ισως να μην κανω για μαμα

γεια σας!δεν ξερω πως σας ακουγεται αυτο αλλα νομιζω πωσ δεν ειμαι για παιδια.ξερω πως παρα πολλες γυναικες προσπαθουν πολυ καιρο για να κανουν παιδια.εμενα μου ετυχε σε μια στιγμη οχι κ τοσο καλη.ειμαι 22 χρονων κ εχω μια κορη 7 μηνων κ την λατρευω.αλλα εμεινα εγκυος οσο ημουνα φοιτητρια(ακομα ειμαι)κ με εναν ανθρωπο που ημασταν μονο 4 μηνες μαζι.ακομα ειμαστε κ προς το παρρον τα παμε καλα.αλλα ηρθαν ολα παρα πολυ γρηγορα κ δεν ημουνα ετοιμη.δεν ειχα καμια βοηθεια απο κανεναν εκτως απο τον ανθρωπο μου ουτε ψυχολογικη ουτε οικονομικη.κ οταν δεν εχεις τιποτα το οικονομικο ειναι προβλημα.ειμαι ακομα πελαγωμενη κ δεν ξερω αν βιαστικαμε να παρουμε αυτην την αποφαση.εχουμε αφησει την ζωη μας στην μεση.ειλικρινα θα ηθελα να ξερω αν νοιωθουν κ αλλες γυναικες ετσι κ ελπιζω οσες δεν νοιωθουν ετσι να μην με κρινουν.ειλικρινα προσπαθω πολυ να ειμαι καλη μαμα κ προτυπο για την κορη μου.αλλα απο την αλλη αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

γεια σας!δεν ξερω πως σας ακουγεται αυτο αλλα νομιζω πωσ δεν ειμαι για παιδια.ξερω πως παρα πολλες γυναικες προσπαθουν πολυ καιρο για να κανουν παιδια.εμενα μου ετυχε σε μια στιγμη οχι κ τοσο καλη.ειμαι 22 χρονων κ εχω μια κορη 7 μηνων κ την λατρευω.αλλα εμεινα εγκυος οσο ημουνα φοιτητρια(ακομα ειμαι)κ με εναν ανθρωπο που ημασταν μονο 4 μηνες μαζι.ακομα ειμαστε κ προς το παρρον τα παμε καλα.αλλα ηρθαν ολα παρα πολυ γρηγορα κ δεν ημουνα ετοιμη.δεν ειχα καμια βοηθεια απο κανεναν εκτως απο τον ανθρωπο μου ουτε ψυχολογικη ουτε οικονομικη.κ οταν δεν εχεις τιποτα το οικονομικο ειναι προβλημα.ειμαι ακομα πελαγωμενη κ δεν ξερω αν βιαστικαμε να παρουμε αυτην την αποφαση.εχουμε αφησει την ζωη μας στην μεση.ειλικρινα θα ηθελα να ξερω αν νοιωθουν κ αλλες γυναικες ετσι κ ελπιζω οσες δεν νοιωθουν ετσι να μην με κρινουν.ειλικρινα προσπαθω πολυ να ειμαι καλη μαμα κ προτυπο για την κορη μου.αλλα απο την αλλη αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

Οταν παντρεύτηκα τον άντρα μου ήμουν ακόμη φοιτήτρια σε άλλη πόλη, τον γνώριζα μονο 9 μήνες κ ήμουν 22 χρονών. Ειχα κ εγώ άγχος για ολα τα παραπάνω, είμαστε πλέον 7 χρονια μαζί, έχουμε κάνει κ δεύτερο παιδάκι πριν 11 μήνες, έχω περάσει κ εμείς τις δυσκολίες μας κ προσπαθούμε στα πλαίσια του δυνατού να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν. Πήρα το πτυχίο μου, ορκίστηκα κ ήταν παρών κ ο γιός μου, ακολούθησα κ μια ειδίκευση που ήθελα.. Ολα καλά πήγαν για εμάς κ ελπίζω να συνεχίσουν έτσι. Με αργά κ σταθερά βήματα θα βρείς τους ρυθμούς σου.

Νομιζω εχεις ψιλοαπαγοητευτει επειδη το μωρακι σου ειναι ακομα μικρουλι και σε χρειαζεται τοσο πολυ.Δωσε λιγο χρονο ακομα στον εαυτο σου και κοιτα να χαρεις αυτες τις μοναδικες στιγμες με το παιδακι σου.Οσο θα μεγαλωνει τοσο καλυτερα θα εισαι,θα εχεις και περισσοτερο χρονο και εννοειται πως θα μπορεις να πραγματοποιησεις και τα δικα σου ονειρα.Απλως οι πρωτοι μηνες ειναι δυσκολοι.

Σιγα σιγα θα μεγαλωσεις το κοριτσακι σου ,θα παρεις και το πτυχιο σου θα βρεις και μια δουλεια οπως τη θελεις....και θα εισαστε και οι δυο σας μαμα και κορη ευτυχισμενες και δυνατες...!!!

Ολα τελεια θα σου πανε...μη φοβασαι τπτ.

Πολλες σε καταλαβαινουμε κι ας μην εχουμε βρεθει στη θεση σου(εννοω οτι δεν εκανα παιδακι ετσι μικρουλα)!!!

Το οτι δεν ειχες καθολου βοηθεια,το χω περασει προσωπικα κι εγω κι ειναι ενα κομματι δυσκολο.Ποσο μαλλον για σενα που εισαι τοσο νεα,φυσικο δεν ειναι να θελεις να ζησεις την ζωη σου!!Θα με θυμηθεις ομως για ολα αυτα που περνας θα σε ανταμειψει η κορη σου!!

Ολα θα πανε καλα,υπομονη θελει μονο!!

Σκέψου ομως, οταν εμεις που αποφασίσαμε στα 30-32-35 να κανουμε παιδί, εσύ τοτε θα εχεις ενα μεγάλο παιδί και θα συνεχίσεις τη ζωή σου, όταν οι άλλοι θα κλείνονται μεσα γιατι θα εχουν μωρο. Οτι "χάνεις" τώρα, θα το βρεις στο μέλλον

Και για να κανουμε και λιγο χιουμορ.....μανιτσα το ξερεις οτι οταν η κορη σου θα ειναι 20 εσυ θα εισαι 42???? Ξερεις με τι μαναρια 30αρηδες θα κυκλοφορει τοτε???!!!!!!!! Αυτο περιμενω κι εγω στα 20 της θα ειμαι 44 ...... Λουκουμι σου λεω!!!!!!! Μη τα συζητας......

Υπομονη θελει και ολα θα γινουν....Νομιζω οτι πηρες τη σωστη αποφαση! Και θα δικαιωθεις.....

γεια σας!δεν ξερω πως σας ακουγεται αυτο αλλα νομιζω πωσ δεν ειμαι για παιδια.ξερω πως παρα πολλες γυναικες προσπαθουν πολυ καιρο για να κανουν παιδια.εμενα μου ετυχε σε μια στιγμη οχι κ τοσο καλη.ειμαι 22 χρονων κ εχω μια κορη 7 μηνων κ την λατρευω.αλλα εμεινα εγκυος οσο ημουνα φοιτητρια(ακομα ειμαι)κ με εναν ανθρωπο που ημασταν μονο 4 μηνες μαζι.ακομα ειμαστε κ προς το παρρον τα παμε καλα.αλλα ηρθαν ολα παρα πολυ γρηγορα κ δεν ημουνα ετοιμη.δεν ειχα καμια βοηθεια απο κανεναν εκτως απο τον ανθρωπο μου ουτε ψυχολογικη ουτε οικονομικη.κ οταν δεν εχεις τιποτα το οικονομικο ειναι προβλημα.ειμαι ακομα πελαγωμενη κ δεν ξερω αν βιαστικαμε να παρουμε αυτην την αποφαση.εχουμε αφησει την ζωη μας στην μεση.ειλικρινα θα ηθελα να ξερω αν νοιωθουν κ αλλες γυναικες ετσι κ ελπιζω οσες δεν νοιωθουν ετσι να μην με κρινουν.ειλικρινα προσπαθω πολυ να ειμαι καλη μαμα κ προτυπο για την κορη μου.αλλα απο την αλλη αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

ειμαι 26 με 2 παιδια.το πρωτο το εκανα 22 χρονων.πραγματικα δε μου εχει λειψει τιποτα εκτος ισως καμια φορα λιγη ηρεμια δε θα αλλαζα τα παιδια μου για καμια προσωπικη ζωη κ για μενα αξιζουν παραπανω απο τη ζωη που ειχα πριν.η ζωη μου ειναι τα παιδια μου!

κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.

Αν θελεις και την γνωμη μου,σε βρισκω εξαιρετικα ωριμη και κατασταλαγμενη.Ο ανθρωπος βρισκει την ευτυχια στις ισσοροπιες.Πολυ καλα κανεις που θες να προοδεψεις και να ολοκληρωθεις ως ανθρωπος μεσα απο τις σπουδες και την δουλεια,κι ετσι θα εισαι προτυπο για την κορη σου που θα καμαρωνει για σενα.Απο την αλλη δεν θα πεσεις στην παγιδα του ξεφρενου κυνηγητου της καριερας για να ξυπνησεις ενα πρωι χωρις οικογενεια και παιδι.Νομιζω πως τα συνδιασες ιδανικα και τα δυο κι αν τωρα ειναι λιγο νωρις για να το δεις ο χρονος θα σε δικαιωσει απολυτα!

αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

Μονο απο αυτο που γραφεις καταλαβαινω οτι εισαι δυνατη. Απλα σου ηρθε απροσμενα ολο αυτο και εχεις πελαγωσει. Σιγα σιγα θα στρωσει η κατασταση ασχετα και αν εχουν περασει 7 μηνες (μη νομιζεις οτι ειναι πολλοι). Εχεις οντως και το οικονομικο που ειναι δυσκολο και αυτο αλλα πιστευω θα τα καταφερεις. Εχεις και μπροστα σου πολλα χρονια για να κανεις αυτα που θελεις (και το πτυχιο σου θα παρεις και δουλεια θα βρεις και οσα αλλα θελεις). Και πανω απο ολα εχεις και τον ανθρωπο σου διπλα σου που σε στηριζει (ειναι μεγαλο πραγαμα αυτο πιστεψε με !!!!!!!!)

Και αυτο ελειπε να μην εχεις ονειρα και για τον εαυτο σου. Ολες εχουμε ονειρα και για εμας εκτος απο τα παιδια μας (προσωπικα εχω και εγω ενα ονειρο για τον εαυτο μου το οποιο μου δινει θαρρος για να συνεχισω σε καποιες δυσκολιες που αντιμετωπιζω)

εγω σου λεω οτι κ στα 30 να κανει καποια παιδι παλι θα νιωσει οτι εχασε κατι. την ελευθερια, τον χρονο,τις επιλογες. .κανε αυτα που θες, φυσικο ειναι να νιωθεις ετσι, απλα θελει λιγι οργανωση νσ τα προλαβεις ολα

εγω θεωρω εξαιρετικη και πολυ δυνατη την αποφαση που πηρες να φερεις στον κοσμο εναν ακομη αγγελο. εννοειται οτι θα συνεχισεις τη ζωη σου και να εισαι σιγουρη οτι θα αισθανθεις τουλαχιστον υπερηφανια και ολοκληρωση οταν θα εξιστορησεις την κορη σου πως ηρθε στη ζωη και ποσο δυσκολο ηταν για σενα να την μεγαλωσεις γιατι σε καμμια στιγμη δεν προκειται να σε κατηγορησει οτι της στερησες το δικαιωμα να ζησει γιατι θα ζησει και θα μεγαλωσει, θα μεγαλωσετε μαζι και θα ειστε και οι δυο περηφανες η μια για την αλλη.

δεν εκανες λαθος επιλογη σωστη εκανες και μην αναρωτιεσαι αν κανεις για μαμα,να αναρωτιοσουν μονο αν δεν ειχες κρατησει το παιδι!

Εγω τον γιο μου τον έκανα οταν ήμουν 31 και ο άντρας μου 41, μετά απο 10 χρόνια σχέσης. Ηταν μια προγαμματισμένη εγκυμοσύνη που τη θέλαμε και οι δυο πολύ. Παρολα αυτά, οι αλλαγές στη ζωή μας μετά το παιδί δεν μας βρήκαν απόλυτα προετοιμασμένους. Αντιμετωπίζουμε και εμείς προβλήματα, κουραζόμαστε πολύ απο την καθημερινότητα, δεν έχουμε πλεον προτεραιότητα την προσωπική μας ζωή και κάνουμε πολύ λιγότερο πράγματα που μας ικανοποιούν. Σαφώς είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι απο ποτέ και λατρεύουμε το παιδί μας, αλλά η σχέση μας, τα θέλω μας, ο χρόνος για τον εαυτό μας... έχουν παει όλα πίσω προκειμένου να μεγαλώσουμε το παιδάκι μας όσο καλύτερα μπορούμε.

Θέλω να πω οτι αυτά που ζεις, έχω την εντύπωση οτι θα τα ζούσες σε οποιαδήποτε φάση της ζωής σου, ανεξάρτητα απο την ηλικία σου, εκτος αν ήσουν απο τις μαμάδες που έκαναν το παιδί τους απλώς για να "συμπληρώσουν τη φωτογραφία". Εχω γνωρίσει και τέτοιες μαμάδες. Μαμάδες, που συνεχίζουν τη ζωη τους χωρίς καμία απολύτως αλλαγή... και κάπου εκεί... βρίσκεται και ένα μωράκι... Προφανώς δεν είσαι απο αυτές και προσωπικά χαίρομαι για την επιλογή σου.

Φυσικά να συνεχίσεις τις σπουδές σου, και να κάνεις πράγματα για εσένα όσο μπορείς και σου επιτρέπει ο χρόνος σου. Ισως να έπεσες λίγο απότομα στα βαθιά νερά, αλλά να ξέρεις οτι τους επόμενους μήνες που η μικρούλα σου θα μεγαλώσει και θα μπορείτε να κάνετε περισσότερα πράγματα μαζί, θα είναι ευκολότερα τα πράγματα. Να μη νοιώθεις τύψεις για τις σκέψεις σου. Είναι λογικό να αισθάνεσαι έτσι.

Να σου ζήσει η κοριτσάρα σου και να είσαι πάντα καλά.

Κοριτσάκι μου όλα θα σου πανε τέλεια και εκεί γύρω στους δέκα μήνες θα αρχίσεις να απολαμβάνεις το παιδάκι σου ! ! ! ! το δύσκολο ειναι οτι δεν εχεις βοήθεια και γι αυτο έχεις πελαγώσει ! ! ! Αλλα μην αποθαρύνεσαι ολα θα τα κάνεις αρκεί να υπάρχει θέληση και κατανόηση! Γι αυτό ηρέμισε και να ξέρεις ότι δεν εισαι μόνη σου ! ! ! Πολλά κορίτσια ειναι σε αυτή την κατασταση και σε λιγο καιρο θα καταλαβείς ότι ειναι η μεγαλυτερη ευτυχία στη ζωη και ολα τα αλλα (αν και ειναι αναγκαια και πολυ σημαντικα) πάνε παραλληλα! Και οι ορμόνες σου ακόμα μη νομίζεις ότι έχουν ηρεμίσει ! ! ! ! ! ! ! χορευουν σαν τρελες, γι αυτο μπες και συ στον ρυθμό τους και χόρεψε μαζί τους ! ! ! Και τέλος είσαι η πιο κατάληλλη μανούλα για το παιδάκι σου αφού σου το χάρισε ο Θεούλης και αυτό ουτε να το ξανασκεφτείς!!!! ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...

Καταλαβαίνω πώς αισθάνεσαι και έχεις δίκαιο να νιώθεις έτσι. Τη ζωή σου όμως την φτιάχνεις εσύ όπως θέλεις. Να συνεχίσεις να έχεις τα όνειρά σου και να αγωνιστείς για αυτά. Αυτό που χρειάζεται είναι να προσαρμόσεις τον τρόπο ζωής σου. Για λίγο καιρό αναγκαστικά θα πάνε κάποια πράγματα πίσω και θα δυσκολευτείς περισσότερο από τους άλλους να τελειώσεις τη σχολή σου αλλά δε βλέπω το λόγο να μην τα καταφέρεις. Εγώ στη ζωή μου έχω ένα ρητό που ακολουθώ. Επιλογή του στόχου και εμμονή σε αυτόν! Εγώ είμαι έγκυος τώρα στα 27 μου αλλά μου ήρθε σε μια περίοδο που έκανα το διδακτορικό μου και έχω πολύ τρέξιμο. Θα πάρω ένα χρόνο άδεια και μετά επιστρέφω. Το παιδί δεν πρέπει να μας εμποδίζει να κάνουμε αυτά που θέλουμε γιατί ενδόμυχα δε του το συγχωρέσουμε και αυτό μπορεί να διαταράξει τη σχέση μας. Το οικονομικό είναι από τα πιο σοβαρά θέματα που σου ρίχνουν την ψυχολογία αλλά μπορείς να τα καταφέρεις. Μίλησε και στους καθηγητές σου και θα σε βοηθήσουν σίγουρα.

Καλό κουράγιο και να ξέρεις ότι καλή μαμά είναι η μαμά που ανησυχεί μήπως δεν είναι καλή γιατί αυτό δείχνει ότι ενδιαφέρεται πολύ!

Αν θελεις και την γνωμη μου,σε βρισκω εξαιρετικα ωριμη και κατασταλαγμενη.Ο ανθρωπος βρισκει την ευτυχια στις ισσοροπιες.Πολυ καλα κανεις που θες να προοδεψεις και να ολοκληρωθεις ως ανθρωπος μεσα απο τις σπουδες και την δουλεια,κι ετσι θα εισαι προτυπο για την κορη σου που θα καμαρωνει για σενα.Απο την αλλη δεν θα πεσεις στην παγιδα του ξεφρενου κυνηγητου της καριερας για να ξυπνησεις ενα πρωι χωρις οικογενεια και παιδι.Νομιζω πως τα συνδιασες ιδανικα και τα δυο κι αν τωρα ειναι λιγο νωρις για να το δεις ο χρονος θα σε δικαιωσει απολυτα!

συμφωνω απολυτα,να σου ζησει η κορουλα σου και να την καμαρωνεις.

Κοριτσάκι μου αφού τα κατάφερες ως τώρα να ανταπεξέλθεις σε αυτή την ηλικία και με όλες αυτές τις δυσκολίες δεν σε φοβάμαι καθόλου! Όλα θα πάνε καλά αρκεί να το πιστέψεις!! Και τις σπουδές σου θα καταφέρεις να κάνεις και τη ζωή σου θα τη ζήσεις.

Χρειάζεται υπομονή μεγάλη γιατί είναι μια νέα κατάσταση που όσο ευχαριστη και να είναι είναι απαραίτητη μια περιοδος προσαρμογής. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και όλα θα γίνουν σιγά σιγά. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο. :)

Και μην ξαναπείς ότι δεν κάνεις για μαμά. Κατ' εμέ μαμά δεν γεννιέσαι αλλά γινεσαι...

ειμαι 24 και μολις εγινα μαμα...ενω οι φιλες μου κανουν μεταπτυχιακα ή δουλεύουν!!!εμενα βεβαια ηταν συνειδητη επιλογη...ομως σε νιωθω,γιατι το να συνδυασω παιδι και σπουδες,η εστω μια δουλεια,ειναι τρομερα δυσκολο επειδη μενω επαρχια,και ο αντρας μου εχει δικη του δουλεια.οποτε πιεζομαι οχι λογω του παιδιου,αλλα λογω της καταστασης.πιστευω οτι αν εχεις στηριξη απο τον συντροφο σου και εισαστε ευτυχισμενοι με το παιδακι σας,ολα τα αλλα θα ερθουν!!!και θα μεγαλωνεις μαζι με την κορη σου,πραγμα που ειναι πολυ ομορφο...

Καλησπέρα! Ας σου πω και τη δική μου ιστορία. Γνώρισα τον άντρα μου στα 16. Παντρευτήκαμε όταν ήμουν 21, γέννησα την πρώτη μου κόρη στα 23, τη δεύτερη στα 24 και τώρα στα 25 είμαι έγκυος στο τρίτο. Όλες οι εγκυμοσύνες μου ήταν από επιλογή. Όταν πήρα το πτυχίο μου ήμουν 6 μηνών στην πρώτη. Ο πατέρας μου ήταν αυστηρός αφού ακόμα και όταν ήμουν λογοδοσμένη έβλεπα τον άντρα μου κάθε Τετάρτη και Σάββατο και 11 το βράδυ οποσδήποτε στο σπίτι παρότι σπούδαζα και δούλευα ταυτόχρονα. Πραγματικά οι φορές που έχω βγεί για βράδυ είναι ελάχιστες. Έρχονται λοιπόν στιγμές αγανάκτησης που λέω μα τι έκανα και έχασα τα χρόνια ελευθερίας μου; Πιστεψέμε όμως πως όταν έχω τα παιδάκια μου ηρεμώ και όταν βλέπω συμμαθήτριές μου και τους λέω ότι εχω δύο παιδια αισθάνομαι τόση υπερηφάνια!! Νομίζω ότι και 40 να φτάσεις θα έρχονται στιγμές που θα απελπίζεσαι αλλά ως διαμαγείας θα περνούν όλα. Γιαυτό μην μετανοιώνεις για τίποτα!!!

γεια σας!δεν ξερω πως σας ακουγεται αυτο αλλα νομιζω πωσ δεν ειμαι για παιδια.ξερω πως παρα πολλες γυναικες προσπαθουν πολυ καιρο για να κανουν παιδια.εμενα μου ετυχε σε μια στιγμη οχι κ τοσο καλη.ειμαι 22 χρονων κ εχω μια κορη 7 μηνων κ την λατρευω.αλλα εμεινα εγκυος οσο ημουνα φοιτητρια(ακομα ειμαι)κ με εναν ανθρωπο που ημασταν μονο 4 μηνες μαζι.ακομα ειμαστε κ προς το παρρον τα παμε καλα.αλλα ηρθαν ολα παρα πολυ γρηγορα κ δεν ημουνα ετοιμη.δεν ειχα καμια βοηθεια απο κανεναν εκτως απο τον ανθρωπο μου ουτε ψυχολογικη ουτε οικονομικη.κ οταν δεν εχεις τιποτα το οικονομικο ειναι προβλημα.ειμαι ακομα πελαγωμενη κ δεν ξερω αν βιαστικαμε να παρουμε αυτην την αποφαση.εχουμε αφησει την ζωη μας στην μεση.ειλικρινα θα ηθελα να ξερω αν νοιωθουν κ αλλες γυναικες ετσι κ ελπιζω οσες δεν νοιωθουν ετσι να μην με κρινουν.ειλικρινα προσπαθω πολυ να ειμαι καλη μαμα κ προτυπο για την κορη μου.αλλα απο την αλλη αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

καλη μου ξερω κοπελα που εμεινε εγκυος ενω ηταν φοιτητρια , , η μεγαλη της κορη ειναι 5 τωρα και εχει και διδυμα 3 ετων αυτη τη στιγμη στην ιδια ηλικια με σενα και λιγους μηνες γνωριμιας με τον αντρα της . Τελειωνει τ πτυχιο της τωρα και εχτισε και σπίτι με τον αντρα της . Το μονο που ειναι δυσκολο ειναι λιγο το οικονομικο αλλα οταν υπαρχει θεληση όλα θα γινουν .

Δεν σε κρινω και ουτε θα το κανω ποτε , σε καταλαβαινω γιατι εγω οταν βγηκα με το μωρο απο το μιευτηριο τοτε καταλαβα οτι αλλαξαν πολλα τερμα οι βολτες ελεγα τερμα όλα και ημουν και 29 ετων γαιδαρα ) . Δεν ειναι ετσι ομως ... περναμε και εμεις μια φαση. Ευχομαι να σου πάνε όλα καλα και θα σου αφιερωσω ενα τραγουδι που ακουμε συνεχεια με την κορη μου !!

ειμαι στην διαθεση σου να σου φτιαξω την διαθεση αν δεν νιωθεις καλα , εξαλλου κλεισμενη μεσα στο σπίτι ειμαι και εγω χαχαχαχαχχα

φιλια πολλα στην κορακλα σου που σε λιγους μηνες θα πηγαινετε μαζι για shopping !!!

Και για να κανουμε και λιγο χιουμορ.....μανιτσα το ξερεις οτι οταν η κορη σου θα ειναι 20 εσυ θα εισαι 42???? Ξερεις με τι μαναρια 30αρηδες θα κυκλοφορει τοτε???!!!!!!!! Αυτο περιμενω κι εγω στα 20 της θα ειμαι 44 ...... Λουκουμι σου λεω!!!!!!! Μη τα συζητας......

 

Υπομονη θελει και ολα θα γινουν....Νομιζω οτι πηρες τη σωστη αποφαση! Και θα δικαιωθεις.....

δικια μου εισαι θελεις να γινουμε φιλες ???? χαχαχαχ

ΝΑ σαι καλα με εκανες και γελασα :!!!!!!

Και να μην εγκαταλείψεις ποτέ την προσωπικήζωή σου και τα όνειρά σου. Για να είσαι καλή μητέρα θα πρέπει να είσαι ισορροπημένος άνθρωπος. Και ισορροπημένος άνθρωπος σημαίνει να κάνουμε μια ζωήπου λίγο-πολύ μας ικανοποιεί και μας κάνει υτυχισμένους.

Ζήσε τη ζωή σου όπως σύ θέλεις. Πάλεψε για τις σπουδές σου, όσο κοπιαστικό και αν είναι αυτό. Άσε λίγο το μωρό στο πάρκο του και διάβασε. Δεν θα είσαι κακή μητέρα αν το κάνεις. Πάλι δίπλα σου θα είναι. Βρες μια δουλειά για να μπορείς και να ξεφεύγεις και να καλυτερεύσεις οικονομικάτη ζωή σου, υπό την προϋπόθεση πως έχεις πού να αφήσεις το μωρό.

Μην αγχώνεσαι και μη στενοχωριέσαι. Δεν είναι κακό να θέλεις και άλλα πράγματα στη ζωή σου πέρα από το παιδί σου. Προσπάθησε όμως να βρεις μια ισορροπία, ώστε ούτε το παιδί να σε τραβάει μακριά από τα όνειρά σου και την ευτυχία σου, αλλά ούτε τα όνειρα σου να σε τραβούν μακριά από το παιδί.

δικια μου εισαι θελεις να γινουμε φιλες ???? χαχαχαχ

 

ΝΑ σαι καλα με εκανες και γελασα :!!!!!!

Φιλεναδα με πιανειιιιιις?????:lol:

κι εγω ειμαι 25 και εκει που θα τελειωνα και θα επαιρνα το πτυχιο μοθ-ηθελα ενα ακομα εξαμηνο για να κανω πρακτικη-εμεινα εγκυος!!!δεν το μετανιωνω καθολου αλλα πολλες φορες απογοητευομαι και κλαιω γιατι δεν τελειωσα αυτο που αρχισα.....και ποτε θα το τελειωσω???και πως??κι εγω δεν εχω κανεναν καμια βοηθεια οι δικοι μου ειναι στην επαρχια και εγω ζω με τον αντρα μου στην αθηνα!!!το μωρακι μου ειναι 9 μηνων τωρα και τα οικονομικα μας επισης δεν πανε πολυ καλα!!!

οπως βλεπεις ζουμε σχεδον την ιδια κατασταση!!!η ομορφια ολη ξερεις που βρισκεται??εκει που δεν την βλεπεις τωρα......και εννοω στον ανθρωπο σου πρωτα απο ολα.....αν σε στηριζει δεν μας ειπες...διοτι ειναι πολυ σημαντικο να σου δινει δυναμη εκεινος....οταν εσενα σε πιανουν τα κλαματα.....οταν δεν εισαι καλα να σου κανει μια αγκαλια......και μετα το μωρακι σου που το βλεπεις να μεγαλωνει.....απο σενα......απο την φροντιδα σου.....γιατι αυτο εξαρταται απο σενα και χωρις εσενα τι θα κανει???.......μονο ενα του χαμογελο δεν σε κανει να τα ξεχνας ολα???εστω για λιγο???

χθες ορκιζονταν οι φιλες μου.....εκλαψα πολυ......θα δω φοτο στο facebook απο την ορκομωσια......ομως ξερεις τι σκεφτομαι και χαμογελαω παλι......οτι την ημερα που θα ορκιστω εγω....θα με καμαρωνει κι ο μικρουλης μου και θα ερθει με ενα λουλουδακι να μου το προσφερει και θα μου πει μπραβο μανουλα!!!σαγαπω πολυ!!!ετσι το φανταζομαι εγω τωρα................και πιστεψε με.......αν θελεις ολα γινονται!!!!!

Eγώ πάλι νομίζω ότι κάνεις για μαμά. κακα τα ψέμματα με αυτές τις καταστάσεις που προέκυψε η εγκυμοσύνη σου πολλοί δεν θα το κρατούσαν, εσύ όμως το κράτησες, οπότε κάνεις για μαμά. πάντως τα συναισθήματα αυτά νομίζω ότι τα νιώθουν όλες οι κοπέλες λίγο πολύ όσο και αν ήθελαν ένα παιδί. και εγώ μικρή έγινα μαμά (24), βέβαια προγμαματισμένα, αλλά πολλές φορές πελάγωσα και πελαγώνω ακόμα. καταλαβαίνω ότι αν δεν έχεις στήριξη από τους δικούς σου δεν έχεις προσωπικό χρόνο, αλλά το μωρό είναι πολύ μικρό ακόμα. Θα μεγαλώσει λίγο και όλα θα στρώσουν.

Και το πιό σημαντικό... γράφεις ότι σε στηρίζει ο άνθρωπος σου και αυτό είναι το ΜΟΝΟ που έχει σήμασία.

Νεαρή μου, συγχαρητήρια για την επιλογή σου. Ένα παιδί είναι πολύ απαιτητικό πράγμα αλλά θα τα καταφέρεις μια χαρά. Εγώ το έκανα στα 33, είναι μόλις 49 ημερών και παρά το ότι είμαι τόσο χρονών και έκανα το παιδάκι μου από επιλογή παρόλα αυτά "μασάω" πολλές φορές μέσα στη μέρα. Κάνε υπομονή και πιστεύω τα παιδάκια μας θα μας ανταμοίψουν σύντομα (αν και το κάνουν ήδη, απλά είναι μικρούλια ακόμα ). Μη χάσεις τους προσωπικούς σου στόχους ποτέ, αυτοί σε κάνουν αυτό που είσαι και αυτό που είσαι είναι ό,τι αγαπούν οι άλλοι σε σένα, συμπεριλαβανομένου και του παιδιού σου!