«Θέλω να κατέβω κάτω να παίξω…»

Άρχισαν τα όργανα.

Ο μικρός είναι 4,5 ετών και μου ζητάει να κατεβαίνει κάτω στη γειτονιά να παίξει.

Η γειτονιά είναι ήσυχη χωρίς κεντρικούς δρόμους. Για να σας δώσω να καταλάβετε είναι ο κήπος μας, μπροστά ένας δρόμος και μπροστά το νηπιαγωγείο. Δίπλα από την πολυκατοικία ένα μικρό δάσος. Άλλη πολυκατοικία κοντά δεν έχει είναι η δική μας μόνο που αποτελείται από ένα συγκρότημα 3 είσοδοι με από 4 διαμερίσματα.

Από το μπαλκόνι και τον κήπο έχω ορατότητα εκεί που παίζουν τα παιδιά.

Παρόλα αυτά φοβάμαι διότι τα ελάχιστα αυτοκίνητα που περνάνε λόγω του ότι είναι ήσυχος δρόμος τρέχουν πολύ και επίσης ποτέ δεν ξέρεις..

Εννοείται ότι δεν έχω κάθε μέρα χρόνο να κατεβαίνω και εγώ κάτω.

Τα παιδάκια είναι κάποια σχεδόν στην ηλικία του και κάποια στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Τα σχεδόν στην ηλικία του έχουν αδερφάκια μεγαλύτερα.

Κάθε απόγευμα παρόλο που όλο βολτάρουμε, πάμε κολυμβητήριο, πάμε ποδηλατοδρόμιο, παιδικές χαρές θέλει να κατέβει κάτω και όταν δεν τον αφήνω κλαίει ,τον πιάνει το παράπονο και κάνει σχόλια όπως « γιατί δε μ’αφήνεις έχω πυρετό ?», « ο Λευτέρης είναι σαν και εμένα μικρός», « θα προσέχω στο υπόσχομαι»,

« άμα με αφήσεις θα σε αγαπάω περισσότερο», « θα με προσέχει η Γιώτα και η Ιωάννα»

Ο κήπος άσχετα αν έχει παρέα ή όχι δεν τον «χωράει» θέλει έξω στον δρόμο..

Φοβάμαι ρε παιδιά αλλά από την άλλη στεναχωριέται πολύ.

Πώς να τον αντιμετωπίσω? Τι άλλο να του πω ? θα ξεπεράσω ποτέ τις φοβίες ? ( μάλλον όχι ε ? )

νταλια μου τα μωρακια μας μεγαλωνουν πολυ γρηγορα και γινονται ολοκληρα παιδια με απαιτησεις χχαχαχα τι πιο φυσιολογικο..

θα σου προτινα να κανεις συμφωνια μαζι του και να του πεις θα κατεβεις να παιξεις μονο στον κηπο μας με τα παιδακια της ηλικια σου, αν βγεις στο δρομο δεν προκειται να σε αφησω να ξανακατεβεις. (ισως λιγο τραβηγμενο αλλα ..... ) Εσυ την πρωτη μερα θα καθεσαι να τον παρακολουθεις απο το μπαλκονι σου, να μην σου πω και την δευτερη και την τριτη μερα χαχαχαχα. Σιγα σιγα καποια μερα ελπιζω να αποκτησουμε εμπιστοσυνη στα παιδακια μας αφου μας το ζητανε τοσο επιμονα.

Ισως να φωναξεις και τα παιδακια αυτα και να τους πεις να παιζουν κατω απο το μπαλκονι σου για να παρακολουθεις πιο ευκολα τον γιο σου το πολυ πολυ δωστους και ενα γλυκακι.....

Βασικά να σου πω τη αλήθεια με μπέρδεψες λίγο με το κάτω δεν κατάλαβα αν βλέπεις ή οχι το παιδί...............:oops::oops:

Αλλά θα σε ρωτούσα αν τα άλλα παιδιά κατεβαίνουν με τις μαμάδες τους ή αν ξέρεις τις μαμάδες τους και να κανονίσετε να κάνετε "βάρδιες", να κατεβαίνει μια ή μία και μια η αλλη για να τα προσέχετε...........

Τώρα για μόνο του να σου πω την αλήθεια μου δεν θα τον άφηνα ακόμα και στην πυλώτή, μπορεί να ακούγεται υπερβολή αλλά προτιμώ να έχω ήσυχο το κεφάλι μου.

Νantia όλα τα παιδάκια έχουν το ελεύθερο να έρθουν στον κήπο και έρχονται, βαριούντε όμως πολύ γρήγορα και θέλουν να βγουν στο δρόμο...

όσο μακρυά και να πάνε έχω ορατότητα...αλλά ΦΟΒΑΜΑΙ....

ΝΙΚ-16 το πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά που κατεβαίνουν είναι μόνα χωρίς μαμάδες, είτε γιατί είναι μεγαλύτερα, είτε γιατί έχουν , μεγαλύτερα αδέρφια...

Νantia όλα τα παιδάκια έχουν το ελεύθερο να έρθουν στον κήπο και έρχονται, βαριούντε όμως πολύ γρήγορα και θέλουν να βγουν στο δρόμο...

όσο μακρυά και να πάνε έχω ορατότητα...αλλά ΦΟΒΑΜΑΙ....

μηπως αν κατεβαζες παιχνιδια κατω????

Μηπως αν βαζατε καμια μπασκετουλα να μην εφευγαν?

Πχ αν βαζατε στον κηπο ενα σπιτακι μια κουνια κλπ μια τσουληθρα???

κοινος ειναι ο κηπος του συγκροτηματος>???? αν ναι γιατι δεν βαζεται λιγα λεφτα ο καθε ενας που εχει παιδακι και να τον εξοπλισετε ετσι ωστε να μην βγαινουν τα παιδακια στο δρομο???

(λεω εγω τωρα)

Παντως ο δρομος ειναι πολυ επικυνδινος για ενα παιδακια 4,5 χρονων ακομα και αν δεν περνανε πολλα αυτοκινητα απο εκεινον... Μια φορα αρκει για να γινει το κακο...

ο κήπος είναι ατομικός και είναι μικρός..έχουμε και τσουλήθρα και διάφορα παιχνίδια..μέχρι και γωνιά με άμμο είχαμε...

όπως ειπα και πριν οι άλλοι γονείς δεν έχουν πρόβλημα..

Βρε συ Dalia μου...πολυ μικρουλης δεν ειναι 4,5 ετων για να κατεβαινει κατω μονος του?Νομιζω καλυτερα να κανεις ενα συμβιβασμο με το παιδι οτι πχ θα τον κατεβαζεις κατω 3 φορες τη βδομαδα που μπορεις να εισαι κι εσυ κατω να τον βλεπεις.Εξηγησε του οτι τα υπολοιπα παιδια ειναι πιο μεγαλα και γι'αυτο κατεβαινουν πιο συχνα.

Καμια γιαγια δεν εχετε κοντα να μοιραζετε τις μερες να τον κατεβαζει κι αυτη κατω?

Δικιο εχει κι αυτος ο κακομοιρης..τι να κανει μεσα στο σπιτι?

Ή πλέον να το πάρεις απόφασηόπως εγω οτι μέχρι να αλλάξει η ώρα και να νυχτώνει γρήγορα κάθε μέρα 7-9 θα είμαστε παιδική χαρά, δεν τον αφήνω μέσα πρώτον και κύριον γιατί σπάει τα νεύρα μου που βλέπει όλο τηλεοραση και δεύτερον καλοκάιρι είναι αν δεν παίξουν τώρα πότε θα παίξουν?

Καλησπερα και απο μενα!Εμεις Νταλια μενουμε Περαια,δε ξερω αν εχεις ερθει ποτε αλλα εδω τα περισσοτερα σπιτια εχουν κατω χωρους με πρασινο και με ασφαλτο και μπορουν να παιζουν τα παιδια...ετσι και το δικο μας το συγκροτημα,εχει πολυ χωρο για να παιξουν τα παιδια,κατεβαινουν ολα απο τις πολυκατοικιες και ερχονται και μερικα απο αλλες...εχει καγκελα γυρω γυρω αλλα τη πορτα δε τη κλεινουν και μπορει να φυγει η μπαλα εξω και να τρεξει το παιδι να τη πιασει...απο το μπαλκονι μου βλεπω ολο το χωρο που παιζουν τα παιδια αλλα οχι το δρομο...καθε απογευμα λοιπον κι εγω μαζι με τις αλλες μαμαδες παιρνουμε τα καφεδακια μας και κατεβαινουμε κατω να παιξουν τα παιδια....μου εχει ζητησει πολλες φορες να κατεβει μονος του αλλα φοβαμαι παααρα πολυ...ακομα και να ειναι καποια μανα κατω τα παιδια ειναι πολλα και ποιο να πρωτο προσεξει....παντως....ολο αυτο το παιχνιδι δηλαδη ειναι βαλσαμο για τα παιδια.....προσπαθω να τελειωνω τις δουλειες μου τωρα που ειμαι σπιτι και δε δουλευω ακομα ή και να παραμελω καποιες για να κατεβασω κατω το παιδι...οταν δουλευα (εγω εχω τον αντρα μου το απογ σπιτι)κατεβαινε στην αρχη αυτος εκανα εγω δυο πραγματα και μετα κατεβαινα εγω.....ο γιος μου μολις εκλεισε τα πεντε του χρονια....

Βρε συ Dalia μου...πολυ μικρουλης δεν ειναι 4,5 ετων για να κατεβαινει κατω μονος του?Νομιζω καλυτερα να κανεις ενα συμβιβασμο με το παιδι οτι πχ θα τον κατεβαζεις κατω 3 φορες τη βδομαδα που μπορεις να εισαι κι εσυ κατω να τον βλεπεις.Εξηγησε του οτι τα υπολοιπα παιδια ειναι πιο μεγαλα και γι'αυτο κατεβαινουν πιο συχνα.

Καμια γιαγια δεν εχετε κοντα να μοιραζετε τις μερες να τον κατεβαζει κι αυτη κατω?

Δικιο εχει κι αυτος ο κακομοιρης..τι να κανει μεσα στο σπιτι?

Niki ναι είναι μικρούλης...όλα αυτά που λες του τα έχω εξηγήσει αλλά δυστυχώς δεν καταλαβαίνει και πάντα έχει ένα αντι-επιχείρημα...

ένα άλλος λόγος που έκανα το ποστ είναι ιδέες μήπως δεν του εξηγώ καλά όλα αυτά....ότι είναι μικρός π.χ

Π.χ λέει μα ο λευτερης είναι μικρούλης, ( φαινομενικά διότι είναι μεγαλύτερος ένα χρόνο ) ή θα με προσέχουν τα μεγάλα παιδιά..

αυτό με τις γιαγιάδες δεν είναι και πολύ εφικτό...

Ή πλέον να το πάρεις απόφασηόπως εγω οτι μέχρι να αλλάξει η ώρα και να νυχτώνει γρήγορα κάθε μέρα 7-9 θα είμαστε παιδική χαρά, δεν τον αφήνω μέσα πρώτον και κύριον γιατί σπάει τα νεύρα μου που βλέπει όλο τηλεοραση και δεύτερον καλοκάιρι είναι αν δεν παίξουν τώρα πότε θα παίξουν?

Nik-16 και εμείς 3 φορές τη βδομάδα πάμε κολυμβητήριο, Παρασκευή με Κυριακή φευγουμε στο εξοχικό, παιδική χαρά, ποδήλατο και παρόλα αυτά μου ζητάει να κατέβει όταν επιστρέφουμε ότι ώρα και να είναι...

άσε που τους ακούει όταν ξαπλώνει και λέει με παράπονο να τα παιδάκια ακόμα κάτω είναι...

Γύρω στις 10 ανεβαίνουν τα υπόλοιπα παιδιά...εγώ γύρω στις 21:30 τον βάζω για ύπνο λόγω παιδικού

Μμμμ... και μεις το ίδιο θέμα έχουμε. Στο δρόμο εννοείται όχι μόνο του. Εκτός από τα αυτοκίνητα, είναι κ ένα σωρό άλλα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου.

Εμείς έχουμε στην οικοδομή, στην πίσω πλευρά το παρκινγκ, οπότε μαζεύονται όλα τα παιδάκια εκεί, ποτέ όμως χωρίς τις μαμάδες.

Κ πείτε βρε κορίτσια, είναι κλειστός, ελεγχόμενος χώρος, αν αφήσεις λίγο ήσυχα τα παιδάκια να παίξουν (το μεγαλύτερο είναι 6 ετών) τι πειράζει; Εννοώ να τα επιβλέπω, χωρίς όμως να επεμβαίνω στο παιχνίδι τους. ΘΑ μαλώσουν, θα πέσουν, θα χτυπήσουν, οκ... Παιδική ηλικία χωρίς αυτά γίνεται;

Ρωτάω γιατι έχουμε μια μαμά, από τις 5 ή6 που κατεβαίνουμε που καπελώνει τα παιδιά. Μόνο αυτή ακούγεται, οι υπόλοιπες κάνουμε παρέα. Εμείς είμαστε γαϊδούρες ή αυτή υπερβολική;;; Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι με πνίγει με την πίεση που ασκεί στα παιδιά.

ετσι ειναι κωτινα!και θα παιξουν και θα μαλωσουν και θα μιλησουν ασχημα..ολα ειναι μεσα στο προγραμα ειδικα για τα αγορια.... εμεις παντως οι μαμαδες που ειμαστε κατω προσπαθουμε να μη μπλεκομαστε αναμεσα τους παρα μονο οταν χρειαζεται θυμιζοντας τους οτι ειναι φιλοι και πρεπει να παιζουν ομορφα μαζι!

αυτη υπερβολικη....κατα τη γνωμη μου...

Συμφωνώ εκείνη υπερβολική...

Εγώ πάντως μια φορά με όμορφο τρόπο είπα σε έναν μπαμπά " άφησε τους λίγο χωρίς να ανακατεύεσαι να δεις πόσο πιο ευτυχισμένα είναι"

και ο άνθρωπος μου είπε μετά πόσο δίκιο είχα....

Χαιρομαι που υπάρχουν ακόμα λογικοί άνθρωποι!!

Πάντως μια φορά που της είπα " αστα τα παιδιά, έλα να καθήσουμε",(ο κήπος μου βλέπει στο πάρκινγκ), μου απάντησε "εγώ έχω παιδιά, εσυ αν εισαι κουρασμένη κάτσε". Δηλ. εγώ τι έχω;;:confused:

Φυσικά δεν ασχολούμαι άλλο...

Koρίτσια πείτε με υπερβολική ίσως αλλά ΠΟΤΕ δε θα άφηνα τα παιδιά να παίξουν μόνα τους με άλλα παιδάκια στο δρόμο. Δυστυχώς οι κίνδυνοι είναι πολλοί και από το μπαλκόνι να τα έβλεπα σίγουρα δε θα μπορούσα να τα προστατέψω. Λέω ΄γω τώρα, πόσο δύσκολο είναι κάποιοι να παρατηρούν τα παιδάκια να παίζουν, τις ώρες που κατεβαίνουν, τη φύλαξή τους και να τα αρπάξουν (για όργανα π.χ.). Υπερβολικό; Ισως αλλά όχι απίθανο.

DALIA, εγώ αυτό που θα έκανα στη θέση σου είναι να κατεβαινα και εγώ μαζί του στο δρόμο. Αν δε μπορείς καλύτερα να στεναχωρηθεί λίγο ο μικρός σου μέχρι να καταλάβει, παρά εσύ να κλαις για μια ζωή!

νταλια μου καλη καλημερα και καλο μηνα . εγω ενα θα σου πω ξερω οτι η φαση που περναει ο γιος του τωρα το κανει και ο δικος μου και δεν εχει συμασεια ο χωρος του κηπου σου αν ειναι μεγαλος η μικρος γιατι και το σπιτι μου ειναι ενας χωρος 750 τερ. ο γιος μου ομως θελει τον δρομο λογο των ολλων παιδιων ,λογο οτι δεν θελει ποια η μαμα να τον περιοριζει . εγω τι εκανα και να πω οτι ειναι και πολυ φυσικη αντιδραση του παιδιου θελει να αρχησει να φτιαχνει και αυτος οριοα στον εαυτο του. εβαλα τον μπαμπα στο παιχνιδι για να μπορω και εγω να εχω το κεφαλι μου ισυχο απο ολα αυτα που γινονται. του εκανα μια ωραια κουβεντα και του ειπα οτι θα εχει καποι χρονο στον δρομο μονο αν ειναι ο μπαμπας η μαμα μαζι αλλιως δεν γινεται και του ειπα τους κινδυνους που μπορει να υπαρχουν . ετσι ο αντρας μου για 40 λεπτα η εγω καθε απογευμα προγραματιζουμε να κατεβαζουμε τον σπυρο στον δρομο για να παιζει με τα αλλα παιδια .οταν δεν μπορουμε να παμε του λεμε οτι τωρα πρεπει να τηρησει και εκεινος την συμφωνια να μηνει μεσα στην αυλη μεχρι τωρα παμε καλα δεν διαμαρτηρεται και οταν δεν βγενει μας λεει μαμα αυριο θα παω να παιξω στο δρομο μην με ξεχασεται εεεεεεε! φιλακια ελπιζω να σου εδωσα μια λυση ομορφη!!

Δεν έχω αντιμετωπίσει ακόμα αυτό το θέμα, αλλά αποκλείεται να άφηνα τις κόρες μου μόνες τους κάτω ειδικά σε αυτή την ηλικία. Δεν κινδυνεύουν μονο από τα αυτοκίνητα, αλλά δεν ξέρεις και ποιος μπορεί να τις πλησιάσει. Όση ορατότητα και να υπάρχει, τι θα κάνεις. Θα είσαι στημένη στο παράθυρο ή στο μπαλκόνι. Χϊλιες φορές να είσαι και εσύ κάτω, λίγο πιο πέρα και να παρακολουθείς διακριτικά. Θα έλεγα, να μην του τονίζεις πόσο μικρός είναι γιατί ισως νιώθει ότι δεν τον έχεις ικανό να τα βγάλει πέρα μόνος του. Απλώς πες του ότι υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι και αν δεν είναι κάποιος ενήλικας μαζί δεν θα μπορέσουν τα άλλα παιδιά να τον βοηθήσουν αν συμβεί κάτι. Και κακώς είναι και τα άλλα παιδιά κάτω μόνα τους. Δεν σου λέω να τον κάνεις να φοβάται τη σκιά του, αλλά καλό είναι να υπάρχει επαγρύπνηση. Εγώ θα έλεγα όταν κατεβαίνει, να υπάρχει η διακριτική παρουσία ενός ενήλικα .

και εμεις το ίδιο πρόβλημα...

είμαι στις μέρες μου για γέννα τον τρίτο μου γιό -- τα πόδια μου σαν του σρεκ , ο δεύτερος μου γιός σε φάση ''τρέχω τόσο γρήγορα και αν μπορείς πιάσε με μαμά'' και ο μεγάλος μου να με παρακαλάει κάθε απόγευμα να κατεβούμε στον πεζόδρομο όπου κάθε μέρα μαζεύονται γύρω στα 25 με 30 παιδιά..ποδήλατα μπάλες κυνηγητό αμαξάκια τα πάντα παίζουνε...

εμείς στο μπαλκόνι...''μαμά θέλω να κάνω ποδήλατο''...''δεν μπορώ καλό μου να κυνηγάω τον Γιωργάκη είναι πρησμένα της μανούλας τα πόδια και πονάνε...'' και μετά έρχεται η δεύτερη ερώτηση...''μαμά τον Γιωργάκη θα τον κρατήσουμε για πάντα?????:shock::shock:''

μετά απο αυτό τον κατέβαζα...σίγουρα Ντάλια μου δεν έχουμε τον ίδιο χρόνο καθημερινά και ούτε την διάθεση αλλά αν είχα μόνο τον μεγάλο μου δεν θα τον ''στερούσα'' το παιχνίδι της γειτονιάς...βάλε όριο τον χρόνο έτσι ώστε να συμβιβαστείτε και οι δυο...

Εγώ ξεκίνησα πέρσι τέτοιο καιρό να την αφήνω κάτω μόνη της. Μπροστά μου ακριβώς είναι το πάρκο με πεζόδρομο. Από το σαλόνι μου μπορώ να την βλέπω. Γενικά είναι παιδί ήσυχο που δεν κάνει τρέλες γι΄αυτό και την άφησα. Φέτος είναι συνέχεια κάτω με τους συμμαθητές της και άλλους φίλους από τη γειτονιά. Στην αρχή την άφηνα καμιά ώρα και την έβλεπα συνέχεια, της έδωσα βασικές οδηγίες προς αγνώστους, έκλεισα την μύτη μου και κάναμε την βουτιά. Θα καταλάβεις πότε το παιδάκι σου είναι έτοιμο. Πιστεύω από τα γενικά λεγόμενά σου, πως ο γιος σου είναι αρκετά ώριμο παιδί. Θα δεις και θα πράξεις το καλύτερο.

DALIA, δεν τα διάβασα όλα τα μηνύματα, μόλις γύρισα από διακοπές και δεν έχω πολύ χρόνο, αλλά η γνώμη μου είναι η εξης: Καταρχήν ΔΕΝ είναι μικρός. Εξαρτάται από το παιδί. Γενικά πώς συμπεριφέρεται στο δρόμο? Κατεβαίνει από το πεζοδρόμιο? Είναι προσεκτικό παιδί? Για να γίνω πιο σαφής, εγώ τον πρώτο μου γιο θα το άφηνα και είναι 4 (να το έβλεπα εννοείται). Είναι πολύ προσεκτικός, δεν πετάγεται ποτέ στο δρόμο. Δεν του κρατάω χέρι στο πεζοδρόμιο από μωρό και μου το δίνει μόνος, όταν είναι να περάσουμε απέναντι. Ποτέ δεν έχει απομακρυνθεί. Στον δεύτερο και 14 θα είχα πρόβλημα! Δεν έχει την ίδια αίσθηση του κινδύνου. Είναι μικρός ακόμη και πιστεύω να βελτιωθεί αλλά βλάπτει πιο εύκολα τον εαυτό του.

Επειδή η αρχή μου είναι να εκθέτω τα παιδιά στους κινδύνους ανάλογα με την αντίληψη του κινδύνου που έχουν, νομίζω ότι όλα εξαρτώνται από το παιδί σου! Φυσικά θα μπουν όροι (δοκιμαστική περίοδος, περορισμοί, συνέπειες κλπ κλπ κλπ)

Και δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο, ειδικά το καλοκαίρι, από μία παρέα παιδιών κάτω από την πολυκατοικία να παίζουν!

Στα παιδιά μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη. Στους άλλους??? Και άντε κάθομαι στο μπαλκόνι και τα βλέπω, πόσο γρήγορα μπορώ να κατέβω? Αν σταματήσει ένα αυτοκίνητο και το βουτήξει τι κάνω? Θα πετάξω??? Προτιμώ, 2-3 φίλους τους στο σπίτι και ας τα κάνουν όλα $%&%$, ή παρέα με άλλες μαμάδες στην παιδική χαρά, και να χω ήσυχο το κεφάλι μου!

Αν τσακώνονται με άλλα παιδιά ποτέ δεν ανακατεύομαι εκτός κι αν αρχίσουν να πέφτουν τίποτα γρήγορες, τότε τους παίρνω και φεύγω, λέγοντας τους οτι έπρεπε να είχαν σταματήσει τον καυγά πριν φτάσουν σε αυτό το σημείο, οπότε τώρα θα πάτε σπίτι πιο νωρίς! Την επόμενη φορά αποφεύογυν τις εμπλοκές σε εμπόλεμες ζώνες!

Εγω λεω να κατεβαινεις κ εσυ μαζι του οποτε μπορεις αλλα να μην εισαι συνεχεια πανω απο τα παιδια.Πρεπει να του εξηγησεις πολυ ξεκαθαρα τους λογους για τους οποιους δν τον αφηνεις.Παντως μην του στερησεις αυτην την χαρα.Και εμενα οταν ηταν 4-5 χρονων κατεβαιναν μαζι μου κ απο τα 7 μονα τους.Ο μικρος μου που ειναι 10 ακομα κατεβαινει με τα παιδια κατω κ περναει τελεια κ ο μεγαλος εχει πολυ ωραιες αναμνησεις απο τοτε που παιζαν με τα παιδια στον δρομο.

ποπο...τρεμω στην σκεψη πως θα ρθει και για μας η ωρα που θα θελησει να παει κατω χωρις εμενα...

Και εμενα η μικρή μου είναι 4,5 και ήδη απο την άνοιξη θέλει να κατεβαίνει με την αδερφή της στο δρόμο.Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω χωρίς να κατέβω κι εγώ.Ούτε θα βαρύνω την μεγάλη με την ευθύνη της μικρής.Έτσι το απόγευμα γινόμαι κι εγώ παιδί.Το ευχάριστο με εμένα είναι ότι τα περισσότερα απο τα παιδιά της γειτονιάς μας είναι κατα πολύ μεγαλύτερα και έδεσε με το αγοράκι της γειτόνισσας και αποφάσισαν να παίζουν μόνα τους μέσα στην αυλή τους.Έτσι βολευτήκαμε και οι δυο οικογένειες και δεν κυνηγάμε.Πάντα όμως υπάρχει ο κίνδυνος να ακούσουν μια φωνή και να πεταχθούν στο δρόμο.Εαν ο μικρούλης σου έκανε έναν¨"κολλητό" συνομίληκο θα δεχόταν να παίξουν μέσα στην αυλή σας?Δοκίμασε το