Πάω να σκάσω!

Παρακολουθώ το φόρουμ πολύ καιρό, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να γράψω το πρόβλημά μου γιατί όσο και να προσπαθώ δεν βρίσκω λύση.

Έχω έναν μπέμπη 13 μηνών που θηλάζω ακόμα. Όμως ο θηλασμός μου προκαλεί πρόβλημα στις σχέσεις μου με τον άντρα μου 'Ετσι κι αλλιώς μετά το εξάμηνο σταμάτησε να είναι υποστηρηκτικός αλλά ειδικά μετά τον χρόνο είναι τελείως εχθρικός με το να θηλάζω τον μικρό και έχουμε τσακωθεί αμέτρητες φορές. Αφού προσπάθησα να του εξηγήσω πολλές φορές τα ωφέλη του θηλασμού αλλά μάταια γιατί το μόνο που συμπεραίνει είναι ότι πρόκειται να θηλάζω μέχρι ο μικρός να γίνει 2 και 3 χρονών και φρικάρει, αποφάσισα να μειώσω σιγά σιγα τους θηλάσμους. Κόψαμε τον απογευματινό εύκολα σχετικά και πήγαμε να κόψουμε και τον βραδινό αλλά ο μικρός δεν κοιμόταν εύκολα χωρίς θηλασμό και μετά το 2ο-3ο βράδυ που κατάλαβε τι πάει να γίνει άρχισε να κλαίει σπαρακτικά αν πήγαινα να τον κοιμίσω στον ώμο. Έτσι συμφωνήσαμε με τον άντρα μου να κόψω τον πρωινό θηλασμό και βλέπουμε.

Και πάνω που βρήκαμε μια μέση λύση και είχε σταματήσει να γκρινιάζει, πήγαμε χτες σε μια συγκέντρωση και γίναμε άνω-κάτω! Στην συγκέντρωση ήταν όλο 45αρηδες ζευγάρια που έχουν μεγαλύτερα παιδιά, μόνο εμείς είμαστε 35αρηδες. Ενώ περάσαμε ώραια, πάμε να φύγουμε και πάνω στις χαιρετούρες με ρωτάει ένας γνωστός που μιλάγαμε όλο το βράδυ, γυναικολόγος "Θηλάζεις ακόμα?" Λέω ναι, μου λέει "14 μήνες?? Κόψτο, 6 μήνες αρκούν" και μετά είπε κι ένα ανέκδοτο που είχε το νόημα ότι το στήθος μου θα φτάσει στο γόνατο. Εκείνη την ώρα είμασταν στην πόρτα και δεν ήθελα να είμαι εριστική και να αρχίσω να λέω για τον ΠΟΥ (λάθος μου τώρα που το σκέφτομαι), γελάσαμε και φύγαμε. Ε, στο αμάξι έγινε ο χαμός, αρχισε πάλι να μου λέει ότι δεν σκοπεύω να σταματήσω ποτέ κτλ κτλ, εγώ τσαντίστηκα, του είπε ότι αφου το κόβω σιγα σιγά και δεν θέλω να ζορίσω τον μικρό και..χάλια!

Σήμερα είμαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά, δεν βρίσκω λύση. Από την μια μας έχει απομακρύνει αυτό το πράγμα, τον βλέπω και νευριάζω, από την άλλη δεν μπορώ να κόψω τους βραδινούς θηλασμούς (ξυπνάει και 2-3 φορές μες στην νύχτα ο μικρός) γιατί θα σπάσω τα νεύρα του παιδιού και επίσης θα χάσω και τον ύπνο μου εννοείται (μόνο εγώ, ο άντρας μου αν και υποστηρίζει ότι θα τον νανουρίζει εκείνος όποτε ξυπνάει, δεν υπάρχει περίπτωση και θα καταλήξουμε με ένα μωρό να τσιρίζει και να μην μπορούμε να τον ηρεμήσουμε)..και μετά φοβάμαι ότι θα τσακωθούμε χειρότερα γιατί θα έχω τρελά νεύρα.

'Ηλπιζα σε κανά-δυο μήνες να ξαναπροσπαθήσω να το κόψω αν είναι πιο έτοιμος ο μικρός, υπάρχει τέτοια περίπτωση? Τι να κάνω? Ουυυυυφφφφφ!

Καλά έχω μείνει τώρα τι τον πειράζει? Αντί να κουραστείς εσύ από τον θηλασμό κουράστηκε ο άντρας σου? Μήπως η οικογενεια του (μαμά ή αδερφή) από ζήλια του βάζουν λόγια? Πολύ εγωιστικό εκ μέρους του πάντως, του την βάρεσε να κόψετε τον θηλασμό και θα την πληρώσεις εσύ και κυρίως το παιδί? Ποια είναι τα επιχειρήματα του όταν σου ζητάει να αποθηλάσεις? Εσύ του απαντας με δικά σου επιχειρήματα? (φαντάζομαι πως το κάνεις). Εάν εσύ δεν έχεις πρόβλημα να συνεχίσεις, μην το στερήσεις από το παιδί σου που όπως φαίνεται δεν είναι έτοιμο ακόμα και στην τελική δεν κατάλαβα θα πληγώσεις ένα βρέφος για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του ένας μαντράχαλος? Δεν ξέρω τι σχέση έχετε μεταξύ σας αλλά πάτα πόδι.

Δεν πάμε καλά μου φαίνεται!!Με τον θηλασμό, πέρα απο τα πολλά ωφέλη ενισχύεται και ο δεσμός μεταξύ της μαμάκας και του μωρού.Η ζέστη της επαφής και της γλυκιάς ανάσας της μαμάς ησυχάζει το μωράκι και το παρηγορεί. Ο σύζυγος πιθανότητα να ζηλεύει λιγάκι γιατί ίσως (λέω ίσως) να θέλει λίγο χρόνο και αυτός μαζί σου. Εαν μιλήσετε θα καταλάβει!Τι τραβούν και οι καημένες οι μανούλες..Όσο για τον γυναικολόγο δεν έχω λόγια...

Ποιος ο λογος που δε συμφωνει με τον θηλασμο;Ετσι οπως τα λες σκεφτομαι ή οτι νιωθει παραμελημενος και οτι αυτος δεν εχει το πλεονεκτημα του θηλασμου για να δεθει με το μωρο ή δεν ξερει πολλα για τον θηλασμο και εχει παραμεινει σε αυτα που ακουει δεξια κι αριστερα.Πες του να το ψαξει.Τουλαχιστον εγω οταν διαφωνουσα καποιες φορες με τον αντρα μου τον πρωτο καιρο που ειχα θεματακια με το θηλασμο του ελεγα"Εχεις διαβασει για το θεμα;Εχεις ψαχτει;Εγω ναι.Δεν τα λεω αυθαιρετα αυτα.Ψαξε στο ιντερνετ να δεις."Δεν μου ειπε ποτε αν το εκανε τελικα αλλα νομιζω πως ναι.Εν πασει περιπτωσει συζητηστε το πολιτισμενα και εξηγησε του οτι δεν μπορεις να το κοψεις απο την μια μερα στην αλλη.Πρεπει να ειναι ετοιμο και το παιδι.

ε δεν ειμαστε με τα καλά μας !!

αλλες καναμε αμαν και αμαν να θηλάσουμε και εσυ που δοξα το θεο κατάφερες να θηλάσεις βρηκες εμποδιο τον αντρα σου.. να χτυπας το κεφάλι σου στον τοιχο δηλαδη.

λοιπόν εγω έτσι οπως το βλέπω παίρνει λόγια απο τρίτους

αν δεν ακουει εσένα παρε τηλ ενα συμβουλο θηλασμου και πες του να ερθει στο σπίτι να μιλήσετε οικογενειακως

Κορίτσια τα έχω πει όοοολα αυτά που λέτε, και ότι εγώ έχω διαβάσει ενώ αυτός όχι, και τα ωφέλη του θηλασμού μπλα μπλα..αν δεν τα είχα πει δεν θα είχα θηλάσει ποτέ γιατί από την αρχή στην παραμικρή δυσκολία άκουγα "δώσε μπουκάλι". Και έχετε δίκιο, είναι κάποιο είδος υποσυνείδητης ζήλιας (του δεσμού μάνας-μωρού ίσως, όχι ότι νιώθει παραμελημένος, αυτό αποκλείεται) και σίγουρα του βάζουν και λόγια αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό γιατί δεν θα βγάλω άκρη.

Πάντως το θέμα είναι ότι πλέον έχει μουλαρώσει και το ακλόνητο επιχείρημα του σε ό,τι κι αν πω είναι ότι δεν έχει ακούσει καμία άλλη στον περίγυρο να έχει θηλάσει τόσο (με αποκορύφωμα την συγκέντρωση που σας έλεγα με τον βλ@κα γυναικολόγο) και ότι ντρέπεται πλέον να λέει ότι θηλάζω και ότι είναι ..αηδιαστικό να θηλάζω ακόμα!!!! Και την νύχτα που φέρνω το μωρό στο κρεβάτι να θηλάσει τον ακούω να δυσανασχετεί και να κάνει "τσ ", κι αν με δει να θηλάζω κάμια φορά μες στην μέρα λέει "κοφτην πια αυτή την αηδία"!!! Έχω φτάσει στο σημείο να προτιμώ να μην έρθει να κοιμηθεί στο κρεβάτι (τον παίρνει ο ύπνος στον καναπέ αρχικά), για να μην τον ακούω να δυσανασχετεί μες στην νύχτα .

'Οποιον και να φέρω να του μιλήσει, και σύμβουλο θηλασμού ακόμα, δεν πρόκειται να ακούσει γιατί έχει καταλάβει -δυστυχώς- ότι αυτό που κάνω δεν είναι τόσο συνηθηισμένο. Το μόνο που ακούει (γιατί είναι ολοφάνερο) είναι ότι το παιδί δεν είναι ακόμα έτοιμο και σε λίγο που θα είναι θα αποθηλάσω. Έχω αποφασίσει να τον αγνοήσω, απλώς ναι Polina26 μου έρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο που κάτι τόσο απλό μας προκαλεί τόσο μεγάλο πρόβλημα. Και να φανταστεί κανείς ότι σπάνια τσακωνόμαστε γενικα.

Βρε κοπελιά, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Σαφως και το καλυτερο για το παιδί σου είναι να συνεχίσεις τον θηλασμό. Δεδομένου όμως οτι αυτό δημιουργεί προβλήματα στο στεφάνι σου θα σε συμβούλευα να υποχωρήσεις στην επιθυμία του άντρα σου. Αφού βλέπεις οτι ο άνθρωπος "δεν πάει άλλο". τί λόγια και ξελόγια μου λές αν ο ίδιος γούσταρε το παιδί του να θηλάζει ακόμα θα τους είχε γραμμένους. Το παιδί σου ούτως ή άλλως στην ηλικία αυτή παίρνει ουσίες από το φαγητό που τρώει. Είναι μια καλή ευκαιρία να του φτιάξεις σωστή διατροφή. Το οτι είναι δύσκολο να κοιμηθεί χωρις θηλασμό είναι λίγο σχετικό. Το ίδιο θα συνέβαινε αν προσπαθούσες να του κόψεις την πιπίλα, να προσπαθούσες να του φτιάξεις το ωράριο του ύπνου αν προσπαθούσες να του κόψεις το μπιμπερό. Όλα θέμα συνήθειας είναι και επειδή οι συνήθειες δύσκολα αλλάζουν, το συγκεκριμένο θέμα απαιτεί το χρόνο του. Υπομονή!

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ..... ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΗΛΑΣΜΟ...ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΝ 3η ΗΜΕΡΑ!!!! ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ(4-5 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ). ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ 4 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟ... ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΕΠΑΡΚΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΕΙ Κ ΕΤΣΙ ΤΗΣ ΔΙΝΩ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ(ΚΑΙ ΠΙΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ 70 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ). Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΘΕ 2 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΑΛΛΑ Κ ΠΑΛΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΡΩΕΙ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΩ ΜΟΝΟ ΘΗΛΑΣΜΟ... ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΜΙΑΣ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΓΑΛΑ...ΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΤΟ ΜΑΧΙΜUM ΠΟΥ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΕΙΝΑΙ 50 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ. ΕΙΧΑΤΕ Κ ΕΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ??

Νομίζω ότι το θέμα το έχεις αναρτήσει σε λάθος ενότητα, νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο στην ενότητα "ψυχολογία του γονέα"... κατ' αρχάς το πόσο θα θηλάσει μία μητέρα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες ... το πότε θα σταματήσει να θηλάσει πάλι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από την ψυχολογία της μητέρας... σε αυτή την φάση έχεις να κάνεις μία επιλογή πάρα πολυ σημαντική... μην παρασυρθείς από γνώμες που θα διαβάσεις εδώ μέσα που κατ' εμέ γράφονται "εν βρασμώ ψυχής" :p σόρρυ κορίτσια αλλά η κοπέλα δεν θέλει διάγγελμα για τα οφέλη του θηλασμού.. προφανώς και τα ξέρει αλλιώς δεν θα θήλαζε τόσο καιρό... το θέμα είναι συγκεκριμένο.. εσύ θέλεις να θηλάσεις π.χ. για 2 μήνες ακόμη και ο αντρας σου ήθελε προ πολλού να σταματήσεις.. τι είναι πιο σημαντικό για σένα???? εκεί είναι το κλειδί της απάντησής σου... δηλ. εάν θέλεις να θηλάσεις το παιδί για λίγο καιρό ακόμη και αντέχεις την μουρμούρα και την γκρίνια για 2 μήνες ακόμη τότε προχωράς... εάν θεωρείς ότι η σχέση σου με τον αντρα σου κινδυνευει τότε ίσως να πρέπει να αναθεωρήσεις την απόφαση σου για συνέχιση του θηλασμού... ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους μας πιο είναι το σωστό για την δική σου οικογένεια.... μία συζήτηση με τον άντρα σου σίγουρα θα βοηθούσε αλλά δεν θεωρώ ότι μπορεί να βγει κάτι εφόσον ειναι αρνητικός από τον 6ο μήνα.... μήπως να δουλέψεις λίγο περισσότερο την σχέση μεταξύ σας γιατί μπορεί όλη αυτή η άρνηση να προκύπτει από τον ρόλο που έχει καταβάλλει το παιδί πια?? εγώ προσωπικά εάν είχα αποφασίσει να θηλάσω μέχρι π.χ. τους 10 μήνες θα το έκανα και δεν θα επηρεαζόμουν από τις γνώμες των άλλων ούτε του συζύγου.. εγώ βέβαια ειμαι και πολύ ξεροκέφαλη οπότε δεν θα με ένοιαζε και πολύ η γκρίνια και η μουρμούρα... εσύ όμως ξέρεις καλύτερα την οικογένειά σου οπότε κάτσε σκέψου σοβαρά κα πάρε την καλύτερη απόφαση... όχι για τον άντρα σου αλλά για το παιδί και για τη σχέση σας....

Βρε κοπελιά, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Σαφως και το καλυτερο για το παιδί σου είναι να συνεχίσεις τον θηλασμό. Δεδομένου όμως οτι αυτό δημιουργεί προβλήματα στο στεφάνι σου θα σε συμβούλευα να υποχωρήσεις στην επιθυμία του άντρα σου. Αφού βλέπεις οτι ο άνθρωπος "δεν πάει άλλο". τί λόγια και ξελόγια μου λές αν ο ίδιος γούσταρε το παιδί του να θηλάζει ακόμα θα τους είχε γραμμένους. Το παιδί σου ούτως ή άλλως στην ηλικία αυτή παίρνει ουσίες από το φαγητό που τρώει. Είναι μια καλή ευκαιρία να του φτιάξεις σωστή διατροφή. Το οτι είναι δύσκολο να κοιμηθεί χωρις θηλασμό είναι λίγο σχετικό. Το ίδιο θα συνέβαινε αν προσπαθούσες να του κόψεις την πιπίλα, να προσπαθούσες να του φτιάξεις το ωράριο του ύπνου αν προσπαθούσες να του κόψεις το μπιμπερό. Όλα θέμα συνήθειας είναι και επειδή οι συνήθειες δύσκολα αλλάζουν, το συγκεκριμένο θέμα απαιτεί το χρόνο του. Υπομονή!

Θα συμφωνήσω με την Elpidaz. Όσο για τον ΠΟΥ και τα υποτιθέμενα οφέλη του μακροχρόνιου θηλασμού, δεν σας φαίνεται περίεργο που δεν τα γνωρίζουν οι γυναικολόγοι αλλά τα ξέρουν όλες οι μανούλες που μπαίνουν σε φόρουμ; Τι στην ευχή μαθαίνουν τόσα χρόνια στις Ιατρικές σχολές, ήθελα να ήξερα

Και μην αρχίσουμε να μιλάμε για τις μίζες που παίρνουν οι γιατροί από τη Νεστλέ, γιατί στην ηλικία των 13 μηνών το μωρό δεν χρειάζεται να πιει παιδικό γάλα, έτσι;

Εγώ θα σε συμβούλευα να μην δείχνεις αδιάλλακτη απέναντί του. Πες ότι θα αποθηλάσεις σταδιακά, ώστε να μην αναστατωθεί και το μωρό.

Εγώ καταλαβαίνω ότι αν σε κάθε συζήτηση του λες για τον ΠΟΥ και για συμβούλους θηλασμού κτλ, στην ουσία τον κάνεις στην άκρη, οπότε και αυτός νιώθει ότι δεν σκοπεύεις να αποθηλάσεις σύντομα.

Αν του πεις, ναι έχεις δίκιο θα προσπαθήσω να αποθηλάσω σιγά σιγά , θα δεις ότι θα χαλαρώσει και την πίεση που σου ασκεί. Όσο για τους τρίτους, δεν χρειάζεται να τους δίνετε λογαριασμό αν θηλάζεις και πόσο συχνά. Αυτό πες και στον άντρα σου, ότι δεν χρειάζεται να δίνετε προσωπικές πληροφορίες στους υπόλοιπους.

το θέμα είναι συγκεκριμένο.. εσύ θέλεις να θηλάσεις π.χ. για 2 μήνες ακόμη και ο αντρας σου ήθελε προ πολλού να σταματήσεις.. τι είναι πιο σημαντικό για σένα???? εκεί είναι το κλειδί της απάντησής σου... δηλ. εάν θέλεις να θηλάσεις το παιδί για λίγο καιρό ακόμη και αντέχεις την μουρμούρα και την γκρίνια για 2 μήνες ακόμη τότε προχωράς... εάν θεωρείς ότι η σχέση σου με τον αντρα σου κινδυνευει τότε ίσως να πρέπει να αναθεωρήσεις την απόφαση σου για συνέχιση του θηλασμού...

Εγώ θα σε συμβούλευα να μην δείχνεις αδιάλλακτη απέναντί του. Πες ότι θα αποθηλάσεις σταδιακά, ώστε να μην αναστατωθεί και το μωρό.

Εγώ καταλαβαίνω ότι αν σε κάθε συζήτηση του λες για τον ΠΟΥ και για συμβούλους θηλασμού κτλ, στην ουσία τον κάνεις στην άκρη, οπότε και αυτός νιώθει ότι δεν σκοπεύεις να αποθηλάσεις σύντομα.

Αν του πεις, ναι έχεις δίκιο θα προσπαθήσω να αποθηλάσω σιγά σιγά , θα δεις ότι θα χαλαρώσει και την πίεση που σου ασκεί. Όσο για τους τρίτους, δεν χρειάζεται να τους δίνετε λογαριασμό αν θηλάζεις και πόσο συχνά. Αυτό πες και στον άντρα σου, ότι δεν χρειάζεται να δίνετε προσωπικές πληροφορίες στους υπόλοιπους.

Μα αυτό ακριβώς έχω κάνει, σταμάτησα να λέω για τον ΠΟΥ και άρχισα τον αποθηλασμό, ακριβώς επειδή υπολογίζω την σχέση μου με τον άντρα μου. Όμως βλέπω ότι ο νυχτερινός αποθηλασμός θα μας πάρει κάποιο καιρό και από την άλλη δέχομαι πίεση να γίνουν όλα άμεσα.. το ότι δεν μπορώ να αποκοιμίσω το μωρό χωρίς θηλασμό από τη μια και το ότι με την παραμικρή εξωτερική παρεμβολή ο άντρας μου αρχίζει τις κατηγορίες μου δημιουργούν αρκετό στρες.

Το ίδιο θα συνέβαινε αν προσπαθούσες να του κόψεις την πιπίλα, να προσπαθούσες να του φτιάξεις το ωράριο του ύπνου αν προσπαθούσες να του κόψεις το μπιμπερό. Όλα θέμα συνήθειας είναι και επειδή οι συνήθειες δύσκολα αλλάζουν, το συγκεκριμένο θέμα απαιτεί το χρόνο του. Υπομονή!

Ναι, απλώς είναι σαν να πρέπει να του κόψω την πιπίλα ή το μπιμπερό όχι επειδή το αποφάσισα εγώ και ενώ βλέπω ότι δεν είναι έτοιμος ο μικρός ακόμα και αυτό δημιουργεί έντάσεις.

Μα αυτό ακριβώς έχω κάνει, σταμάτησα να λέω για τον ΠΟΥ και άρχισα τον αποθηλασμό, ακριβώς επειδή υπολογίζω την σχέση μου με τον άντρα μου. Όμως βλέπω ότι ο νυχτερινός αποθηλασμός θα μας πάρει κάποιο καιρό και από την άλλη δέχομαι πίεση να γίνουν όλα άμεσα.. το ότι δεν μπορώ να αποκοιμίσω το μωρό χωρίς θηλασμό από τη μια και το ότι με την παραμικρή εξωτερική παρεμβολή ο άντρας μου αρχίζει τις κατηγορίες μου δημιουργούν αρκετό στρες.

 

Ναι, απλώς είναι σαν να πρέπει να του κόψω την πιπίλα ή το μπιμπερό όχι επειδή το αποφάσισα εγώ και ενώ βλέπω ότι δεν είναι έτοιμος ο μικρός ακόμα και αυτό δημιουργεί έντάσεις.

Κάπου είχα δει μια μαμά που προσπαθούσε να αποθηλάσει, ξάπλωνε με το μωρό δίπλα της κοντά στο στήθος, αλλά του έδινε το μπουκάλι.

Πες του ότι θα πάρει κάποιο χρόνο ο νυχτερινός αποθηλασμός και αν έχει να προτείνει κάποια λύση, ευχαρίστως να τη δοκιμάσεις.

Όσο για τους τρίτους, μην τους αφήνετε να ανακατεύονται. Και αυτό θα το καταφέρετε αν δεν τους δίνετε πληροφορίες ή αν απαντάτε γενικότητες σε τυχόν ερωτήσεις που κάνουν.

Κάπου είχα δει μια μαμά που προσπαθούσε να αποθηλάσει, ξάπλωνε με το μωρό δίπλα της κοντά στο στήθος, αλλά του έδινε το μπουκάλι.

 

Πες του ότι θα πάρει κάποιο χρόνο ο νυχτερινός αποθηλασμός και αν έχει να προτείνει κάποια λύση, ευχαρίστως να τη δοκιμάσεις.

 

Όσο για τους τρίτους, μην τους αφήνετε να ανακατεύονται. Και αυτό θα το καταφέρετε αν δεν τους δίνετε πληροφορίες ή αν απαντάτε γενικότητες σε τυχόν ερωτήσεις που κάνουν.[/QUOTE]

 

Αυτό όμως είναι ουσιαστικά το πρόβλημα της κοπέλας.. ότι ο άντρας της "πατάει" σε ότι του λένε για να βρει επιχειρήματα απέναντι στην γυναίκα του για να σταματήσει τον θηλασμό.. όταν δε τα σχόλια των άλλων γίνονται και από γιατρούς τεκμηριώνει την άποψή του και "επιστημονικά"... εφόσον ο άντρας της βλεπει πλέον τον θηλασμό ως "αηδιαστικό θέαμα" νομίζω ότι θα πρέπει να μιλήσουν σοβαρά για το θέμα μεταξύ τους για να υπάρξει μία λύση...

Ναι, απλώς είναι σαν να πρέπει να του κόψω την πιπίλα ή το μπιμπερό όχι επειδή το αποφάσισα εγώ και ενώ βλέπω ότι δεν είναι έτοιμος ο μικρός ακόμα και αυτό δημιουργεί έντάσεις.

Τα μωρά ποτέ δεν είναι "έτοιμα". Όταν είναι έτοιμα, δεν τίθεται θέμα να τους κόψεις κάτι εσύ, το σταματούν από μόνα τους χωρίς καμία προσπάθεια εκ μέρους σου.

Όσο για το αν εσύ είσαι έτοιμη, αυτό είναι άλλο θέμα, αλλά σκέψου ότι δεν είσαι ο μοναδικός γονιός του παιδιού. Αν ο μπαμπάς του ήταν έτοιμος για αποθηλασμό στους 6 μήνες κι εσύ θα είσαι έτοιμη στους 18, καλό είναι να συναντηθείτε κάπου στη μέση για χάριν οικογενειακής ηρεμίας αν μη τι άλλο.

 

Αυτό όμως είναι ουσιαστικά το πρόβλημα της κοπέλας.. ότι ο άντρας της "πατάει" σε ότι του λένε για να βρει επιχειρήματα απέναντι στην γυναίκα του για να σταματήσει τον θηλασμό.. όταν δε τα σχόλια των άλλων γίνονται και από γιατρούς τεκμηριώνει την άποψή του και "επιστημονικά"... εφόσον ο άντρας της βλεπει πλέον τον θηλασμό ως "αηδιαστικό θέαμα" νομίζω ότι θα πρέπει να μιλήσουν σοβαρά για το θέμα μεταξύ τους για να υπάρξει μία λύση...

Μα δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν η κοπέλα είχε πει στον άντρα της, ναι θέλω και εγώ να αποθηλάσω, ας βρούμε τον σωστό τρόπο να το κάνουμε. Δεν θα υπήρχε λόγος να μαλώσουν...

Όσο για τον γυναικολόγο, εφόσον ρώτησε ευθέως αν θηλάζει, θα μπορούσε να απαντήσει "προσπαθώ να αποθηλάσω" και θα τελείωνε εκεί η κουβέντα ή θα της έδινε κάποια συμβουλή. Ή αν δεν ήθελε να το συζητήσει καν, ας έλεγε "σχεδόν αποθήλασα"

Μα δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν η κοπέλα είχε πει στον άντρα της, ναι θέλω και εγώ να αποθηλάσω, ας βρούμε τον σωστό τρόπο να το κάνουμε. Δεν θα υπήρχε λόγος να μαλώσουν...

 

Όσο για τον γυναικολόγο, εφόσον ρώτησε ευθέως αν θηλάζει, θα μπορούσε να απαντήσει "προσπαθώ να αποθηλάσω" και θα τελείωνε εκεί η κουβέντα ή θα της έδινε κάποια συμβουλή. Ή αν δεν ήθελε να το συζητήσει καν, ας έλεγε "σχεδόν αποθήλασα"

Δεν είπα θέλω και γω να αποθηλάσω γιατί είναι ψέμα. Είπα όμως "δεν σκόπευα να αποθηλάσω, αλλά θα ξεκινήσω τον αποθηλασμό, σε βάρος ίσως του μικρού για σένα, αφού επιμένεις τόσο πολύ. Θα πάρει όμως λίγο χρόνο ο αποθηλασμός". Και περιμένω αυτό να εκτιμηθεί και όχι να αμφισβητείται σα να πάω να τον κοροϊδέψω, εκεί είναι που τελειώνει η υπομονή μου και τσακωνόμαστε κάθε φορά.

'Οσο για τον γυναικολόγο αυτό απάντησα, ότι είμαι στον αποθηλασμό και έχει μείνει μόνο το βραδυνο, αλλά ούτε αυτό είναι αρκετο για τον αδιακριτο περιγυρο. Οπότε είπα στον άντρα μου να λέει ότι δεν θηλάζω σε οποιονδήποτε ρωτήσει απευθείας από δω και πέρα. Περιέργως συμφώνησε.

Το πρόβλημα μου στην ουσία είναι ότι για πρώτη διαφωνώ εκ διαμέτρου με τον άντρα μου, για πρώτη φορά πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε κείνον και στο μωρό (οκ σε πολλά εισαγωγικά), για πρώτη φορά μας επηρεάζει τόσο ο περίγυρος.

Προφανώς η "λύση" είναι συζήτηση μαζί με υπομονή στην γκρίνια, δεν βρίσκω κάτι άλλο, τι να πω

Δεν είπα θέλω και γω να αποθηλάσω γιατί είναι ψέμα. Είπα όμως "δεν σκόπευα να αποθηλάσω, αλλά θα ξεκινήσω τον αποθηλασμό, σε βάρος ίσως του μικρού για σένα, αφού επιμένεις τόσο πολύ. Θα πάρει όμως λίγο χρόνο ο αποθηλασμός". Και περιμένω αυτό να εκτιμηθεί και όχι να αμφισβητείται σα να πάω να τον κοροϊδέψω, εκεί είναι που τελειώνει η υπομονή μου και τσακωνόμαστε κάθε φορά.

'Οσο για τον γυναικολόγο αυτό απάντησα, ότι είμαι στον αποθηλασμό και έχει μείνει μόνο το βραδυνο, αλλά ούτε αυτό είναι αρκετο για τον αδιακριτο περιγυρο. Οπότε είπα στον άντρα μου να λέει ότι δεν θηλάζω σε οποιονδήποτε ρωτήσει απευθείας από δω και πέρα. Περιέργως συμφώνησε.

Μια χαρά τα είπες.

Απλώς μην περιμένεις να είναι ποτέ έτοιμος ο μικρός... Ζήτα από τον άντρα σου να σε βοηθήσει τις νύχτες. Θα πρέπει να βρείτε στον μικρό μια καινούρια ρουτίνα ύπνου.

"δεν σκόπευα να αποθηλάσω, αλλά θα ξεκινήσω τον αποθηλασμό, σε βάρος ίσως του μικρού για σένα, αφού επιμένεις τόσο πολύ. Θα πάρει όμως λίγο χρόνο ο αποθηλασμός".

Το βρίσκω εντελώς δίκαιο αυτό που είπες. Κι εγώ στην θέση σου έτσι θα το έθετα. τώρα γιατί δεν το καταλαβαίνει δεν ξέρω τί να σου πώ. εγώ πάντως στον άντρα μου χρησιμοποιώ την μέθοδο της επανάληψης που εφαρμόζω και στην 3,5χρονη κόρη μου... "θα πάρει λίγο χρόνο ο αποθηλασμός" :lol: Σορρυ γελάω αλλά αν το καλοσκεφτείς τί είναι οι άντρες μεγάλα παιδιά είναι (ωχ πληγές ανοίγω τώρα ).. οπότε δια της επανάλειψης με ύφος και τόνο φωνής ουδέτερα μπορεί να το καταλάβει..

Το πρόβλημα μου στην ουσία είναι ότι για πρώτη διαφωνώ εκ διαμέτρου με τον άντρα μου, για πρώτη φορά πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε κείνον και στο μωρό (οκ σε πολλά εισαγωγικά), για πρώτη φορά μας επηρεάζει τόσο ο περίγυρος.

 

Προφανώς η "λύση" είναι συζήτηση μαζί με υπομονή στην γκρίνια, δεν βρίσκω κάτι άλλο, τι να πω

Αυτό πες του. Ότι ενώ διαφωνείτε εντελώς, κάνεις προσπάθεια να τα βρείτε στη μέση. Να κάνει λοιπόν και εκείνος προσπάθεια, να μην σε αμφισβητεί γιατί αυτό σε πληγώνει και να μην περιμένει ότι ο αποθηλασμός θα γίνει σε μία νύχτα. Να σε βοηθήσει να βρείτε στον μικρό ένα υποκατάστατο και μια νέα ρουτίνα ύπνου και να μην επηρεάζεται από σχόλια τρίτων.

Το πρόβλημα μου στην ουσία είναι ότι για πρώτη διαφωνώ εκ διαμέτρου με τον άντρα μου, για πρώτη φορά πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε κείνον και στο μωρό (οκ σε πολλά εισαγωγικά), για πρώτη φορά μας επηρεάζει τόσο ο περίγυρος.

 

Προφανώς η "λύση" είναι συζήτηση μαζί με υπομονή στην γκρίνια, δεν βρίσκω κάτι άλλο, τι να πω

Επειδή οι γυναίκες είναι πιο ώριμες από τους άντρες (μην σχολιαστεί από άντρα γιατί θα εκνευριστώ καθώς όλοι γνωρίζουν ότι είναι η αλήθεια) θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική στον χειρισμό του θέματος.... γιατί σήμερα είναι αυτό αύριο είναι κάτι άλλο... το κλειδί είναι να μπορείτε να συμφωνείτε για κάτι για το καλό του παιδιού.... οκ ο άντρας σου μπορεί να βρίσκει αηδιαστικό θέαμα τον θηλασμό από εκεί και πέρα όμως δεν θα στερήσεις το παιδί από τα οφέλη του θηλασμού γιατι του άλλου δεν του αρέσει η εικόνα... από εδω και πέρα συνεχώς στη ζωή σας θα καλείστε να λαμβάνετα αποφάσεις για αυτό το παιδί... άρα θα πρέπει να υπάρχει ανοιχτό μυαλό γιατί στην τελική το παιδί θα εισπράττει τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών.. ως μανάδες πως να το κάνουμε κάποια πράγματα "τα ξέρουμε" καλύτερα για το παιδί.. το μυστικό είναι να κάνεις τον συζυγο σύμμαχο όχι εχθρό.. το πως θα το καταφέρεις είναι μεγάλη υπόθεση... όπως σου έγραψα και πιο πάνω εγώ εάν πίστευα (γιατί είναι το σωστό οχι γιατί θα είχα κολλήματα π.χ.) να θηλάσω το παιδί μου μέχρι 2 ετών θα το έκανα και ας γκρίνιαζε ο άλλος....

Τα μωρά ποτέ δεν είναι "έτοιμα". Όταν είναι έτοιμα, δεν τίθεται θέμα να τους κόψεις κάτι εσύ, το σταματούν από μόνα τους χωρίς καμία προσπάθεια εκ μέρους σου.

 

Όσο για το αν εσύ είσαι έτοιμη, αυτό είναι άλλο θέμα,

Εγώ μια χαρά έτοιμη είμαι, δεν έχω τέτοιο θέμα. Όμως το παιδί δεν είναι και δεν είμαι της φιλοσοφίας να το αναγκάσω να κάνει κάτι χωρίς να είναι έτοιμο, πως να το κάνουμε. Το είπες και μόνη σου, όταν είναι έτοιμα σταματούν από μόνα τους.

εγώ πάντως στον άντρα μου χρησιμοποιώ την μέθοδο της επανάληψης που εφαρμόζω και στην 3,5χρονη κόρη μου... "θα πάρει λίγο χρόνο ο αποθηλασμός" :lol:

Χαχαχαα, με έκανες και γέλασα :lol:

Αυτό πες του. Ότι ενώ διαφωνείτε εντελώς, κάνεις προσπάθεια να τα βρείτε στη μέση. Να κάνει λοιπόν και εκείνος προσπάθεια, να μην σε αμφισβητεί γιατί αυτό σε πληγώνει και να μην περιμένει ότι ο αποθηλασμός θα γίνει σε μία νύχτα. Να σε βοηθήσει να βρείτε στον μικρό ένα υποκατάστατο και μια νέα ρουτίνα ύπνου και να μην επηρεάζεται από σχόλια τρίτων.

Ναι, αυτή είναι η καλύτερη οδός νομίζω, ευχαριστώ