Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

χρειαζομαι υποστηριξη


liliana

Recommended Posts

Καλησπερα. Πριν 4 μηνες γεννησα το δευτερο παιδακι μου κ εχω ηδη ενα 2χρονων. Δυστυχως δεν ειμαι καλα, εχω εκρηξεις θυμου πολυ εντονεε πλεον, νιωθω χαλια ολη μερα, παραμιλλαω οτι δεν αντεχω αλλο, βαρεθηκα κ αλλα τετοια. Τα μαλλια μου πεφτουν υπερβολικα κ δεν μπορω να πεΙθαρχισω για να χασω κιλα. Το προβλημα ειναι αυτος ο θυμος που νιωθω, πολυ δυνατος. Συνεχεια ειμαι θυμωμενη. Δεν εχω ορεξη να παιξω με το παιδι μου κ οταν το κανω σταματαω γρηγορα. Αυτες τις μερες το μωρο ηταν στο νοσοκειο λογω Γοπ. Ειμαι αυπνη, υπερβολικα αγχωμενη κ κουρασμενη!!!!! Δεν εχω υποστηριξη κ κατανοηση απο πουθενα. Θελω να επισκεφτω καποιον ειδικο.... Που να παω? Ιλιον, περιστερι, πετρουπολη. Καπου να μιλησω....

fA47p3.png?5wdXDgnUjYnWp3.png?T9zisx6U
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Liliana καταρχήν να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!!

 

Υπήρξα στην θέση σου, ήμουν σε αυτή την κατάσταση μέχρι πριν από 3,5 μήνες. Τα δικά μου παιδάκια είναι 31 μηνών ο γιος μου και 5,5 μηνών η κόρη μου. Ο γιος μου λοιπόν ήταν 2 ετών και 2 μηνών όταν γέννησα την μικρή...οι δύο πρώτοι μήνες ήταν κυριολεκτικά κόλαση! Τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει, ούτε η εμπειρία του πρώτου παιδιού ούτε τίποτα!!! Κυκλοφορούσα όλη την ώρα στην τσίτα, έτοιμη να βάλω τα κλάματα ανά πάσα στιγμή, έκλαιγα φυσικά σε καθημερινή βάση, δεν είχα υπομονή με τίποτα κ.λπ.

 

Ίσως και να πέρασα μια mini επιλόχειο αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν απευθύνθηκα σε κάποιο φορέα υποστήριξης, για αυτό δεν ξέρω κάτι να σου προτείνω. Αισθάνεσαι ότι θέλεις να μιλήσεις ή να ενεργήσεις? Το ρωτάω γιατί στην δική μου περίπτωση ένιωθα ότι δεν ήθελα να μιλήσω με κανέναν, αυτό που ήθελα ήταν να αλλάξω την κατάσταση, εντόπισα την πηγή του "προβλήματος" στην υπερβολική κούραση που ένιωθα και εστίασα να διορθώσω αυτό. Όταν κατάφερα να κοιμάται το μωρό περισσότερο και πιο "προβλέψιμα", πήρα δυνάμεις, ξεκουράστηκα και ξαφνικά σαν να καταλάγιασε η ομίχλη και όλα φάνηκαν και έγιναν πιο εύκολα.

Link to comment
Share on other sites

υπάρχει η γραμμή 801 801 1177 για γονείς

και η γραμμή 1034 για την κατάθλιψη

 

και οι δυο γραμμές μπορούν να σε καθοδηγήσουν τι να κανεις αμεσα, κ

υπάρχουν και άλλες,

 

μπράβο που ζητάς βοήθεια, αυτό ειναι το πρώτο κ πιο σημαντικό βήμα. όταν καταλάβεις ότι κάτι σου συμβαίνει που δεν είναι σύνηθες του χαρακτήρα σου, τότε έχει ήδη το κλειδί στο χέρι.

 

ΚΟΥΡΑΓΙΟ, να ξέρεις οτι μετά τη γέννα κ με 2 παιδιά ειναι φυσικότατο να νιώθεις έτσι εξαντλημένη/θυμωμένη, αλλά όχι απαραίτητο! - μπορείς να βοηθηθείς να μην περνάς αυτό το διάστημα με τόσο άσχημα συναισθήματα.

 

 

Αυτό που θα σε βοηθήσει σίγουρα είναι ένα ημερολόγιο που να γράφεις ΟΛΕΣ σου τις κακές σκέψεις και όσες σε ενοχλούν.Ακόμα και αυτές που δεν θα πίστευες ποτέ ότι θα είχες. Μπορείς και να το σκίζεις μετά κομματάκια, να το ψαλιδίσεις, πάτα το στο πάτωμα,

ότι θες καντο,

γράψε τις όμως κάτω γιατί έτσι θα βγούν απο μέσα σου και δε θα σε βασανίζουν.

Θα μπορείς να τις δείς ως σκέψεις ενός εαυτού σου που δεν είσαι εσύ,

μιλούν οι ορμόνες και η επιλόχειος.

Απενοχοποίησέ τις, γράψε τις κάτω. ζωγράφισέ της. κανε κατι παντως με αυτές.

 

μετά απο αυτό, βρές κάποιον, κάποιον να μιλήσεις μεχρι να βρείς και ψυχολόγο, καποιον να μπορέσει να σου δώσει λίγο χρόνο για σένα.

 

Αν δεν θηλάζεις, σκέψου επαναγαλακτισμό. . Αν εχεις στεναχωρια επειδη δε θηλαζεις πχ μπορεί και αυτό να μη βοηθάει, απενοχοποίησέ το, ή κανε επαναγαλακτισμό (σου γραφω τωρα διαφορα σεναρια απλώς )

Το ότι ήταν στο νοσοκομείο 100% να ξέρεις ότι θα έχει φέρει τα φυσιολογικά αρνητικά συναισθήματα ακόμα περισσότερο στα άκρα.

Το κράτησαν μακριά σου ή ήσουν μαζί?

Η γέννα σου πως ήταν ? (και αυτή η εμπειρία παίζει ρόλο στα συναισθήματα της γυναίκας μετά!)

 

φιλάκια πολλά, και σε λίγο καιρό αυτά τα συναισθήματα θα είναι παρελθόν και θα έχεις δύο παιδάκια που θα παίζουν μαζί κ θα έχουν παρέα το ένα το άλλο κ θα σου δίνουν διπλά φιλιά.

Μην σε παιρνει απο κατω που τώρα ίσως το 2 ετών έχει παθει και αυτό ένα πατατράκ. Είναι φυσικό επίσης.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια καλημερα κ ευχαριστω για την κατανοηση. Βλεπετε κανεις δεν νιωθει την ταλαιπωρια μου απο την συλληψη η οποια ηταν εξωσωματικες με τεραστια κουραση ψυχικη κ σωματικη. Μετα κ τις δυο εγκυμοσυνες τις περασα στο κρεββατι (ο σντρας μου ερχοταν απο τη δουλεια κ ουτε 5λεπτα δεν καθοταν μαζι μου ) κ τωρα με το δευτερο μωρο η κουραση κορυφωθηκε. Να πω πως μετα την περιπετεια μετα το νοσοκομειο (ημουν μαζι με το μωρο) πρεπει να του δινω το γαλα με το μπιμπερο γιατι απο το στηθος δεν πινει. Μεχρι τωρα καναμε αποκλειστικο κ αντι να χαιρομαι υπεφερα με την απορριψη του -αρνηση να φαει.

Θελω να μιλησω σε ειδικο, πρεπει γιατι οι σκεψεις μου ειναι σκοτεινες κ βιαιες....

fA47p3.png?5wdXDgnUjYnWp3.png?T9zisx6U
Link to comment
Share on other sites

πάρε εκεί που σου έγραψα και πες μας αν σε βοήθησαν και τι σου πρότειναν.

 

για το θέμα του θηλασμού επίσης ζητα υποστηριξη απο τις άλλες μητέρες και εξέφρασε τα οποια σου συναισθήματα. Εάν δεν πινει απο το στήθος σου, μήπως νιώθεις αποτυχία για αυτό, δηλαδή μήπως θα ήθελες να το ξαναπροσπαθήσειες?

Υπάρχουν τρόποι να το κάνεις, εαν αυτό σε κανει να αισθάνεσαι καλύτερα. Δες μέσα σου τι θα ήθελες κ θα σε καθοδηγήσουν κ οι κοπέλες που ξέρουν.

Αν ψαχνεις να βρείς τρόπο να το αποδεχτείς , είναι μια απώλεια, και αυτό θέλει βοήθεια και δεν έιναι εύκολο επίσης, και δεν εινια ντροπή να ψάχνεις τρόπους να ανταπεξέλθεις και σε αυτό. Είναι ένας παράγοντας 100% στρεσσογόνος, όταν δεν γίνεται ακριβως αυτό που θέλουμε, με τον θηλασμό.

Στο εξωτερικό έχουν ομάδες και για μετά την γέννα για όσες δεν γεννησαν όπως θα ήθελαν, και ομάδες για το θηλασμό για όσες μητέρες δεν μπορεσαν να θηλασουν. λεγονται greiving classes! ("πένθους" δηλαδή! ). έχουν βρεί ότι οι παράγοντες αυτοι δημιουργούν πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα.

 

μπράβο που ζητάς βοήθεια.

 

να ξέρεις όταν υπάρχουν πολλοί παράγοντες στρεσσογόνοι και πριν και μετα τη γέννα,

είναι πολύ πιό πιθανό να συμβεί κατάθλιψη μετά τη γέννα,

έχει αποδειχτεί δηλαδή.

 

Δεν είναι απλώς τυχαίο, συντελούν κάποια πράγματα σε αυτό, που προφανώς δεν έχουμε υπο τον έλεγχό μας , όπως πχ άσχημες εμπειρίες πριν κλπ ή παλιότερα ιστορικά κατάθλιψης και μετά, η γέννα, και ο θηλασμός η προσληψη βαρους, προβλημα υγείας που ανέφερες του μωρού,

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΣ! .

 

Μέχρι να βρείς τον ειδικό, γράψε τις σκέψεις κάπου και ανάλογα πως αισθάνεσαι, σκισε τις ή πέτα τις μετά, ότι προτιμάς.

 

Μην τις κρατάς μέσα σου, μην ντρέπεσαι για αυτές γιατί είναι κάτι ξένο, δεν τις εχεις προκαλέσει εσύ :-).

Πάρε τις όμως στα σοβαρά όπως ήδη κάνεις, γιατί σε στιγμή αδυναμίας μπορεί να σε καταβάλλουν.

Σίγουρα απο όσα γράφεις αυτό φοβάσαι και είναι πολύ λογικό κ κατανοητό ... !

 

Αντιμετώπισέ το αν μπορείς, όπως ένας άλλος φόβος ή φοβία.

Πχ, κάποιος που καταβάλλεται άθελά του απο το φόβο για έναν εξωτερικό παράγοντα (ασχετως κ αν ειναι οι σκεψεις μεσα σου, δεν είναι δικές σου, είναι η φωνή της κατάθλιψης, δεν είναι ΕΣΥ)

τι μπορεί να κάνει για να τον παλέψει?

Να τον κοιτάξει κατάματα - και μόνο αυτό, συνήθως βοηθά να νικήσει κανείς αυτό το φόβο.

Σε αυτό βοηθά συνήθως ένα δεύτερο άτομο, στο να κρατήσει το χέρι σου να σε βοηθήσει να διαχωρίσεις αυτές τις σκέψεις απο το ποιά είσαι εσύ, όπως γνωρίζεις εσύ τον εαυτό σου.

 

Ίσως δοκίμασε και να δείτε φωτογραφίες μαζί με το παιδί σου, απο άλλες εποχές που αισθανόσουν καλά, για να αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτά τα συναισθήματα ξανά.

 

Κόλλα καποια απο αυτές τις φωτογραφίες που σου προκαλούν αυτά τα θετικά συναισθήματα σε σημείο να την βλέπεις συνέχεια.

Βρές, τι άλλο σε είχε βοηθήσει στο παρελθόν σε άλλες προβληματικές καταστάσεις, και κόλλα επίσης κάτι που να σου θυμίζει αυτό,

για να το βλέπεις.

 

Είναι τεχνικές όλα αυτά, που βοηθούν τον εγκέφαλο να επικεντρώσει στο υγιές και χαρούμενο κομμάτι σου, και να το φέρει στο προσκήνιο.

Μαθαίνοντας εσύ, αυτό το πράγμα, μπορείς να νικήσεις αυτές τις σκοτεινές σκέψεις και να τις βάλεις στην θέση τους βλέποντάς τις για αυτό που είναι.

 

Χρειάζεται δηλαδή και κάτι οπωςδήποτε στο χώρο σου να κάνεις, συμβολικά. Βοηθάει ΠΟΛΥ.

 

 

Μπορεί να σε βοηθήσει το παιδάκι σου? εγώ πιστεύω ναι.

μη φοβάσαι να πεις στο μεγαλύτερο παιδάκι σου το 2 ετών,

ξέρεις είμαι στεναχωρημένη και χρειάζομαι και απο σένα πολλά πολλά πολλά φιλάκια. Τα παιδιά μπορούν να έχουν πολύ περισσότερη ενσυναίσθηση απο αυτήν που νομίζουμε.

 

Δοκίμασε συχνά να κάνετε παιχνίδι με τον γιατρό,

κομμάτια σελοτειπ , χαρτοπετσέτες μπορούν να είναι τα χανζαπλάστ. Βάλε το παιδί σου στο ρόλο αυτό, τους αρέσει παρα πολύ να αλλάζουν ρόλους κ να κάνουν ότι σε φροντίζουν.

Νομίζω ότι είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα που μπορεί να δώσει κάτι και στο παιδί σου (εξασκεί την ενσυναίσθηση!) και σε σένα (να αισθάνεσαι ότι σε "φροντίζει").

 

 

 

---

γιατί τα λέω αυτά? και εγω αντιμετώπισα για καποιο διάστημα καταθλιψη αλλά δεν είχα σκοτεινές σκέψεις αλλά ένα πολύ πολύ δυσάρεστο συναισθημα που με κατέβαλλε πάρα πολύ και δεν με άφησε να χαρώ αυτούς τους πρώτους μήνες, καθόλου :-(. Δεν κατάφερα να κάνω πολλά πράγματα απο όσα ήθελα και δεν αισθανόμουν ο εαυτός μου.

 

είχε 100% να κανει με εξωτερικους παράγοντες, και μοναξιά, αλλαγή του τρόπου ζωης μου εξαιτίας εγκυμοσυνης /επαναγαλακτισμου αλλά και άλλο ένα εξωτερικό παράγοντα που αφορούσε και την επαγγελματική μου ζωή, και την συζυγική μου ζωή, και πρώην συζυγική ζωή με απώλεια. Ε, δηλαδή όλα. Ευτυχώς κάποια στιγμή, και έκανε κλικ μέσα μου, ότι αυτά τα συναισθήματα δεν ήμουν ΕΓΩ, δεν ήταν κάτι που εγώ είχα, αλλά κάτι που είχε προκληθεί απο όλους αυτούς τους παράγοντες -

και άρα, εάν αυτοί είναι ευέλικτοι, και κάπως ξεκίνησαν άρα κάπως θα τελειώσουν, έτσι ειναι και αυτά τα άσχημα συναισθήματα.

Μοιάζει λίγο με τον τρόπο που καλείται νομίζω κάποιος να βγεί απο μια κατάσταση θύματος, και να δει τον εαυτό του ως "επιζών" δηλαδή εκεί που είναι απο κάτω, και τον πατάνε αυτά τα συναισθήματα, να κολυμπήσει και να βγεί στην επιφάνεια. you can do it, trust yourself and anyone who is trying to help.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

sσωστό.

 

να πω και κάτι άλλο.

 

Τι δυνατότητες υπάρχουν σε συγγενείς φίλους σύζυγος?

Υπάρχει κάποιος κοντά σου στον οποίο θα μπορούσες να ζητήσεις εκτάκτως βοήθεια πρακτική;

[εξηγώντας ότι κιόλας έχεις άμεση ανάγκη να κάνεις το και τό αλλιώς δεν αντέχεις].

 

Ο σύζυγος έχει καταλάβει ότι δεν είσαι τόσο καλά, τι θέση έχει πάρει ; Σε έχει πάρει στα σοβαρά;

 

 

επισης κατι άλλο.

την ΓΟΠ που έχετε, μιλήσατε και με κανέναν γιατρό πιστοποιημένο σύμβουλο θηλασμού, μήπως προέρχεται απο θέμα θηλασμού και χρειάζεται απλώς άλλος χειρισμός για αλλαγή στάσης, κλπ? - εχεις υπερπαραγωγή ? κατι είχα διαβασει καποτε οτι στην υπερπαραγωγη συχνά υπαρχει ως αποτέλεσμα ΓΟΠ . ? ?? Πρόλαβες να πάρεις δεύτερη γνώμη ?

 

εννοούσες πιο πάνω με το μπουκάλι, ότι αναγκάζεσαι να αντλείς, ... ?

έχεις μπουκάλι που τρέχει εύκολα το γάλα κ για αυτό το προτιμάει? Σίγουρα υπάρχουν τακτικές για αυτό. Ψάξε το, για να αισθανθείς ότι δεν το αφήνεις στην τύχη. Περιέγραψέ το λιγο καλύτερα αυτό όλο αν μπορείς για να σου δωσουν απαντησειες και οι πιο εμπειρες σε αυτά τα θέματα!

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

liliana μου, είναι απολύτως κατανοητό και δικαιολογημένο αυτό που περνάς. Μετά από το γολγοθά της εξωσωματικής, 2 εγκυμοσύνες στο κρεβάτι, η μια μάλιστα με μωρό στο σπίτι, νοσηλεία, αγωνίες, αυπνία... το παράξενο θα ήταν να μην έχεις επηρεαστεί. Δεν ξέρω αν είναι επιλόχειος ή υπερκόπωση, ότι κι αν είναι έκανες ένα πολύ σημαντικό βήμα με το να ζητήσεις βοήθεια.

Μπορείς να απευθυνθείς και εδώ

http://www.fainareti.gr, Τηλ. 210 9319054

 

Θα σε συμβούλευα να βάλεις κάτω το σύζυγό σου και να του εξηγήσεις, χωρίς φωνές και κατηγορίες ότι δεν είσαι καλά. Στα σοβαρά. Και να προσπαθήσετε να πάρεις βοήθεια, και ψυχολογική από ειδικό, αλλά και πρακτική από γιαγιά/γυναίκα ή όποια δυνατότητα βρεθεί.

 

Μην το αφήσεις, είναι κρίμα να βασανίζεσαι. Είναι πολύ φυσιολογικό να νιώθεις έτσι, αλλά δεν είναι απαραίτητο.

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια ευχαριστω που νοιαστηκατε κ με ακουσατε αλλα μετσνοιωσα που ανοιχτηκα. Βλεπετε 5:30 το πρωι ηρθε η αστυνομια σπιτι μου κ με τραβαγε για καταθεση στο τμημα !!!!!!!! Φανταζεστε την αναστατωση... Ξυπνησαμε την κουνιαδα μου για νσ φυλαξη το ενα παιδι λ εγω ετρεχα με το μωρο κ το μπιμπερο στο τμημα σαν κοινος εγκληματιας. Κ θα εχει κ συνεχεια γιατι θα γινει δικογραφια στον εισαγγελεα κ το πιο πιθανο να ενημερωθει κ η δουλεια μου!!!!! Τετοιος διασυρμος!!!!! Αμαν βρε παιδια!!!!!

fA47p3.png?5wdXDgnUjYnWp3.png?T9zisx6U
Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια ευχαριστω που νοιαστηκατε κ με ακουσατε αλλα μετσνοιωσα που ανοιχτηκα. Βλεπετε 5:30 το πρωι ηρθε η αστυνομια σπιτι μου κ με τραβαγε για καταθεση στο τμημα !!!!!!!! Φανταζεστε την αναστατωση... Ξυπνησαμε την κουνιαδα μου για νσ φυλαξη το ενα παιδι λ εγω ετρεχα με το μωρο κ το μπιμπερο στο τμημα σαν κοινος εγκληματιας. Κ θα εχει κ συνεχεια γιατι θα γινει δικογραφια στον εισαγγελεα κ το πιο πιθανο να ενημερωθει κ η δουλεια μου!!!!! Τετοιος διασυρμος!!!!! Αμαν βρε παιδια!!!!!

 

Αυτό τώρα πώς έγινε και γιατί? Δεν καταλαβαίνω:confused::confused::confused:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πως εγινε καταγγελια αφου εδω ειμαστε σχεδον ολοι με ψευδωνυμα και υποτιθεται οτι υπαρχει ανωνυμια; Ποιος μπορει να εκανε κατι τετοιο; Τωρα δηλαδη βοηθησε την μανουλα η την κατασταση;

Link to comment
Share on other sites

Σε τέτοιες ευαίσθητες περιπτώσεις που διαφαίνονται ότι χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας, πάντα διστάζω να απαντήσω προτρέποντας κάθε θεματοθέτρια σε διάφορες πρόχειρες λύσεις.

 

Θέλω όμως να νομίζω πως δεν υπάρχει συσχέτιση του γεγονότος αυτού με το φόρουμ, πως θα ήταν αυτό δυνατόν; εκτός κι αν η ίδια η κοπέλα έδωσε στοιχεία με κάποιο πμ σε "καλοθελήτρια" ή εάν η ίδια επικοινώνησε με τα τηλέφωνα που δώσατε και κρίθηκε από την υπηρεσία πως έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πολυ ψυχραιμη σε βρισκω παντως liliana σε σχεση με την ταλαιπωρια που περασες, εγω θα ημουν εξαλλη!

Αυτα που εγραψες εδω δειχνουν κακη ψυχολογια και σπασμενα νευρα, με την κουραση και την αυπνια νομιζω ολες οι μωρομανες το εχουν βιωσει ως ενα βαθμο, δεν ειναι και ποινικο αδικημα να νιωθεις ετσι. Εκτος αν πανω στα νευρα σου εκανες κατι...

Παντως οτι και να εγινε ισως βοηθησει το περιβαλλον σου να παρει σοβαροτερα την ψυχολογικη σου κατασταση και να σου δωσει την υποστηριξη που χρειαζεσαι. Προσπαθησε να ξεκουραζεσαι σε καθε ευκαιρια και να τρως σωστα, η αυπνια φερνει πολλα νευρα και ενταση.

Ευχομαι ολα να σου πανε καλα!

Link to comment
Share on other sites

Πως εγινε καταγγελια αφου εδω ειμαστε σχεδον ολοι με ψευδωνυμα και υποτιθεται οτι υπαρχει ανωνυμια; Ποιος μπορει να εκανε κατι τετοιο; Τωρα δηλαδη βοηθησε την μανουλα η την κατασταση;

 

Δηλαδή τί περιμένετε να γίνει όταν μια μητέρα, μέλος του φόρουμ, γράφει ότι "θέλει να μιλήσει σε ειδικό γιατί κάνει σκέψεις σκοτεινές και βίαιες"; Προφανώς οι διαχειριστές του φόρουμ έδωσαν την ip στην αστυνομία η οποία επενέβη για προληπτικούς λόγους και πολύ καλά έκανε.

Link to comment
Share on other sites

Σε τέτοιες ευαίσθητες περιπτώσεις που διαφαίνονται ότι χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας, πάντα διστάζω να απαντήσω προτρέποντας κάθε θεματοθέτρια σε διάφορες πρόχειρες λύσεις.

 

Θέλω όμως να νομίζω πως δεν υπάρχει συσχέτιση του γεγονότος αυτού με το φόρουμ, πως θα ήταν αυτό δυνατόν; εκτός κι αν η ίδια η κοπέλα έδωσε στοιχεία με κάποιο πμ σε "καλοθελήτρια" ή εάν η ίδια επικοινώνησε με τα τηλέφωνα που δώσατε και κρίθηκε από την υπηρεσία πως έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας.

 

Δεν νομίζω ότι δόθηκαν πρόχειρες λύσεις, τηλέφωνα της έδωσαν για να μιλήσει με ειδικούς και η κ. Στυλιανάκη της έγραψε δύο τρία πράγματα παραπάνω που "ίσως" να γνώριζε ότι θα την έκαναν να αισθανθεί καλά. Εγώ τουλάχιστον δεν διάβασα κάτι πρόχειρο:rolleyes:

 

Τι εννοείς? Ότι ίσως η θεματοθέτρια για τον οποιονδήποτε λόγο έδωσε τα προσωπικά της στοιχεία σε κάποιο μέλος και έγινε καταγγελία από το συγκεκριμένο μέλος στην αστυνομία, εισαγγελέα δεν ξέρω που αλλού με βάση τι?επειδή διάβασε κουβέντες όπως "δεν είμαι καλά, τα νεύρα μου πάνε να σπάσουν, δεν έχω όρεξη για τίποτα κάνω άσχημες σκέψεις κ.ο.κ. ή το ίδιο το forum έκανε άρση του απορρήτου από το συγκεκριμένο μήνυμα και καταγγέλθηκε η κοπέλα? Δεν νομίζω κορίτσια είναι παρατραβηγμένο.

 

Τελοσπάντων και εγώ με την σειρά μου ελπίζω όλα να έγιναν για καλό για να μπορεί η κοπέλα να βρει τις ισσοροπίες της και ίσως η οικογένεια της να δει πιο σοβαρά την ψυχολογία της κοπέλας.

 

Πάντως βρε κορίτσια και εγώ όταν έκανα το δεύτερο παιδί μου είχα τόσο συσσωρευμένο άγχος και μου έβγαινε τόσο μεγάλη ένταση που είχα νιώσει και εγώ ότι ήμουν έτοιμη να χάσω την μπάλα!!

 

ΥΓ. Ελπίζω να μην μου έρθει και εμένα η αστυνομία:shock:

LAAFp2.png

 

JRM4p2.png

Link to comment
Share on other sites

Η καταγγελια εγινε απο τους διαχειριστες του φορουμ οι οποιοι εδωσαν την ip στο cyber crime της αστυνομιας. Μονο προβλημα μου δημιουργησαν αυτη τη στιγμη κ ντροπη!!!!!!! Φυσικα κ ειμαι εξαλλη κ κανεις απο τους διαχειριστες δεν επικοινωνησε μαζι μου!

fA47p3.png?5wdXDgnUjYnWp3.png?T9zisx6U
Link to comment
Share on other sites

Eυτυχως που εγινε αυτο το περιστατικο, γιατι ειδαμε τον τροπο με τον οποιο λειτουργει το σαιτ. Λυπαμαι πολυ που μια μαμα σε δυσκολη θεση αντιμετωπιστηκε ως κοινος εγκληματιας η πιθανος δολοφονος. Προσωπικα φευγω οριστικα απο εδω με κακες εντυπωσεις και λυπαμαι που εγραψα τοσα μηνυματα. Αισθανομαι οτι κατα καποιο τροπο εχω εκτεθει. Καλη συνεχεια στους υπολοιπους...

Link to comment
Share on other sites

Μετά από αυτό νομίζω ότι η θεματοθέτρια σίγουρα θα χρειαστεί βοήθεια και περισσότερο ψυχολογική. Σε ότι αφορά το site μάλλον οι διαχειριστές ή δεν έχουν παιδιά ή τι να πω έχουν τόσο μεγάλη εξωτερική βοήθεια που δεν έχει χρειαστεί ποτέ να πιεστούν, να αγχωθούν ή δεν έχουν τα κότσια να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους και να εκτεθούν γραπτώς. Το cyber crime από την άλλη και η αστυνομία ας ασχοληθεί με πιο σοβαρά και παράνομα πράγματα.

Liliana από την άλλη ουδέν κακών αμιγές καλού. Ίσως το συγκεκριμένο σκηνικό σε κάνει να σταθείς πιο πολύ στα πόδια σου, μπορέσεις να βρεις τις ισσοροπίες σου που πιθανότατα είχες χάσει και να έχεις περισσότερο τους ανθρώπους σου(άντρας σου, γονείς σου κα) δίπλα σου όπως θα έπρεπε να είναι από την αρχή.

Από τους διαχειριστές πραγματικά ήθελες να επικοινωνήσουν μαζί σου? Γιατί? Να σου πουν τι? Και θα τους απαντούσες? Εγώ πραγματικά θα ήμουν πραγματικά τόσο έξαλλη που δεν θα ήθελα καμία δικαιολογία.... τίποτα.

Και κάτι τελευταίο αυτό που συνέβη εκτός από το ψυχολογικό κομμάτι πρακτικά σε επηρρεάζει πουθενά αλλού?

LAAFp2.png

 

JRM4p2.png

Link to comment
Share on other sites

Είμαστε τοοοοοοοσο υποκριτές... Όταν βλέπουμε ειδήσεις με τίτλο "μάνα σκότωσε τα παιδιά της και αυτοκτόνησε" λέμε "Είναι δυνατόν κανείς στο περιβάλλον να μην είδε οτι η γυναίκα χρίζει βοήθειας και φτάσαμε εκει;" Ή όταν διαβάζουμε στο φορουμ αυτο μέλη να ρωτάνε που να καταγγείλουν τη γειτόνισσα που χτυπάει τα παιδιά της και είμαστε όλες στα κάγκελα που δεν επεμβαίνει κανείς. Και τώρα που ένα μέλος γράφει "κάνω σκοτεινές και βίαιες σκέψεις" θεωρείτε ΟΛΕΣ πως κακώς έπραξε η διαχείριση αντί να σκέφτεστε "ευτυχώς που ΚΑΠΟΙΑ απ όλες όσες χάνετε τον χρόνο σας σε τέτοια θέματα εδώ μέσα κινητοποιήθηκε";

Τα συγχαρητήριά μου στην διαχείριση (και στα 7 χρόνια μέλος νομίζω 1η φορά τα δίνω!).

Εύχομαι η θεματοθέτρια να αναζητήσει βοήθεια ΧΘΕΣ...

pJO3p2.pngB6Ndp2.png
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με τη ravT, εδω μεσα εχουν γραψει απειρα μελη για την κουραση και την κακη ψυχολογια τους, δεν τους εχουν γινει καταγγελιες.

Δεν ξερουμε τι εγινε ακριβως, τι ειπωθηκε περα απο αυτα που ανεφερε η κοπελα στο θεμα της αλλα και μονο οι λεξεις 'βιαιες σκεψεις' αξιζουν μια παραπανω προσοχη. Για να εγιναν ολα αυτα μεστη νυχτα καποια σοβαρη αφορμη υπηρξε, και για να σχηματιστει δικογραφια κατι βρεθηκε μαλλον...

Πιστευω οτι μπορει να βγει καλο αποτελεσμα παρα την αναστατωση και την ντροπη που ισως νιωθει τωρα η κοπελα, σιγουρα αν υπαρχουν ατομα στον περιβαλλον της που την αγαπανε θα της σταθουν περισσοτερο και θα ειναι πιο κοντα της.

Link to comment
Share on other sites

Είμαστε τοοοοοοοσο υποκριτές... Όταν βλέπουμε ειδήσεις με τίτλο "μάνα σκότωσε τα παιδιά της και αυτοκτόνησε" λέμε "Είναι δυνατόν κανείς στο περιβάλλον να μην είδε οτι η γυναίκα χρίζει βοήθειας και φτάσαμε εκει;" Ή όταν διαβάζουμε στο φορουμ αυτο μέλη να ρωτάνε που να καταγγείλουν τη γειτόνισσα που χτυπάει τα παιδιά της και είμαστε όλες στα κάγκελα που δεν επεμβαίνει κανείς. Και τώρα που ένα μέλος γράφει "κάνω σκοτεινές και βίαιες σκέψεις" θεωρείτε ΟΛΕΣ πως κακώς έπραξε η διαχείριση αντί να σκέφτεστε "ευτυχώς που ΚΑΠΟΙΑ απ όλες όσες χάνετε τον χρόνο σας σε τέτοια θέματα εδώ μέσα κινητοποιήθηκε";

Τα συγχαρητήριά μου στην διαχείριση (και στα 7 χρόνια μέλος νομίζω 1η φορά τα δίνω!).

Εύχομαι η θεματοθέτρια να αναζητήσει βοήθεια ΧΘΕΣ...

 

Λογικά τα ίδια άτομα που κατηγορούν σήμερα το φόρουμ επειδή παρενέβη, θα κατηγορούσαν πριν από μερικούς μήνες όσους ήξεραν και δε μιλούσαν για το bullying που δεχόταν ο Γιακουμάκης και που τελικά οδήγησε στο θάνατό του. Ορισμένους ανθρώπους δεν τους "βρίσκεις" πουθενά.

Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...