Πιπίλα

Καλησπερα κοριτσια.

Οσες χρησιμοποιησατε πιπιλα στα μωρακια σας πώς την αποστειρώσατε;

Εγω εχω της chicco αποστειρωτη για τα μπιμερο.

Τη βαζω εκει; αποστειρώνεται μαζι με τα μπουκαλια;;

Ναι μπορεις να την αποστειρωσεις εκει

Στο πάνω καλαθάκι μαζί με τις θηλές των μπιμπερό.

Εγώ στην αρχή την εβραζα σε καυτό νερό

Σας ευχαριστω κοριτσια. Και κατι αλλο.

Την ξεπλενετε καθε φορα που τη δινετε;

Η αποστειρωση γινεται μονο μια φορα ή μπορω να την αποστειρωνω μια φορα τη μερα πχ;

Σας ευχαριστω κοριτσια. Και κατι αλλο.

Την ξεπλενετε καθε φορα που τη δινετε;

Η αποστειρωση γινεται μονο μια φορα ή μπορω να την αποστειρωνω μια φορα τη μερα πχ;

Μια φορά την ημέρα της αποστειρ

Κ σε περίπτωση που τους πέσει κάτω μπορεί κ παραπάνω

Καλησπέρα κορίτσια μου! Ήθελα να ζητήσω γνώμες όσο αφορά την πιπίλα στα μωρα. Δώσατε ; Και αν ναι από ποτε ; Εγώ θηλάζω αποκλειστικά και το μωρό μου είναι σχεδόν 40 ημερών. Στον μεγάλο μου γιο μόλις πήγε 40 ημερών του έδωσα γιατί δεν την πάλευα άλλο είχε πολύ κλάμα. Δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν κατάλαβα αν ήταν κολικοι η άλματα η οτιδήποτε άλλο :p  και που λέτε κάπου εκεί στο τρίτο μήνα σε ένα δυνατό άλμα μετά από ένα ταξίδι που κάναμε την έφτυνε και δεν την ξανά δέχτηκε ποτέ. Δεν ξέρω τι έγινε απλά την έκοψε μόνος του δεν την ήθελε καθόλου. Καλό λέω από την μια δεν είχα να τον ξεμαθω μετά. Τώρα το δεύτερο μωρό μου είναι σχεδόν 40 ημερών και σκέφτομαι να δώσω , γιατί έχω διαβάσει διαφορά ότι δεν κοιμούνται βαριά με την πιπίλα καθος πιπιλανε και αυτό αποτρέπει τον αιφνίδιο θάνατο. Θεωρώ πως αν όντως ισχύει αυτό θα του δώσω μόνο για αυτό τον λόγο. Γιατί κατά τα αλλά μέχρι τώρα είναι ένα πολύ ήσυχο μωράκι δόξα το θεό. Πείτε μου γνώμες τι λέτε να κάνω. 

Ενώ υπάρχει η θεωρία αυτή για την πιπίλα και το βρεφικό θάνατο και έχει λογική ως κάποιο βαθμό, αμφιβάλλω αν είναι τόσο σημαντική παράμετρος, όσο τα υπόλοιπα που πρέπει να προσέχεις (π.χ. άδειο κρεβάτι, να κοιμάται ανάσκελα, να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο αλλά σε ξεχωριστό κρεβάτι, να μην εκτίθεται σε καπνό κλπ.). Σε κάθε περίπτωση δεν έχω ακούσει πουθενά να συστήνεται επίσημα η πιπίλα για το λόγο αυτό.

Εγώ δεν θα έδινα αν δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος διευκόλυνσης του ύπνου (του παιδιού και του δικού σας )....νομίζω οτι δημιουργεί μια ανάγκη εκεί που δεν υπάρχει. Αν υπήρχε ανάγκη, θα είχε ήδη πρόβλημα στον ύπνο του, πιστεύω, οπότε θα του είχατε δώσει.

Αν του δώσεις, πάντως, καλό είναι να κοπεί το πολύ στους 12 μήνες γιατί μετά γίνεται αρκετά πιο δύσκολο και ίσως προκύψουν και θέματα με τα δόντια κλπ.

Δεν έδωσα πιπίλα,δεν τη δέχτηκε ποτέ. Από την εμπειρία μου είναι αχρειαστη, αλλά δε ξέρω πώς θα ήμασταν και με τον ύπνο αν τελικά έπαιρνε γιατί εμένα μέχρι τώρα κοιμάται θηλάζοντας. Τον μεγάλο πώς τον κοιμιζες με θηλασμό; 

Πάντως λένε ο θηλασμός προστατεύει από το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Δηλαδή δεν είναι μόνο η πιπίλα που κάνει δουλειά. Όπως και η θέση ύπνου ανάσκελα κτλ.

Ο μόνος λόγος που θα έδινα θα ήταν αν ήταν ανήσυχο το μωρό. 

Κι εγώ δεν την έχω ακούσει ποτέ αυτή τη θεωρία και με φοβισες τώρα μήπως ισχύει!

Εμείς δεν δώσαμε ποτέ, δεν ξέρει τι είναι. Δεν θέλαμε να της δημιουργήσουμε μια εξάρτηση που θα δυσκολευόμασταν να κόψουμε, παρόλο που με δυσκολεύει λίγο όταν στο κοιμισμα δεν μπορώ να της βγάλω το στήθος απ'το στόμα και μένω δίπλα της μια ώρα... Από φίλους (φίλους με πολλά παιδιά και φίλη γιατρό-όχι παιδίατρο) έχουμε ακούσει ότι πρέπει να δίνεις πιπίλα για να μη βάζουν το δάχτυλο, επειδή λέει την πιπίλα απλά την εξαφανίζεις ενώ το δάχτυλο δεν κόβεται (το ένα παιδί τους το έβαζε λέει μέχρι 6 χρονών). Αλλά αυτό το "τη εξαφανίζεις", όπως και το να βάζεις πιπέρι, να την κόβεις με ψαλιδι κλπ κλπ θεωρώ ότι είναι μέθοδοι που δεν σέβονται το παιδί. Του δημιουργείς δηλαδή μια συνήθεια όποτε θες και να του την κόβεις έτσι απλά πάλι όποτε θες. Η δικιά μας παιδιατρος μας είχε πει ότι πρέπει να βάζει τα χέρια στο στόμα γιατί είναι αναπτυξιακό στάδιο, οπότε δεν τη ρωτήσαμε καν για πιπίλα. Σε άλλους φίλους ο παιδίατρος είπε να δώσουν πιπίλα για να μη βάζει τα χέρια, κι επειδή το μωρό δεν τη θέλει να επιμείνουν λέει. Ο καθένας λέει άλλα, εμένα η άποψη μου είναι το ότι δεν χρειάζεται, είναι ένα τεχνητό αντικείμενο που δεν υπάρχει λόγος να το έχει όλη μέρα στο στόμα του. Και που αν δεν του το δώσουμε, απλά δεν θα ξέρει ότι υπάρχει, δεν είναι κάποια ανάγκη του δηλαδή. Θεωρητικά αυτά, τώρα αν είχα μωρό που σπαραζε και δεν θήλαζα πιθανως να έδινα. Οκ δεν είναι και βλαπτικό, απλά ψιλοπεριττο. Η πλάκα είναι ότι πριν κάνω μωρό μου φαίνονταν χαριτωμένα τα μωράκια με πιπίλες και τελικά δεν έδωσα, ενώ η αδερφή μου που δεν της άρεσε σαν εικόνα, τελικά έδωσε. Οπότε ποτέ δεν ξέρεις! Το χειρότερο μου είναι όταν με ρωτάνε "δεν παίρνει πιπίλα;" με ένα ύφος "σας λυπάμαι που δεν τη δέχεται" και όταν λέμε ότι απλά δεν δώσαμε ποτέ κ δεν ξέρει τι είναι μας κοιτάνε σαν εξωγήινους λες και τα μωρά γεννιούνται με μια πιπίλα μαζί.

Εμάς η πιπίλα μας βοήθησε πολύ. Την αγάπησα, πώς να το πω.. Άργησε να την ξεκινήσει, 6 μηνών περίπου, πριν δεν την ήθελε. Στους 4,5 με 5 μήνες που έκοψε τον θηλασμό, το κοίμισμα του ήταν μαρτύριο. Μέχρι που μια μέρα ξαναδοκίμασα την πιπίλα μετά από πολύ καιρό. Με το που την έβαζε στο στόμα, άρχιζε να χαιδεύει το κεφαλάκι του, ηρεμούσε και κοιμόταν στο 5λεπτο, 10λεπτο το πολύ! Επίσης όταν έκλαιγε, με την πιπίλα ηρεμούσε αμέσως. Ή αν φώναζε στο αυτοκίνητο, και εκεί ηρεμούσε αμέσως με την πιπίλα. Γενικά , τη βρήκα σωτήρια! Ευτυχώς δεν προσπάθησα για να την κόψει, διότι αποφάσισε μια μέρα να την κόψει μόνος του (σοκ!) λίγο πριν τα 2,5. Βέβαια από τότε δεν κοιμάται το ίδιο γρήγορα, αλλά δεν έχω παράπονο.

Παρότι το έχω διαβάσει αυτό που λες για τον αιφνιδιο θάνατο, κ στα δύο μου παιδιά δεν την έδωσα βασικά τη δοκίμασα από περιέργεια (είναι κ ο κύκλος που έχει συνηθίσει τη πιπίλα στα μωρά)  ο μεγάλος πιπιλιζε πολύ έντονα το δάχτυλο (είναι κ αυτή η θεωρία με το δάχτυλο) του την έδωσα κ την έφτυσε σε ξανά δοκίμασα ούτε το είχα σκοπό. Στον μικρό μου γιο τη δοκίμασα πάλι, πάλι από περιέργεια μετά απο μια μέρα με πολύ κλάμα τη ρουφηξε με το ζόρι του την έβγαλα από το στόμα κ πάλι δε ξανά έδωσα... 

Γενικά πιστεύω πως το παιδί πρέπει να εξερευνει χέρια κ πόδια να πω από το να έχει μια πιπίλα στο στόμα εκτός βέβαια από περιπτώσεις παιδιών που δύσκολα ηρεμούν κ φυσικά για την ξεκούραση του γονιού που είναι απαραίτητη για να μπορεί να ανταπεξέλθει.. 

Να πω ότι ο μεγάλος έκοψε το δάχτυλο από μόνος 4 χρόνων, κ ο μικρός πιπιλιζε το δάχτυλο στο 6μηνο το έκοψε μόνος του.. Βέβαια εσύ δε ρώτησες για αυτό απλά είπα να το αναφέρω γιατί γενικά ακούγεται ότι αντί για δάχτυλο να δίνεις πιπίλα.. 

Στη δική σας περίπτωση κάνε ότι νιώθεις κ αντέχεις αν έχεις ένα ήσυχο μωρό πιστεύω πως δε την χρειάζεται, αλλά αν έχεις ένα μωρό που συνέχεια κλαίει κτλπ να την δώσεις αν την δεχτεί για να μπορέσεις λίγο να ξεκουραστείς κ εσύ κ να έχεις ποιο πολύ χρόνο με τον μεγάλο σου γιο...  Η απόφαση γενικά είναι δική σου κ τη ταιριάζει στη δική σου οικογένεια εμείς απλά σου λέμε τις εμπειρίες μας..!!! 

Εγω την έδωσα για τον ύπνο όταν σταμάτησε να κοιμάται με το μπιμπερό. Άλλες ώρες σχεδον ποτέ εκτός αν ήταν κάτι εκτός ελέγχου πχ σπάραζε στο αυτοκίνητο ή άλλη δύσκολη φάση. Αυτό νε τον περίγυρο δεβ το έχω ζήσει. γενικα μόνο θηλάζουσες ξέρω που τα παιδιά τους ούτε να τη δουν, κ επειδή επηρεάζομαι πολύ απ αυτά που διαβάζω, την έδινα πάντα με ενοχές κ αν τύχαινε κ ήμασταν με κόσμο κ φορούσε πιπίλα (που πιθανότερο να την είχε δώσει ο άντρας μου), ένιωθα ότι θα με βλέπουν κ θα σκέφτομαι ότι είμαι μια χαμηλού επιπέδου μητέρα... Τώρα κοντεύει τα τρία κ ακόμα την έχει για τον ύπνο. ήθελα να την κόβουμε σιγά σιγά αλλά δεν έχω κουράγιο γιατί έχει διαλυθεί το ωράριο ύπνου α πχ σήμερα προ ολίγου κοιμήθηκε, το οποίοι επίσης έχω άγχος ότι είναι δείγμα γονεικης παραμέλησης κ τις δεν ξέρω τι να διαλέξω....  τέλος πάντων θέλω να πω ότι μπορείς να τη δώσεις χωρίς να την έχει μονιμα στο στόμα, αν δεν του καλλιεργήσεις τη συνήθεια να είναι πάντα διαθέσιμη. εγω πχ ποτέ δεν τη κρέμασα σε ρούχο για να είναι εύκαιρη κ επίσης δεν ήθελα ποτέ να τον φωτογραφίζω με πιπίλα. 

Just now, Έσπερος said:

Εγω την έδωσα για τον ύπνο όταν σταμάτησε να κοιμάται με το μπιμπερό. Άλλες ώρες σχεδον ποτέ εκτός αν ήταν κάτι εκτός ελέγχου πχ σπάραζε στο αυτοκίνητο ή άλλη δύσκολη φάση. Αυτό νε τον περίγυρο δεβ το έχω ζήσει. γενικα μόνο θηλάζουσες ξέρω που τα παιδιά τους ούτε να τη δουν, κ επειδή επηρεάζομαι πολύ απ αυτά που διαβάζω, την έδινα πάντα με ενοχές κ αν τύχαινε κ ήμασταν με κόσμο κ φορούσε πιπίλα (που πιθανότερο να την είχε δώσει ο άντρας μου), ένιωθα ότι θα με βλέπουν κ θα σκέφτομαι ότι είμαι μια χαμηλού επιπέδου μητέρα... Τώρα κοντεύει τα τρία κ ακόμα την έχει για τον ύπνο. ήθελα να την κόβουμε σιγά σιγά αλλά δεν έχω κουράγιο γιατί έχει διαλυθεί το ωράριο ύπνου α πχ σήμερα προ ολίγου κοιμήθηκε, το οποίοι επίσης έχω άγχος ότι είναι δείγμα γονεικης παραμέλησης κ τις δεν ξέρω τι να διαλέξω....  τέλος πάντων θέλω να πω ότι μπορείς να τη δώσεις χωρίς να την έχει μονιμα στο στόμα, αν δεν του καλλιεργήσεις τη συνήθεια να είναι πάντα διαθέσιμη. εγω πχ ποτέ δεν τη κρέμασα σε ρούχο για να είναι εύκαιρη κ επίσης δεν ήθελα ποτέ να τον φωτογραφίζω με πιπίλα. 

Εγώ πάλι, φίλες, ξαδέρφες, γνωστές, όλες όσες ξέρω έδωσαν πιπίλα για χρόνια! Θηλάζουσες που ούτε να ακούσουν για πιπίλα, μόνο εδώ στο forum έχω ακούσει , το οποίο όπως λέει και η Αργκ, δεν είναι ο μέσος όρος! Με ξεπερνάει το οτι έχεις ενοχές για την πιπίλα ( αν και δεν εκπλήσσομαι και τόσο). Προφανώς και θα την κόψει κάποια στιγμή και προσωπικά δεν θεωρώ οτι βοηθάει μόνο τους γονείς, αλλά και το παιδί. Ο δικός μου κοιμόταν πιο γρήγορα και πιο ήρεμα, τον ανακούφιζε η πιπίλα όταν δεν μπορούσε να ηρεμήσει γιατί έκλαιγε ή είχε εκνευρισμό. Εγώ του έβαζα πάντα αλυσίδα στην πιπίλα όταν ήμασταν έξω, διότι κάποιες φορές θέλαμε να κοιμηθεί στη βόλτα με το καρότσι, το οποίο γινόταν στο λεπτό όταν ήταν μικράκι. Ακόμη και όταν είχε νοσηλευτεί, ενός έτους, το πρώτο πράγμα που μου ζήτησε η γιατρός όταν μπήκε στην εντατική το παιδί, ήταν η πιπίλα του, χωρίς καν να ρωτήσει αν του δίνουμε. Το θεώρησε δεδομένο.

Just now, Yovanna είπε:

Εγώ πάλι, φίλες, ξαδέρφες, γνωστές, όλες όσες ξέρω έδωσαν πιπίλα για χρόνια! Θηλάζουσες που ούτε να ακούσουν για πιπίλα, μόνο εδώ στο forum έχω ακούσει , το οποίο όπως λέει και η Αργκ, δεν είναι ο μέσος όρος! Με ξεπερνάει το οτι έχεις ενοχές για την πιπίλα ( αν και δεν εκπλήσσομαι και τόσο). Προφανώς και θα την κόψει κάποια στιγμή και προσωπικά δεν θεωρώ οτι βοηθάει μόνο τους γονείς, αλλά και το παιδί. Ο δικός μου κοιμόταν πιο γρήγορα και πιο ήρεμα, τον ανακούφιζε η πιπίλα όταν δεν μπορούσε να ηρεμήσει γιατί έκλαιγε ή είχε εκνευρισμό. Εγώ του έβαζα πάντα αλυσίδα στην πιπίλα όταν ήμασταν έξω, διότι κάποιες φορές θέλαμε να κοιμηθεί στη βόλτα με το καρότσι, το οποίο γινόταν στο λεπτό όταν ήταν μικράκι. Ακόμη και όταν είχε νοσηλευτεί, ενός έτους, το πρώτο πράγμα που μου ζήτησε η γιατρός όταν μπήκε στην εντατική το παιδί, ήταν η πιπίλα του, χωρίς καν να ρωτήσει αν του δίνουμε. Το θεώρησε δεδομένο.

Εγω δεν έχω μεγάλο κυκλο γονέων αλλά σε αυτό το περιορισμένο δείγμα, δεν ξέρω ούτε μια που να μην έχει κάνει  έστω μικτή διατροφή για τους πρώτους μήνες, από μαμάδες με παιδιά κάτω των 5 ετών. Σε μαμάδες μεγαλύτερων παιδιών που ξέρω, πάλι οι θηλάζουσες είναι περισσότερες. κάποιες  απ αυτές έχουν δώσει πιπίλα, κ μάλιστα από νωρίς χωρίς να επηρεαστεί ο θηλασμός,  άλλες δοκίμασαν κ δεν το ήθελαν τα παιδιά τους. Επικρίσεις για την πιπίλα όντως δεν έχω ακούσει, μόνο διαβάσει, αλλά είναι ένα θέμα που μου δημιουργεί ενοχές όπως κ πολλά αλλά, οπότε το συνήθισα. αλλά σκάω πχ όταν βλέπω φωτογραφίες από τον γάμο της αδερφής μου που έχουμε βγει όλοι ωραίοι αλλά ο μικρός έχει πιπίλα, κ το ίδιο κ στη βάφτιση της ανιψιάς κ που τη φορούσε για να κοιμηθεί κ μετά ξύπνησε κ δεν ήθελε να τη βγάλει, νομίζω ότι χαλάει τις φωτογραφίες!! 

Just now, Έσπερος said:

Εγω δεν έχω μεγάλο κυκλο γονέων αλλά σε αυτό το περιορισμένο δείγμα, δεν ξέρω ούτε μια που να μην έχει κάνει  έστω μικτή διατροφή για τους πρώτους μήνες, από μαμάδες με παιδιά κάτω των 5 ετών. Σε μαμάδες μεγαλύτερων παιδιών που ξέρω, πάλι οι θηλάζουσες είναι περισσότερες. κάποιες  απ αυτές έχουν δώσει πιπίλα, κ μάλιστα από νωρίς χωρίς να επηρεαστεί ο θηλασμός,  άλλες δοκίμασαν κ δεν το ήθελαν τα παιδιά τους. Επικρίσεις για την πιπίλα όντως δεν έχω ακούσει, μόνο διαβάσει, αλλά είναι ένα θέμα που μου δημιουργεί ενοχές όπως κ πολλά αλλά, οπότε το συνήθισα. αλλά σκάω πχ όταν βλέπω φωτογραφίες από τον γάμο της αδερφής μου που έχουμε βγει όλοι ωραίοι αλλά ο μικρός έχει πιπίλα, κ το ίδιο κ στη βάφτιση της ανιψιάς κ που τη φορούσε για να κοιμηθεί κ μετά ξύπνησε κ δεν ήθελε να τη βγάλει, νομίζω ότι χαλάει τις φωτογραφίες!! 

Εμείς και στο άλμπουμ της βάφτισης έχουμε πολλές φωτογραφίες του με πιπίλα και είναι πολύ όμορφες. Μωρό ήταν, φοβισμένο/ταλαιπωρημένο ήταν, πιπίλα είχε. Απόλυτα φυσιολογικό. Αν ήταν 5 χρονών, ναι δεν θα μου άρεσε.

Εμένα πάλι, πείτε με περίεργη, αλλά μου αρέσουν τα μωράκια με πιπίλα. Τόσο που όταν την έκοψε η κόρη μου στον ύπνο, χάρηκα βεβαίως, αλλά ξαφνικά ένιωσα ότι μεγάλωσε απότομα. Μου έλειπε για αρκετό καιρό θυμάμαι η εικόνα της να κοιμάται σα μωράκι με την πιπίλα και τα φουσκωμένα μαγουλάκια.

Just now, Anna3011 said:

Μου έλειπε για αρκετό καιρό θυμάμαι η εικόνα της να κοιμάται σα μωράκι με την πιπίλα και τα φουσκωμένα μαγουλάκια

Αυτό ακριβώς! Μου πήρε μέρες να το ξεπεράσω! Και το πιπίλισμα που άκουγα όταν αποκοιμιόταν!

Just now, Έσπερος είπε:

αν τύχαινε κ ήμασταν με κόσμο κ φορούσε πιπίλα (που πιθανότερο να την είχε δώσει ο άντρας μου), ένιωθα ότι θα με βλέπουν κ θα σκέφτομαι ότι είμαι μια χαμηλού επιπέδου μητέρα

Μπα το αντίθετο πιστευει ο κόσμος, τη θεωρεί δεδομένη, παντού μωρά με πιπίλες βλέπεις. Παράδειγμα 1: μας έφεραν δώρο κλιπ πιπίλας Παράδειγμα 2: η Aegean στις πτήσεις δίνει δώρο μωρομαντηλα, αυτοκόλλητο αυτοκινήτου και ...κλιπ πιπίλας  Παράδειγμα 3: φίλη μου έγκυος μου είπε ότι πηρε αποστειρωτη και όταν της είπα ότι μπορεί να μη χρειαστεί αν θηλασει μου είπε "δεν μπαινουν και οι πιπίλες;" Παράδειγμα 4: Όταν ήταν κάπου 1μισι-2 μηνών η δικιά μου είχαμε πάει σουπερμάρκετ κι έκλαψε και ήταν δίπλα μια κυρία με παιδάκι και του λέει "κλαίει το μωράκι, θα του δώσει η μαμά του πιπίλα". Και για κάποιο λόγο (ίσως ορμόνες) μου κακοφανηκε πάρα πολύ που το είπε έτσι σαν δεδομένο, μου φάνηκε σχεδόν αγενές ενώ προφανώς δεν είχε τέτοια πρόθεση. Και φυσικά παράδειγμα 5, οι ΆΠΕΙΡΕΣ φορές που μας ρωτάνε αυτό το "Δεν παίρνει πιπίλα;;;;" σαν να έπρεπε!

Εγώ θήλασα (και θηλάζω) αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν έδωσα πιπίλα. Αφού έτσι κι αλλιώς μέχρι 3μισι μηνών έπινε και συμπλήρωμα  με μπιμπερο. Απλά δεν ήθελα να δημιουργήσω εξάρτηση. Θα μου πειτε και ο θηλασμός εξάρτηση είναι, ειδικά για τον ύπνο, αλλά εντάξει είναι μια φυσική εξάρτηση, όχι μια φορετή. Μας πέρασε απο το μυαλο να δώσουμε σε κάποια φάση που θηλαζε πάνω από μια ώρα για να κοιμηθεί αλλά επειδή ήταν ήδη κάπου 8 μηνών είπαμε κρίμα να τη μάθει τόσο μεγάλη. Αλλά γενικά ήταν εύκολο μωρό, μέχρι 15 μηνών κοιμόταν συνεχόμενα και τη μέρα δεν έκλαιγε ιδιαίτερα, τα δε δοντια απλά τα βλέπουμε που εμφανίζονται. (Το έχω ξαναπεί κάπου ότι το επόμενο παιδι θα τα κάνει όλα αντίθετα και θα μας κακοφανει!) Σαν εικόνα στα μωρά πάντως η πιπίλα δεν με χαλάει, πιο πολύ το να σκεφτώ οτι μασουλανε κάτι πλαστικό με χαλάει παρά η εικόνα. Χαριτωμένα τα βρίσκω.

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Εμάς η πιπίλα μας βοήθησε πολύ. Την αγάπησα, πώς να το πω.. Άργησε να την ξεκινήσει, 6 μηνών περίπου, πριν δεν την ήθελε. Στους 4,5 με 5 μήνες που έκοψε τον θηλασμό, το κοίμισμα του ήταν μαρτύριο. Μέχρι που μια μέρα ξαναδοκίμασα την πιπίλα μετά από πολύ καιρό. Με το που την έβαζε στο στόμα, άρχιζε να χαιδεύει το κεφαλάκι του, ηρεμούσε και κοιμόταν στο 5λεπτο, 10λεπτο το πολύ! Επίσης όταν έκλαιγε, με την πιπίλα ηρεμούσε αμέσως. Ή αν φώναζε στο αυτοκίνητο, και εκεί ηρεμούσε αμέσως με την πιπίλα. Γενικά , τη βρήκα σωτήρια! Ευτυχώς δεν προσπάθησα για να την κόψει, διότι αποφάσισε μια μέρα να την κόψει μόνος του (σοκ!) λίγο πριν τα 2,5. Βέβαια από τότε δεν κοιμάται το ίδιο γρήγορα, αλλά δεν έχω παράπονο.

Μακάρι και η δικιά μου να την κόψει κάποια στιγμή. Έχω δοκιμάσει να της την απομακρύνω η να την κόψω αλλά μας ακούει όλη η γειτονιά. Την θέλει πάρα πολύ αλλά στον ύπνο. Κ δεν ξέρω πως να το χειριστώ δε μου έτυχε με το πρώτο παιδί. Ελπίζω όπως έχω ακούσει να αυτόνομηθει κ μόνη της να το θελήσει... 

Just now, Anna3011 είπε:

Εμένα πάλι, πείτε με περίεργη, αλλά μου αρέσουν τα μωράκια με πιπίλα. Τόσο που όταν την έκοψε η κόρη μου στον ύπνο, χάρηκα βεβαίως, αλλά ξαφνικά ένιωσα ότι μεγάλωσε απότομα. Μου έλειπε για αρκετό καιρό θυμάμαι η εικόνα της να κοιμάται σα μωράκι με την πιπίλα και τα φουσκωμένα μαγουλάκια.

 

Να σου πω... Κι εμένα μου αρέσει με τη πιπίλα, είναι έτσι με φουσκωμένα μαγουλάκια και ξανθουλικο τσουπωτο και της πάει... 

Γιατι ξέρω από τη μεγάλη μου ότι μεγαλώνουν πολύ γρήγορα ειδικά μετά τα 3 έχω χάσει τον χρόνο. Προσπαθώ να τον σταματώ με το μυαλό μου, να περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ κι ας κουράζομαι κι ας βαριέμαι τα ίδια παιχνίδια τα ίδια πράγματα όλη την ώρα, μου ρχεται στο μυαλό πως μια μέρα θα μου φεύγουν και δεν αντέχω και κάθομαι εκεί σα τη παχιά γάτα να πάρω όσο περισσότερα μπορώ από αυτά τα μωρά μου...!!! Να χω γεμίσματα, πως να το πω,.. Αν και για κάποιο παράξενο λόγο ποτέ δε τα χορταίνω κι ας είμαστε όλη μέρα μαζί και πάντα νιώθω σε κάτι ελλειπης. Ότι κάτι παραπάνω θα είχα να δωσω κ δεν έδωσα, κάπως έτσι... 

Πείτε μου πως είναι φυσιολογικό αυτό... 

4 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Εμείς και στο άλμπουμ της βάφτισης έχουμε πολλές φωτογραφίες του με πιπίλα και είναι πολύ όμορφες. Μωρό ήταν, φοβισμένο/ταλαιπωρημένο ήταν, πιπίλα είχε. Απόλυτα φυσιολογικό. Αν ήταν 5 χρονών, ναι δεν θα μου άρεσε.

Καλά εγώ στη βάφτιση ούτε που είχα σκεφτεί να του δώσω πιπίλα. Κι ας πλάνταξε στο κλάμα στο ντύσιμο. Ήμασταν και μεταξύ μας σε οικογενειακό κύκλο, δηλαδή όλοι αυτοί ήξεραν ότι φοράει πιπίλα, δεν ήταν ότι θα τον έβλεπαν πρώτη φορά, αλλά πραγματικά δεν το ειχά σκεφτεί, δηλαδή τώρα που το διάβασα συνειδητοποίησα ότι υπήρχε και αυτό το ενδεχόμενο!!!

Τώρα πάντως έφαγα μια φρίκη ξανά, γιατί αν και ο δικός σου και της Άννας έκοψαν την πιπίλα από μόνα τους στον ύπνο, ο δικός μου γιατί δεν την έχει αφήσει παρόλο που ήμουν τόσο αυστηρή στο να μην τη φοράει σχεδόν ποτέ για οποιονδήποτε άλλο λόγο; 

4 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Μπα το αντίθετο πιστευει ο κόσμος, τη θεωρεί δεδομένη, παντού μωρά με πιπίλες βλέπεις. Παράδειγμα 1: μας έφεραν δώρο κλιπ πιπίλας Παράδειγμα 2: η Aegean στις πτήσεις δίνει δώρο μωρομαντηλα, αυτοκόλλητο αυτοκινήτου και ...κλιπ πιπίλας  Παράδειγμα 3: φίλη μου έγκυος μου είπε ότι πηρε αποστειρωτη και όταν της είπα ότι μπορεί να μη χρειαστεί αν θηλασει μου είπε "δεν μπαινουν και οι πιπίλες;" Παράδειγμα 4: Όταν ήταν κάπου 1μισι-2 μηνών η δικιά μου είχαμε πάει σουπερμάρκετ κι έκλαψε και ήταν δίπλα μια κυρία με παιδάκι και του λέει "κλαίει το μωράκι, θα του δώσει η μαμά του πιπίλα". Και για κάποιο λόγο (ίσως ορμόνες) μου κακοφανηκε πάρα πολύ που το είπε έτσι σαν δεδομένο, μου φάνηκε σχεδόν αγενές ενώ προφανώς δεν είχε τέτοια πρόθεση. Και φυσικά παράδειγμα 5, οι ΆΠΕΙΡΕΣ φορές που μας ρωτάνε αυτό το "Δεν παίρνει πιπίλα;;;;" σαν να έπρεπε!

Εγώ θήλασα (και θηλάζω) αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν έδωσα πιπίλα. Αφού έτσι κι αλλιώς μέχρι 3μισι μηνών έπινε και συμπλήρωμα  με μπιμπερο. Απλά δεν ήθελα να δημιουργήσω εξάρτηση. Θα μου πειτε και ο θηλασμός εξάρτηση είναι, ειδικά για τον ύπνο, αλλά εντάξει είναι μια φυσική εξάρτηση, όχι μια φορετή. Μας πέρασε απο το μυαλο να δώσουμε σε κάποια φάση που θηλαζε πάνω από μια ώρα για να κοιμηθεί αλλά επειδή ήταν ήδη κάπου 8 μηνών είπαμε κρίμα να τη μάθει τόσο μεγάλη. Αλλά γενικά ήταν εύκολο μωρό, μέχρι 15 μηνών κοιμόταν συνεχόμενα και τη μέρα δεν έκλαιγε ιδιαίτερα, τα δε δοντια απλά τα βλέπουμε που εμφανίζονται. (Το έχω ξαναπεί κάπου ότι το επόμενο παιδι θα τα κάνει όλα αντίθετα και θα μας κακοφανει!) Σαν εικόνα στα μωρά πάντως η πιπίλα δεν με χαλάει, πιο πολύ το να σκεφτώ οτι μασουλανε κάτι πλαστικό με χαλάει παρά η εικόνα. Χαριτωμένα τα βρίσκω.

Η μεγάλη μου κόρη λάτρευε την πιπίλα, και εννοείται ότι είχα ακούσει άπειρες φορές το ότι της κάνω κακό, θα χαλάσει τα δόντια της, δε θα την κόψει ποτέ, είναι μεγάλη, είναι εξαρτημένη και δεν ξέρω τι άλλο. Ο μεσαίος δεν πήρε ποτέ, μου την έφτυνε στα μούτρα, και επίσης εννοείται ότι άκουσα άπειρες φορές ότι έπρεπε να πάρει πιπίλα, του κάνει κακό ότι δεν έχει πιπίλα, δε θα είχε ΓΟΠ αν είχε πιπίλα, και διάφορα άλλα. Στο τρίτο είχα ακούσει γενικά πια τα πάντα και απλά αγνοούσα ό,τι και να άκουγα Γενικά αν περιμένεις να ευχαριστήσεις γνωστούς και αγνώστους  με όσα πιστεύουν ότι είναι τα σωστά για το δικό σου παιδί, μάλλον είναι μονόδρομος το τρελοκομείο.

Η πλάκα θα είναι να τα λένε τα ίδια πρόσωπα!! Στο ένα παιδί να τη σταματήσει και στο άλλο γιατί δεν έδωσες!

Όταν γεννήθηκε ο ανιψιός μου, το πρώτο εγγόνι, που το «μεγάλωσαν» οι παππούδες, φυσικα ήταν το σούπερ τέλειο παιδί μεγαλωμένο άψογα από τους τέλειους γονείς (η πεθερά μ έχει αδυναμίες), αλλά πάντα τόνιζαν ποσο δύσκολο ήταν σε κάποια θέματα, για να φανεί ποσο έχουν ταλαιπωρηθεί οι γονείς του, κ αυτό πολύ εμφατικά σε σχέση με το δικό μας «εύκολο» παιδί. Μετά γεννήθηκε η αδερφή του, και ως δια μαγείας έγινε εκείνη δύσκολη κ ζόρικη ενώ ο μεγάλος ήταν αρνί, κ αυτά όλα ακόμα κ για ζητήματα που πριν παραπονιόντουσαν για τον μεγάλο. Μια φορά είπε ο άντρας μ ότι άλλα μας έλεγαν τότε, κ η απάντηση ήταν ότι δεν είχαμε καταλάβει καλά. Σημειωτέον ότι την ανιψιά δεν την «μεγάλωσαν» οι παππουδες

Η πρώτη κόρη ξεκίνησε να φοράει πιπιλα 10 μηνών!!!! Κ δεν το έκανα με το ζόρι. Είχε κανένα μήνα που έπαιρνε το μπουκαλάκι της με το νερό κ το πιπιλιζε συνέχεια κ στο τέλος κοιμόταν, εγώ αρνουμουν πεισματικά να της δώσω τόσο μεγάλη (εφόσον είχα δοκιμάσει πιο μικρή κ δεν την ήθελε καθόλου) αλλά μετά από πολύ σκέψη συνηδητοποιησα ότι καλύτερα να πιπιλιζει πιπίλα παρά μπουκάλι κ να "καταπίνει" αέρα.

Πάντως κορίτσια εγώ είμαι κατά το επειδή θέλουμε σε μια χρονική περίοδο να την κόψουν τα παιδιά να τους την πάρουμε τόσο "βάναυσα". Ας αφήσουμε μόνα τους να επιλέξουν. Κ για την ιστορία η κόρη μου την έκοψε σχεδόν από μόνη της, με μια μικρή ώθηση 2 εβδομάδες τώρα, δλδ 1 μήνα πριν κλείσει τα 4. Μπορεί να είναι αργά αλλά απ' την άλλη δεν ήθελα να κλαιει κ να ψάχνει την πιπίλα για να κοιμηθεί. Ενώ τώρα που μεγάλωσε καταλαβαίνω ότι δεν την έχει τόσο ανάγκη. Από το πρώτο βράδυ που δεν την φορούσε κοιμήθηκε αμέσως κ εύκολα, ενώ το καλοκαίρι είχαμε πάει στο χωριό κ ξέχασα να πάρω την πιπίλα της λ έκανε κανένα δίωρο να κοιμηθεί κ το βράδυ συνέχεια ξυπνουσε