Φίμωση (αγόρια)

Αρχικό μήνυμα απο Μαρια Στυλιανακη

διαβάστε αυτό -

Τι είναι η φίμωση τι βαλανοποσθικές συμφύσεις και πότε χρειάζεται επέμβαση.

Ονομάζουμε πόσθη το μέρος του δέρματος που καλύπτει το πέος του μικρού παιδιού και βάλανο το τελικό τμήμα του πέους με αυτό το ιδιόμορφο σχήμα. Στον πέμπτο μήνα της ενδομήτριας ζωής ο σχηματισμός αυτός του δέρματος που ονομάζουμε πόσθη είναι πλήρης. Καλύπτει τελείως τη βάλανο με την οποία και συμφύεται δηλαδή είναι πολύ καλά κολλημένη. Κάτω από την επίδραση ανδρογόνων σχηματίζονται μικρά κενά διαστήματα μεταξύ της πόσθης και της βαλάνου. Αυτά τα κενά αυξάνουν σε μέγεθος και ενώνονται το ένα με το άλλο, διαχωρίζοντας τελείως την πόσθη από τη βάλανο. Η διαδικασία του διαχωρισμού είναι συνήθως ατελής κατά τη γέννηση και συνεχίζεται μέσα στην παιδική ζωή.

Κατά τη γέννηση η πόσθη τραβιέται προς τα κάτω αποκαλύπτοντας τη βάλανο μόνο σε ένα ποσοστό 4% των παιδιών. Στα μισά νεογέννητα αγόρια δεν μπορεί κανείς να δει ούτε το στόμιο της ουρήθρας. Έως την ηλικία των 6 μηνών η πόσθη τραβιέται τελείως προς τα κάτω σε ένα ποσοστό 20% των αγοριών. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών 10% των αγοριών έχουν ακόμη πόσθη η οποία δεν μπορεί να τραβηχτεί προς τα κάτω. Βέβαια σχεδόν σε όλα τα αγόρια μέχρι την ηλικία των 17 ετών η πόσθη έχει ανοίξει κανονικά.

Αν ορίσουμε σαν φίμωση μονάχα την αδυναμία να τραβήξει κανείς την πόσθη προφανώς όλα τα νεογέννητα αγόρια έχουν φίμωση. Παρʼ όλα αυτά η φίμωση που καθορίζεται μʼ αυτόν τον τρόπο είναι συνήθως μία φυσιολογική οντότητα και δεν έχει καμία παθολογική συνέπεια. Πρόκειται λοιπόν για τη φυσιολογική νεογνική φίμωση, που δεν χρειάζεται οποιαδήποτε επέμβαση. Ένα συνηθισμένο λάθος στην απόπειρα να εξετάσει κανείς το πέος είναι να τραβήξει την πόσθη προς τη βάση του πέους, τότε συνήθως βλέπει ένα άνοιγμα σαν κεφαλής καρφίτσας που μπορεί να οδηγήσει λανθασμένα στη διάγνωση μιας αληθινά παθολογικής φίμωσης. Παρόλα αυτά εάν η πόσθη τραβηχτεί περιφερικά προς τα μας τότε μπορεί κανείς να δει ότι το άνοιγμα της πόσθης είναι αρκετά φαρδύ και με κανένα τρόπο δεν εμποδίζει την ούρηση.

Αληθινή παθολογική φίμωση είναι πολύ σπάνια πριν την ηλικία των 5 ετών. Προκαλείται συνήθως από συνεχείς βαλανοποσθίτιδες οδηγώντας σε μία ίνωση του στόμιου της πόσθης και πραγματική στένωση για την οποία η περιτομή είναι απόλυτη ένδειξη.

Παρʼόλα αυτά η βαλανοποσθίτιδα από μόνη της δεν αποτελεί ένδειξη περιτομής γιατί είναι συνήθως ήπια, αυτοπεριοριζόμενη και λίγα παιδιά πάσχουν από παραπάνω από ένα επεισόδια. Για την αντιμετώπισή της είναι αρκετή η συντηρητική θεραπεία της με αντιβιοτικά.

Από τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε ότι και οι συμφύσεις δηλαδή τα σημεία που η βάλανος και η πόσθη είναι ακόμη κολλημένες είναι μία φυσιολογική διεργασία και πρέπει κανείς να τις αφήνει τελείως μόνες τους. Ο βίαιος διαχωρισμός συνήθως χωρίς αναισθησία οδηγεί σε πόνο, αιμορραγία, και ακόμη σε παραφίμωση. Αυτή η βίαιη πράξη είναι τελείως αχρείαστη διότι ο αυτόματος διαχωρισμός συμβαίνει φυσιολογικά ούτως ή άλλως μόνος του. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι καμία ειδική φροντίδα δεν χρειάζεται για το πέος ενός αγοριού. Είναι τελείως αχρείαστη η έλξη της πόσθης σαν ρουτίνα για να βοηθήσει την αποκάλυψη της βαλάνου ή να διευκολύνει τον φυσιολογικό διαχωρισμό. Αφού η πόσθη έχει χωρίσει μόνη της από τη βάλανο, το αγόρι πρέπει να ενθαρρύνεται να καθαρίζει αυτή την περιοχή όπως και όταν πλένεται πίσω από τα αυτιά του. Η νεογνική περιτομή και η περιτομή παιδιών που δεν υπάγονται στην κατηγορία της παθολογικής φίμωσης, είναι βάρβαρη μεσαιωνική και ακρωτηριαστική πρακτική.

Ο Παιδοχειρουργός κος Μαρινόπουλος εκπαιδεύθηκε στην Αγγλία στην Νεογνική Χειρουργική και την Λαπαροσκοπική Χειρουργική.

http://healthsites.in.gr/imarinopulos/page_GREEK_2.htm

Η Φίμωση των Παιδιών

Η φίμωση αποτελεί μια συγγενή ανωμαλία στα αγόρια-παιδιά ,ενώ στον ενήλικα άνδρα

πολλές φορές οφείλεται σε φλεγμονώδους αιτιολογίας παθήσεις (χρόνια βαλαποσθίτιδα),

σε συνέργεια με συστηματικές νόσους (σακχαρώδη διαβήτη), καθώς επίσης και κακή

υγιεινή.

Φίμωση, λοιπόν, είναι η αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου, λόγω σχηματισμού ενός

δακτυλίου στο δέρμα (ακροποσθία) που την περιβάλλει . Το δέρμα που περιβάλλει

την βάλανο-(το κεφαλάκι του πέους) , δεν μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω ,η όταν αυτό

γίνει με σχετικά βίαιο τρόπο τότε δεν είναι δυνατό να επανέλθει στη θέση του , κατάσταση

που ονομάζεται παραφίμωση και είναι δυνατόν να δημιουργήσει νέκρωση του δέρματος του

πέους και γι'αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα. Η φίμωση μπορεί να δημιουργηθεί σε

οποιαδήποτε ηλικία , αλλά στα αγόρια κάτω του τριών ετών σπάνια παρατηρείται αληθινή

φίμωση και ο σχετικά στενός δακτύλιος της ακροποσθίας βαθμιαία διερύνεται, έτσι ώστε

σε μεγαλύτερες ηλικίες να μπορεί να αποκαλυφθεί φυσιολογικά η βάλανος. Η φίμωση των

παιδιών που σωστά ονομάζεται

« Ψευδοφίμωση »

δεν είναι επικίνδυνη πάθηση στα παιδιά, εκτός απο ορισμένες περιπτώσεις. Όταν δηλαδή ο

δακτύλιος είναι τόσο στενός και το δέρμα να καλύπτει πλήρως το στόμιο της ουρήθρας ,

έτσι ώστε να εμποδίζεται η ούρηση.

1 / 2

Η Φίμωση των Παιδιών

Γι' αυτό το λόγο κύριο μέλημα των γονέων και ειδικότερα της μητέρας που έχει στενότερη

επαφή με την υγιεινή του παιδιού ειναι η παρακολούθηση της ούρησης του παιδιού εάν είναι

φυσιολογική (δηλ. να σχηματίζεται ακτίνα-καμπύλη) η εάν αυτή εμποδίζεται. Υπάρχουν

πολλές μελέτες στην παγκόσμια κοινότητα για τον αν πρέπει νʼανατάσσεται η

ψευδοφίμωση των παιδιών στην μικρή ηλικία έως 3 χρόνων ή όχι.Το ερώτημα τίθεται διότι η

«βλάβη» αποκαθίσταται με την ανάπτυξη του παιδιού κάτι που φυσικά και δεν ισχύει σε

όλες τις περιπτώσεις. Κατά την δική μας άποψη και με βάση την Παγκόσμια Βιβλιογραφία

πιστεύουμε πως ο Παιδίατρος , ο Παιδο-ουρολόγος ή ο Παιδοχειρουργός θα πρέπει

νʼαποκαθιστούν την κατάσταση αυτή για τους παρακάτω λόγους.

1. Η ανατομία και η φυσιολογία της περιοχής δεν είναι πλέον σε θέση νʼαποδεχθούν μία

τέτοια παθολογική κατάσταση οφειλόμενη στις συμφύσεις της περιοχής. Αυτός είναι και ο

λόγος που εκτός των άλλων ο Ειδικός σε μία απλή ή επιπλεγμένη-εμπύρετο ουρολοίμωξη ,

σε κακή ανάπτυξη του παιδιού , θα πρέπει να σκεφτεί και την φίμωση-ψευδοφίμωση ως

αιτιοπαθογένεια των καταστάσεων αυτών.

2. Δεν γνωρίζουμε εφʼόσον δεν αποκαλυφθεί η βάλανος κάποιες συγγενείς ανωμαλίες της

ουρήθρας όπως π.χ. είναι ο υποσπαδίας (βαλανικός,υποβαλανικός,στεφανιαίος). Θα πρέπει

να τονίσουμε ότι η χειρουργική αποκατάσταση του υποσπαδία διενεργείται σε ηλικία κάτω

των 3 ετών , για πολλούς και διαφόρους λόγους ,κυρίως ψυχολογικούς.

3. Κατά την ανάπτυξη του πέους δεν υπάρχει και η σωστή ανάπτυξη σε όλες τις

περιπτώσεις των ανατομικών δομών . Έτσι ,λοιπόν ,μπορεί να παρατηρηθεί μικροφαλλία.

Η αντιμετώπιση της φίμωσης , γίνεται με χειρουργική επέμβαση, την πολύ γνωστή απο

αρχαιοτάτων χρόνων περιτομή. Ακόμα και σήμερα σε oρισμένους λαούς εκτελείται για

θρησκευτικούς λόγους στα νεογέννητα αγόρια. Η περιτομή θεωρείται τεχνικά απλή

επέμβαση και συνήθως γίνεται με τοπική αναισθησία στον ενήλικα άνδρα και τα μεγάλα

παιδιά, ενω χρησιμοποιούνται ράμματα τα οποία απορροφούνται . Θα πρέπει όπως είπαμε

να αποφεύγεται η χορήγηση γενικής αναισθησίας για την εκτέλεση περιτομής και θα πρέπει

να περιμένουμε να μεγαλώσει το παιδί , εκτός αν υπάρχουν οι λόγοι που προανέφερθηκαν.

Μετά την περιτομή με τοπική αναισθησία το παιδί η ο άνδρας μπορεί να φύγει και να πάει

σπίτι ή το πολύ να παραμείνει μία ημέρα, ενώ η επούλωση του τραύματος είναι πλήρης

εντός το πολύ 20 ημερών .

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=20081&page=2

Το λευκοκίτρινο υλικό που βλέπουμε όταν αποκαλύπτεται η βάλανος και διαχωρίζεται από το έσω πέταλο της ακροποσθίας δεν είναι σμήγμα για τον απλούστατο λόγο ότι σμηγματογόνοι αδένες δεν υπάρχουν στην περιοχή αυτή. Πρόκειται για κύτταρα επιθηλιακά που προέρχονται από φυσιολογική απόπτωση στα πλαίσια του αυτόματου διαχωρισμού (ξεφλούδισμα) της βαλάνου-ακροποσθίας. Κατά συνέπεια δεν χρειάζεται οποιαδήποτε παρέμβαση σε μια φυσιολογική διεργασία του σώματος του παιδιού.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=442332#post442332