Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΝΙΩΘΩ ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΚΡΑ!


Recommended Posts

Να μαι και πάλι ζητώντας την πολύτιμη στήριξη σας! Το πρόβλημα μου είναι ο αναγκαστικός αποθηλασμός που πρέπει να υποβληθούμε εγώ και το μωράκι μου. Το κοριτσάκι μου είναι 20 μηνών και με την στήριξη σας και την πολύτιμη βοήθεια που μου προσφέρατε τόσο καιρό τώρα απολαμβάνουμε και οι δύο τον θηλασμό. Θηλάζει 4-5 φορές το 24ωρο και τρώει τα πάντα σε ικανοποιητικές ποσότητες, γάλα ξένο δεν της έχω δώσει ακόμα εκτός από μισό ποτηράκι που και που στο πρωινό όταν ζηλεύει από την αδελφή της. Κοιμάται στο στήθος και είμαστε πολύ αυτοκόλλητες.

Είχα σκοπό να αφήσω το μωρό να αποθηλάσει από μόνο του και όσο πάει ακλουθώντας της ανάγκες της (ψυχικά), προέκυψε όμως ένα πρόβλημα υγείας και κατά τον Οκτώβριο πρέπει να υποβληθώ σε χειρουργείο. Τα πράγματα έχουν ως εξής : Μένω επαρχία και το χειρουργείο μάλλον θα γίνει Αθήνα, θα με συνοδέψει ο άντρας μου και τα παιδιά θα τα κρατάνε οι γονείς μου, λόγω της μεγάλης έκτασης της τομής το μετεγχειρητικό στάδιο θα είναι δύσκολο και επίπονο και θα μείνω άλλες 10 ημέρες μετά το χειρουργείο στην Αθήνα κοντά στο νοσοκομείο, υπολογίζω να λείψω 15 ημέρες συνολικά. Όταν γυρίσω σπίτι θα είμαι ακόμα κάπως ευαίσθητη και δεν θα μπορώ να φροντίζω τα παιδιά, της καθημερινές τους ανάγκες δηλ. πόσο μάλλον να παίρνω αγκαλιά την μικρή και να την θηλάζω. Ακόμα και αν της μιλήσω και της πω να μην κάθεται πάνω μου για να θηλάζει πάλι φοβάμαι πως θα μου είναι δύσκολο. Η μικρούλα τον Οκτώβριο θα είναι σχεδόν 2 χρονών. Η αλήθεια είναι πως από μόνη της έκοψε τους νυχτερινούς θηλασμούς και ακόμα και όταν ξυπνήσει έρχεται και κοιμάται δίπλα μου από μόνη της, χωρίς στήθος, αυτό είναι κάτι που το κατέκτησε από μόνο του το παιδί. Για να κοιμηθεί όμως από νωρίς το βράδυ και το μεσημέρι ζητάει την μανούλα και γενικώς όταν λείψω έστω και λίγο με ψάχνει. Μου λένε λοιπόν όλοι και νομίζω πως έχουν δίκιο, πως πρέπει να αποθηλάσουμε, αφενός για να απαλύνω το κενό στο παιδί από την απουσία και αφετέρου για να διευκολύνω τους γονείς μου που θα προσέχουν το μωρό (να αποφύγουν κλάματα κλπ που θα ψάχνει την μαμά για να θηλάσει). Εμένα όλο αυτό με πονάει πολύ βέβαια, από την μία ο αποθηλασμός και από την άλλη ο αποχωρισμός από τα παιδιά τόσες ημέρες. Η μεγάλη μου θα είναι 4,5 τότε και θεωρώ ότι θα της είναι πιο εύκολο να καταλάβει την κατάσταση και επιπλέον το παιδί πλέον δεν είναι τόσο κολλημένο πάνω μου όπως η μικρή αντιθέτως είναι σε φάση που πετάει την σκούφια της για διακοπές στο σπίτι της γιαγιάς. Η μικρούλα όμως?......

Για να μην μακρηγορώ θα ήθελα την συμβουλή σας για το πότε πρέπει να ξεκινήσω την διαδικασία αποθηλασμού ώστε τον Οκτώβριο να είμαστε έτοιμες και να μην στοιχίσει στο παιδί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΔΑΚΡΥ. Ευχαριστώ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αχ καρδουλα μου , ειναι πολυ συγκινητικα αυτα που γραφεις...

Εισαι πολυ τρυφερη μανουλα!

Συγχαρητηρια για το μακροχρονιο θηλασμο και που σκεφτεσαι πώς θα αποθηλασεις ηπια , χωρις να τραυματισεις την ψυχουλα του παιδιου σου.Δεν μπορω να σου πω κατι ,γιατι δεν εχω σχετικη εμπειρια.Θελω να ευχηθω καλη επιτυχια στην επεμβαση που θα κανεις και να χαιρεσαι τις κουκλες σου!

Link to comment
Share on other sites

Xrisaki, μην αισθάνεσαι πίκρα, τα καταφέρατε τέλεια καλέ, αυτό να σκέφτεσαι!

 

Εμείς αποθηλάσαμε ήπια και με ελάχιστη γκρίνια, στους 21 μήνες. Μπορείς να διαβάσεις στο θέμα Αποθηλασμός (http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=20338), γράφω με λεπτομέρειες τι έκανα, όπως και στο http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=35014 , γιατί δεν προλαβαίνω να γράψω πολλές λεπτομέρειες τώρα.

 

Χοντρικά πάντως έκοβα σταδιακά τα γεύματα θηλασμού (πχ ένα γέυμα κάθε μήνα), μέχρι που έμεινε το πρωί-βράδυ και μετά μόνο τα βράδυ. Το πρώι και το βράδυ άρχισα να του δίνω φρέσκο γάλα με το ποτηράκι του νερού του, του άρεσε πολύ. Με λίγη τύχη, θα σε εκπλήξει το μωράκι σου με την ετοιμότητα του. Αν στόχος είναι ο Οκτώβρης μπορείς από τώρα να ξεκινήσεις, για να γίνει η μετάβαση όσο πιο ομαλα γίνεται, χωρίς την πίεση του χρόνου.

Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχήν ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ που κατάφερες και θήλασες το μωρό τόσο πολύ καιρό. Εγώ αναγκάστηκα να διακόψω το θηλασμό στους 13 μήνες γιατί

επρεπε να πάρω κάποια φάρμακα. Δυστυχώς είχα και ελάχιστο γάλα. Θυμάμαι την πρώτη φορά που του'δωσα ξένο γάλα από το μπιμπερό. Ενιωσα αυτό που λες, πολύ μεγάλη πίκρα, μου'ρχόταν να βάλω τα κλάματα. Τον μικρό βέβαια δεν τον πείραξε ιδιαίτερα. Να σου διευκρινίσω ότι εμένα είχε συνηθίσει να πίνει το δικό μου γάλα από μπουκάλι γιατί δούλευα. Απλά το μπουκάλι δεν του το έδινα εγώ. Και στην αρχή του αποθηλασμού, επειδή το βράδυ είχε συνηθίσει να κοιμάται στο στήθος, δεν τον κοίμοιζα εγώ.

Ίσως είναι καλύτερο να αρχίσεις σιγά σιγά τον αποθηλασμό πριν φύγεις. Ας βγάζεις και το δικό σου γάλα να της το δίνεις απ' το μπουκάλι. Μην αισθάνεσαι άσχημα γιατί οι 20 μήνες θηλασμού είναι πραγματικός άθλος. Αν το δεχτείς εσύ, ίσως θα είναι και πιο εύκολο για το παιδί να το δεχτεί σιγά σιγά.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά και για την υγεία σου και στον αποθηλασμό!

Μην έχεις τύψεις, έδωσες ο,τι καλύτερο στο παιδί σου για πολύ καιρό!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και πάλι!

Link to comment
Share on other sites

Για να μην μακρηγορώ θα ήθελα την συμβουλή σας για το πότε πρέπει να ξεκινήσω την διαδικασία αποθηλασμού ώστε τον Οκτώβριο να είμαστε έτοιμες και να μην στοιχίσει στο παιδί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΔΑΚΡΥ. Ευχαριστώ!

 

εγώ θα σε συμβούλευα όσο το νωρίτερο τόσο το καλύτερο για όλους σας.. εάν και γενικά δεν τα αποχωρίζεσαι εύκολα τα παιδιά, ούτως ή άλλως 15 ημέρες είναι πολλές και θα σε αναζητήσουν όπως και να έχει.. η μικρή όμως θα πρέπει να έχει "απαγκιστρωθεί" από πάνω σου σε ότι αφορά το θηλασμό ώστε να έχει μόνο το θέμα της γενικότερης έλλειψής σου... μην στενοχωριέσαι.. σου εύχομαι να πάνε όλα καλά με την υγεία σου!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, είναι και η διακοπή του θηλασμού είναι που θα απουσιάσω και τόσες μέρες και έχω αγχωθεί πολύ, πως θα αντέξω τόσο καιρό μακρυα από τα παιδιά, θα τρελλαθώ. Για να πω την αλήθεια τον αποθηλασμό τον αναβάλω από μέρα σε μέρα γιατί δεν νιώθω ακόμα έτοιμη και δεν με βλέπω στο τέλος να ξεκινάω......Ελπίζω να το ξεπεράσω και να το πάρω σύντομα απόφαση γιατί λογικά όπως λέτε θα πάρει και κανένα 2μηνο.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, είναι και η διακοπή του θηλασμού είναι που θα απουσιάσω και τόσες μέρες και έχω αγχωθεί πολύ, πως θα αντέξω τόσο καιρό μακρυα από τα παιδιά, θα τρελλαθώ. Για να πω την αλήθεια τον αποθηλασμό τον αναβάλω από μέρα σε μέρα γιατί δεν νιώθω ακόμα έτοιμη και δεν με βλέπω στο τέλος να ξεκινάω......Ελπίζω να το ξεπεράσω και να το πάρω σύντομα απόφαση γιατί λογικά όπως λέτε θα πάρει και κανένα 2μηνο.

 

Xrisaki, καταρχάς καλη δύναμη!

Δεν ξερω απο που να αρχίσω, καταρχάς θέλω να σου πω μην θέτεις στο μυαλο σου όρια "αποθηλασμος-θηλασμος". Σε μπερδεύω λιγο, για κάποιο λόγο σε θέματα αποθηλασμου δεν μπορω να εκφραστώ εύκολα, ενώ το νιώθω δεν θα μπορω να σε πείσω:

Ο φυσικός αποθηλασμος ειναι κατι το υπέροχο, απλα εμείς οι γονεις το έχουμε λιγο με στενούς περιορισμούς στο μυαλο μας. Ο αποθηλασμος δεν ειναι μονο το εξής:εκει που θηλαζε το μωρο ξαφνικα δε θηλαζει! Ειναι μεγαλο στάδιο που μπορει να κρατήσει πολυ πολυ καιρο αλλα μπορει κι ελάχιστο. Τα βήματα του αποθηλασμου ουσιαστικά ειναι μεσα στις καρδιές σας οχι στη θηλαστικη κίνηση που κανει η μικρη.

Κατι παρα πολυ σημαντικό που ξεχνάμε αλλα οι μαμάδες που θηλάζουν ενα νηπιο (κι εχει τεράστια διαφορα) το καταλαβαίνουν μετα απο κάποιο καιρο ειναι οτι τα παιδια μας καταλαβαίνουν τα πάντα. Καταλαβαίνουν το άγχος σου, καταλαβαίνουν τη στενοχώρια, καταλαβαίνουν την αγαπη.

Μπορείς να κανεις βήματα αποθηλασμου (ετσι κι αλλιώς πρέπει να γίνονται σταδιακα μετα το έτος) αλλα αν το παιδι σου δεν εινα ετοιμο θα ζοριστείς πολυ και θα σκέφτεσαι τι θα γίνει οταν λείπεις κτλ κτλ.

Ισως θα μπορούσες να μην θέτεις όρια στο εαυτο σου, δηλαδή εξακολουθησε να θηλαζεις την μικρη σου, κι οταν έρθει η ωρα του μικρού σας αποχωρισμού ειμαι σχεδον (μακάρι να ήμουν εντελώς) σιγουρη οτι θα πανε ολα καλα. Οπως σου ξαναειπα πιστεύω οτι θα καταλάβει τα πάντα χωρις καν να της μιλήσεις! Στις έντονες στιγμές τα παιδια μας κοιτούν στα ματια, κι απο εκει θα καταλάβει τα πάντα.

Οταν γυρίσεις σπιτι μπορείς να συνεχίσεις απο εκει που το αφήσατε ή μπορει να βρεις ενα παιδι ετοιμο για αλλα πραγματα χωρις ανάγκη να θηλασει.

Δεν υπαρχει στάνταρ χρονος αποθηλασμου τα πάντα εξαρτονται απο το δίδυμο μαμας-παιδιου. Επίσης δεν υπαρχει σωστο και λαθος σε οτι επιλέξεις να κανεις τώρα. Εγω πιστεύω οτι θα ηταν καλύτερο να το δεις σαν ενα διάλειμμα και μετα βλέπετε... Άρχισε να βλέπεις σημάδια ετοιμότητας και θα κρίνεις στην πορεία καλύτερα. Ετσι κι αλλιώς είτε θηλαζει είτε οχι θα ειναι ενα μικρο σοκ ο αποχωρισμος.

1Xckp3.png

 

"ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου.."

Franz Kafka

Link to comment
Share on other sites

Nina-nana γεια σου, ευχαριστώ για την απάντηση, ομολογώ ότι με μπέρδεψες λιγάκι:), αν ακτάλαβα καλά εννοείς να αφήσω τα πράγματα όπως έχουν και όταν γυρίσω συνεχίζουμε. Σωστά? Εάν εννοείς αυτό, έχω τώρα τις εξής απορρίες: 1. Θα μπορεί το παιδί να κοιμηθεί εύκολα εφόσον δεν θα είμαι εκεί να την κοιμήσω όπως κάνουμε πάντα? 2. Το στήθος θα έχει γάλα μετά από 15 ημέρες? 3. Λόγω της κατάστασης μου δεν ξέρω αν θα μπορώ να θηλάζω αν το παιδί ζητήσει, αν δεν ζητήσει καλώς, εάν ζητήσει όμως?

Η αλήθεια είναι ότι εγώ όπως είπα και παραπάνω θα ήθελα πολύ να αφήσω το παιδί να καθοδηγήσει το θέμα θηλασμός από μόνο του, να το πάει δηλ. όπου θέλει και για όσο θέλει, δεν προσφέρω βέβαια, δεν αρνούμαι όμως και αφήνω το παιδί να πράξει κατά πως θέλει, προέκυψε όμως το θέμα του χειρουργείου και έχω πελαγώσει, ΝΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ, αν γίνεται, απλά με τρομάζει η απουσία και το πως θα είμαι όταν επιστρέψω. Σκέφτομαι και τα φάρμακα που χορηγούν μετά την εγχείρηση και δεν ξέρω εάν είναι συμβατα με τον θηλασμό. Ξέρω πως ο φυσικός αποθηλασμός μπορεί να πάρει πολύ μεγάλο διάστημα και κάπως έτσι το είχα στο μυαλό μου γι' αυτό και άφηνα το παιδί να αποφασίζει μόνο του, παλαιότερα ναι έλεγα ότι θα θηλάσω μέχρι 2 χρονών το παιδί και μετά μάλλον θα σταματήσουμε, στην πορεία όμως και καθοδηγούμενη τελείως από ένστικτο και από την αγάπη για τον θηλασμό κατάλαβα αυτό που λες για τον αποθηλασμό και έτσι άφησα τα όρια κατα μέρος. Δεδομένου της κατάστασης όμως?.......

Link to comment
Share on other sites

Nina-nana γεια σου, ευχαριστώ για την απάντηση, ομολογώ ότι με μπέρδεψες λιγάκι:), αν ακτάλαβα καλά εννοείς να αφήσω τα πράγματα όπως έχουν και όταν γυρίσω συνεχίζουμε. Σωστά? Εάν εννοείς αυτό, έχω τώρα τις εξής απορρίες: 1. Θα μπορεί το παιδί να κοιμηθεί εύκολα εφόσον δεν θα είμαι εκεί να την κοιμήσω όπως κάνουμε πάντα? 2. Το στήθος θα έχει γάλα μετά από 15 ημέρες? 3. Λόγω της κατάστασης μου δεν ξέρω αν θα μπορώ να θηλάζω αν το παιδί ζητήσει, αν δεν ζητήσει καλώς, εάν ζητήσει όμως?

Η αλήθεια είναι ότι εγώ όπως είπα και παραπάνω θα ήθελα πολύ να αφήσω το παιδί να καθοδηγήσει το θέμα θηλασμός από μόνο του, να το πάει δηλ. όπου θέλει και για όσο θέλει, δεν προσφέρω βέβαια, δεν αρνούμαι όμως και αφήνω το παιδί να πράξει κατά πως θέλει, προέκυψε όμως το θέμα του χειρουργείου και έχω πελαγώσει, ΝΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ, αν γίνεται, απλά με τρομάζει η απουσία και το πως θα είμαι όταν επιστρέψω. Σκέφτομαι και τα φάρμακα που χορηγούν μετά την εγχείρηση και δεν ξέρω εάν είναι συμβατα με τον θηλασμό. Ξέρω πως ο φυσικός αποθηλασμός μπορεί να πάρει πολύ μεγάλο διάστημα και κάπως έτσι το είχα στο μυαλό μου γι' αυτό και άφηνα το παιδί να αποφασίζει μόνο του, παλαιότερα ναι έλεγα ότι θα θηλάσω μέχρι 2 χρονών το παιδί και μετά μάλλον θα σταματήσουμε, στην πορεία όμως και καθοδηγούμενη τελείως από ένστικτο και από την αγάπη για τον θηλασμό κατάλαβα αυτό που λες για τον αποθηλασμό και έτσι άφησα τα όρια κατα μέρος. Δεδομένου της κατάστασης όμως?.......

 

Το παιδι θα κοιμάται είτε θηλαζει είτε οχι ετσι κι αλλιώς με διαφορετικο τροπο εφόσον λείπεις.

Το αν θα εχει γαλα το στηθος (που θα εχει) δεν σε αφορα, θα σε ενδιέφερε αν η μικρη ηταν 2 μηνών κι οχι 2 χρονών!

Θα θηλαζεις μονο οταν ζητήσει (οπως κανεις και τώρα φαντάζομαι-δεν προσφέρουμε απο μόνοι μας σε τόσο μεγαλο παιδι) κι αν δεν μπορείς οταν ζητήσει θα εξηγείς γιατι δεν μπορείς και θα χρησιμοποιείς μεθόδους οπως διάσπαση προσοχής ή ορια "θηλαζουμε μονο βραδυ και μονο στο κρεβάτι" κτλ.

 

Μεχρι τοτε μπορείς να ξεκινήσεις βήματα οριοθέτησης του θηλασμού. Πχ χρονικά ορια, τοπικά ορια και βλέπεις πως παει και ποσο ετοιμο ειναι το παιδι.

1Xckp3.png

 

"ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου.."

Franz Kafka

Link to comment
Share on other sites

Τώρα έβαλα τα πράγματα στο μυαλό μου σε μία τάξη, το ότι δεν είναι απαραίτητο να αποθηλάσουμε μου δίνει απίστευτη χαρά. Θα προσπαθήσω να βάζω όρια σιγά σιγά στο παιδί ώστε όταν επιστρέψω να μπορεί να καταλαβαίνει όταν δεν μπορώ. Άρα το μόνο που εύχομαι είναι να μην πάρουν τα παιδιά και κυρίως η μικρή την απουσία μου κατάκαρδα και να κυλίσουν οι μέρες ανώδυνα. Ευχαριστώ και πάλι!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 2 εβδομάδες μετά...

xrisaki, ήταν τόσο τρυφερό και συγκινητικό το μήνυμά σου. Από τα βάθη της καρδιάς μου σου εύχομαι όλα να πάνε καλά και για σένα και για τη μικρούλα σου. Συγχαρητήρια που θηλάζεις τόσο καιρό, εμείς είμαστε στους 14 και συνεχίζουμε.

Για να φανεί πιο εύκολο στη μικρούλα, κυρίως ο αποχωρισμός για τόσες μέρες, μπορεί ίσως να σε βοηθήσει και η μεγάλη σου κόρη, που σίγουρα καταλαβαίνει πολύ καλύτερα γιατί η μαμά πρέπει να λείπει τόσες μέρες. Και σίγουρα πιστεύω ότι αν εξηγήσεις και στη μικρή, θα στηρίξουν η μία την άλλη.

Καλή τύχη και όλα θα πάνε καλά.

Link to comment
Share on other sites

Βάνα μου ευχαριστώ για την στήριξη, τώρα που μου έχει φύγει λίγο το άγχος του θηλασμού εφόσον συνεχίζουμε ως έχει και βλέπουμε για μετά, με έχει πιάσει τώρα το άγχος του αποχωρισμού, είναι πολλές οι μέρες και τρώγομαι από τώρα, δεν θα αντέξω το βλέπω και θα φαγώνομαι με τους γιατρούς να επιστρέψω νωρίτερα:rolleyes:. Άραγε θα καταλάβει το μικρό μου? Έχω ξεκινήσει σιγά σιγά να της λέω για το ότι θα λείψω, αλλά δεν είμαι σίγουρη για το τι καταλαβαίνει.......

Link to comment
Share on other sites

Να προσθέσω πως την προηγούμενη εβδομάδα κάποιο απόγευμα που έβγαλα φρονιμίτη και ήταν αρκετά δύσκολή εξαγωγή, κράτησε 2 ολόκληρες ώρες με πολύ αναισθησία γιατί έπρεπε να τον χειρουργήσει, ζήτησα από την μαμά μου να πάρει ρεπό για να κρατήσει τα παιδιά το βράδυ γιατί πονούσα πολύ και για να αποφύγω να θηλάσω το μωρό μετά από τόση αναισθησία. Ε τελικά ΔΕΝ ΚΑΤΆΦΕΡΕ κανένας να την κοιμίσει και μου την φέρανε άρον άρον αφού είδαν και αποείδαν και τελικά μετά από συναίνεση του παιδίατρου για την αναισθησία θήλασε και κοιμήθηκε. Όχι ότι και εγώ δεν προσπάθησα να την κοιμίσω χωρίς στήθος.... αλλά ήταν αδύνατον. Το μόνο που μου δίνει ελπίδα είναι ότι τότε θα είναι κάπως πιο μεγάλη και ίσως δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση, για να δούμε.....

Link to comment
Share on other sites

Θα προσπαθήσω να δώσω μια άλλη οπτική. Καταρχήν, αφού το παιδί δεν πολυξυπνάει το βράδυ, είναι πολύ θετικό. Άρα, ο οποιοσδήποτε έχει να "κοιμίσει" μία φορά. Ο τρόπος να γίνει αυτό αβάδιστα, για τα περισσότερα παιδιά είναι να μην τα κοιμίσει! Αλλά να τα βγάλει βόλτα με καρότσι ή αυτοκίνητο/καρεκλακι και να τα φέρει κοιμισμένα στο κρεβάτι. Φαντάζομαι η παρουσιά της μεγάλης κόρης μπορεί να δημιουργεί θέματα σε αυτό, αλλά μιλάς για ενισχυμένη ομάδα τον Οκτώβριο.

 

Νομιζω όμως αυτό που δημιουργεί ιδιαίτερη ταραχή στα μικρά μωρά σε αυτές τις ηλικίες είναι ότι βλέπουν τη μητέρα τους να εξαφανίζεται και δεν μπορούν να καταλάβουν στην πραγματικότητα ούτε πού έχει πάει ούτε για πόσο θα λείψει.

 

Θα έλεγα λοιπόν να δουλέψετε την έννοια της ποσότητας και του χρόνου. Νομίζω τα περισσότερα παιδάκια μπορούν έστω και στο περίπου να καταλάβουν τι θα πει 10 μέρες, αν σταδιακά εκτεθούν στη ιδέα. Σιγά σιγά θα λες κάτι θα γίνει σε 2 μέρες και θα γίνεται...

 

Αναγκάστηκα να το καλλιεργήσω αυτό όταν τα δικά μου δυσανασχετούσαν στο αυτοκίνητο, όταν δεν ήξεραν αν θα φτάσουμε σε 2 λετπά ή σε 2 ώρες. Τότε ξεκίνησα να τους λέω πχ μέχρι να ακούσουμε 3 τραγουδάκια από το CD. Μετά αφού είχαν κατανοήσει αυτή τη μονάδα μέτρησης :P περάσαμε στα λεπτά, τις ώρες τις μέρες. Ο μικρός έμπαινε κάποιες φορές τάιμ άουτ για μισή ώρα (δηλαδή τόσο ήθελα να ηρεμήσω εγώ όταν το παρατραβούσε) και μετά από μερικές φορές καταλάβαινε πότε τελείωνε αυτό με ακρίβεια λεπτού σχεδόν! Μην θεωρείς το δίχρονο βρέφος, είναι σε ηλιία που αρχίζει να καταλαβαίνει αρκετά πράγματα.

 

Αυτό βέβαια αν γενικά είστε ειλικρινείς προς το παιδί και ό,τι του λέτε γίνεται, και περισσότερο οι γιαγιάδες που δήθεν για να το παρηγορήσουν μπορεί να του τάζουν ότι η μαμά θα έρθει τώρα, και όσο δεν έρχεται τόσο το παιδί φορτώνει, αφενός από τον καημό του γιατί η μαμά δεν έρχεται πραγματικά, αφετέρου γιατί προσπαθεί να πει με τον τρόπο του ότι δεν τους πιστεύει και γενικά δεν το βοηθάνε να ηρεμήσει.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Να προσθέσω πως την προηγούμενη εβδομάδα κάποιο απόγευμα που έβγαλα φρονιμίτη και ήταν αρκετά δύσκολή εξαγωγή, κράτησε 2 ολόκληρες ώρες με πολύ αναισθησία γιατί έπρεπε να τον χειρουργήσει, ζήτησα από την μαμά μου να πάρει ρεπό για να κρατήσει τα παιδιά το βράδυ γιατί πονούσα πολύ και για να αποφύγω να θηλάσω το μωρό μετά από τόση αναισθησία. Ε τελικά ΔΕΝ ΚΑΤΆΦΕΡΕ κανένας να την κοιμίσει και μου την φέρανε άρον άρον αφού είδαν και αποείδαν και τελικά μετά από συναίνεση του παιδίατρου για την αναισθησία θήλασε και κοιμήθηκε. Όχι ότι και εγώ δεν προσπάθησα να την κοιμίσω χωρίς στήθος.... αλλά ήταν αδύνατον. Το μόνο που μου δίνει ελπίδα είναι ότι τότε θα είναι κάπως πιο μεγάλη και ίσως δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση, για να δούμε.....

 

Γεια σου Xrisaki!

 

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω στα περί αποθηλασμού ή μη, το ένστιγκτό μου λέει να εμπιστευθείς αυτό που σου λέει η Nina Nana, ακούγεται λογικό, προς τί να πιεστείς να αποθηλάσεις αφού το παιδί είναι αρκετά μεγάλο, και να μείνει που λέει ο λόγος και για 10 μέρες χωρίς γάλα δεν έγινε και τίποτα!

 

Μπορώ να σε συμβουλεύσω όμως στα περί ύπνου, λέγοντας ότι από τώρα μέχρι τον Οκτώβριο είναι ένας σεβαστός χρόνος ώστε να μάθεις την μικρούλα να κοιμάται χωρίς στήθος. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα διευκολύνει πολύ όσους την φροντίζουν εκείνο το διάστημα και θα πάρει και ένα μεγάλο βάρος από τους ώμους σου! Δεν θα επεισέλθω σε λεπτομέρειες για μεθόδους κ.λπ., αν θές κοίτα στην ενότητα του ύπνου, υπάρχουν πολλά σχετικά θέματα.

 

Τέλος, νομίζω ότι πρωτίστως πρέπει να δουλέψεις την δική σου ψυχολογική ετοιμότητα για την απουσία σου, καθώς μου φαίνεται ότι πολύ μεγάλο μέρος του άγχους σου πηγάζει από το γεγονός ότι αισθάνεσαι μεγάλο αρνητισμό για το γεγονός ότι θα λείψεις. Έχεις χρόνο μέχρι τον Οκτώβριο να προετοιμάσεις και τα παιδάκια σου και τον εαυτό σου!

 

Είσαι τυχερή που έχεις χρονικό περιθώριο προετοιμασίας, εγώ λίγες μέρες αφού σαράντισα, έφυγα ένα απόγευμα από το σπίτι με πόνους στο στομάχι με προοπτική να με κοιτάξουν στο νοσοκομείο και να γυρίσω μετά από μία ώρα και τελικά γύρισα μετά από 4 μέρες ίσα - ίσα για να κάνω αλλαγή χρονιάς με τον μικρό και να ξαναμπώ την επόμενη για άλλες 3 μέρες για εγχείρηση χολής!!!! Το μωρό μου φυσικά δεν καταλάβαινε και πολλά, αλλά για μένα το σοκ μιας τέτοιας διαδικασίας εν μέσω λοχείας ήταν μεγάλο!!!

Link to comment
Share on other sites

Να προσθέσω πως την προηγούμενη εβδομάδα κάποιο απόγευμα που έβγαλα φρονιμίτη και ήταν αρκετά δύσκολή εξαγωγή, κράτησε 2 ολόκληρες ώρες με πολύ αναισθησία γιατί έπρεπε να τον χειρουργήσει, ζήτησα από την μαμά μου να πάρει ρεπό για να κρατήσει τα παιδιά το βράδυ γιατί πονούσα πολύ και για να αποφύγω να θηλάσω το μωρό μετά από τόση αναισθησία. Ε τελικά ΔΕΝ ΚΑΤΆΦΕΡΕ κανένας να την κοιμίσει και μου την φέρανε άρον άρον αφού είδαν και αποείδαν και τελικά μετά από συναίνεση του παιδίατρου για την αναισθησία θήλασε και κοιμήθηκε. Όχι ότι και εγώ δεν προσπάθησα να την κοιμίσω χωρίς στήθος.... αλλά ήταν αδύνατον. Το μόνο που μου δίνει ελπίδα είναι ότι τότε θα είναι κάπως πιο μεγάλη και ίσως δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση, για να δούμε.....

 

Ήσασταν στο ιδιο σπιτι το βραδυ εκείνο;

1Xckp3.png

 

"ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου.."

Franz Kafka

Link to comment
Share on other sites

Ήσασταν στο ιδιο σπιτι το βραδυ εκείνο;

 

Είμαστε πάνω - κάτω με την μαμά μου, θα την κοίμιζε σπίτι της (κάτω), αλλά τελικά μετά από πολύ προσπάθεια να την αποκοιμίσει την έφερε πάνω και έφυγε (η μαμά μου). Εννοείς ότι ήξερε πως ήμουνα σπίτι γι΄αυτό δεν κοιμόταν? Αν έλειπα δηλ. δεν θα με ανζητούσε? Ενδιαφέρον δεν το είχα συνδιάσει, ίσως να δοκιμάσω να φύγω από το σπίτι και να προσπαθήσει ο άντρας μου να την κοιμίσει, γιατί για να πάρει ρεπό η μάνα μου για τέτοια κόλπα μάλλον θα μας βρίσει:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Λοιπόν αποφάσισα να μπω να ενημερώσω για την πορεία των πραγμάτων. Ίσως κάποια μανούλα σε ανάλογη κατάσταση (το απεύχομαι) να βοηθηθεί. Λοιπόν έκανα την εγχείρηση και είμαι καλά δόξα τον Θεό. Δεν μπήκα σε διαδικασία αποθηλασμού τελικά μετά από τις συζητήσεις που προηγήθηκαν όπως θα δείτε. Την ημέρα πριν φύγω αποχαιρέτησα τα παιδιά, μίλησα μαζί τους και εξήγησα πως έχουν τα πράγματα. Την πρώτη μέρα η μικρή κλάμα κανονικός θρήνος, εγώ χειρουργημένη ήδη όσο της μιλούσα στο τηλέφωνο τόσο ούρλιαζε. Το βράδυ τραγικό, δυσκολεύτηκαν πολύ να την κοιμίσουν. Από εκεί και μετά έγινε το απίστευτο, δεν ξύπνησε ούτε μία φορά και να με ψάξει (ή να ζητήσει στήθος κλπ), το πρωί πουλάκι, όλα καλά. Όλες τις ημέρες που έλειψα ήταν μια χαρά και μιλούσαμε τηλεφωνικώς.

Εγώ στο νοσοκομείο μέσα στα μαύρα χάλια, την τρίτη μέρα λέω ας βγάλω πια τις πυτζάμες γιατί αρκετά, πάω να βάλω σουτιέν ...που να μπει:roll: ζητάω θήλαστρο και αντλώ 200ml μέσα σε 20 λεπτά και είχα ακόμα:shock:. Τελοσπάντων, όταν πήγα σπίτι ακόμα χάλια, δεν μπορούσα καν να περπατήσω, με βλέπει το παιδί με κάτι μάτια.... ακόμα το θυμάμαι...... ξαπλώνω στον καναπέ, δεν μπορούσα ούτε να καθίσω, και της λέω έλα να σε αγκαλιάσω, μου λέει: "μαμά, βυζάκι?" έλα της λέω αλλά από το πλάι γιατί έχω πληγή στην κοιλιά και πονάω και κάπως έτσι πορευτήκαμε για πολύ πολύ καιρό, να έρχεται από το πλάι και να θηλάζει χωρίς να κάθεται πάνω μου, μέχρι που ανάρρωσα πλήρως και κάνει πάλι τα τρελά της:-D.

Είμαι πολύ χαρούμενη που παρά τις δυσκολίες, τους πόνους, την απουσία καταφέραμε να διατηρήσουμε τον θηλασμό και δεν σταματήσαμε άδοξα. Nina - nana σε ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες συμβουλές, να σαι καλά.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν αποφάσισα να μπω να ενημερώσω για την πορεία των πραγμάτων. Ίσως κάποια μανούλα σε ανάλογη κατάσταση (το απεύχομαι) να βοηθηθεί. Λοιπόν έκανα την εγχείρηση και είμαι καλά δόξα τον Θεό. Δεν μπήκα σε διαδικασία αποθηλασμού τελικά μετά από τις συζητήσεις που προηγήθηκαν όπως θα δείτε. Την ημέρα πριν φύγω αποχαιρέτησα τα παιδιά, μίλησα μαζί τους και εξήγησα πως έχουν τα πράγματα. Την πρώτη μέρα η μικρή κλάμα κανονικός θρήνος, εγώ χειρουργημένη ήδη όσο της μιλούσα στο τηλέφωνο τόσο ούρλιαζε. Το βράδυ τραγικό, δυσκολεύτηκαν πολύ να την κοιμίσουν. Από εκεί και μετά έγινε το απίστευτο, δεν ξύπνησε ούτε μία φορά και να με ψάξει (ή να ζητήσει στήθος κλπ), το πρωί πουλάκι, όλα καλά. Όλες τις ημέρες που έλειψα ήταν μια χαρά και μιλούσαμε τηλεφωνικώς.

Εγώ στο νοσοκομείο μέσα στα μαύρα χάλια, την τρίτη μέρα λέω ας βγάλω πια τις πυτζάμες γιατί αρκετά, πάω να βάλω σουτιέν ...που να μπει:roll: ζητάω θήλαστρο και αντλώ 200ml μέσα σε 20 λεπτά και είχα ακόμα:shock:. Τελοσπάντων, όταν πήγα σπίτι ακόμα χάλια, δεν μπορούσα καν να περπατήσω, με βλέπει το παιδί με κάτι μάτια.... ακόμα το θυμάμαι...... ξαπλώνω στον καναπέ, δεν μπορούσα ούτε να καθίσω, και της λέω έλα να σε αγκαλιάσω, μου λέει: "μαμά, βυζάκι?" έλα της λέω αλλά από το πλάι γιατί έχω πληγή στην κοιλιά και πονάω και κάπως έτσι πορευτήκαμε για πολύ πολύ καιρό, να έρχεται από το πλάι και να θηλάζει χωρίς να κάθεται πάνω μου, μέχρι που ανάρρωσα πλήρως και κάνει πάλι τα τρελά της:-D.

Είμαι πολύ χαρούμενη που παρά τις δυσκολίες, τους πόνους, την απουσία καταφέραμε να διατηρήσουμε τον θηλασμό και δεν σταματήσαμε άδοξα. Nina - nana σε ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες συμβουλές, να σαι καλά.

 

Χάρηκα πολυ που διάβασα νέα σας! Σιδερένια! :D

Τιποτα, να σαι καλά, εγώ χαίρομαι πολυ όταν κάνω τα πράγματα έστω ελάχιστα πιο εύκολα. Καλή συνέχεια!

1Xckp3.png

 

"ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου.."

Franz Kafka

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο που πήγαν όλα καλά! Τελικά τα κορίτσια εδώ ξέρουν να αντιμετωπίσουν και δύσκολα...

 

Τελικά έλειψες 15 μέρες; Ή λιγότερο; Εγώ είχα κάνει εγχείριση όταν τα παιδιά δεν είχαν κλείσει 1,5 χρόνο και έλειψα 2 μέρες, αλλα το έβρισκα άσχετο και δεν το είχα αναφέρει. Συνεχίσαμε μετά κανονικά και τα παιδιά είχαν μάθει έτσι και αλλιώς να κοιμούνται χωρίς εμένα. Οπότε τα πράγματα ήταν πολύ πιο λάιτ και δεν είχα και ιδιαίτερο πρόβλημα να διατηρηθεί η γαλουχία με θήλαστρο.

 

Νομίζω μπορείς να αλλάξεις, αν θέλεις τον τίτλο σε "θηλασμός και εγχείριση μαμάς" ή κάτι τέτοιο, για να βρίσκει κάποιος πληροφορίες μελλοντικά για αυτό το θέμα πιο εύκολα.

Link to comment
Share on other sites

Έλειψα λιγότερο, κοντά 10 ημέρες, έχεις δίκιο για τον τίτλο θα τον αλλάξω, αλήθεια πως αλλάζει? Θήλαστρο έκανα πολύ αραιά όποτε ένιωθα πραγματικά πολύ χάλια από το πρήξιμο, ήμουν τόσο χάλια σωματικά που δεν μπορούσα να κάνω συστηματικές αντλήσεις, εξάλλου μετά από δύο χρόνια θηλασμού το θεώρησα περιττό.

Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με την αλλαγή στον τίτλο είχα την εντύπωση ότι ίσχυε, παλιότερα, ότι αυτός που έχει ανοίξει το θέμα μπορεί να ανοίξει το πρώτο μήνυμά του για επεξεργασία και εκεί τον αφήνει να επεξεργαστεί και να αποθηκεύσει τον τίτλο. Μπορεί όμως να μην το θυμάμαι καλά. Τώρα που το δοκίμασα, τα δικά μου ήταν πολύ παλιά και δεν μπορούσα να κάνω ούτε επεξεργασία για να το επιβεβαιώσω, αν γίνεται.

 

Όπως και να έχει, είναι καλό να ενημερώνονται τα θέματα με το τι έγινε τελικά και ακόμα καλύτερα όταν είναι και καλά τα νέα.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...