυμάσαι). τότε ήσουν στην προσπάθεια για παιδάκι. δεν πήρα χαμπάρι ότι είχες μείνει έγκυος αλλά και την άσχημη κατάληξη... ειλικρινά λυπάμαι πολύ και σου εύχομαι να είσαι δυνατή (όπως βλέπω ότι είσαι) και να κρατήσεις γρήγορα ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου.

 

όσο για το σχόλιο στο οποίο αναφέρεσαι, νομίζω ότι η κοπέλα εννοούσε ότι αξίζουν μπράβο σε μια κοπέλα που επέλεξε να γεννήσει ένα μωρό που οι γιατροί του έδιναν κάποιες πιθανότητες επιβίωσης και δεν έκανε διακοπή κύησης. επέλεξε να δοκιμάσει την τύχη της και να "παίξει" με τα ποσοστά και τις πιθανότητες. της βγάζω κι εγώ το καπέλο.

Η δική σου περίπτωση ήταν διαφορετική. το μωράκι σου, αν κατάλαβα καλά, δεν είχε καμμιά πιθανότητα επιβίωσης, οπότε η επιλογή σου ήταν λογική κι απολύτως δικαιολογημένη. επομένως, για μένα, δε συγκρίνονται οι 2 περιπτώσεις.

καλή δύναμη κοπέλα μου και καλή τύχη!!

Link to comment
Share on other sites

Πόσο λυπάμαι γι'αυτά που πέρασες! Καμιά μητέρα που δεν πέρασε τα ίδια δεν μπορεί να φανταστεί πώς είναι να γεννάς νεκρό το μωρό σου!

 

Και εγώ και η Ι.Δώρα και πολλές άλλες μητέρες είμαι σίγουρη πως ξέρουμε πως υπάρχουν περιπτώσεις που είναι δυστυχώς "καλύτερα" να διακοπεί η εγκυμοσύνη. Υπάρχουν περιπτώσεις που δυστυχώς για ένα μωρό δεν υπάρχουν ελπίδες. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το μωρό παρά το πρόβλημα που έχει του δίνονται πιθανότητες επιβίωσης. Πάνω σε αυτό νομίζω είπε η Δώρα ό,τι είπε. Πράγματι οι γιατροί μας είπαν πως τα περισσότερα ζευγάρια σε περίπτωση ακριβώς όπως η δική μας επιλέγουν να τερματίσουν την κύηση.

 

Όταν σου λένε πως το μωρό δεν υπάρχει περίπτωση καμία να ζήσει έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο αυτό το τραγικότατο γεγονός και ό,τι δυστυχώς επακολουθεί. Όταν σου λένε ότι το μωρό έχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα που απειλεί τη ζωή του και ότι πρέπει να αποφασίσεις για το τι θα κάνεις στη συνέχεια είναι και αυτό τραγικό παρά το ότι σου δίνονται πιθανότητες επιβίωσης. Οι μήνες που περνάνε με το μωρό στην κοιλιά φαίνονται χρόνια. Κάθε υπέρηχος αντι να σου προσφέρει χαρά φαίνεται σαν βουνό για το τι καινούργιο μπορεί να ακούσεις. Έπιανα τον εαυτό μου να κρύβει την κοιλιά για να μην μάθουν κάποιοι ότι είμαι έγκυος γιατί αν δεν ζούσε το μωρό μετά όταν θα έβλεπαν πως γέννησα και θα μου εύχονταν "να σου ζήσει" τι θα απαντούσα; Η γέννα, αντί να είναι μόνο χαρά, φαντάζει η μόνη λύση για να βγεις από αυτήν την αγωνία και να μάθεις επιτέλους τι θα γίνει.

 

Ο κάθε γονιός κουβαλάει το δικό του σταυρό και - όπως μου είπε ο πνευματικός μου- δεν υπάρχει ζυγαριά που να ζυγίζει ποιος σταυρός είναι πιο βαρύς από άλλους.

Χαίρομαι όταν διαβάζω μανούλες που ενώ έχασαν τα παιδιά τους ξαναπροσπάθησαν και στην επόμενη εγκυμοσύνη όλα τους πήγαν μια χαρά.

Αυτό λοιπόν θα ευχηθώ ολόψυχα και σε εμας, να έχουμε δηλαδή όποτε το αποφασίσουμε μια καλή εγκυμοσύνη και γερά μωράκια στην αγκαλιά μας!

Link to comment
Share on other sites

Ειρήνη μου, πόσο λυπάμαι κοπέλα μου!!! είχαμε μιλήσει παλιότερα (είμαι κι εγώ από Λαμία, αν θυμάσαι). τότε ήσουν στην προσπάθεια για παιδάκι. δεν πήρα χαμπάρι ότι είχες μείνει έγκυος αλλά και την άσχημη κατάληξη... ειλικρινά λυπάμαι πολύ και σου εύχομαι να είσαι δυνατή (όπως βλέπω ότι είσαι) και να κρατήσεις γρήγορα ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου.

 

όσο για το σχόλιο στο οποίο αναφέρεσαι, νομίζω ότι η κοπέλα εννοούσε ότι αξίζουν μπράβο σε μια κοπέλα που επέλεξε να γεννήσει ένα μωρό που οι γιατροί του έδιναν κάποιες πιθανότητες επιβίωσης και δεν έκανε διακοπή κύησης. επέλεξε να δοκιμάσει την τύχη της και να "παίξει" με τα ποσοστά και τις πιθανότητες. της βγάζω κι εγώ το καπέλο.

Η δική σου περίπτωση ήταν διαφορετική. το μωράκι σου, αν κατάλαβα καλά, δεν είχε καμμιά πιθανότητα επιβίωσης, οπότε η επιλογή σου ήταν λογική κι απολύτως δικαιολογημένη. επομένως, για μένα, δε συγκρίνονται οι 2 περιπτώσεις.

καλή δύναμη κοπέλα μου και καλή τύχη!!

 

φυσικά και σε θυμάμαι Σοφία μου! Δυστυχώς ναι είχα όλη αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία..

Μπορεί και να είναι έτσι όπως τα λές και να εννοούσε κάτι τέτοιο και το σκέφτηκα ότι έτσι θα είναι, δεν μπορεί να είναι αλλιώς, όμως δεν είναι σωστά διατυπωμένο και με την πρώτη ανάγνωση βγαίνουν λάθος συμπεράσματα που μπορεί να ενοχλήσουν! θα επρεπε λοιπον κατα την ταπεινη μου γνωμη να διευκρινισει η αγαπητη φιλη τι ακριβως επιβραβευει και οχι να μιλαει γενικα για τη δηθεν ευκολη λυση της διακοπης κυησης.

κι αν μπήκα στη διαδικασία να το αναλύσω το έκανα γι αυτον ακριβώς το λόγο για να δείξω πως υπάρχει και η άλλη πλευρά και πως δεν ειναι τοσο εύκολα τα πραγματα. Οπως το ξαναεγραψα ΜΑΚΑΡΙ κι εμενα να μου εδιναν εστω και απειροελαχιστες ελπιδες και θα το παλευα μεχρι τελευταια στιγμη οπως νομιζω θα εκανε καθε μανα!

δεν ειναι σωστο αλλα να λεμε, αλλα να εννοουμε και αλλα να καταθετουμε γιατι πολυ απλα αλλαζει το ολο νοημα και δημιουργουνται παρεξηγησεις!

 

και φυσικα χιλια μπραβο στη θεματοθετρια που οντως δεν εχασε ποτε την ελπιδα της και επραξε οπως θα επραττε μια ΜΑΝΑ! κι εγω της βγαζω το καπελο που σταθηκε δυνατη που δεν παραιτηθηκε και φροντισε να κανει το καλυτερο δυνατο για το μωρο της!

αλλο το ενα ομως κι αλλο το αλλο!

569129i0tzap526i.gif 10/5/12

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Πόσο λυπάμαι γι'αυτά που πέρασες! Καμιά μητέρα που δεν πέρασε τα ίδια δεν μπορεί να φανταστεί πώς είναι να γεννάς νεκρό το μωρό σου!

 

Και εγώ και η Ι.Δώρα και πολλές άλλες μητέρες είμαι σίγουρη πως ξέρουμε πως υπάρχουν περιπτώσεις που είναι δυστυχώς "καλύτερα" να διακοπεί η εγκυμοσύνη. Υπάρχουν περιπτώσεις που δυστυχώς για ένα μωρό δεν υπάρχουν ελπίδες. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το μωρό παρά το πρόβλημα που έχει του δίνονται πιθανότητες επιβίωσης. Πάνω σε αυτό νομίζω είπε η Δώρα ό,τι είπε. Πράγματι οι γιατροί μας είπαν πως τα περισσότερα ζευγάρια σε περίπτωση ακριβώς όπως η δική μας επιλέγουν να τερματίσουν την κύηση.

 

Όταν σου λένε πως το μωρό δεν υπάρχει περίπτωση καμία να ζήσει έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο αυτό το τραγικότατο γεγονός και ό,τι δυστυχώς επακολουθεί. Όταν σου λένε ότι το μωρό έχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα που απειλεί τη ζωή του και ότι πρέπει να αποφασίσεις για το τι θα κάνεις στη συνέχεια είναι και αυτό τραγικό παρά το ότι σου δίνονται πιθανότητες επιβίωσης. Οι μήνες που περνάνε με το μωρό στην κοιλιά φαίνονται χρόνια. Κάθε υπέρηχος αντι να σου προσφέρει χαρά φαίνεται σαν βουνό για το τι καινούργιο μπορεί να ακούσεις. Έπιανα τον εαυτό μου να κρύβει την κοιλιά για να μην μάθουν κάποιοι ότι είμαι έγκυος γιατί αν δεν ζούσε το μωρό μετά όταν θα έβλεπαν πως γέννησα και θα μου εύχονταν "να σου ζήσει" τι θα απαντούσα; Η γέννα, αντί να είναι μόνο χαρά, φαντάζει η μόνη λύση για να βγεις από αυτήν την αγωνία και να μάθεις επιτέλους τι θα γίνει.

 

Ο κάθε γονιός κουβαλάει το δικό του σταυρό και όπως μου είπε ο πνευματικός μου δεν υπάρχει ζυγαριά που να ζυγίζει ποιος σταυρός είναι πιο βαρύς από άλλους.

 

Χαίρομαι όταν διαβάζω μανούλες που ενώ έχασαν τα παιδιά τους ξαναπροσπάθησαν και στην επόμενη εγκυμοσύνη όλα τους πήγαν μια χαρά.

Αυτό λοιπόν θα ευχηθώ ολόψυχα και σε εμας, να έχουμε δηλαδή όποτε το αποφασίσουμε μια καλή εγκυμοσύνη και γερά μωράκια στην αγκαλιά μας!

 

ειναι ακριβως ετσι οπως τα λες!

συντομα ευχομαι να μιλαμε για ευχαριστα, για ομορφες και τελειομηνες εγκυμοσυνες και γερα μωρα!!

 

 

δεν θελω να "επιτιθεμαι" στη Δωρα, ειναι μητερα και σιγουρα καταλαβαινει τη ψυχολογια μας. Η ενσταση μου ηταν ως προς τη διατυπωση, επρεπε κατα τη γνωμη μου παντα να διευκρινισει και οχι να γενικευσει. κι αυτο γιατι ειναι ενα ιδιαιτερο θεμα που αγγιζει πολλες και ειναι κριμα να γινονται παρανοησεις.

569129i0tzap526i.gif 10/5/12

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

αχ βρε κορίτσια.... μια μεγάλη αγκαλιά από μένα, τί άλλο να πω? σας θαυμάζω ειλικρινά για το κουράγιο σας και υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής σας. και μόνο από τα λεγόμενα και τον τρόπο που εκφράζεστε, φαίνεται ότι είστε αξιόλογες κοπέλες και ΑΝΘΡΩΠΟΙ και θα γίνεται εξαιρετικές μάνες γιατί το αξίζετε. μόνο χαρές από δω και πέρα σας εύχομαι και γρήγορα με ένα γερό παιδάκι. πολλά φιλιά και να ξέρετε ότι θα σας σκέφτομαι και θα προσεύχομαι για σας..

Link to comment
Share on other sites

ειναι ακριβως ετσι οπως τα λες!

συντομα ευχομαι να μιλαμε για ευχαριστα, για ομορφες και τελειομηνες εγκυμοσυνες και γερα μωρα!!

 

 

δεν θελω να "επιτιθεμαι" στη Δωρα, ειναι μητερα και σιγουρα καταλαβαινει τη ψυχολογια μας. Η ενσταση μου ηταν ως προς τη διατυπωση, επρεπε κατα τη γνωμη μου παντα να διευκρινισει και οχι να γενικευσει. κι αυτο γιατι ειναι ενα ιδιαιτερο θεμα που αγγιζει πολλες και ειναι κριμα να γινονται παρανοησεις.

Σε καταλαβαίνω που θίχτηκες, πραγματικά. Γιατί και εγώ θιγόμουν όταν άκουγα κάποιους μπροστά μου να λένε:έπρεπε η γυναικολόγος που πήγαινες να το έβλεπε πιο νωρίς το πρόβλημα για να έριχνες το παιδί.

Πόσο οργιζόμουν όταν το άκουγα δεν φαντάζεσαι.

Τέλοσπάντων, προφανώς η Δώρα δεν είχε σκοπό να κατακρίνει όσες μανούλες αναγκαστικά επέλεξαν να σταματήσουν την κύηση.

Έχω ξαναγράψει πως δεν είμαι έτοιμη για νέα εγκυμοσύνη όμως ονειρεύομαι εκείνον τον καιρό που επιτέλους θα νιώθω καλά για να ξαναπροσπαθήσω..!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...